FLITS VAN HET WITTE DOEK.. De man die iri figuranten handelt 1 Een nieuwe Jannings-film der Tobis. =1 Zl i retau.zwe5rt wraak- Vanaf dat tus-iev^-rdit avon- Stierenvechter, papegaai of ArabierJohnny Mart zorgt er voor HOLLYWOOD'S WONDERMAN.: DE KRONINGSFILM. ONZE BIOSCOPEN. de laatste dagen van pompeji. vogelvrij. Miniatuur-filmpjes. marlene dietrich in „angel" Johnny Mari is een onmisbaar mensch in Hollywood. Deze kleine man is „foreign casting director" en dat houdt in, dat hy de studio's alle mogelijke buitennissige figuranten, spelers van alle denkbare nationaliteiten enz. enz. kan bezorgen. Op dit speciale gebied is Johnny een wonder-man. Men zou, met een variatie op de slogan van een bekende winkel kunnen zeggen: spreek met Johnny en het komt in orde! Toen Joseph von Sternberg bezig was met de Paramount-film „De duivel is een vrouw", had hij een ex-stierenvechter noodig, die één been had en Spaansch kon praten. Johnny toog er op uit en bezorgde Von Sternberg de gewenschte meneer. Een papegaai Dezelfde regisseur moest een Spaansch- sprekende papegaai hebben... Johnny werd er weer bijgehaald en hij kwam op de proppeft met een exemplaar, dat zóó ongezouten vloekte, dat Von Sternberg het niet gebruiken kon Wijlen Richard Boleslawski was eens aan het filmen in de Californische woes tijn, op 35 mijl afstand van Yuma. Op een conferentie, die hij om vier uur in den ochtend met zijn medewerkers had, werd vastgesteld, dat men in de volgende scène 200 figuranten noodig zou hebben. De voorbereidingen zouden veel tijd eischen, zoodat men die 200 figuranten om vijf uur noodig zou hebben Alweer was het Johnny, die het karweitje opknapte. Hij sprong in zijn auto, liep een radio-station binnen in Amerika zijn diverse van zulke instellingen, die de heele nacht doorwerken en liet de luisteraars ver zoeken, alle buren en bekenden, die werk wenschten, te wekken en naar het terrein van de opname te zenden. Een paarden middel maar het had effect: 500 men- schen waren binnen het uur op de be stemde plaats! De lezer heeft nu misschien eenig idee gekregen, van hoeveel belang de kleine Johnny Mari voor Hollywood is. Hij spreekt Italiaansch, Fransch, Spaansch, Engelsch en zeven dialecten en kent alleen in Los Angeles al 3000 menschen, met ieder waarvan hij binnen vijf minuten in contact kan komen. Johnny levert alles! Johnny kan U met groote spoed een Arabier bezorgen, Johnny levert U een Ier met één oog en een afgrijselijk accent, Johnny helpt U ook aan een Chineesch, die Spaansch of iedere andere gewenschte taal spreekt of aan een rickshaw-trekker, enfin, gaat U maar door. Johnny heeft zijn relaties en zijn kennis van landen en menschen niet zóó maar ge kregen. Hij heeft tientallen knipselboeken, waarin alle artikelen van eenig belang, de laatste tien jaar over land- en volken kunde gepubliceerd, bijeengebracht zijn. Hij bezit een uitgebreide bibliotheek op dit gebied en is daardoor een zeer gewaar deerd adviseur. Deze man-met-vele-talenten vult de ureh, waarop hij niet in de studio's werkt, met rondzwervingen door Los Angeles. Wanneer hij een gezicht of een figuur tegenkomt, dat hem interesseert, wandelt hij naar dat gezicht of dat figuur toe, stelt zich voor, noteert naam, adres en telefoon nummer en zijn „materiaal-lijst" is weer met één nummer verrijkt! Een heele straatbevolking. Hij heeft het altijd druk. Om een recent voorbeeld te noemen: hij is de man, die de „bevolking" leverde voor een straat in Panama City, die een rol speelt in de nieu we Paramountfilm „Swing high, swing low". Hij zorgde voor een vijf-en-twintig tal