BETOVERDE BOS,
Waar het recht zijn loop heeft
Indische filmjournaals in Nederland.
'n Barstende Hoofdpijn
Naar een oplossing van de moeilijkheden met het
Anif-filmjournaal.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Kantongerecht te Alkmaar.
De heer Roem, directeur van Profllti,
terug uit Indië.
Alhmaartchm PolUimrmchler
Een werklooze looddief.
De Alkmaarsche politierechter had het
Maandag weer erg druk; niet minder dan
zeventien zaakjes had hij te berechten
welke zaakjes over het algemeen nogal knus
van aard waren, zooals b.v. reeds eenigszins
het geval was met den Enkhuizer timmer
man Jonker P., die zoo handig was geweest
van gemeentegebouwen een flinke hoeveel
heid lood weg te kapen, waarvoor hij de be>
langrijke som van f 500 wist te maken,
's Mans zaak was reeds eerder voor geweest,
haar hij was toen niet verschenen, omdat hij
van zijn vrouw niet mocht. Op verzoek van
den heer Wiggers, die blijkbaar een klein
plaatsje jn zijn hart voor den man open had,
werd toen het geval aangehouden, teneinde
den timmerman zelf te hooren. Thans was
hij, in gezelschap van een rijksveldwachter,
aanwezig. Voor zijn wegblijven had hij een
smoesje klaar, maar jammer voor hem was
de ware reden zeer goed bekend.
De heer Wiggers bepleitte een voorwaar'
delijke veroordeeling en verdachte, die fei
telijk van zijn vrouw een voorwaardelijke
veroordeeling niet mocht aanvaarden, was
nu moedig en zei, dat hij er mee accoord
ging en niet meer in café's om een halven
cent per punt zou gaan zitten hoogj assen,
Dat hoogjassen mocht hij van zijn vrouw
ook niet, maar de hartstocht was blijkbaar
zoo sterk, dat hij het toch stiekem deed, op
gevaar af door zijn vrouw die hij heel
bescheiden wat opvliegend noemde de
deur uit gejast te worden, gelijk de politie
rechter het uitdrukte.
De officier was tegenover dezen werklcfc-
zen timmerman, die zoowat al het lood van
de Enkhuizer daken stal, heel mild en vroeg
drie maanden voorwaardelijke gevangenis
straf met een proeftijd van 3 jaar en opleg
ging van bijzondere voorwaarden.
Ontkennen baatte niet.
Een, die al eens meer wegens ruzietjes
was voor geweest en die de reputatie had
zeer opgewonden te zijn, was de landbouwer
Gerrit P. uit Blokker, die er van werd be
schuldigd zijn dorpsgenoot J. P. Klayboer
op 29 Mei in den avond een klap te hebben
gegeven, omdat laatstgenoemde tegen den
zin van Gerrit de meisjes S. waar Gerrit
ook al heel wat mee gehad heeft; hij heeft
er zelfs een request over aan het Gerechts
hof te Amsterdam gestuurd naar huis
bracht, wijl die meisjes erg bang van Gerrit
waren.
Er werd „gekift" enf geslagen en zelfs zou
Gerrit, volgens het slachtoffer, met een mes
gedreigd hebben.
Gerrit ontkende alles, hij was er zelfs
niet bij geweest. Maar het gaf hem niet
veel, want men kende hem en de heele ge
schiedenis welke er mee samen hing, terwijl
bovendien een 19-jarige cavalerist, Jac. Sas
genaamd, de aanklacht kwam bevestigen.
De officier eischte 20 boete of tien dagen
en het vonnis was f 15 of 10 dagen.
Gerrit nam er geen genoegen mee en zou
daarom in hooger beroep gaan.
Bedenkelijker dan het leek.
