Losse notities.
Normandië-Nederland 2-2.
DERDE BLAD
is niet gelukkig geweest, hij had een zeer
sterken halfspeler tegenover zich. Ik zie in
Bergman wel een speler, die in de toekomst
de aangewezen linksbuiten van het Neder-
landsch elftal wordt. De linkervleugel was
beter dan die van rechts. Smit heeft met
plezier gespeeld. Caldenhove was beslist de
beste en Anderiessen was in de middenlinie
misschien niet in supervorm, zijn spel wes
koch zeer goed. Het verband tusschen We-
ber en Pellikaan was matig.
De Fransche achterhoede ruimde goed op
en maakte een gepast gebruik van haar
lichaamskracht. De spil viel zeer mee en
Langiller in de voorhoede was zeer gevaar
lijk. Onze tegenstanders speelden met geest
drift, maar beheerscht en vooral hun aan
geven van den bal viel zeer mee.
De heer E. O. M u n d t, lid der keuze
commissie, vond het een goeden snellen
wedstrijd. Nederland heeft ongelukkig ge
speeld. Smit heeft goed gespeeld en zijn
doelpunten waren subliem. We hadden op
het oogenblik geen andere spelers voor ie
voorhoede, ziedaar mijn meening over het
experiment. En we hebben pech ook gehad
schoten tegen paal en lat. Paauwe vond ik
den besten man van het veld. En ook Cal
denhove speelde uitstekend. De „oudjes"
hebben het heusch niet slecht gedaan. Zoo
lang er nog geen andere spelers zijn, die de
„oudjes" kunnen vervangen, zoolang zullen
deze ouderen ook in het elftal worden op
gesteld. Want onze opdracht is, op het
oogenblik het sterkste elftal op te stel
len.
Het oordeel der Franschen.
De aanvoerder van het Fransche elftal,
de linkshalfspeler D e 1 fo u r, toonde zich
zeer tevreden over het resultaat van den
strijd en zeide voldaan te zijn over de ver
richtingen van zijn ploeg. De Fransche aan
voerder had waardeerende woorden voorde
houding van het Nederlandsche publiek,
waarvoor het, naar hij zeide, toch een te
leurstelling geweest moet zijn, het eige.
elftal voor den tweeden maal op eigen terrein
een nederlaag tegen Frankrijk te hebben
zien lijden. Waarmede de Fransche ploeg
revanche heeft genomen voor de het vorig
jaar in Parijs geleden 61-nederlaag. Vol
gens Delfour was er weinig verschil in
speelkracht tusschen de beide teams op te
merken, maar de Franschen hadden meer
succes. Hij roemde het spel van den rechts
buiten Courtois en den middenvoor Nico-
las, terwijl hij in de Nederlandsche ploeg
vooral de verrichtingen van Caldenhove en
Smit prees.
De heer B a r r e a u, die de verantwoor
delijkheid voor de samenstelling van het
Fransche elftal heeft, was van meening, dat
zijn ploeg over het algemeen goed voldaan
heeft, maar dat hij niettemin voor den vol
genden wedstrijd (5 Dec. tegen Italië te
Parijs) van het Fransche voetbalelftal, wel
licht toch nog een enkele wijziging zal aan
brengen. Er is fel om de overwinning ge
streden, aldus de heer Barreau, er is vaak
goed spel vertoond.
Een gelijk spel zou mij niets verbaasd
hebben, maar de Franschen hebben het ge
luk meer aan hun zijde gehad.
Over Smit, wiens spel hij prees, merkte
de heer Barreau op, dat de Nederlandsche
aanvalslinie door de verplaatsing van de
zen speler naar de midvoorplaats, ongetwij
feld aan kracht heeft ingeboet. De heer
Barreau had veel lof voor Caldenhove, de
geheele middenlinie en Wels; van de Fran
sche spelers noemde hij in het bijzonder Ca-
zenave, Delfour, Nicolas en Veinante.
