DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. DE RELLETJES TE CLICHY. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Ho. 70 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Woensdag 24 Maart 1937 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 139* Jaargang De algemeene toestand. Alkmaar, 24 Maart. België staat op het oogenblik in het mid delpunt van de internationale belangstel ling, omdat dit land zijn internationale po litiek geheel veranderd heeft. Voor zoover op het oogenblik na te gaan is, prefereert België de positie, die ook Nederland in neemt: het wil onafhankelijk en neutraal zijn; het wil geen verdragen sluiten met an dere mogendheden, d.w.z. geen aanvalsver dragen. Zij, die de kranten de laatste dagen ge volgd hebben, weten ongeveer, wat er gaan de is en wij herinneren hier nog slechts aan het bezoek, dat koning Leopold thans aflegt aan Engeland. Een officieus bezoek welis waar, maar dat niet belet, om diplomatieke besprekingen te voeren. Veel bizonderheden over die besprekingen zijn nog niet bekend geworden en alleen is thans bekend, dat België een leger op de been zal houden, dat in staat is weerstand te bieden aan een aanvaller, tot dat hulp van anderen komt. Dat herinnert aan de positie van Neder land. Ook ons leger moet in staat zijn, niet om een oorlog te kunnen winnen, maar om een vijandelijken inval te kunnen weer staan, tot dat hulp van andere zijde komt. De positie van beide landen is duidelijk. Noch België, noch Nederland kan een leger maken, dat opgewassen is tegen de machten der groote mogendheden. Geen der twee landen zal dan ook ooit op de gedachte ko men, om een aanvalsoorlog te ontketenen en beide landen kunnen slechts dan in een oorlog gewikkeld worden, wanneer een an dere mogendheid de grenzen schendt» En dat zal een andere mogendheid pas dan doen, als ze in oorlog komt met een staat, die vrijwel tegen haar opgewassen is. Op het oogenblik, dat de belangrijke inter nationale onderhandelingen over de positie van België gaande zijn, kan het standpunt van België als volgt worden samengevat: De Belgische regeering is van meening, dat de ontwikkeling van den internationa len toestand, met name de opzegging van Locarno, de herbezetting van het Rijnland en de verzwakking van het principe der col lectieve veiligheid als gevolg van het falen in het Italiaansch-Abessinische conflict, een nieuwen stand van zaken heeft geschapen. Zij vindt de door de overeenkomsten van Londen aangegane verplichtingen te zwaar. Zij aanvaardt in dankbaarheid de verzeke ringen haar door Engeland en Frankrijk ge geven, maar is van meening haar eigen waarborg niet verder te kunnen geven, zoo als bij de overeenkomsten van Locarno werd vastgesteld. Zij zou eveneens het Italiaan- sche garantie-aanbod aanvaarden. Ten aan zien van Duitschland is zij van meening, dat zijn laatste nota de strekking heeft haar in een verplichte positie van neutraliteit te brengen, welke zij onaanvaardbaar acht en zij weigert derhalve 'n gemeenschappelijke garantie, daar de weigering van een der vier mogendheden de andere zou verhinderen op te treden. Zij wenscht evenmin de ver plichting aan te gaan zich iedere militaire inmenging ten gunste van staten-onderteeke- naars te ontzeggen. De nieuwe Belgische politiek is op on afhankelijkheid gebaseerd. België ver staat het zijn internationale duidelijk omlijnde verplichtingen in acht te ne men. Het wenscht evenwel te kunnen beoordeelen met name of de omstandig heden de gebruikmaking van het recht van doortocht van aan de collectieve verdediging tegen een aanvaller deelne mende legers wettigen. België wenscht niet te worden meege sleept in een oorlog, welke veroorzaakt zou zijn door een eventueel conflict tus- schen Duitschland en de mogendheden in Oost-Europa. De meest delicate kwesties hebben betrekking op de overeenkomsten van de generale staven. Men merkt op, dat het Belgische kabinet nimmer heeft gezegd te weigeren, dergelij ke besprekingen te voeren, indien het zulks opportuun zou achten. Het schijnt zeker, dat België het vliegen boven zijn grondgebied door vijandelijke vliegtuigen zou beschouwen als een schen ding van zijn