rrrrsEN van het witte doek. DE NIEUWE UFA-PRODUCTIE. c ONZE BIOSCOPEN. Rolprentnieuws 1937-'38. GROOTE VERSCHEIDENHEID OP SPEL- EN SPELERSGEBIED. De man die wonderen kon doen. Miniatuur-filmpjes. 13 De uitvoer in 1937/1938 van de Ufa naar Nederland zal zoo zijn samengesteld, dat aan de meest uiteenloopende smaken ten volle tegemoet kan worden gekomen. Zoo bevat het programma spannende avonturenfilms, onderhoudende en interes sante society-films, grootsch opgezette ope rettes en komische blijspelen. In de eerste plaats verdient vermelding, dat de Ufa in 1937/1938 drie films zal uit brengen met Zarah Leander, die in „Pre mière" een uitstekend debuut heeft ge maakt. Men weet reeds, dat de Ufa erin is geslaagd, deze Zweedsche actrice, ondanks fantastische aanbiedingen, die haar uit Ame rika bereikten, voor drie jaren vast te enga- geeren. Als men de lijst regisseurs, die dit jaar iaan de Ufa zijn verbonden, doorziet, komt men de namen van bekende en beproefde krachten tegen, die reeds menig groot suc- ceswerk op hun naam hebben staan: Carl Frölich, Veit Harlan, Karl Hartl, Georg Ja- coby, Herbert Maisch, Paul Martin, Karl Rit- ter, Detlef Sierck, Gustav Ucicky e.a. Doch bok aan het spelersmateriaal heeft de Ufa de grootste zorg besteed. Bekende en popu laire artisten als Zarah Leander, Lilian Har- vey, Willy Fritsch, Maria Cebotarie, Willy Birgel, Johan Heesters, Heinz Rühmann, Lida Baarova, Mathias Wiemann, Karl Lud- wig Diehl, Maria von Tasnady, Lil Dagover, Fefer Petersen, Brigitte Horney e.a. sieren het programma. De eerste Zarah Leander-film is getiteld ^ferbannen!" onder de bekwame regie van Diettef Sierck. Deze film behandelt het be- taogen leven van een groot kunstenares, die onschuldig tot het bagno wordt veroordeeld, ^ferdere medespelenden zijn Willy Birgel bekend o.a. door zijn prachtig spel in „Slot- a^coord", welke film eveneens door Sierck jjrend geregisseerd Viktor Staal, Carola Höhn e.a. De tweede film met haar is getiteld „La Jfabanera", waarvan het gegeven zich af' speelt in de prachtige omgeving der Caraï- bische Zee. „De weg naar geluk" is de derde Zarah Leander-film, waarin de tragedie van een Sinderloos huwelijk op boeiende wijze ^ordt geschetst. Ook deze beide laatste films Suilen door Detlef Sierck worden geregis seerd. Van Lilian Harvey zal de Ufa in het ko mende seizoen twee films uitbrengen. De eerste is „7 Oorvijgen", waarin Willy Fritsch, Oskar Sima, Alfred Abel e.a. me despelen. Dit is een moderne, komische film, met pakkende schlagers en een geestige han deling. Dialogen zijn van den bekwamen Ctyrt Goetz. De tweede Lilian Harvey-films is van een ïgts ernstiger genre en behandelt onder den titet „Fanny Elssler" de avontuurlijke lief desgeschiedenis van de beroemde prima- ia van dien naam en een vooraanstaand cier. Men zal in deze film van prachtige, röotsch opgezette dans-scènes kunnen ge- Willy Birgel speelt den officier, films zullen door Paul Martin worden geregisseerd. Dan bevat het programma der Ufa voor !£B7</1/938 nog twee groote films met Johan Heefeters, waar-in onze landgenoot ongetwij- fejd opnieuw groote successen zal oogsten. ,,gal mijn vrouw zwijgen?" is een vermake- ke huwel-ijkscomedie, waarin Johan Hees- naast zijn zang- ook speelcapaciteiten l ^kunnen ontplooien. Hansi Knoteck, Fita jmkhoff, Hilde von Stolz en Rudolf Platte Hjjjn z'n partners. Zijn tweede film is een grootsche, pom- Hpu-ze operettefilm onder regie van Georg Jacoby: Millöcker's „Gasparona" met Maria pêbotari in de vrouwelijke hoofdrol. De be kende componist Peter Kreuder heeft de rrkieiek bewerkt. Van de belangrijkste overige films de Ufa zal er ditmaal 25 uitbrengen mogen nog genoemd worden: „Haar eigen Kind?", een belangwekkende film in het genre van „16 jaar", waarin een moeder meent te con- stateeren, dat haar inmiddels opgegroeid kind, bij de geboorte met een ander is ver wisseld. Lil Dagover, Willy Fritsch en