DE WESTELIJKE EERSTE KLASSERS.
KEURIS VEROVERT ALCMARIA'S DERDE
PUNT IN DE ZAAN;
Afdeeling L
DE VIERDE KLASSERS
s
-*-»
A|.
Mi F
22
D
E
E
L 0.2
1
N
G
1
Afdeeling II.
RESERVE-SPELERS, DIE GOEDE RESERVES ZIJN.
Al weer de sterke achterhoede.
DERDE BLAD
Excelsior—Ajax ft—3.
Al spoedig bleek, dat de Amsterdammers
de meerderen in techniek waren, zoodat hun
aanvallen dan ook gevaarlijker waren dan
die van de thuisclub. Aanvankelijk wisten
de backs van Excelsior door stevig ingrij
pen de aanvallen te breken, maar toen het
spel een kwartiertje aan den gang was,
kreeg van Wijngaarden den bal bij een al-
gemeenen aanval goed voor de voeten,
waarna hij onhoudbaar inschoot CO 1).
Daarna bleef in de eerste helft het spel
vrijwel gelijk opgaan. De Rotterdammers
zetten er alles op om gelijk te maken en
bedreigden verschillende malen het Ajax-
doeL De Ajax-verdediging wist de aanval
len af te slaan. De rust ging in met onver-
anderden stand.
Na de hervatting nam Ajax het spel spoe
dig geheel in handen. Telkens weer werden
aanvallen ondernomen, terwijl de tegen
aanvallen van de Rotterdammers maar wei
nig in getal waren. De rechter vleugel van
de Amsterdammers kon door het slappe
spel van v. d. Horst niet veel uitrichten.
Daartegenover liet de linkervleugel uit
stekend spel zien. Aanvankelijk wist de ver
dediging van Excelsior nog stand te hou
den, maar op den duur moest zij toch be
zwijken. Nadat van Reenen een keihard
schot tegen de lat had geschoten, kwam het
leder voor den doelmond, waarna het aan
Leelijke misstap van Alkmaar
Het groen-witte Alkmaar deed het heel
wat slechter. Ook hier hadden we voor een
hard werkend Nieuwe Niedorp-team dat
op bezoek kwam gewaarschuwd. De Nie-
dorpers stonden wel puntloos onderaan,
doch de behaalde resultaten waren niet be
paald slecht en.... daarom was het dubbel
oppassen.
Hoe het echter ook is, de handige voor
waarts Faus, bracht heel wat beroering in
de Alkmaarsche defensie en dit bleek de
kaasmenschen noodlottig te worden. De be
zoekers haalden met een 31-zege een
leelijke streep door de groen-witte rekening.
De Alkmaarders krijgen een extra weekje
rust, om op verhaal te komen en.... we
hopen dat dit herstel zal brengen, anders
wordt de achterstand te groot.
Het leidende Wieringerwaard moest bij
M.F.C. een kostbaar punt laten (44) en
tevens de leiding afstaan aan Watervogels,
dat kans zag, de groote concurrente An-
dijk juist met een 1O-nederlaag naar
huis te zenden.
Schagen komt ook weer geducht opzetten,
doordat de Spartanen Strandvogels in eigen
huis een 41-nederlaag wisten toe te bren
gen.
B.K.C. blijft ook in de running, dank zij
de magere 32-zege, op het bezoekende
D.T.S. behaald.
De stand is hier:
Watervogels 6 4 11 15—11 9
Schagen 6 4 0 2 149 8
W.-Waard 6 3 2 1 18—12 8
B.K.C. 6 4 0 2 15—11 8
Andijk 6 3 1 2 7—6 7
Alkmaar 6 2 2 2 16—14 6
Strandvogels 6 2 13 1017 5
M. F. C. 6 12 3 14—17 4
D. T. S. 6 114 11—17 3
N. Niedorp 6 1 0 5 8—14 2
Weatel.