grondgebied, welke haar in een oorlog zou kunnen meesleepen. Men wijst er ten slotte op, dat de socialis tische partij steeds de striktste principes van collectieve veiligheid heeft gesteund. DE DEBATTEN IN DE FRANSCHE KAMER Blum verdedigt de houding van de regeering. In de Fransche Kamer is gistermid dag het debat begonnen over de rel letjes te Clichy en de algemeene sta king, die hieruit is voortgevloeid. Be halve de rechtsche- en uiterst-linksche banken, waren de zetels der afgevaar digden vrijwel geheel bezet. De publieke tribunes waren tot de nok toe gevuld. Tixier Vignancourt, lid van de republi- kleinsche federatie, nam als eerste het woord om de interpellatie te verdedigen over de maatregelen, die de regeering denkt te nemen tegen het verbond van vakvereeni- gingen van de Seine, dat de algemeene staking van 18 Maart op touw heeft gezet. Hjj verweet de Tegeering niets gedaan te hebben om de algemeene staking van 18 Maart te voorkomen en besloot zijn rede met de woorden: volk van Frankrijk, verzet U tegen de tyrannie. Hierna nam Poitou Duplessyy het woord en protesteerde tegen het feit, dat de regee ring de bijeenkomst van het plaatselijk con gres van de parti social francais op 7 Maart te Angoulême had verboden. Wij zullen, zoo besloot hij zijn rede, ons tegen bevelen, die onderdrukking beoogen verzetten. Meck, onafhankelijk lid van het Volks front, interpelleerde de regeering over de vrijheid van arbeid tijdens de jongste alge meene staking, en verklaarde o.a., dat de ar beiders, die bij christelijke vakvereenigingen waren aangesloten, met den dood werden bedreigd, uit de fabrieken weggejaagd en gedwongen zich bij de C.G.T. (Fransche vak verbond) aan te sluiten. „Een ontoelaatbare chantage van de vrijheid van arbeid". Hierna interpelleerde de voorzitter van de fractie der parti social francais, Ybarne Garay, over het gebeurde te Clichy en over de verantwoordelijkheid voor het bloedver gieten. „Het noodlot heeft gewild", aldus Ybarne Garay, dat gij, Blum, leider van de socialistische partij, genoodzaakt zijt ge weest de relletjes te onderdrukken De kogelregen heeft echter dit belangrijke ge volg gehad, dat de hoop in Frankrijk weer is herleefd. Spreker merkte op, dat een socialistische courant er toe werd gebracht te protestee ren tegen een vergadering, die door een socialistisch minister was toegestaan, en constateerde dat d'Ormoy en Blumel met geschreeuw en kogels werden ontvangen Vervolgens bracht hij de tallooze inciden ten in herinnering, die door de communis ten tegen de parti social frangais waren uit gelokt en in heel Frankrijk relletjes en gewonden hadden ten gevolge gehad. Ybarne Garay vervolgde zijn rede met de woorden: dit kan niet langer zoo voortgaan. De communisten staan onder de bevelen van de Komintern en worden door haar betaald. Zeggen uw minister van oorlog en minister van buitenland- sche zaken u niet, dat de vrede van Frankrijk van de orde op binnenlandsch gebied afhankelijk is? Duitschland blijft een mysterie, maar wij weten, dat het een reusachtig leger op de been heeft gebracht en dat het niet zal dulden, dat zich nog een communistische partij aan zijn grenzen vestigt. De communisten protesteerden hierop hevig en schreeuwden: „verraad", waarop Ybarne Garay zeide, dat hij niet wilde, dat op het gebied van de buitenlandsche politiek dubbelzinnigheid bestaat. Ybarne Garay bracht vervolgens in herin nering, dat hij in alle debatten inzake de buitenlandsche politiek een houding had aangenomen, die een twijfel aan zijn ge voelens buitensloot. Hij wenschte er toch nog eens de aandacht op te vestigen, dat het eenige gevaar, dat Frankrijk bedreigt, het Duitsche gevaar is. Spreker besloot zijn rede met de opmerking, dat men hem nu niet van fascisme moet betichten. „Niet by ons zult ge het fascisme vinden, maar daar", en hierbij wees hij op de banken van de com munisten. Na Ybarne Garay interpelleerde de volks democraat „Reille Soult, over den terugslag der gebeurtenissen te Clichy op de alge meene en economische politiek. Hij beschul digde de communisten er van, het opbouw werk der regeering te belemmeren. Nadat Bonnevay vervolgens verklaard