^Buitenland
JCexk ÓL School
Jiu&licaties
Verkeersongelukken.
vrachtm agen over den kop
geslagen.
Nieuws in 't kort.
Palestijnsche problemen.
SLAPTE IN TEXTIELINDUSTRIE.
Minder werk in Winterswijk.
Terwijl eenige maanden geleden een
merbare opleving in de Winterswyksche
textielindustrie te constateeren viel, is de
laatste dagen de productie van enkele
fabrieken teruggeloopen. In de N. V.
Stoomweverij v.h. J. H. Meijerink Zn.,
waar tot nu toe in drie ploegen werd ge
werkt, is het ploegenstelsel afgeschaft,
terwijl de Koninklijke Tricotfabriek G. J.
Willink voorloopig Vrijdagsmiddags en
Zaterdags is stopgezet.
WELKOM, VREEMDELING!
Staphorster manieren.
Men meldt uit Nijmegen aan de N.R.Crt.:
Twee Nyfneegsche dames hebben Zondag
in de Overijsselsche gemeente Staphorst een
zeèr onaangename ervaring opgedaan. Daar
omtrent deelden zij ons het volgende mede:
De dames maakten een autotocht en kwa
men daarbij ook door Staphorst, juist toén
de kerk uitging. De schilderachtige kleedij
der kerkgangers vonden zij zóó aardig, dat
zij besloten een foto te maken. Fotografeeren
op Zondag schijnt de Staphorster bevolking
echter een ongehoord schandaal te vinden,
althans beide dames, van wie de oudste 50
jaar is, werden plotseling door een aantal
mannen gegrepen en in een sloot langs den
weg geworpen. Gelukkig was het water niet
al te diep en konden de dames, zij het ge
heel bemodderd, op den kant komen.
Zij reden naar Meppel, om daar aangifte
te doen bij de politie, die hen weer naar den
rijksveldwachter te Staphorst verwees. Deze
heeft thans de zaak in onderzoek, dat echter
zeer wordt bemoeilijkt door het feit, dat
geen signalement van de daders kan worden
gegeven en de bevolking een groote zwijg
zaamheid aan den dag legt. Mogelijk echter,
dat aan de hand van de foto, die inmiddels
reeds is ontwikkeld, de daders kunnen wor
den aangewezen.
Intusschen moge het bovenstaande een
waarschuwing zijn voor toeristen, om te
Staphorst op hun tellen te passen.
ZOMERKAMP VRIJZ.-DEM. JONGEREN
ORGANISATIE.
Zondag is de te Haaksbergen derde
kampweek van het zomerkamp der
vrijzinig-democratische jongeren-organi
satie, dat gehouden wordt bij den water
molen aan de Buurserbeek met een
nieuwe groep kampeerders aangevangen.
Dit derde kamp werd geopend met een
rede van den heer J. P. Odink, voorzitter
van de afdeeling Haaksbergen van den
vrijz.-dem, bond.
AUTO IN SLOOT GEREDEN.
Twee inzittenden gewond.
Gistermiddag is op den Lochemscheweg
bij 't Walien een auto-ongeluk gebeurd. Door
het springen van een band, verloor de be
stuurder van een uit Hengelo (O.) komende
personenauto de macht over het stuur. De
wagen kantelde en kwam op den kop in een
langs den weg loopende droge sloot terecht.
De bestuurder, die met zijn vrouw, zijn 60-
jarige schoonmoeder en haar 87-jarige moe
der in den wagen zat, kon na verbonden te
zijn, zijn reis vervolgen. Ook zijn vrouw
kwam met den schrik vrij. De beide andere
inzittenden waren er ernstiger aan toe. Op
advies van een geneesheer zijn zij naar het
Algemeen Ziekenhuis te Zutphen vervoerd.
