Voor het behoud van den Volkenbond.
UILTJE
e
m DAMPO
AJLJK
Jiadiopcogccufutio
'T OOG
PARLEMENT
„Buitenlandsche zaken" in behandeling genomen.
HET ONGELUK VAN DEN PRINS
HERDACHT.
MET LOF 6 ct
'n Puike sigaar!
O©© O® 00 OOO©O©0OOO©O OOOOO© OO9O0
IS
Verkonden kinderen?
Jeuilletm
VAN
TWEEDE BLAD
(Van onzen parlementairen medewerker.)
Gistermiddag heeft de Tweede Kamer
een aanvang gemaakt met de behandeling
van de begrooting van buitenlandsche
zaken. Doch alvorens de algemeene be
schouwingen werden geopend, hield de
voorzitter, mr. J. R. H. van Schaik een
sympathiek speeschje naar aanleiding van
het aan prins Bernhard overkomen auto
ongeluk.
Motie-Kupers verworpen.
Staande hoorde de Kamer deze redevoe
ringen aan en vervolgde daarna haar
werkzaamheden.
In de eerste plaats moest er worden ge
stemd over de motie-Kupers, de vorige
week bij het debat over sociale zaken in
gediend, waarin invoering van een wet
telijke regeling der vacantie, met behoud
van loon, voor alle werknemers, werd
verzocht.
Deze motie werd, na de verklaring van
den minister, dat deze zaak in grooter ver
band zou moeten worden bezien, met groo-
te meerderheid verworpen; 59 tegen 25
stemmen. Vóór stemden de s.d.a.p., de
n.s.b., de c.d.u. en de communisten.
In het debat over de begrooting van
buitenlandsche zaken is een groote plaats
ingeruimd aan den Volkenbond.
De heeren Bongaerts (r.k.), de Geer
(c.h.), Joekes (v.d.), Bierema (lib.), Al
barda (s.d.) en Smeenk (a.r.) namen het
met overtuiging voor den Volkenbond op.
Zy erkenden allen dat er reden voor te
leurstelling is, maar eer instituut als dit
kan niet aanstonds de hooge idealen, welke
men ervan koesterde, verwezenlijken. In
de Mandsjoerysche kwestie, in de conflic
ten tusschen Italië en Abessynie en thans
weer tusschen China en Japan, is de Vol
kenbond ernstig tekort geschoten.
Doch al die teleurstellingen mogen ons
toch niet er toe verleiden den Volkenbond
den rug toe te keeren, gelijk de heer Rost
van Tonningen (n.s.b.) die hem als een
instrument van het internationale Mar
xisme beschouwt wel gaarne zou willen.
De heeren Bongaerts en Smeenk zouden
gaarne willen zien dat de Volkenbond
Gods woord als norm zou willen aanvaar
den, maar dit gemis behoeft ons nog niet
te doen besluiten, ons ervan af te wenden.
Over de middelen, welke den Volken
bond zouden kunnen versterken is ook
van gedachten gewisseld.
Algemeen is men 't er over eens, dat
het vasthechten van het Volkenbondspact
aan het Verdrag van Versailles een psy
chologische fout is geweest, evenzoo an
derzijds dat het loslaten van een aantal
verplichtingen, teneinde de "niversaliteit
te bevorderen, verkeerd zou zijn.
Dan liever een beetje minder universa
liteit. Als men de sancties loslaat, wordt de
Volkenbond gedegradeerd tot een advies
college, dat, hoe nuttig op zich zelf ook,
voor den wereldvrede van geen beteeke-
nis is.
Vóór alles moet de Volkenbond trouw
blijven aan de rechtsbeginselen.
De heer Albarda en ook de heer
Wijnkoop is van die meening oordeelde
dat een krachtige Volkenbond, uit die be
ginselen levend, aan wiens werkzaamheid
enkele staten niet deelnemen, meer waard
is dan een land mèt ook die Stalin, maar
waarin de innerlijke tegenstellingen het
werk steeds remmen.