De scheidsrechter, de heer Wiltshire,
vond het een aardigen wedstrijd. Hij roem
de de goede techniek van beide ploegen, de
wetenschappelijke opvatting van het spel en
merkte op, dat hy veel steun had gehad aan
de twee Belgische grensrechters.
En dat derde doelpunt van Frankrijk is
absoluut niet in buitenspelpositie gemaakt,
zoo besloot hij.
een
NederlandFrankrijk is geen roemruchte
overwinning geworden, waarover het le
gioen in de wolken kon komen. Toch werd
het geen vervelende wedstrijd, omdat de
spanning er in bleef, omdatde doel
punten net op tijd kwamen: eerst dat Fran
.sche doelpunt voor de rust en toen de tal
rijke Nederlandsche pogingen, om nog voor
de rust gelijk te maken; daarna het tweede
Fransche doelpunt en de onverzettelijke
wil der Nederlanders, om tegen te scoren
toen het eerste tegenpunt en weer de strijd
voor den gelijkmaker; daarna het derde
Fransche doelpunt, gevolgd door het tweede
Nederlandsche en de zooveelste poging om
gelijk te maken.
Dat alles was wel in staat, om er
boeiend schouwspel van te maken.
Al kon men zich ook menigmaal ergeren
aan het zwakke spel der Oranjemannen.
O
NederlandFrankrijk werd opgeluisterd
door een klein incident: toen Smit, al te vu
rig, bij een aanval met beide beenen vooruit
den Franschen doelverdediger ongeoorloofd
aanviel, nam Cazenave een dreigende hou
ding aan, maar Smit reikte den keeper de
hand en deze accepteerde het excuus. Het
sierde Smit, die even daarna ondervond, wa
wraaknemen beteekent: hij werd bij den
eersten den besten aanval tegen den grond
gewerkt op een onsportieve manier. De vrije
trap was niet gevaarlijk. Zooals geen der
vrije schoppen gevaarlijk was.
NederlandFrankrijk moest om duistere
reden eerst om half drie beginnen. Dat ging
best, want er was licht. Maar het laatste
kwartier was het licht bijna verdwenen en
de bal was zeer moeilijk te volgen. Hoe Ne
derland precies het tweede doelpunt maakte,
zal voor velen duister zijn gebleven.
In den schemer werd verder gevoetbald
en bij eenige Nederlandsche aanvallen
werkten de fotografen met blitz-licht. Dat
moet de spelers verblind hebben, want ze
keken er precies in.
't Was alleen jammer, dat de Nederland
sche aanvallers verblind werden door de
kunstmatige felle zon. Waarom moesten Ne
derlandsche fotografen de Fransche verde
digers toch bijspringen?
Waarom?omdat gij lezer, zoo graag
een plaatje in de krant ziet van een redden
den doelverdediger of van een schietenden
Smit.
O
NederlandFrankrijk was een der weini
ge wedstrijden, waarbij de opkoopers thuis
konden blijven of zelf eens eindelijk een
interlandwedstrijd konden zien. Want er
waren nog kaarten genoeg te krijgen. Geen
uitverkocht huis dus. Maar we hebben niets
gemerkt van een tanende belangstelling.
Was NederlandFrankrijk in 1934 uitver
kocht? In dat groote gloriejaar?
Er waren gisteren méér menschen in het
stadion dan drie jaar geleden: ongeveer
45.000 naar schatting. Nog altijd een be
hoorlijk aantal! Zij hebben gejuicht en cri-
tiek geleverd. Maar hun critiek was ook
tienduizendvoudig. En bijna allemaal wisten
ze in eigen omgeving betere spelers voor de
meeste plaatsen.
Waaruit men weer eens zien kan, hoe
moeilijk het is voor een keuzecommissie, om
het iedereen naar den zin te maken.
Zelfs de bezetters van de perstribune we
ten het beter. Maar dat is nu eenmaal een
slechte en aangeboren eigenschap van ver
slaggevers
Mijnders uitblinker.