had, dat zoolang den rechter niet gebleken is, dat de parti social fransais een nieuwe vorm is van den ouden strijdhond „Croix du feu"» deze party haar volkomen vryheid binnen de grenzen houden, beklom min spreekgestoelte. van het recht moet be- ster-president Blum het Blum spreekt. Blum begon met op te merken, dat de ongeregeldheden te Clichy op een oogenblik gekomen waren dat de defensieleening ge lukt was en het wisselverkeer zich herstel de, terwijl er in het land grootere rust heerschte, kortom op een oogenblik dat de algemeene toestand gunstiger was dan hij in langen tijd geweest was. Het is tegen het be lang van het land om op het tragische onge luk van Clichy te speculeeren. Blum ging vervolgens de feiten na. In de bijeenkomst van de Parti Social waren 500 personen, waaronder een 100 vrouwen. In dien de parti social een legale partij is, dan is ook een bijeenkomst van deze partij niet tegen de wet, zegt men, doch de kwestie is minder eenvoudig. De strijdhonden zijn ontbonden, maar in den tusschentijd is de parti social. Dan zal uitgemaakt kunnen wor- partij kunnen ontbinden, maar op die ma nier zou men de parti social beschouwd heb ben als een nieuwen strijdhond. Wij gelooven ook, dat de partij niets is dan een voortzet ting van de Vuurkruisen (levendige protes ten van rechts). Blum zeide, dat een onder zoek is geopend naar de oprichting van de parti social. Dan zal uitgemakt kunnen wor den in hoeverre de partij een voortzetting is van de Vuurkruisen. De regeering heeft de bijeenkomst te Clichy niet verboden en deze zelfs beschermd, evenwel heeft zij verschei dene andere bijeenkomsten wel verboden, want zij heeft zoowel de vrijheid van verga dering te beschermen als de orde op den openbaren weg! Leon Blum voegde hieraan toe: Op zich zelf hoeft deze vergadering geen beteekenis te hebben, maar deze kan overeenkomen met gemotoriseerde mobilisaties, die treffen door hun plotselinge verschijning. Onze plicht bestaat echter hierin, de menigte in bedwang te houden en haar niet op te zwee- pen. Het beroep op de bevolking te Clichy is naar mijn meening een dwaling, d.w.z. ernstiger dan een fout. De eerste ondertee kenaar maakt deel uit van mijn partij. Ik weet, dat het heil van de republiek te danken is aan de heftige reacties van het volk en wij zullen de republiek verdedigen. Het is mogelijk, dat de kracht van een volksreactie nog eens noodzakelijk zal worden. (Luid applaus van communisten en socialisten; hevige interrupties aan rechtsche zijde en in het centrum, waarop Herriot de ordever stoorders met censuur bedreigt). Blum gaf hierna blijk van zijn verbazing over de beroering te weeg gebracht door zijn laatste woorden. „Ik heb slechts hooren spreken van voorstanders van de vrijheid, aldus Blum, hoe kunnen zij verontwaardigd zijn, wanneer ik spreek van de reactie van het volk, wanneer de vrijheid wordt be dreigd?" (applaus op de linksche banken; lawaai onder de rechtsche afgevaardigden). Blum vervolgde toen: door op onvoor zichtige wijze een beroep te doen op die kracht, die heilzaam kan zijn, kan men een deel van die middenklassen verontrusten, waarvan de geheele wereld steun vraagt. Uit het eerste onderzoek blijkt, dat men be sloten had tegenbetoogingen te houden ver van de bioscoop: de verantwoordelijke com munisten hebben alles gedaan wat in hun macht was, om te verhinderen, dat de menigte contact kreeg met de bioscoopbe zoekers (rumoer onder de rechtsche afge vaardigden). Blum wees vervolgens op het verdachte feit, dat de menigte de leiders van den op tocht niet heeft gevolgd. De moeilijke kwes tie is thaps om uit te vinden wie de menigte mee heeft gesleept, want alles heeft zich af gespeeld alsof men een bloedig schouwspel wenschte, want na de aankomst van de politieauto's werden deze met steenen ge worpen. Men kan dus niet anderen verant woordelijk stellen voor dit alles. Wij aanvaarden dit alles. Indien er sancties zullen moeten worden toegepast, dan zal dit gebeuren, ik voor mij ben van oordeel, dat de agenten geen bevel hebben gekregen om te schieten, maar dat zij tijdens de relletjes, toen zij het verband met hun chefs kwijt waren geraakt, op eigen initiatief