De los-werkman Volkert B. uit Hoog-
karspel had op een zekeren avond een paar
biertjes gesnapt, hoewel hij als vader van
vijf kinderen zijn geld en zijn tijd nuttiger
had kunnen besteden. Het bleef echter niet
bij het snappen van biertjes, want hij ver
oorloofde zich op den weg naar huis, waar
over hij heel lang deed, den gemeenteveld
wachter voor leelijke kwajongen uit te
schelden, hetgeen nu eenmaal niet mag. Vol
kert verontschuldigde zich nu door te zeg
gen, dat hij dronken was en aanvankelijk
leek het er op, dat het een onnoozel geval
was en het vermelden niet waard.
Maar de als getuige optredende veldwach
ter vertelde, dat Volkert dien avond wel
niet zuiver op de graat was, maar toch nog
voldoende bij zijn positieven. Hij maakte er
een sport van verschillende voorbijgaande
menschen van de fiets te trekken, waaron
der zelfs den burgemeester. Ook dat hij den
burgervader te pakken nam, wist hij heel
goed. Later veroorzaakte hij oploopjes, ter
wijl hij geen gehoor gaf aan de herhaalde
waarschuwingen van den zeer lankmoedig
optredenden veldwachter. Tenslotte volgde
de scheldpartij.
De officier zei, dat de zaak veel bedenke
lijker was dan ze leek en dat Volkert nog
blij mocht zijn, dat hij geen proces-verbaal
wegens het niet voldoen aas een ambtelijk
bevel had gekregen, hetwelk hem een week
gevangenisstraf had kunnen kosten De
eisch was nu 25 of 15 dagen. Het vonnis
luidde 15 of 10 dagen.
Op het nippertje.
Bedenkelijke manoeuvres werden uitge
voerd door den chauffeur Frangois de Gr.
uit Den Helder, die aldaar op 3 Juni
een auto had bestuurd, terwijl hem de rij
bevoegdheid door het Amsterdamsche ge
rechtshof was ontzegd. Het was geattrap-
peerd door den pienter en rijksveldwachter
Vroom, maar tegenover den politierechter
ontkende hij het hem ten laste gelegde. De
auto werd bestuurd door zijn collega P. J.
v. d. K., terwijl hij er naast zat.
Veldwachter Vroom bleef natuurlijk bij
zijn proces-verbaaL Hij had verdachte zien
rijden, terwijl v. d. K. als passagier er naast
zat. Den volgenden dag zag hij ze weer,
doch toen stuurde v. d. K., dien hij aanhield
en naar het rijbewijs vroeg. Toen maakte
hij meteen proces-verbaal op tegen ver
dachte, die op dat oogenblik bekende en zei,
dat hi.i tot Februari 1938 niet mocht rijden.
Ver Lachte had v. d. K. als getuige a dé
charge meegenomen. Die werd, vóór hij den
eed aflegde, door den politierechter geducht
gewaarschuwd, maar niettemin verklaarde
hij, dat verdachte niet had gechauffeerd.
Maar toen de heeren zeer ernstig begonnen
te kijken en de veldwachter hem gemoede
lijk zei hoe het was geweest, draaide hij om
en gaf hij toe.
De rechter zei, dat de getuige op het laat
ste oogenblik eieren voor zijn geld had ge
kozen en dat de ofifcier reeds ernstig van
plan was om tegen hem proces-verbaal te
laten opmaken en hem gevangen te doen
nemen.
De officier constateerde dat de getuige
a décharge een getuige a charge geworden
was. De verdachte had heel gevaarlijk ge
handeld door de zaak op de spits te drijven
en een ander aan de gevangenis bloot te
stellen. Maar wie het laatst lacht, lacht het
best. Het zou echter langduren eer verdachte
aan het lachen toe kwam, want inplaats van
de gebruikelijke 1 maand gevangenisstraf
vroeg spr. drie maanden tegen verdachte.
Het vonnis was twee maanden gevange
nisstraf.
Verdachte zei in hooger beroep te zullen
gaan.
Op den ouden dag voor den rechter.
