NEDERLAND FORCEERT EEN
GELIJK SPEL
mi
1
i
De Noren hadden de overwinning verdiend.
Spannend, maar niet boeiend.
Nederlandsch Bondselftoi
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Voetbal.
(Van onzen eigen verslaggever).
En toch was, ofschoon het „maar" een
Holland—Noorwegen-wedstrijd was, het
Stadion uitverkocht. Wat waarschijnlijk
te danken was aan het onverwacht
mooie herfstweer, dat op de storm- en
regenachtige werkdagen is gevolgd.
Maar of al die duizenden na afloop
met een bevredigend gevoel naar huis
zyn gegaan, meenen wij te moeten be
twijfelen.
Het is naar onzen smaak niet een echte
interland-wedstrijd geweest, tenminste niet
gedurende de volle 90 minuten. Er ontbrak
allereerst de „sfeer", dat aparte, dat anders
aan een in ter land-wedstrijd zoo'n eigen ka
rakter geeft.
't Begon al met de begroeting, die welis
waar hartelijk was, maar toch niet direct
enthousiast, 't Wilhelmus bijvoorbeeld, werd
bij lange na niet zoo krachtig meegezongen
als bij een Holland-België-wedstrijd.
Ook de speech van wethouder Boekman
waarin eigenlijk niets gezegd werd
vermocht de sfeer niet te brengen.
Kwam het door de ruïne om het stadion?
Kwam het door het ontbreken van het score
bord, noodzakelijk vanwege de verbouwing?
Kwam het, doordat de wedstrijd te vroeg
in het seizoen gespeeld werd? Dat èn spe
lers èn publiek nog wat onwennig waren?
Wij weten het niet, maar „de" sfeer ont
brak.
Het kwartiertje.
Het valt niet mee, om 'n verslag te schrij
ven van een wedstrijd, die niet kon boeien
door goed spel van beide zijden. Ook een
verslaggever moet tijdens een wedstrijd be
geesterd worden, moet meeleven. En zoo
was het helaas niet altijd.
O zeker, wij hebben het beroemde (of be
ruchte?) kwartiertje gehad, vlak na de rust.
Toen wist Oranje een 01-achterstand op
normale wijze in een 21-voorsprong om te
zetten. Wat echter niet voldoende bleek. En
wü hebben een pakkend slot gehad, waarin
een zeker schijnende nederlaag nog nét
werd voorkomen.
Maar overigens?
Wanneer wij op dit oogenblik, eenige
uren na den wedstrijd, onze aanteekeningen
nog eens weer door lezen en onze gedachten
nog eens vrü laten gaan, dan zijn er be
paalde teleurstellingen geweest in het Hol-
landsche spel.
Daar was bijvoorbeeld de voorhoede. Zij
vormde lang geen geheel en was lang zoo
gevaarlijk niet, als in den besten tijd. Bak-
huijs begon al heel matig en zocht eenige
keeren het doel meters te hoog. Gelukkig
herstelde hij zich later wel, maar de uitdruk
king „hij speelt in H.B.S.-vorm!" wijst er
wel op, dat 't toch niet „als gewoon" was.
Nu moet daarbij direct de opmerking ge
maakt worden, dat onze midvoor steeds be
schaduwd werd en in de eerste helft geen
seconde vrij spel kreeg. Hoe verstandig dat
was, bleek in de tweede helft. Nauwelijks
had hij het leer even vrij gespeeld, of de
poeier kwam en daarmee het succes.
En als wij zoo stuk voor stuk de spelers
in de voorhoede nagaan, dan is het gekke
van alles, dat niemand onvoldoende was,
maar dat het geheel net niet klopte. Dat lag
hem mede aan Smit, die deze keer veel te
veel zwierf en veel meer als middenspeler
optrad, dan als voorhoede-man. En een
„quintet" van vier is nu eenmaal geen vijf
tal, geen volledige linie.
