Arts MOOLHUIJZEN
Lichte KAMPEERTENT
Groote HoiMooping
UILTJE
VERFWAREN
JAN DE VRIES
DIENST
TJ! O KIL AT LUXE CHOCOLADE
A MER! KA A Dl SC HE
JèuilletoH
WINKELJUFFROUW
flink MEISJE.
RELIEF PASTILLES - OUBLIES en TJOJCLATJES
heeren ondergoederen.
GERARD WORM
Dag blad-Reclame is actueel.
nette Werkster
MEISJE
een flinke Jongen,
een mak paard
NIJMEGEN.
RAT
KAMPEER-ARl?
WAAROM
SIGAREN
BADJASSEN
BADDOEKEN
STRANDKLEEDING.
WALMA Langestr. 102. Tel. 4105
AFWEZIG.
ANDERE HUISARTSEN NEMEN WAAR
nette Huishoudster.
Holl. Maatjesharing,
H.J. OVERMAN, SNAARMANSLAAN 45.
Prov. Geldersche en
Nijmeegsche Courant
JAVAWAFELS
nvPAULC.KAISER
HEILOO.
ALKMAAR.
OTTO VAN OS,
MET TJOKLAT SAGEN ALBUM VERSCHIJNT 1 JUNI A.S.
noch MUIS
Lan ontsnappen
Serieverkoop van 29 Mei tot 12 Juni
HEEREN COSTUUMS
nu 7.95 9.25 10.00 11.25 13.00
OTTO VAN OS
Een étalage?
M. AKKERMANf
RIDDEB5TR.2.0
HORDEN op elke maat.
Geen fijner trouwplechtigheid dan met automobielen!
FIAT GARAGE A. DAM Co.
SCHARL00-SNAARMANSLAAN TELEF. 2490
Deli-planters leveren het dekblad
dat voor élke Uiltje Sigaar, on
verschillig den prijs, wordt ver
werkt. Dat is het geurige huidje
om een sigaar van excellente
samenstelling. Dat is de laatste
toets van perfectie aan een sigaar,
die van genr en smaak, brand en
model haar gelijke niet heeft
UILTJE, onvergelijkelijk lekker,
in eiken prijs subliem.
„FORELLENDRESS'
BADCOSTUUMS
DROGE EN BEREIDE
Carbolineum, Kootteer, Bruine Teer, Pek,
Breeuwwerk, Wagensmeer, Goneistentvet,
enz. enz.
N.V. Drogisterij en Chemicaliënhandel
Alkmaar - Telefoon 2875
(Wordt vervolgd).
Wedn. (Vrjjz.) werkman, vraagt
tegen kleine vergoeding een
Brieven onder letter J 286,
Bureau van dit Blad.
GEVRAAGD.
Fa. VAN DER HORST,
Langestraat 21.
Gevraagd een
voor Vrijdags.
MEIJER's Vischhandel,
Langestraat 50.
Gevraagd een
voor dag en nacht, goed kunnende
koken, zelfstandig kunnende wer
ken. Br. met opgaaf van vorige
betrekking letter J. B. Bureau v,
d. Blad.
Gevraagd van 83 uur
MACLAINE PONTSTRAAT 7.
Terstond gevraagd
1417 j., West Friesche Zuivel-
winkel Korte Nieuwesloot 6. Aan
melden 's avonds na 7 uur.
In den kost gevraagd
voor den hooibouw,
bij C. GROOT Cz.,
Buurt, STOMPETOREN.
gevraagd, 5 pers. Spoed. BUS,
Lyceumstraat 26, Alkmaar.
De eenige uitdeelingslijst in het
faillissement van
HENDRIK BEETS Kzn.,
te Beemster, ligt gedurende tien
dagen na heden ter kostelooze
inzage van de schuldeischers ter
Griffie van de Arrondissements-
Rechtbank te Alkmaar.
Alkmaar, 26 Mei 1937.
Kennemerstraatweg 29.
Telefoon 2623.