4.kl.A
Wieringerw.
ui
e
ii
m
vi
H
ci
N. Niedorp
Schagen
J2
"Ofi
O
-5
00
Alkmaar
Watervogels
W.waard
M. F. C.
5.2
14
1-3
Andijk
1-3
10
0.2
-
B. K. C.
3-0
3.2
3.1
3-2
D. T. S.
1-6
l.l
I
-
N. Nied
2.3
3.4
Schagen
m
1.2
0 3
Strandv.
2 1
1.4
3.7
m
Alkmaar
j
2.1
1.312.3
j
Waterv.
10
3.2
2.2!
In de B-klasse moest Meervogels al weer
heel gauw de leiding afstaan, daar de groen
zwarten van het bezoekende Verkade de
eerste nederlaag (13) te slikken kregen.
De koekmenschen hebben zich dus van de
jongste nederlaag afdoende hersteld.
Meteen kon nu Q.S.C. de leiding nemen,
ook dank zij haar overwinning bij Zaan-
landia, al kwam de zege met zeer beschei
den cijfers (23).
K.V.V. blijft zich herstellen, want nu
werd Westzaan op eigen veld met een
flinken uitslag (07) geklopt.
Bergen deed zeer verdienstelijk werk,
door het pittige en sterk in de running zijn
de Zilvermeeuwen in eigen omgeving een
kostbaar punt af te snoepen, 22. Bravo
Bergenaren!
UitgeestMonnikendam, was eveneens
een puntendeeling (22).
De stand is hier
nu:
Q. S. C.
5
5
0
0
21—5
10
Verkade
6
4
1
1
12—6
9
Meervogels
6
4
1
1
17—8
9
Zilvermeeuwen
6
3
3
0
20—9
9
K V. V.
c
3
2
1
18—7
8
Bergen
6
2
1
3
22—19
5
Uitgeest
6
1
3
2
817
5
Zaanlandia
6
1
0
5
12—20
2
Monnikendam
5
0
1
4
6—15
1
Westzaan
6
Q
Q
6
5-35
0
Stam, den rechtsbuiten, werd toegespeeld,
die onhoudbaar het tweede doelpunt maak
te (0—2).
Ook daarna bleef Ajax de sterkste. Aan
val op aanval volgde en hieruit kwam ten
slotte het derde doelpunt. Na een der tal
rijke corners zweefde de bal eenigen tijd
heen en weer voor het doel, waarbij van
Reenen met een zeer fraaien omhaal den
bal in het net wist te deponeeren (03)
V.S.V.—A.D.O. 2—4.
Deze nederlaag van V.S.V komt ten deele
voor rekening van baar zwakke backstel,
ten deele door pech, waardoor overigens
goed gerichte schoten buiten bereikt van
Koek tegen den staander van het doel van
A.D.O. terechtkwamen.
Het begin was hoopvol voor de thuisclub,
want van den aftrap af ging van der Lugt
er met den bal van door en met een fraai
schot liet hij Koek visschen. Maar het doel
punt werd Vegenbuitenspel ongeldig ver
klaard. Enkele minuten later gaf van der
Beukei A.D.O. -de -leiding- (01). Dezelfde
speler vergrootte den voorsprong tot 02
en de Korte, profiteerende van een aarzeling
in de achterhoede der gasten, maakte er
03 _van. Nog voor de rust wist van der
Lugt den achterstand te verkleinen (13).
Direct na de^ rust vergrootte Berg op
nieuw dén doorsprong' van A.D.O. (14).
Nadat V.S.V. eenige malen goede kansen
verloren* zag gaan; kwam -eindelijk een
schot van Sterk in de touwen (24).
A.D.O. ging toen verdedigen en daarmee
was alle kans voor V.S.V. verkeken.
R.F.C.—K.F.C. 1—3.
