MEJUFFROUW TIB JUBILEERT Hei Snap gaat alleen een wandeling maken VOOR DE GROOTERE MEISJES DE LEGKAART. a EN BELEEFT ALLERLEI AVONTUREN. Hij krijgt zijn verdiende atraf. een lucifersprobleem. Een handwerkje voor het schortje van kleine zus M M r VOOR ONZE «ONDEREN „Wel", zegt Snap, de kleine fox-terrier tot zichzelf. „Dat treft mooi. De melkboer Is zoo vergeetachtig geweest de voordeur open te laten staan en daar zal ik eens fijn gebruik van gaan makenen met een stapt Snap de deur uit, nog even om ziend of de vrouw niet achter hem aan komt. Neen, niets te zien. Gauw het schel penpad afgehold en den straatweg op. 't Is heerlijk weer en Snap doet nu niets liever dan een fijne wandeling maken. De vogels fluiten lustig ln de hooge hoo rnen, boven Bnap's fier op geheven kopje. Hij stapt par mantig door en ziet zelfs niet eens om naar een kleinen kef fer, die achter het tuinhek van de buren staat. „Die mag niet eena loaloopen" denkt Snap en vindt zichzelf heel gewich tig. „Toet, toet!" Daar komt een auto aan en Snap vliegt naar den kant van den weg, waa: het veiliger is. „Kijk toch beter uit", zegt hij tot zichzelf, „en loop niet zoo te drocmen". aan. Snap is al een heel eind den weg afge- loopen, als hij voor een klein wit bruggetje itaat, dat toe gang ver leent tot een weiland. „Verboden Toegang" rtaat er op, maar Snap, die natuur lijk niet lezen kan, trekt zich van het bordje al heel weinig Met zy'n poot duwt hU het hekje open en stapt het bruggetje op. Het is hier heel stil, het achljnt wel, alsof hier geen men- schen wonen, maar stil, daar ginder staat een hondenhok, en aan een groote ket ting ligt een eveneens groote en gevaar lijke hond naar Snap te loeren. Hij gromt gevaarlijk, maar schijnt nog te veel slaap te hebben om eens flink te blaffen. Mis schien ziet hij ook wel geen gevaarlijk iemand in Snap, die rustig over het wei land graast en snuffelt. Hu! Wat schrok Snap daar opeens! Waarom eigenlijk? Wel, hy zag iets be wegen. Het lijkt wel een stekelig balletje en kijk! Het loopt weg. Wat raar is dat.. Even kijken van dichtbij. Voorzichtig komt Snap naderbij geslopen, maar het balletje verroert zich plotseling niet meer. Vreemd.,'ns even met m'n noot er te- Mejuffrouw Tib was al jarenlang ln dienst van Mijnheer Joe, den directeur van de firma Joe en Co., handelend in kattenbrood. Zij waa al zoo lang ln mijn heer Joe'a dienst, dat deze laatste zelf niet eens wist, hoe lang al. Maar de oude bu ren, die ook al lang ln het huisje naast mijnheer Joe woonden, wisten het wel en zelfs heel precies en zoo gebeurde het, dat de huurlieden hun poesenkopjes bij elkaar staken tn fluisterden, iets heel geheimzin nigs. En wanneer mejuffrouw Tib voorbij kwam, dan hielden zij gauw op en praat ten over het weer, de regen of de koude, zooals dit uitkwam. „Hè", dacht Tibbie op een morgén, „dat is me wat raars. Als ik langs kom, zegt men niets meer, vreemd!" Maar mejuffrouw Tib was niet zoo heel nieuwsgierig en dacht er dan ook niet ver der over na. Maar weten jullie wat het geheim was? Da buren bereidden Mejuffrouw Tib een grootsche feestviering voor, omdat het bin nenkort 10 jaar geleden zou zijn, dat Tib bie bij mijnheer Joe van de firma Joe en Co. als huishoudster in dienst trad. Zelfs de kleine meisjes mochten aan het feest deelnemen. Zij mochten lieve versjes leeren en des avonds, als het huiswerk klaar was, gingen zij aan een handwerkje beginnen, want mejuffrouw Tib zou mooie geschenken krijgen, zooals een kussen voor haar kleine kamertje, een theemuts, een tafelkleedje, ja wat al niet. De dorpsfanfare, waarvan Kat Tom diri gent was, deed ook aan het feest mee. Men studeerde al reeds weken te voren een ge heel nieuwe serenade in en die was heusch niet gemakkelijk hoor. Alle leden van de fanfare waren er voor noodig. Nu, het zou een feest worden! Eindelijk brak de groote, langverwachte dag aan. De programma's werden aan de dorpsgenooten, die meededen, verzonden en de geheele dorpsstraat, waar mijnheer Joe's trouwe huishoudster woonde, was versierd met vlaggen en wimpers. Sommigen hadden zelfs hun heele huisje opgesierd met groen en bloemslingers. Dat gaf natuurlijk een feestelijk aanzien. In den vroegen morgen hoorde men reeds die binnenkort haar 25-jarig jubileum bij mijnheer Joe, directeur van de firma Joe en Co., hoopte vierenEn dèn, denk ik haast wel. zal het feest nöe erooter worden. 