De heer Albarda waarschuwde de re
geering ernstig voor afglijding en de heer
Wijnkoop (c.p.) betwistte met nadruk,
dat de Volkenbond een werktuig der derde
internationale zou zijn.
De heeren Bongaerts en Krijger (c.h.)
hadden nog bijzondere belangstelling voor
de kwestie tusschen Nederland en België
(Maaswater en Scheldevraagstuk), welke
zij na de uitspraak van> het Permanente
Hof inzake de voeding van het Julianaka-
naal, dichter bij een oplossing zagen
komen.
De heeren Joekes (v.d.) en Albarda
drongen er nog op aan, dat de benoeming
van een nieuwe gezant te Rome, welke nog
afstuit op de weinige geneigdheid onzer
regeering een gezant te accrediteeren bij
den „koning van Italië", „keizer van
Ethopië", in de internationale sfeer der
sanctielanden zou worden opgelost.
Verschillende afzonderlijke posten zijn
nog besproken, belangrijke en minder be
langrijke.
Zoo zijn de heeren Joekes. Albarda en
Wijnkoop deze natuurlijk! voor de
erkenning van sovjet-Rusland en zijn de
partijen van rechts daartegen, zoo willen
de leden over 't algemeen een uitgebreider
diplomatieke en consulaire vertegenwoor
diging in 't buitenland (de heer Serrarens
(r.k.) sprak er in bijzonderheden over)
en zoo bracht de heer van der Goes van
Naters (s.d.) ook bjj dit hoofdstuk de
wenschelijkheid van maatregelen tegen de
Duitsche* politieke propaganda hier te
lande ter sprake en andere zaken, welke
zekere fascistische stroomingen an
nex zijn (o.a. het geval van den heer
Aalders).
In de avondvergadering sprak de heer
Rutgers van Rozenburg (c.h.) over den
Volkenbond; de heer Donker (s.d.) over
convooikwesties in de Spaansche wateren
en Belgische protectie in eigen scheep
vaart en havens ten nadeele van het Rot-
terdamsche vervoer; ds. Zandt (s.g.p.) gaf
wederom zijn afkeer van. den Volkenbond
te kennen, omdat dit instituut niet op
Gods woord berust; de heer van Houten
(c.d.u.) was voorstander van een zoo
universeel mogelijken Volkenbond, des
noods als instituut van advies, zonder
sancties.
Antwoord van minister Patijn.
Op rustige, haast afgemeten wijze, be
antwoordde minister Patijn de sprekers.
Hij begon met de verklaring, dat Neder
land zich nooit met politieken intrigues
inlaat en geheel vrij staat. Het voert een
doorzichtige en eerlijke politiek, waardoor
het een zeker moraal gezag onder de vol
ken heeft. Deze politiek zal de regeering
gaarne voortzetten.
Vervolgens ging de minister op een aan
tal afzonderlijke punten in. Hij deelde o.m.
hét volgende mede:
Binnen het raam der financieele moge
lijkheden zal worden gestreefd naar uit
breiding van het aantal diplomatieke en
consulaire ambtenaren.
Naar de mededeelingen van den heer
Wijnkoop over de houding van den huidi-
gen vertegenwoordigèr van Nederland in
Madrid, die een Duitscher is (de vroegere
Nederlandsche consul), zal een onderzoek
worden ingesteld. De heer Wijnkoop had
namelijk gehoord dat d ze vertegenwoor
diger de heer Schlosser een drietal
Duitschers had gehuisvest, die verdacht
van spionnaee, zijn gearresteerd.
De Nederlandsche regeering zal geen
ander standpunt ten aanzien van de con-
voyeering van Nederlandsche schepen in
de Spaansche wateren komen innemen dan
zij nu huldigt. Wij moeten streng onze ver
plichtingen inzake de wering van contra
bande nakomen.
Op de bekende gronden wijst de regee
ring de erkenning van sovjet-Rusland af.
Die zou zelfs een gevangen ir. de Wit niet
hebben kunnen redden.
Immers ook onderdanen van mogend
heden, die wel vertegenwoordigd zijn, ver-
keeren in gevangenschap.
