FLITSEN VAN HET V1TTEP°EK- Hoe ontstaat een wereldfirma EEN KONING WORDT GEKROOND! !Z De eeuwige strijd tusschen Gewin en Ideaal.... EN OOGGETUIGEN BRENGEN VERSLAG UIT.... ONZE BIOSCOPEN. Zl Als we de geschiedenis nagaan van de grootste en roemruchtigste han delshuizen, die de wereld bezit, dan treft het ons steeds weer, dat zij uit zulke bijzonder kleine bedrijfjes zijn opgegroeid, terwijl bijna altoos onver biddelijk de zaken, welke van den aanvang af grootsch en geweldig zijn opgezet, weer zijn weggevaagd en in het Niet verdwenen. Een patriarchale eenvoud, een natuurlijke groei, een rustige „kinderkamer" schenen altijd de levensvoorwaarden te moeten zijn voor de ontwikkeling van een firma, welke voorbestemd is, in later jaren een bestaan te voeren, dat heel de wereld beïnvloedt en er zouden voor beelden te over zijn te noemen, 0111 deze bewering mee te staven. Het bestek van dit opstel gedoogt echter niet, dat we al de firma's welke aan deze wet gehoorzaamden opsommen. Het is beter, alleen hier te wijzen op Lloyds of London, 's werelds grootste assurantie firma, die een ontzagwekkenden invloed uitoefent op den internationalen handel. In de eerste jaren van de achttiende eeuw was Lloyds niets anders dan een herberg in London, die in het bijzonder werd bezocht door scheepseigenaars en reeders, die er bij een kop thee, of een warmen schotel hun belangen bespraken. Lloyds deed zijn best, hen niet alleen goed te eten en te drinken te geven, maar ook cyn hen te voorzien van de laatste scheeps tijdingen. Onvermijdelijk kwam men er toe, middelen te beramen, teneinde zich zoo goed mogelijk te dekken tegen de ge weldige verliezen, welke toentertijde nog zpo héél vaak de reeders dreigden. Een nog uiterst primitieve wijze van verzeke ren begon op te komen. Angerstein en zijn Inzichten. De tijd ging voort en het scheen, of er niets buitengewoons geschiedde. Het leven had toen nog geen tempo, de wereld ver anderde nauwelijks en het koffiehuis van Lloyds bleef, wat het altijd was geweest: een goede herberg voor scheepseigenaars en hen, die het risico en de winst met hen wilden deelen. In Frankrijk jpjistte men een schip uit, dat een onge hoord kostbare lading aan goudstaven kreeg. Bezoekers van Lloyds koffiehuis namen de assurantie op zich en de „Lu- tine" (zoo heette dit schip) leed schip breuk op de reede van Terschelling en verging met man en muis. Een slag, die bijna alle verzekeraars ruïneerde! Maar een jongeman, John Julius Angerstein, die naast den ouden Lloyd in de zaak was gekomen, rustte een expeditie uit, om te pogen, iets van de schatten der „Lutine" weer naar de oppervlakte te brengen. Deze poging mislukte. Het eenige, wat de zee teruggaf, was de scheepsklok van het schip en deze klok werd in de gelagkamer opgehangen, ter herinnering aan deze tra gische gebeurtenis. Maar: tevens was haar een functie beschoren! Sindsdien werd deze klok geluid zoovaak scheepstijdingen binnenkwamen: éénmaal voor slecht nieuws, wanneer een schip vergaan was, tweemaal, wanneer het in behouden haven was geland. En dit is zoo gebleven tot op den dag van heden, nu Lloyds een wereld firma geworden is. De oude Lloyd stierf en in het jaar 1770 werd de herberg geleid door Angerstein, die ook persoonlijk deelnam aan de assu ranties, maar nimmer het volle risico alléén wilde nemen. Groepen assuradeurs zaten aan de verschillende tafels en zoo werd de schade steeds over velen verdeeld. Deze methode bleef men huldigen: be scheiden