Hun toestand is naar omstandigheden rede
lijk weL
Tusschen Drunen en Heusden is gistermid
dag een vrachtauto, bestuurd door chauf
feur K. E. uit Tilburg, in een flauwe bocht
van den weg, met groote vaart tegen een te
lefoonpaal gereden en, na over den kop te
zijn geslagen, in een drogen sloot terechtge
komen. De chauffeur bekwam een hersen
schudding, terwijl hij voorts eenige ribben
brak. In zorgWekkenden toestand is de man
naar het ziekenhuis te Tilburg vervoerd.
GEEN VERBOD VAN DUITSCHE
PELGRIMSTOCHTEN NAAR ROME.
Uit bevoegde Duitsche bron wordt mede
gedeeld, dat geen enkel verbod is uitgevaar
digd van katholieke Duitsche pelgrimstoch
ten naar Rome. De politiemaatregelen heb
ben slechts het collectieve paspoort afge
schaft, dat tót dusverre gebruikelijk was.
In het vervolg zullen pelgrims een per
soonlijke paspoort moeten bezitten. Deze
maatregel wordt gerechtvaardigd met de
nieuwe voorschriften, welke bepalen, dat
jonge Duitschers, die dienstplichtig zijn,
voorzien moeten zijn van een machtiging
van het recruteeringsbureau alvorens zich
naar het buitenland te begeven. Bovendien
eischt de controle op de deviezen, dat in
ieder paspoort het bedrag genoteerd wordt
aan buitenlandsche deviezen en hotelbons,
dat door ieder reiziger voor zijn vertrek
wordt opgenomen.
NIEUWE ARRESTATIES IN
RUSLAND.
Een vloed van geruchten.
Te Moskou gaan geruchten over de arres
tatie van generaal Sjriepin, den leider van
de militaire organisatie der onafhankelijke
luchtmacht. Deze luchtmacht bestaat uit
eenheden, waarover het centrale commando
zoo noodig direct het bevel kan voeren. Men
spreekt eveneens over de arrestatie van ge
neraal Pomerantsef, den directeur van de
academie voor militaire luchtvaart. Men
weet van de beide generaals alleen, dat men
ze in langen tijd niet gezien heeft Dit is te
Moskou op het oogenblik meer dan voldoen
de voor geruchten omtrent arrestatie.
De party-vertegenwoordigers in het be
stuur van het Moskousche instituut voor de
luchtvaart dringen aan op het ontslag van
den directeur van de aeroclub van het insti
tuut, Schmidt en zijn „medeplichtigen" Vi-
sjenkof en Androegkievitsj. Zij worden be
schuldigd van sabotage.
Verder loopen er geruchten over zelf
moord van Loekianof, tweede secretaris van
het uitvoerend comité van de Pan-Sovjettis-
tische organisatie van jonge communisten
bij de Komintern.
De Prawda beschuldigt den directeur van
het tijdschrift de Jonge garde, Lestiner en
zijn hoofdredacteur er van vijanden des
volks te zijn. Ook spreekt men over de ar
restatie van Alexej Neyman, leider van de
derde afdeeling van politieke zaken dat
de relaties met Frankrijk behandelt bij het
commissariaat van buitenlandsche zaken en
zijn vroegeren vice-directeur Weinberg, die
den gearresteerden Stern heeft vervangen
als directeur van de tweede afdeeling van
het bureau voor politieke zaken met de
Westelijke mogendheden dat de relaties met
Duitschland behandelt.
De spionnagevrees.
De Sovjetpers gaat vrijwel onafgebroken
voort om de bevolking te waarschuwen tegen
het spionnagegevaar. Talloos zijn de voor
beelden, waarmede wordt aangetoond langs
welke verschillende wegen de buitenland
sche inlichtingendiensten hun agenten in het
land weten te smokkelen en hoe zij erin sla
gen hun handlangers onder de bevolking
zelve te vinden.
