rrrrsEN van het witte doek.
DE NIEUWE UFA-PRODUCTIE.
c
ONZE BIOSCOPEN.
Rolprentnieuws 1937-'38.
GROOTE VERSCHEIDENHEID
OP SPEL- EN SPELERSGEBIED.
De man die wonderen kon
doen.
Miniatuur-filmpjes.
13
De uitvoer in 1937/1938 van de Ufa naar
Nederland zal zoo zijn samengesteld, dat
aan de meest uiteenloopende smaken ten
volle tegemoet kan worden gekomen.
Zoo bevat het programma spannende
avonturenfilms, onderhoudende en interes
sante society-films, grootsch opgezette ope
rettes en komische blijspelen.
In de eerste plaats verdient vermelding,
dat de Ufa in 1937/1938 drie films zal uit
brengen met Zarah Leander, die in „Pre
mière" een uitstekend debuut heeft ge
maakt. Men weet reeds, dat de Ufa erin is
geslaagd, deze Zweedsche actrice, ondanks
fantastische aanbiedingen, die haar uit Ame
rika bereikten, voor drie jaren vast te enga-
geeren.
Als men de lijst regisseurs, die dit jaar
iaan de Ufa zijn verbonden, doorziet, komt
men de namen van bekende en beproefde
krachten tegen, die reeds menig groot suc-
ceswerk op hun naam hebben staan: Carl
Frölich, Veit Harlan, Karl Hartl, Georg Ja-
coby, Herbert Maisch, Paul Martin, Karl Rit-
ter, Detlef Sierck, Gustav Ucicky e.a. Doch
bok aan het spelersmateriaal heeft de Ufa
de grootste zorg besteed. Bekende en popu
laire artisten als Zarah Leander, Lilian Har-
vey, Willy Fritsch, Maria Cebotarie, Willy
Birgel, Johan Heesters, Heinz Rühmann,
Lida Baarova, Mathias Wiemann, Karl Lud-
wig Diehl, Maria von Tasnady, Lil Dagover,
Fefer Petersen, Brigitte Horney e.a. sieren
het programma.
De eerste Zarah Leander-film is getiteld
^ferbannen!" onder de bekwame regie van
Diettef Sierck. Deze film behandelt het be-
taogen leven van een groot kunstenares, die
onschuldig tot het bagno wordt veroordeeld,
^ferdere medespelenden zijn Willy Birgel
bekend o.a. door zijn prachtig spel in „Slot-
a^coord", welke film eveneens door Sierck
jjrend geregisseerd Viktor Staal, Carola
Höhn e.a.
De tweede film met haar is getiteld „La
Jfabanera", waarvan het gegeven zich af'
speelt in de prachtige omgeving der Caraï-
bische Zee.
„De weg naar geluk" is de derde Zarah
Leander-film, waarin de tragedie van een
Sinderloos huwelijk op boeiende wijze
^ordt geschetst. Ook deze beide laatste films
Suilen door Detlef Sierck worden geregis
seerd.
Van Lilian Harvey zal de Ufa in het ko
mende seizoen twee films uitbrengen. De
eerste is „7 Oorvijgen", waarin Willy
Fritsch, Oskar Sima, Alfred Abel e.a. me
despelen. Dit is een moderne, komische film,
met pakkende schlagers en een geestige han
deling. Dialogen zijn van den bekwamen
Ctyrt Goetz.
De tweede Lilian Harvey-films is van een
ïgts ernstiger genre en behandelt onder den
titet „Fanny Elssler" de avontuurlijke lief
desgeschiedenis van de beroemde prima-
ia van dien naam en een vooraanstaand
cier. Men zal in deze film van prachtige,
röotsch opgezette dans-scènes kunnen ge-
Willy Birgel speelt den officier,
films zullen door Paul Martin worden
geregisseerd.
Dan bevat het programma der Ufa voor
!£B7</1/938 nog twee groote films met Johan
Heefeters, waar-in onze landgenoot ongetwij-
fejd opnieuw groote successen zal oogsten.