winsten en klein risico. De kell- ners waren tegelijkertijd verzekerings klerk en de negentiende eeuw moest aan breken, eer een gebouw betrokken werd, dat iets ging lijken op de behuizing voor assuradeurs. Angerstein was toen al een bejaard man. Hij hield niet van het nieuwe Lloydsgebouw. De oude herberg, waarin figuren als Benjamin Franklin, Boswell, Dr. Johnson en andere persoonlijkheden uit die dagen elkander ontmoetten, was hem liever geweest. Maar men kan de klok niet terugzetten en naast hem was de jonge, doortastende Jonathans Blake ko men staan, een man, die den kenterenden geest des tijds besefte en die begreep, dat men een zaak niet om der wille van de gemoedelijkheid kunstmatig klein kan houden. Nelson en de Frahschen. De oorlog met Frankrijk werd een on vermijdelijkheid. Napoleon's isolatiepoli- tiek was voor Engeland niet te dulden. En de koopvaarders leden buitengewoon ernstig onder dezen strijd. De oude scheepsklok der „Lutine" moest telkens éénmaal luiden om onheil aan te kondigen en zelfs is het in dezen tijd voorgekomen, wat voordien, noch nadien in de annalen van Lloyds is vermeld geworden, dat de klok langdurig bleef luiden, om kond te doen van de vernietiging van een zeer aanzienlijk deel der handelsvloot door de Franschen. Het was een nationale ramp en het Lloydsgebouw was getuige van ontzaggelijke opwinding. Talloozen wer den geruïneerd en het beroemde handels huis kon slechts met de grootste moeite aan zijn verplichtingen voldoen. De assu radeurs verlangden nu, dat de Britsche admiraliteit de convooien zou laten be schermen door oorlogsschepen en dit Tyrone Power en Madeleine Carroll in het groote filmwerk der 20th Century-Fox LLOYDS OF LONDON lichaam stond daar dan ook welwillend tegenover. Maar Jonathan Blake wilde er niet van hooren. Hij hield tegenover aller oppositie vol, dat wanneer men deze tac tiek huldigde, Nelson's vloot ernstig zou worden verzwakt en hij voorzag dat de machtige Napoleon dan de kans zou krij- gengen, ook den Engelschen troon te be zetten. De strijd, dien Blake toen heeft moeten doorzetten, heeft al zijn geestkracht opge vorderd en vormt de eeuwige strijd tus schen het materieele en het ideële, dien wij telkens weer zien ontbranden. Hij vormt ook het hoofdthema van de film, welke is gemaakt en die deze zoo belang wekkende episode uit de geschiedenis van Lloyds of London in beeld brengt. Een historische Reconstru - Om een geschiedkundig tijdpei k e herleven, is méér noodig dan cos u ring en pruiken en wat dies meet Daartoe dient men te beschikken ovei historische intuïtie, welke aanvoel de wereld ruim een eeuw geleden aacm en deed en droomde. Natuurlijk: de ïccon structie moet in alle deelen getrouw zy aan de voorbije werkelijkheid en 1." opzicht hebben de historicus Dr. Wiinam Darling en de geschiedkundige van Lloyas, Llewelyn Moreham het hunne bijgedra gen. Maar de intuïtie dat is nog ïcj s anders en zij is een der voornaamste eigenschappen van Darryl F. Zanuck, e productieleider der 20th Century-Foxfihn Corp., die het heeft aangedurfd, dit onderwerp te entameeren. Uiteraard zal alleen een Amerikaansch filmconcern het wagen, een groote en grootsche rolprent te wijden aaneen assurantiefirma, maar het bovenstaande bewijst wel, dat dit onderwerp geenszins vervelend, of dor zou zijn. Natuurlijk is de film in kwestie veel rijker aan bijzonder heden, dan hier even kon worden ge schetst. Wij willen over de deugden dezer film hier niet uitweiden. Zij verschijnt