In een dergelijk artikel in de Prawda
wordt een regelrecht beroep op de bevolking
gedaan om de autoriteiten behulpzaam te
zijn bij de ontmaskering:
„Waar een burger van de Sovjetunie ook
werkt, hij moet altyd waakzaam zijn en
scherp toezien op de listen en lagen van den
vijand. De eerste plicht van den Sovjetbur
ger, die een spion of saboteur op het spoor
komt, is onverwijld de organen van den
staatsveiligheidsdienst te waarschuwen. Niet
ieder beseft dezen plicht. Hier en daar is het
valsche begrip nog gangbaar, dat mededee-
lmg doen aan de organen van den staatsvei
ligheidsdienst van zijn verdenkingen, van
aderer misdrijven, het „uitleveren" van den
betrokkenen, het „aanbrengen" van hem be-
teekentMet deze valsche begrippen van
„uitlevering" en „aanbrengen" moet het eens
en voor altijd uit zijn. Geen mededeeling te
doen aan de organen van den staatsveilig
heidsdienst van waargenomen misdrijven,
van een verdacht iemand, beteekent een
misdrijf tegen den Sovjetstaat, tegen het
Sovjetvolk. Zwijgen van het gevaar, dat den
staat bedreigt, beteekent een verrader van
zijn vaderland worden, een handlanger van
den spion of saboteur.
„Aan den anderen kant", aldus hetzelfde
artikel, „moet men gaan beseffen dat alleen
een eerlijke bekentenis tegenover de orga
nen van den staatsveiligheidsdienst dengeen
helpen kan die in de netten van de spion-
nage verstrikt is. Met alle gestrengheid van
de wet boosaardige misdadigers straffend,
komt de Sovjetstaat steeds dengeen te hulp
die in een door de vijanden geweven net
geraakt zijn. Er is slechts één ding noodig
om deze hulp te ontvangen: openhartig zon
der verzwijging aan de organen van den
staatsveiligheidsdienst mededeeling te doen
van de spionnen die den Sovjetburger in
zijn misdadige bent heeft weten te halen".
Aardschokken in Noord-China. - Ten
gevolge van aardschokken die Zondag om
kwart voor vyf en daarna weer om zes uur
voorgekomen zijn in Nanking, Kaifeng,
Tientsin en elders, zijn in Soetsjau ruim
vijftig oude huizen ingestort. Ruim twintig
personen werden daarbij gedood of gewond.
Katholieke jeugdorganisatie ontbon
den. - De katholieke jeugdvereeniging van
den aartsbisschop van Paderborn, is ont
bonden en haar bezittingen zijn verbeurd
verklaard. Deze organisatie, die zich de
sportbeoefening, het kampeeren en wandel-
marschen ten doél stelde, zou de wet op de
confessionneele jeugdvereenigingen hebben
overtreden, aldus wordt uit Berlijn gemeld.
Staking van textielarbeiders. - Tien
duizend arbeiders in de textielnijverheid
hebben, naar uit Montreal wordt gemeld,
het werk neergelegd. De staking is afge
kondigd door den Nationalen Katholieken
Bond van Textielarbeiders, die erkenning
der vakvereenigingen, verkorting van den
arbeidstijd en loonsverhooging eischt.
Opschudding in krankzinnigenge
sticht. - Gisteravond is in een krankzinni
genverpleging te Straatsburg een opstan
dige beweging onder de patiënten uitge
broken. Ten getale van 77 vernielden zij
de geheele inrichting en trachtten het
gebouw in brand te steken. Pas na drie
uren gelukte het de gendarmerie en den
brandweer de zenuwzieken meester te
worden.
Stakingsincidenten in Tunis. - Te
Metline in Tunis zijn or de marinewerf
ten gevolge van een staking incidenten
voorgevallen, waarbij de ordedienst van
zijn vuurwapenen gebruik maakte. Een
staker werd doodelijk getroffen en ver
scheidene anderen werden gekwetst.
Boschbrand richt groote schade aan.