Intusschen kon de minister mededeelen
dat het Roode Kruis contact met ir. de Wit
heeft gekregen.
December de 5de, dei is weer de dag
Dei leder weer smullen
en feestvieren mag.
Wei vragen de heeren, wei kiezen
de meesten?
Wie blijfi favoriet op dit
feest aller feesten
Dat Is en dat blijft, en dat
was hij al jaren,
De UIL, met z'n heerlijke
Uiltje Sigaren I
De minister is gaarne bereid den invloed
der Duitsche politieke propaganda tegen
te gaan. Die is ontoelaatbaar. In de zaak-
Aalders zal op spoedig antwoord bij de
Duitsche regeering worden aangedrongen.
Wat de diverse kwesties met België be
treft, zeide de bewindsman, dat hij nog te
kort aan zijn departement is dan dat hij
daarover thans al mededeelingen kan
doen.
Inzake de onbillijke behandeling van de
graanschepen van Rotterdam naar België
door een bepaalde Beljische voorkeui voor
eigen schepen was de minister het geheel
met de heeren Donker en Krijger eens.
Nederland kan zich by den huidigen gang
van zaken niet neerleggen.
Ten aanzien van den Volkenbond neemt
de minister een nuchter standpunt in.
Vroeger, zoo zeide hij ongeveer, trok men
naar Genève met mooie redevoeringen
die misschien door anderen waren ge
maakt en juichte de Assemblée deze
toe. Toen de groote beproeving kwam,
zakte het logge gebouw in elkaar. Maar nu
gaan de diplomaten met bezorgdheid naar
den Volkenbond, hopende door ernstig
overleg iets te bereiken. Nu gaat men erop
uit, om practische resultaten te bereiken.
De minister achtte het beter, om thans
ruimte te houden in de bepalingen van het
pact, ten einde te trachten de bond zoo
groot mogelijk te doen zijn en groote mo
gendheden terug te krijgen.
De nieuwe bewindsman was in een uur
klaar. Hij had kort en bondig de sprekers
beantwoord, in een uiterst drogen stijl.
Na replieken en een korte dupliek werd
de begrooting z. h. s. aangenomen.
Zonder discussie en z. h. s. werd nog
aangenomen een aanvullende begrooting
van buitenlandsche zaken voor 1937,
waarbij wat Nederland's aandeel in de
kosten voor de internationale controle tot
het tegengaan van toevoer van wapentuig
en vrijwilligers naar Spanje, zijnde
155.000. Alleen de heer Wijnkoop (c.p.)
wenschte geacht te worden te hebben
tegen gestemd.
Sociale zaken.
Daarna het was inmiddels elf uur
geworden kwam de rest van de begroo
ting van sociale zaken nog aan de orde.
Bij de afdeeling werkverschaffing en
steunverleening schetste de heer Kupers
(s.d.) den nood der werkloozen en den
achteruitgang der gezinnen. Hij veroor
deelde den ministers spaarregeling, er op
wijzend, dat in diens eigen kring de sym
pathie daarmede heel gering is. Hij betoog
de dat de werkloozen in 't algemeen het
spaarkwartje niet kunnen missen.
Motie.
Hij bepleitte een generale herziening
van de steunregeling en drong aan op toe-
Donderdag 2 December.
HILVERSUM, 301 M. (AVRO uitz.)
8.Gr.pl. 10.Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.) 10.30
Omroeporkest en soliste. In de
pauze gr.pl. 12.Gr.pl. 12.30 Or
gelspel en zang. 1.Gr.pl. 1.15
Omroeporkest. 2.Voor de vrouw.
2.30 Omroeporkest. 3.Kniples.
3.45 Gr.pl. 4.Ziekenhalfuur. 4.30
Gr.pl. 4.50 Voor de kinderen. 5.30
De Palladians. 6.30 Sportpr. 7.
Voor de kinderen. 7.05 Het Avro-
dansorkest. 7.30 Engelsche les. 8.
ANP-ber., mededeelingen. 8.15 Con
certgebouw-orkest en solist. In de
pauze zang en piano. 10.3012.
