£uditoaact ^fcheepstUdUtgm JCiuut en Wetenschap Spoet £atuU em Jmm&ouw den heer Joh. Kuiper. Een prachtige huldigingsavond voor den jubilaris. DE POSTVLUCHTEN OP INDIE. De Rietvink (uitreis) bereikte Singapore. De Edelvalk (uitr.) kwam in Rhodos aan en de Djalak (thuisr.) arriveerde te Ran- goon. HET VLIEGTUIG MET DE DAGBLADEN NOG NIET TE PARIJS. Hevig stormweer boven het Nauw van Calais. Men heeft geen nieuw bericht ontvan gen omtrent het vliegtuig, dat vanochtend van Croydon met de dagbladen naar Le Bourget is vertrokken. Boven het Nauw van Caleis woedt een hevige storm. vertoon de dagelijksche levensfuncties van I verren blik op een zee-inham of een groot I Het zilveren jubileum van Langzaam, heel langzaam stroomde de groote zaal van de Harmonie gisteravond tegendeel geeft de algemeene praktijk te nieuw stuk weg, dat byna gereed was, maar Tal van geestelijken ujt 0nze stad, vele IVIAM UaA LaaaLaUamam Ja aa i A J A1 A K AA I A A ff A lot ff AAA V* A+ A ^1. A A AAO A OPCl P l (l I I - aa den mensch representeert, Die eigenschap vond ik tot mijn vreugd terug in het huisje van Elte, Men kan bemerken, dat 't natuurlijk en vanzelfsprekend is, dat een architect, die weinig geld mag besteden, ook bescheiden is met zyn architectonische middelen. Het meer. De huizen waren allemaal van hout en in heldere kleuren geschilderd, meestal wit of purperrood. De geheele omgeving door een stralende zon beschenen maakte een onuitsprekelijke frissche en blymoedi- gen indruk. Aan den besneeuwden weg werd hard gewerkt, telkens zagen wij een I STOOMVAARTLIJNEN. Stoomv. Mij. „Nederland". Marnix van St. Aldegonde, uitr. te Genua 12 Jan. Tawali, Java New York Line, passeerde Kaap de Goede Hoop 21 Jan. Poelau Laut uitr., te Bremen 22 Jan. Bengalen, S. J. P. L. te Soerabaja 21 Jan. Tanimbar J. N. L. v. Belawan 20 Jan. J. P. Coen uitr. van Sabang 20 Jan. CHARLOTTE. De voorstelling van het tooneelspel „Char- lotte" door het Nieuw-Schouwtooneel voor de abonné's van het Schouwspel is gister avond in de Rustende Jager een groot succes geworden. De zaal was geheel gevuld en het publiek hoogst voldaan. De eerste episode deed wat vreemd aan, maar reeds in de tweede kwam het publiek er in. Van het stuk kan bovendien getuigd worden, dat het niet zakt maar stijgt. Aan het s'ot groeide het applaus tot een ovatie. Zeker is het, dat over den inhoud, die wij, gezien de bespreking in ons nummer van gister, niet behoeven weer te geven, in Ber gen lang gesproken zal worden. Jammer was het, dat het changement tus- schen het 2e en 3e bedrijf zoo'n geruimen tijd duurde, maar toen kreeg men dan ook een interieur van een klein paleisje te zien. dat men op het tooneel van de Rustende Jager, niet mogelijk had geacht en dat be wees, dat Het Nieuw-Schouwtooneel voor dit stuk geen kosten heeft gespaard. Het spel was van alle spelers voortreff'v lijk. Weinigen zullen hebben geweten, dat de rol van de 100 dollar-vondelinge zoo voortreffelijk gespeeld werd door het doch tertje van mevrouw Bouwmeester onder den naam van Nina Bergsma. Naast de bespreking over de spelers in ons nummer van gister (men leze voor Sophie Klein: Sophie Stein) willen wij ook nog afzonderlijk noemen, Ko van Dijk, die de huisdokter uitmuntend vertolkte. On willekeurig denkt men onder het spelen van het stuk, dat de zaak zoo heel anders zou zyn geloopen, wanneer die dokter had ingegrepen. Maar ingrijpen in het leven van anderen is moeilijk en in het stuk was het noodig, dat mevr. Ralston, op zeer juiste wijze door Sophie Stein gespeeld, dit deed. Wij verwonderen ons er niet over, dat dit stuk het geheele land door met succes wordt vertoond, want de liefde