In een wedstrijd waarin de anders zoo
doortastende voorhoede -van RiF.C. totaal
uit vorm was, werd de jongste Rotterdam-
sche le klasser door JC.E.C.- op eigen veld
geklopt R.F.C. begon goed. Reeds in de
eerste minuut kreeg Verbeek een kans, zijn
harde schot stuitte van den paal terug. Toch
had de thuisclub het eerst de leiding toen
na tien minuten Verbeek doorliep op een
pass van Drok en een voorzet gaf, die over
Klokkemeyer heen in het doel belandde
(10). Reeds enkele oogenblikken hierna
was de stand weer gelijk toen bij een aanval
van links de invaller Hille tegen de lat
schoot en de Boer den terugstuitenden bal
in het net plaatste (11). Hierna ging het
spel verder gelijk op.
Na de rust begon de thuisclub goed, maar
de verdediging van K.F.C. hield stand en de
Boer en van Wensveen gaven door snelle
doorbraken de verdediging van R.F.C. voort
durend werk. Een gevaarlijke doorbraak van
van Wensveen besloot deze met een hard
schot dat Bouts al gepasseerd was, maar van
den paal terugstuitte! De Boer deponeerde
den terugspringenden bal in 't net, maar de
scheidsrechter keurde het doelpunt terecht
af wegens buitenspel. In de laatste vijftien
minuten sloeg K.F.C. haar slag. De Boer
dwaalde met den bal naar den linkervleugel
en gaf vandaar een fraaien voorzet, die door
den vrijstaanden van Wensveen ingekopt
werd (12). Vijf minuten later kreeg van
Wensveen in duidelijke buitenspelpositie den
bal en zijn voorzet werd door de Boer inge
schoten (13).
D.F.C.—V.U.C. 0—1.
Met de zon en den wind in den rug on
dernamen de gasten in het begin een serie
aanvallen, die slechts door de Dordtenaren
door energiek verdedigen onschadelijk kon
den worden gemaakt. De druk op het
Dordtsche doel werd steeds sterker, zonder
dat de voorhoede van V.U.C. het doel kon
vinden.
Tegen de rust kon D.F.C. slechts door al
les op de verdediging te zetten het doel
schoon houden. De rust kwam met blanken
stand.
Wie gedacht had, dat in de tweede helft
de rollen zouden zijn omgekeerd, kwam be
drogen uit. Het was weer V.U.C. dat het
spel in handen nam en tal van hachelijke
momenten voor het Dordtsche doel deed ont
staan. Na een kwartier gaf Beekhuizen met
een prachtig diagonaal schot V.U.C. de lei
ding. Wel spande D.F.C. zich na dezen tegen
slag tot het uiterste in en kwam weliswaar
herhaaldelijk voor het doel der gasten, doch
deze hadden er in de verdediging zoo het
oog in, dat de Dordtenaren geen succes kon
en boeken. Ook Punt, die uit de middenlinie
naar voren kwam, kon geen tegenpunt sco
ren, zoodat het einde kwam met een zege
voor de gasten (01).
D.W.S.Sparta 21.
In een spannenden wedstrijd, waarin ech
ter meerendeels zeer matig spel vertoond
werd, is het D.S.W. gelukt met 2—1 van
Sparta te winnen, waardoor de Amsterdam-
sche vereeniging haar uitstekende positie op
de ranglijst heeft gehandhaafd.
Aanvankelijk zag het er weinig gunstig
uit voor D.W.S., immers Sparta begon met
een krachtig offensief, dat zeker een kwar
tier aanhield.
Ook Caldenhove en van Stokken waren
echter op dreef en het is mede aan het ach
tertrio te danken, dat Sparta in deze perio
de geen doelpunten heeft kunnen maken.
Het D.W.S.-doel ontkwam op het nipper
tje aan een doorboring, toen Heekelaar een
verraderlijk schot van Voormolen door zijn
handen liet glippen. Hij herstelde zich echter
kranig en kon zich omdraaiend nog juist den
bal van de doellijn grabbelen.
