FLITS
VAN HET WITTE DOEK..
De man die iri figuranten handelt
1
Een nieuwe Jannings-film der Tobis. =1
Zl
i retau.zwe5rt wraak- Vanaf dat
tus-iev^-rdit avon-
Stierenvechter, papegaai of
ArabierJohnny Mart zorgt er voor
HOLLYWOOD'S WONDERMAN.:
DE KRONINGSFILM.
ONZE BIOSCOPEN.
de laatste dagen van pompeji.
vogelvrij.
Miniatuur-filmpjes.
marlene dietrich in „angel"
Johnny Mari is een onmisbaar
mensch in Hollywood.
Deze kleine man is „foreign casting
director" en dat houdt in, dat hy de
studio's alle mogelijke buitennissige
figuranten, spelers van alle denkbare
nationaliteiten enz. enz. kan bezorgen.
Op dit speciale gebied is Johnny een
wonder-man. Men zou, met een variatie op
de slogan van een bekende winkel kunnen
zeggen: spreek met Johnny en het komt
in orde!
Toen Joseph von Sternberg bezig was
met de Paramount-film „De duivel is een
vrouw", had hij een ex-stierenvechter
noodig, die één been had en Spaansch kon
praten. Johnny toog er op uit en bezorgde
Von Sternberg de gewenschte meneer.
Een papegaai
Dezelfde regisseur moest een Spaansch-
sprekende papegaai hebben... Johnny
werd er weer bijgehaald en hij kwam op
de proppeft met een exemplaar, dat zóó
ongezouten vloekte, dat Von Sternberg
het niet gebruiken kon
Wijlen Richard Boleslawski was eens
aan het filmen in de Californische woes
tijn, op 35 mijl afstand van Yuma. Op een
conferentie, die hij om vier uur in den
ochtend met zijn medewerkers had, werd
vastgesteld, dat men in de volgende scène
200 figuranten noodig zou hebben. De
voorbereidingen zouden veel tijd eischen,
zoodat men die 200 figuranten om vijf
uur noodig zou hebben Alweer was het
Johnny, die het karweitje opknapte. Hij
sprong in zijn auto, liep een radio-station
binnen in Amerika zijn diverse van
zulke instellingen, die de heele nacht
doorwerken en liet de luisteraars ver
zoeken, alle buren en bekenden, die werk
wenschten, te wekken en naar het terrein
van de opname te zenden. Een paarden
middel maar het had effect: 500 men-
schen waren binnen het uur op de be
stemde plaats!
De lezer heeft nu misschien eenig idee
gekregen, van hoeveel belang de kleine
Johnny Mari voor Hollywood is. Hij
spreekt Italiaansch, Fransch, Spaansch,
Engelsch en zeven dialecten en kent alleen
in Los Angeles al 3000 menschen, met
ieder waarvan hij binnen vijf minuten in
contact kan komen.
Johnny levert alles!
Johnny kan U met groote spoed een
Arabier bezorgen, Johnny levert U een
Ier met één oog en een afgrijselijk accent,
Johnny helpt U ook aan een Chineesch,
die Spaansch of iedere andere gewenschte
taal spreekt of aan een rickshaw-trekker,
enfin, gaat U maar door.
Johnny heeft zijn relaties en zijn kennis
van landen en menschen niet zóó maar ge
kregen. Hij heeft tientallen knipselboeken,
waarin alle artikelen van eenig belang, de
laatste tien jaar over land- en volken
kunde gepubliceerd, bijeengebracht zijn.
Hij bezit een uitgebreide bibliotheek op
dit gebied en is daardoor een zeer gewaar
deerd adviseur.
Deze man-met-vele-talenten vult de
ureh, waarop hij niet in de studio's werkt,
met rondzwervingen door Los Angeles.
Wanneer hij een gezicht of een figuur
tegenkomt, dat hem interesseert, wandelt
hij naar dat gezicht of dat figuur toe, stelt
zich voor, noteert naam, adres en telefoon
nummer en zijn „materiaal-lijst" is
weer met één nummer verrijkt!
Een heele straatbevolking.