Spaansch-sprekende negers (Spanje en alles wat er mee samenhangt, is John ny's specialiteit!) en voor tallooze fraaie types, die als straatslijpers moesten fun- geeren. Hij bracht o.a. senorita Martha Arcis, de dochter van een beroemden zan ger, Pilar Arcos, mee. Martha en haar moeder waren niet lang geleden uit Spanje gevlucht en nauwelijks waren ze in Ame rika of Johnny had hen al opgemerkt. Hij duikelde een jongeman op, die horloges maakte, op zijn hoofd kon staan en een perfecte acrobatische dans kon uitvoeren. De barbier van Pancho Villa! Johnny kwam aanzetten met den bar bier, die de exclusieve eer had gehad, Pancho Villa te mogen scheren. Johnny werd uitgestuurd om een geschikte uit smijter voor een cabaret-scène te zoeken; hij kwam terug met een zwaargewicht bokskampioen, wiens carrière misgeloopen was doordat hij gebeten werd door een vergiftige spin Vraag Johnny om de wonderlijkste figurant, die U bedenken kunt en hij komt er mee thuis! Johnny deed in tabak Mari, die in Barcelona geboren is, ver huisde vele jaren geleden naar Amerika. Hij ging in de tabak en als bijverdienste behartigde hij de belangen van verschil lende artisten. „De tabak-handel werd den bodem in geslagen die van mijn geldkist óók", legt Johnny uit. „En dus ging ik eens in Hollywood rondkijken". Door zijn groote belangstelling voor de artistenwereld werd hij in Hollywood spoedig bekend en het duurde niet lang, of productieleiders en regisseurs gingen zijn bijzondere flair voor het vinden van goede figuranten waardeerenen ge bruiken. En zoo kwam Johnny aan zijn baan. In samenwerking met de „Universal Pic ture Corporation" is de Nederlandsche filmfabriek Polygoon er in geslaagd een 360-meter lange film te vervaardigen, die een uitnemenden indruk geeft van de kro ningsplechtigheid te Londen en wat daaraan zoo al verbonden was. De operateurs hebben goed aangevoeld, wat den bioscoopbezoeker het meest inte resseert. Zij hebben van elke beweging, de gang naar de Westminster Abbey, de plechtigheid in de kerk, de kilometers lange route, welke de stoet op den terug weg naar het paleis genomen heeft en vooral niet te vergeten de nacht, vooraf gaande aan den gedenkwaardigen twaalfden Mei, een korte opname gemaakt. Dat Lon den feest kan vieren, toont ons de film, in de klanken van vreugde en blijdschap in de tallooze versierde straten. Als in Westminster Abbey het oogenbhk is aangebroken, waarop Cosmo Lang, de primaat der anglicaansche kerk, den ko ning kroont tot heerscher van groot Brit- tannie, Ierland en de Britsche dominions en Indië, dan ziet en duizenden toehoorders ontroerd door dit schitterend ritueel, en hoort men hen het Engelsche volkslied geestdriftig meezingen. Langs dichte menschenhagen rijdt tenslotte de met acht schimmels bespannen gouden koets naar het Buckingham Palace. Dan scheert het silhouet van het statierijtuig langs de poorten van het paleis en Enge land heeft een nieuw hoofdstuk afgesloten. NIET ALLES IS „TRUC"! In de studio heeft men wel eens pech, maar men boft óók wel eens. Onverwachte moeilijkheden doemen soms op en doen een scène totaal mislukken. Maar als het méé loopt, wordt het ook weieens veel mooier dan verwacht werd. Dat ondervond bijv. Gordon Wiles, de regisseur van de 20th Century-Fox film „Het Geheim van Charlie Chan" met Warner Oland in de titelrol. In één scène moest een vaas worden stuk geschoten en dat werd behoorlijk gerepe teerd. Dus moesten achtereenvolgens vijf vazen het leven laten, om voor verrassingen gevrijwaard te zijn. De zesde vaas zou de „definitieve" worden. En toen deze zesde zijn