,,gal mijn vrouw zwijgen?" is een vermake-
ke huwel-ijkscomedie, waarin Johan Hees-
naast zijn zang- ook speelcapaciteiten
l ^kunnen ontplooien. Hansi Knoteck, Fita
jmkhoff, Hilde von Stolz en Rudolf Platte
Hjjjn z'n partners.
Zijn tweede film is een grootsche, pom-
Hpu-ze operettefilm onder regie van Georg
Jacoby: Millöcker's „Gasparona" met Maria
pêbotari in de vrouwelijke hoofdrol. De be
kende componist Peter Kreuder heeft de
rrkieiek bewerkt.
Van de belangrijkste overige films de
Ufa zal er ditmaal 25 uitbrengen mogen
nog genoemd worden: „Haar eigen Kind?",
een belangwekkende film in het genre van
„16 jaar", waarin een moeder meent te con-
stateeren, dat haar inmiddels opgegroeid
kind, bij de geboorte met een ander is ver
wisseld. Lil Dagover, Willy Fritsch en Maria
van Tasnady vertolken de hoofdrollen onder
regie van Erich Waschneck; „Moderne Meis
jes", een vroolijke geschiedenis, die door
Carl Frölich in beeld zal worden gebracht;
„Carrousel" een film van dans, zang en
acrobatiek met Marika Rökk, Georg Alexan-
der e.a. en „Millionnair op Crediet", een
kostelijke amusementsfilm met Heinz Rüh
mann in de hoofdrol.
Voorts regisseert Karl Hartl (van „Gold"
en „F.P.I.") de geschiedenis van een speler:
„Va banque"; Unickey „Weisse Nachte", naar
een manuscript van Gerhard Menzel; Erich
Waschneck „Gewitterflug zu Claudia", een
avontuurlijke vliegfilm: Robert A. Stemm-
le een criminalistische film; Herbert Maisch
„Starke Herzen" met opnamen uit Tosca en
„Onder valschen naam" met Diehl; Karl Rit-
ter „Verlamde vleugels" en Veit Harlan „De
groote schaduw", naar den roman „Tragü-
die auf der Jagd" met Peter Petersen, die
in de film „Kreutsersonate" roem heeft ge
oogst.
VERLANGT U NAAR ROEM?
,,'t Is een hondenleven" zegt Greta
Garbo.
't Schijnt dat Greta Garbo ontevreden is!
Misschien is het omdat ze twee films snel
achter elkaar gemaakt heeft en nu weer een
andere gaat maken. Misschien is het alleen
een voorbijgaande stemming.
„Mijn leven" zeide Garbo in een inter
view, „is het leven van een hond. Ik heb
altijd alleen van de kust gedroomd. In mijn
jeugd, in den tijd dat andere meisjes droo-
men van een Prince Charming droomde ik
alleen van kunst. Ik heb succes gehad, dat
weet ik, maar niettegenstaande dat, is kunst
zeker 't voornaamste doel".
De ster vertelt van intrige en slechte
vrienden en zegt dat haar geheele carrière
overschaduwd is door het verhaal, dat zij
een „fatale" vrouw is.
„Eens, vertelde zij, „bood ik een knappen
en vlotten jongen man de gelegenheid om
met mij samen te werken. Ik zou hem ge
holpen hebben in de film vooruit te komen.
Hij kuste mijn handen en dankte mij met
tranen van vreugde in zijn stem. Toen
kwam hij op een dag weer bij mij en zei
me, dat iedereen hem aangeraden had niet
met mij tè werken en gezegd had, dat ik
zijn kwade geest zou zijn, en hem ongeluk
zou brengen!
(Inderdaad is 't een feit dat meer dan
50 pet. van de Hollywoodsche spelers niet
met haar samen wilden optreden).