Hij heeft het altijd druk. Om een recent
voorbeeld te noemen: hij is de man, die de
„bevolking" leverde voor een straat in
Panama City, die een rol speelt in de nieu
we Paramountfilm „Swing high, swing
low". Hij zorgde voor een vijf-en-twintig
tal Spaansch-sprekende negers (Spanje
en alles wat er mee samenhangt, is John
ny's specialiteit!) en voor tallooze fraaie
types, die als straatslijpers moesten fun-
geeren. Hij bracht o.a. senorita Martha
Arcis, de dochter van een beroemden zan
ger, Pilar Arcos, mee. Martha en haar
moeder waren niet lang geleden uit Spanje
gevlucht en nauwelijks waren ze in Ame
rika of Johnny had hen al opgemerkt. Hij
duikelde een jongeman op, die horloges
maakte, op zijn hoofd kon staan en een
perfecte acrobatische dans kon uitvoeren.
De barbier van Pancho Villa!
Johnny kwam aanzetten met den bar
bier, die de exclusieve eer had gehad,
Pancho Villa te mogen scheren. Johnny
werd uitgestuurd om een geschikte uit
smijter voor een cabaret-scène te zoeken;
hij kwam terug met een zwaargewicht
bokskampioen, wiens carrière misgeloopen
was doordat hij gebeten werd door een
vergiftige spin Vraag Johnny om de
wonderlijkste figurant, die U bedenken
kunt en hij komt er mee thuis!
Johnny deed in tabak
Mari, die in Barcelona geboren is, ver
huisde vele jaren geleden naar Amerika.
Hij ging in de tabak en als bijverdienste
behartigde hij de belangen van verschil
lende artisten.
„De tabak-handel werd den bodem in
geslagen die van mijn geldkist óók",
legt Johnny uit. „En dus ging ik eens in
Hollywood rondkijken".
Door zijn groote belangstelling voor de
artistenwereld werd hij in Hollywood
spoedig bekend en het duurde niet lang,
of productieleiders en regisseurs gingen
zijn bijzondere flair voor het vinden van
goede figuranten waardeerenen ge
bruiken. En zoo kwam Johnny aan zijn
baan.
In samenwerking met de „Universal Pic
ture Corporation" is de Nederlandsche
filmfabriek Polygoon er in geslaagd een
360-meter lange film te vervaardigen, die
een uitnemenden indruk geeft van de kro
ningsplechtigheid te Londen en wat daaraan
zoo al verbonden was.
De operateurs hebben goed aangevoeld,
wat den bioscoopbezoeker het meest inte
resseert. Zij hebben van elke beweging, de
gang naar de Westminster Abbey, de
plechtigheid in de kerk, de kilometers
lange route, welke de stoet op den terug
weg naar het paleis genomen heeft en
vooral niet te vergeten de nacht, vooraf
gaande aan den gedenkwaardigen twaalfden
Mei, een korte opname gemaakt. Dat Lon
den feest kan vieren, toont ons de film, in
de klanken van vreugde en blijdschap in
de tallooze versierde straten.
Als in Westminster Abbey het oogenbhk
is aangebroken, waarop Cosmo Lang, de
primaat der anglicaansche kerk, den ko
ning kroont tot heerscher van groot Brit-
tannie, Ierland en de Britsche dominions en
Indië, dan ziet en duizenden toehoorders
ontroerd door dit schitterend ritueel, en
hoort men hen het Engelsche volkslied
geestdriftig meezingen.
Langs dichte menschenhagen rijdt tenslotte
de met acht schimmels bespannen gouden
koets naar het Buckingham Palace. Dan
scheert het silhouet van het statierijtuig
langs de poorten van het paleis en Enge
land heeft een nieuw hoofdstuk afgesloten.
NIET ALLES IS „TRUC"!
In de studio heeft men wel eens pech,
maar men boft óók wel eens. Onverwachte
moeilijkheden doemen soms op en doen een
scène totaal mislukken. Maar als het méé
loopt, wordt het ook weieens veel mooier
dan verwacht werd. Dat ondervond bijv.
Gordon Wiles, de regisseur van de 20th
Century-Fox film „Het Geheim van Charlie
Chan" met Warner Oland in de titelrol.
In één scène moest een vaas worden stuk
geschoten en dat werd behoorlijk gerepe
teerd. Dus moesten achtereenvolgens vijf
vazen het leven laten, om voor verrassingen
gevrijwaard te zijn. De zesde vaas zou de
„definitieve" worden. En toen deze zesde
zijn blauwe boon ontving, sprong zij zóó
eigenaardig uit elkaar, dat Herbert Mundin
juist een groot stuk tegen zijn neus kreeg.
