Urkverloren eiland in de Zuiderzee.
GERONSELD.
HOELANG NOG?
Nog ligt een vloot klaar
voor de Zuiderzee.
Een onderhoud met Jan Kiepura
Opgetogen over de keuze van
het prinselijk paar.
fBiuuanland
Avonturen van Belgisch communist
(Van onzen R.-redacteur.)
Zwaar dreunt de toeter van het s.s. Insula
over het water, dat gevangen is in den
stillen greep van den mist. Het geluid sterft
weg en scherp luistert de kapitein, die
zich rustig buigt uit het stuurhuis, naar een
wederroep.
Urk antwoordt niet. Ligt ergens verloren
in zee temidden van een grijs-witten nevel,
die rustig drukt op het water, dat slechts
flauwtjes kan rimpelen
Kampen hulde zich nog in een vaal licht
toen men de trossen losmaakte en de boeg
omgetrokken werd door het kringelende,
snelvlietende IJselwater en pas midstrooms
sloeg de machine volle kracht en ging het
den stroom vooruit, langs weilanden waar
rillende koeien graasden en het was alsof
men hun schurende tongen hoorde die kort
en scherp het gras afscheerden. In de verte
hooge populieren wier kruinen aandachtig
neigen.
Kalm stommelt de boot verder langs de
strekdammen, aan welker voet het water
eens zoo driftig langsstroomt om met een
ruk naar binnen te zwenken, de kalme krib
in, even uitkolkt en dan in gematigde vaart
verder drijft tot het weer opgenomen wordt
door de versnelling bij den volgenden strek
dam en het is als vaart men immer langs één
krib. De weilanden versmallen zich, he1
landschap verwaast meer en meer in eer
nevel die neerzinkt en wil gaan rusten op
het veilig vlag der aarde. Voort gaat het
schip en ons vergezellen alleen nog de
lange strekdammen die het schip scheiden
van het wijde water, welks aanwezigheid
zich slechts vermoeden laat.
Twee kalme vuurtorentjes, die sprakeloos
afscheid nemen. De pieren, die schuchter op-
loopen uit zee, trekken zich terug en de
mist maakt zich er meester van.
En verder vaart het schip in een steeds
begeleidenden waterkring die nimmer groo-
ter wordt.
„Peilen, Dirk" waarschuwt de kapitein,
terwijl zijn hand zich uitstrekt naar een
beugel. Even later loeit een schorre kreet.
Een lange stok verdwijnt telkenmale in
het grauwe water en monotoon somt de
peiler getallen op totdat de kapitein kort
knikt en het stuurrad een paar streken
draait. Tastend zoekt de boeg zich een
nieuwen koers in den nevel en weer bruU
de toeter. Géén antwoord.
Peilen getallen een knik een
knarsende stuurketting een dreun door
den mist stilte.
Dan opeens een flauw geluid van een
hoorn, dat zich door de grijze massa voort
geplant heeft. Machine gestopt en terwijl het
schip zijn vaart uitglijdt, luistert de schip
per heel aandachtig naar nieuwe geluiden
en dan steekt hij resoluut zijn rechterarm
uit die tot dusverre rustte op het raam
kozijn.
In dien koers zal gevaren worden en dank
baar dreunt de toeter. Machine weer aange
zet, maar op halve kracht.
„Peilen, Dirk".
En het is alsof Dirk het schip verder-
boomt naar het eiland, dat zich nog laat
raden achter het witte scherm.
Een dunne grijze lijn, oploopend uit zee,
komt dichterbij. Drie figuurtjes onbeweeglijk
op die lijn.
Handen in den zak. Handen op den rug
Het schip sluipt binnen tusschen twee lage
havenhoofden. Geen geluid, tot opeens de
drie poppetjes zich omkeeren en klompen-
stommelend over de steenen den terugtocht
aanvaarden.
Handen in den zak. Handen op den rug
Met wijdbeenschen gang en het boven
lichaam gebogen als tornden zij op tegen den
wind. Pijpje geklemd in hun mond, muts
voorover op het hoofd en met bollende broe
ken. Zoo loopen zij terug, ééns van gang,
ééns van kleeding en vereenigd in stilte.
