i
De Feestavond.
Lutterot Bondsridder.
Ronde buikjes, kale hoofden.
Nederland speelt gelijk
tegen Roemenië.
Een spannende wedstrijd op
het Alkmaarsche sportpark.
D.A.W. 2 wint in Velsen.
TWEEDE BLAD.
werd geen kans gegeven, zoodat de wed
strijd eindigde in een 33-gelijk spel.
De opstelling der teams was:
Nederland:
fullback: v. Beusekom (R. C. '35);
driekwarten: Jongman (G. R. C.), N. N,
Bleijdenstein (D. S. R. C.) en de la Fuente
A. V. V. C.);
half backs: v. d. Meulen (D. S. R. C.) en
v. Vught (A. R. V. C.);
voorwaartsen: Fock (R. C. '35), Mal-
herbe (A. R. V. C.), v. Leeuwen (H. R
C.), Kleijen (R. C. E.), Kelder (D. S. R
C.), Merkelbach (R. C. '35), Hobbelman
(A. A. C.) en van Beek (A. A. C.).
Roemenië:
fullback: Ion Himtoanu;
driekwarten: Bogos, Florescu, Himtoa
nu II en Teodorescu;
halfbacks: Turutz en Gabai;
voorwaartsen: Hobozeanu, Scarlat,
Ioare, Criva, Covaci, Vardala, Blasek en
Chereaski.
Scheidsrechter was Alofs.
Zwemmen.
MISLUKTE AANVAL VAN
RAGNHILD HVEGER.
Op een wereldrecord van Willy
den Ouden.
Tydens wedstrijden van den Kopen-
haanschen Zwembond heeft Ragnhild
Hveger Zondag getracht het wereld
record over 300 yards borstcrawl, dat
sedert 22 Juni 1935 met een tijd van
3 min. 27 sec. op naam van Willy den
Ouden staat, te verbeteren. In deze
poging is de Deensche wereldrecord-
houdster niet geslaagd, immers zij bleef
met een tijd van 3 min. 29,2 sec. meer
dan 2 seconden boven de fraaie verrich
ting van onze landgenoote.
daar Kirkenier nu eens niet onbesuist niet
den bal ervan doorging en thans zuiver wist
te plaatsen, beteekende hij een goeden steun
in de achterhoede. Trouwens, daarbij sloten
Imhülsen 2 en Hansen zich aan, want vooral
ook Imhülsen onderbrak menigmaal een
scherp-opgezetten aanval en verhinderde
daardoor, dat men het keeper v. d. Wilk al
te lastig zou gaan maken. Deze kreeg dan
ook weinig te doen, wat hij evenwel te ver
werken kreeg, werd behoorlijk gedaan.
Zoo is deze wedstrijd, die een uiterst
sportief karakter droeg, allerprettigst ver.
loopen. De spelers hadden zoo den smaalt
beet, dat ze met alle plezier vlak daarna nog
een vriendschappelijken wedstrijd gingen
spelen tegen H.P.C. 3, wier tegenstander
door een misverstand van den competitie,
leider niet aanwezig was en die nu in de
D.A.W.-ers polospelers ontmoette, die met
niet minder enthousiasme als in den eersten
wedstrijd met de Haarlemmers den degen
gingen kruisen. Alkmaar verloor toen
begrijpelijkerwijs met 30.
Deze Zondagavond beteekende voor het
tweede een training „par excellence".
De stand in de derde afdeeling is thans:
D.A.W. II
H.V.G.B. III
V.Z.V. II
Neptunus II
Nereus III
5
3
4
2
4
3
2
2
0
0
1
0
2
1
3
164
7—4
7—7
1—6
3—7
Er resten D.A.W. II thans nog twee thuis
wedstrijden, namelijk tegen H.V.G.B. III en
Nereus III, en een uitwedstrijd tegen Nep
tunus II.
Daarvan is ongetwijfeld de wedstrijd te
gen H.V.G.B. III, waartegen in Haarlem
gelijk gespeeld werd, de belangrijkste. Deze
wedstrijd, die waarschijnlijk beslissend zal
zijn voor het kampioenschap, zal gespeeld
worden op 26 Jan. a.s.
Hockey.