hebben gehandeld. Ik ben van oordeel, dat politie- troepen onderleiding niet zonder bevel mogen schieten. Op deze wijze moeten de ordediensten zijn georganiseerd. Men moet de leiders met zorg uitkiezen en aan den gemiddelden man geen vuurwapens geven. Nopens de algemeene staking op Donder dag jl.. zeide Blum, dat de regeering met eenige bezorgdheid den terugslag in Frank rijk en in het buitenland gadeslaat. Hij vervolgde met te verklaren, dat zekere inci denten betreurenswaard en zelfs ontoelaat baar waren, maar vestigde er den aandacht op, dat de begrafenis in alle kalmte had plaatsgevonden en dat de relletjes te Clichy geen kloof hadden gebracht tusschen de ar beidersklasse en de regeering. Blum deed vervolgens een beroep op het vertrouwen van de Kamer en verklaarde: In zekere kringen kan men zich afvragen of de regeering thans niet genoodzaakt zal zijn een deel van haar meerderheid prijs te geven. Ik voor mij ben er echter van over tuigd, dat dit niet het geval is. De regeering vraagt u nu om vertrouwen ten einde te kunnen blijven wat zij thans is: een nationale regeering van het volksfront en van het openbaar welzyn, (applaus van linksche zijde, ironische opmerkingen onder de rechtsche afgevaardigden), een regeering die trouw blijft aan haar mandaat en haar verplichtingen om haar actie te blijven voeren tot het algemeen nut van de natie. Wij doen eep beroep op alle partijen, in het bijzonder op die der meerderheid, opdat niet alleen op ons de zorg komt te rusten de wet te respecteeren. Nachtelijke vergadering. De debatten werden na de rede van Blum krachtig voortgezet en het was de commu nist Duclos, die de schuld van de onlusten van Clichy geheel op de parti social fransais en op de Fransche volkspartij wierp. Hij besprak uitvoerig de organisatie van de parti social fransais en wees er op, dat de „Populaire" 31 December j.L een plan van de P. S. F. bevatte tot het bezetten van de strategische punten van Parijs. „Evenals de minister-president zeg ik", zoo ging Duclos verder, „dat de parti social frangais slechts een hernieuwing is van de vuurkruisen". Verder beweerde hij, dat nauwe betrekkingen bestaan tus schen zekere groepen en Hitier. Van de rechterzijde der Kamer werd tot Duclos „moordenaars, moordenaars!" geroe pen, doch de communisten applaudisseerden. Tenslotte deed Duclos een beroep om de orde te bewaren, teneinde het succes van de tentoonstelling te verzekeren. Vervolgens werd de vergadering van 1.55 uur tot 2.20 uur onderbroken. Na de hervatting besteeg de voorzitter van de Fransche volkspartij, Doriot, het spreekgehalte. Hij stelde voor, dat een enquête-commissie zou worden ingesteld om een onderzoek te doen naar de in komsten van zijn partij en van de commu nistische partij. Dank zij de gebeurtenissen in Spanje werd over Fransch grondgebied een wapenhandel gedreven, doch niet alle wapens gingen naar Spanje. Ook de strijd groepen van de communisten werden ge wapend, aldus Deriot. Hij ontkende verder, dat zijn partij gelden uit Duitschland ont vangt en beschuldigde de communisten uit Moskou rond 250 millioen franc te hebben gekregen. 150 personen kunnen volgens hem als getuigen hiervoor worden opgeroepen. Na Doriot nam de voorzitter van de radi caal-socialistische fractie Campinchi het woord. Hij verklaarde, dat de regeering de meerderheid heeft en weet wat zij wil. De positie van de radicaal-socialisten is zeer eenvoudig: zij zullen blijven samenwerken. Evenwel is de vrijheid niet te verdeelen en niet aan een partij voorbehouden. De regeering heeft veel gedaan voor de arbeiders, doch haar moeilijkheden komen van uiterst links. Aan de arbeiders moet gezegd worden, dat stakingen ernstig zijn en dat het bezetten van werkplaatsen onwet tig i? Dreigend handgemeen. Toen de communist Honel het spreek gestoelte besteeg, dreigden de afgevaar digden van de uiterst linksche en recht sche partijen handgemeen te worden. Zij werden door de deurwaarders ge scheiden en de voorzitter van de Kamer, Herriot, schorste de zitting tot kwart over vier. Na de hervatting trachtte Honel uit een te zetten, dat de vergadering van de P.S.F. te Clichy een provocatie vormde, Paleis