Bovendien en dat was wel een zeer
tactische fout verzuimde men, de vleu
gelspelers voldoende in het spel te betrek
ken, vooral in de eerste helft.
Dat was positief verkeerd, zooals later, na
de rust, zou blijken. Want èn Wels èn van
Nellen speelden een goede partij.
En de Bock, de nieuweling? Hij paste ze
ker in het kader, ook al was hij niet geluk
kig met zijn schot. Maar hij bleek een be
wegelijke speler, met veel inzicht en een
goede beheersching.
Het kardinale punt.
Wij komen dan tot het kardinale punt:
waarom dwaalde Smit te veel en waarom
voldeed de voorhoede niet geheel aan de
verwachting.
Welnu, o.L moest Smit al te veel de mid
denlinie steunen, omdat Anderiesen er vrij -
wel heelemaal uit was. Slechts een korte pe
riode kwam de Ajaxied in 'n goeden vorm,
maar dat was slechts weinige minuten. Ove
rigens is hij de zwakke plek geweest in het
geheele elftal, zwak zoowel in het verdedi
gen als in het aanvallen. En waar ook van
Heel voor de rust lang niet de oude was,
daar is verklaard, hoe het kwam, dat de
voorhoede teleurstelde: ze kreeg te weinig
steun van haar middenlinie.
We gaan nog verder terug en zien naar de
verdediging. Zij was niet safe, tenminste
niet voor 100 pCt. De backs stelde zich niet
altijd even juist op, en dat heeft minstens
één doelpunt gekost, mogelijk zelfs twee,
misschien zelfs.... alle drie!
Maar 't was begrijpelijk. Want door het
zwakke spel van den spil ontstond er een
gaping in het geheel en moesten Weber en
Caldenhove te veel werk doen, te veel in de
breedte werken. Dat deden zij vrij goed, al
is Caldenhove wel eens beter geweest.
Tenslotte Halle. Ja, wat van hem te zeg
gen. Hij heeft tal van gevaarlijke schoten
gehouden, maar geheel brandvrij was zijn
spel toch niet. Een paar keer liep hij onoor
deelkundig uit, wat mede oorzaak was van
een doelpunt.
En nu, als geheel genomen, nog één op
merking: het heeft ons verbaasd, hoe slor
dig er geplaatst werd bij de Hollanders. Wij
zagen zelfs vrije trappen heel precies plaat
sen op een tegenstander, die er een dank
baar gebruik van maakte.
Een tempo te langzaam.
Men ziet, er zijn nog al opmerkingen te
maken over het spel der Oranje-menschen.
En nu schuilt de allergrootste fout o.i. wel
hier in, dat Nederland in een te laag tempo
speelde en dat over 't algemeen de spelers
niet voldoende vochten om het bezit van den
bal. Dat hebben wij bij andere wedstrijden
wel eens beter gezien.
Dat te langzame tempo lag hem hoofdza
kelijk aan het solo werk: vrijwel elke bal
werd eerst gestopt, dan opgebracht en ein
delijk afgegeven. En vaak nog afgegeven op
een onjuist moment: wanneer het opdrijven
geschiedt, om spelers naar zich toe te lok
ken, is dat tactisch zeer juist, maar als men
ziet, dat die opzet niet gelukt, plaatst dan
den bal zoo spoedig mogelijk naar voren,
daarmee verhoogt men het tempo.
De Noren.
Wij hebben tot nu toe alleen over de Hol
landers gesproken, maar wij mogen de No
ren niet vergeten. En wij moeten bij ons oor
deel over de Hollanders ook zeer zeker wel
bedenken, dat zij speelden tegenover 'n gaaf
elftal, dat geheel ingespeeld bleek en dat
werkelijk een elftal was, een ploeg!