S. O. S. I—ALKMAAR 2—2.
weer feest zult vieren, het feest van ons
gouden jubileum, en dan is voor mij niet
de hoofdzaak een eerste-klasserschap, maar
een goede onbevlekte naam.
Deze woorden kwamen den spr. uit het
hait. Hij meende wat hij zeide.
En deze woorden waren een waardig
besluit van een grootsche receptie.
Het was te voorzien, dat er voor den jubi
leum-avond, welke 's avonds in de groote
zaal van de „Harmonie" gehouden werd, een
ruime belangstelling zou bestaan en zoo
kon het gebeuren, dat toen de voorzitter
der feestcommissie, de heer de Haas, dezen
avond opende, zoo goed als geen plaats on
bezet gebleven was. Voor het voetlicht op
het podium waren vele bloemstukken opge
steld, welke aan 't geheel een feestelijken
aanblik boden. In zijn openingswoord me
moreerde spr. in 't kort wie er voor deze
feesten veel werk verzet hadden en hun
wilde hij in de eerste plaats daarvoor dank
zeggen. Ook het uitgeven van een extra
Alamaria-nummer van de „Alkmaarsche
Courant" had spr. met vreugde gezien en
zoo waren er nog wel meer factoren te noe
men, welke ertoe hebben bijgedragen, dat
men het feest op zoo luisterrijk mogelijke
wijze kon vieren. Er was echter 's middags
al genoeg gesproken en daarom wilde spr.
het hierbijlaten.
En onmiddellijk hierop klonken forsche
feestklanken van achter het gordijn en
vroegen de „Cheese Townians" met Siem
Spruit aan den vleugel en Jac. Amoureus
als bandleider de aandacht. Deze band met
een extra versterkte bezetting gaf vervol
gens eenige goede nummers ten gehoore en
het duurde niet lang of het talrijke publiek
zong de refreintjes van speciale Alcmaria-
liederen uit volle borst mee. Een tap-dancer
gaf eenige krasse staaltjes van deze edele
kunst „ten gehoore" en toen ging het als bij
een non-stop-revue, in vliegend tempo volg
de het eene nummer het andere op.
Symbolisch werd het afwenden van het
degradatie-spook voorgesteld, waarbij mej.
L. v. Doorn als de Alcmaria-maagd fungeer
de en welk nummer een enthousiaste ont
vangst had. En toen kwam een vertrouwd
Alcmariaan de aandacht voor zich opeischen.
Immers, hij, die op geen feestavond ont
breekt, stond ook op dit festijn op de plan
ken en weldra klonken de liedjes van Siets
Hamstra op de oude, bekende wijze. Melo
dietjes over de wedstrijden, over Hamstra's
voetbalcarrière, ja waarover eigenlijk niet,
zij waren aardig gevonden en zeer ver
dienstelijk voorgedragen. Het telkenmale
krachtig klinkend applaus bewees wel dui
delijk, dat men het gebodene op prijs wist
te stellen.
En nadat de Alcmariaan Stadegaard even
eens de feestvierenden een toepasselijk lied
had toegezongen (a. d. vleugel mej. T. v.
Doorn) en The Bosniet-sisters met een ver
makelijke dameskoortje zich van haar beste
zijde hadden dden hooren, betrad de K N.
V.B.-bondsbestuurder, de heer M. Sajet,
het podium om den voorzitter van Alcma-
ria Victrix de prachtige bondsvlag aan te
bieden.
Bij een bond van 600 vereenigingen, zoo
als dat bij den K.N.V.B. het geval is, aldus
spr., zijn uiteraard vrijwel dagelijks jubilea
en het zou voor de bondsbestuurders een on
mogelijke taak zijn naar elk daarvan een
afgevaardigde te sturen. Doch er zijn jubi
lea, waarbij men in geen geval wil ontbre
ken en zulk een jubileum is dat van Alc-
maria Victrix.
Spr. heeft nog te veel persoonlijke en
recht aangename herinneringen aan Alcma-
ria dan dat hij het nu niet een bijzondere
eer zou vinden de bondsvlag te mogen aan
bieden. Moge deze vlag Alcmaria tot meer
dere glorie zijn, haar voeren naar succes
volle dagen, doch bovenal getuige zijn van
de reeds 40 jaar bestaande hoogstaande
sportiviteit, waardoor zij terecht zich zulk
een uitnemenden naam heeft verworven.
