Herdenking Dr. Abraham Kuyper. De turnkring Alkmaar en Omstreken jubileert. ^Buitenland ALKMAARSCHE COURANT van DONDERDAG 28 OCTOBER 1937 Ledenvergadering der Vrije Universiteit. Toespraken van Dr. Colijn. Nieuws in 't kort. SPORT Dames en heeren keurturners naar Alkmaar. WAT DE KRING DEED. Bakhuys bracht beroering in de Fransche voetbalwereld. Wat er aan het verleenen van zi]n werkvergunning voorafging. DERDE BLAD De Vrije Universiteit te Amsterdam heeft vanmiddag het eeuwjaar van haar stichter, dr. A. Kuyper, op plechtige wijze herdacht met een ledenvergadering en een openbare senaatszitting in de Apollohal te Amster dam. De ledenvergadering, welke zeer druk be zocht was, werd om half elf geopend met een kort woord van welkom door den president-directeur, dr. H. Colyn! De minister-president, dr. H. Colijn, werd bij zijn binnentreden met gejuich en ap plaus begroet. Achter hem kwamen de mi nisters van Dijk en de Wilde, de burge meester van Amsterdam, dr. W. de Vlugt, en de curatoren en hoogleeraren van de Vrije Universiteit, die allen op het verhoog de podium plaats namen. De bijeenkomst begon met het zingen van psalm 146, het eerste en derde vers, en het voorlezen van psalm 138, waarna dr. Colijn in gebed voorging. Aan de president en eere-presidente van het vrouwencomité, mevrouw S. VerdamOkma en mevrouw dr. H. Colijn, werden bloemen aangeboden door kleinkinderen van drie mannen, die leven en werk gaven aan de Vrije Univer siteit, n.L de heeren J. van Oversteeg, C. Verweyk en D. Schut. Dr. Colijn zeide, dat deze vergadering eigenlijk een gewone ledenvergadering is van de vereeniging voor hooger onderwijs, wellicht met meer introducees dan gewoon lijk, doch spreker wenschte te volstaan met de korte openingsformule. De vergadering werd daarop officieel geopend. Het Hollandsch vocaal kwartet, bestaande uit To van der Sluys, Suze Luger, Louis van Tulder en Willem Ravelli, bracht hierop een tweetal liederen ten gehoore, n.1. „Een zucht beheerscht mijn leven", woorden van dr. A. Kuyper, getoonzet door Hubert Cuypers, en het kwartet uit het oratorium „Elias" van Mendelssohn Bartholdy. Vervolgens verkreeg mevrouw S. Ver damOkma, presidente van het Vrouwen- V. U. plan 1937, hetwoord om aan heeren directeuren het gespaarde bedrag over te dragen. Spr. gewaagde van den grooten bij val, welke het plan vond. Ook aan de landsgrenzen stoorde de actie zich niet Ze vond haar weg in de oost en in de west en tot in Zuid-Afrika. Het resultaat is dan ook zeer verblijdend. Als netto-opbrengst vermeldt de nota rieel gepasseerde akte het bedrag van 311.781.89. Toespraak mevrouw Woltjer van Schelven. Mevrouw L. B. Woltjervan Schelven, die vervolgens het woord verkreeg, zeide dat het comité voor het „5-jarenplan" van de vrouwen in Indië haar heeft opgedragen, als zijn vertegenwoordigster op dezen dag op te treden en de in Indië verzamelde som aan de directeuren van de Vrije Universiteit aan te bieden. Spr. zeide, dat als zij de bijdrage niet meer dan een goede vijfduizend gulden vergeleek met wat de vrouwen in Holland hebben bijeengebracht, haar wel een zeer groote bescheidenheid past. Elke gave, die met het hart gegeven wordt, is echter waard om aangenomen te worden. Mevrouw Woltjer verzocht directeuren om zóó de Indische bijdragen te aanvaarden. Dr. H. Colijn spreekt. Vervolgens hield de president-directeur van de Vrije Universiteit, dr. H. Colijn, een toespraak, welke hij voornamelijk bedoelde als een woord van dank, dat hij richtte tot mevrouw Verdam, mevrouw Woltjer en mevr. Potgieter en al degenen, die hadden medegewerkt om deze