Bij die Noren waren geen bepaalde uit
blinkers, maar.... er was ook geen enkele
zwakke plek. Er ontstonden in dit elftal
geen gapingen; integendeel, alles klopte pre
cies. Hun fout was echter, dat het samenspel
over 't algemeen te kort was en dat zij
voortdurend met den buitenspel-regel over
hoop lagen. Al boften ze er bij, dat de Duit-
sche scheidsrechter daar geen kijk op had.
Herhaaldelijk stonden de Noren buitenspel,
maar vooral in de eerste helft bijna
voortdurend ongestraft.
Alleen toen het eerste doelpunt gemaakt
werd, was alles o.k. Wel appelleerde onze
achterhoede, maar ze vergiste zich leelijk
en dat kostte een doelpunt!
De Noren hadden een zeer sterke verde
diging, die buitengewoon trapvast was en
beide backs trapten in alle mogelijke standen
en ruimden goed op, terwijl zij het plaatsen
niet vergaten. De middenlinie was en bleef
ook na het uitvallen van den spil een
gaaf geheel, steunde de voorhoede goed,
maar verzuimde nimmer de verdedigende
taak.
Over de voorhoede spraken wij reeds. Ze
was snel, er werd goed geschoten, maar de
productiviteit had grooter kunnen zijn, als
er méér en vlugger geschoten was gewor
den.
Een paar punten.
De scheidsrechter was in de eerste heltt
zeer, zeer matig, en al herstelde hij zich in
de tweede helft, onvoldoende was hij toch.
Verder was het opvallend, hoe slecht de
nieuwe spelregel voldeed: het uittrappen
direct van den grond af buiten het straf
schopgebied, hield den tijd veel te veel op en
bekoorde niet. Deze spelregel komt het spel
zeker niet ten goede en het nut er van ont
gaat ons geheeL Overigens kweten beide
doelverdedigers en zoo noodig ook de backs,
zich goed van deze taak.
De wedstrijd.
En na dit alles de wedstrijd zelf!
't Begon met een toespraak van wet
houder Boekman.
Dit was een nieuwigheid, dat een ver
tegenwoordiger van het Amsterdamsche
gemeentebestuur door een toespraak een
zeker cachet aan een internationalen voet
balwedstrijd verleende. Hij zeide dan ook,
dat een bijzondere gebeurtenis daartoe
aanleiding moest geven. Die gebeurtenis
was het feit, dat gister voor de 50ste maal
een internationale voetbalwedstrijd in ie
hoofdstad werd gespeeld onder de auspi
ciën van den K.N.V.B.
„Sinds 1919 aldus de heer Boekman
is de bond Amsterdam trouw gebleven
En hij vervolgde: „En als de wedstrijd
van vanmiddag door onze spelers gewon
nen wordt, kan een tweede jubileum ge
vierd worden, want dan zal het Neder-
landsche elftal de 25ste zege in Amster
damsche stadia behaald hebben in inter
nationale wedstrijden".
Het lot heeft het echter anders ge
wild: dat tweede jubileum kon gister
niet gevierd worden. Want de Oran-
jeploeg is er niet in geslaagd den
Noorschen gasten een nederlaag toe
te brengen.
Integendeel, de toeschouwers heben
een benauwd laatste kwartiertje be
leefd, toen de stand 32 in het voor
deel der Noren was en het in onze
voorhoede niet al tc best scheen te
vlotten.
Eerst twee minuten voor het einde
kon het doelpunt van de Bock ons al
thans voor een nederlaag behoeden.
Het spelverloop.
Eenige minuten voor half drie komen Je
Noren, gekleed in witte broek en rood
shirt, op het veld. De Postharmonie speelt
het Noorsche volkslied. Dan volgen de
Oranje-mannen, begroet met het Wilhel
mus. Scheidsrechter Birlem (Duitschlan^)
roept de aanvoerders tot zich .-Nederland
verliest de toss en speelt voor de rust tegen
den zwakken wind, die over de lengte van
het veld staat.
De elftallen stellen zich als volgt op:
Nederland.