Langzaam maar zeker nam het overwicht
van Sparta af, de middenlinie der Amster
dammers zag kans het spel te verplaatsen
met het gevolg, dat de hlauw-zwarte voor
hoede enkele aanvallen kon opzetten, welke
echter voorloopig geen gevaar opleverden.
In het laatste kwartier voor de rust was
er een D.W.S.-overwicht en 9 minuten voor
dè pauze nam Draeger een hoekschop, welke
door Melchers kon worden ingeschoten, 10.
Onmiddellijk daarna kreeg van Stokken
Jr. een fraaie kans voor open doel, toen de
Rotterdamsche achterhoede aarzelde met
ingrijpen wegens vermeend buitenspel. Twee
maal schoot van Stokken tegen Cohen op, de
derde maal was het raak, 20.
De tweede helft was 'n getrouwe copy van
de eerste drie kwartier. Wederom begon
Sparta met een offensief en aangezien de
animo in het Amsterdamsche team was ver
flauwd, ontstonden er verscheidene malen
moeilijke situaties voor het doel van Heeke
laar. Na een kwartier was het den Boer, die
op een ver naar voren gespeelden bal inliep
en doelman Heekelaar, die aarzelde met uit-
loopen, met een hard schuin schot passeerde
2—1.
Dit doelpunt bracht de spanning er weer
in. Sparta, aangemoedigd door dit succes,
zette met groot enthousiasme een serie aan
vallen op, doch Caldenhove c.s. stonden re
soluut te verdedigen. Aan den anderen kant
schoot van Stokken tegen de lat.
Knock-out geslagen!
Een tien minuten voor het einde deed zich
een zeer onaangenaam incident voor, dat ge
lukkig geen ernstige gevolgen heeft gehad.
Op een gegeven moment, toen de bal in de
nabijheid van het D.W.S.-doel zweefde, kre
gen de rechtshalf van Sparta Brandsma en
Burg van Stokken, de linksbuiten van D.W.
S., het met elkaar „aan den stok". De ver
houding tusschen deze beide spelers was ge
durende den wedstryd verre van aange
naam geweest.
Na een kleine woordenwisseling trap
te Brandsma naar den D.W.S.-er, doch
van Stokken liet zich ook niet onbe
tuigd, trachtte den Rotterdammer een
klap terug te geven. Deze bleek een
beter bokser te zijn. Met een stoot op
den kin ging van Stokken volgens alle
regelen der bokskunst voor minstens
tien tellen neer.
De heer Twisterling had van dit gevecht
niets bemerkt, omdat aan den anderen kant
van het terrein lustig doorgespeeld werd en
hij dit incident niet heeft kunnen constatee-
ren. Eerst toen het publiek, opgewonden door
deze vechtpartij, het veld wilde opstormen,
bemerkte de scheidsrechter, dat er wat aan
de hand moest zijn. Een oogenblik leek het,
of de situatie een ernstig karakter zou gaan
aannemen, doch de spelers van D.W.S. en
Sparta, de scheidsrechter en de bestuursle
den van de ontvangende vereeniging wisten
met vereende krachten de rust te doen we-
derkeeren. Enkele heethoofden werden naar
hun plaatsen teruggebracht, de scheidsrech
ter liet doorspelen, beide spelers bleven in
het veld. Zoo had dit incident gelukkig
geen ernstige gevolgen.
Over het resteerende gedeelte van deze
ontmoeting is weinig goeds meer te schrij
ven, iedereen was verheugd toen het einde
kwam.
H.-D.V.S.C.V.V. 1—1.
H.-D.V.S. heeft haar eerste puntje in dit
seizoen behaald in een wedstrijd, welke van
beide zijden niet veel fraais bood. Dank zij
het goede verdedigen van doelman van der
Tuyn, die den geblesseerden Beun verving,
bijgestaan door de trap vaste achterspelers
Lobel en Klein en den stopper-spil Bos,
slaagde de thuisclub er in de snelle C.V.V.-
aanvallen, meestal na doorbraken, af te
slaan. Slechts eens, voor de rust, konden de
achterspelers niet verhinderen, dat de links
buiten de Graaf van een trough pass profi
teerde, waarmede C.V.V. de leiding kreeg.