Onder een grauw-gryzen hemel die wel
aan de Hollandsche luchten herinnerde,
werd om kwart voor drie precies de aftrap
gegeven voor den wedstrijd van het Neder-
landsch b-elftal tegen een combinatie uit
Normandië, bestaande uit zeven spelers van
de F. C. Rouen en vier uit le Havre. Nadat
Wilders namens het Nederlandsch elftal
bloemen aan het Fransche team had aan
geboden, welke geste door de Franschen be
antwoord werd door het overreiken van een
gedenkvaantje, bracht Nederland den bal
aan het rollen. Alsof ook de regen op dit
signaal gewacht had, deed een behoorlijke
stortbui tegelijkertijd haar intrede. De
Nederlanders speelden in witte truien met
leeuw .terwijl de Franschen een witte broek
en roode trui hadden aangetrokken.
Na eenige uitstekend opgezette aanvallen
der Franschen, welke door de Nederlandsche
achterhoede goed werden gebroken, kwam
de bal dicht bij het Fransche doel om weer
even later, na een prachtigen voorzet van
den Franschen linksbuiten Waggi, naast het
Nederlandsche doel uit te gaan. Tweemaal
kregen de Franschen een kans voor het
Nederlandsche doel, doch beide malen ging
de bal meters naast. Na tien minuten, ge
durende welken tijd een waar regengordijn
over het veld hing, loste mijnders een goed
gericht schot, dat door den Franschen doel
verdediger Bessero, op uitstekende wijze
gehouden werd. De eerste hoekschop op het
Fransche doel werd hier genomen, weldra
gevolgd door een tweede, welke echter geen
resultaten opleverden. Kort hierna lieten de
Franschen een gemakkelijke kans, n.1. toen
zij vrij voor doel stonden, volkomen onbe
nut. Uitnemend samenspel bracht den bal
voor de voeten van Mijnders, die echter van
te grooten afstand schieten moest om suc
ces te kunnen hebben. De bal ging toen
weer naar de Nederlandsche helft, waar de
Franschen een vrijen schop te nemen kre
gen. De bal werd naar Durspeckt gespeeld,
die op slechts enkele meters geheel vry voor
het Nederlandsche doel staande, op onbe
grijpelijke wijze over naar Frigerio, die
tegen de paal schoot. De bal sprong terug
in het veld, waar de rechtsbuiten Hanreiter
hem opving en hem, op voor van Male on
bereikbare wijze, in het Nederlandsche doel
plaatste. Er waren toen 23 minuten gespeeld.
Een doelpunt van van Walsum werd wegens
buitenspel niet toegekend. Nog geen halve
minuut later gaf Bonsema goed over naar
Dumortier, die in de 31ste minuut voor den
Nederlandschen gelijkmaker zorgde. Een
door Bonsema naar voren gegeven bal werd
door Wallaart en Heetjans via Drouen naar
Dumortier geplaatst, die keihard tegen de
lat schoot. Enkele seconden later ging de
rust, met gelijken stand, in.
In de eerste vyf minuten van de tweede
helft ging het spel vrijwel gelijk op.
Van Male kreeg enkele ballen toegespeeld,
waarmede hij in het geheel geen moeite had.
Een voorzet van Mijnders werd ongebruikt
gelaten. Wederom ging de bal naar de
Fransche helft, waar Mijnders keurig over
gaf naar Drouen, deze plaatste naar Heet
jans, die echter naast schoot.
Aan den anderen kant school Frigerio van
ongeveer vijftien meter afstand in, doch
van Male redde op schitterende wijze. Nog
eens kreeg Mijnders een fraaie kans, doch
jammer genoeg schoot hij tegen de paal.
Wederom zette Mijnders voor, maar van
Walsum schoot ver over. Even later werd
een gevaarlijk schot door van Male uit
stekend over de lat gestompt, waarna uit
den hoekschop de bal ver over ging. Onge
veer zes minuten voor het einde gaf Waggi
een verren voorzet, van Male viel uit, raakte
den bal nog aan, waarna deze echter tegen
den schoen van Punt aankaatste en kalmp
jes het doel inrolde. Op gelukkige wijze had
Normandië dus met 21 de leiding geno
men en de strijd scheen reeds verloren.