Garbo schijnt zeer gevoelig te zijn voor
wat jaar in, jaar uit over haar gepubli
ceerd wordt. Zij zegt: „Verscheidene malen
per jaar organiseert men Beroemdheids
wedstrijden", welbekende sterren zooals
Charlie Chaplin en ik krijgen nummer 20
of 30. Ik weet wel dat 't publiek niet op
deze wijze oordeelt. Maar deze voortduren
de miskenning oefent op den duur invloed
uit. Ik wou dat ik een kalmer vak had dat
niets te maken had met ouderdom, ydelheid,
publiciteit en intrige. Ik zou een beeld
houwster of een schrijfster willen zijn en
op een eiland leven maar nuOm artist
te zijn en te zien dat de ouderdom nadert is
de grootste tragedie, voor een menschelijk
wezen.
Als de rimpels komen, wat zal er dan van
mij worden? Het publiek zal mijn successen
reeds vergeten zijn.
Als dit Garbo haar gevoelens zijn ver
trouwt zij klaarblijkelijk niet op de alge-
meene opinie, dat zy juist nu ten volle haar
hoogtepunt als actrice nadert. Groote critici
die „Camille" zagen, zagen een groote ar-
tiste. Garbo is nu 30 jaar en heeft 20 flims
gemaakt. De menschen die 't kunnen weten,
voorspellen dat haar volgende 5 films nog
beter zullen zijn, dan de vorige.
Greta Garbo
Een filmscenario van H. G. Wells.
Het is geen wonder, dat filmproducenten
zich aangetrokken gevoeld hebben tot den
figuur van H. G. Wells, wiens romans en
verhalen een uitgebreiden lezerskring heb
ben gevonden, omdat zij een rijke fantasie
paren aan een visionnairen blik op proble
men van vele tijden. Uiteraard bpenigt het
vaak groote problemen van velerlei aard
met zioh mee, om de fantastische gebeur-*
tenissen, die dan opgenomen moeten wor
den, te ensceneeren, maar daar tegenover
staat, dat het publiek zulke films zeer
waardeert, wat blijkt uit het succes van „De
onzichtbare man" en „Things to come".
Alexander Korda, die reeds van Wells „De
wereld in wording" heeft geproduceerd, ge
voelde ervoor om wederom iets van Wells
op het witte doek te brengen, maar dan een
ietwat luchtiger stof. Onderhandelingen met
den schrijver leidden ertoe, dat deze beloof
de een speciaal filmverhaal te zullpn schrij
ven. Als onderwerp nam hy een thema,
waarmee vermoedelijk iedereen zich wel
eens heimelijk bezig houdt: de gedachte,
wat men zou doen, als men de macht kreeg,
wonderen te kunnen doen.
Wells schreef een amusant verhaal over
een nietige winkelbediende, die door de go
den als proefkonijntje gebruikt wordt en de
macht krijgt, om alles te laten geschieden
zooals hij het wil. Aanvankelijk staat hij
zeer verbaasd over zijn plotselinge gave, dan
bezwaart het hem, omdat hij. niet weet, hoe
dit geschenk van de goden op de beste ma
nier tot heil van de menschheid aan te wen
den, tot hy den knoop doorhakt en de we
reld naar eigen inzicht gaat hervormen, nét-
geen op een jammerlijk catastrophe uit-:
1'öopt.
Korda zag dadelijk de groote mogefcjhhe-
den van déze stof en deed van zijn kant al-
•les om het voor deze film zoo belangrijke
technische gedeelte tot een succes te rri&kén.
De regie werd in handen gegeven van den
bekwamen Lothar Mendes, dén rj&giseeur
van „Vier veereri" en „Jood Swisê". H§1 Ros
som, een der bekendste cameramen, ver
borgde de fotografie, bijgestaan door B&iiie
Góh'en en Laurence Butler, dié ajjjs assisten
ten van Ned Mann de trucfotograffie verzorg
den, welke voor het verrichten van „wón
deren" noodig was.