De Insula meert. Alleen het uitleggen
van de loopplank verbreekt de rust, die aan
den wal heerscht, waar het dorp is samen
gekomen.
En dat daar staat in groepjes van drie,
van vier, soms iemand alleen en in alle rust
het oogenblik afwacht waarop eenige onbe<
kende gezichten van boord zullen stappen.
Niemand verroert zich of het moet zijn
om pijp of sigaret even uit den mond te
nemen en die zij met de bolle hand van
voren aanpakken en zoo oudergewoonte be
schutten tegen den wind, die op dat oogen
blik niet waait.
Vijf groote, lichtkleurige verstellappen in
een donkere duffelsche broek, acht groote
donkere verstellappen in een lichte duffel
sche, bolle broek, de karrepoes zwierig op
het hoofd geplant, even naar voren neigend
tegen den wind, die op dat oogenblik niet
waaitDe groote zilveren stukken glan
zend tegen den broeksband, het doffe baadje
strak om het rustige lijf, de gouden knoopen
aan weerszijden van den prachtig rooden
kraag, die uitsteekt boven den doek die met
een ringetje om den nek zit. De voeten, in
klompen gestoken, ferm geplant op den
wal. Zwijgen
Een levend bolwerk tegen den vreemde
ling, die hun domein bezoekt. Die van boord
stapt en zich schuchter richt naar de straat
jes, rustig opgenomen en nagestaard dooi
een legertje van krachtige zwijgers.
Tot het schip geheel verlaten daar ligt en
dan klepperen de Urkers weer over de
straatkeien met hun klompen.
Met wijdbeenschen gang en het boven'
lichaam gebogen als tornden zij op tegen den
wind, die op dat oogenblik niet waait
Handen in den zak. Handen op den rug.
Sommigen, die snel vooruitschieten, ais
het ware met de korte streken van een
schaatsenrijder, anderen bedachtzaam en het
is alsof zij peinzen over hen, die kwamen in
het Urker domein.
En zoo gaan zij weer terug naar de plek,
vanwaar zij kwamen. Van de haven, waar
de botters liggen met hun windvaantjes ir.
één richting en even slaphangend. Waai
netten hangen te drogen, de roodbruine zei
len geborgen. Zoo liggen zij, met den boeg
de palen, die wegdoezelen in het stille wa
ter beroerend.
En weer leunt tegen den steenen muur,
op dezelfde plek die maar even te voren
verlaten is geworden, een Urker.
Naast hem nog een Urker, soms twee.
Handen in den zak. Handen op den rug.
Met pijp of sigaret, die zij met de bolle
hand beschutten tegen den wind, die op dat
oogenblik niet waait
Turend in de verte die door den mist zoo
dichtbij is, maar waarachter zij het water
zien dat zij be.vischt zouden hebben; als dc
zon had geschenen.
Dan zouden de zeilen bol hebben gestaan
en het water zou gebruischt hebben tegen
den breeden boeg.
En g n sigaret maar w 1 een pijp
en die zouden zij met bolle hand hebben be
schut tegen den wind die dan wél frisch
gewaaid zou hebben.
Geen handen in den zak of misschien de
eene die niet de roerpen omklemde. Maar
zeker geen handen op den rug.
En een karrepoes op het ruige hoofd, nog
vaster aangedrukt. Want nu waait er de
wind! En een bonte duffelsche broek, die
dan niet van d'r beenen gestaan zou hebben,
alleen zoo maar En als over een paar
uren de boot weer naar het vasteland zal
gaan, dan zijn ze weer op de klompen aan-
geklepperd en staan dan weer wijdbeens
te kijken. De vreemdelingen gaan weg
wy zyn weer alleen in ons domein.
Met de handen in den zak, met de hander.
op den rug. Met pijp of sigaret, die zij met.
de bolle hand beschutten tegen den wind
die op dat oogenblik niet waait
Vier dagen lang hadden we „op vinken
slag" gezeten om hem op te vangen,
ik part noch deel heb aan de geruchten,
die omtrent mij in omloop zijn geweest.