Mr. H. Th. A. VAN DER LOOS,
Curator.
HEDEN ONTVANGEN
FIJNE NIEUWE
extra kwaliteit.
Beleefd aanbevelend,
(Standplaats iederen dag op
het Waagplein.)
Zïj, die wenschen te adverteeren
te Nijmegen en in de omgeving,
worden opmerkzaam gemaakt
op de
opgericht 1800,
uitgevers C. A. Vieweg Zoon,
door welk dagblad daar in alle
kringen de meest afdoende
büciteit wordt geboden.
Bij aankoop van V2
pond van onze alom
bekende
ontvangt U voor Uw
schoolgaande kinderen
een aardig
ZAKATLASJE
VAN NEDERLAND
ROTTERDAM
Mr. J. W. VAN DER HEIDE,
notaris te Alkmaar, zal op Maandag
31 Mei 1937, des avonds 6V2 uur,
in „de Rustende Jager" ten ver
zoeke van de erven van den heer
K. MUIJS, in het openbaar
A. verkoopen: het grasgewas
van de boerderij „Overkerk"
aan den Westerweg, groot c.a.
22V» H.A.;
B. verhuren: het etgroen van
het sub A genoemde.
Een en ander in perc. en comb.
Betaaldag 1 November 1937}
mits onder soliede borgstelling.
op VRIJDAG 28 MEI 1937 v.m.
10 uur (n.t.) op het terrein aan
de Noorderkade ten overstaan
van de deurwaarders
KOUDENBURG en AMOUREUS,
van
planken, palen, balken, platen,
richels, vloeren, schothout, ramen,
deuren, enz. enz. en een groote
PATRI J BRANDHOUT.
Fa. A. H. VERBURGT ZONEN,
Amsterdam.
üterieverkoop
van 29 Mei tot 12 Juni.
Voor iedere figuur
HEEREN REGENJASSEN,
blauw, grijs, taupe, beige, gabardine
(eigen werk)
\y 3,3,rcl©
10.75, 12.00, 13.50, 14.75, 16.50
Serieprys
9.15, 9.75, 10.50,11.50, 13.00
Waarde
17.75, 19.50, 20.75, 21.50, 23.25
Serieprys
14.25,15.75,16.75,17,50,18.75
Laat. Alkmaar. Laat.
Voor advertentiën, abonne
menten, adresveranderingen en
omtrent de bezorging wende
men zich
UITSLUITEND TOT DE
ADMINISTRATIE (Tel. 3320).
(Indische Dansen)
in de Houttil.
RODENT heeft een fatale aantrekkings
kracht op ratten en muizen. Gulzig eten
zij het en gaan dan onmiddellijk dood. In
één nacht kunt U van dit vieze en ziekte
verspreidende ongedierte verlost worden
met RODENT, in doozen van 50 en 90 cent.
Uw drogist verkoopt thans ook het nieuwe
verdelgingsmiddel RODONT - doodelijk
voor ratten en muizen, doch ongevaarlijk
voor huisdieren en pluimvee. Verkrijgbaar
in doozen van 40 cent,
Imp. fa. B. Meindersma, Den Haag. 75
zoowel eenvoudige als de meest
moderne
(eigen werk)
waarde
10.50 11.75 13.00 14.75 16.50
waarde
18.00 19.75 21.50 23.25 25.75
nu 14.25 16.00 17.25 19.00 20.75
enz.
LAAT ALKMAAR LAAT
Dat is bestl
Maar d' advertentie
doet de rest.
Omdat onze wagens alle van een
zelfde kleur, model en merk zijn
VRAAGT PRIJS
IVnaal i
Mh l of f
r i-l. Bol knak
3 Prima 4
act. Frappant i
f Alter Pinncr 1
10"'
i»
Ideale dracht, met rubber door
weven. Zeer elastisch, krimp vTfj,
rekvrij,zeerduurzaam, w.o. moderne
bloemdessins 5.50.