Halle
(Go ahead)
Weber
(A.G.O.V.V.)
Caldenhoven
(D.W.S.)
Paauwe Anderiesen Van Heel
(Feijenoord) (Ajax) (Feijenoord)
Wels Bakhuys van Nellen
(Unitas) (H.B.S.) (D.H.C.)
de Bock Smit
(Bloemendaal) (Haarlem)
Brustad Marinsten Trantzen
(Lijn) (Lillestroem) (Hardy)
Boerresen Kvammen
(Frederikstad) (Viking)
Holmberg
(Odd)
Holmsen
(Lijn)
Juve Mqnsen
(Lijn) (Hardy)
Eriksen
(Odd)
Johansen
(Vaalerengen)
Noorwegen.
Bakhuijs trapt dus af, de bal belandt al
gauw bij de Noren, die echter ook niet ver
komen. Dan trekt Nederland voor het
eerst ten aanval: van Nellen krijgt den bal
op den vleugel vrij, zet voor en de Bock
kopt naast. Even later wordt een schot
van Bakhuijs gestopt Vervolgens komt
ook de voorhoede der gasten in actie en
Halle moet reeds ingrijpen als Frantzen
een gevaarlijk schot naar den hoek van
zijn doel zendt. Halle stompt het schot
corner: de hoekschop wordt door onze
verdediging slecht beoordeeld, maar dat
heeft geen ernstige gevolgen, doordat epn
Nëoor hoog over het doel schiet
':W
.V
m
•.•'••'JET w •v;
i
Bakhuijs
In deze eerste minuten is het tempo wei
nig snel, vooral aan Nederlandsche zijde:
de Noren zijn vaak een fractie van een
seconde eerder bij den bal en oefenen zoo
eenigen druk uit. Halle stopt dan een har
den schuiver, nadat onze achterhoede ge
passeerd is. Aan de andere zijde schiet de
Bock in vrij goede positie naast. De eerste
Nederlandsche corner wordt door Wels ge
nomen: de Noorsche doelverdediger stompt
het leer het veld in.
Het gebrek aan tempo doet zich dan op
nieuw gevoelen, wederom brengt Noorwe
gen ons doel in gevaar en eerst na een
felle scrimmage weet de achterhoede
ruimte te maken.
Eenige Noorsche aanvallen worden dan
door offside onderbroken. De gasten laten
zich daardoor overigens niet ontmoedigen,
hun middenlinie staat goed opgesteld en
stuwt de voorhoede steeds weer ten aan
val, zoodat Halle Weber en Caldenhove
lang geen gemakkelijke taak hebben.
Smit, die nog weinig fraai werk heeft
laten zien, schiet bij een aanval der onzen
in, maar te zacht. Johansen heeft den bal
gemakkelijk.
Het is dan langzamerhand duidelijk ge
worden, dat Nederland dezen wedstrijd
nog niet gewonnen heeft, dat er zelfs hard
zal moeten worden gewerkt om een eervol
resultaat te bereiken.
De Noren stormen al weer op ons doel
af: het gevaar dreigt thans van den rech
tervleugel. Halle werpt zich naar voren,
grijpt mis, maar de bal gaat juist langs zijn
heiligdom uit. Even later schiet een der
Noren naast.
Ook de Nederlandsche voorhoede pro
beert het telkens weer. Van een belangrijk
overwicht ten gunste van een der partijen
kan niet gesproken worden. Smit krijgt
een vrij behoorlijke kans, die hij mist. Als
de linksback Holmsen de situatie verkeerd
beziet, heeft de Bock dén bal in goede po
sitie, maar ook zijn schot faalt. Bij een door
Nederland genomen corner brengt Johan
sen redding.