Dat ik tegen veler verwachting door de
crisis van mijn ziekte heenkwam, is een
gevolg van Gods wonderbaarlijk Bestel
waarover niet meer te redeneeren valt.
Wanneer ik allen een goed Nieuwjaar
toeroep en daarbij de hoop uitspreek, dat
ondanks de enorme afbreuk der Beweging
tegenover de buitenwereld gedaan, de
Wereld-Jamboree van 1937 de schade zal
herstellen, zoodat de Beweging er tijdens
het Kerstfeest van 1937 veel beter voor zal
staan dan thans het geval is, dan is dit,
naar ik meen, de beste wensch, dien ik op
dit oogenblik doen kan.
Het is geen onwil, wanneer de verant
woordelijke leiding van de Wereld-Jam
boree meent geen bemiddeling van buiten
af te kunnen aanvaarden.
Natuurlijk hebben de ontstane moeilijk
heden het vertrouwen danig geschokt en
is het meer dan ooit noodig, dat in de ge
dunde gelederen onderscheid gemaakt
wordt in de keuze der medewerkers. Doet
men dit niet, dan loopt men gevaar, dat
het vertrouwen in de leiding nog meer
ondermijnd en het ontvallen van onmis
bare hulp bevorderd wordt.
Te allen tijde bereid om plaats te maken
voor betere krachten, dient men wel te
begrijpen, dat het op dit oogenblik uitge
sloten is, dat men blijft steunen op krach
ten, die, hoe men er overigens ook over
mocht denken, uit 't oog hebben verloren
dat geheel afgescheiden van personen, de
zaak van jong-Nederland op het spel heeft
gestaan. Het is meer dan ooit noodig, dat
ieders verantwoordelijkheid in deze duide
lijk wordt vastgesteld.
Het is nu te hopen, dat de Regeering
spoedig een beslissing zal nemen inzake
haar medewerking aan de Jamboree,
omdat de beslissing over het al of niet
doorgaan van de Jamboree hiermede ver
band houdt. De onzekerheid in dit opzicht
werkt verlammend en wanneer hij niet
zou kunnen doorgaan, wordt het de
hoogste tijd om het Internationaal Bureau
daarvan in kennis te stellen."
waar
bij we meer hindernissen ontmoetten dan
gewoonlijk het geval is met ministers en
legerhoofden, zoo schrijft de Brusselsche
correspondent van het Rotterdams0 i
Nieuwblad. Te grooter was onze verrassing,
toen we tenslotte tegenover iemand stonden,
die allesbehalve officieel is toen we in
Jan Kiepura, een joviaal, eenvoudig, recht
zinnig en tevens een buitengewoon sym
pathiek en intelligent man ontdekten.
Het gesprek werd gevoerd in een com
fortabel appartement in het Palace Hotel te
Brussel, waar Jan Kiepura ons zijn vrouw,
de lieftallige filmster Martha Eggerth, voor
stelde.
GEKNOEI MET EEN POSTWISSEL.
RECU.
Te Maastricht.
Dinsdagmorgen vervoegde zich ten poli-
tiebureele te Maastricht zekere U. L. wo
nende te Maastricht, die ter kennis van ae
politie bracht, dat hij geruimen tijd geleden
uit Deventer per postwissel naar Maas
tricht had gezonden een bedrag van
22.50. Bii aankomst te Maastricht stoi J
op deze postwissel echter slechts een be
drag van 2.50 vermeld. L. verklaarde
aan de politie, dat de postwissel niet door
hem was ingevuld, doch door een postbe
ambte te Deventer. Uit het door L. aan de
politie overgelegde regu bleek evenwel
duidelijk, dat dit niet was ingevuld door
iemand, dia geregeld correspondentie
voert, terwijl bij aandachtige beschouwing
bleek, dat het op dat re?u gestelde niet op
hetzelfde tijdstip geschreven was.
Op een en ar.der gewezen viel L. spoe
dig door de mand en erkende dat hij zijn
verhaal verzonnen had om zich te kunnen
verantwoorden over door hem uitgegeven
geld.
Tegen L. werd deswege proesverbaal
opgemaakt.
WIE LANCEERDE HET BERICHT OVER
AUTO-ONGEVAL VAN DE
KONINGIN?
