Het mysterie van de zoekgeraakte
Jan Steen.
Een glorieavond voor den
Alkmaarschen Turnkring.
De drie-kringen-turnwedstrijd
in Aalsmeer.
U
Aan de echtheid van het schilderij
wordt getwijfeld.
Er hebben dezer dagen beschouwingen
in diverse bladen gestaan over een zoek-
geraakten Jan Steen, die teruggevonden
zou zijn.
Een schilderstuk van Jan Steen al
dus werd gemeld voorstellende „Het
bezoek van den dokter," is toevalligerwijze
weergevonden. In de tweede helft der
vorige eeuw was dit schilderstuk in ons
land bekend en kwam voor in den catalo
gus Neville D. Goldsmid. In 1881 werd
het geveild te Parijs. Het stuk moet daarop
rondgezworen hebben en is dezer dagen
toevallig in handen gekomen van den
kunstliefhebber J. Timmers te Sittard.
Er wordt dan verder verhaald hoe ge
noemde heer Timmers zich enkele maan
den geleden in een antiquiteitenwinkel te
Luik bevond, waar een onoogelijk schil
derstukje hing, een voorstelling van de
oudhollandsche school of een copie daar
van, dat de antiquair van een Zwitser had
gekocht. De heer Timmers kocht het voor
een klein bedrag.
In Sittard toonde hij het aan den des
kundigen jhr. dr. Van Rijckevorsel uit
Nijmegen, die er een Jan Steen in zag,
hetgeen naar gemeld werd zekerheid
werd toen men het bekende werk van dr.
C. Hofstede de Groot er op nasloeg.
Men stelde zich toen in verbinding met
Dr. Ir. De Wild in Den Haag, die de
authenticiteit vaststelde. Uit een Röntgen
foto bleek, dat de schilder bij het vervaar
digen van compositie veranderd was en
#at twee figuren waren weggeschilderd.
Na reiniging en het ontdoen van oude
vernislagen kwamen de oude kleuren fraai
Voor den dag.
Het schilderij 31 x 24 c.M. groot
stelt een dokter voor, die den pols voelt
van een jonge vrouw terwijl een oude
vrouw nieuwsgierig het resultaat van het
onderzoek afwacht.
Tot zoover de dezer dagen gepubliceer
Se bijzonderheden inzake het terug vinden
Van een waardenvollen Jan Steen.
In de geheele Nederlandsche pers is
daarna een reproductie van dezen weer in
vaderlandsch bezit gekomen kunstschat
verschenen en men treft de afbeelding ook
aan in onze foto pagina ven de courant
van Vrijdag 21 Mei j.1.
Is dit wel de zoekgeraakte
Jan Steen?
Wij kregen hedenmorgen bezoek van
den heer J. C. baron van Heeckeren van
Lrandsenburg, inwoner onzer gemeente,
die het relaas van den verdwenen en weer
teruggevonden Jan Steen in de Telegraaf
had gelezen en zijn vermoeden uitte, dat
hier van een groot misverstand kan wor
den gesproken.
De heer Van Heeckeren legde ons een
exemplaar voor van de catalogue d'une
belle collection dessins et tableaux
vente publique les 1012 Février 1926
afkomstig van A. J. van Huffel's antiqua
riaat te Utrecht.
In dezen catalogus worden onder no. 731
en no. 732 twee zeer goede copieën van
Jan Steen vermeld.
No. 731 stelt volgens den catalogus
voor: Bezoek van een geneesheer aan een
jonge zieke vrouw. Doek hoog 52, br. 43
C.m. in verg. lijst. Het is aldus wordt
vermeld een zeer goede copie door F.
8. van Heeckeren tot Brandtsenburg 1822.
De toelichting luidt: Een jonge vrouw op
haar ziekbed met vernietigenden blik
ziende naar een dokter, in een armstoel
Itaast haar bed gezeten. Deze spreekt met
een meer bejaarde vrouw, die in de eene
Ïand een glas wijn, in de andere een kruik
raagt. Catal. Mauritshuis no. 168.