Doch Heetjans gaf den bal langs de lijn
door naar van Walsum, die uitstekend
voor doel plaatste naar Dumortier.
De D.O.S.-speler aarzelde geen moment
en met een hard schot maakte hij voor de
twede maal gelijk. Een minuutMater kwam
het einde met een 22 gelijk spel.
Nabeschouwing.
Van de Nederlandsche spelers hebben
vooral Mijnders en van Male een uitsteken
den wedstrijd gespeeld. Het eerste doelpunt
van de Franschen was onmogelijk te hou
den, terwijl het tweede op toevallige wijze
in het doel terecht kwam. Voor het overige
heeft de Nederlandsche doelverdediger ver
scheidene schoten op vaak voorbeeldige
wijze onschadelijk gemaakt, zoodat hij ge
heel verdiend van het Fransche publiek
menig applausje in ontvangst had te nemen.
Er waren in totaal ongeveer achtduizend
bezoekers.
Mijnders was de ster van het veld. Zijn
snelle rushes wekten ieders bewondering
op en zijn voor-doel-plaatsen was voortdu
rend volkomen af. Geen wonder dan ook,
dat de Franschen na de rust alles in het
werk stelden, om hem zooveel mogelijk te
dekken. Dat hij er desalniettemin in ge
slaagd is, ook in de tweede helft prachtig
spel te leveren, pleit wel ten zeerste voor
hem.
In de achterhoede heeft Punt een zeer
goede partij gespeeld. Voor de achterhoede
echter gold het feit, dat zy betrekkelijk
weinig steun ondervond van de midden
linie. Deze was in haar aanvallende taak
zeer goed, maar kwam niet snel genoeg te
rug om de achterspelers bij de verdediging
te kunnen steunen.
Overigens was in de middenlinie Bonsema
wel één der besten.
De voorhoede gaf een Dumortier te zien,
wien men zonder twijfel dankbaar moet zijn
voor zy'n twee doelpunten, doch die, jam
mer genoeg, in snelheid te kort schoot.
Heetjans speelde na de rust ontegenzegge
lijk een betere partij dan daarvoor, terwijl
Drouen en van Walsum, hoewel niet erg op
den voorgrond tredend, goed werk hebben
geleverd.
DE ENGELSCHE LEAGUE.
De uitslagen van de Zaterdag in de
Engelsche league gespeelde wedstrijden
luiden:
Eerste afdeeling:
ArsenalMiddlesbrough 12
BlackpoolStoke City 01
Bolton Wanderers—Chelsea 5—5
BrentfordPortsmouth 20
Derby CountyW. Bromwich Albion 53
Everton—Preston North End 3—5
Huddersfield Town—Charlton Athletic 1—1
2—4
2—0
2—3
1—1
Leicester City—Leeds United
Manchester CityBirmingham
SunderlandLiverpool
Wolverhampton W.Grimsby Town
Tweede afdeeling:
Aston VillaCoventry City
Blackburn RoversBarnsley
BradfordNottingham Forest
ChesterfieldTottenham Hotspur
FulhamManchester United
Norwich CityBury
Plymouth ArgyleSheffield United
Sheffield WednesdayStockp. County 33
SouthamptonLuton Town 36
Swansea TownBurnley 31
West Ham UnitedNewcastle United 10
1—1
5—3
2—2
2—2
1—0
1—2
2—0
P. S.—JONG HOLLAND 3—1.
We hebben in onze voorbeschouwing
er al op gewezen dat de wedstrijd tegen
P. S. voor Jong Holland geen „walk-
over" zou worden. Met een 31 nederlaag
werd Jong Holland naar huis gestuurd.