Herbert Mundin, de knappe Engelsche ac
teur, speelt hier de rol van een komischen
knecht. Dit „trof" dus prachtig!
„EIN MaDEL VOM BALLETT".
Bioscoop Harmonie.
Met deze film brengt de Harmonie ons
deze week min of meer de première van
Anny Ondra's nieuwste creatie.
De titel doet al direct het genre van de
film vermoeden en deze speelt dan ook
geheel in théater-leven of liever nog ach
ter de coulissen, hoewel het niet te ont
kennen valt dat we nog heel wat van den
voorkant bezien ook.
Wanneer we zouden zeggen dat deze
nieuwe schepping van Duitsche filmkunst
als operette beter geslaagd zou zijn dan
vele van haar voorgangsters danja
ronduit gezegd, dan waren we niet eerlijk.
Hetgeen evenwel niet wegneemt dat de
film qua amusementsfilm er zeer zeker
zijn mag en bier en daar* vroolijke mo
menten en origineele vindingen bevat.
Anny Ondra is hier het kleindochtertje
van een, tja, laten we maar zeggen be
roepssouffleur. Haar grootvader heeft
onaangename ervaringen opgedaan met
het théaterleven en wil daarom in geen
enkel opzicht dat zijn kleindochter ook
maar een voet op de planken zal zetten,
hoe graag zij dit ook wil. Maar het kleine
meisje toont een groot willetje te hebben
en zij slaagt er tenslotte toch nog in haar
debuut op het tooneel te maken zonder dat
haar grootvader er zelf ook maar iets van
merkt. Doch dan komt er een leelijke noot
ih haar tooneel-carrière. Zoo ongemerkt
wordt ze verliefd op een artist en wanneer
ze voor een tweeden keer op het tooneel
verschijnt wordt haar jaloezie haar nood
lottig. 'n Vermeende flirtation van „hem"
doet haar midden in haar dialoog haperen
ein zoo kwam haar tooneel-carrière onder
3e oogen van haar grootvader tot een
schrikwekkend einde. Doch even onprettig
als haar tooneel-carrière eindigde even
gelukkig begon op dat moment voor haar
een andere levensweg.
Dit alleen wat Anny Ondra betreft en
daarnaast spelen Viktor Staal, Ursula
Grabley en anderen heel verdienstelijke
rollen. Het staat vast dat de romantische
kleederdrachten van den jare 1900 een
bepaalde charme aan het geheel verlee-
nen hoewel er aan den anderen kant vaak
op aardige wijze den spot mee gedragen
wordt.
Het voorprogramma geeft behalve het
journaal een tweetal bijzonder leuke ge
kleurde teekenfilmpjes te zien en verder
een korte voorfilm getiteld: „De huwe
lijksreis."
„PASSAGIER DES DOODS".
Roxy-theater.
Peter Lorre is een van die filmacteurs, die
steeds weer weet te boeien door zijn on
doorgrondelijk spel, waarvan hij in de film
„De passagier des Doods" wederom een
keurig staaltje van zijn kunnen pleegt te
geven.
Het verhaal is spannend geschreven en
niet minder boeiend uitgewerkt.
Het gaat hier over het stelen van con-
structie-teekeningen uit een hangar van een
vliegveld. Peter Lorre is op dit vliegveld
zoo'n beetje een factotum, een manusje-van-
alles, die, omdat hij gebrekkig is (hetgeen
slechts voorgewend is!) bij iedereen een
groote gastvrijheid ondervindt. Wezenloos
doolt hij tusschen de tallooze vliegtuigen in
en als een niet-geheel-normaal-mensch
scharrelt hij tusschen iedereen en luistert
maar, luistert maar
In werkelijkheid is hij evenwel heelemaal
niet gebrekkig, integendeel juist een schran
dere. Hij toch is de opdrachtgever van Brian
Donlevy, den knappen vlieger, die naar
het lijkt een belangrijke positie bekleedt.