van de moe der voor haar kind is van alle tijden. zien. Hoe bescheidener de middelen, hoe popperiger en smakeloozer zijn meestal de architectonische middelen, die de bouw kundige hanteert. Dit is zeer begrijpelijk, omdat de armelijke geest dier bouwkun digen niet in staat is het eenvoudige waardig voor te dragen. Ze zien de schoonheid van het vlakke land onder onze grijze luchten niet. Hoe zouden zij zich daaraan ondergeschikt kunnen maken? Het is Elte in dit huisje gelukt, zoowel in- als uitwendig bescheiden te blijven en nergens geforceerd zich te uiten Als een vlies is het even gewelfde dak over den langwerpig vierkanten opstand getrokken. Alle maten der ruimten zijn menschelijk gedicteerd en met de meest eenvoudige middelen constructief tot ge stalte gekomen. De smalle platte grond gaf openheid aan alle ruimten en liet balklagen toe van geringe afmetingen. Door de open verbin ding van kleine en grootere ruimten werd de ruimtewerking opgevoerd. Wandel eens rustig van den ingang af door dit huisie. Ga in gedachten in de keuken een^werken, zie hoe eenvoudig de eethoek zich aan de keuken aansluit en hoe die eethoek zich aanpast en tevens vrijmaakt van het woongedeelte Op de verdieping geldt dezelfde simpele gedachte; in het kleine bestek heerscht menschelijke bewegingsmogelijkheid, waardoor blijheid wordt gewekt. We zien ook uit dit huisje, dat voor openheid, licht en zon geen reusachtige stalen ramen vereischt zijn. Vooral bij de lichte spouwmuren passen de houten kozijnen beter, omdat ze de muren niet verzwakken, ze zijn mede bouwconstruc tie, wat een van de geheimen juist is van onze lichte bouwwijze tegenover de veel zwaarder bouwmethoden in het buiten land. Mits in knappe handen, is dit lichte bouwen van waande en het is tevens onze typische Hollandsche kracht, Overheidslichamen en schoonheidscom missies zien in dergelijke kleine gebouw tjes een gevaar voor het landschap, terwijl ze de geheel uit de schaal geteekende protserige ontwerpen van bouwkundigen accepteeren. Konden we al deze lieden eens een reisje naar Japan lrten maken, zoodat ze konden kennis nemen van de simpele lage woninkjes, die juist zoo'n goed bewijs zijn van de liefde voor de natuur, die eruit spreekt. Maar het kan ook met minder kosten. Laat al die lieden eens kijken naar de eenvoudige middelen, die de natuur gebruikt om een slak zijn huis te geven of een vogei zijn nest te doen bouwen. Laat de humbug verdwijnen uit onze architectuur. nog niet voor het verkeer opengesteld. Daar zullen de Ralleyrijders van het volgend jaar van profiteeren. Eenmaal zelfs moesten wij stilstaan voor een man met een rooden vlag en na enkele minuten hoorden wij een hevige ontploffing, waarna wij groote stuk ken rots in een wolk van stof door de lucht zagen vliegen en over den weg rollen. De wegenbouw in Zweden stuit op andere maar niet minder groote bezwaren dan op onzen Hollandschen veengrond. 's Avonds hadden wij in Göteborg willen zijn, maar daar de voorspelde sneeuwstor men uitgebleven waren, lunchten wij er en brachten daarna een bezoek bij den Ford dealer om den lekken band te laten repa reren. Deze kwam met zijn heele personeel naar buiten loopen om de uitrusting van onzen wagen te zien, maar allen waren misschien nog meer teleurgesteld dan ver baasd om als eenige extra uitrustingsstuk ken twee mistlampen en twee sneeuwschop pen te zien en verder den geheelen wagen standaard te vinden. Calkoen legde hem uit, dat dit nu zijn vijfde Ralley was dien hij met een Ford ging ondernemen, dat hij ge gaan was uit het Zuiden van Athene en Pa- lermo en uit het Noorden vanuit Umea en Stavanger en hij geregeld iedere keer