P. S. hanteerde hetzelfde wapen dat
J. H. al meerdere malen de overwinning
heeft bezorgd, nl. 't enthousiasme. Het
feit, dat vlak na rust een 31 achterstand
ingehaald moest worden, bleek voor J. H.
een onmogelijkheid, daar practisch gespro
ken het geheele P. S. elftal zich in de
verdediging terug trok, waardoor in den
stand geen wijziging meer kwam. Onge
twijfeld was de achterhoede der gasthee
ren het beste deel van 't elftal. De keeper
speelde een uitstekende partij en het vele
werk, vooral na de rust dat hy te ver
richten kreeg, deed hij op zekere en be
trouwbare w:jze. Aan hem dankt P. S.
dan ook voor een groot deel de overwin
ning. De backs zochten hun heil in te hard
spel, waartegen de scheidsrechter niet
streng genoeg optrad. Trouwens zijn ge
heele optreden was uiterst zwak. Het
hobbelige effectvolle terrein was ook een
geduchte handicap voor de Jong Hollan-
dianen. P. S. bleek zich er d.e.t. goed op
thuis te gevoelen. Over 't verloop van den
wedstrijd 't volgende:
Terstond na den aftrap ontwikkelde zich
een snel op- en neergaand spel met de
Zaansche aanvallen gevaarlijker, omdat
men den wind in den rug had.
Nadat een spel van wisselende kansen
zich ontwikkeld had, wist O. Hartog ten
slotte met een keurigen kopbal te scoren.
De scheidsrechter evenwel anuleerde dit
doelpunt voor buitenspel, hoewel daar
absoluut geen sprake van was. P. S. zet
te nu een stevig offensief in. Toen er ruim
25 minuten gespeeld was, drongen de
gastheeren door de Alkmaarsche defensie
heen en met een keurig schot bezorgde de
linksbinnen P. S. de leiding, 1—0. Er
volgde nu weer een gelijk opgaande
strijd. De J. H. voorwaartsen besloten
menigen aanval met een goed schot, maar
succes bleef uit, totdat J. Schut den bal
een halven meter over de lijn te pakken
kreeg, direct voorzette en J. Kuiper hoog
inkogelde. Hoewel P. S. protesteerde en
ook J. Schut eerlijk erkende, dat de bal
de lijn gepasseerd was, wees de scheids
rechter naar 't midden. De stand was dus
gelijk, 11. Goed gesteund door haar
halflinie belaagde de P. S.-voorhoede nu
voortdurend 't J. H.-doel. Een paar minu
ten voor de rust wist P. S. van een ver
warring in de J. H.-verdediging te profi-
teeren, 21.
Na de hervatting was J. H. op overtui
gende wijze in de meerderheid. Een ster
ke druk werd uitgeoefend op 't P. S.-
doel. Toch slaagde men er niet in te doel
punten. Het verwachte doelpunt kwam
juist aan de andere zijde. Ongeveer 10
minuten na de rust ondernam P. S. een
overrompelenden aanval, die werd beslo
ten I"et een goed gericht schot, dat doel
j 1- Vanaf dit moment was onmid-
dellijk te zien dat de Zaandammers beslo
ten hadden hun voorsprong ten koste van
alles te behouden. Binnenspelers en mid-
denlinie gingen verdedigen. Vooral 't
fïaaie en betrouwbare optreden van den
Zaanschen keeper moet wel een stimulans
voor zy'n ploeggenooten geweest zijn. Tal
rijke schoten werden op werkelijk ver
bluffende wijze door hem gestopt. Over
geluk had men echter ook niet te klagen,
daar enkele harde schoten door palen of
lat gekeerd werden. Al meer verstreek de
tijd en hoewel J. H. vocht om haar ach
terstand te verkleinen, 't mocht niet baten.
P. S. won. Het riep J. H. een halt toe.
Om 't overwicht der J. Hollandianen na
de rust te demonstreeren, vermelden' we,
dat de J. H. keeper slechts eenimaal een bal
te verwerken kreeg.
A.s. Zaterdag zijn de Oranjetruien vry
terwijl 13 Nov. wederom te Zaandam ge
speeld moet worden tegen den hekkeslui-
ter D. E. S.
Hockey
EEN MOOIE HOCKEY-ZONDAG.
Alkmaar I—Delftsche Studenten I 0—2.
Het is de Alkmaarders dus niet gelukt een
overwinning op eigen terrein te behalen.