(Applaus.)
Het bondsbestuur heeft het echter bij
deze vlag niet willen laten en 't was spr. een
buitengewone eer namens den K.N.V.B. den
heer Lutterot te benoemen tot bondsridder.
Een onderscheiding, aldus spr., welke slechts
hoogst sporadisch wordt uitgereikt en dan
alleen, wanneer het bondsbestuur het wer
kelijk verdiend acht. Zoodoende zijn er
slechts weinig bondsridders en het deed spr.
veel genoegen den heer Lutterot thans dit
waardevolle kleinood te kunnen overhan
digen. (Stormachtig applaus.)
Hierna spraken de voorzitter, de heer
Bonsema, en de heer Lutterot woorden van
dank, waarmede het hoogtepunt van den
avond bereikt was.
Na de pauze werd het programma voort
gezet, wederom traden de Hodlers, de vin
gervlugge harmonica-spelers op, waarbij de
lady-crooner tal van Engelsche songs ten
beste gaf en waarmede veel eer ingelegd
werd en toen was de beurt weer aan de
eigen krachten.
Siets Hamstra zong „an old one", Greetje
Postma danste een goede solo (waarvoor
haar fraaie bloemen deelachtig werden) en
last not least traden The Cheese Townians
wederom op.
En tusschen deze nummers door was het
de heer Reurslag.die namens vrijwel
alle Alkmaarsche sportverenigingen aan den
voorzitter een fraaie oorkonde aanbood,
daarmede de algeheele sympathie van deze
vereenigingen voor Alcmaria demonstre
rend.
Met den wensch, dat deze oorkonde een
goed plaatsje in het clublokaal van Ben zou
krijgen, overhandigde spr. onder luid ap
plaus het geschenk.
De voorzitter bracht hiervoor hartelijk
dank en speciaal aan den heer Visser,
leeraar aan de R.H.B.S., die deze oorkonde
op zoo fraaie wijze vervaardigd had en aan
den initiatiefnemer van den kegelbond voor
zijn aardige gedachte om Alcmaria iets
blijvend ten geschenke te geven.
Het was inmiddels middernacht geworden
voor en aleer men tot dansen kon overgaan.
De band onder aanvoering van Siem Spruit
weerde zich kranig en heeft de feestvreugde
tot diep in den nacht kunnen handhaven.
Enthousiast hebben de honderden feest
vierders hieraan deelgenomen en voor velen
was het late uur nog te vroeg.
Het allergrootste en meest treffende
moment van alle Alcmaria-festiviteiten is
niet de aanbieding van de bondsvlag ge
weest.
Dat was de onverwachte, maar zoo vol
komen hulde, die de K. N. V. B. den heer
M. J. Lutterot bracht: diens benoeming tot
bondsridder!
Wie Alcmaria
zegt, denkt aan
Lutterot. Wie
aan de voet
balsport in
Noordholland
denkt, ziet in
gedachten Lut
terot voor zich.
Meer dan der
tig jaar heeft
hij met hart en
ziel zijn Alc
maria verde
digd; eerst al-
M.J. Lutterot leen op het
groene veld,
spoedig echter ook achter de groene tafel.
Daarvoor heeft hij eenige jaren ge
kregen wat hem ten volle toekwam: het
eerelidmaatschap.
Maar daarnaast heeft hij méér gedaan:
hij heeft een groote rol gespeeld in ons
district in diverse functies; hij behartigde
de belangen der 2e, 3e en 4e klassers; hij
heeft in den N. H. V. B. hard gewerkt
voor de zaak, die hem lief was; hij heeft
het schoolvoetbal in ons gewest populair
gemaakt en hij heeft tal van adspiranten-
dagen mede georganiseerd.
Kortom, Lutterot is de man geweest van
de voetbalsport in geheel Noordholland-
Noord.