blauwe boon ontving, sprong zij zóó eigenaardig uit elkaar, dat Herbert Mundin juist een groot stuk tegen zijn neus kreeg. Herbert Mundin, de knappe Engelsche ac teur, speelt hier de rol van een komischen knecht. Dit „trof" dus prachtig! „EIN MaDEL VOM BALLETT". Bioscoop Harmonie. Met deze film brengt de Harmonie ons deze week min of meer de première van Anny Ondra's nieuwste creatie. De titel doet al direct het genre van de film vermoeden en deze speelt dan ook geheel in théater-leven of liever nog ach ter de coulissen, hoewel het niet te ont kennen valt dat we nog heel wat van den voorkant bezien ook. Wanneer we zouden zeggen dat deze nieuwe schepping van Duitsche filmkunst als operette beter geslaagd zou zijn dan vele van haar voorgangsters danja ronduit gezegd, dan waren we niet eerlijk. Hetgeen evenwel niet wegneemt dat de film qua amusementsfilm er zeer zeker zijn mag en bier en daar* vroolijke mo menten en origineele vindingen bevat. Anny Ondra is hier het kleindochtertje van een, tja, laten we maar zeggen be roepssouffleur. Haar grootvader heeft onaangename ervaringen opgedaan met het théaterleven en wil daarom in geen enkel opzicht dat zijn kleindochter ook maar een voet op de planken zal zetten, hoe graag zij dit ook wil. Maar het kleine meisje toont een groot willetje te hebben en zij slaagt er tenslotte toch nog in haar debuut op het tooneel te maken zonder dat haar grootvader er zelf ook maar iets van merkt. Doch dan komt er een leelijke noot ih haar tooneel-carrière. Zoo ongemerkt wordt ze verliefd op een artist en wanneer ze voor een tweeden keer op het tooneel verschijnt wordt haar jaloezie haar nood lottig. 'n Vermeende flirtation van „hem" doet haar midden in haar dialoog haperen ein zoo kwam haar tooneel-carrière onder 3e oogen van haar grootvader tot een schrikwekkend einde. Doch even onprettig als haar tooneel-carrière eindigde even gelukkig begon op dat moment voor haar een andere levensweg. Dit alleen wat Anny Ondra betreft en daarnaast spelen Viktor Staal, Ursula Grabley en anderen heel verdienstelijke rollen. Het staat vast dat de romantische kleederdrachten van den jare 1900 een bepaalde charme aan het geheel verlee- nen hoewel er aan den anderen kant vaak op aardige wijze den spot mee gedragen wordt. Het voorprogramma geeft behalve het journaal een tweetal bijzonder leuke ge kleurde teekenfilmpjes te zien en verder een korte voorfilm getiteld: „De huwe lijksreis." „PASSAGIER DES DOODS". Roxy-theater. Peter Lorre is een van die filmacteurs, die steeds weer weet te boeien door zijn on doorgrondelijk spel, waarvan hij in de film „De passagier des Doods" wederom een keurig staaltje van zijn kunnen pleegt te geven. Het verhaal is spannend geschreven en niet minder boeiend uitgewerkt. Het gaat hier over het stelen van con- structie-teekeningen uit een hangar van een vliegveld. Peter Lorre is op dit vliegveld zoo'n beetje een factotum, een manusje-van- alles, die, omdat hij gebrekkig is (hetgeen slechts voorgewend is!) bij iedereen een groote gastvrijheid ondervindt. Wezenloos doolt hij tusschen de tallooze vliegtuigen in en als een niet-geheel-normaal-mensch scharrelt hij tusschen iedereen en luistert maar, luistert maar In werkelijkheid is hij evenwel heelemaal niet gebrekkig, integendeel juist een schran dere. Hij toch is de opdrachtgever van Brian Donlevy, den knappen vlieger, die naar het lijkt een belangrijke positie bekleedt. Het spel van schuwheid en intrigues is begonnen. In het complot zitten ook nog Thomas Beek en Helen Wood, waarvan de laatste een beeldschoone vrouw is. Het zou