Schaak- en sportrep. en Avro-
dansorkest. (11.ANP-ber.)
HILVERSUM, 1875 M. (8.—9.15 en
11.—2.— KRO, de NCRV van 10.—
11.en 2.12.uur). 8.9.15 en
10.Gr.pl. 10.15 Morgendienst.
10.45 Gr.pl. 11.30 Godsd. halfuur.
12.Ber. 12.15 KRO-orkest en
gr.pl. 2.Handwerkuurtje. 3.
Voor de vrouw. 3.30 Gr.pl. 3.45 Bij
bellezing. 4.45 Handenarbeid voor
de jeugd. 5.15' Haagsch Pianokwar
tet. 6.45 Enkrateia-kwartiertje. 7.
Ber. 7.15 Journ. weekoverzicht.
7.45 Rep. 8.— ANP-ber., herh. SOS-
ber. 8.15 NCRV-Propaganda-avond
mmv. sprekers en gr.pl. 9.55 ANP-
ber'. 10.Waleson-kwartet mmv.
so'ist. 10.45 Gymnastiekles. 11.
Verv. kwartetconcert. 11.2012.
Gr.pl. Hierna Schriftlezing.
DROITWICH, 1500 M. 11.25—11.45
en 12.05 Gr.pl. 12.50 Het Trocadero
Cinema-orkest. 1.352.20 Gr.pl.
3,103.30 The Dew Men of Crete.
causerie. 3.35 Sted. orkest van
Bournemouth mmv. soliste. 5.05
The English Resistance to Comfort,
causerie. 5.20 Carroll Gibbons en
de Savoy Hotel Orpheans. 6.20 Ber.
e.40 It occurs to me, causerie. 7.
BBC-orkest, mmv. solist. 8.Ge-
raldo en zijn orkest, BBC-Revue-
koor, de Top Hatters en solisten.
9.Men talking, causerie. 9.20
Ber. 9.40 Revue-progr. 10.20 Kerk
dienst. 10.40 Piano en viool. 11.35
Bram Martin en zijn Band. 11.50
12.20 Dansmuziek (gr.pl.)
RADIO PARIS
en 10.40 Gr.pl.
en zang. 4.20 Zang.
9.10
°rkest
1648 M. 7 sn
12-40 Bauiy4
neel. 7.50 Zang'^^8.35
Symph.-concert. 10.50—11 o'? j 8 50
KEULEN, 456 M. 5.50 H P Pl'
orkest. 7.50 E. Börschers orkï?*'8
Omroepmannenkoor 8 50 r etl
eert. 9.20 Volksliederencon
11.20 Brandweerorkest. 12 3 s
terorkest. 1.35 J. Fierke-, ,a"
3.20 Om roep-Am usemen tsor kÜ f
4.50 Pianovoordr. 530
Omroep.
orkest, mandoline-orkest
kapel en solisten.
BRUSSEL, 322 en 484 M 359 w
12.20 Gr.pl. 12.50 Pianovo^dr 1^
Omroepkleinorkest. 1.50 VerwT
pianovoordracht. 2—2.20 Grm
Qmr"anki-i- --'pl- 8 20
Pianovoordr,
concert. 6.30 Gr.pl.
orkest. 9.50—11.20
Om roepkleinor kest.
8.20 Omroeporkest.
Gr.pl. 484 M.: 12.20
6-50 Gr.pl
10.30ll.üo
Gr.pl, 12
Omroepsalonorkest. 1.30 Omroe
Gr-Pl- 6.35
dansorkest. 1.502.20
Zang. 6.50 Omroepsalonorkest i\s
Gr.pl. 8 20 Gev. progr. 10.30—11 on
Gr.pl. 1ZU
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 u
7.20 Tiroolsch progr. 8.20'Ber 8is
Pianovoordr. 9.2Ó Ber. 9.50 Tri
concert. 10.05 Weerber. 10.20—
O. Fricke's .orkest en soliste.
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Keulen 8.—10.35, Parii.»