zijn wagen met steeds minder buitennissigheden had bezwaard. „Behalve éénmaal uit Athene ben ik er ieder jaar zonder strafpunten ge komen en zoo ben ik langzamerhand tot de overtuiging gekomen, dat ik het Henry Ford toch niet verbeteren kan", verklaarde hij en deze uitlegging werd door den Ford-dealer met zichtbaar welbehagen nog eens voor zijn personeel verhaald. Het begon reeds donker te worden toen wij Göteborg verlieten en buiten de stad onze reis vervolgden door een sneeuwland schap, dat zich gereed maakte voor de vertegenwoordigers van zangverc-enigin gen, eenige honderden dames en heeren kwamen daar, om het jubileum-concert van den Alkmaarschen musicus den heer Joh. Kuiper bij te wonen. En toen het tooneelgordijn openge schoven werd, stond daar een machtig koor opgesteld rondom een strijkorkest. En even later klaterde het applaus op, toen de dirigent Kuiper zijn plaats zou innemen. Hij voelde zich nog niet slachtoffer, beklom rustig zijn dirigeer- plaats en zwaaide met volle zekerheid en volkomen overgave zyn dirigeerstok. Het concert was begonnen; de jubileum avond had eer. aanvang genomen. Helder klonken de zuivere stemmen van het jongenskoor, waarvan elke jongen tekst en melodie vast in het hoofd had; overtuigend mengden de andere stemmen zich er in, melodieus klonk de strijkmu- ziek en het auditorium zweeg en luisterde en kon niet merken, dat de repetities door de heerschende griep minder vlot waren verloopen. Omdat Kuiper het geheel tóch in zijn macht had. En ornaat Kuiper toch gezorgd had voor een prachtige uitvoering. Het eene nummer na het andere volgde en oen het laatste nummer voor de pauze gezongen was, kwam het oogenblik, waar op de huldiging zou plaats hebben. Dit gedeelte van het programma nemen wy voor onze rekening, het recenseeren van het concert zelf aan onzen muziek medewerker overlatende. De huldiging. Een honderd zangers en zangertjes, jon gens, dames en heeren, vulden het geheele tooneel en met moeite kon er wat ruimte SUCCES VOOR ARCHITECT ELTE. Onze stadgenoot de heer Hans Elte ontving van het tentoonstellingscomité, dat de Nederlandsche inzendingen voor de Wereldtentoonstelling te Parijs behandelt, het verzoek om een foto van een huisje, door hem in Alkmaar gebouwd, in te zenden, welke foto zal worden opgezonden naar Parys. Naar aanleiding hiervan m^enen wy goed te doen, door uit de jongste aflevering van het tijdschrift „8 en Opbouw" het volgende van ir. J. B. van Loghem, die het werk van Elte recenseerde, over te nemen. Het betreft hier o.m. het huis, onder ar chitectuur van den heer Elte aan de Fre- derikslaan gebouwd. Ir. van Loghem dan schrijft: Het bezoek aan Alkmaar en omgeving is geen dagelyksch werk voor architecten, want hoe vreemd het ook is, in ons land kluiten de architecten op elkaar in een paar centra. Dit is jammer voor ons mooie land, waarin dag in dag uit de natuur Wordt weggevreten door de slechte bouw sels van de bouwkundigen van het platte land. Hoe noodig het is, dat het platte land beter bewerkt wordt, bleek mij bij een bezoek aan Alkmaar en omgeving. Na aanvankelijke teleurstellingen over de wijzigingen in Alkmaar was een her nieuwd bezoek aan de Karenhuizen van Bijvoet en Duiker mij een bewijs, dat deze twee architecten in een tijd, toen van nieuwe zakelijkheid nog geen sprake was, zich reeds als voorloopers daarvan aan meldden door de konsekwente wijze, waarop zij licht en zon hebben weten te brengen in elk der woninkjes van ouden van dagen. Een persoonlijk gelukkig oogenblik had ik daarbij, door my nog even te realiseeren, dat ik als jurylid bij die prijsvraag, al is het op zeer bescheiden wijze, heb meegewerkt, dat