De copieïst, de heer F. J. van Heeckeren
tot Brandtsenburg is naar onze bezoe
ker ons mededeelde diens grootvader.
Hij maakte de copie ongeveer 1822 in het
Mauritshuis en zij is im het bezit van de
zen inwoner onzer gemeente.
Hij liet het schilderij dezer dagen foto
grafeeren en stelde ons in het bezit van de
foto.
In verband met den „teruggevonden"
Jan Steen is echter het catalogusnummer
732 van meer beteekenis.
Het vermeldt: Een geneesheer een jong
meisje de pols voelende. Doek hoog 52,
br. 42 c.m. in verg. lijst. (Zeer goede copie
d. F. J. v. Heeckeren tot Brandtsenburg c.
1822).
De toelichting luidt: Een jonge vrouw
met mismoedig gelaat in haar slaapkamer
gezeten voor het bed, laat zich den pols
voelen door een geneesheer. Cat. Mau
ritshuis no. 167. Op deze schildery en de
voorgaande is van toepassing het oude
rijmpje: Wat baet hier medicyn, Het is der
minne pyn.
Zie daar dus een copie van de sinds 1881
zoek geraakte Jan Steen welke men nu
zie de eerste foto dus teruggevonden
zou hebben.
Het is de verloren
geraakte Jan Steen niet.
Maar zoo zegt ons de heer Van Hee
ckeren van Brandsenburg het thans te
Luik gevonden schilderij is de. verloren
gegane Jan Steen niet.
Immers, ook deze laatste in den catalo
gus genoemde copie geschilderd door
zijn grootvader is in zijn bezit. Hij heeft
ook deze laten fotografeeren en wij heb
ben van de foto heden dadelijk een cl'-Lé
cliché laten maken. (Zie foto nr. 2).
Men ziet, dat dit schilderij inderdaad
meer overeenstemming met de catalogus-
beschrijving vertoont dan het thans te
Luik ontdekte.
Het staat zonder twijfel vast, dat 't hier
over een copie van den echten Jan Steen
gaat en de groote vraag kan dus gesteld
worden: Is het te Luik dezer dagen gevon
dene ook een Jan Steen en wel de ver
miste Jan Steen geweest?
De heer baron van Heeckeren van
Brandsenburg ontkent het ten stelligste en
wij vonden de kwestie van voldoende be
lang om er hier nog eens even nadrukke
lijk aandacht voor te vragen.
Turnen.
't Was een vroolijke troep, die Zater
dagavond om half zeven, in twee volle
bussen van de Paardenmarkt vertrok.
Het waren de 8 turnsters en 8 turners,
die onzen turnkring gingen vertegen
woordigen op de gymnastiekwedstrijden
tusschen de turnkringen „Alkmaar en
Omstreken"., „Kennemer Turnkring" en
„Noord-Hollands Zuiderkwartier", in
Aalsmeer. En deze keurploeg werd na
tuurlijk vergezeld, behalve door het
Turnkringbestuur, door een uitgelezen
schare van supporters, terwijl ook wij
zelf aan het verzoek om dezen tocht en
wedstrijd mee te maken, gehoor gegeven
hadden.
Dank zij de opwekkende mondharmonica-
muziek van Wassink was de stemming er al
spoedig in. Toch was er een zekere gedrukt
heid te bemerken; immers, wij gingen iets
onbekends tegemoet; 't zou een wedstrijd
worden tegen vreemde tegenstanders en in
een vreemd milieu, en er gingen dan ook
allerlei geruchten rond; een enkele beweer
de, dat Alkmaar „finaal ingemaakt" zou
worden, velen rekenden op de 3e plaats en
vooral voor de Kennemer dames bleek het
ontzag groot te zijn. Zij, die den uitslag ken
nen, begrijpen dus, dat de stemming op de
terugreis heel wat beter was.
Van de rust op de Velser pont maakte
voorzitter Reurslag gebruik om de decl-
nemenden alsnog welkom te heeten en de
totstandkoming van dezen wedstrijd en de
keuze van de vertegenwoordigende ploeg te
memoreeren, terwijl hij de leden van deze
ploeg bij w(jze van „mental-training nog n
ernstig woord toevoegde en allen 'n succes
vollen en prettigen avond toewenschte.