10.35—11.20, Keulen 11.20—1220'
Parijs R. 12.20-13.20, Brussel Vl
13.20-14.20, Radio PTT Nord 14 20
—15.05, Parijs R. 15.0515.35
Lond. Reg. 15.3517.20, Brussel VI
17.2018.50, Keulen 18.50—19.30
Berlijn 19.30—20.20, Rome 20 20—1
24.—.
Lijn 4: Brussel VI. 8—9.20, Lu.
xemburg 9.2010.35, Lond. Reg,
10.3512.20, Droitwich 12.20—14.20,
Lond. Reg. 14.20—15.35, Droitwich
15.3518.40, Hamburg 18.4019.
en Droitwich 19.24.
Lijn 5: Diversen.
kenning van een duurtetoeslag en erende
een motie van die strekking in.
Een ander geluid liet de heer van den
Heuvel (a.r.) hooren, die het over 't alge
meen met het beleid van de regeering
eens zeide te zijn, er op wijzend dat in
geen enkel land een zoo gunstige steunre
geling bestaat als in Nederland. Met de
spaarregeling kan hij zich vereenigen; zij
activeert de volkskracht. Geheel zonder
critiek was hij niet; groote verschillen in
werkloozen-uitkeeringen (verband hou
dende met het vroeger verdiende loon) m
één en dezelfde plaats behooren t? worden
opgeheven, evenals het verschil tusschen
uitgetrokkenen en dubbele uitgetrokke-
nen. De loontoeslagen in land- en tuin
bouw moeten worden hersteld en aan de
particuliere werkverschaffing, die goed-
kooper is, moet steun vorden verleend.
Om half één hadden we nog een 15-tal
sprekers voor den boeg, hetgeen niet be-
teekende. dat zij allen nog in denzelfden
nacht aan 't woord zouden komen. Maar
wij moesten toch hier het overzicht af
breken.
EERSTE KAMER.
Ook in de Eerste Kamer, die gisteravond
een korte vergadering gehouden heeft, zijn
woorden van deelneming naar aanleiding
van het auto-ongeluk van prins Bernhard
gesproken.
De voorzitter, mr. W. L. baron de Vos
van Steenwijk zeide:
„Deernis met H. K. H. de kroonprinses
heeft ons allen diep vervuld, toen gister
morgen de mare zich verspreidde van het
ongeval Hoogstderzelver Gemaal over
komen.
Naar H. M. de koningin gingen onze
deelnemende gevoelens mede zeer leven
dig uit.
Van ganscher harte verheugen wij oh
over de bevredigende berichten, welke or.s
sinds dien bereikten, en bidden wij het
Koninklijk Huis en de Natie toe, dat het
God den Heere goedgunstiglyk moge be
hagen, de ernstige zorgen, welke over
Nederland is gebracht, alsnog zij het
spoedig weg te nemen.
Namens de regeering sloot de minister
president, dr. Colijn, zich bij de korte rede
van den voorzitter aan, zeggende, dat ook
de ministers zich verheugen over de
's avonds ontvangen berichten, welke doen
hopen, dat de gevolgen van het ongeval
minder ernstig zullen zijn dan eergister
werd verwacht. Het kabinet, aldus dr.
Colijn, vereenigt zich met de bede voor
spoedig en algeheel hersteL
De leden en de ministers hoorden deze
woorden staande aan.
Er waren niet minder dan 8 ministers
aanwezig in verband met een lange agen
da van kleine wetsontwerpen. De nieuwe
leden maakten van deze gelegenheid ge
bruik om met de ministers kennis te
maken. Daardoor was 't nog al roezemoe-
Genoemde ontwerpen werden zot*
discussie en z. h. s. goedgekeurd, o.a.
stichtirg van een nationaal luchtvaart*
boratorium; deelneming door het rjjl*
het kapitaal der Ned. Spoorwegen, Wr
wijzigingen van begrootingshoofdstukW1'
enz.
/yf\ Wrijf don dodelijk rug en borstje
Wond#rli|k xoools ddt hal*'1
Pot 50 c» Doos 30. Bij Aooth. en Drofl^
IMUNHARDT I
Door ALAN DARE
19)
„Je vergeet, dat ik aan een tropisch kli
maat gewend ben. Maar meen je dit alles?