herdenking te doen slagen. Voornamelijk de actie van het vrouwen comité was het, die spr. met erkentelijkheid herdacht, en het fonds, dat de Universiteit in stand houdt. Dit fonds is bijeengebracht door gaven van eenvoudigen en ontwikkel den, ook door vrouwen, zoo zeide spr., die in het huishouden de dweil ter hand nemen. Het is het geloof van het eenvoudige vrome volk, dat deze hoogeschool draagt. Wanneer wij nu heengaan, zoo vervolgde spr., dan weten wij, hoe wij een krachtigen steun kunnen verleenen aan de Vrije Uni versiteit. De geslaagde arbeid, waarvan wij zoojuist de vruchten hebben gezien, wijst ons den weg daartoe aan. Dr. Colijn besloot met de voorlezing van een stuk door staatsraad Idenburg in de „Standaard", waarin een pleidooi voor de Vrije Universiteit wordt gehouden en deed dan mededeeling van enkele giften voor het fonds die uit de vergadering waren binnen gekomen. Na gemeenschappelijken zang werd het moderamen van het vrouwen- comité decharge verleend. In totaal was een bedrag van 313.000 bijeengebracht. «ede mr, dr. S. de Vries Czn. Na gemeenschappelijken zang en „de charge" van het moderamen van het vrou- mencomité volgde een toespraak van den president-curator, oud-minister mr. dr. S. de Vries Czn. Rede mr. S. de Vries. Deze begon met de opmerking, dat de gereformeerden in de van de Heilige Schrift vervreemde kringen geen al te goeden naam hebben om hun opinie over de vrouw in het maatschappelijk leven. Wij zyn er bijv. tegen, aldus spr., dat de vrouw plaats neemt in de openbare colleges. Wij geven niet toe aan den eisch. dat man en vrouw gelijke rechten hebben op alle le vensgebied. Wij houden nog vast aan de bepaling van ons Burgerlijk Wetboek, dat de man het hoofd der echtvereeniging is en beluisteren daarin een taal, die bijna woordelijk uit de heilige schrift is overge nomen. Dat alles heet geringschatting van de vrouw. Doen wy echter inderdaad onder in waardeering voor onze vrouwen? Wie eerst de vrouw het meest? Hij, die haar tracht wys te maken, dat zij volkomen gelijkwaardig is aan den man en er naar moet streven dezelfde be trekkingen als hij te veroveren? Of hy, die oog heeft voor haar bestemming, bij scheppingsordinantie haar gegeven? Ik heb onbegrensden eerbied, zoo ging spreker voort, voor die schaar van gerefor meerde vrouwen, die haar huiskamers ver laten hebben en in moeizame volharding een kapitaal van ruim drie ton bijeenge zameld hebben ter uitbreiding der exacte faculteiten aan onze Vrije Universiteit! Zijn ze daarmee niet buiten haar vrou welijk terrein getreden? Het moet gezegd: met mannenmoed hebben ze dit kranig werk verricht, doch ze hebben daarbij niets van haar vrouwelijke zachtheid en teeder- heid, waarin zij zoo uitbloeien boven ons, mannen, ingeboet. Neen, ze zijn op eigen terrein gebleven! Zy zyn de eerste en voornaamste opvoe ders der jeugd. Niets overtreft in teeder- heid de moederlijke liefde. Geen paedagoog verstaat het beter godsvrucht in het kinder lijk gemoed aan te kweeken dan de moeder. Zij ziet de gevaren, die haar kind bij het opvoeden bedreigen. Zy weet, hoe vooral de studie het kinderlijk geloof in den huise- lyken kring gekweekt, bedreigde. Toen dan ook Kuyper zijn genialen greep deed op het gebied van het onderwijs en de Vrije Universiteit stichtte, vond hij weer klank in gereformeerde moederharten!Is het dan wonder, dat die moeders, dat die vrouwen het bestaan dier Universiteit mee wilden helpen verzekeren, dat zij in stilte rondgaande om duizenden kleine gaven in te zamelen, zich welbewust waren aan een heilige zaak te arbeiden ten bate van hun eigen