En steeds heeft hij dat belangeloos en
met liefde gedaan, al bleef hij in vele
de meeste gevallen op den achter
grond. Daarom zal het moeilijk zijn, om
juist te zeggen, hoe groot Lutterot's
verdiensten geweest zijn (en nog zijn),
waar het de voetbalsport betreft.
Lutterot bondsridder!
Toen de heer M. Sajet namens den
K. N. V. B. dezen Alcmariaan het een
voudige insigne op de borst speldde, heeft
hij daarmee werkelijk niet alleen Lutterot
gehuldigd, maar naast hem Alcmaria en
naast Alcmaria de geheele voetbalsport in
Noordholland-Noord. Geheel Noordhol
land-Noord mag en moet trotsch zijn op
de onderscheiding, dezen Alcmariaan ten
deel gevallen.
Welk een eenvoudig insigne, maar te
gelijk: welk een kostbaar kleinood. De
K. N. V. B. is nimmer gul geweest met dit
onderscheidingsteeken; hij heeft om te
beginnen als minimum eisch gesteld, dat
de drager er van minstens 20 jaar de
voetbalsport gediend heeft. Maar daar
naast moet de bondsridder heel wat meer
beteekend hebben dein een gewone voet
baller of clubbestuurder.
Echter, juist om '.at de bond zoo uiterst
karig is met het verleenen van dat onder
scheidingsteeken er zijn in totaal in
binnen- en buitenland ongeveer 80 bonds
ridders juist daarom heeft het zooveel
waarde voor den drager.
Aan Lutterot is thans deze eer te beurt
gevallen.
Gansch Alcmaria, gansch Noordholland
zal willen erkennen, dat hij het ten volle
verdiend heeft!
De nacht was lang, de nachtrust kort.
En met kleine oogjes, met bonzende
hoofden en een niet al te frisschen
smaak moesten twee-en-twintig voet
ballers benevens een gelegenheids-
scheidsrechter en twee linesmen Zon
dagmiddag twee keer 1800 seconden
achter een bal aan hollen!
Dat was de wedstrijd Oud-Jong. Oud-
Alcmaria bestond uit mannen met buikjes
en kale schedels. Zij teerden op ouden roem
en zouden thans als huisvader hun vrouw,
zonen en dochters eens laten zien, wat voet
ballen was.
Daar had je Jan Elf ring, eens de drager
van het Oranje-shirt. Hij deed als vroeger:
rustig afwachten, dan een of twee trucks
uit zijn repertoire en vervolgens een voor
zet of een schot! Jo Schuit vergat de jaren
en gaf through-passes en schoot. Ziedaar
een oude rechtervleugel, die gevaarlijk was.
Jos Bos links-buiten. Hij rende en mikte
naar Elfring en stichtte verwarring. En
kreeg passes van Reitsma, die als een jong
veulen rond-dartelde. En maar lachte, als
maar lachte. Ziedaar de linkervleugel, die
gevaarlijk was.
Jur was de mid-voor. Demonstreerde
eveneens zijn repertoire handigheidjes en
voelde zich jong. Als rook hij de lente.
Een middenlinie. Piet v. d. Horst als spil.
Zwoegde, miste en hield vol tot het bittere
einde. Naast hem Puck Klinkhamer, die
nieuwe schoenen had meegenomen. Daar
door viel hü op. Aan den anderen kant
Roozendaal, drager van Julian's eere-teeken.
Was de lessen van zijn trainer nóg niet
vergeten.
Ziedaar de middenlinie.
Hartland gleed als van-ouds en Ooms gleed
als in zijn jonge jaren. De twee glijdende
backs zorgden glijdende voor den buiten
spel-val, zorgden glijdende voor opruiming.
Het glijdende back-stel was goed.
Bosman stond onder een lat en tusschen
twee palen. Hij prevelde schietgebedjes en
ziet, het houtwerk stond hem bij. Keepte op
zijn manier en viel dus zoo nu en dan ver
keerd. Zorgde daardoor voor de vroolijk-
heid.
Dré de Vries floot. En was streng en hee-
lcmaal onpartijdig.
Jong-Alcmaria speelde ook. Had meer
adem. En won, hoewel de oudjes misschien
tactisch iets beter waren.
De douche deed na afloop wonderen, het
reunisten-diner daarna in 't Gulden Vlies
deed nog meer wonderen. Dank zij wonder
lijke verhalen uit het grijze verleden.