Kunnen wij werkelijk trouwen en onze
wittebroodsweken aan boord doorbrengen?"
„Ja. Als het werk, waarvoor ik ben aan
genomen, gereed is, kunnen wij naar Enge
land terugkeeren en vergeten, dat er ooit
zoo iemand als Phenuit bestaan heeft".
„Ja, ja!" riep zij vol geestdrift. „O, Bob,
Bob, zoo heet je toch?"
„Bob, of Rob, wat je wilt".
„Dan noem ik je Bob, Dat dit alles zoo
moest afloopen! Nog maar enkele uren ge
leden was ik doodsbang. Nu voel ik. dat
zelfs Phenuit, als hij nog in leven was,
mij geen angst meer zou aanjagen. Wat
is het leven toch heerlijk!"
,,Wü kunnen het zoo heerlijk maken, als
wij zelf willen. En voor elke seconde, waar
in je geleden hebt, zul je een uur van ge
luk krijgen!"
„Schat!"
Zoo spraken zij over de heerlijke toe
komst, die voor hen lag, totdat de waard
hun duidelijk maakte, dat hij op hen
wachtte, om naar bed te gaan. Op het por
taal voor haar deur kuste hij haar weer
en ging met luchtigen tred naar zijn eigen
kamer.
Hij sliep slecht en was 's morgens al
vroeg beneden, waar hij den waard alle
mogelijke inlichtingen vroeg. Het hoofd
station lag vijf mijlen verder en als hij
den morgentrein nam, kon hij 's avonds
nog. in Londen zijn. Het dorp kon zich be
roemen op een kleine garage, en een taxi
kon hen naar het station brengen.
Maxine kwam met een stralend gezicht
aan het ontbijt. De zon scheen naar bin
nen en vogels kwinkeleerden onder het
raam van de eetkamer. Alle verschrik
kingen van den afgeloopen nacht waren
geheel vergeten. Ze leken nu een booze
droom die bij daglicht verdwenen was.
„Hoe gaat het met je arm?" vroeg Maxine.
„Uitstekend".
„En je laat dus maar geen baard staan?"
Hij lachte, terwijl hij zich over de kin
streek, die met een geleend scheermes van
haar stoppels ontdaan was.
„Ik heb de dorps-Rolls-Royce hier over
een uur besteld", zei hij. „Wij zullen ten
minste geen last hebben van onze bagage".
„Zijn we vandaag nog in Londen?"
„Ja, en je gaat niet meer naar die vree-
selijke kamer in Davis Street terug".
„Je beweerde vroeger, dat die heel ge
zellig wast" herinnerde zij hem.
„Wat kon ik anders zeggen? In elk geval
sta ik er op, dat je de volgende week in
Hampstead doorbrengt".
„Als jij het zegt, valt er niets meer tegen
in te brengen", antwoordde zij lachend
„Maar wat moet ik met Mac Kinnon
doen? Moet ik terug, totdat wij getrouwd
zijn?"
„Zeker niet. Ik zal het met Mac Kinnon
wel in orde brengen. Je hebt je tijd rard
noodig, om allerlei toebereidselen voor de
reis te maken".
Kijk, het belooft een prachtige dag te
zullen worden".
„O, gezegende dag!" mompelde zij, terwijl
zy het gordijn opzy schoof. „Is dat alles
vannacht werkelijk gebeurd, Bob?"
„Ik vraag mij juist hetzelfde af".
„Dacht je, toen je aan boord ging, er
niet aan, dat je wel eens in een afgelegen
deel van de wereld terecht zou kunnen
komen?"
„In het begin niet. Ik was veel te ver
langend, je op het spoor te komen. Maar al
had ik daaraan gedacht, dan zou dat nog
geen verschil gemaakt hebben. Je was het
waard".
„Dat geloof ik niet, maar het is heerlijk,
je dat te hooren zeggen. Bob, Bob, ik ver
dien al dit geluk niet".