13 lucifers naast elkaar, zooals op I met de eerste L'e oplossing zien henflaatje, leg er daarna 13 lucifers naast en laat een van je vriendjes probeeren 13 losse lucifers zóó te leggen, dat ze samen een Zuidelijk ras vormen, jullie er onder. ///////WW gen aan tik ken. O, kijk, het loopt in eens hard wég, maar 't loopt toch lang niet zoo vlug als Snap kan loopen, en daarom loopt Snap het balletje achter na. Maar waar blijft het opeens? Snap zoekt en zoekt, maar kan het niet meer te rugvinden. Jammer, denkt hij en wil zijn wandeling voortzetten. Maar plotseling krijgt hij het Stekelig balletje weer in het oog, maar nóg gekker, alle stekeltjes, die het balletje eerst had, zijn verdwenen en nu is het opeens een dier, dat ziet Snap wel, want het heeft oogjes, en kijkt Snap aan. Snap wil met het dier gaan spelen en duwt het voor zich uit, maar de egel heeft geen zin met zoo'n grooten hond te spe len en steekt alweer zijn scherpe naald jes uit. Nu wordt Snap boos. O dwaze Snap, laat dat diertje toch met rust, je moet toch het onderspit delven. Snap wil het dier bijten, maarbijt zichzelf, want de naaldjes op den rug van het egel tje zijn vreeselijk hard en scherp en drin gen Snap tot diep in zijn gladde neusje. Auw! Auw! jankt Snap en springt achter uit, maar wat is dat? De naalden blijven op zijn neus zitten en wat doen ze 'm pijn! Snap holt het weiland af, het bruggetje over en den straatweg weer op. O, O, wat was hij dom geweest om met zoo'n Ste kelig dier te gaan vechten. Snap huilt van van de pijn en op 2ijn gehuil komt de vrouw uit de voortuin. Zij had Snapje al gemist en was juist van plan hem te gaan zoeken. Blij riep ze toen: „Snapple, Snappie, kom gauw bij de vrouw" en Snap holde nog harder. Maar wat had de hond daar op zijn neus? Huilt hij daarom? En tot haar verbazing ziet de vrouw, dat Snap allemaal egelnaalden op zijn neusje heeft. „Kom hier Snappie", 2egt ze, „dan zal ik je helpen." Snap laat zich de akelige, ste kende dingen van zijn neus afhalen en loopt dan stilletjes achter de vrouw aan mee naar binnen.... „In ieder geval heeft 2e me geen straf gegeven voor het wegloopen", dehkt Snap pie nog, als hij weer fijn ln het zonnetje in den voortuin zit en hij wrijft nog eens over zijn geschonden neusje..., WIE WEET DEN WEG? DE 24-UUR-TIJD. Oude juffrouw Hoe laat vertrekt de trein chef Chef. 16.38, juffrouw Oude juffrouw. Dan pas Dan heb ik nog den tijd. WARMTE-VACANTIE. Eskimo-leerling (op Groenland). Heerlijk, de thermometer staat vandaag 10 gr. onder nul. Warmte-vacantie 1 HET DOEL VOORBIJ GESCHOTEN Patroon (tot bediende): Jij wordt ook nooit een goede verkooper. Hoe komt het, dat je nu weer niet dit tijgervel verkocht hebt? Bedeinde: Die meneer zei, dat het niet echt was. Patroon: En heb je hem dan niet bewt- zen dat het wel echt is? Bediende: Ik heb hem zelfs nog gezegd, dat ik het dier zélf geschoten heb! EIGEN BELANG. Ik ben vannacht om drie uur opge staan om mijn vriend Max te bezoeken, die erg ziek is. Was het zoo erg met hem? Dat niet, maar ik had kiespijn, en hij weet een pracht middeltje daartegen. vanuit de verte de fanfare aankomen. Het dof trommelgeroffel werd haast overstemd door de vroolijlre klarinetten. De menschen openden de ramen en de kleintjes, die nog niet naar buiten mochten, mochten het gor dijntje weg schuiven en voor het raam zit ten. In haar keurige feestjapon stond daar mejuffrouw Tib op het kleine balconne^e en glimlachte gelukkig. De zon straalde en bracht er het hare toe bij, dezen dag tot een „stralenden" feestdag te maken. Toen de jubileum-serenade uit was, klapte men en juffrouw Tib kwam naar beneden, waar zij in het kleine voortuintje door den burgemeester, mijnheer Moor, hartelijk werd gefeliciteerd namens de ge heele gemeente. Hij bood haar tevens een prachtige bouquet bloemen aan en daar het nog lang geen bloemenseizoen was, werd dit geschenk ten zeerste gewaardeerd. Nu kwamen de kleine poesjesmeisjes, die haar lieve versjes opzegden en een keuri ge buiging maakten als het liedje teneinde was. O, o, wat vond juffrouw Tib alles toch mooi en goed dien dag. Iedereen had zijn