- Op 27 Juli is in het gebied van Le Tour-
neux- in Algerië een boschbrand uitge
broken, die thans over een oppervlakte
van meef dan 7000 H .A .woedt. De brand
breidt zich nog voortdurend uit, en nadat
hij tal van wijngaarden verwoest en aan
de boerderijen schade aangericht heeft,
bedreigt hij thans een aantal woonhuizen.
NED. ONDERWIJZERS GENOOTSCHAP.
Gister is te Rotterdam aangevangen de
91ste algemeene vergadering van het Ne-
derlandsch Onderwijzersgenootschap, onder
voorzitterschap van den heer H. J. Bon,
die in zijn openingswoord gaarne woorden
van waardeering en erkentelijkheid voor
genomen regeeringsmaatregelen als blijde
tonen in ons openingswoord zou willen doen
doorklinken. Maar, zeide hij, zelfs beschei
den juichtonen over zeer bescheiden verbe
teringen moeten weer dadelijk gedempt
worden door tonen in mineur, als we den
ken aan noodzakelijke grootere verbete
ringen, die niet werden aangebracht. Na
een en ander van deze maatregelen te
hebben gememoreerd, zei de voorzitter:
Op initiatief van de Unie van chr. onder
wijzers hebben de zes onderwijzers-organi
saties, die in de commissie voor georgani
seerd overleg in onderwijzerszaken zitting
hebben (de Unie en de Vereeniging v. chr.
onderwijzers, het katholiek Onderwijzers-
verbond, de Vereeniging van hoofden van
scholen, de Bond en het N. O. G.) besloten,
een gezamenlijke actie te voeren, om van
de nieuwe regeering te verkrijgen een be
langrijke verlaging der leerlingenschaal,
die er toe leiden zal, dat de school weer ten
volle haar taak als opvoedingsinstituut zal
kunnen vervullen, dat de wachtgelders
weer een vaste betrekking verkrijgen en
dat aan de duizenden werklooze jonge
krachten een levenstaak en een bestaans
mogelijkheid worden geboden.
Daarnaast staat als andere brandende
kwestie, die om redding vraagt: de totale
onvoldoendheid der onderwijzerssalariering.
Spr. uitte den wensch, dat de „voortduren
de overwegingen" te dezen op korte ter
mijn zullen beëindigd mogen worden en
zullen voeren tot het bevredigend resul
taat, dat aan de onderwijzers een salaris
zal worden gegeven, als hun toekomt
krachtens de beteekens van hun ambt en in
overeenstemming met de positie, welke zij
in het maatschappelijke leven innemen.
Spr. laakte de houding der linksche le
den der staatscommissie van 4 Maart 1936
en bracht hulde aan den heer Ossendorp
voor diens afwijzende houding tegenover
het „gelijkschakelingsontwerp". Dit is in
den nacht van 18 en 19 Maart in de laatste
zitting der Tweede Kamer er doorgejaagd.
Een zware nacht voor het openbaar on
derwijs.
Met den meest mogelijken nadruk pro
testeerde spr. tegen een dergelijke wijze
van behandeling van een wet, „die de
grondwetelijke gewaarborgde positie der
openbare school aantast, met nadruk spre
ken wij hier uit onze afkeuring over de
houding der Kamerleden, die krachtens het
beginselprogram voorstanders der open
bare school zijn, maar aan indiening en aan
aanneming van deze voor het openbaar
onderwijs zoo fnuikende wet hebben me
degewerkt".
Spr. wekt de onderwijzers op tot waak
zaamheid om de toepassing van deze wet
In goede banen te leiden.
Aan het eind van mijn openingswoord
constateerde spr., dat het Genootschap re
gelmatig in ledental toeneemt en momen
teel de grootste vereeniging is van open
bare onderwijzers.
HINDERWET.
Bij besluit van heden is de beslissing op
het verzoek van de N.V. NASSAU*
GARAGE, alhier, om vergunning tot hef
uitbreiden van een autoherstelplaats, door
plaatsing van 4 electro-motoren, in hef
perceel NASSAUPLEIN nr. 1, verdaagd.