Bij de pont en langs den hoofdweg ston
den en zaten reeds groepjes menschen; zou
den zij toen eenigszins bevroed hebben, dat
zij nog ruim 2 uur moesten wachten, voor
dat het Prinselijk Paar, met Hr. Ms. „Java
naar IJmuiden gebracht, langs hen heen zou
gaan?
Na een mooien tocht door Haarlem en
omgeving en langs de rechte wegen in den
Haarlemmermeerpolder, gevolgd door een
dwalenden rondtocht in Aalsmeer, arriveer
den wij juist nog op tijd bij het geweldige
bloemenveilingsgebouw „Bloemenlust".
Het nieuwe gebouw met zijn groote ruim
te en gladden tegelvloer was zeer geschikt
voor dezen wedstrijd, hoewel de verlichting
iets te zwak, de temperatuur niet hoog ge
noeg en de steenen vloer eigenlijk te koud
voor de turners was. De toestellen stonden
ruim van elkaar opgesteld en vormden het
middelpunt van de publiekopstelling, ter
wijl het plankier voor de vrije oefeningen
daarentegen letterlijk in een hoek gedrukt
was.
Op publieke belangstelling had men blijk
baar niet gerekend; slechts enkele stoelen
stonden er klaar, zoodat er overhaast nog
heel wat aangedragen moesten worden; toch
zal er in totaal nog geen 100 man publiek
geweest zijn.
De groote fraaie bloemenklok wees ruim
8 uur aan, toen de 48 wedstrijddeelnemers
met hun groepleiders opmarcheerden en de
heer Bol, voorzitter van den Turnkring N.
Hollands Zuiderkwartier, een kort openings
woord sprak.
Onmiddellijk hierna begaven de 6 ploegen
zich naar hun plaatsen en werd met den
wedstrijd begonnen. De dames-ploeg voor
den Turnkring A. en O., die met laagbrug
begon, bestond uit de dames: H. Phaff, A.
Kramer, mevr. C. Majolée, mevr. N. Beeld
manSmit, D. Ran, L. de Betue, J. v. d.
Ploeg en M. Ran, terwijl de Alkmaarsche
mannenturners vertegenwoordigd waren
door de heeren A. Wassink, J. Otten, N.
Spaans, F. G. Nol, J. Lensen, L. van Bode
graven, A. Leeuwangh en J. Schuuring. In
de genoemde volgorden werd aan de diverse
toestellen gewerkt.
Bij deze wedstrijden waren geen ver
plichte oefeningen, zoodat ieder zijn of haar
eigen keusoefening afdraaien kon. Ook de
„vrije oef." werden individueel en naar keuze
uitgevoerd, iets wat wij op Alkmaarsche
wedstrijden of uitvoeringen zeer zelden
zien. Daar de Alkmaarders dit dus niet ge
woon waren en de tijd van voorbereiding te
kort was, was de T.A.O. hiervan vrijgesteld.
Hiermede werd natuurlijk rekening gehou
den bij het vaststellen van het eindresultaat
der wedstrijden. Bij de bepaling van de
rangorde der 3 kringen werden de vrije
oefeningen n.1. buiten beschouwing gelaten;
na vaststelling hiervan zou dan door bij-
telling van de punten der vrije oef., een
nadere rangorde der beide andere turnkrin
gen bepaald worden.
Door de dames werd achtervolgens ge
werkt aan: laagbrug, paard (voltige), ringen
en paard-breedte-springen; door de heeren:
paard (volt.), hoogbrug, tremplin-paard-
lengte-springen, ringen en hoogrek.
De volgorde der toestellen was zoo, dat de
groepen zich zoo weinig mogelijk hoefden
te verplaatsen. Het geheel had dan ook een
vlot verloop, waardoor de wedstrijden na
2 uren turnen beëindigd waren. Intusschen
genoot ook het publiek van het werk, wat
aan de diverse toestellen gepresteerd werd.
Deze prestaties willen wij dan ook eens
nader beschouwen.