kroost? Als president-curator der Vrije Universi teit dankte spr. de vrouwen voor haar werk. God zegene haar er voor! Van de Duitsche nationaliteit vervallen verklaard. - De vroegere hoofdredacteur van het „Berliner Tageblatt" Theodor Wolff, is bij beschikking van den rijksminister van Binnenlandsche Zaken van de Duitsche na tionaliteit vervallen verklaard. Zyn ver mogen is in beslag genomen. Wolff, die thans in het buitenland vertoeft, was bekend door zijn artikelen over de buitenlandsche politiek. Hij is 69 jaar oud. Nog 66 anderen zijn van de Duitsche nationaliteit vervallen verklaard onder wie de in Oostenrijk ge boren graaf Arco Auf Valley, bekend om zijn liberale denkbeelden. De anti-semietische relletjes in Polen. - Anti-semietische incidenten in Polen hebben zich voorgedaan aan de polytechnische school te Lwow, waar vyf joodsche studen ten gewond zijn en te Wilna, waar de ruiten van verscheidene joodsche winkels werden vernield. In de streek van Koejawy wordt een „jodenlooze week" gehouden: de nationalisten zijn voornemens voor alle winkels van joodsche eigenaars de wacht te betrekken. De advocaten vereeniging te Lodz heeft in haar statuten de „Ariërparagraaf' ingevoerd. Dooden bij huisinstorting. Gisteren zijn te Minneapolis (Am.) twee verdiepin gen ingezakt van het gebouw voor den fruithandel, gelegen in het hart van Min neapolis, waarbij twee personen den dood vonden en tien anderen verwondingen op liepen. Vier hunner verkeeren in levensge vaar. Een jacht op de Middellandsche Zee in moeilijkheden. - Een onderzoek, dat is in gesteld naar de indentieteit van de vier op varenden van het jachtje Coquelicot, dat stuurloos en zonder opvarenden werd aan getroffen by het eiland Riou (in de buurt van Marseille) heeft uitgewezen, dat de eigenaar van dit schip een Nederlander zou zijn geweest, n.L de 25-jarige heer Brod- haag. Een jonge vrouw, die zich eveneens aan boord moet hebben bevonden, zou Maria Cornelia Wamelen heeten. Deze is op 21 Januari 1916 te Utrecht geboren. De beide andere opvarenden waren Francisco Hernandez de Agierro, de 24-jarige zoon van den Cubaanschen zaakgelastigde te Brussel en Antiago Alonso Yllera, een 26-jarige jon geman. Het schijnt, dat dit gezelschap door een storm is verrast en, weinig bedreven in het zeilen, over boord is geslagen. In het jacht bevond zich een groote voorraad wapenen, geneesmiddelen, gereedschappen en verscheidene zeekaarten, uit welke laatste valt af te leiden, dat de jongelui van plan waren een langdurigen kruistocht te maken naar Napels en Zuid-Italië. Geen enkel slachtoffer is gevonden. Mijnwerkers opgesloten. - Men vreest, dat 14 mijnwerkers tengevolge van een ontploffing in een myn te Anchorace (Alas- ka) den dood hebben gevonden. Reeds zyn zes lijken geborgen, men koestert weinig hoop. de anderen te redden. Instructies voor den idealen politie, man. - Turksche politiebeambten moeten volgens een nieuwe instructie van het mi nisterie van Binnenlandsche Zaken „jong, helder, goedgekleed en knap" zyn, doch bovenal beleefd jegens iederen burger of vreemdeling. Een schoenpoetser of een lid van het Turksche parlement, een buiten landsche arbeider of een reizende milion- nair hebben volgens het ministerie het zelfde recht om door de politie hoffelijk te worden behandeld. Zij moeten op alle redelijke vragen welwillend antwoorden en wanneer zij het antwoord niet kennen, moe ten zy de vragers zenden naar menschen, die het weten kunnen. Voortaan zullen politie-officieren slechts gerecruteerd wor den uit jongelui, die hooger onderwijs hebben genoten. Bevordering kan slechts