Alkmaar, 3 Augustus 1937.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT, Burgemeester.
R. VEENDORP, Loco-Secretaris.
DRANKWET.
(Staatsblad 1931, nr. 476).
Ingekomen is een verzoek van den heer
P. DE JONG te Anna-Paulowna, om een
verlof A verlof voor den verkoop van
zwak-alcoholischen drank in het klein,
zoowel voor gebruik ter plaatse, voor
welke het verlof geldt, als voor gebruik
elders in het perceel LUTTIK-OUDORP
nr. 1.
Binnen twee weken na dagteekening
dezer kan een ieder schriftelijk bezwaren
tegen het verleenen van dit verlof in
dienen.
Alkmaar, 3 Augustus 1937.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT, Burgemeester,
R. VEENDORP, Loco-Secretaris.
HINDERWET.
Heden is op de gemeente-secretarie ter
inzage gelegd een verzoek met bijlagen,
van den heer J. MET Jr., alhier, om ver
gunning tot het oprichten van een smederij,
met plaatsing daarin van twee electro*
motoren, resp. van 2 en 14 P.K., tot aan*
drijving van diverse machines en werk*
tuigen, in het perceel NIEUWPOORTS-
LAAN nr. 69.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen,
worden ingediend ten Stadhuize, monde
ling op DINSDAG 17 AUGUSTUS a.s.,
voormiddags te ELF UUR en schriftelijk
vóór of op dien tijd.
Gedurende drie dagen vóór gemelden
dag kunnen de verzoeker en hij, die be
zwaren heeft ingebracht, op de secretarie
dezer gemeente van de terzake ingekomen
stukken kennis nemen.
Alkmaar, 3 Augustus 1937.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT, Burgemeester.
R. VEENDORP, Loco-Secretaris.
GEMEENTELIJK BUREAU VOOR
SOCIALE ZAKEN.
Bekendmaking.
De directeur van het gemeentelijk bureau
voor sociale zaken deelt aan belanghebben
den mede, dat gedurende het tijkvak van
Woensdag 4 tot en met Dinsdag 10 Augus
tus 1937 de volgende kleuren bons geldig
zijn:
Margarinebonnen rose kleur.
Gehaktbonnen geel met roode streep.
Bak- en braadvetbonnen oranje kleur.
De directeur voornoemd,
E. v. d. HEUVEL
Alkmaar, 3 Augustus 1937.
i.
Palestina heet in het Hebreeuwsch „Erets
Jisraeel", of wel „Land van Israël". De En-
gelsche Koninklijke Commissie, welks op
zienbarend rapport zulk een sterke weer
klank in de Pers heeft gevonden, heeft zich
ook met den naam en speciaal met den
Hebreeuwschen van het land moeten bezig
houden. Het opschrift op munten ed. moet
n.1. luiden in de drie officieel erkende talen.
De naam van het land werd nu in het He-
breeuwsche deel der opschriften weerge
geven door het woord „Palestina" te schrij
ven met de Hebreeuwsche letterteekens.
Een vreemde manier van vertalen! Echter
werden bij wijze van merkwaardige incon
sequentie daaraan de initialen van den
echten Hebreeuwschen naam toegevoegd.
Eén van de talrijke klachten, waarmede
de Joden de commissie bestookt hebben,
betrof deze kwestie. Men zal zeggen: Een
uiterst futiele aangelegenheid. Ook in een
land als Nederland worden wel eens klach
ten over taaiverminking van overheids
wege gehoord. Maar niemand zoekt daar
meer achter dan een betreurenswaardige
onkunde van een betrokken ambtenaar. De
zaak speelt verder in het rapport der com
missie geen rol; overigens laat dit niet na
verscheidene grieven der Joden b.v. ge
brekkige handhaving der openbare veilig
heid en orde voor gegrond te verklaren.