natuurlijk niet leuk zijn, als wij op deze plaats een en ander zouden gaan verklap- Jannings-films zijn als bakens in de zee der filmproductie, als het alles over- heerschende geluid van den koning der wildernis, waarbij ieder ander geluid voor een wijle verstomt. Jannings is nog altijd de man, die op de hem zoo eigen en pak kende wijze de toeschouwers onder den machtigen ban van zijn uitbeeldingsver mogen kan brengen, het spel van schaduw en licht, dat film heet, zoo weet te bezie len, dat het geen spel meer is, maar wer kelijk leven. Na iedere film is een lange pauze voor Jannings'begrijpelijk en vanzelfsprekend. Hij heeft deze pauze noodig om zijn laat ste rol tg vergeten en zich geheel in te stellen op zijn nieuwe rol, de absoluut van den vorigen inhoud afwijkende stof van het nieuwe werk, de voorbereidingen van het draaiboek, de bezetting, kortom van al die vele onderdeelen, die de totale op bouw van een film met zich mede brengt. Het is al lang niet meer zoo, dat men Jannings een als het ware „pasklare" rol voor kan leggen. Door intensieve bespre kingen, waarbij de geheele inhoud en vooral de plaats, die Jannings in de film zal innemen, steeds vaster omlijnd wordt, is het mogelijk de plannen voor een film vast te stellen, die aan Jannings' hooge kunstzinnige eischen kan voldoen. Kunstzinnige leiding: Emil Jannings. In zijn nieuwste groote Tobis-film „De Heerscher", waarvan het leidmotief Gerhard Hauptmanns roman „Vor Son- nenuntergang" is, wordt voor de eerste maal vermeld, dat deze film is tot stand gekomen onder de kunstzinnige leiding van Jannings. Daarmee wordt geen z.g. „nieuwigheid" ingevoerd, maar een reeds lang bestaande waarheid voor de eerste maal onder woorden gebracht. Wie Jan nings' werk kent, zou zich ook niet voor kunnen stellen, dat deze kunstenaar bij de geweldige zorg waarmede hij zich altijd op zijn rollen voorbereidt, geen zorg zou heb ben voor de ensceneering van de geheele film. Jannings versmaadt de leidende hand van een regisseur niet. Jannings staat wars van de idee, de regie van een film, waarin hij de hoofdrol speelt, zelf op zich te nemen. Hoe sterk ook zijn ingrijpende invloed op grond van zijn jarenlange filmische ervaring op het geheel mag zijn, de regisseur die het voordeel van den afstand en den objectie ven kijk heeft, acht hij voor zijn persoon onontbeerlijk. Zijn verantwoordelijkheidsgevoel geldt in de eerste plaats de film als een gesloten kunstwerk, waarin ook hij als speler een onderdeel vormt, dat objectieve controle behoeft van een man, die niet door de ge weldige concentratie, die het spelen van pen, hoe deze film-roman afloopt. Laat ons daarom slechts nog dit zeggen: Het komt op een gegeven moment zóóver, dat er een oceaantocht ondernomen wordt, om de ge stolen constructieteekeningen in veiligheid te brengen. Ten deze speelt een zekere constructeur Ralph Morgan een belangrijke rol. Door «liddel van de moderne techniek echter komt er een pracht-oplossing, welke werkelijk voor den bezoeker een verrassing beteekent. Het geheel alleszins spannend. Een leuk en uitgebreid voorprogramma gaat hieraan vooraf. Met de Pinksterdagen zal tijdens de ma- tinee's de film „De Held van Silver City" vertoond worden met Richard Dix, Margot Graham en Preston Forster in de hoofd rollen. City Theater. De directie van het City Theater heeft voor de Pinksterweek een buitengewoon filmwerk op haar programma geplaatst, n.1. De Laatste Dagen van Pompeji. Een grootsch opgezette film, waaraan duizenden meewer ken en waarvoor geen kosten gespaard zijn. Men denkt bij 't lezen van den titel