dit project van Bijvoet en Duiker werd uitgevoerd. Het behoort nog tot de weinige bouwwerken, die het in den tijd hebben uitgehouden, doordat het karakter bezit en van liefde getuigt voor de ouden, die er hun laatste dagen een menschelyk bestaan genieten. Dit menschelijke trof ik ook aan in het huisje van Elte. Wat is eigenlijk „men schelijke", wanneer het de architectuur en speciaal de woonarchitectuur betreft? k zou willen zeggen, dat hoe verfijnd, hoe vervolledigd het wonen ook geworden mag zijn in den loop der eeuwen, het menschelijke toch slechts uit de woning zal spreken, als die woning in alles de menschelijke schaal bezit en met de meest bescheiden middelen tot stand is gekomen om den mensch te beschutten. Een bouwwerk dus, dat zonder uiterlijk Schaatsensport DE EUROPEESCHE KAMPIOENSCHAPPEN TE DAVÓS. Drie Nederlandsche inschrijvingen. Naar wy vernemen, heeft het presidium van den Koninklijken Nederlandschen Schaatsenrijdersbond besloten de rijders J. Langedijk uit Oudkarspel, R. Koops uit Zuidlaren en J. A. Roos uit Amsterdam in te schrijven voor de Europeesche kampioen schappen in het hardrijden, welke Zaterdag 30 en Zondag 31 Januari a.s. te Davos wor den gehouden. De heer G. W. A. van Laer zal te Davos de functie van scheidsrechter waarnemen, daartoe aangezocht door het bestuur van de I. E. V. Automobilisme. DE RALLEY MONTE CARLO. Zweedsche dag. Mr. P. L. H. Lamberts Hurrelbrinck schrijft ons: Onrustbarend waren de weerberichten den vorigen avond geweest. Zware sneeuwstor men waren door de radio voorspeld en daarom hadden wy besloten den volgenden morgen vroeg te vertrekken, om als het mo gelijk was, dien avond nog tot Göteborg te rijden. Aangenaam verbaasd waren wy dan ook toen wij in de hal van het hotel ko mende buiten de straten zonder sneeuw von den en een zon, die door een helderen he mel aan het doorbreken was. „Uw wagen staat buiten met een lekken band" hoorden wij in het Hollandsch uit den mond van een landgenoot, die een Haarlemsche bloembol- lenkweeker bleek te zijn, die Zweden be reisde. Inderdaad een der voorbanden was half leeg. Gauw het wiel verwisseld, de ba gage ingeladen en in een paar minuten wa ren wij startklaar. Maar zou ook de motor het wezen, die den heelen nacht in de vorst had buiten gestaan? Het vroor op dat oogenblik nog 5 graden, maar by den eersten druk op de startpedaal sloeg de motor aan en konden wij wegrijden. Sneeuwstormen waren voorspeld, maar de wegen waren kurkdroog en zonder een spoor van sneeuw, wat in dit jaargetijde een groote zeldzaamheid in Zweden is. Een hel dere zon scheen uit een blauwen hemel en bracht een bijna zomersche temperatuur over het land, zoodat al spoedig de raampjes opengingen en wij zonder handschoenen in den wagen zaten. Het was een juichende feestdag, maar de booze voorspellingen dre ven ons op. Aanvankelijk schoten wij flink op, maar naarmate wij Noordelijker kwa men vonden wy de wegen met sneeuw be dekt en kwamen wy steeds meer auto's met sneeuwkettingen om de wielen tegen. Onze Ford scheen er voorloopig nog geen behoef te aan te hebben, hy lag zoo vast op den gladden weg, dat wij besloten maar zonder kettingen te blijven doorrijden totdat de noodzakelijk daarvan zou blijken. Het was een mooi landschap waar wy doorheen re den, wijde vlakten, aan den horizon om zoomd door lage heuvels, met af en toe een avondrust. Verkeer was er weinig meer op gemaakt worden voor de sprekers, die zich in een lange rij achter het tooneel hadden opgesteld. Het begon met een korte rede van den voorzitter van het uitvoerend huldigings comité, den heer J. B. Moeskops, die den jubilaris namens het koor toesprak. Hij