Onze heeren begonnen dus met paardvol-
tige, en dat debuut was niet slecht; de
oefening van Wassink behoorde tot de 5 a 6
beste, die we dien avond aan het paard zagen
maken. Wat is het anders jammer, dat de
afsprong na een fraaie voltige zoo dikwijls
nog gedeeltelijk mislukt. Komt dit doordat
het zoo moeilijk is, het snel draaiende
lichaam plotseling volkomen te beheerschen
en tot stilstand te dwingen, of is een lichte
duizeligheid (al of niet bewust^hiervan^de
oorzaak? In het laatste geval zou een
perking van het draaien bij het afkeere
den afsprong en zeker ook de geheele oe e
Naast onzen kam-
een keurige,
waren het
ning ten goede komen
pioen J. Schuuring, die weer
soepele paardvoltige liet zien.
Nol, Lensen en Van Bodegra\ en, die goe
voltigeerden, Lensen, dien wij bij de Koren
beurs wedstrijden niet gezien hebben, an
met wat netter afwerken een goede kracht
worden.
Aan de brug werd door alle 8 goed werK
geleverd, en 't was ook hier weer onze
kampioen, die zoo keurig werkte, dat zijn
oefening welhaast met een maximum e-
loond had kunnen worden. Minder fraai ging
het bij het paardlengtespringen; duidelijk
was te zien, dat dit te weinig gedaan wordt,
hoewel het tremplin-paard- en -tafelspiingen
toch een groote bekoring hebben. Toch zagen
we een keurige handstandoverslag en een
hurk-hoeksprong, maar wat zou Schuuring
zeggen, als het volgend jaar bij de kring
kampioenschappen dit nummer ingelascht
werd? Aan de ringen was het weer veel
beter; hierbij moeten wij vooral Otten noe
men, wiens ringoefening de beste was, maar
ook Leeuwangh en de jeugdige Spaans toon
den hier hun kracht.
Intusschen hadden heeren van de beide
andere kringen aan de andere toestellen ge
werkt; ook hier zagen we heel goed werk
bij; het waren vooral Guit en Verkes van de
K.T.K. en de Boer en v. d. Ploeg van het
Zuiderkwartier, die geduchte concurrenten
bleken. Vooral Verkes was dit in hooge mate
geweest, als zijn rekoefening niet mislukt
was. Wat het rekwerken betreft, hierbij
sloeg de Turnkr. N.-Hollands Zuiderkw. wel
een zeer treurig figuur; de jury kon dan ook
geen der 7 deelnemers een voldoende toe
kennen, 2x5% was het hoogste!
Interessant was het, de gelaatsuitdruk
kingen van de Alkmaarsche supporters en
bestuursleden tijdens het verloop van den
wedstrijd te volgen. Al spoedig was het zelf
vertrouwen teruggekomen: men begreep
wel, dat de heeren geen slecht figuur zouden
slaan en naarmate de wedstrijd vorderde,
werden de gezichten optimistischer en opge
ruimder.
Toen dan ook de heeren aan hun laatste
toestel, den rekstok, begonnen, zag men
dit vol vertrouwen tegemoet, men kende de
eigen kracht en had het werken van de beide
andere heerenploegen reeds gezien.
Toen dan ook alle punten genoteerd en
opgeteld waren, bleek, dat de heeren van
A. en O. in totaal 214% punt behaald had
den (aan elk toestel werden de 6 beste
prestaties van de 8 geteld, terwijl het maxi
mum voor paardspringen 5 was), waarop de
Kennemers volgden met 203 en N.-Hollands
Zuiderkwartier met 180 punten.
Wat de persoonlijke punten betreft: no. 1
werd J. Schuuring (39 p.), no. 2 N. Spaans
(35%), no. 3 A. Wassink (34%) en no. 4 de
Boer van N.-Holl. Zuiderkw. (34 p.); een
pracht resultaat dus van de Alkmaarsche
turners.