De 62-jarige veehouder Klaas H. uit
Zwaagdijk moest het op zijn ouden dag be-
die U kwelt en belet te werken? Neem
een "AKKERTJE" en binnen een kwartier
voelt Ge de hoofdpijn wegtrekken als miö
voor de xon. Heb steeds AKKER-CACHETS
in huis, vannacht kunnen zij te pas komen
bij Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn, Spier
pijn. Slechts 52 cent per 12 stuks. Overall
F iImni6KiD|i
r
nieting van het vonnis van den kantonrech
ter en nieuwe veroordeeling tot f 25 of 15
dagen en 6 maanden ontzegging rijbevoegd
heid.
Adriaan W„ landbouwersknecht te Wer-
vershoof. FietsendiefstaL Eisch 8 maanden
gevangenisstraf. Vonnis aangehouden.
Kornelis Adriaan V., „rechtskundig advi-
leven dat hij voor den rechter rekenschap I seur" te Amsterdam. Rijden zonder rijbe-
van een misdrijf had af te leggen. De oude
heer had n.1. ruzie met de banne Hoog-
karspel, die om de sloot van zijn buurman
te verbeteren, in zijn sloot een dam had ge
slagen en de kanten van die sloot had afge
graven. De oude voelde zich zeer benadeeld,
want hij kon f 125 aan den timmerman be
talen voor het vernieuwen van de schoei
ing, terwijl het rijpad langs de sloot smal
ler en gevaarlijker was geworden. Om ver
dere schade te voorkomen had hij, na her
haalde waarschuwingen aan het adres van
de werklui, een paar planken van den dam
losgeslagen, waardoor het water in de
drooggelegde sloot stroomde. Dit laatste
nu is een misdrijf, genoemd in artikel 161
van het Wetboek van Strafrecht, waarop
maximum 6 jaar gevangenisstraf staat.
De vitale veehouder erkende het feit zelf,
maar verdedigde zich uitvoerig door het
hierboven in het kort weergegeven verhaal
op te hangen. De opzichter Machielse weer
sprak het verhaal van verdachte en ontken
de, dat diens wallekant was afgestoken en
dat daardoor een nieuwe schoeiïng nood
zakelijk werd. Hij moest echter toegeven,
dat aan verdachte geen vergunning was ge
vraagd voor het uitvoeren van de werk
zaamheden.
Een paar andere getuigen vertelden, dat
de wallekant inderdaad voor een deel was
afgestoken en dat verdachte, om verdere
schade te voorkomen, had getracht door het
stuk maken van den dam daaraan een einde
te maken.
Na uitvoerige disputen constateerde de
officier, dat verdacht het ten laste gelegde
had gepleegd, maar dat er toch twee schul
digen waren, want het polderbestuur had
eerst behoorlijk overleg kunnen plegen. De
zaak was evenwel te gering om beschouwd
te worden met den ernst, waarvan in artikel
161 sprake is. Omdat verdachte geen eigen
rechter mocht zijn, vroeg spr. 20 boete of
10 dagen.
Het vonnis was 10 of 5 dagen.
Zijn paard mishandeld.
Met de herk het peerd in de K
prikt.
Nogal plastisch drukte de veehouder Arie
Fr. uit Schagen zich uit, toen hij voor den
politierechter moest komén wegens mishan
deling van een paard met een stok. Hij zou
het paard, dat voor een maaimachine was
gespannen, zoo hard geranseld hebben, dat
de stok brak.
De veehouder ontkende; de stok was stuk
gegaan doordat de maaimachine er over
heen reed. Hij had alleen van den bok af
met een „herk het peerd in de k. prikt"
De politierechter kwam er achter, dat herk
hark beteekende, maar hij kon zich niet
vereenigen met de manier van uitdrukken.
Evenwel: hij wilde het piet den mantel der
liefde bedekken.
Twee getuigen werden gehoord, maar die
waren, in tegenstelling met vroeger, zoo
vaag in hun beweringen en verklaarden zoo
weinig positief, dat het juist verdachte was,
die het paard had geslagen, dat de officier
maar vrijspraak vroeg. De lezing van ver
dachte leek hem trouwens juister dan die
der getuigen-aanbrengers.