We zouden deze aangelegenheid hier dan
ook niet te berde brengen, als we er niet
een symptoom in zagen van een opvatting
van het mandaat, die leiden moest naar de
impasse, waarin de mandataris zich nu be
vindt en waarin radicale operaties als die,
welke de commissie voorstelt: opheffing
van het mandaat, verdeeling van het land,
zich min of meer aan den beschouwer
schijnen op te dringen.
„Wij weigeren dit land land van Israël te
noemen, zelfs al heet het zoo", aldus moet
indertijd de redeneering van de admini
stratie geluid hebben. „Anders krijgen we
maar last met de Arabische bewoners er
van". Dit schipperen tenslotte was er
dan toch ook maar het opschrift in He
breeuwsch schrift en de Hebreeuwsche ini
tialen is dè kenmerkende trek geworden
van het beleid der mandataire regeering.
Het mandaat, dat zijn bestaansrecht
hoog-officieel ontleende aan de het Zio
nisme gunstige bepalingen daarin vervat,
bleek aldra een wellicht niet groot maar
uiterst invloedrijk deel der niet-Joodsche
bevolking niet welgevallig. Welnu, men
wist niet beter te doen dan juist deze bepa
lingen stukje bij beetje tot doode letters te
maken. Engeland beantwoordde Arabisch
verzet voortdurend met nieuwe concessies;
raddraaiers werden nooit gestraft, slacht
offers vielen vrijwel uitsluitend onder de
bijna redelooze volgelingen.
De groot-moeftie van Jeruzalem b.v., die
terecht door de commissie beschuldigd
wordt een groot gedeelte van de verant
woordelijkheid aan de troebelen op zich ge
laden te hebben, was na de onlusten in '22
veroordeeld tot dwangarbeid, werd bege
nadigd, en met steun van de regeering in
dit hoOge ambt gebracht. Van dat oogen
blik af heeft hij zich beijverd in één stuk
door tegen de regeering te intrigeeren; niet
alleen, waar zy, zij het een spaarzame, uil
voering aan de pro-Zionistische mandaats
bepalingen gaf, maar daarnaast als draag
ster van Engelschen invloed. Zoo eischte hij
voor de commissie volledige onafhanke
lijkheid en verklaarde o.a., dat de Arabie
ren gelukkiger geweest waren onder het
Turksche, dan thans onder het Britsche be
wind. Onnoodig te vermelden, dat de leden
van de commissie indertijd nogal aanstoot
aan deze en dergelijke verklaringen na
men; overigens waren ze kennelijk voor de
tribune bestemd en zeker niet als een se
rieuze politieke uiting te beschouwen. Dit
al heel sprekend voorbeeld voor de metho
den der mandaats-regeering is met talrijke
van dezelfde soort te vermeerderen. Steeds
weer wordt toegegeven aan openlijk en
bloedig verzet of mokkendenj achterbak-
schen tegenstand. Steeds was de belooning
een grootere of kleinere beperking van de
strekking van het mandaat.
De recente Palestjjnsche geschiedenis is
stellig uiterst interessante materie; en dit
om vele redenen, maar stellig óók, omdat
hier in klein bestek een staaltje Engelsche
politiek te aanschouwen valt, volstrek»
typisch voor deze, zooals zij in het tijdperk
volgende op den oorlog tot nu toe is ge
voerd: een politiek van den terugtocht, den
brutale steeds toegevend, niet alleen daar,
waar de zwakke dreigt in het gedrang te
komen, maar ook, wanneer het gaat ten
koste van eigen belangen. Wellicht, dat
deze politiek tjjdens den Abessijnschen
oorlog haar hoogtepunt heeft bereikt en nu
evenredig met het sterker worden der
Britsche bewapening tamelijk snel aan het
verdwijnen is om voor een zelfbewustere
plaats te maken. Als dat zoo is, dan is het
rapport der Koninklijke commissie in ve
lerlei opzicht een men zou kunnen zeg
gen „ouderwetsch" document.