op grond van verdienste geschieden. Zij die vreemde talen kennen, zullen speciale on derscheidingsteekenen krijgen en de voor keur genieten. Politie-officieren, die dienst doen aan de grens of in de havensteden, zullen vreemde talen moeten kennen. Slechts officieren, die de cursussen van het politie-instituut, dat te Ankara is gesticht, met succes hebben gevolgd, zullen de hooge posten in het politiecorps mogen bezetten. Een haai gevangen. - Een visscher van Malo des Bains heeft in zijn netten een haai gevangen van zeven meter lengte. Het monster woog niet minder dan driehonderd kilo. Vergiftiging in kachelfabriek. - In een kachelfabriek te Petrograd aan de grens van Joegoslavië en Hongarije zyn gisteren een ingenieur en vyf werklieden door giftige gassen bedwelmd. De ingenieur en twee der arbeiders kwamen om het leven. De toestand in Marokko. - Bij het uit gaan der Moskee te Port Lyautey in Ma rokko trachtten gisteren honderden inboor lingen te betoogen tegen de arrestatie van eenige leden van het bestuur der nationa listische beweging. Toen de politie den stoet wilde leiden, ontstond er een hand gemeen, waarbii zes menschen gewond wer den. De politie moest toen van de wapenen gebruik maken, tengevolge waarvan twee inboorlingen gedood en drie gewond wer den. Dioeri, lid van het comité van actie, werd gearresteerd. Brand in het Balfourbosch. - In het Balfourbosch op de heuvels van Nazareth heeft een geweldige brand gewoed. Men veronderstelt, dat de brand moedwillig is gesticht. Duizenden boomen zijn mede door den krachtigen wind vernield. Schrijver veroordeeld. - De rechtbank van Boedapest heeft den Hongaarschen so cioloog Imre Kovacs, den schrijver van het boek „Zwijgende Revolutie", wegens op ruiing tegen de rijken en laster tegen den Hongaarschen staat, veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf. Bovendien werd gelast het boek in beslag te nemen. Een testament op een gramofoonplaat. - Een inwoner van Brisbane in Ausratlië heeft een wel zeer ongebruikelyken vorm voor zijn testament gekozen. Hij heeft zijn laatsten wil vastgelegd op een gramofoon plaat die na zyn dood in tegenwoordigheid van zijn verzamelde familieleden en vrien den zal worden afgedraaid. De turnkring Alkmaar en omstreken jubileert! Opgericht in het seizoen 1912- 1913, herdenkt hij dit seizoen het 25- jarig bestaan en er zyn redenen te over, om dit zilveren feest te herdenken met een zeer bizondere uitvoering. Want de turnkring heeft heel wat ge daan voor de turnbeoefening, heeft heel wat gedaan voor het K.N.G.V., van welk verbond de kring een onderafdee- ling is. Om even iets over den jubileum-avond te vertellen: het K.N.G.V. stuurt Zaterdag 13 November op den avond van het feest zijn keurcorpsen dames en heeren naar Alk maar en deze zullen daar een uitvoering ge ven, waarvan de zaal in vervoering zal ko men. Och, men weet het: onze dames hebben een naam op te houden. Op de Olympische Spe len te Amsterdam in 1928 veroverden zij de gouden medaille en hoewel ze jammer ge noeg, haar titel later niet verdedigd hebben, zijn haar prestaties nog steeds vooruitge gaan. We kunnen dus op den Turnkring avond zeker iets heel bizonders zien. En dan de heeren! Voor hen is het een zeer bizondere dag. Want op het oogenblik werkt men bij het K.N.G.V. met een groote groep heeren, om tot een selectie te komen voor de naderende wedstrijden tusschen Ne derland en Tsjechoslowakye. Op 7 November zal te Leiden het heeren-keurcorps worden benoemd, dat tegen Tsjechoslowakije de Ne- derlandsche kleuren zal verdedigen en dit keurkorps zal een week later in