Ned Maan is de specialiteit, die steeds
weer nieuwe hulpmiddelen vindt, om de
wonderlijkste fantasieën op het witte doek
reëel te maken. Vincent Korda ontwierp en
kele prachtige décors, terwijl John Arm-
H. G. Wells
strong zijn fantasie kon laten werken bij het
ontwerpen van een aantal rijke en kostbare
costuums.
De hoofdrol van de film werd toever
trouwd aan Roland Young, den Engelschen
acteur, die vooral bekend is door tallooze
Amerikaansche films. Op waarlijk sublieme
wijze heeft Young zyn moeilijke rol gespeeld
gesteund door een paar uitstekende karak
terspelers als Ralph Richardson en Ernest
Thesinger, terwijl de vrouwelijke rollen in
handen waren van Joan Gardner en Ger-
trude Musgrove.
Door al deze factoren is deze Loet C.
Barnstijn-United Artists-film een amusante
comedie geworden, uitstekend gespeeld en
van een boeiende originaliteit.
Korda-geruchten.
Paramount heeft een overeenkomst met
Alexander Korda gesloten om samen t<
werken, als de regisseur „Lawience of
Araba" gaat maken. Paramount zal deze
film distribueeren.
Er gaan geruchten, dat Korda met zyn
huidige distributie-maatschappij oneenig-
heid heeft op financieel gebied en nu Pa-
ramount de nieuwe Korda-film zal uit-»
brengen, bestaat de mogelijkheid, dat de
overeenkomst tusschen maatschappij en
regisseur een definitieve wordt. Wij laten
dit bericht overigens geheel voor rekening
van „Variety", waarin wij het aantroffen.
Kirsten Flagstad.
Kirsten Flagstad, over wie men reeds in
ons blad heeft kunnen lezen, heeft haar
eerste filmrol voor „The Big Broadcast
of 1938" voltooid voordat ze naar
Londen ging om op een concert, ter ge
legenheid van de Kroningsfeesten in Co-
vent Garden gegeven, te zingen.
Terwijl de filmproeveni in de New-
Yorksche Long Island-studio's van Para
mount gemaakt werden, werkte men in
Hollywood full speed aan de decors, die de
prima donna tijdens haar optreden in de
film zullen omringen. Deze decors zijn
daarna naar New York gestuurd, waar de
opnamen van „Die Walküre" en een En-
gelsche ballade gemaakt werden. De zan
geres werd begeleid door een volledig be
zet symphonie-orkest onder leiding van
Wilfred Pelletier, dirigent van de New-
Yorksche Metropolitan Opera.
Zarah Leander
Phot. Of®
DE KLEINE MADONNA.
Bioscoop Harmonie.
„De kleine madonna" dat is de titel
van het eerste deel der trilogie, waarin de
Amerikaansche schrijver Hervey Allen het
aan avonturen zoo rijke leven van Anthony
Adverse beschrijft en zooals dit boek met
de beide bij behoor ende een uitgebreid
lezerstal verwierf, zal zeker ook de film,
Waarvoor als titel dien van het eerste boek
ie genomen, de belangstelling van zéér
velen vinden. Welke zij volkomen verdient.
In een paar uren geeft de rolprent in
hoofdzaak de meer dan duizend bladzijden
lectuur weer en wie de boeken gelezen
heeft, beleeft ze nog eens weer en geniet er
zeker nog minstens evenzeer van, omdat
alles nu geïllustreerd is en aanschouwelijk
weergegeven. En hoe! Het is in vele ge
vallen een massa-regie geworden, we zien
de reiskoets van den ouden haatdragenden
Don Luis door bergen en bosschen trek
ken, we zien de wuivende palmen op Cuba
en een „veiling" van neger-slaven, we be
zoeken de opera in Parijs, waar ook Na
poleon I verschijnt, en nog veel meer, en
alles boeit evenzeer, de interieurs zoowel
fels de natuur-opnamen.