Aan de radicaalste eischen der Arabieren,
neerkomende op hun zelfstandigheid over
het grondgebied van heel Palestina, kon
tenslotte met den besten wil geen gevolg
worden gegeven. Heusch niet alleen om
de beweegreden, ontleend aan de goede
trouw, die de commissie zelf noemt: De on
mogelijkheid de Joden, die in goed ver
trouwen op Groot-Brittannië het land zijn
binnengekomen als minderheid aan een
Arabischen staat uit te leveren. Ook niet,
omdat in het land de heilige plaatsen der
Christenheid liggen; voor deze zou altijd
wel een bijzonder régime kunnen worden
ingesteld, iets, wat dan nu ook zou gebeu
ren; maar wel, omdat speciaal de kust
streek met den olie- en oorlogs-haven Hai-
fa van vitaal belang voor de verbindings
wegen van het Imperium is Op deze kust
streek zal Engeland steeds op gemakkelijke
wijze controle willen kunnen uitoefenen.
De te constitueeren Joodsche staat biedt
deze mogelijkheid ten volle. Met een opper
vlak zoo groot als Luxemburg of Noord- er»
Zuid-Holland en een bevolking, die het
millioen wel nooit veel te boven zal gaan,
zal hij steeds een gemakkelijk te hanteeren
instrument zijn in de hand van Groot-Brit
tannië.
Maar verder krijgen de Arabieren toch
ongeveer wat ze willen. De Joodsche
„staat" beslaat volgens het voorstel niet
meer dan 1/5 van Palestina; bij gevolg
komt byna 4/5 onder zuiver Arabisch be
stuur. (Een klein gebied in hoofdzaak
de heilige plaatsen met omgeving blijft
onder Engelsch mandaat).
De bovenvermelde algemeene tendenz
tot toegeven der Engelsche politiek is ech
ter geen volledige verklaring van haar
houding inzake Palestina. Immers, men
moet bedenken, dat juist de Arabische
vriendschap door Engeland op hoogen
prijs wordt gesteld. Engeland dingt trou
wens niet alleen naar die vriendschap; in
Italië heeft het een energieken concurrent
aangetroffen. Geen toeval: Als men de
Middellandsche Zee wenscht te beheer-
schen, moet men nu éénmaal relaties on
der de bevolking der kustlanden hebben.
En die is voor een goed deel Mohamme-
daansche-Arabisch.
Uit deze uiteenzetting blijkt wel, dat van
Engelsch standpunt gezien het voorstel der
commissie bijzonder doelmatig geacht moet
worden. Waarmee eén kant van de zaak,
die wel eens uit het oog verloren wordt
nog niet gezegd is, dat het ook voor uit
voering vatbaar is. Tegen den zin van bei
de partijen in laat zich een dergelijke re
geling ten slotte niet doorvoeren. Zelfs
lijkt het ons lang niet zeker, dat zulks mo
gelijk zal blijken tegenover de hardnekki
ge tegenkanting van slechts één dezer. Dit
al direct daarom omdat Engeland niet
over de juridische bevoegdheid beschikt
eigenmachtig het mandaat op te heffen of
te wijzigen; de Volkenbond moet daartoe
zijn toestemming geven, bovendien is die
der Vereenigde Staten noodig, aangezien
tusschen deze en Engeland een handels
verdrag bestaat, waarin ook de politieke
status van het Heilige Land is vastgelegd.
Natuurlijk beschikt Engeland zooal niet
over de juridische bevoegdheid, dan toch
over de feitelijke macht met voorbijgang
der vereischte procedure inzake Palestina
te doen, wat het wil. We kunnen werkelijk
niet zeggen dat „macht" in onze dagen veel
égards met „recht" in acht neemt. Groot-
Brittannië voelt echter zeer weinig voor
illegaliteit, ook niet in de internationale
sfeer. Eerbed voor het recht aan te moe
digen is voor dit land doelmatige politiek
en een eisch bovendien van eerlijk idealis
me voor vele van zijn burgers.