Lang behield C.V.V. dien voorsprong niet,
want na goed samenspel tusschen Borrani
en Breitner doelpuntte laatstgenoemde met
een schot onder de lat van korten afstand.
In de tweede helft was het een vruchtelooze
strijd van twee voorhoeden om op het gladde
veld de te sterke verdedigingen te passee-
ren. H.-D.V.S. viel het meest aan, doch C.V.
V.'s voorhoede was een tikje gevaarlijker.
Het liep echter zonder ongelukken voor
beide doelmannen af. Van der Tuyn had het
evenwel heel wat moeilijker dan Kruidenier,
want de H.-D.V.S.-voorhoede was volkomen
schotloos.
't GooiXerxes 43.
't Was geen hoogstaande match in het
Hilversumsche sportpark, gespeeld tusschen
t Gooi en Xerxes. Daarvoor waren veld en
bal te glad en de spelers te weinig op deze
euvelen ingesteld. Technisch was het spel
van Xerxes iets beter doch het werd te kort
gehouden, waardoor de Gooiverdediging
steeds gemakkelijk kon ingrijpen. De Gooi-
aanvallen waren veel verrassender en hoe
wel de Xerxes-achterhoede vaak haar heil
zocht in het buitenspel zetten, leidde dit toch
niet steeds tot succes. Zoo ontstond na 25
minuten Gooi's eerste doelpunt, toen de
Rotterdamsche verdediging, waarin invaller
Louwe maar matig voldeed, verzuimde in
te grfjpen en J. Kok de gelegenheid benutte
om de score voor 't Gooi te openen.
Dertien minuten later brak het Gooi weer
door de verdediging heen en het was
J. Cohen die fraai langs Damme inschoot
20. Een hands van C. van Es was oorzaak
van een strafschop, die door van der Vaart
volgens de regelen der kunst in een doel
punt werd omgezet (21). Doch nog voor
de rust kopte J. Cohen over den uitge-
loopen keeper heen in doel (31).
Na de rust speelde Xerxes met wind mee
en kwam af en- toe fraai combineerend voor
de Gooiveste. Uit een zuiveren pass van
Lagendaal scoorde de Jong voor de gasten
en na een half uur was het dezelfde speler,
die weder uit aangeven van Lagendaal den
gelijkmaker inzette (3—3).
De strijd werd daarna vinnig en door on
toelaatbare handelingen eenigszins ontsierd.
Toen 't Gooi op het laatst alles op alles
zette en Winthorst op de midden voorplaats
opstelde, slaagde J. Cohen er vlak voor het
einde in uit een voorzet van rechts het
winnende punt (4—3) te scoren.
H. B. S.Haarlem 04.
Veel goeds valt er van dezen wedstrijd
niet te vertellen. Haarlem speelde minder
slecht dan H. B. S. en maakte overigens een
dankbaar gebruik van de fouten der Haag-
sche verdediging, welke door het zwakke
spel der middenlinie een uiterst zware taak
had. Aangezien de aanval van H. B. S. zich
niet boven het middelmatige kon verheffen,
had de verdediging van Haarlem het niet al
te moeilijk. Toch kreeg H. B. S. spoedig na
het begin eenige eenvoudige kansen, waar
onder zelfs een strafschop, welke echter niet
werden benut. Toen Haarlem na een half 1
uur door Smit de leiding nam, was het vrij
wel met H. B. S. gedaan (0—1).