Voor de verfilming van Allen's geestes
product kan men niet anders dan bewonde
ring hebben, ook al omdat Mervyn Leroy, de
regisseur, het geheel gehouden heeft in de
sfeer van den tijd van den grooten keizer en
voor zijn spelers de beschikking had over
tal van sterren van gro"'?n naam.
Na hetgeen wjj in oi.t nummer van Don
derdag reeds over „De kleine madonna"
schreven waarin nog maar sprake is van
een zeer klein deel der vele lotswisselingen,
die Anthony Adverse meemaakte meenen
we met het bovenstaande te kunnen vol
staan, onder sterke aanbeveling voor eiken
filmliefhebber om één der eerstvolgende
dagen een bezoek te brengen aan de Bios
coop Harmonie.
Een goed journaal met o.a. den trouw
dag van den hertog van Windsor en een
aardige teekenfilm completeeren het pro
gramma.
I DR. SOCRATES.
Roxy-theater.
Roxy geeft deze week weer eens een
echte „thriller" in den vorm van Paul Muni
als dr. Sokrates. Dokter Sokrates blijkt zyn
naam te danken te hebben aan het feit dat
de inwoners van het dorpje Big Bend hem
steeds verdiept in allerlei soorten zware
lectuur vinden. Lee Caldwell is zijn feite
lijke naam en eens was Caldwell een veel
belovend chirurg, doch de dood van zijn
verloofde, waaraan Caldwell meende
schuldig te zijn, had een plotseling einde
aan zijn chirurgische loopbaan gemaakt en
als een teruggetrokken man leefde dokter
Sokrates in het kleine dorpje. Geheel zon
der emoties verliep het leven van Caldwell
evenwel niet daar er op een goeden dag
een „aangeschoten" gangsterleider bij hem
komt binnenvallen. Aangeschoten was de
man in den letterlijken zin des woords en
hij dwong Caldwell een schotwond in zijn
arm te behandelen. Deze ontmoeting
bleek voor den dorpsdokter weinig prettige
gevolgen te hebben want reeds heel spoe
dig maakt hij opnieuw kennis met het
werk der bende. Een meisje, dat langs de
weg een auto had aangehouden om mee te
rijden, was toevallig juist in den wagen
der bende terecht gekomen en tijdens een
schietpartij licht gewond. Caldwell neemt
haar (Ann Dvorak) in huis en dan ontstaat
er een sensationeele strijd tusschen den
bendeleider die het meisje, dat hem wel
aanstond, terug wil hebben en dr. Socrates
die een zeer bijzondere sympathie voor
zijn patiënte is gaan voelen. Het wordt een
strijd van bruut geweld tegen vernuft en
de vuurgevechten zijn legio, doch tenslotte
blijkt dat het vernuft toch de overwinning
behaalt.
Samengevat kan gezegd worden dat dit
een film is die rijk aan spannende momen
ten is en tezamen met het voorprogramma,
dat behalve het journaal een drietal korte
voorfilms brengt, het programma een goed
verzorgde indruk maakt.
BOBBY DE DUIVELSKEREL
THE MUSIC GOES ROUND.
City-Theater.
Een bijzonder verzorgd zomerprogram-
nia wordt deze week gebracht door het
City-Theater, een programma, dat na het
openingsjournaal geheel wordt ingenomen
door twee hoofdnummers, die de bezoe
kers eenige aangename uren bezorgen.
Allereerst: „The Music Goes Round",
een leuke film uit het theaterleven, ge
maakt van het bekeyde titellied. Harry
Richman vervult naast Rochelle Hudson
de hoofdrol en wel van den revue- en
operette-acteur Walace. Deze verlaat na
een kleine twist met zijn manager over een
liedje New-York en komt terecht in een
stadje aan de groote Amerikaansche
rivier. Toevallig komt daar juist een
„show-boat" aan en Susanna, de dochter
van den eigenaar is direct op zoek naar
een nieuw lid van 't gezelschap. Haar keus
valt op Wallace, die mee op reis gaat en
het heele leven van de show-boat troep
leert kennen en ook de aard der stukken.