Prinses en prins Maandag te Igls.
Nadat men te Igls, Innsbruck en Weenen
gisteren over de eerste verontwaardiging
over het valsche bericht van een groot ge
vaar waaraan H. M. de koningin ternau
wernood ontsnapt zou zijn, heen was, is
men natuurlijk gaan onderzoeken wie de
schuldige aan de verspreiding ervan kan
zijn geweest, aldus het „Algemeen Han
delsblad."
Daarbij constateerde men al gauw iets
merkwaardigs. Er bleken nl. gistermorgen
te tien uur kort na elkaar niet minder dan
zeven telefonische gesprekken uit Neder
land gevoerd met vragen om nadere in
lichtingen over deze sensatie. Toen men
een dezer nummers terug telefoneerde om
te vragen vanwaar dat bericht afkomstig
was, heette het „uit Innsbruck". Maar toen
bleek ook, dat er uit Innsbruck en Igls
(dat tot het telefoonnet van Innsbruck
behoort) te voren geen enkel gesprek naar
Nederland was aangevraagd, zoodat het
dus al niet juist kon zijn, dat het bericht
uit Innsbruck zou zijn ontvangen.
Men is in Igls en Innsbruck en in regee-
ringskringen te Innsbruck dan ook niet
alleen zeer verontwaardigd over deze
mystificatie, maar ook erg benieuwd te
vernemen, wie de schuldige zal blijken te
zijn geweest. Men verwacht hier, dat die
in ons land zelf te zoeken zal zijn, omdat
immers die mededeeling, dat het bericht
uit Innsbruck ontvangen zou zijn, al zeker
onjuist is.
De koningin, die Zondag de eerste bob-
sleigh-renmen in Oostenrijk bijwoonde,
waaraan ook weer Duitsche ploegen deel
namen mogelijk gewordei. door het ac-
coord van 11 Juli tusschen Hitier en Von
Schuschnigg zal Maandag a.s. prinses
Juliana en prins Bernhard, die dien dag in
Igls verwacht worden, terug zien.
POGING TOT DOODSLAG.
Bestuurder van een auto tracht
ambtenaren van de rijksbelastin
gen omver te rijden.
Toen ambtenaren der rijksbelastingen
Maandagavond dienst deden in de buurt
schap De Pollen bij Friezenveen kwam uit
de i:chting Duitsche grens een auto. Ten
einde deze te visiteeren, werd het sein
tot stoppen gegeven, doch hieraan werd
niet voldaan. De auto reed met groote
snelheid verder, zoodat de ambtenaar Kor
ijlings ter zijde moest springen om niet
overreden te worden. Aannemende, dat
zich in de auto smokkelaars bevonden,
werden eenige schoten gelost, die geen
doel troffen.
Later in den avond gelukte het den
ambtenaren met behulp van de rijks- en
gemeentepolitie de auto met den bestuur
der, zekeren S. uit De Pollen^aan te hou
den. Het bleek, dat de auto de smokkelaars
L. H. uit Almelo en G. G uit Friezenveen
had vervoerd. Het staat niet vast of de
auto ook smokkelwaar heeft vervoerd.
De auto is in beslag genomen. Dat S.
doon"ed na het stopsein is te wiiten aan
de bevelen van de mede-inzittenden. S.,
wien poging tot doodslag ten laste worit
gelegd, is voor den officier van justitie te
Almelo geleid, waarna hij in het huis van
bewaring aldaar is opgesloten.
DE WERELD-JAMBOREE.
De hoofdverkenner aan het woord.
De hoofdverkenner, Staatsraad Rambon-
net, schrijft in het jongste nummer van
„Weest Paraat";
„Tegen mijn oorspronkelijk voornemen
in, zal ik nog in dit Januari-nummer het
woord tot leidsters en leiders moeten rich
ten, aangezien er zooveel misverstand in
de Beweging geheerscht heeft, dat het ook
voor de toekomst van het grootste belang
is, nog even het een en ander recht te
zetten.
Te eerder ga ik daartoe over, daar alle
onrust geheel buiten mij omgegaan is en
VAKOPLEIDING IN DE TYPOGRAFIE.