Maria van Tasnady vertolken de hoofdrollen onder regie van Erich Waschneck; „Moderne Meis jes", een vroolijke geschiedenis, die door Carl Frölich in beeld zal worden gebracht; „Carrousel" een film van dans, zang en acrobatiek met Marika Rökk, Georg Alexan- der e.a. en „Millionnair op Crediet", een kostelijke amusementsfilm met Heinz Rüh mann in de hoofdrol. Voorts regisseert Karl Hartl (van „Gold" en „F.P.I.") de geschiedenis van een speler: „Va banque"; Unickey „Weisse Nachte", naar een manuscript van Gerhard Menzel; Erich Waschneck „Gewitterflug zu Claudia", een avontuurlijke vliegfilm: Robert A. Stemm- le een criminalistische film; Herbert Maisch „Starke Herzen" met opnamen uit Tosca en „Onder valschen naam" met Diehl; Karl Rit- ter „Verlamde vleugels" en Veit Harlan „De groote schaduw", naar den roman „Tragü- die auf der Jagd" met Peter Petersen, die in de film „Kreutsersonate" roem heeft ge oogst. VERLANGT U NAAR ROEM? ,,'t Is een hondenleven" zegt Greta Garbo. 't Schijnt dat Greta Garbo ontevreden is! Misschien is het omdat ze twee films snel achter elkaar gemaakt heeft en nu weer een andere gaat maken. Misschien is het alleen een voorbijgaande stemming. „Mijn leven" zeide Garbo in een inter view, „is het leven van een hond. Ik heb altijd alleen van de kust gedroomd. In mijn jeugd, in den tijd dat andere meisjes droo- men van een Prince Charming droomde ik alleen van kunst. Ik heb succes gehad, dat weet ik, maar niettegenstaande dat, is kunst zeker 't voornaamste doel". De ster vertelt van intrige en slechte vrienden en zegt dat haar geheele carrière overschaduwd is door het verhaal, dat zij een „fatale" vrouw is. „Eens, vertelde zij, „bood ik een knappen en vlotten jongen man de gelegenheid om met mij samen te werken. Ik zou hem ge holpen hebben in de film vooruit te komen. Hij kuste mijn handen en dankte mij met tranen van vreugde in zijn stem. Toen kwam hij op een dag weer bij mij en zei me, dat iedereen hem aangeraden had niet met mij tè werken en gezegd had, dat ik zijn kwade geest zou zijn, en hem ongeluk zou brengen! (Inderdaad is 't een feit dat meer dan 50 pet. van de Hollywoodsche spelers niet met haar samen wilden optreden). Garbo schijnt zeer gevoelig te zijn voor wat jaar in, jaar uit over haar gepubli ceerd wordt. Zij zegt: „Verscheidene malen per jaar organiseert men Beroemdheids wedstrijden", welbekende sterren zooals Charlie Chaplin en ik krijgen nummer 20 of 30. Ik weet wel dat 't publiek niet op deze wijze oordeelt. Maar deze voortduren de miskenning oefent op den duur invloed uit. Ik wou dat ik een kalmer vak had dat niets te maken had met ouderdom, ydelheid, publiciteit en intrige. Ik zou een beeld houwster of een schrijfster willen zijn en op een eiland leven maar nuOm artist te zijn en te zien dat de ouderdom nadert is de grootste tragedie, voor een menschelijk wezen. Als de rimpels komen, wat zal er dan van mij worden? Het publiek zal mijn successen reeds vergeten zijn. Als dit Garbo haar gevoelens zijn ver trouwt zij klaarblijkelijk niet op de alge- meene opinie, dat zy juist nu ten volle haar hoogtepunt als actrice nadert. Groote critici die „Camille" zagen, zagen een groote ar- tiste. Garbo is nu 30 jaar en heeft 20 flims gemaakt. De menschen die 't kunnen weten, voorspellen dat haar volgende 5 films nog beter zullen zijn, dan de vorige. Greta Garbo Een filmscenario van H. G. Wells. Het is geen wonder, dat filmproducenten zich aangetrokken gevoeld hebben tot den figuur van H. G. Wells, wiens romans en verhalen een uitgebreiden lezerskring heb ben gevonden, omdat zij een rijke fantasie paren aan een visionnairen blik op proble men van vele tijden. Uiteraard bpenigt het vaak groote problemen van velerlei aard met zioh mee, om de fantastische gebeur-* tenissen, die dan opgenomen moeten wor den, te ensceneeren, maar daar tegenover staat, dat het publiek zulke films zeer waardeert, wat blijkt