Maar ook de dames maakten het niet
slecht. De uitblinkers waren hier de dames:
M. Ran, L. de Betue, J. v. d. Ploeg en mevr.
C. Majolée van de T.A.O., van Koningsbrug-
gen en Smit van de Kennemers.en de dames
M. en L. Witziers van Zuiderkwartier.
Zooals verwacht, werden de dames van
den Kennemer Turnkring één en wel met
166% p.; op de 2e plaats kwamen de Alk
maarsche dames met 161% p., dus een ver
schil van slechts 6 punten, wat men zeker
niet verwacht had, terwijl ook hier de gast
vrouwen met de laagste plaats genoegen
moesten nemen, met een totaal van 157% p.
Bij de dames moeten wij het ringenwerken
van de Kennemer dames nog even memoree
ren, waarbij wij ook de dames S. Swart
P. de Vos en H. Heek noemen willen.
Hier was de strijd ook meer gelijk op
gaand, zoodat de totaaltellingen niet ver uit
elkaar liggen. Het hoogst aantal punten
werd behaald door de dames M. Ran en M.
Witziers (elk 29% p.), gevolgd door C. van
Koningsbruggen (28%), S. Smit (28) en L.
de Betue (27%).
Hoewel hieraan door de T.A.O. niet werd
deelgenomen, mogen wij de vrije oefeningen
niet vergeten. We zagen hierbij werkelijk
diverse composities, die fraai van samen
stelling waren, en goed uitgevoerd werden.
Aangezien dit ook voor het publiek van
aesthetische waarde is, zullen wy het zeef
toejuichen, wanneer deze vorm in onze stad
meer ingang gaat vinden
Na afloop van den wedstrijd stelden de
turnsters en turners zich opnieuw in front-
rij op en werd door den heer Hop, als voor
zitter van de Kenn. Turnkr. het slotwoord
gesproken. HU memoreerde dan, dat oor-
spronkelyk de turnkringen N.-H. Zuiderkw.,
KTK en Purmerend hier zouden strijden,
dat Purmerend zich echter terugtrok, waarop
Hop aangemoedigd door het succes van do
Korenbeurswedstrijden, besloot Alkmaar te
vragen Alkmaar werd, ondanks de korte
voorbereiding, bereid gevonden, waarvoor
hij de Alkmaarsche turnmakkers hartelijk
dank zegde, terwijl hy de hoop uitsprak, dat
het by deze kennismaking niet zou blyvem.
Verder prees hij het werk van de zeer com-
peten te jury (bestaande uit de heeren G.
Kleerekoper, J. Schenke, L. J. H. Stiens, J.
H. A. G. Schmitt, M. Jacobs en H. C. P.
Naber) waarop hy den uitslag mededeelde.
Hierna werd door allen het Bondslied ge
zongen. De heer Reurslag, zyn collega Hop
beantwoordend, sprak zyn vreugde uit over
deze kennismaking en noodigde tegelijk de
beide andere kringen uit, het volgend jaar
in Alkmaar te komen; een voorstel dat met
luid applaus begroet werd en onmiddellijk
geaccepteerd.
Tenslotte sprak de heer Bol nog, die be
sloot met alle dames-deelneemsters, ter her
innering aan dezen wedstrijd in bloemen-
land, een bouquet rozen aan te bieden, wat
natuurlijk zeer gewaardeerd werd.
Hierna werd nog een half uurtje gedanst,
waarna de Kennemers en Alkmaarders in
hun autobussen stapten en om half twaalf
den terugtocht aanvaardden. De Alkmaar
ders natuurlijk in overblijde stemming, zoo
dat de Haarlemmermeer en Haarlem zelf
vroolijk zingend genomen werden en deze
tocht veel korter scheen te duren dan de
heenreis.
En nu gaat de Turnkring Alkmaar en Om
streken een eigen keurploeg vormen en
goed trainen, zoodat de beide andere kringen
het volgend jaar hier een zwaren stryd zul
len hebben.
Links de reproductie van de teruggevonden
van den heer van Heeckeren.
Jan Steen; daarnaast ter vergelyking
(Zie bygaand artikel).
een foto van de copie, die in het bezit is
Wielrennen.
DE RONDE VAN DUITSCHLAND.