Vergadering te Utrecht.
De Vereeniging tot bevordering van de
vakopleiding hield in het hotel Noord-Bra
bant te Utrecht een vergadering met direc
teuren van typografische vakscholen en
-cursussen en afgevaardigden der districts
leerlingen-commissies. De bijeenkomst was
druk bezocht.
De voorzitter, de heer Jos. A. M. Cleerdin,
deelde mede, dat deze vergadering de plaats
inneemt van de gewone zomervergadering.
De samenwerking met de districtsleerlingen-
commissies noemde spr. voorbeeldig. Deze
commissies moeten hun autonomie echter
niet te ver doorvoeren. Men heeft nu een
maal uniforme exameneischen, waaraan ook
zij zich te houden hebben. De samenwerking
met de directeuren is uitstekend. Het leer-
lingental blijft dalen, hetgeen samenhangt
met de geringe werkgelegenheid. Inzake de
collectieve arbeidsovereenkomst blijft de
vereeniging streven naar een algemeene
verbindendverklaring, hetgeen in verband
met een uniforme regeling der opleiding
wenschelijk wordt geoordeeld.
De heer H. W. Cool, inspecteur van het
Nijverheidsonderwijs, hield vervolgens een
inleiding over de Zaterdagmiddagcursussen
en het werkplaatsonderricht, om speciaal de
wettelijke zijde daarvan te bespreken.
TELEURGESTELD UIT SPANJE
TERUG.
Het Brusselsche blad „Le libre Belgique"
publiceert een interview met een Gentschen
1- >ln^nn urnnlr uit. SriMnift L
IN HET DUISTER.
Tengevolge van een ernstige kabelsto
ring onder de gemeente Delft, zijn gister
avond van 6 uur tot half 9 de dorpen
Pijnacker, Berkel en Zoelfrm°er verstoken
geweest van electrischen stroom.
Jan Kiepura
Na hem gefeliciteerd te hebben met zijn
succes in den Brusselschen Muntschouw
burg, vroegen we, of hü reeds vroeger Prins
Bernhard kende. Het antwoord luidde ont
kennend. Was het dan bij toeval, dat het
Prinselijke Paar naar Krynica ging?
Ook neen!
Doch meer uitleg wenschte Kiepura niet
te geven.
Dit kan ik wel zeggen, dat ik unend-
lich glücklich ben geweest, toen ik vernam,
dat het Prinselijke Paar de wittebroods
weken in mijn hotel te Krynica zou door
brengen.
Op staanden voet heb ik toen een tele
gram gezonden om uiting te geven aan mijn
blijdschap. Vier uren later reeds kreeg ik
antwoord van Prinses Juliana en Prins
Bernhard, met o.a. deze woorden: Es ist hier
herrlich!
U weet, vervolgde de zanger, dat de
Prinses verkouden is geweest. Waarschijn
lijk was dat het gevolg van een te plotse-
lingen overgang uit een verwarmden trein
in de frissche berglucht. Tezelfdertijd heeft
de Poolsche regeering een paleis van den
staatspresident ter beschikking van het
Vorstelijke Paar gesteld.
Een telefoongesprek met Prins
Bernhard.
Donderdagmiddag heb ik een gesprek ge
had met Prins Bernhard, waarbij ik hem
zei, dat ik leedwezen had gevoeld bij het
vernemen van het bericht over de ziekte van
de Prinses. Ongetwijfeld zouden sommigen
hieruit conclusie hebben getrokken, dat de
Prinses in mijn hotel ziek was geworden.
En wat was het antwoord van den
Prins?
Prinselijk paar blijft tn hotel.
Dat Prinses Juliana reeds weer geheel
hersteld en volkomen gezond was en dat hij
er niet aan denkt, mijn hotel te verladen.
We maken een privé-reis, zeide de Prins er
we wenschen niet een regeeringspaleis te
gaan bewonen, waar we als officieele gasten
zouden beschouwd en behandeld worden
met officieren en hoofdambtenaren rond
ons.
De Prins stelt natuurlijk de geste van de
Poolsche regeering op prijs en is zeer dank
baar voor de goede bedoelingen, doch hij
blijft liever en ook de Prinses denkt zoo
in mijn hotel.