Hij kuste haar teeder en wees op twee
roodborstjes, die bezig waren, hun oude
nest in orde te maken.
„Het is waar, dat ieder levend wezen een
woning noodig heeft", zei hij.
„Ja, en een maat".
Op datzelfde oogenblik, nog geen zes
mijlen daarvandaan, zat dokter Phenuit,
met een verband om zijn groot hoofd, in
zijn kristallen bol te staren.
HOOFDSTUK X.
De gravin.
De „Isla da Marajo" stoomde den bree-
den mond der Amazone-rivier op en zocht
haar weg tusschen de eilanden. Zij was
zwaar beladen en voerde bovendien nog
honderd acht en twintig passagiers mee
naar haar eindbestemming, Prainha, dat
nog twintig mijl beneden de plaats lag,
waar Kennedy zijn werk had.
De reis van Engeland was voorspoedig
geweest en den geheelen weg over was het
weer mooi geweest. Het was een vreemde
gewaarwording, weer in de tropen te ko
men na zes maanden hoofdzakelijk in Lon
den te hebben doorgebracht. Terwijl Ken
nedy naar zijn vrouw keek, die in een dek-
stoel naast hem zat, vroeg hij zich zelfs nu
nog af, of alles geen droom was geweest.
Was dit mooie vrouwtje met het gelukkige
gezicht dezelfde die hij drie maanden ge
leden uit de Theems had gehaald? Zij had
er toen anders uit gezien. Vrees en zorg
waren toen in haar oogen te lezen geweest,
d<a ru heHer en vroolyk waren.
Sedert hun vertrek uit Engeland scheen
zij dikker te zijn geworden. Haar wangen
waren gevuld en de kuiltjes erin kwamen
nu duidelijker uit. Die maand van gelukkig
huwelijksleven had wonderen verricht. Zij
voelde, dat hij naar haar keek en sloot haar
boek.
„Weer aan het droomen, Bob?"
„Ja, en ik wil nog lang voort blijven
droomen".
„En dat, terwijl je werk al zoo dichtbij
is! Schaam je!"
„We hebben nog twee dagen".
„Twee dagen! Maar wij zijn al op de
rivier!"
„Je vergeet, dat dit de Amazone is. Die
stroomt over duizenden mijlen recht
door Zuid-Amerika. De oude Theems lijkt
er maar een beekje bij, vind je niet?"
„Het is hier erg mooi. Is het v«
ook zoo?"
„Nog mooier. Boven Prainha is öe
bijna maagdelijk land. Daar leven
stammen in het binnenland, die
hier
nog
wilde
nog ver
van de beschaving afstaan. Ik vraa*
af, of ik er goed aan heb gedaan, je
te brengen". 1k htb
„Tob niet langer, bange man.
lang genoeg met mijn vader ron l 1
om niet bang te zijn voor inlanders,
beloof je, dat ik tegen den beet J
venijnigste insecten kan".
„Zeg dat niet, voordat je kennis teB»,
maakt met de Braziliaansche
waarschuwde hy. Qt
Zij wendde het hoofd af en keeK pj
wondering naar het land in de v e 'j^r-
zon ging onder en zette alles in je
gloed. Het dichte groen, afstekend cj,tig
kalme, blauwe zee, was werkelu* P
in den gloed van den zonsonderga g-
„Ik ben blij, dat je mij hier vln
bracht", zei ze. „Ik zou verteerd
verlangen, als ik in Engeland °P
moeten wachten. Bovendien moe
een vrouw om zich heen hebben. (e
het alleen maar, om zijn knoopen
zetten".
Hij lachte en verviel in zwijg?11, j
„Waar denk je over?" vroeg zu-
Hij schrok. ,e. „Ov*
„Ik geloof, dat ik het weet zei 1
Phenuit?" JÊ ,fa
„Waarom denk je dat?" Viem»n
„Omdat ik ook aan hem dach ee0
kan hem vergeten. Daarvoor
te sterke persoonlijkheid. De
man, dien ik ooit ontmoet^orcit verv0^