Na deze eerste periode van ongeveer 25
minuten worden de Nederlandsche aan
vallen wat veelvuldiger, maar de Noor
sche verdediging is sterk en voorloopig
wordt het doel der gasten niet al te veel
verontrust. Bakhuijs wordt stevig be
waakt en het is wat wonderlijk, dat de
onzen in die omstandigheden niet meer op
de vleugels spelen. Datzelfde is trouwens
een bezwaar vsm het Noorsche aanvals-
spel: kort en ver doorgevoerd samenspel,
weinig verrassende momenten.
Bijna neemt Nederland dan toch de lei
ding. Smit duikt voor het doel op, krijgt
den bal toegespeeld en schiet hard: de bal
ketst buiten het bereik van Johansen
tegen den paal.
Juve, de Noorsche spil, verlaat het veld
en wordt vervangen door Andersen. De
Noorsche aanvalskracht heeft daar blijk
baar weinig van te lijden, want, nadat Jo
hansen een schot van den even ontsnap
ten Bakhuijs onschadelijk heeft gemaakt,
is het oogenblik voor het eerste Noorsche
succes gekomen.
Noorwegen neemt de leiding, 01.
Na 33 minuten appelleert onze ach
terhoede bij een Noorschen aanval
voor buitenspel, ten onrechte, want
wel is Weber naar voren geloopen,
maar men denkt er niet aan, dat
Paauwe zich dicht bij het doel be
vindt. De Noorsche middenvoor Mar-
tinsen kan dan ook gemakkelijk den
bal langs Halle jagen, terwijl onze
backs werkeloos toezien. (01).
Met dezen achterstand trekken onze
jongens opnieuw naar voren. Terwijl het
binnei\trio den bal heeft, loopt Johansen
uit en hij is nog al fortuinlijk, als hij in
deze positie een schot kan stoppen.
Na een fraaien aanval schiet Bakhuijs
naast. Het wil niet lukken. Wels, die ove
rigens een goede partij speelt, plaatst
eenige malen achter. De tijd verstrijkt
zonder dat de Oranjeploeg zich een veld-
overwicht kan verschaffen.
Halle moet zelfs nog tweemaal hande
lend optreden. Zoo golft het spel heen en
weer, maar de rust komt met een 10
voorsprong voor de Noren: Nederland
heeft niet gelijk kunnen maken.
De stand gelijk
Maar de tweede speelhelft is nog
maar nauwelijks begonnen, als de
toeschouwers reden tot juichen krij
gen. Even zijn de Noren aan het
woord, dan snelt Wels langs de lijn,
geeft den bal aan Bakhuijs, die zich,
door even naar links te zwenken,
vrijspeelt en met een onhoudbaar
schot in den linkerhoek de partijen
op gelijken voet brengt (11).
Luide aangemoedigd snelt de Oranje-
aanval weer naar voren, Maar de Noor
sche achterhoede laat zich niet ten tweede
male overrompelen. Het spel is thans
vooral bij de Nederlanders vuriger, feller
en dus gevaarlijker. Een corner op het
Noorsche doel wordt geforceerd, waaruit
de bal naast gekopt wordt.
Wels schiet daarna over, terwijl hij
zwaar gehinderd wordt.
Nederland heeft de leiding
Het blijkt nu, hoe productief een
voorhoede kan spelen, als de vleugel
spelers in de combinatie betrokken
worden. Want zooals Wels de man
was, die den grondslag legde voor het
eerste doelpunt, zoo heeft hy ook een
belangrijk aandeel in het totstand
komen van den tweeden goal.
Na snel te heben opgebracht, plaatst
hij den bal voor het Noorsche doel,
waar Smit gereed staat om met een
goeden kopbal Johansen te passeeren.
Zoo is de stand na 8 minuten 21 in
het voordeel der onzen.
Het tempo is intusschen veel sneller
geworden, maar anderzijds wordt het
spoedig duidelijk, dat de Noren er geens
zins van overtuigd zijn, dat zij hun wed
strijd verloren hebben. Óns doel komt weer
in gevaar. Vallend stopt Halle een schot
van Brustad en dan kan Caldenhove na
een hevige doelworsteling redding bren
gen.