thans op het Nederlandsche projectiedoek en de lezer zal spoedig genoeg zélf kunnen zien. Alleen willen wij er hier op wijzen dat de filmindustrie toch niet altijd dezelf de oude sporen volgt en met de film „Llyods of London" geheel nieuwe wegen betreedt. Hictoria nei lot brengt hem dus eveneens naar feesten en festijnen, al naar ^1 het hem gebiedt De Koningin van water en de film- Nieuw Amsterdam" te water operateurs zijn weer present, zij zijn im- - present, zij mer en altoos Een scène uit de groote film der 20th Century-Fox LLOYDS OF LONDON Wij hebben het nog zoo kort geleden zélf ondervonden: ons land was vol feestvreugde, de Residentie straalde van licht, de klokken luidden en alom blonk het oranje in den zonne schijn onze Prinses trad in het hu welijk, het Boek der Geschiedenis opende op een witte bl|dzijde een nieuw hoofdstuk. Zulke dagen van feest en hoogtij betee- kenen harden arbeid voor een bijzonder groote groep van menschen, die werken, terwijl de overigen hun feest vieren. En onder hen moet men degenen noemen, wier taak het is verslag uit te brengen. Wat in zulk een periode gevergd wordt van journalisten en persfotografen, onder schatte men niet! Hun werk vordert al hun energie, al hun behendigheid, terwijl het tegelijkertijd vraagt om arbeid van de beste hoedanigheid. Twee vormen van nieuws-distributie zijn in den laatsten tijd naar voren geko men, om ook hun aandeel te leveren in de verspreiding en bekendmaking der zoo belangrijke tijdingen: de radio-reportage en het filmjournaal. Wij herinneren ons, hoe, tijdens het Prinselijk Huwelijk, de radio-verslaggevers op tal van punten langs den weg van den stoet stonden op gesteld in de trouwkamer van het Haag- sche Stadhuis en in de Groote Kerk. En 'n heel leger van filmoperateurs, de verte genwoordigers van niet minder dan zes binnen- en buitenlandsche journaalfir ma's, was Den Haag binnengerukt, om de feestelijke gebeurtenissen op hun wijze voor het nageslacht in beeld en geluid te bewaren. Deze laatste categorie van oog- en oor getuigen hebben het waarlijk niet het ge makkelijkst! Er heerscht een soort van onverklaarbaren wrevel tegen den man met de filmcamera, een bijna instinctieve neiging, om hem terug te duwen naar het achterste gelid, waar hij gegarandeerd niets zal kunnen zien. En dat, terwijl er toch gansch en al aan het filmnieuws ge wijde theaters, de welbekende Cinéacs en Filmacs worden gebouwd, waar in tijden, als die der feesten, een indrukwekkende file staat te wachten op toegang, ja, waar zelfs de vorstelijke hoofdpersonen zélf komen kijken naar de afschaduwing dei- gebeurtenissen, waarbij zij zoo nauw be trokken waren! Het is dus duidelijk, dat deze filmopera teurs wel dégelijk een functie in deze üaapsr. ms. werkzaameheden hebben, welke hen recht geeft op een in den letterlijken zin „voor aanstaande" plaats! En de wijze, waarop zij hun maatregelen treffen en hun orga nisatie opbouwen, bewijst wél, dat zij maar niet op de bonnefooi van Nul naar Nergens zwerven, maar dat een hechte voorbereiding het zóó inricht, dat het journaal een degelijke en documentaire waarde krijgt. Het Fox-Movietone-Nieuws verkende reeds weken van tevoren en bij herhaling het terrein en trof alle maatregelen, die maar kónden worden genomen. Op den dag van het Prinselijk Huwelijk verscheen deze nieuwsdienst met niet minder dan veertien operateurs en acht geluidswagens. Om hierover de beschikking te kunnen krijgen, had men ze uit alle hoeken van Europa