Verdachte zei niet anders te verwachten!
Het vonnis was conform.
Doof, behalve voor beleedigingen.
De 19-jarige gehuwde vrouw Petronella
F.B. was schromelijk beleedigd door haar
buurvrouw Johanna Clasina Gerarda U.V.
te Hoorn, die volgens de dagvaarding met
ware virtuositeit een serie afgrijselijke
scheldwoorden en beleedigingen aan elkaar
had gelijmd.
De verdachte ontkende; ze had Petro
nella, die wat al te veel naar haar zin over
den vloer kwam, alleen maar de deur uit ge
zet. Petronella werd als getuige gehoord, maar
was als zoodanig nagenoeg waardeloos, want
ze bleek zóó doof te zijn, dat de rechter, on
danks zijn zoo hard mogelijk schreeuwen,
zich niet verstaanbaar kon maken bij haar,
zoodat hij ook geen vragen kon stellen.
Eindelijk kwam er uit, dat ze de beleedigin
gen gehoord had, hetgeen den rechter ver
baasd deed opmerken: Hoe heb je bet kun
nen hooren, je bent potdoof!
Een andere vrouwelijke getuige, tamelijk
jong maar toch reeds een dikke Bertha,
kwam de beleeoiging bevestigen.
De officier eischte 15 of 10 dagen. Het
vonnis was heel mild, omdat de rechter aan
nam, dat de tegenpartij ook niet de liefste
was, 8 of 4 dagen.
Uitspraken van op 14 September
behandelde zaken.
Sijbrand Com. E., koopman te Texel. Aan
rijding te TexeL Hooger beroep van 't von
nis van den Helderschen kantonrechter. Eisch
bevestiging (25 ol 15 dagen). Vonnis: ver
wijs. Hooger beroep. Eisch bevestiging. Von-
nis vrijspraak wegens niet-ontvankelijk ver
klaring.
Frederik Corn. D., Anna-Paulowna. Zeden
delict. Vonnis 1 jaar opsluiting in inrichting
en daarna ter beschikking stelling van de
regeering.
Zitting van Vrijdag 17 September.
Mondelinge uitspraken.
Overtreding motor» en
rijwielwet:
A. M. v. d. K. te Oude Niedorp teruggave
aan de ouders, J. J. W. te Alkmaar 0.50
boete of 1 dag hechtenis; C. G. te Haarlem,
N. C. te Castricum, beiden 2 boete of 2
dagen hechtenis; G. S. te Heerhugowaard
2.50 boete of 2 dagen hechtenis; P. J. H.
v. R. te Haarlem 3 boete of 2 dagen hech
tenis; H. v. W. te Alkmaar 3 boete of 3
dagen hechtenis; P. C. K. te Groet, R. de J.
te Wijde Wormer en J. V. te Alkmaar, ieder
4 boete of 4 dagen hechtenis; J. H. te
Alkmaar 3 en 2 boete of 2 en 1 dag (en)
hechtenis; L. P. H. te Amsterdam 5 boete
of 3 dagen hechtenis; M. H. te Wieringen
5 boete of 3 dagen hechtenis; A. .Z te
Haarlem 6 boete of 3 dagen hechtenis; U
T. te Amsterdam 6 boete of 4 dagen
hechtenis; C. W. v. d. M. te Amsterdam 6
boete of 4 dagen hechtenis; J. d. R. te Bar-
singerhorn 6 boete of 4 dagen hechtenis;
S. H. te den Helder 8 boete of 6 dagen
hechtenis; N. J. v. S. te Haarlemmermeer
12 boete of 8 dagen hechtenis; E. G. P. te
Klundert 15 boete of 10 dagen hechtenis
(met toewijzing der civiele vordering ad
34 aan P. A. O. te Hoorn); W. B. te Be
verwijk 20 boete of 10 dagen hechtenis.