Wie na de rust, toen H. B. S. den wind in
het voordeel kreeg, een ander spelbeeld had
verwacht, kwam bedrogen uit. Reeds bin
nen enkele minuten zette Smit een straf
schop in een doelpunt om (02) en even
later kopte Kammeyer den bal via één der
palen langs Mul (03). Haarlem was toen
reeds in veilige haven, hetgeen haar gele
genheid gaf rustig verder te spelen, en zelfs
nog vijf minuten voor het einde een vierde
doelpunt te maken door Nienaber (04).
Daarmede kwam ten slotte het eindp.
D.H.C—Blauw Wit 1—7.
Deze wedstrijd tusschen D.H.C. en Blauw
Wit is geëindigd in een debacle voor de
Delftsche club welke met maar liefst
17 verloor. Het eerste deel van den wed
strijd, welke geleid werd door scheidsrech
ter Kotte, zag er zoodanig uit, dat het
allen schijn had, dat D.H.C. met de overwin
ning zou gaan strijken. Haar spel was over
het algemeen beter dan dat van de Amster
dammers, doch haar moreel bleek geen
weerstand te kunnen bieden tegen het
groote aantal doelpunten, dat in de tweede
helft door Blauw Wit werd geforceerd.
In de eerste helft speelde D.H.C. met den
wind in den rug en het Amsterdamsche
doel, dat door Ferwerda zeer goed verde
digd werd, werd onophoudelijk bestookt.
Niettemin was het Blauw Wit die er het
eerst in slaagde te scoren.
Na de hervatting was D.H.C. sterker en
het was Ditmars, die na 19 minuten den ge
lijkmaker scoorde 11. Kort daarna onder
nam echter Blauw Wit een onverwachten
uitval welke een doelpunt tot resultaat had
(12). Even later maakte Boot een fout en
daardoor werd de stand op 13 gebracht.
Met de groen-zwarten was het toen gedaan
en de Amsterdammers konden in het laatste
gedeelte van den strijd den stand regel
matig opvoeren tot 17, waarmee het einde
kwam.
FeijenoordStormvogels 32.
Voor de rust heeft Feijenoord verreweg
het beste deel van het spel gehad, er zat
gang in de ploeg, de voorhoede combineer
de vaak voortreffelijk en Vente schoot dat
het een lieve lust was, maar doelman de
Vries toonde zich een waardig opvolger van
Hollenberg. Waar de bal ook in den doel
mond belandde, steeds weer kwam het leer
terecht in de handen van de Vries. De uit
vallen van Stormvogels waren niet talrijk
maar wel gevaarlijk,temeer, omdat de backs
van Feijenoord niet altijd zeker van hun
zaak waren. Na een half uur moest daar
door van Male uitloopen, maar van Pel was
hem te vlug af en de bezoekers hadden
de leiding (0—1). Dat bleef zoo tot aan de
rust, hoezeer Feijenoord zich ook inspande
den achterstand in te loopen.
Het spel was in de tweede helft drie
minuten oud, of de Vroet bracht uit een
voorzet van Paauwe met een mooien kop
bal de partijen op gelijken voet (11).
Feijenoord nam nu meer en meer het spel
in handen, zoodat de verdediging van
Stormvogels tal van lastige vraagstukken
kreeg op te lossen. Een fout van doelman
de Vries, die een ver schot van Vente door
zijn handen liet glippen, bezorgde Feijen
oord op goedkoope wijze de leiding (21).
Het spel werd daarna forscher, soms zelfs
al te stevig, zoodat scheidsrechter van
Moorsel vrije schoppen en waarschuwingen
moest uitdeelen. Uit een pass van Kante
been wist Vente den voorsprong tot 31 te
vergrooten. Stormvogels gaf zich nog niet
gewonnen en toen van Male een bal niet ver
genoeg wegwerkte, was het door toedoen
van Gerrits Sr. 32.
De laatste minuten verliepen onder
groote spanning, maar de stand bleef on
veranderd.
Twee wedstrijden heeft Alcmaria
thans in de Zaanstreek gespeeld en drie
punten zijn er mee naar huis gekomen.