dankte den heer Kuiper voor diens bereidwilligheid, om de repetities van een jubileumconcert op zich te nemen en sprak daarna huldigingswoorden. Spr. roemde den ingeboren aard van den jubilaris om optimistisch en opgeruimd te zyn, en herinnerde aan de eigen werken van Kuiper, en hoopte, dat de heer Kuiper nog vele jaren zou mogen kunnen blijven ar beiden voor den r. k. zang. Namens het geheele koor bood spr. een fraaie bloemenmand aan. Deken R e n g s sprak als deken van Alkmaar een gevoelig woord, waarin o.m. dank werd gebracht aan den jubilaris, die zijn kunst in dienst van de kerk had ge steld. Pater Oorsprong van de St. Do- minicuskerk sprak namens het kerkbe stuur woorden van oprechte hulde en was dankbaar, dat de jubilaris zijn talenten gewijd had aar den dienst der kerk. Hij hoopte dat Kuiper nog vele jaren zijn zangkoor zou mogen leiden en bood na mens het kerkbestuur een enveloppe met inhoud aan. In een korte toespraak bood de heer Joh. Lansen namens het kerkkoor van de St. Dominicuskerk een bloemenmand aan. Pastoor Hagemans van de St. Jo- sephkerk sprak namens het St. Joseph- zangkoor en dankte den heer Kuiper voor diens hulp en medewerking, die zijn kerk elk jaar had ondervonden. Met den wensch van „nog vele, vele jaren" bood spr. even eens een bloemenmand aan. De heer V. P. Keijsper bracht den jubilaris hulde namens de r. k. tooneei- vereeniging Alberdingh Thijm en herin nerde aan den grooten dank, dien vele ouderen verschuldigd zijn aan den musi cus Kuiper. Ook deze spreker bood een bloemenmand aan. Mevr. Pi le ar i, presidente van den r. k. vrouwenbond, sprak nemens de veie moeders, wier kinderen door den heer Kuiper opgeleid waren, huldigde even eens mevr. en mej. Kuiper en bood ten slotte een fruitmand aan. Daarna kwam de jongeheer Joh. Vreedenburg met een prachtige fruitmand, aangeboden door het jongens koor. Vervolgens gaf de heer A. Klooster, directeur van het St. Laurentiuszangkoor, een biographie van den jubilaris en bood namens dit zangkoo:r een blijvende herin nering aan. Een dame van het Alkmaarsche r. k. Dameskoor kwam toen met een groote bloemenmand den jubilaris huldigen, waarna de heer J. Haakman uit Ber gen èn als vriend èn namens de ouders en kinderen van het kinderkoor te Bergen den heer Kuiper hulde bracht. Spr. herin den weg, de sterren begonnen aan den he mel te twinkelen en hier en daar glansde in de verte het heldere schijnsel van een elec- trisch licht over de witte vlakte, het eenige teeken, dat de verlaten wereld waarin wij reden toch nog door menschen was bewoond. Vaak reden wij door donkere bosschen, waarin de schijnwerpers van onzen wagen een spookachtig licht door de starre pyn- boomstammen wierpen, de wielen rolden over de sneeuw met een gedempt geluid, wij spraken geen van drieën in deze indruk wekkende stilte, alleen de motor zoemde onafgebroken zyn rustig geluid, dat als de ademhaling van een groot dier klonk, dat heel alleen zijn weg vervolgde door de een zaamheid van een slapende wereld. Langzamerhand begint de weg te stijgen, wij voelen dit aan het trekken van den motor en wij zien het vanuit de ramen van den wagen, dat wy over een smallen kron kelweg langs rotswanden rijden. Hoog is dit gebergte niet .weldra zijn wy aan het da len en rijden weer door het vlakke land waarvan de duistere onzichtbaarheid af en toe onderbroken wordt door de warme straatverlichting van een dorpje. Eindelijk zien wij in de verte een twinkeling van lichtjes alsof een stuk van den sterrenhe mei op de aarde is neergevallen en als we naderbij komen, schetteren roode, groene en blauwe reclamelichten tegen den duisteren achtergrond op, een hooge