uit het succes van „De onzichtbare man" en „Things to come". Alexander Korda, die reeds van Wells „De wereld in wording" heeft geproduceerd, ge voelde ervoor om wederom iets van Wells op het witte doek te brengen, maar dan een ietwat luchtiger stof. Onderhandelingen met den schrijver leidden ertoe, dat deze beloof de een speciaal filmverhaal te zullpn schrij ven. Als onderwerp nam hy een thema, waarmee vermoedelijk iedereen zich wel eens heimelijk bezig houdt: de gedachte, wat men zou doen, als men de macht kreeg, wonderen te kunnen doen. Wells schreef een amusant verhaal over een nietige winkelbediende, die door de go den als proefkonijntje gebruikt wordt en de macht krijgt, om alles te laten geschieden zooals hij het wil. Aanvankelijk staat hij zeer verbaasd over zijn plotselinge gave, dan bezwaart het hem, omdat hij. niet weet, hoe dit geschenk van de goden op de beste ma nier tot heil van de menschheid aan te wen den, tot hy den knoop doorhakt en de we reld naar eigen inzicht gaat hervormen, nét- geen op een jammerlijk catastrophe uit-: 1'öopt. Korda zag dadelijk de groote mogefcjhhe- den van déze stof en deed van zijn kant al- •les om het voor deze film zoo belangrijke technische gedeelte tot een succes te rri&kén. De regie werd in handen gegeven van den bekwamen Lothar Mendes, dén rj&giseeur van „Vier veereri" en „Jood Swisê". H§1 Ros som, een der bekendste cameramen, ver borgde de fotografie, bijgestaan door B&iiie Góh'en en Laurence Butler, dié ajjjs assisten ten van Ned Mann de trucfotograffie verzorg den, welke voor het verrichten van „wón deren" noodig was. Ned Maan is de specialiteit, die steeds weer nieuwe hulpmiddelen vindt, om de wonderlijkste fantasieën op het witte doek reëel te maken. Vincent Korda ontwierp en kele prachtige décors, terwijl John Arm- H. G. Wells strong zijn fantasie kon laten werken bij het ontwerpen van een aantal rijke en kostbare costuums. De hoofdrol van de film werd toever trouwd aan Roland Young, den Engelschen acteur, die vooral bekend is door tallooze Amerikaansche films. Op waarlijk sublieme wijze heeft Young zyn moeilijke rol gespeeld gesteund door een paar uitstekende karak terspelers als Ralph Richardson en Ernest Thesinger, terwijl de vrouwelijke rollen in handen waren van Joan Gardner en Ger- trude Musgrove. Door al deze factoren is deze Loet C. Barnstijn-United Artists-film een amusante comedie geworden, uitstekend gespeeld en van een boeiende originaliteit. Korda-geruchten. Paramount heeft een overeenkomst met Alexander Korda gesloten om samen t< werken, als de regisseur „Lawience of Araba" gaat maken. Paramount zal deze film distribueeren. Er gaan geruchten, dat Korda met zyn huidige distributie-maatschappij oneenig- heid heeft op financieel gebied en nu Pa- ramount de nieuwe Korda-film zal uit-» brengen, bestaat de mogelijkheid, dat de overeenkomst tusschen maatschappij en regisseur een definitieve wordt. Wij laten dit bericht overigens geheel voor rekening van „Variety", waarin wij het aantroffen. Kirsten Flagstad. Kirsten Flagstad, over wie men reeds in ons blad heeft kunnen lezen, heeft haar eerste filmrol voor „The Big Broadcast of 1938" voltooid voordat ze naar Londen ging om op een concert, ter ge legenheid van de Kroningsfeesten in Co- vent Garden gegeven, te zingen. Terwijl de filmproeveni in de New- Yorksche Long Island-studio's van Para mount gemaakt werden, werkte men in Hollywood full speed aan de decors, die de prima donna tijdens haar optreden in de film zullen omringen. Deze decors zijn daarna naar New York gestuurd, waar de opnamen van „Die Walküre" en een En- gelsche ballade gemaakt werden. De zan geres werd begeleid door een volledig be zet symphonie-orkest onder leiding van Wilfred Pelletier, dirigent van de New- Yorksche Metropolitan Opera. Zarah Leander Phot. Of® DE KLEINE MADONNA. Bioscoop Harmonie. „De kleine madonna" dat is de titel van het eerste