Andere merken 1.95 - 2.25 2.75.
HEEREN BADCOSTUUMS.
f - •-
voor Dames en Heeren
4.95 - 6.25 7.50
„RITS" 95 c. 1.20.
Andere merken 48 58 75 - 90e.
AVONTURENROMAN.
Door G. P. BAKKER
21)
Aan een tafel dicht bij de deur zat een
drietal keizerlijke officieren in rood wam
buis, gele broek en laarzen, een breede
blauwe sjerp om het middel. Achter in de
zaal zaten een viertal ruiters, gelaarsd en
gespoord, in het zwart gekleed, te eten.
Voorts was er het gewone publiek, reizigers
langs den grooten weg, een marskramer,
de kiep naast zich, een paar handwerks
lieden en studenten, een doedelzakspeler
en een straatzanger.
Edzke en West gingen zitten op een bank
langs den wand en bestelden een kruik
bier.
„Dat krijg je in het kamp niet zoo goed",
meende West.
„Neen, bier moet zorgvuldig behandeld
worden. Het schenken schijnt hier in de
Duitsche landen tot kunst verheven te zijn".
De marskramer, die naast Edzke zat,
mengde zich in het gesprek.
„Je zou uren moeten loopen", merkte
hij op, „voor je een kroes bier vond, dat
beter is dan dit, jonge man".
Edzke keek den marskramer eens aan.
Hij was een lange man met een groote
snor en langen zwarten baard, eenvoudig
maar netjes gekleed. Zijn gelaat was voer
een groot gedeelte verborgen door een
hoed met neerhangende breeden rand.
„Dat zal wel waar zijn", antwoordde
Edzke. „Wij zijn vreemdelingen hier".
„Vrij druk hier", zei West. „Menschen
van allerlei slag".
„Als in alle herbergen", antwoordde de
marskramer. „Een voornaam gezelschap
trouwens vanavond".
„Zoo", zei Edzke.
„Ja", fluisterde de marskramer. „Die
zwarte ruiters, een koerier van den keizer
met zijn bedienden. Die met het gezicht
naar ons toegekeerd is de baas. Ze zijn
blijkbaar op weg naar Weenen. Er zijn
menschen, die er een vermogen voor over
zouden hebben om te lezen, wat hij in zijn
tasch heeft".
West stak de ooren op toen hij het
hoorde. Een vermogen voor een brief. En
fin, wat ging het hem aan? Maar verleide
lijk was het zeker in dezen tyd. Een ver
mogen voor een brief.
Edzke gaf geen antwoord. Hij begon een
onverschillig gesprek met West over paar
den.
De koeriers waren klaar met hun maal
tijd. De officieren betaalden en vertrokken
met rinkelende sporen en kletterende sa
bels. Even later hoorde men de hoeven der
paarden op de straatkeien.
De man met den doedelzak stond op.
nam zijn instrument en wilde blijkbaar
een nummertje ten beste geven. Nauwelijks
klonken de eerste tonen vroolijk door de
groote zaal of de waard stormde op hem
toe.
„Geen muziek hier", riep hij woest. „Dan
gooi ik je er uit. Geen gebedel in mijn
huis. Er uit".
De ander staakte zijn spel.
„Zeg kroegbaas", zei hij. „Maak maar
niet zoo'n lawaai. Dat geeft geen pas. Een
kroeghouder moet beleefd zijn tegen zijn
gasten. Met den hoed in de hand, weet je.
En meen nu maar niet, dat ik bang ben
voor jou en je paar knechten. Kalm aan."
„Kalm aan, kalm aanIk zal je
De speler wilde den waard een slag ge
ven, maar deze was even vlugger en gaf
zijn tegenstander een duw, dat hij achter
uit vloog en tusschen de koeriers terecht
kwam. Hij zocht steun met zijn handen,
maar de koerier wierp hem van zich af.
De drie anderen bogen zich over hem heen,
richtten hem op.
„Ga nu maar weg", zei een van hen.