Alkmaar demonstreeren. Dat beteekent dus een groep turners, die voor de volle 100 pCt. geoefend zijn. Acht dames en acht heeren, de allerbesten van ons geheele land, komen dus in de Har monie. Zoodat we hier iets zullen zien, dat bijzon der uniek is! Grepen uit de vervlogen jaren. Wij hebben dezer dagen een avond doorgebracht by den tegenwoordigen voorzitter van den turnkring, den heer Reurslag en met hem en de andere be stuursleden van den kring genoegelijk zitten praten over den „goeden ouden tyd". En wij hebben heel veel gehoord over de 25 jaren van den kring; heel veel, dat niet voor publicatie geschikt is; heel veel ook, dat wel gememoreerd mag worden. Het is in dit verband wel eigenaardig, dat van een paar perioden geen notulen of aan- teekeningen beschikbaar zijn. Want toen wij graag iets wilden noteeren over de eerste ja ren, toen moest eigenlijk alleen het geheu gen der bestuurders ons helpen. Want tct ongeveer 1918 ontbrak elke gegeven Het K.N.G.V., dat in 1913 nog lang niet droomde over het praedicaat „Koninklijke", bestond toendertijd uit gewesten, die min of meer zelf^andig werkten. Zijn diéjjfeewesten te groot geweest voor een intensieve samenwerking? Wij weten het niet, maar wel is bekend, dat de Alk- maarsche vereenigingen Kracht en Vlug heid, de Halter en Turnlust in 1912 de kop pen bij elkaar staken, een commissie be noemden en aan deze opdracht gaven om plannen uit te werken tot oprichting van een turnkring als onderdeel van het gewest. Deze commissie, bestaande uit de heeren P. G. J. Jung (sindsdien overleden), J. Ter- maat en H. Lindeboom, ging met ijver aan het werk, stuurde circulaires aan veertien turnvereenigingen in Alkmaar en omgeving, convoceerde spoedig daarop een vergadering en mocht het genoegen smaken, dat op die vergadering de turnkring Alkmaar en om streken werd opgericht. Natuurlijk was een der allereerste daden het benoemen van een bestuur en een technische commissie. Voor het eerst werd als bestuursleden gekozen de heeren P. G. J. Jung J. Termaat, H. Lm deboom, J. Swetsman, Snoeks, Ootjes en Bult en als leden der T.C. de heeren C. v. d. Sluis (f), J. J. Pol en J. Schrieben. Verder werd bepaald, dat steeds een turndag zou worden gehouden en dat vaardigheidsproe- ven zouden worden afgenomen. Dat alles had tot ondergrond, de turnsport op hooger peil te brengen en de turnbeoefening meer nog dan voordien te propageeren. Er werd gewerkt! Dat doel werd volkomen bereikt; misschien niet heelemaal op de manier, zooals het be stuur zich dit gedacht had, maar dat is voor ons bijzaak. Hoofdzaak is, dat er onder de aangesloten vereenigingen een groote naijver kwam; ieder oefende en trainde zooveel als in zijn vermogen lag, om toch maar vooral zijn eigen vereeniging een eerste plaats te bezorgen. En zoo kwam het, dat bijvoorbeeld de Alkmaarders J. J. Pol en J. Schenke wel dra tot de allerbeste turners van Nederland gingen behooren en overal heen trokken, om prijzen te behalen. Helaas! de mobilisatie kwam en met deze de moeilijkheden in den kring. Tal van leden en bestuursleden werden onder de wapenen geroepen en hoewel er nog wel geturnd werd, ging alles heel gebrekkig. Misschien is die mobilisatie ook wel oorzaak geweest van het totale ontbreken van gegevens over het intieme leven van den kring. Pas tegen het einde der mobilisatie werd den kring nieuwe leven ingeblazen. Maar als men de jaarverslagen leest, dan merkt men toch, dat lang niet alles in orde was. Er wer den wel kringdagen georganiseerd, er wer den wel vaardigheidsproeven afgelegd, zelfs werd er deelgenomen aan slingerbalcompeti- ties