klokketoren glanst in phosphorachtig groen fleedlight wy zijn weer in de bewoonde wereld een stad ligt voor ons, daar zullen wij overnach ten. In Udevall. DE NIEUWE WAARDEBEPALING VAN THOMASSLAKKENMEEL. Het komt mij nuttig voor om voor de le zers van dit blad eens een en ander duide lijk te maken wat betreft de nieuwe waar debepaling van slakkenmeel. Deze nieuwe waardeering is pas ui ge bruik in ons land. 1 Tot nu toe eischte de lodex meststoffen in slakkenmeel een minimum gehalte aan to taal (in miniraalzuur) fosforzuur van 15 pCt. en stelde men verder eischen ten op zichte van de oplosbaarheid van het fosfor zuur in citroenzuur, ten opzichte van de fijnheid, d.w.z. van het percentage dat door een zeef van 0.17 m.m. maaswijdte pas seerde. De waardebepaling was dus zeer ingewik keld en dit was dan ook oorzaak, dat het onderzoek in vergelijking met andere mest stoffen zeer duur was. Bij vroeger onderzoek deed men prac- tisch niet anders dan een minimum oplos baarheid te eischen en stelde men zich op het standpunt, dat een verschil in oplosbaar heid boven de minimumgrens van geen be- teekenis zou zijn. In de meeste landen bepaalde men de waarde van het slakkenmeel naar zyn ge halte aan in 2 pCt. citroenzuur oplosbaar fosforzur, zonder meer, en het mag zeker worden toegejuicht dat thans ook in ons land deze regel wordt toegepast. Bij de nieuwe waardebepaling wordt al leen het fosforzuurgehalte oplosbaar in 2 pCt. citroenzuur onderzocht, alle andere be palingen omtrent fynheid enz. vervallen (echtheidsbepaling blijft). Nu zullen de producenten van slakken meel wel zorgen voor voldoende fijnheid. Deze toch is van groot belang voor de op losbaarheid. Nu is, doordat onze muntwaarde is ge daald de prijs van deze meststof hooger dan vorig jaar (alle meststoffen stijgen). Toen is in de groothandel verkocht voor 9 ct. per pCt. fosforzuur. Doch ook als de prijs niet was veranderd, zou deze per pCt. hooger komen te liggen, omdat het onderzoek an ders geschiedt. Ziehier een voorbeeld. De prys per 100 K.G. was voorheen ge halte x prys per pCt. Ofwel het gehalte to taal fosforzuur x prijs per pCt. totaal fos forzuur. Bij de nieuwe bepaling: gehalte in 1 I JOH. KUIPER. nerde aan de opvoeringen van kinder operettes, aan de buitengewoon prettige samenwerking met den jubilaris en onder de woorden: „laat Alkmaar en Omstreken zien en hooren, welk een bekwaam musi cus gij zijt", bood hy een prachtige gong aan. De heer A. C. Schouten bood namens de ouders der piano-leerlingen een cadeau aan. Er werden bloemen aangeboden namens hetdameskoor te Bergen en namens het dameskoor te Heiloo en toen gaf de heer W. K h 1 e r als lid van het orkest een geestig speechje weg, dat zeer in den smaak vieL De heer Haasbroek sprak woorden van hulde namens het dubbelmannenkwar- tet Zang en Vriendschap en las een reer sympathiek schrijven voor van den heer Corn. Jonker, die verhinderd was zelf aan wezig te zijn, maar die zyn collega toch wil de huldigen. Namens den heer Jonker bood spr. eveneens een bloëlnenmand aan. Er kwamen verder nog bloemen van het r. k. gemengd koor, van O r p h e u s en van de directie der Harmo nie en tenslotte las de voorzitter van het comité een aantal schriftelijke felicitaties voor. Dat alles werd besloten met een lang durig applaus, waarna de heer Kuiper zelf en nu was hij niet meer zoo rustig en zeker als bij den aanvang van het concert! te midden van den bloemenschat dank bracht aan allen, die hadden meegewerkt aan dit concert en aan deze huldiging, waarna nog maals een langdurig applaus klonk en het koor een „Lang zal hy leven" aanhief. Toen sloot het gordijn zich; de pauze