best gedaan om het haar dien dag ge zellig te maken en wat kreeg zij een keu rige geschenkjes. Zij dankten allen met tranen in de oogen en des avonds, toen de kleintjes naar bed waren, was het feest voor de grooten. In de ruime eetkamer van mijnheer Joe was een feesttafel gedekt en ze dronken echte wijn. Mijnheer Joe hield een tafel rede, welke juffrouw Tib wel slechts half had verstaan, omdat mijnheer Joe altijd van die vreemde woorden gebruikten, maar 't was toch heel mooi geweest en ze kon de aanwezigen nauwelijks bedanken voor al het schoone op dien dag genoten. Zij deed dit dan ook met tranen in haar stem en op haar eigen, eenvoudige wijze. Maar de tafelgasten waren er toch niet minder blij om, want iedereen vond juffrouw Tib heel sympathiek.... Er is later nog vaak gesproken over het zoo goed geslaagd feest van juffrouw Tib, Dit labyrinth is niet van het gewone vervangen door vierkante kamers met soort, want zooals je ziet, zijn de gangetjes deuren er tusschen. Nu is de vraag: hoe Hiernaast zien jullie een aardig hand werkje, dat de wat grooteren onder jullie kunnen maken. Het kan dienen op een schortje voor je zusje of op de jurk van haar. Je zoudt het ook kunnen benutten als teekening op een kruippakje of slabbetje. De steekjes, welke hiervoor worden gebruikt, zijn heel ge makkelijk; het gewone, klei ne borduursteekje, dat jullie allen wel op school of van je moeder geleerd zult hebben Het aardigste is het, als je er verschillende kleuren voor gebruikt. Je houdt het mutsje van het meisje wit, haar blouse lichtblauw en het rok je b.v. donkerrood. De kous jes worden zwart en de klompjes weer wit. Het gras, waarop de kinderen staan, wordt natuurlijk groen, grasgroen. De bloempjes in het midden zijn weer rood ofwel geel en met een groen stengeltje. Het middenste struikje heeft groene bladeren, oranje bloemen en een bruine stam. De vlinder wordt wit met geel, maar je kunt hem ook heel bont maken, want bonte vlinders bestaan er ook. De jongen heeft een gelen hoed, een licht bruine kiel en een donkeren broek, waarop een donker blauwe voorschoot. De schop heeft een bruine steel en de rest wordt grijs. Zijn kousen zijn zwart en zijn klompen wit. Ik weet zeker, dat je kleine zusje er maar wat trotsch op zal zijn en je zult zelf zien hoe reuze aardig het staat. Je hoeft je natuurlijk niet strikt te hou den aan de kleuren, die hierboven worden aangegeven. Als je zelf smaak hebt, of je moeder weet nog wat leukers, wel, dan doe je het anders. Ik hoop in ieder geval, dat je er iets aardigs van maakt, want het plaatje is het heusch wel waard. I Ja, daar heeft me toch 'n klein jochie op het redactie bureau dit mooie plaatje aan stukjes geknipt. En we heb ben geen tijd meer om hel netjes te plakken. Daarom: probeeren jullie het eens. Hoe dat moet? Wel, plak het geheele plaatje op niet te hard karton, knip dan de stukjes uit en vorm van de 8 deeltjes een plaatje. Wij zullen het van de week ook opplakken. Volgende keer komt het mooie plaatje in de krant. Dan kun je zien ol je het goeü gedaan hebt. gaat de weg door de vele kamers en deu ren vanaf de peil rechts boven tot den cirkel in het midden? NIET GENOEG? „Jan, hoeveel is twee maal twee?" vraagt de meester op school. „Vijf meester!" „Neen, domme jongen! Ga jij voor straf maar eens op de gang staan 1" Een kwartier later komt Jan z'n vriendje Piet, op school. „Zeg Piet, vraagt Jan, „hoe veel is twee maal twee?" „Ook een vraag, vier natuurlijk," luidt het antwoord. „Ga dan maar niet naar binnen jong, want ik heb meester al vijf gebodenl" CHRONISCH. HijAls ik verkouden ben, kan ik vol strekt niet denken. Zij. O, dan lijdt u zeker aan chronische verkoudheid. HORIZONTAAL: 1. bouwvakarbeider 6. kunsthandwerk 7. tusschen bergen 9. bekende Belgische stad 11. waar 'n ei inzit 13. bijwoord 14. rijksdaalder 15. radio-omroep 17. hout 19. latijnsch woord voor: vóór 20. Fransch woord voor leger 21. die men veel in bakkerijen aantreft VERTICAAL: 1. plaats in Noord-Holland 2. het tellen 3. bekende benzinesoort 4. meisjesnaam 5. dorp in Noord-Brabant 8. vechtplaats soort kaartspel 11. bedekking 12. als 19 horizontaal 16. waar de Paus woont 18. van een boom 19. schil. 10.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 9