Dit zat hem nu niet zoozeer in het feit, dat
Alkmaar onvoldoende speelde, maar de te
genstanders waren net iets sterker, overal
iets eerder bij, geweldig stickvast en wisten
dit alles tot uitdrukking te brengen door
twee goals, waar de Alkmaarsche voorhoede
niets tegenover kon zetten.
De wedstrijd was uitermate snel, maar
nu bleek hoe hobbelig en ongelijk het ter
rein wel is. Delft speelde met tien man,
(daar zijn het studenten voor) en toonde
ons een prachtig partijtje hockey. Alkmaar
daarentegen scheen weer ietwat loom, al
ging het al stukken beter dan vorige week.
De achterhoede was voldoende, de midden
linie eveneens, maar ons moet de opmerking
van het hart, dat de voorhoede eens moet
leeren: ten eerste zich vrij op te stellen,
ten tweede iets eerder te schieten in den
cirkel. Die halve seconde aarzeling is meest
al net genoeg voor den tegenstander om er
een stickje voor te steken. Het is beter een
volkomen onverwacht, zacht schot te lossen,
dan een keiharde, die ieder kan zien aan
komen omdat de betrokken aanvaller zich
zoo netjes heeft vrijgewerkt.
In het veld wogen overigens de partijen
aardig tegen elkaar op. Alkmaar speelde
met een invaller op de keeper-plaats; deze
invaller deed zijn werk behoorlijk. Aan de
twee goals kon hij niets doen: de eerste werd
uit een snelle rush gescoord, de tweede was
het resultaat van het werkelijk sublieme
strafcorner-nemen van Delft. Ook dat is iets
waar Alkmaar nog wel eens een lesje van
mag gaan nemen.
Zoo heeft Alkmaar dus nu de vier sterk-
sten uit haar klasse ontmoet en het blijkt
nu wel, dat Alkmaar zich dit jaar met een
lagere plaats tevreden zal moeten stellen,
daarom echter niet getreurd, want per slot
van rekening spelen wij hockey om het
hockey zelf en by een wedstrijd kan er toch
maar één winnaar zijn. Vol goeden moed
zien wij dan ook de verrichtingen van onze
kaasstedelingen in de toekomst tegemoet.
spel ten beste gegeven en deze wedstrijd
mag dan ook alleszins geslaagd heeten
Vermeld dient nog te worden, dat het spej
der Adelborsten ontegenzeggelijk vooruit.
gegaan is vergeleken by de vorige jaren.
Over den wedstrijd zelve valt niet veel
te vertellen. De Alkmaar-combinatie vatte
haar taak nogal rustig op en voor de rust
scoarde de Alkmaarsche aanval slechts twee
doelpunten, waartegenover de Adelborsten
een doelpunt stelden. Met dezen stand
(21) trad de rust in.
Na de rust scoorde Alkmaar wederom
tweemaal en de adelborsten weer éénmaal,
zoodat het einde kwam met een 4—2-over-
winning van Alkmaar.
ROOD WIT IV—ALKMAAR 1—1.
De Alkmaarsche dames speelden dezen
haar
STRAWBERRIES III—ALKMAAR II 0—2.
Alkmaar II is er inderdaad in geslaagd
Zondag een overwinning te behalen op
Strawberries III, zij het met bescheidener
cijfers dan men verwacht had.
Hieraan is eenerzijds schuldig de deplo
rabele toestand van het Strawberries-veld,
dat nog veel slechter is dan het Alkmaar-
veld, en dat zegt wat! Anderzijds hebben
ook de Strawberries-scheidsrechters, die op
de bekende eigenaardige wijze floten, bij
gedragen tot de bescheiden nederlaag der
Strawberries.
Over den wedstrijd het volgende: Het
spel begon met een overwicht van Alkmaar,
doch de meeste Alkmaarsche aanvallen
liepen dood in de off-side val der Straw-
berriebacks. Eindelijk wist Alkmaar het tot
een doelpunt te brengen (01) en met
dezen stand trad de rust in.