kwam. En het jubileumconcert werd later be sloten met nieuwe zangnummers. Het concert. Hoe dat concert was? Hier volgt het ver slag van onzen muziekresencent, A. K.: Voor dit jubileumsconcert had zich een groot gemengd en een groot mannenkoor gevormd. Beiden versterkt met het jongens koor vulden het podium. Met begeleiding van strijkorkest en piano (mej. Dora Hoed jes) liet het mannenkoor zich hooren in de „Missa in onore die S. Margherita" van Pietro A. Yon. In den afgeloopen zomer liet Kuiper in den muziektuin twee deelen dezer mis zingen, nu gaf hy het nummer het Benedictus uitgezonderd geheel. Mooie muziek en naar waarde vertolkt, waarbij de jongens stemmen als zuivere, fijne sopraanstemmen zich.by het mannenkoor aansloten. Het gemengd koor zong met stijgend suc ces „Die Ehre Gottes" van Beethoven, „Ave Verum" van Mozart, en „Die Himmel er- zahlen", slotkoor eerste deel van het orato rium „Die Schöpfung" van Haydn. Als laatste programmanummer gaf het ge mengde koor het „Te Deum" van Jos. Gru- ber, den componist van „Stille Nacht, Hei lige Nacht". Eenvoudige, vriendelijke mu ziek, aan welker uitvoering alle zorg werd besteed. Als solisten hoorde men in de Mis en in het „Te Deum" werkten zij ook mede Laurens Bogtman uit' Hilversum en Gerard v. d. Berk uit St. Oedenrode. Bogtman, prachtig by stem, zong het „Arioso" van Handel, Psalmus 121-122 van Constantijn Huygens (in de bewerking van mevr. A. KomterKuipers) en het magni fieke „Geesteijk lied"' (tekst van Jan Luy- ken) van van den SigtenhorstMeyer. Een schitterend zanger is Bogtman. V. d. Berk (tenor) heeft een aangenaam klinkende, zuivere natuurstem. Zyn zang in de Romance uit de opera „Euryanthe" van Weber en in het „Gebed" uit de opera Reinzi" van Wagner voldeed zeer. Zoo is dan deze avond voor den jubilaris een avond van beteekenis geworden, waar aan hy nog lang aangename herinneringen zal houden. citroenzuur oplosbaar fosforzuur x prijs per pCt. in citroenzuur oplosbaar fosforzuur. Vermenigvuldiger en vermenigvuldigtal veranderen, maar het product, de prys per 100 K.G. van een bepaalde soort slakken meel wordt niet gewijzigd Wanneer b.v. slakkenmeel met 17 pCt. to taal fosforzuur met een oplosbaarheid van 90 pCt. in citroenzuur, is 15.3 pCt., zou kos ten 9 ct. per pCt., was dit 17 x 9 is 1.53. Volgens de nieuwe codex zou dit worden verkocht voor 10 ct. per pCt. in citroenzuur oplosbaar fosforzuur, dit was 15.3, is dus 15.3 x 10 ct. is 1.53. Men krygt een hoogeren prys per pCt., omdat de verkoop niet meer wordt geba seerd op het percentage totaal fosforzuur, maar op het naar evenredigheid lagere per centage, in citroenzuur oplosbare fosfor zuur. De verbruikers betalen het slakkenmeel naar zyn waarde als fosforzuur meststof en daarmede wordt hetzelfde principe toege past als voor de andere meststoffen. Terwijl het onderzoek voordeeliger wordt en daar door minder kostbaar. Wij moeten daarom de invoering van deze citroenzuurmethode een zaak van groote beteekenis achten voor de Nederland sche landbouw, en dankbaar zijn aan het college van Dir. die deze wijziging tot stand heeft gebracht. Wanneer wy aan deze methode gewoon zyn zal blijken, dat deze op den prijs geen invloed heeft per 100 K.G. Wel per pCt. fos forzuur, wat echter lager is dan by de oude methode. Het eerste gevolg dat land en tuinbouw door de muntontwaarding echter ondervin den, is een verhooging van den prys der meststoffen. Ook slakkenmeel zal stijgen, maar by de bepaling van den prys per pCt. houdde men met bovenstaande rekening, waardoor de verhooging meer schijn als werkelijkheid zal blijken te zyn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 8