Overtreding der politie
verordeningen:
C. G. J. v. W. te Castricum 2 boete of
1 week tuchtschool; B. W. te Alkmaar en
A. G. te Alkmaar, beiden 1 boete Of 1
dag hechtenis; G. D. te Castricum 2 boete
of 1 dag hechtenis; G. L. M. W. te Alkmaar
2 boete of 2 dagen hechtenis; C. A. H. v.
H. te Amsterdam en P. D. te Blaricum,
ieder f 3 boete of 2 dagen hechtenis; H. N.
te Franeker 3 boete of 2 dagen hechtenis;
I. v. G. te Amsterdam 7.50 boete of 5 da
gen hechtenis.
Overtreding van Art. 431
Wetb. v. Strafrecht:
G. L. M. H. W. te Alkmaar, 10 boete of
6 dagen hechtenis.
Overtreding van Art.
v. Strafrecht:
B. d. V. te Schoterland, 10 boete of 8
dagen hechtenis.
Overtreding van Art.
Wetb. v. Strafrecht:
A. G. te Alkmaar, 6 boete of 6 dagen
hechtenis.
Overtreding van de Vee
wet:
S. B. te Beemster, 25 boete of 10 dagen
hechtenis.
435
453
ZOONS, DIE HUN VADER DOODDEN.
De rechtbank te Maastricht deed uitspraak
in de zaak tegen de gebroeders H. B. en
A. B. uit Kerkrade, verdacht van doodslag
op hun vader, gepleegd op 4 Juni van dit
laar.
De rechtbank veroordeelde hen elk
tot een gevangenisstraf van twee jaar
met aftrek van voorarrest.
De eisch luidde twee jaar en zes maanden
voor eiken verdachte.
De rechtbank was van oordeel, dat het
beroep op noodweer niet op gaat en dat het
hoogst ernstige karakter van het feit, de
genoemde straf alleszins wettigt.
Met het Indië-vliegtuig „Valk" der K.L,
M. is na een afwezigheid van een maand
gistermiddag de heer C. S. Roem, directeur
der Profilti-filmmaatschapppij te 's-Graven-
hage en ondervoorzitter van den Nederland-
schen Bioscoopbond, op Schiphol terugge
keerd van een reis naar Nederlandsch-Indië,
die hij had ondernomen op uitnoodiging van
het Algemeen Nederlandsch-Indisch Film
syndicaat, A.N.I.F.
Het doel van de reis van dan heer Roem
houdt nauw verband met de ontwikkeling
van het Alg. Ned.-Indisch Filmsyndicaat,
dat ruim een jaar geleden is opgericht op
initiatief van een aantal groote ondernemin
gen als de Nederlandsche Handel Mij., de
Ned.-Ind. Escompto Mij., de Groote Indische
en op Indië varende scheepvaartmaatschap
pijen, de alg. Ned. Indische Electriciteits-
mij., Radio Holland, Aneta en verschillende
groote cultuurondernemingen, die er alle
een groot cultureel rijksbelang in zagen, de
banden tusschen Indië en het moederland
te versterken door het gesproken woord en
het levende beeld, zooals het moderne
filmjournaal dat biedt, en waardoor men in
Nederland een levendigen en de werkelijk
heid weergevenden indruk zou krijgen van
het dagelijksch leven en de groote evene
menten in Indië.
Het streven van A.N.I.F. vond allerwege
instemming en toen de eerste Indische
filmjournaals in de Nederlandsche bioscopen
vertoond werden, werden ze door het pu
bliek en vooral door degenen, die Indië door
eigen aanschouwing kennen, met vreugde
en geestdrift begroet. De Nederlandsche
bioscoop-eigenaren zegden hun medewer
king toe en verklaarden zich bereid de In
dische filmjournaals in hun theater te
draaien, nog vóór zij een meter film hadden
gezien.