Dat is eerlijk gezegl drie punten
méér dan we bij het begin der compe
titie verwacht hadden. En nu mag men
misschien betreuren, dat het er geen
vier geworden zijn, tenslotte zijn wij
dubbel en dwars tevreden met deze drie
en we zullen nog meer tevreden zijn, als
straks aan het eind der competitie blijkt,
dat het er zes geworden zijn
Het gelijke spel in Oostzaan is zeker ver
diend, al heeft het er voor Keuris' doel soms
hachelijk uitgezien. Maar weer stond deze
lange doelman pal en weer hield hij er
eenige formidabele schoten uit op een wijze,
die onverbeterlijk was. Wjj hebben de vorige
week al gewezen op deze jonge kracht, maar
wat hij gisteren liet zien, stempelt hem tot
een der allerbeste doelverdedigers, die Alc
maria ooit gehad heeft. Hij heeft feeling, hij
stompt, wanneer dat noodig is en hij vangt
het leer, als hij dat veiliger vindt. Dat doet
hij onbewust, maar dat is juist het ware. Bo
vendien gebruikt hij zijn lengte, zoodat een
hoog schot hem niet gemakkelijk zal verras
sen.
En toch, Alcmaria profiteert nog lang niet
genoeg van dezen doelman. De voorhoede
n.L is nog steeds niet goed ingesteld op zijn
verre trappen, die voor de rust tot ver over
de helft kwamen.
Echter, niet Keuris alleen heeft goed werk
gedaan; de geheele achterhoede was een
hecht steunpunt, dat vrijwel alle stormloo-
pen glansrijk doorstond. Dat er een doelpunt
gemaakt werd, doet aan de kracht van deze
achterhoede niets af. Dan moet de voorlinie
maar zorgen, dat er wat meer doelpunten
door haar gemaakt worden.
In de middenlinie waren de Grand en
Gerritse als vanouds en paste Helderman ook
nu zich waer uitstekend bij dit tweetal aan.
Hjj blijkt meer en meer een kracht, waarop
te bouwen valt. Vooral zijn plaatsen is van
behoorlijk gehalte en steekt uit boven het
gemiddelde.
Alleen die voorhoede. Dat blijft een
puzzle. Op het oogenblik moet alles teveel
van v. d. Pol komen. En nu is deze rechts
binnen wel zeer goed op dreef, maar hij kan
het alleen onmogelijk af. Het is daarom zoo
;ammer, dat Schaaper blijkbaar zijn zelfver
trouwen even kwijt is. Hij schiet tenminste
vrijwel niet meer en dat bevreemdt ons.
Schaaper heeft heelemaal geen reden, om
minder zeker te zijn, want hij kan spelen en
goed ook en hij kan schieten en zeer gevaar
lijk ook. Komaan Schaaper, gooi die down
heid over boord, durft en het succes
komt. Dan zijn er de twee buitenspelers. Zij
hebben ons gistermiddag bepaald teleurge
steld; Keppel door zijn traagheid en Hamstra
door zijn teveel gegoochel in den hoek.
Waarom toch niet voorzetten, of desnoods
zelf een strak schot gelost? Dat zijn twee on
derdeden, die Hamstra verstaat en waarvan
hy gebruik moet maken.
En verder is er het middenvoorvraagstuk.
Stelma schijnt wel een zeer zwakke knie te
hebben, want voor de zooveelste keer viel
hij uit, deze keer al in de eerste minuut. Toen
kwam Jur Homan, die hard gewerkt heeft,
maar die te langzaam geworden is. Dat is
niet zijn schuld, maar de ouderdom wreekt
zich.
Homan, hoe hard hij dan ook werkte, is
adem te kort gekomen en misschien was de
te zwakke bezetting der middenvoor-plaats
wel oorzaak van het gelijke spel.
Dat brengt ons op de kwestie der inval
lers. Het heeft er op het oogenblik te veel
van weg, dat het tweede elftal belangrijker
is dan het eerste. Want anders zou men toch
voor het eerste goede reserves meenemen.