on willekeurig aan Bulwer Lytton's boek, maar men zal weinig van dit boek in de film aan treffen. Hoofdpersoon is Marcus, de smid, een ge weldig sterke handwerksman uit het oude Pompeji. Hij leeft gelukkig met vrouw en baby, maar als een ongeval vrouw en kind met den dood bedreigt, heeft hij geld noodig. Hij gaat als gladiator in de arena vechten keert met veel geld terug, maar vrouw en kind blijken dan reeds overleden. Hij wordt nu de held der arena en adopteert een rondje van een verslagen tegenstander. Zijn geld zucht blijft en hij wil gaarne arena-direc teur worden, wat hem na twintig jaar gelukt. De aangenomen zoon Flavius is volwassen ge worden; hij houdt nog veel van Marcus, Emil Jannings als de Heerscher. een rol vergt, geheel geabsorbeerd wordt. Jannings vindt het niet alleen daarom noodig, de leidende hand van een regis seur niet te versmaden, maar ook omdat een van zijn stelregels is: altijd een open oor te hebben voor critiek, berustend op het zaakkundig inzicht van een ander. Voor „De Heerscher" nam Jannings als regisseur Veit Harlan en heeft daardoor dezen snel naam makenden jongen regis seur niet alleen voor een opgave gesteld, zooals deze zich geen representatiever en gewichtiger werk had kunnen wenschen, maar hem ook, vertrouwend op zijn aan geboren talent, een buitengewone kans gegeven op een plaats in de eerste rijen der prominente regisseurs. Jannings' rol in „De Heerscher". Juister omschreven, de Clausen-vertol king van Emil Jannings, want de groote rol die Jannings in deze nieuwe Tobis- film speelt, beperkt zich niet alleen tot de hoofdrol, hetgeen na het voorafgaande voor ieder wel duidelijk zal zijn. Jannings geeft een zeer menschelijke en waardige vertolking van Clausen, de man, die na den dood van zijn vrouw, door zijn kinde ren, bang dat hun de rijkdommen van den vader na zijn dood niet ten deel zullen vallen, op haast beestachtige wijze be laagd wordt. Na den dood van zijn vrouw weet Clau sen nog sterker, dat geen van zijn kinde ren ook maar een greintje hart en gevoel heeft en alleen maar azen op zijn bezit en dat zijn levenswerk, door de absolute on- maar is tegen de slavernij. Wat het vechten in de arena eigenlijk beteekent, voelt Marcus pas als Flavius zelf tot de slachtoffers be hoort. Dan komt plotseling de geweldige uitbarsting van de Vesuvius Pompeji bedrei gen. Verschrikkelijke tooneelen spelen zien af. Marcus offert zich voor Flavius en Claudia op. Preston Foster heeft op buitengewone wijze de rol van Marcus gespeeld. Een figuur, die uitstekend in het oude Pompeji paste. Tal van grootsch opgezette taf ree! en maken op de toeschouwers een niet te ver geten indruk en men kan voor de regie niet anders dan groote bewondering hebben en men zal dan ook in spanning de gebeurte nissen in deze film volgen. Een belangrijke plaats in het voorpro gramma wordt ingenomen door de uitge breide sportfilm Winter-Olympiade 1936 met fraaie opnamen van ski-loopen en -springer, bobslee, kunstrijden enz., alles van de win terspelen te Garmisch-Partenkirchen. Verder nog voor het hoofdnummer een zeer mooi journaal en een gekleurde teeken film van Walt Disney met de drie varkentjes en de wolf. Een uitgebreid en boeiend programma Victoria-Theater. Het Victoria-Theater brengt ditmaal een spannende film, welke omstreeks 1840 op Amerikaansch gebied speelt. Het is in den tijd, dat er goud in Californië wordt gevon den en ook in den tijd, dat de Amerikanen den Mexicanen het bezit van het goudland betwisten. Men begrijpt welke heerlijke typen er in een dergelijke film kunnen voorkomen, bandieten met