Hij redt de troep uit moeilijke posities en
weet ten slotte zelfs gedaan te krijgen, dat
zijn oude manager de heele troep voor
New-York engageert. Daar wordt het op
gevoerde drama een geweldig lachsucces.
Susanna en Wallace, die veel voor elkaar
zijn gaan gevoelen, worden dan geschei
den. Maar gelukkig niet voor lang. Een
aardige vlotte film met leuke muziek en
uitstekend spel.
In het tweede hoofdnummer dat Bobby,
de Duivelskerel, heet is Gustav Fröhlich
geweldig op dreef. Hij is daarin de luite
nant Bobby, die wegens het maken van
een spotliedje op den overste, arrest krijgt
als zijn regiment in Londen komt. Hij weet
echter als koetsier, als stalknecht en als
kellner op te treden in zijn straftijd en wel
in het milieu, waar de overste graag een
vrouw wil veroveren. Na tal van vroolijke
avonturen, gelukt het natuurlijk aan
Bobby om de plaats van zijn overste bij
lady Milton in te nemen. Maar dat dit niet
zoo gemakkelijk gaat, laat de film in tal
van fijne, prachtig geënsceneerde en leuk
opgenomen tafreelen zien. Naast Gustav
Fröhlich mag zeker Lida Baarova genoemd
als Lady Milton en Lirry Holzschuh als
Bobby's zuster. Een bijzonder woord van
hulde aan de zoo kranige actrice Adèle
Sandrock, die als de oude hertogin van
Norfolk weer een van haar beste rollen
speelt.
Een film, die mede door haar prachtig
tempo, ieder ten zeerste zal amuseeren.
HERWONNEN GELUK.
Victoria Theater.
Als vader en moeder scheiden, kan het
voorkomen, dat geen van beiden het heen
gaan als een verlies gevoelt. Maar wanneer
er kinderen zyn, .is scheiding niet alleen
meer een zaak van de ouders alleen. Dan
moet er gedacht worden om de kinderen, die
vader en moeder bij elkaar willen houden
en niet kunnen begrijpen waarom het noo
dig is, dat een van beiden het ouderlijk
huis gaat verlaten.
Er is in „Herwonnen Geluk" een alleraar
digst kereltje, dat zijn vader als zyn groot
sten vriend beschouwt en wiens moeder
omdat zij in dit huishouden tijdelijk op haar
japonnen zal moeten bezuinigen liever
bij een man gaat wonen, die haar toiletten
nog wél kan betalen.
De vader legt zijn jongetje uit waarom
moeder is heengegaan en de kleine man
berust er in, ook al, omdat vaders secreta
resse haar chef tegenwoordig veel opzoekt
en den kleinen Bill alle vrouwelijk zorgen
geeft waaraan hij behoefte heeft. De nieuwe
schoonmoeder van de verdwenen vrouw
verlangt, dat de kleine bij zijn moeder zal
zijn en procedeert om den vader het kind af
te nemen. Bijna gelukt het haar, maar dan
neemt Bill zelf zyn lot in handen en na een
zeer eigenaardige rechtszitting, waarin zijn
vader van overspel met de secretaresse
wordt beschuldigd - alleen om hem het
kind te kunnen afnemen komt alles weer
in orde en gaat hij met zijn vader een nieuw
geluk tegemoet.
Een alleraardigste speelfilm met Paul
Lukas, Madge Evans, Helen Vinson. May
Robsen en David Jack Holt in de hoofdrol
len. Een film met een lach en een traan,
maar ook met een moraal: laat kinderen niet
de dupe worden van den gekrenkten trots of
e eigenzinnigheid hunners ouders.
ooraf gaat „De Houtsnip", een dwaze
eenacter waar men nog eens ouderwetsch
om kan lachen, een interessante opname
van honden en veel binnen- en buiten-
landsch nieuw in beweegbaar geïllustreerden
vorm.