Allengs is de eerste geestdrift echter be
koeld. De Indische journaals, die dank zij
het vlugge transport per K.L.M. aan Neder
land weinig aan actualiteit behoefden in te
boeten, bleken zoowel wat de keuze der on
derwerpen en de filmische bewerking daar
van als wat de technische kwaliteiten van
beeld, toon en afwerking betrof zooveel ach
ter te staan bij de journaalfilm, zooals dis
hier in Nederland worden vervaardigd en
uit het buitenland worden ingevoerd, dat de
bioscoopdirecteuren ernstige bezwaren tegen
verdere vertooning ervan maakten. En ook
het publiek bleek, toen de eerste charme
van het zien van Indisch filmnieuws on
der invloed waarvan men veel technische
tekortkomingen mild door de vingers had
gezien geweken was, niet blind voor het
feit, dat de Indische journaals van infe
rieure kwaliteit waren. In vele vooraan
staande Nederl. bioscooptheaters werd de
vertooning van het A.N.I.F.-nieuws gestaakt
en A.N.I.F. zelf dreigde in ernstige moei
lijkheden te komen.
Dit was aanleiding voor een aantal com
missarissen van A.N.I.F. een deskundige als
den heer Roem, directeur van Profilti, welke
onderneming als vertegenwoordigster van
A.N.I.F. in Nederland optrad, te verzoeken,
in Indië eens de situatie te gaan opnemen
en zijn bevindingen, alsmede zijn inzicht in
de mogelijkheden voor verbetering en even-
tueele richtlijnen voor reorganisatie in een
rapport neer te leggen.
Op dit rapport, dat den commissarissen
thans ter bestudeering is overhandigd, wilde
de heer Roem niet vooruitloopen. Toch kon
hij ons wel iets van zijn bevindingen mee-
deelen. Hij had de overtuiging opgedaan,
dat het technisch personeel van A.N.I.F.
goed was en dat de staf, waarover men be
schikte, als meer dan voldoende beschouwd
kon worden.
Ook het materiaal en de outillage, waar
over men in Indië beschikt, voldoen aan alle
te stellen eischen. Men kan er het beste
Amerikaansche materiaal krijgen, dat hier
ook gebruikt wordt en het laboratorium is
precies zoo ingericht als het Profilti-labora-
torium in Den Haag, behoudens dan de ver
schillende voorzieningen als -koelkamers en
fans, die men in verband met het tropische
klimaat noodig heeft.
Dat ondanks dat alles de kwaliteit der
A.N.I.F.-films zooveel achter stond bij de
andere filmjournaals moet volgens den heer
Roem in de eerste plaats geweten worden
aan de kinderziekten, die een bedrijf als dit
heeft door te maken, gebrek aan menschen
die van den aanvang af weten hoe het ma
teriaal, dat hun in het algemeen vertrouwd
is, in de tropen behandeld moet worden en
hoe het op de bijzondere klimatologische
omstandigheden zal reageeren; verder ge
brek aan ervaring en routine op het gebied
der filmjournalistiek, waarvoor men het
oog van een cineast en het inzicht van een
journalist moet hebben, en tenslotte de
organisatorische moeilijkheden.
De teleurstelling bij het Indische publiek
over de slechte kwaliteit der A.N.I.F.-pro-
ductie was zoo mogelijk nog grooter dan in
Nederland, maar tenslotte is Nederland het
afzetgebied dat de kosten moet kunnen dek
ken. De kosten van een goeden filmdienst
zijn in Indië aanzienlijk hooger dan in
Nederland, omdat de afstanden er zooveel
grooter zijn, de reiskosten dus hooger wor
den en de operateurs langer onder weg zijn,
hoewel men zeer veel medewerking onder
vindt van de K.N.I.L.M., onze Indische
luchtvaartmaatschappij. Een groote decen
tralisatie achtte de heer Roem niet noodig,
hoewel de noodzakelijkheid zou kunnen blij
ken, op enkele ver van Java gelegen belang
rijke centra een operateur te stationneeren.