e.d., maar toch, er ontbrak veel, dat goed geweest zou zijn in het belang van de turn beoefening. De laatste jaren. Gelukkig is er geleidelijk een verandering ten goede gekomen. Langzamerhand werd het feit der uitvoeringen opgevoerd, de jaar verslagen werden eveneens uitvoeriger en opgewekter, het ledental groeide regelmatig en zoo komen we dan eindelijk tot de pe riode van thans. En voorzitter Reurslag vertelde: Myn eer sten turndag, dien ik als voorzitter van den kring meemaakte, nu een jaar of acht gele den, vergeet ik nooit. We waren in Heiloo en daar was ook een bondsbestuurder aan wezig. 't Gevolg was een critisch verslag, dat niet zuinig was! Of we 't erg vonden? Wel nee! We deden er ons voordeel mee en het gevolg was, dat elke volgende turnkringdag beter georga niseerd werd en dat het peil der uitvoeringen steeds steeg. Daarbij kwam, dat de vaardigheidsproeven verdwenen. Deze beantwoordden n.L niet aan haar doel en we besloten toen, om per- soneele wedstrijden le, 2e en 3e graad te organiseeren. Dat zijn de nu zoo populaire Korenbeurs wedstrijden geworden. Verder werden er vereenigingswedstrijden in het leven geroepen, allen betrekking hebbende op vrije oefeningen. En tenslotte werden athletiekkampioenschappen georganiseerd. Nog was men niet tevreden. Steeds om vangrijker werd het werk van den kring en zoo herinneren wij ons de dual-meet tusschen Alkmaar en West-Friesland, georganiseerd door beide kringen. Deze dual-meets zijn van grooter belang, dan men oppervlakkig meent. Want nu moest de kring een keurploeg samenstellen. Het di recte gevolg daarvan was, dat de beste tur ners en turnsters gezamenlijk gingen oefe nen en dat uit dezen grooten groep een nauwkeurige selectie werd gedaan. En zoo zijn de dames en heeren ook thans weer aan het oefenen voor den kringwedstrijd tusschen Alkmaar, Kennemerland en Holl. Zuider kwartier. Daar moet wel iets goeds uit groeien! Een paar cijfers. We zullen dit artikeltje besluiten met een paar cijfers, die voor zich zelf spreken. By de oprichting in 1913 waren 7 vereeni gingen aangesloten met totaal 137 heeren en 53 dames. In 1918 waren deze getallen resp. 7, 141 en 64, in 1926 was het ledental totaal 278, in 1932 (toen ook de jongeren lid wer den) resp. 117 heeren, 124 dames, 281 meis jes en 257 jongens en op het oogenblik telt de turnkring 12 aangesloten vereenigingen met 180 heeren, 225 dames, 300 jongens en 450 meisjes. De vereenigingen, die thans lid zijn van den kring, zijn: de Halter, Turnlust en Kracht en Vlugheid (allen Alkmaar), Be Quick, Bergen; O.K.K., den Helder; Olym- pia, Schoorl; U.d.I. N.E.A., Hensbroek; Voor waarts, Stompetoren; D.O.S., Castricum; D. A.S.K.O., Warmenhuizen, Turnlust, Oterleek en Voorwaarts, Koedijk. En het huidige bestuur ziet er als volgt uit: H. J. Reurslag, voorzitter; P. Vader, 2e voorzitter; W. Portegijs, secretaris en P. Miessen, penningmeester, terwijl de techni sche commissie bestaat uit de heeren G. de Rie, voorzitter, W. Portegijs, secretaris, F. Nol, A. Kamp, J. Mooij en A. Kamp, allen leden, terwijl voor de athletiek medewerking verleenen de heeren C. Bakker uit Heiloo en C. Pronk uit Warmenhuizen. De kring is verder vertegenwoordigd in de H.L.O. en in de eommissie tot ontwikke ling en ontspanning van werkloozen. Men ziet uit bovenstaande, dat de kring alle moeilijkheden te boven is gekomen, dat hij zelfs zijn vleugels verder uitgespreid heeft en thans een schoone toekomst tege moet gaat. De feestavond van 13 October mogen een waardig slot zijn van de eerste 25 jaren; de kringbestuurderen zullen dan door velen ge complimenteerd