Niettemin is Nederland in dit tijdvak
belangrijk sterker. Dat overwicht wordt
echter niet behoorlijk geëxploiteerd, veel
al wordt de bal zoo ver naar voren ge
plaatst, dat de voorhoede hem onmogelijk
kan bereiken.
Van Nellen, wiens spel niet zeer over
tuigend is, maakt dezelfde fout: zijn voor
zetten belanden meermalen achter het
Noorsche doel.
Puck v. Heel
Voor den op 15 November as
Spa rtaveld te Rotterdam te spelen w
stryd tusschen het Nederlandsch
elftal en het Rotterdamsch elftal om h*"
gouden onahanfkelykheidsbeker i. r"
Bondselftal als volgt samengesteld-
Doel: Halle (Go ahead).
Achter: Weber (A.G.O.V.V.) en van ri.
Hoven (Longa). an d«
Midden: Pellikaan (Longa), Wild..
(Blauw Wit) en Punt (D.F.C.)
Voor: Wels (Unitas), de Bock (Blo.
mendaal), Bakhuijs (H.B.S.), Smit (HsH*
lem) en van Nellen (D.H.C)
Als reserves zyn aangewezen Jonast.
(Excelsior), van Eysden (O.D.S.), Dubbel,
man (Xerxes), Den Engelsman (Excell
sior) en van der Bout (Martinit).
Leo Halle
Weer is het Wels, die het binnentrlo een
kans geeft: de Bock dringt zich naar vo
ren, doch juist als hy schiet, kan een Noor
nog reddend ingrijpen.
Dat de Noren ook vaak gevaarlijk zijn,
komt voor een belangrijk deel op reke
ning van onze verdediging, die den links
buiten Brustad meestal vry laat staan. Zijn
landgenooten zyn dan ook zoo verstan
dig, zoo vaak mogelijk op dezen man te
spelen.
Weer gelift!
Als er nog 18 minuten gespeeld
moet worden, heeft een der Noorsche
aanvallen succes .Frantzen is snel
doorgeloopen en naar binnen ge
zwenkt, zyn schot wordt nog even ge
stopt, maar de bal springt in het veld
terug, waarna de toeshietend*
Brustad van dichtbij scoort (3—2).
Vergeefs trachten de onzen een voors-
sprong te herkrijgen. Van Nellen kan de
richting niet vinden: als onze voorhoede
tot dicht by het Noorsche doel genaderd
is, schiet hy hoog over. Wels probeert het
onvermoeibaar, een ver doorschietenden
bal weet hy juist by de achterlijn nog in
te halen en voor te zetten, maar succes
brengt ook dat niet: na een doelworsteling
is het gevaar voor de Noren geweken.
Onze tegenstanders laten intusschen de
Oranje-verdediging geen rust en eens kan
Halle slechts redden, door zich moedig op
den bal te werpen.
Caldenhoven
Maar negen minuten voor het eind#
wordt een Noorsche aanval Nederland
weer noodlottig. Een schot van den
rechtervleugel stopt Halle. Hij raakt
den bal echter kwijt en het is weer
Brustad, die daarvan gebruik maskt.
Hij doelpunt weer van dichtbij en zoo
is de stand 23 geworden.
Het lijkt er dan reeds op, dat Nederland
een nederlaag te slikken zal krijgen.
Maar met een uiterste krachtsinspan
ning vallen de Oranjemannen aan. Twéé
maal nog gaat een schot naast, doch dan
gebeurt toch nog, wat niemand meer hafl
durven hopen.
Eindstand 3
Twee minuten voor het einde krijg*
de Bock den bal in goede positie voor
het Noorsche doel en reeds ligt de
gelijkmaker in het net. 33.
Op het laatste oogenblik heeft Ne
derland een gelijk spel weten te
vechten!