Kneuterdijk verkocht. Algemeene Friesche Levensverzeke ring Maatschappij de kooper. Naar wij vernemen, is dezer dagen de verkoop tot stand gekomen van het Koninklijk Paleis aan den Kneuterdijk te 's-Gravenhage, met bijbehoorende gebouwen, terreinen en tuinen aan de Algemeene Friesche Levensverzekering Maatschappij, gevestigd te Leeuwarden. Deze maatschappij, die op verschillende plaatsen in ons land bijkantoren heeft ge vestigd, waaronder ook te 's-Gravenhage, is voornemens haar bijkantoor aldaar uit te breiden en te vestigen in een gedeelte van het hoofdgebouw aan den Kneuterdijk. Een deel van dat hoofdgebouw zal ver huurd worden aas gegadigden, het ligt voor- loopig niet in de bedoeling der directie be langrijke wijzigingen in het hoofdgebouw aan te brengen. Het complex strekt zich uit van den Kneu terdijk tot de Paleisstraat, terwijl de belen dende gebouwen het ministerie van finan ciën en het agentschap der Nederlandsche Bank zijn. Ernstig scheepsongelukinChina 130 opvarenden verdronken. Op een ten zuiden van Hoenan gelegen meer is gisteren tijdens een hevigen storm een stoomboot met 132 personen aan boord vergaan. Slechts twee kinderen konden ge red worden. Tegen den reeder is een onder zoek geopend, daar hy verantwoordelijk ge steld wordt voor overbelasting van het vaar tuig. doch zijn geluid werd overstemd door het slaan op de lessenaars door de recht sche afgevaardigden. Hierna werd overgegaan tot het stemmen over de verschillende ingediende dagorders. De dagorder, ingediend door Campinchi, Duclos en anderen, waaraan de regeering haar goedkeuring had gehecht, werd met 362 tegen 215 stemmen aangenomen. Deze dagorder is als volgt opgesteld: „De Kamer stelt vertrouwen in de regee ring voor het verzekeren van de vrijheid van allen in overeenstemming met de wet, hetgeen een noodzakelijke voorwaarde is tot het handhaven van den binnenlandschen vrede en het normale leven van de demo cratische instellingen en gaat over tot de orde van den dag, met uitsluiting van alle toevoegingen. De vergadering van de Kamer werd hier na gesloten. HET RECORD VAN DE „NORMANDIE". _'lannen voor den zomer. Een vertegenwoordiger van Havas heeft bij de aankomst *an de „Normandië" een onderhoud gehad met den kapitein, Tho- reux. De kapitein verklaarde, dat hy, toen hjj New York verliet, niet het plan koesterde, om een poging te doen een nieuw record te vestigen. Hij voegde er aan toe, dat het record nog nooit des winters was behaald. Merot du Basset, ingenieur van de Com pagnie Générale Transatlantic, die de nieuwe schroeven ontwierp, en onder wiens leiding ze vervaardigd zijn, verklaarde: „De schroeven zijn er op gemaakt om trillingen in het schip tot een minimum te rug te brengen. Zij verzekeren gemiddelde snelheden, noodig om den „Blauwen Wim pel" te heroveren en ik beloof u, dat wij na die herovering niet zullen rusten. Kapitein Thoreux zal wachten tot het mooie seizoen is aangebroken en dan zullen we de snel heid van 31 knoopen verre overschrijden. Ik denk, dat, om gedurende 24 uur een ge middelde snelheid van 31.65 knoopen te onderhouden, de geweldige snelheid van 33 knoopen gehaald moet worden". BELASTINGSCHANDAAL TE DUSSELDORP. De prefect van politie te Dusseldorp deelt mede, dat de directeur der gemeente-belas tingen te Dusseldorp, Echt, alsmede negen ambtenaren der gemeentelijke administra tie wegens afpersing van gelden aan belas tingplichtigen zijn gearresteerd. Zij hebben onder bedreiging en door een waarlijk „Middeleeuwsch" optreden talrijke belas tingplichtigen, die achterstallig waren met de betaling hunner belastingen, gedwongen, hun bedragen tot een totaal van meer dan 1 millioen mark te betalen. Verscheidene der in hechtenis genomen ambtenaren waren lid van de nationaal-socialistische partij. ROBBENJAGERS IN NOOD. Het Zweedsche vuurschip „Svederham" heeft draadloos S.O.S.-seinen opgevangen van 15 visschersvaartuigen met in totaal 50 robben jagers aan boord, die gevangen zitten in een groote ijsschots, die naar het noorden afdrijft. Het gevaar is groot, dat de booten door het opstuwende ijs zullen worden ge kraakt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 1