Maar is die taktiek wel juist?
Zeker, wij begrijpen het wel, dat het
tweede zoo spoedig mogelijk het verloren
terrein moet heroveren en op het moment
staat het reserve-elftal cr fraai voor en heeft
de leiding in de competitie genomen. Maar
wij dachten, dat het eerste belangrijker
was.
Er zijn op het oogenblik vijf punten ver
overd in vijf wedstrijden. Dat is op zich zelf
niet slecht, maarals men de stand na
gaat, dan ziet men, dat er weinig krachtsver
schil is tusschen de ploegen onderling. En
daarom mag Alcmaria zich nog lang niet
veilig wanen; integendeel, het moet zorgen
zoo gauw mogelijk ver van de onderste
plaats af te komen. En dan maar ook pas
dan mag men zijn aandacht schenken aan
het tweede.
We hebben het nu weer gezien met den
invaller voor Stelma; we hebben het zelfs
in denzelfden wedstrijd nog eens gezien
met den invaller voor Gerritse. Ook deze
was onvoldoende en ook hier ware een
speler van het tweede op zijn plaats ge
weest.
Alcmaria, ge zjjt op den goeden weg wat
de resultaten betreft; ga nog een stapje ver
der en zorgt ook voor goede reserves, des
noods met opoffering van de kansen van het
tweede.
Als we tot den wedstrijd zelf terugkeeren,
dan mogen we zeggen, dat over het alge
meen de vechtlust van het elftal even groot
was als in Wormerveer en dat men met man
en macht het eenmaal verworven deel ver
dedigd heeft. Dat in de laatste vijf minuten
het winnende doelpunt niet kwam, het was
voor de withemden jammer en de kans er
voor is er terdege geweest.
Het elftal der Oostzaners was geheel an
ders dan dat van Alcmaria. Het bestond ook
uit hardwerkende spelers, maar er waren er
te veel, die technische tekortkomingen had
den. Zoo was bijvoorbeeld de linksbuiten al
een heel zwakke speler, dje echter voor zijn
club veel goed maakte, door den gelijkmaker
te scoren. Veel beter was de rechtervleugel,
die bovendien prachtig gesteund werd door
den rechtsmidden, die wellicht de beste spe
ler der Oostzaners was.
Mooi voetbal spelen de Zaankanters niet.
Het is robust en het is snelheid, waarin het
succes zoekt. En dat schijnt net voldoende
te zijn. Overigens was het spel zeker niet te
forsch. De voorhoede mag wel wat beter lee*
ren samenspelen en ook het schot verbete
ren. Anders komen er heel weinig doelpun
ten.
Tenslotte mogen we nog wel even den
scheidsrechter noemen. Deze had het spel
werkelijk geheel in handen, maar hij floot
naar onzen smaak ongeveer drie keer te
veel. Vrijwel steeds bevoordeelde hij den
overtreder, wat toch nooit de bedoeling kan
zijn. Dat vele fluiten deed heel erg afbreuk
aan het spel, dat dan ook lang zoo goed niet
was als vorige keeren. Maarbeide paf-
tijen werden nauwkeurig gelijk bedeeld.
De wedstrijd.
Op het zware veld kreeg Alcmaria het
eerst het windvoordeel, maar er was nauwe
lijks begonnen, of Stelma moest zich al laten
vervangen door Homan. De gladheid van het
veld bleek voor beide partijen in het begin
een groote handicap, want het spel was zeer
onbenullig.
Na een ver, maar juist iets te hoog gericht
schot van Homan, ging de rechtervleugel va"
O.S.V. tot den aanval over, maar Koning
zorgde voor de opruiming. Meteen zat Alc
maria voor het O.S.V.-doel, waar Keppel
juist naast schoot.
Geleidelijk werd Alcmaria een tikje ster
ker, maar de scheidsrechter onderbra