Het spel van schuwheid en intrigues is
begonnen. In het complot zitten ook nog
Thomas Beek en Helen Wood, waarvan de
laatste een beeldschoone vrouw is. Het zou
natuurlijk niet leuk zijn, als wij op deze
plaats een en ander zouden gaan verklap-
Jannings-films zijn als bakens in de
zee der filmproductie, als het alles over-
heerschende geluid van den koning der
wildernis, waarbij ieder ander geluid voor
een wijle verstomt. Jannings is nog altijd
de man, die op de hem zoo eigen en pak
kende wijze de toeschouwers onder den
machtigen ban van zijn uitbeeldingsver
mogen kan brengen, het spel van schaduw
en licht, dat film heet, zoo weet te bezie
len, dat het geen spel meer is, maar wer
kelijk leven.
Na iedere film is een lange pauze voor
Jannings'begrijpelijk en vanzelfsprekend.
Hij heeft deze pauze noodig om zijn laat
ste rol tg vergeten en zich geheel in te
stellen op zijn nieuwe rol, de absoluut van
den vorigen inhoud afwijkende stof van
het nieuwe werk, de voorbereidingen van
het draaiboek, de bezetting, kortom van
al die vele onderdeelen, die de totale op
bouw van een film met zich mede brengt.
Het is al lang niet meer zoo, dat men
Jannings een als het ware „pasklare" rol
voor kan leggen. Door intensieve bespre
kingen, waarbij de geheele inhoud en
vooral de plaats, die Jannings in de film
zal innemen, steeds vaster omlijnd wordt,
is het mogelijk de plannen voor een film
vast te stellen, die aan Jannings' hooge
kunstzinnige eischen kan voldoen.
Kunstzinnige leiding: Emil
Jannings.
In zijn nieuwste groote Tobis-film „De
Heerscher", waarvan het leidmotief
Gerhard Hauptmanns roman „Vor Son-
nenuntergang" is, wordt voor de eerste
maal vermeld, dat deze film is tot stand
gekomen onder de kunstzinnige leiding
van Jannings. Daarmee wordt geen z.g.
„nieuwigheid" ingevoerd, maar een reeds
lang bestaande waarheid voor de eerste
maal onder woorden gebracht. Wie Jan
nings' werk kent, zou zich ook niet voor
kunnen stellen, dat deze kunstenaar bij de
geweldige zorg waarmede hij zich altijd op
zijn rollen voorbereidt, geen zorg zou heb
ben voor de ensceneering van de geheele
film.
Jannings versmaadt de leidende
hand van een regisseur niet.
Jannings staat wars van de idee, de
regie van een film, waarin hij de hoofdrol
speelt, zelf op zich te nemen. Hoe sterk
ook zijn ingrijpende invloed op grond van
zijn jarenlange filmische ervaring op het
geheel mag zijn, de regisseur die het
voordeel van den afstand en den objectie
ven kijk heeft, acht hij voor zijn persoon
onontbeerlijk.
Zijn verantwoordelijkheidsgevoel geldt
in de eerste plaats de film als een gesloten
kunstwerk, waarin ook hij als speler een
onderdeel vormt, dat objectieve controle
behoeft van een man, die niet door de ge
weldige concentratie, die het spelen van
pen, hoe deze film-roman afloopt. Laat ons
daarom slechts nog dit zeggen: Het komt
op een gegeven moment zóóver, dat er een
oceaantocht ondernomen wordt, om de ge
stolen constructieteekeningen in veiligheid
te brengen.
Ten deze speelt een zekere constructeur
Ralph Morgan een belangrijke rol.
Door «liddel van de moderne techniek
echter komt er een pracht-oplossing, welke
werkelijk voor den bezoeker een verrassing
beteekent.
Het geheel alleszins spannend.
Een leuk en uitgebreid voorprogramma
gaat hieraan vooraf.
Met de Pinksterdagen zal tijdens de ma-
tinee's de film „De Held van Silver City"
vertoond worden met Richard Dix, Margot
Graham en Preston Forster in de hoofd
rollen.
City Theater.
De directie van het City Theater heeft
voor de Pinksterweek een buitengewoon
filmwerk op haar programma geplaatst, n.1.
De Laatste Dagen van Pompeji. Een grootsch
opgezette film, waaraan duizenden meewer
ken en waarvoor geen kosten gespaard zijn.
Men denkt bij 't lezen van den titel on
willekeurig aan Bulwer Lytton's boek, maar
men zal weinig van dit boek in de film aan
treffen.