Het plan tracht nu de moeilijkheden,
voortvloeiende uit den onwil der betrokke
nen, bij voorbaat zooveel mogelijk te elimi-
neeren. Ten eerste al de bijna geniale ge
dachte den Joden een souvereiniteit aan te
bieden: een staat. Wat moet dit niet is
de gedachte een indruk maken op natio-
naal-voelende Joden. Weer een Joodsch ge-
meenebest zij het in zakformaat na
bijna twee duizend jaar verstrooiing. Welk
een perspectieven. Toch is de afwijzing der
voorstellen in Zionistischen kring algemeen.
Maar stellig heeft de commissie het aan
den hier vermelden opzet te danken, dat
het verzet lang niet overal onvoorwaarde
lijk is: Deze verdeeling niet, een andere,
die wat meer grond-reserves biedt mis
schien wel.
Hiermee is natuurlijk al heel veel gewon
nen. Want welke offers ten bate van de
Britsch-Arabische vriendschap vraagt men
het Zionisme in ruil voor het geschenk der
souvereiniteit: Een afzien van de moge
lijkheid het Joodsche vraagstuk voor een
eemgszins belangrijke deel op te lossen, 'n
flinke verloochening dus van zijn doel; dan
een vreemde paradoxeen afzien vsn
Zion (Jeruzalem buiten den Joodschsn
staat), verder het op zich nemen van een
verplichting tot betaling van een jaarlijk-
sche subsidie aan den Arabischen staat.
En wat een belangrijk onderdeel van
het geheel vormt jui6t deze subsidie. Ook
nu zijn vele Arabieren lang niet tevreden
met het gebodene, al zullen er ook onder
hen verscheidene zijn, die niet élke ver
deeling verwerpen en misschien niet eens
deze, hun afwijzende houding echter al'
middel beschouwen tot het verkrijgen van
meerdere voordeelen. Stellig ware echter
de ontevredenheid der Arabieren zonder
deze geldelijke tegemoetkoming grooter;
het welvaartspeil der bevolking in het hun
toe te wyzen gebied zal door het van de
markt verdwijnen van talrijke aan eed
West-Europeesch levensniveau gewende
Joden toch al sterk dalen, ondanks te
sluiten handelsverdragen. Ook zullen de
grondprijzen in dat deel van het land sterk
naar beneden gaan, aangezien daar geen
Joodsche koopers meer zullen zijn. Een
zelfde rol als subsidie moet de leening, die
in het uitzicht is gesteld, vervullen.
Het is de vraag, of dit de aangeduide na-
deelen voor de Arabieren zal kunnen goe<*
maken. Allicht niet voor de individuen, die
door de verdeeling schade zullen leiden,
zooals de grondeigenaars. Onder hen be
vinden zich echter vooral de politici der
Arabieren, wier macht natuurlijk zal toe
nemen.
Wij hebben in het bovenstaande in het
kort aangegeven, dat naar wij in een
volgenden brief nader hopen uitéén te zet
ten de meeningen omtrent de voorstel
len in het kamp van de beide partijen ge
lijkelijk verdeeld zyn. Dit, gelijk dat altijd
zoo gaat, zoowel op grond van ideologische
als op grond van belangen-tegenstellingen*
Het rapport zal altyd een interessante
faze in de Palestijnsche ontwikkeling bil"
ven, ook al zou achteraf blijken, dat he
deze niet sterk heeft kunnen beïnvloeden.
Stellig heeft het iets van het eerste Salo
mons-oordeel, dat in dit land geveld weren
Het is als dit een verdeelingsplan. Om re
denen, die we ditmaal niet verder op
kunnen, betwijfelen we echter, of het ev
volledig als zijn origineel den twist
Partijen zal beslechten; ook buitenstaan
ders moet het minder bevredigend voor
men. Maarhet is dan ook strikt E®
men niet in Palestina, maar in Londen g
veld.