Ik denk, dat Prinses Juliana gelukkig
zal zijn, vervolgt Jan Kiepura.
Bij het vrij lange gesprek, dat ik met haar
gemaal had, heb ik den indruk gekregen,
dat de Prins eenvoudig, bescheiden, recht
schapen en zeer verstandig is. Ik stel me
hem voor als iemand, die dadelijk ieders
sympathie en genegenheid wint. De vrouw,
die dien man heeft gehuwd, kan men geluk-
wenschen.
Toen we verleden week vernamen, dat de
Prinses en de Prins in ons hotel zouden
logeeren, hebben Martha en ik in deze kamer
van vreugde gedanst!
Wanneer denkt u naar Krynica terug
te keeren? vroegen we.
Op 24 Januari. Ik dacht niet, dat het
zoo gauw zou zijn, doch wij willen het Prin
selijke Paar gaan bedanken voor de ons be
toonde eer.
Een liefdadigheidsconcert in Holland.
Twee engagementen heb ik met dit doel
geannuleerd, n.L te Kopenhagen en te
Zürich. Ook van Amsterdam was reeds
sprake. Zoodra Prinses Juliana in Nederland
terug is, zal ik in Nederland een weldadig
heidsconcert geven. De totale opbrengst gaat
naar werken, die Prinses Juliana zal aan
duiden.
Hoe lang bent u in Hollywood geweest!
Zes maanden Men maakte mij daar
het leven onmogelijk
Gaat u nog naar Hollywood terug?
Later misschien. Ik heb thans in Europa
engagementen voor de twee volgende jarer.
Ik voel me gelukkiger in Europa.
Hebt u nieuwe films in het zicht?
Op 1 Maart wordt bij Tobis te Berlijn
een nieuwe film gedraaid, waarin mijn
vrouw en ik de hoofdrollen vertolken. Eind
Mei zullen wij te Weenen meewerken aan
La Bohème van Puccini..
communist, die verleden week uit Spanje is
teruggekeerd. Het onderhoud vond plaats
in een armoedig huisje in een steeg nabij
de Vrijdagsmarkt te Gent. Aanwezig waren,
behalve de 22-jarige man, zijn nog Jongere
vrouw, een kind van 15 maanden en de
vrouw van een makker, die ook naar Spanje
vertrokken, doch nog niet teruggekeerd is.
Waarom bent u naar Spanje vertrok
ken? vroeg de journalist
Omdat de werkloosheid mi] te zwaar
woog.... Ik wilde werken en ik begaf ine
naar het communistisch lokaal, waar het
communistisch gemeenteraadslid Van Acker
mij zei, dat er werk was in Spanje en dat ik
dadelijk kon vertrekken. Ik aanvaardde op
voorwaarde, dat ik niet naar het front zou
gezonden worden. We waren met ons zes
tienen, toen we op 22 October uit Gent ver
trokken. Te Valencia heeft men onze pas
sen afgenomen.
Hoe is de toestand in die stad?
Toen we aan wal gingen, was er veel
volk, w.o. vrouwen, die er zeer ongelukkig
uitzagen. Zü schreiden, taen ze ons zagen.
Op een door ons gestelde vraag antwoordde
men, dat het weduwen van gesneuvelde mi
liciens waren.
Wellicht hadden ze medelijden met ons,
toekomstige slachtoffersOm er den
moed in te houden, werden we 's avonds
met een vrijkaart naar een schouwburg ge
bracht. Den volgenden dag reeds vertrok
ken we naar Albacete, waar men ons dui
delijk maakte, dat we voor het front waren
bestemd
Vroeg men uw toestemming niet?
Neen, men zei, dat we allen naar Ma
drid moesten omdat er te weinig soldaten
waren. Een Russische generaal hield bij die
gelegenheid een optimistische en vlammende
rede in 't Fransch.