In de tweede helft wist Voorthuyzen,
even voordat hij voor eenigen tijd van het
tooneel verdween, kort na de hervatting uit
een goed genomen vrijen slag fraai te
scoren (02). Zonder verandering in den
stano kwam hierop het einde. Alkmaar II
ga zoo voort!
A.M.H.C. III—STRAWBERRIES IV 3—0.
Alkmaar verbeterde Zondag haar record
door met vijf invallers te verschijnen.
Om even twaalf uur werd begonnen.
Alkmaar neemt het initiatief en bestookt het
Beverwijksche, doel, doch voorloopig zonder
resultaat.
Enkele Strawberries-aanvallen worden
verijdeld zonder dat de keeper handelend
behoeft op te treden. Na een zeer middel
matig half uurtje scoort Alkmaar, waarna
de rust intreedt.
Na de rust pakt Alkmaar wat beter aan
en nie zonder resultaat. Na een kwartier
spelen scoort de midvoor onberispelijk.
Na eenige snelle uitvallen der Strawber-
ry-voorhoede, waarbij de Alkmaarsche kee
per eenmaal vallend weet te redden, gaat
de linksbuiten ervan door. Na mooi samen
spel met Helder en Buur, weet laatstge
noemde te scoren.
Na eenige aanvallen van beide partijen
komt het einde van dezen middelmatigen
wedstrijd.
De heeren van Dam en Bruynvis leiden
zeer correct, vooral laatstgenoemde bezit
zeer paedagogische eigenschapoen, die voor
al de jongere spelers ten goede zullen ko
men.
Wat betreft de spelkwaliteiten der diverse
spelers, uitblinkers kwamen niet voor. D°
voorhoede vertoonde weer haar bekende
„rammelende" formatie, terwijl de midhalf
opviel door zijn zwoegen en zijn aanmoedi
gingen.
ALKMAAR-COMBINATIE
ADELBORSTEN 42.
Zaterdagmiddag speelde een combinatie
van spelers uit Alkmaar I, II en III tegen
de Adelborsten.
Deze traditioneele friendly-game tegen de
Adelborsten kenmerkte zich wederom door
de aangename en gezellige sfeer, die in het
veld heerschte. Niettemin werd er fraai
Zondag tegen de sterkste party van
afdeeling.
Beide elftallen waren tegen elkaar op
gewassen, wat ook uit den stand valt op te
merken.
De rust ging in met een 00-stand. De
Alkmaarsche voorhoede had jammer genoeg
een paar goede kansen laten voorbijgaan.
In de tweede helft had Alkmaar iets meer
geluk. Zy nam direct na de rust de leiding,
tot ongeveer 10 minuten voor 't einde. Het
doelpunt, door Rood-Wit gescoord, was off
side. Denkelijk zal hiertegen protest aan-
geteekend worden.
Wielrennen
WIELERCLUB ALCMARIA.
Begunstigd door fraai herfstweer hebben
de Alcmaria-renners vijf maal 9.3 K.M. ge
reden. De drie categorieën vertrokken gelijk
en aanvankelijk zag het er naar uit, dat deze
cours een getrouwe copie zou worden van
die der vorige week, daar Dirk Veld ook
nu onmiddelijk weer een voorsprong nam
van ongeveer 200 meter. De anderen had
den zich ook nu weer in groepjes gesplitst
en het waren Klaas Eenhoorn en Frans
Zoons, die het eerst de achtervolging inzet
ten op Veld. Goed gesteund door andere
renners voorkwamen zy, dat Veld zijn voor
sprong niet kon vergrooten en in de derde
ronde werd hun werk bekroond: Veld werd
geheel ingeloopen!
Vermoedelijk zou de spanning daardoor
geheel zijn weggenomen als niet Nico Bal
vers (gepromoveerd C-klasser) den moed
had gehad om het ook eens alleen te pro-
beeren. Hij nam een 200 M. voorsprong.