Hoofdpersoon is Marcus, de smid, een ge
weldig sterke handwerksman uit het oude
Pompeji. Hij leeft gelukkig met vrouw en
baby, maar als een ongeval vrouw en kind
met den dood bedreigt, heeft hij geld noodig.
Hij gaat als gladiator in de arena vechten
keert met veel geld terug, maar vrouw en
kind blijken dan reeds overleden. Hij wordt
nu de held der arena en adopteert een rondje
van een verslagen tegenstander. Zijn geld
zucht blijft en hij wil gaarne arena-direc
teur worden, wat hem na twintig jaar gelukt.
De aangenomen zoon Flavius is volwassen ge
worden; hij houdt nog veel van Marcus,
Emil Jannings als de Heerscher.
een rol vergt, geheel geabsorbeerd wordt.
Jannings vindt het niet alleen daarom
noodig, de leidende hand van een regis
seur niet te versmaden, maar ook omdat
een van zijn stelregels is: altijd een open
oor te hebben voor critiek, berustend op
het zaakkundig inzicht van een ander.
Voor „De Heerscher" nam Jannings als
regisseur Veit Harlan en heeft daardoor
dezen snel naam makenden jongen regis
seur niet alleen voor een opgave gesteld,
zooals deze zich geen representatiever en
gewichtiger werk had kunnen wenschen,
maar hem ook, vertrouwend op zijn aan
geboren talent, een buitengewone kans
gegeven op een plaats in de eerste rijen
der prominente regisseurs.
Jannings' rol in „De Heerscher".
Juister omschreven, de Clausen-vertol
king van Emil Jannings, want de groote
rol die Jannings in deze nieuwe Tobis-
film speelt, beperkt zich niet alleen tot de
hoofdrol, hetgeen na het voorafgaande
voor ieder wel duidelijk zal zijn. Jannings
geeft een zeer menschelijke en waardige
vertolking van Clausen, de man, die na
den dood van zijn vrouw, door zijn kinde
ren, bang dat hun de rijkdommen van den
vader na zijn dood niet ten deel zullen
vallen, op haast beestachtige wijze be
laagd wordt.
Na den dood van zijn vrouw weet Clau
sen nog sterker, dat geen van zijn kinde
ren ook maar een greintje hart en gevoel
heeft en alleen maar azen op zijn bezit en
dat zijn levenswerk, door de absolute on-
maar is tegen de slavernij. Wat het vechten
in de arena eigenlijk beteekent, voelt Marcus
pas als Flavius zelf tot de slachtoffers be
hoort. Dan komt plotseling de geweldige
uitbarsting van de Vesuvius Pompeji bedrei
gen. Verschrikkelijke tooneelen spelen zien
af. Marcus offert zich voor Flavius en
Claudia op.
Preston Foster heeft op buitengewone
wijze de rol van Marcus gespeeld. Een
figuur, die uitstekend in het oude Pompeji
paste. Tal van grootsch opgezette taf ree! en
maken op de toeschouwers een niet te ver
geten indruk en men kan voor de regie niet
anders dan groote bewondering hebben en
men zal dan ook in spanning de gebeurte
nissen in deze film volgen.
Een belangrijke plaats in het voorpro
gramma wordt ingenomen door de uitge
breide sportfilm Winter-Olympiade 1936 met
fraaie opnamen van ski-loopen en -springer,
bobslee, kunstrijden enz., alles van de win
terspelen te Garmisch-Partenkirchen.
Verder nog voor het hoofdnummer een
zeer mooi journaal en een gekleurde teeken
film van Walt Disney met de drie varkentjes
en de wolf.
Een uitgebreid en boeiend programma
Victoria-Theater.
Het Victoria-Theater brengt ditmaal een
spannende film, welke omstreeks 1840 op
Amerikaansch gebied speelt. Het is in den
tijd, dat er goud in Californië wordt gevon
den en ook in den tijd, dat de Amerikanen
den Mexicanen het bezit van het goudland
betwisten. Men begrijpt welke heerlijke
typen er in een dergelijke film kunnen
voorkomen, bandieten met Mexicaansche
allures, mannen, die rijden en moorden
kunnen omdat zij niet alleen Mexicanen
maar ook roovers zijn.