bijeengehaald en zelfs onttrokken aan den Spaanschen Burgeroorlog, waar uiteraard de filmoperateurs thans geregeld verblijf houden. De journaal-operateur is onvermijdelijk een romantische en bijna fantastische figuur. Hij is met den opstan- digen Venizelos op Kreta, hij tijgt mee naar Abessinië ten strijde, hij volgt den Negus in diens verbanning, woont de zit tingen van den Volkenbond bij, filmt de Sit-Down-stakingen en al wat er méér moge staan op de agenda van Vrouwe zijn evenals hun collega's van de Pers - altijd en on veranderlijk aanwezig. Maar wat m een nabiie toekomst hun chef d oeuvre zal gaan worden, waarvoor reeds maanden lang de uitvoerigste voorbereidingen zyn getroffen, is de kroning van het Britsche Koningspaar. Het Fox-Movietone Nieuw* trekt in de komende weken naar Londen met alle beschikbare manschappen. Het stoute plan is n 1 ontstaan, om ditmaal niet alleen een gewone zwart-wit-editie van het journaal te geven, maar daarnaast ook een tweede in het nieuwe, volmaakte Pochnicoloi- procédé, zoodat de kleurenweelde welke juist bij uitstek eigen is aan het feestelijk ceremonieel van het Engelsche Konings huis en het Britsche leger, ten volle tot zijn recht zal kunnen komen. De Horse- Guards en de Goldstream-Guards, de Royal-Fuseliers, de Beaf Eaters, de multi- colore pracht van het Britsche Imperium flonkert immers op zoo'n dag in sprookjes achtige glans! Dus is een leger operateurs georgani seerd, dat met twee en twintig camera's voor gewone geluidsfilm en zes camera s voor kleurenfilm komt oprukken. Deze laatste zijn in het huidige stadium nog van zeer grooten omvang en bijzonder gecom pliceerd in de bediening, zoodat men zich kan voorstellen, welk een organisatie alleen al het optreden van deze ééne firma vereischt! Maar een tweede en éven belangrijk punt, dat al evenzeer de bijzondere aan dacht der Foxmenschen vergt, is de spoe dige verzending der negatieven en copieën, opdat de bioscooptheaters in vijf wereld- deelen de opnamen zoo snel mogelijk zul len kunnen vertoonen. Daarvoor wordt al sinds enkele jaren geregeld gebruik ge maakt van de diensten der vliegtuigen. Bij de huwelijksfeesten van Prinses Julia- na en Prins JBernhardt was niet alleen een vliegmachine van de K. L. M. door de Foxfilm gecharteerd, maar wijl dit zware verkeerstoestel alleen Schiphol en Waal haven kon aandoen, nam men ook een speciale luchttaxi in dienst, teneinde de negatieven van het Haagsche vliegveld Ypenburg af naar Schiphol te kunnen brengen. Thans bij de Engelsche kroningsfeesten wordt een gansche vloot van vliegtuigen gecharteerd en zelfs is men bezig om een trans-atlantische vlucht naar New-York mogelijk te maken. Dit illustreert wèl, hoe het filmjournaal-bedrijf in de laatste jaren een ongekende vlucht (nu al weder om in den letterlijken zin des woords!) heeft genomen en hoe deze vorm van journalistiek expansiemogelijkheden heeft bereikt, welke kort geleden nog ondenk baar schenen! EEN KONING WORDT GEKROOND! DE BLANKE JAGER. Roxy-Theater. Dit is weer één van die spannende avonturenfilms uit het donkere wereld deel, films die de Roxy-bezoekers zoo gaarne zien en hooren. De hoofdrol wordt vervuld door den bekenden acteur Warner Baxter, die ditmaal in Afrika's wildernis optreedt als geroutineerde gids. Hij is al acht jaar in Afrika. Hij is er indertijd uit de Londensche society heen gevlucht, toen hij valsch werd beschuldigd. De man, die hem toen in ongelegenheid bracht was Wilfred Lawson, de munitie-leverancier. En