worden. En een volle zaal zal getuige kunnen rijn van een turnavond, die iets heel, heel bizon ders zal bieden! Voetbal. De werkzaamheden, verbonden aan het verleenen van een werkvergunning aan Bakhuys in Frankrijk hebben meer beroering en onderlinge oneenigheid in de Fransche voetbalwereld gebracht, dan de buitenstaander zou vermoeden. Voor de tweede maal zou het „geval Bakhuys" Woensdag j.L definitief beslist worden en voor de tweede maal werd de beslissing uitgesteld, nu tot gisteravond. In de zitting van Woensdag van de com missie, belast met het onderzoek in de kwestie, ging het zeer geheimzinnig toe. Voor het begin der beraadslagingen moes ten de aanwezigen hun eerewoord geven, niets over de besprekingen en over het eventueel te nemen besluit los te laten, voordat het besluit van de F.F.F.A. open baar gemaakt was. Zooals men weet, ver leent de F.F.F.A. tenslotte de werkvergun ning, al zal daarbij het oordeel van de commissie een beslissende rol spelen. Ondanks dit verzoek om geheimhouding kunnen wij toch mededeelen, dat de leden van de commissie het eenstemmig eens waren over het feit, dat het „geval Bak huys" in wezen weinig verschilde van de aanvragen om werkvergunning, die van de andere buitenlanders behandeld waren. Bovendien sprak de commissie als haar oor deel uit, dat de geheele zaak sterk overdre ven was en dat men den betrokkene veel in de schoenen wilde schuiven, wat abso luut bezijden de waarheid was. Zijn er evenwel in deze zaak toch fouten gemaakt, dan zijn deze begaan door de F.C. Metz en de Stade Reims, die geen van beide reglementair gehandeld hebben. De commissie stelde dan ook de F.F.F.A. voor, Bakhuys een werkvergunning te verleenen, maar de beide betrokken vereenigingen een flinke boete op te leggen. Lotsy's oordeel. Ook de heer K. Lotsy schijnt zijn oordeel in deze kwestie te hebben gegeven. Toen hij n.L op 10 October, ter gelegenheid van den wedstrijd FrankrijkZwitserland in Parijs vertoefde, was hy eenige uren de gast van den heer M. Rimet, den voorzitter van den Franschen voetbalbond. Bakhuys vond by den heer Lotsy geen genade en hij maakte den oud-internationaal bittere verwijten over zyn gedragingen in Nederlandsch voetbalverband. Op den heer Rimet maakte die oordeel grooten indruk en zoo was het geen wonder, dat hij den heer Herlory, voorzitter van de F.C. Metz, toen deze hem wilde spreken, antwoordde: „U komt over het geval Bakhuys? Dat betreur ik en ik wil u eerlijk verkla ren, dat ik zal aftreden als voorzitter van den Franschen voetbalbond, als dit lichaam Bakhuys een werkvergunning geeft". Lotharingen dreigt. Het onderhoud tusschen de heeren Rimet en Herlory wierp verder nog een eigenaar dig licht op de verhoudingen in de Fran sche voetbalwereld. De heer Herlory gaf daarby een typisch kijkje op de stemming, die in Lotharingen ten opzichte van de F.F.F.A. heerscht. „De Lotharingsche voetbalwereld", zoo ver klaarde de heer Herlory, „verlangt dringend de werkvergunning voor den Hollander. Mocht deze niet afkomen, dan zal zy onge twijfeld de voetbalsport boycotten". In dit verband herinnerde de voorzitter van de F.C. Metz aan een soortgelijk geval in Strassbourg, waar de massa het ook niet eens was met een besluit van den bond en de heer Rimet gedwongen was met het ge heele bondsbestuur naar deze plaats te ko men, om de gemoederen weer tot rust te brengen. De Lotharingers voelen zich blijk baar nog altyd by Parijs achtergesteld en gezien hun opvliegenden aard, achtte de heer Herlory moeilijkheden met hen niet uitgesloten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 9