Mexicaansche allures, mannen, die rijden en moorden kunnen omdat zij niet alleen Mexicanen maar ook roovers zijn. Daartusschen speelt zich de geschiedenis af van Joaquin Murrieta, een Mexicaan die met zijn jonge vrouw en zijn moeder in' een kleine boerderij woont en door Ameri- H(i^ - 1 -J geschiktheid van zijn zoons en schoonzoon na zijn dood dreigt ten onder te gaan. Op aanstoken van zijn schoonzoon, die deel uitmaakt van de directie van Clau- sen's enorme bedrijf en het geïntrigeer van de vrouw van zijn oudsten zoon, drijven de kinderen het zelfs tot een aan vrage om Clausen onder curateele te stel len waarbij de liefde die Clausen voor zijn jonge stenotypiste gevoelt hen over de laatste bedenkingen doet heenstappen. In de scènes die volgen als Clausen hoort van deze onnatuurlijke daad, die alleen geboren kan worden ir 't brein van harte- looze botte egoïsten, ontplooit Jannings zijn volle kunnen. En het is niet meer een rol die een groot kunstenaar op meester lijke wijze uitbeeldt, maar een vader van vleesch en bloed, die toornt over de ont aarde voortbrengselen van zijn huwelijk met een hartelooze en bedilzuchtige vrouw. Het is niet meer Clausen, maar Jannings die ons meesleept en ons doet begrijpen, wat een vader voelt t*j zooveel laagheid. En het doet ons goed, dat deze mensch, deze JanningsClausen, dan toch einde lijk na al dat verschrikkel jke leed, op den avond van zijn leven in zijn jonge steno typiste een mensch vindt, die niets van hem eischt, maar bereid is alles uit liefde te geven. De nieuwste „Dietrich*. Een van de belangrijkste Paramount- films van het nieuwe seizoen zal „Angel" zijn. In deze film speelt Mariene Dietrich voor het eerst onder regie van Ernst Lu- bitsch. Men zal zich herinneren, dat Lubitsch de productieleiding van „Be geerte" had. Nu hij van deze nieuwe film zoowel regie als productieleiding voert, mogen we het beste verwachten. De film speelt in Londen en Parijs en in de Britsche metropool werden speciale opnamen gemaakt van Victoria Station en van de rennen te Ascot. In Hollywood zijn van deze bekende verzamelplaatsen der reizende en uitgaande wereld „duplicaten'" gebouwd. Marlene's tegenspelers zijn Herbert Marshall en Melvyn Douglas. Den eersten zal men zich herinneren uit „Blonde Venus". rikaansche schurken wordt overvallen om dat er op zijn land goud ontdekt is. De ruwe goudzoekers dooden de jonge vrouw oogenbhk is hij op jacht naar de moorde- naars van vrouw Hjj dQodt ze ,da.n Ult voorz»chtigheid tijdelijk terug worn JT VT ZUn broer' maar beiden worden door Amerikanen overvallen. De broer wordt gedood en Murrieta krijgt dembènHZWeePSlagen- HÜ Sluit zich dan b'j Her Ln V!T ee? Mex'caanschen avontu rier aan en deze bende, die haar kamn in en"doodt' nCefA trekt °P r°°f cn moord uit bereik ko A"lenkanen, welke in haar alle wekTen\Tensl0Uc roeP' d* sheriff het kamn "Tte hulp cn w°rdt vechf van °Vervallen' Ecn wanhopend ge- rieta dit i f u man volSl en Mur- lèven t\,T eSl°ten had het bandieten- Mexico te t l? Cn met zi^n bende naar ontsnannen 7 de eenige- die weet te het kerkhof gCWond bereikt hij nog ÏbeÏraven j°"ge Vr°UW Rosita S ener^Z ter speelt voor d glezelen- Warner Bax- Murrieta en men vogelvrij verklaarden in uitstekende I dat de hoofdrol -dan moeite ziin pecna d is' Kosten noch bergen en ravijnen op f'lm' tusschcn spannende klenrde acree„!0™ kni"">e' film waarin een Amerikaansche wordt gemaakt wat *°escbouwer duidelijk chauffeurs doet die T* daar.te lande met darzif"eïf6onbek t "'^"óf^-^o^r- W'oos op den bU''

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 8