deze Wilfred ontmoet op een reis in Afrika zijn ouden bekenden Clark, of wel Warner Baxter. Wilfred heeft zijn jonge tweede vrouw en zijn dochter uit zijn eerste huwelijk bij zich. Deze laatste voelt meer en meer groote genegenheid voor Clark, wat haar vader natuurlijk zeer on aangenaam is en ook haar tweede moeder, want deze laatste was in Londen een zeer goede bekende van Clark. De moeilijkheden in Afrika's wildernis sen zijn vele. Steeds dreigen er voor men schen en dieren gevaren. Meermalen moet Clark het geliefde meisje redden, en als ten slotte Wilfred zijn vroegere verkeerde daad wil goedmaken en Clark in Londen rehabiliteeren, wil Clark van dit alles niets weten. Hij blijft in Afrika en June blijft bij hem. In voortdurende spanning hebben de toeschouwers de avonturen van Clark en June gevolgd. De opnamen waren prach tig en er werd uitstekend gespeeld. War ner Baxter noemden wij reeds, June Lang was eveneens zeer goed als het jonge meisje, terwijl de bekende Gail Patrick de rol van Wilfred's tweede vrouw bijzonder goed vertolkte. Een paar mooie en zeer interessante journaals, een teekenfilm en een tweetal zeer geslaagde vroolijke nummers met uit stekende tap-dansers en goede variété- tafreelen vormden 't voorprogramma, dat met het hoofdnummer een uitnemend ge heel vormde. SING BABY SING. City-Theater. Sing Baby Sing heet de film, die op het projectiedoek van het City-Theater ver schijnt en aan zang ontbreekt het dan ook in deze film niet. Wel aan baby's, tenzij men de alleraardigste jonge dames, die zoo nu en dan in deze film op den voorgrond treden met dien naam zou willen betitelen. Alice Faye is in deze rolprent een zange res en danseres, die een contract zoekt en het niet kan vinden. Zij krijgt de bescher ming van een impressario zonder invloed, maar met een benijdenswaardige flux de bouche. Hij en zijn klein maar dapper per soneel doen hun uiterste best voor het meisje, maar helaas om haar een voordeelig contract te bezorgen zijn hoogere machten noodig. Dan treedt de filmspeler Farradey (Adolphe Menjou) op den voorgrond. Hij is ook in deze film een beroemd man en de impressario, speculeerend op het onweer staanbare verlangen van den grooten, maar vaak dronken filmacteur naar Zuid- Amerikaansche cognac in werkelijkheid drinkt hy het een of ander haarwater weet Farradey en de bekoorlijke zangeres in een radio-studio samen te brengen, waar door de carière van het meisje verzekerd is. Dat alles gaat natuurlijk niet zoo een voudig als het hierboven verteld is. Er moet heel wat gebeuren eer men den film- artist eindelijk voor de luidspeaker kan krijgen en de regisseur heeft intusschen gelegenheid verscheidene cabaret-stars voor het voetlicht te brengen, waaronder de bekende Ritz Brothers, komieken, die zingen, dansen en acteeren kunnen. Al met al een alleraardigste film, die zeker een be zoek waard is. Vooraf gaan interessant buitenlandsch nieuws in beweegbaar geïllustreerden vorm, een aardige screensong en de film, waarin van regeeringswege getoond wordt, wat er in ons land voor de werkloozen wordt ge daan en hoe de twee milliard besteed zijn, welke vanaf 1915 hier te lande voor open bare werken en voor werkverschaffing zijn uitgegeven. PYGMALION WEER GEPROLONGEERD. Victoria-Theater. Nog nimmer heeft een film het in onze stad zoo ver kunnen brengen, dat zij voor de vijfde week achtereen in hetzelfde theater kon worden vertoond. Dat dit door Pygma- li°n is bereikt, pleit dus wel voor