Te Madrid werden we vergezeld door met
revolvers gewapende officieren en naar de
frontlinie gebracht We zijn daar evenwel
slechts drie dagen gebleven. Wij protesteer
den heftig en zeiden, dat we waren gekomen
om te werken, niet om menschen neer te
schieten. Wanneer wij het overeengekomen
dagloon vroegen, zijnde 10 peseta's, ant
woordde men, dat er geen geld was. Ik heb
slechts totaal 5 peseta's ontvangen. Het eten
was nauwelijks bruikbaar; vooral het brood
was slecht We wilden ons eerst bij de fas
cisten aanmelden, doch we wisten niet, wat
ons daar te wachten stond.
Ik heb twee phalangisten naar onze linies
zien overloopen: zij werden dadelijk voor
een mitrailleur geplaatst om op degenen te
schieten, die vijf minuten vroeger hun
strijdmakkers waren. Den derden dag werd
ik met drie andere Belgen naar een door een
twintigtal fascisten bezet huis gezonden om
het stormenderhand in te nemen. We begre
pen spoedig, dat dit onmogelijk was en we
keerden terug; de rooden begonnen toeh op
ons te vuren. Indien op ditzelfde oogenblik
geen rechtsche granaat tusschen ons was
neergeploft, waarop allen uiteenstoven, was
ik waarschijnlijk nooit te Gent terugge
keerd. Kortom, we zeiden dat wij er genoeg
van hadden en dat we terug naar huis wil
den. We werden onmiddellijk wegens de
sertie aangehouden en van dit oogenblik
werden we behandeld als moordenaars.
Eerst werden we ondervraagd door een
Russischen kolonel, om daarna naar de ge
vangenis van Barcelona te worden overge
bracht, waar we een maand verbleven.
Door allerlei middelen, dreigementen, belof
ten en mishandelingen poogde men ons van
van ons besluit af te brengen. We zouden of
ficier worden, indien we naar 't front terug
keerden, enz. We hadden toen het geluk in
verbinding te kunnen treden met den Belgi
schen consul te Barcelona, aan wien we al
les, ook het leven, hebben te danken. Deze
slaagde erin, ons te bevrijden en naar Mar-
seille te doen inschepen.
Zijn ook uw makkers teruggekomen?
Vijf van de zestien zijn terug.... Aan
het front heb ik twee Belgen zien vallen,
die niet tot onze groep behoorden. De doo-
den werden onmiddellijk begraven op de
plaats waar ze sneuvelden.
Helpen de ronselaars u niet om werk
te vinden?
Nu terugkeer zijn we naar het commu
nistisch lokaal gegaan waar men ons voor
lafaards uitschold, omdat we terug zijn ge
keerd. Is dat niet walgelijk? Van Acker, die
me engageerde, is dertig jaar oud; de com
munistische Gentsche leider, senator Min-
naert, heeft twee flinke zonenmaar die
blijven thuis.
Maar u blijft toch communist?
Iemand die van Madrid terugkomt, kan
geen communist meer zijn, aldus het ant
woord.
WINKELWEEK-ATTRACTIE.
Prijsvraag van het Comité van actie
voor het middenstandsbedrijf.
Het Comité van actie voor het midden-
standsbedrijf, ingesteld door de 3 landelijke
middenstandsbonden, schrijft een prijsvraag
uit, waaraan een ieder kan meedoen.
Het gevraagde is een attractiesysteem, dat
in verscheidene plaatsen tegelijk kan wor
den uitgevoerd en dat een propagandistisch
karakter draagt.
Het spreekt vanzelf, dat het systeem niet
in strijd met de bestaande wetten mag zijn;
dat het geschikt moe zijn voor alle lagen
der bevolking. Maar welk systeem het moet
zijn, wordt overgelaten aan het brein, dat
zich aan het werk wil zetten, om tot een
goede inzending te komen.
De inzendtyd sluit 20 Februari 1937.
Toegekend worden: een eerste prijs van
i 100, een tweede prijs van 50, terwijl voor
het uitgevoerde systeem een honorarium
wordt toegekend, varieerend naar gelang
van de hoegrootheid der campagne van t 50
minimum tot 200 maximum.
Een uitvoerig prospectus wordt op aan
vrage franco toegezonden door het Comité
van actie voor het middenstandsbedrijf
Mauritskade 23 te 's-Gravenhage.