Balvers begreep wel, dat de grootere ren
ners hem rustig wat lieten loopen, om hem
dan als hy „dood kwam te zitten", weer
voorbij te stuiven, maar juist deze weten
schap gaf hem de kracht, om de sterkeren
eens aan hun tand te voelen.
En al kon ook hij niet meer nemen dan
200 M. voorsprong, een ronde later was dat
nog zoo. Zoo ging hij de laatste 9 K.M. in
en Klaas Eenhoorn vond het tyd worden,
hem even te pakken, door er tijdens een
felle jacht razend snel tusschen uit te gaan,
wat natuurlijk ook voor Veld het aanvals-
sein was.
Nu bereikte de spanning haar hoogtepunt.
Wat zou Eenhoorn doen en zou Veld hem
halen? en zou Balvers het redden?
Als Balvers weer in zicht komt, blijft de
spanning, daar Dirk Veld met uiterste
krachtsinspanning probeert hem in te loo
pen. Klaas Eenhoorn is teruggevallen, al
weet het ploegje, bestaande uit Zoons, Bruin,
Kuilboer en Wester, hem niet in te halen.
Meter na meter loopt Veld in en nog zijn
slechts 2 K.M. te rijden. De 200 meter wor
den er 150, de 150 meter worden even later
100 en dan nadert Balvers reeds de finish.
Hoe Veld nu ook scheurt en rukt, hy kan
Balvers niet te pakken krijgen en komt
slechts op 3 sec. achterstand na Balvers
binnen.
Balvers' tijd was 1 uur 6 min. 44 sec.
In de eindsprint der B-klasse trok Bruin
Wester iets terug, waardoor hij, al werd hij
beter geklasseerd dan Wester, een plaats
terug gezet werd.
De eindsprint tusschen Lanting en Ek-
kers werd gewonnen door Lanting.
De uitslagen waren (alle renners in volg
orde der binnenkomst): 1. M. Balvers (B-
klasse) in 1 uur 6 min. 44 sec.; 2. Dirk'Veld
(A.-kl.) op 3 sec.; 3. K. Eenhoorn (A.-kl.) op
7 minuten; 4. Frans Zoons (A.-kl.); 5. W.
Wester (B.-kl.); 6. Jos Bruin (B.-kl.); 7. Cor
Kuilboer (B.-kl.); 8. P. de Vos (C.-kL) in
1 uur 18 min. 46 sec.; 9. Lanting (C.-kl.) in
1 uur 26 min. 41 sec.; 10. Ekkers (C.-kl.)
Zwemmen.
NIEUW EUROPEESCH RECORD 100 M.
RUGSLAG.
1
Schlauch brengt het op
7,6 sec.
mm.
Ter gelegenheid wan het 50-jarig bestaan
van de Charlottenburger zwemvereenigm^
1887 zyn Zondag te Berlijn zwemwedstrii"
den gehouden, waaraan de beste Duitsche
zwemsters én zwemmers deelnamen.
De fraaiste prestatie leverde de be
kende rugzwemmer Heinz Schlauch,
die erin slaagde het Europeesch record
100 m. rugslag op zijn naam te brengen
door dezen afstand te zwemmen in den
tijd van 1 min. 7.6 sec. Schlauch had
van zijn tegenstanders geen last, nie
mand kon hem bijhouden, zoodat hu
het record eigenlijk in den stryd tegen
het horloge vestigde. Des te fraaier
is deze prestatie, indien men bedenkt,
dat er op een 50 m. baan gezwommen
werd.
Schlauch had op 14 Maart j.1. te Hall®
een tijd gemaakt van 1 min. 8.6 sec., op 29
April j.1. te Leipzig een tijd van 1 min. 8.3
sec., terwijl zijn landgenoot Ernst Kueppers
op den 13den van deze maand tijdens wed
strijden te Halle een tijd van 1 min. 8.2 sec.
genoteerd had. Deze tijden zyn echter nog
niet als Europeesche records erkend. He»
oude, officieele erkende Europeesche recor
stond met een tijd van 1 min. 8.7 sec. op
naam van den Duitscher H. Schwarz, ge"
vestigd op 28 November 1935 te Bremen.