Naar wij vernemen zijn vyf Nederland
sche renners ingeschreven voor de derde
ronde van Duitschland, welke van 6 tot en
met 20 Juni, met start en finish te Berlijn,
wordt gehouden. Nederland zal in dezen
zwaren wegwedstrijd worden vertegen
woordigd door M. Valentyn, van Amster
dam, van Swelm, Gy'sen en Stuyts. Als
reserves zijn eventuëel van Hove, Gom-
mans en Gommers ter beschikking.
Behalve een sterke Duitsche ploeg zullen
ook Fransche en Belgische renners aan deze
ronde deelnemen.
DE RONDE VAN FRANKRIJK.
Magne zal niet deelnemen.
Antonin Magne, de Fransche wereld
kampioen der beroepsrijders op den weg
en aanvoerder van de vorige Fransche
ploeg in de ronde van Frankrijk, zal dit
jaar niet aan deze grootste wegwedstrijd
van het seizoen deelnemen. Reeds het vo
rige jaar, toen hij op prachtige wijze de
tweede plaats in het algemeen klassement
wist te bezetten met nog een 27 minuten
achterstand op den winnaar, Felicien Ver-
vaeske, had de Fransche favoriet verklaard,
in 1937 niet in de ronde te zullen rijden.
Na ampel beraad heeft „Tonin" onder
groote spanning van de geheele Fransche
en ook buitenlandsche wielerwereld dit
besluit thans genomen. Als redenen gaf
Magne op: ten eerste, dat hy niet op zijn
besluit van het vorige jaar heeft kunnen
terugkomen, ten tweede: indien hij dit wel
gedaan zou hebben, dan nog resten hem
slechts vijf weken voor lichamelijke en
geestelijke training en ten derde: in Maart
heeft hij een auto-ongeluk gehad en daar
van ondervindt hy nog steeds hinder. Gis
teren nog had hij achter motorgangmaking
getraind en vandaag had hy nog pijn in de
knie.
Niettemin zal Magne toch bij de ronde
van dit jaar betrokken zyn. Hij zal name
lijk het startschot van deze 31ste ronde van
Frankrijk lossen.
Hoe populair Magne is blijkt wel hieruit,
dat hem op initiatief van het Fransche
sportblad „L Auto" vijftien lijvige boek-
deelen zijn overhandigd, waarin sympa-
thie-betuiginen voor „Tonin" zyn geschre
ven door 200.000 bewonderaars en bewon
deraarsters
DE RONDE VAN LUXEMBURG.
Drie Nederlanders geven op.
De tweede étappe van de ronde van
Luxemburg van Diekirch naar Duedlingen
over een afstand van 212 K.M. was zoo
mogelyk nog zwaarder dan de eerste Er
ral'n een zeer snel tempo gereden en
daarby moesten vele bergen, waarvan som-
VoSt men h k31"6"' WOrden «nonnen,
tuur en H» ^blJ de zomersche tempera-
hadden t/> waarm^<ie vele renners
hadden te kampen, dan behoeft het geen
m S™"!f te ,b'ren'
laridschp ni ?P!"' Ook de Neder-
uitvaller* R6g "let mmder d»n drie
rijden, waarbij hii Ho eede étapp€ uit"
zette in den L dVeertlgste Plaats be-
eerstep laats
burg wonende Italiaan TV,: Luxem-
van 6 uur 23 min 2,Dal_Agno1 met een
den eindsprint den winn' W8arbÜ hÜ in
etappe, Mathiac ri„ "naar van de eerste
klopte. Derde werd de"n ?et tWee lengten
een tijd van 6 uur 8 Mlchielsen met
Pierre Clemens de v erT' ,32 S6C
een tijd van 6 uur P aats innam met
In het algemeen k 1ÜT57 See'
1. Matthias Clpm sserr|ent is de stand:
sec., 2 Pierre clT™ 12 uur 12 min. 55
sec-, 3 DaU-AgnoMo"8 12 Uur 14 min. 31
Bongers bezt de 35^^ \S m'n" 50 sec'
58 min. 1 Sec. P ats met 12 uur