deel der trilogie, waarin de Amerikaansche schrijver Hervey Allen het aan avonturen zoo rijke leven van Anthony Adverse beschrijft en zooals dit boek met de beide bij behoor ende een uitgebreid lezerstal verwierf, zal zeker ook de film, Waarvoor als titel dien van het eerste boek ie genomen, de belangstelling van zéér velen vinden. Welke zij volkomen verdient. In een paar uren geeft de rolprent in hoofdzaak de meer dan duizend bladzijden lectuur weer en wie de boeken gelezen heeft, beleeft ze nog eens weer en geniet er zeker nog minstens evenzeer van, omdat alles nu geïllustreerd is en aanschouwelijk weergegeven. En hoe! Het is in vele ge vallen een massa-regie geworden, we zien de reiskoets van den ouden haatdragenden Don Luis door bergen en bosschen trek ken, we zien de wuivende palmen op Cuba en een „veiling" van neger-slaven, we be zoeken de opera in Parijs, waar ook Na poleon I verschijnt, en nog veel meer, en alles boeit evenzeer, de interieurs zoowel fels de natuur-opnamen. Voor de verfilming van Allen's geestes product kan men niet anders dan bewonde ring hebben, ook al omdat Mervyn Leroy, de regisseur, het geheel gehouden heeft in de sfeer van den tijd van den grooten keizer en voor zijn spelers de beschikking had over tal van sterren van gro"'?n naam. Na hetgeen wjj in oi.t nummer van Don derdag reeds over „De kleine madonna" schreven waarin nog maar sprake is van een zeer klein deel der vele lotswisselingen, die Anthony Adverse meemaakte meenen we met het bovenstaande te kunnen vol staan, onder sterke aanbeveling voor eiken filmliefhebber om één der eerstvolgende dagen een bezoek te brengen aan de Bios coop Harmonie. Een goed journaal met o.a. den trouw dag van den hertog van Windsor en een aardige teekenfilm completeeren het pro gramma. I DR. SOCRATES. Roxy-theater. Roxy geeft deze week weer eens een echte „thriller" in den vorm van Paul Muni als dr. Sokrates. Dokter Sokrates blijkt zyn naam te danken te hebben aan het feit dat de inwoners van het dorpje Big Bend hem steeds verdiept in allerlei soorten zware lectuur vinden. Lee Caldwell is zijn feite lijke naam en eens was Caldwell een veel belovend chirurg, doch de dood van zijn verloofde, waaraan Caldwell meende schuldig te zijn, had een plotseling einde aan zijn chirurgische loopbaan gemaakt en als een teruggetrokken man leefde dokter Sokrates in het kleine dorpje. Geheel zon der emoties verliep het leven van Caldwell evenwel niet daar er op een goeden dag een „aangeschoten" gangsterleider bij hem komt binnenvallen. Aangeschoten was de man in den letterlijken zin des woords en hij dwong Caldwell een schotwond in zijn arm te behandelen. Deze ontmoeting bleek voor den dorpsdokter weinig prettige gevolgen te hebben want reeds heel spoe dig maakt hij opnieuw kennis met het werk der bende. Een meisje, dat langs de weg een auto had aangehouden om mee te rijden, was toevallig juist in den wagen der bende terecht gekomen en tijdens een schietpartij licht gewond. Caldwell neemt haar (Ann Dvorak) in huis en dan ontstaat er een sensationeele strijd tusschen den bendeleider die het meisje, dat hem wel aanstond, terug wil hebben en dr. Socrates die een zeer bijzondere sympathie voor zijn patiënte is gaan voelen. Het wordt een strijd van bruut geweld tegen vernuft en de vuurgevechten zijn legio, doch tenslotte blijkt dat het vernuft toch de overwinning behaalt. Samengevat kan gezegd worden dat dit een film is die rijk aan spannende momen ten is en tezamen met het voorprogramma, dat behalve het journaal een drietal korte voorfilms brengt, het programma een goed verzorgde indruk maakt. BOBBY DE DUIVELSKEREL THE MUSIC GOES ROUND. City-Theater. Een bijzonder verzorgd zomerprogram- nia wordt deze week gebracht door het City-Theater, een programma, dat na het openingsjournaal geheel wordt ingenomen door twee hoofdnummers, die de bezoe kers eenige aangename uren bezorgen. Allereerst: „The Music Goes Round", een leuke film uit het theaterleven, ge maakt van het bekeyde titellied. Harry Richman vervult naast Rochelle Hudson de hoofdrol en wel van den revue- en operette-acteur Walace. Deze verlaat na een kleine twist met zijn manager over een liedje New-York en komt terecht in een stadje aan de groote Amerikaansche rivier. Toevallig komt daar juist een „show-boat" aan en Susanna, de dochter van den eigenaar is direct op zoek naar een nieuw lid van 't gezelschap. Haar keus valt op Wallace, die mee op reis gaat en het heele leven van de show-boat troep leert kennen en ook de aard der stukken. Hij redt de troep uit moeilijke posities en weet ten slotte zelfs gedaan te krijgen, dat zijn oude manager de heele troep voor New-York engageert. Daar wordt het op gevoerde drama een geweldig lachsucces. Susanna en Wallace, die veel voor elkaar zijn gaan gevoelen, worden dan geschei den. Maar gelukkig niet voor lang. Een aardige vlotte film met leuke muziek en uitstekend spel. In het tweede hoofdnummer dat Bobby, de Duivelskerel, heet is Gustav Fröhlich geweldig op dreef. Hij is daarin de luite nant Bobby, die wegens het maken van een spotliedje op den overste, arrest krijgt als zijn regiment in Londen komt. Hij weet echter als koetsier, als stalknecht en als kellner op te treden in zijn straftijd en wel in het milieu, waar de overste graag een vrouw wil veroveren. Na tal van vroolijke avonturen, gelukt het natuurlijk aan Bobby om de plaats van zijn overste bij lady Milton in te nemen. Maar dat dit niet zoo gemakkelijk gaat, laat de film in tal van fijne, prachtig geënsceneerde en leuk opgenomen tafreelen zien. Naast Gustav Fröhlich mag zeker Lida Baarova genoemd als Lady Milton en Lirry Holzschuh als Bobby's zuster. Een bijzonder woord van hulde aan de zoo kranige actrice Adèle Sandrock, die als de oude hertogin van Norfolk weer een van haar beste rollen speelt. Een film, die mede door haar prachtig tempo, ieder ten zeerste zal amuseeren. HERWONNEN GELUK. Victoria Theater. Als vader en moeder scheiden, kan het voorkomen, dat geen van beiden het heen gaan als een verlies gevoelt. Maar wanneer er kinderen zyn, .is scheiding niet alleen meer een zaak van de ouders alleen. Dan moet er gedacht worden om de kinderen, die vader en moeder bij elkaar willen houden en niet kunnen begrijpen waarom het noo dig is, dat een van beiden het ouderlijk huis gaat verlaten. Er is in „Herwonnen Geluk" een alleraar digst kereltje, dat zijn vader als zyn groot sten vriend beschouwt en wiens moeder omdat zij in dit huishouden tijdelijk op haar japonnen zal moeten bezuinigen liever bij een man gaat wonen, die haar toiletten nog wél kan betalen. De vader legt zijn jongetje uit waarom moeder is heengegaan en de kleine man berust er in, ook al, omdat vaders secreta resse haar chef tegenwoordig veel opzoekt en den kleinen Bill alle vrouwelijk zorgen geeft waaraan hij behoefte heeft. De nieuwe schoonmoeder van de verdwenen vrouw verlangt, dat de kleine bij zijn moeder zal zijn en procedeert om den vader het kind af te nemen. Bijna gelukt het haar, maar dan neemt Bill zelf zyn lot in handen en na een zeer eigenaardige rechtszitting, waarin zijn vader van overspel met de secretaresse wordt beschuldigd - alleen om hem het kind te kunnen afnemen komt alles weer in orde en gaat hij met zijn vader een nieuw geluk tegemoet. Een alleraardigste speelfilm met Paul Lukas, Madge Evans, Helen Vinson. May Robsen en David Jack Holt in de hoofdrol len. Een film met een lach en een traan, maar ook met een moraal: laat kinderen niet de dupe worden van den gekrenkten trots of e eigenzinnigheid hunners ouders. ooraf gaat „De Houtsnip", een dwaze eenacter waar men nog eens ouderwetsch om kan lachen, een interessante opname van honden en veel binnen- en buiten- landsch nieuw in beweegbaar geïllustreerden vorm.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 8