„Je weet nu, de waard is de sterkste".
„En hij heeft het recht het spelen te
verbieden", opperde een tweede.
Maar de doedelzakspeler was woedend.
„Lap het nog eens als je kunt, schurk!"
schreeuwde hij tegen den herbergier.
„Vervloekte schooier", brulde deze en
sprong naar den speler, maar voor hij den
ander bij den kraag kon vatten, kreeg hij
een kaakslag, die hem achter zijn toonbank
slingerde. De knechten kwamen toesnellen
en wilden zich op den muzikant werpen, die
achteruit week.
Eensklaps vloog de marskramer overeind.
„Drie tegen één. Dat is gemeen", riep hij,
pakte een der knechten om het middel en
wierp hem tusschen de koeriers. Wat er
verder gebeurde, ging zoo snel in zijn werk,
dat niemand later kon vertellen, wat er
eigenlijk had plaats gevonden. Zeker is, dat
een wilde vechtpartij het gevolg was.
Edzke had scherp toegekeken, fluisterde
eenige woorden tegen West en sprong on
verwacht tusschen de vechtenden. Er klon
ken plots twee schoten, de beide lantarens
vielen kletterend van de zoldering, de tafels
vlogen omver, de kaarsen werden gedoofd.
Een doodskreet klonk door de zaal. Men
hoorde het zware bassen van een grooten
hond. Het geschreeuw om hulp. Toen het
afschuwelijke gehuil van een mensch, die
door wilde beesten verscheurd werd. Een
groote 'schrik maakt zich van de mannen
meester. Zij, die niet meevochten, vlucht
ten de voordeur uit. Woeste kreten, gevloek,
een gillend hoongelach klonk door de zaal,
die vol kruitdamp hing. Weer een schot.
Een kreet. Toen was alles stil. Doodsche
rust.
Eindelijk kwamen er een paar knechten
met lantaarns. De zaal leek een slagveld.
Een paar kerels zaten op den vloer. De
koerier lag onder een tafel met een van
zijn bedienden over zich heen, de waard
hing nog steeds over zijn toonbank. De mu
zikant zat op den grond, de overblijfselen
van zijn doedelzak in de hand. De mars
kramer had een blauw oog, liep' naar zijn
kiep, sloeg hem over zijn schouder. Edzke
stond met West bij de voordeur. Ze keken
rond, maar van een verscheurd mensch, een
grooten hond of een doodgeschoten 'man
was niets meer te zien.
1
„Laten we maar gaan", zei Edzke en
wierp een zilveren daalder op de eenign
nog overeind staande tafel, dicht bij d«
deur.
De muzikant en de marskramer aiopen
weg.
„Ze smeren hem zonder te betalen", aei
West.
De koerier stond op, voelde onder zijn
wambuis, knikte geruststellend tegen zijn
bedienden. Zijn tasch was nog aanwezig.
„Maar ik ben mijn beurs kwijt", mop
perde een zijner ondergeschikten.
„Beteekent niets. Toen het duister werd
vreesde ik het ergste, zei de koerier. „En
jij lag maar steeds boven op mij".
Edzke en West verlieten de herberg. In
de verte liepen nog de marskramer en de
muzikant.
„Wacht even", fluisterde Edzke. „Volg
voorzichtig. Verlies mij niet uit het oog"»
en hij sloop vlug achter het tweetal aan.
Het was half duister, maar hij zag de
marskramer den muzikant aanspreken.
Ze bleven staan. Edzke kroop vlak bij hen
achter een boom.
„Heb jij den brief?" vroeg de marskra
mer.
„Neen, maar jij?"
„Neen", zei de ander. „Ik had geen ge
legenheid".
„Vervloekt. Alle moeite tevergeefs".
,,'t Was ook of de hel losgebarsten was.
Die verschrikkelijke noodkreten. Die man.
die door dien hond verscheurd werd. Die
vent, die doodgeschoten werd. Ik ben niet
bang, maar dit was een beetje te veel".