deze film met haar Nederlandschen tekst, vlot ge speeld en van goede regie als zij is. Wij meenen hier over deze film niets meer te be hoeven te zeggen, het tot dusver nog eiken dag drukke bezoek spreekt reeds voldoende. Dat zij het ook in de nu aangevangen f'lm- week weer zal „doen", staat wel vast, gister avond was er al weer groote belangstelling. Het voorprogramma is natuurlijk weer nieuw. Het geeft weer als steeds het wereld nieuws in woord en beeld. Wij zien een En- gelsch vliegtuig in den strijd tegen de ele menten het loodje leggen, we zien de beoefe ning van de wintersport op het Zellermeer in Oostenrijk voorheen en thans (vroeger met arresleden, nu met motoren), we zien de ontzettende gevolgen van gasontploffingen in een mijn en in een school, we genieten van sport en wedstrijden, we krijgen kieken op de tentoonstellingen in Parijs (in aan bouw), Boskoop (bloemen) en Amsterdam (honden), en nog veel meer. Daarnaast een film, geheel gewijd'aan Z.M. het renpaard en dan nog een grappige teekenfilm „Mickey en zijn stoomwals" (het ding slaat op hol en maakt dan allerlei ongelukken), alsmede „Leve de vrijgezel", met zang, dans en muziek. „SWING TIME". Bioscoop „Harmonie". „Swing Time" is één van die merkwaar dige films, waarin het hoofdaccent gelegen is niet zoozeer in de handeling zelf dan wel op welke wijze deze handeling uitgevoerd wordt. Noemen wij dan de namen Fred Astaire en Ginger Rogers, dan is er weinig verbeeldingsvermogen voor noodig, te be grijpen dat de uit te voeren handeling hier gezocht dient te worden in den dans. Want het is ook in deze film weer ont stellend te zien, wat dit phenomenale dans paar met de danspassen tot uitdrukking kan brengen. Hun beenen zyn het die liefde en leed in heel hun omvang kunnen doen levend worden, zoodat de geïnteres seerde toeschouwer zich gegrepen voelt in de complicatie van danspassen „Swing Time" is het verhaal van een slanke, elegante jongeman, die on staat te trouwen, doch in dit nobele streven ten zeerste tegengewerkt wordt door Sn vrienden, die met hem tesamen een glorie" rijk nummer m een cabaret vormen. Om kort te gaan van die heele trouwerij komt niets, Lucky gaat met zijn menager de wijde wereld in en komt tenslotte in New-York terecht. Daar beleeft hij allerzonderlingste avonturen, die telkens en telkens weer de lachlust weten op te wekken. Zoo slaat hij op een gegeven moment hevig aan 't gok ken en zelfs zijn rokcostuum wordt de in zet van het spel. Doch telkens, als de nood e oogst is, is de redding nabij en vooral, as ij 0p een dansschool een lief leeraresje teert kennen, is zijn leven zooveel rijker en geluxkiger. Hij wordt stapel Verliefd op lipfH Gn 1 moet ondervinden, dat zijn zit SiA Wel Deantwoord wordt. Doch er Lnflï hJer natuurlijk een kink in den kabel. haaïte T n"L ZÜn CerStc meis* beloofd' naar te trouwen als hij 25.000 dollar bezit. roemH 0 moeilykheid- hoe kan hij be zorgen StT- Ger overladen - er voor Wi: zuiien t1J ni,^t aan dit hedrag toekomt, oplossing ,erwdle van de spanning de doende fi"1! verklaPPen- laat het vol eind wordt. 6 WetGn' dat het een «elukkig Hoe zou het ook anders! filmToucien en diStS" luchtige' graPPigc opgewekte muziek in T* gaamC fraaie démr samenwerking met ta> hooren en""rkn 'anete "<"™en wu goed van het leven van d eenige opnamen een leuk gekleurd 1 gelschen koning)' musical-nuS Han hlïenfilmpjc en ee" van het zuiverste soort. werkelijk zyn op t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 16