Over verdere richtlijnen uit zijn rapport
wilde hij zich nog niet uit laten. Slechts kon
hij ons de verzekering geven, dat de ge
ruchten, als zou de A.N.I.F. zijn werkzaam
heden staken, beslist onjuist zijn. Men zal
minstens tot 31 December van dit jaar voort-
werken en van de uitwerking der reorgani
satieplannen zal het dan afhangen of dit
voor de rijkseenheid zoo belangrijke werk
kan worden voortgezet. Veel zal daarbij
ook ervan afhangen of de regeering, hetzij
in Den Haag, hetzij in Buitenzorg, bereid is,
di werk met subsidies te steunen. Tot nog
toe heeft het particulier initiatief alles ge
dragen, doch men kan hier niet mee blijven
doorgaan als niet de overheid toont, belang
stelling te hebben voor het streven van
A.N.I.F. en het belang ervan in te zien. In
het algemeen waren de Indische autoriteiten
zeer welwillend en verleenden zij alle ge-
wenschte medewerking. De heer Roem had
daar nog verleden week bij de schietoefe
ningen van de marine in de Straat Soenda
verbluffende staaltjes van gezien.
Het kwam er nu opaan, dat deze welwil
lende medewerking in materieelen steun
werd omgezet, temeer aangezien er geen
reden is om aan te nemen, dat de Indische
Journaalfilm, wanneer de moeilijkheden
eenmaal zijn overwonnen, niet evengoed als
de Nederlandsche zich zelf zal kunnen be
druipen of zelfs winst afwerpen.
A.N.I.F. legt zich ook nog toe op de ver
vaardiging van speelfilms, voornamelijk be
stemd voor de Inheemschen. De heer Roem
voelde voor het denkbeeld van combinatie
van journaal- en speelfilm productie weinig,
omdat men zich naar zijn meening op de
vervaardiging van journaalfilms zoodanig
moet concentreeren, dat er voor de productie
van speelfilms weinig gelegenheid blijft, wil
de journaalfilm er niet onder lijden. En
voor de journaalfilm zoowel als voor de
korte documentaire levert Indië stof in over
vloed.
De eerste Inheemsche speelfilm, die de
Nederlandsche cineasten Mannus Franken
en Albert Balink voor A.N.I.F. vervaardigd
hebben, „Pareh, het lied van de rijst", is
ook in Nederland met succes vertoond, en
thans werken zij aan een tweede inlandsche
film, gebaseerd op het bekende Krontjong
liedje „Terang Boelan", lichtende maan.
De heer Roem wanhoopt niet aan de toe
komstmogelijkheden van het Indische film
journaal, zoowel in technisch als in econo
misch opzicht. Ieder Nederlander zal de
groote cultsreele beteekenis ervan inzien,
en ook de bioscoopdirecteuren in Nederland
zijn gaarne bereid het Indische journaal in
hun programma's te draaien, indien dit vol
doet aan de eischen, die zij er in het belang
van de Indische journaalfilm zelf aan mee-
nen te moeten stellen.
Reeds draaien verschillende bioscoop
theaters, in afwachting van de toegezegde
verbeteringen, weer het A.N.I.F.-journaal
en indien de door den heer Roem aange
geven richtlijnen worden aanvaard, mogen
wij hopen, dat binnen afzienbaren tijd in
alle Nederlandsche bioscopen elke week het
laatste nieuws uit Indië, driemaal per week
door de K.L.M. naar Europa overgebracht,
vertoond zal worden en in geen enkel op
zicht ten achter zal staan bij de overige
journaalfilms uit de oude en de nieuwe
wereld.
203. Opeens, rrrrrrtHé, wat schrok zij! Het was toch maar
een vogeltje, die van een tak uit de boom vloog. Maar hoorde
ze goed? Zei het vogeltje daar wat?
204. „Anneke, niet lopen te dromen, en niet naar die vreem-
b°men k»Iken- Je moet het beekje volgen. Zie eens hoe ver
ie afgedwaald bent! Je loopt helemaal de verkeerde kant op.
oop maar ac ter mij aan. Ik zal je de weg wel wijzen.