Daartusschen speelt zich de geschiedenis
af van Joaquin Murrieta, een Mexicaan
die met zijn jonge vrouw en zijn moeder in'
een kleine boerderij woont en door Ameri-
H(i^ - 1 -J
geschiktheid van zijn zoons en schoonzoon
na zijn dood dreigt ten onder te gaan.
Op aanstoken van zijn schoonzoon, die
deel uitmaakt van de directie van Clau-
sen's enorme bedrijf en het geïntrigeer
van de vrouw van zijn oudsten zoon,
drijven de kinderen het zelfs tot een aan
vrage om Clausen onder curateele te stel
len waarbij de liefde die Clausen voor
zijn jonge stenotypiste gevoelt hen over
de laatste bedenkingen doet heenstappen.
In de scènes die volgen als Clausen hoort
van deze onnatuurlijke daad, die alleen
geboren kan worden ir 't brein van harte-
looze botte egoïsten, ontplooit Jannings
zijn volle kunnen. En het is niet meer een
rol die een groot kunstenaar op meester
lijke wijze uitbeeldt, maar een vader van
vleesch en bloed, die toornt over de ont
aarde voortbrengselen van zijn huwelijk
met een hartelooze en bedilzuchtige
vrouw. Het is niet meer Clausen, maar
Jannings die ons meesleept en ons doet
begrijpen, wat een vader voelt t*j zooveel
laagheid.
En het doet ons goed, dat deze mensch,
deze JanningsClausen, dan toch einde
lijk na al dat verschrikkel jke leed, op den
avond van zijn leven in zijn jonge steno
typiste een mensch vindt, die niets van
hem eischt, maar bereid is alles uit liefde
te geven.
De nieuwste „Dietrich*.
Een van de belangrijkste Paramount-
films van het nieuwe seizoen zal „Angel"
zijn.
In deze film speelt Mariene Dietrich
voor het eerst onder regie van Ernst Lu-
bitsch. Men zal zich herinneren, dat
Lubitsch de productieleiding van „Be
geerte" had. Nu hij van deze nieuwe film
zoowel regie als productieleiding voert,
mogen we het beste verwachten.
De film speelt in Londen en Parijs en in
de Britsche metropool werden speciale
opnamen gemaakt van Victoria Station en
van de rennen te Ascot. In Hollywood zijn
van deze bekende verzamelplaatsen der
reizende en uitgaande wereld „duplicaten'"
gebouwd.
Marlene's tegenspelers zijn Herbert
Marshall en Melvyn Douglas. Den eersten
zal men zich herinneren uit „Blonde
Venus".
rikaansche schurken wordt overvallen om
dat er op zijn land goud ontdekt is. De
ruwe goudzoekers dooden de jonge vrouw
oogenbhk is hij op jacht naar de moorde-
naars van vrouw Hjj dQodt ze
,da.n Ult voorz»chtigheid tijdelijk terug
worn JT VT ZUn broer' maar beiden
worden door Amerikanen overvallen. De
broer wordt gedood en Murrieta krijgt
dembènHZWeePSlagen- HÜ Sluit zich dan b'j
Her Ln V!T ee? Mex'caanschen avontu
rier aan en deze bende, die haar kamn in
en"doodt' nCefA trekt °P r°°f cn moord uit
bereik ko A"lenkanen, welke in haar
alle wekTen\Tensl0Uc roeP' d* sheriff
het kamn "Tte hulp cn w°rdt
vechf van °Vervallen' Ecn wanhopend ge-
rieta dit i f u man volSl en Mur-
lèven t\,T eSl°ten had het bandieten-
Mexico te t l? Cn met zi^n bende naar
ontsnannen 7 de eenige- die weet te
het kerkhof gCWond bereikt hij nog
ÏbeÏraven j°"ge Vr°UW Rosita
S ener^Z
ter speelt voor d glezelen- Warner Bax-
Murrieta en men vogelvrij verklaarden
in uitstekende I dat de hoofdrol -dan
moeite ziin pecna d is' Kosten noch
bergen en ravijnen op f'lm' tusschcn
spannende
klenrde acree„!0™ kni"">e'
film waarin een Amerikaansche
wordt gemaakt wat *°escbouwer duidelijk
chauffeurs doet die T* daar.te lande met
darzif"eïf6onbek t "'^"óf^-^o^r-
W'oos op den bU''