De masseurs hadden het vandaag extra-
druk.
En verdienden!
Rugby.
Alkmaar, 9 Januari.
Slechts een kleine duizend man is
te Alkmaar getuige geweest van een
goeden wedstrijd tusschen de twee
vertegenwoordigende rugby-ploegen
van Nederland en Roemenië. Maar zij
die de ontmoeting hebben gezien, zul
len geen oogenblik spijt gehad hebben
van hun tocht naar het sportpark,
want het werd een boeiende en span
nende wedstrijd, waarin de punten
tenslotte gedeeld werden.
Er zat bij dezen wedstrijd een revanche
gedachte voor. Immers, in October van het
vorig jaar waren de Nederlanders reeds
tegen de Roemenen uitgekomen in Parijs
en daar werden de vertegenwoordigers
van ons land door het onbekende Roeme
nië gevoelig afgestraft: met niet minder
dan 423 wisten de Roemenen te winnen!
Zij bleken over een zeer goede ploeg te
beschikken, die niet alleen een gaaf geheel
was, maar bovendien veel zwaarder was
dan de Nederlandsche vertegenwoordi
ger. Deze moesten het in Parijs steeds
afleggen in de scrum en het gevolg daar
van was, dat de Hollandsche voorwaartsen
vrijwel machteloos waren en slechts spo
radisch tot den aanval konden overgaan.
Bovendien waren de omstandigheden
toen in het voordeel der Roemenen. Bij
hen toch was de competitie in vollen gang,
terwijl de Nederlandsche competitie pas
in October begon. Er stonden dus in Parijs
goed-geoefende Roemenen tegenover Ne
derlanders, die nauwelijks weer hun trai
ning hadden opgevat.
De samenstellers van het Nederlandsche
team hadden allereerst gezorgd, dat de
Oranje-voorhoede zwaarder werd, zoodat
het lichaamsgewicht minder het spel zou
kunnen beïnvloeden. Bovendien wist men
thans, dat er met de Roemenen niet te
spotten viel, zoodat het consigne: aanval
len en volhouden gegeven werd.
En zoo kon het gebeuren, dat er thans
twee ploegen tegenover elkaar kwamen,
die in kracht weinig of niets voor elkaar
onderdeden.
Bovendien was de Nederlandsche ploeg
thans goed ingespeeld, terwijl de Roeme
nen tal van moeilijkheden moesten over
winnen: vreemde terreinsomstandigheden,
de verandering van klimaat en boven
dien: zij waren niet ingespeeld, zooals de
Nederlanders.
De wedstrijd.
Het was dan ook niet alleen een gevolg
van het winnen van den toss die de
Nederlanders het eerste het windvoordeel
bracht dat Nederland direct sterker
was, maar zeker ook de hierboven ge
noemde factoren. Het bleek uit alles, dat
de gastheeren zoo duur mogelijk hun
huid zouden verkoopen en vooreerst
dachten zij er niet aan, zich te laten inti-
mideeren.
Integendeel, het tempo werd terstond
door de Hollanders aangegeven en na
eenige minuten werd Roemenië in de ver
dediging teruggedrongen.
De wedstrijd was nog geen vijf minuten
oud, toen de Hollandsche rechtervleugel
een zeer snellen aanval ondernam en een
try maakte. De poging om deze try in een
goal om te zetten, mislukte, zoodat Neder
land na 5 minuten met 30 leidde.
Dat succes gaf de geheele ploeg moed
en dadelijk na den aftrap ging het weer op
het Roemeensche doel af. Maar nu waren
de gasten beter op hun hoede, en elke
aanval werd resoluut afgeslagen.
Zelfs dat niet alleen: de Roemenen gin
gen zelf tot den aanval over en stelden
onze verdediging op de proef. Maar van
Beusekom, die den geheelen middag een
buitengewoon goede partij speelde, gaf de
Roemenen geen kans.
Toen succes uitbleef, verslapten de gas
ten en vanaf dat oogenblik is het tot de
rust een voortdurend gevecht geweest op
de Roemeensche helft.
De Nederlandsche meerderheid werd
echter niet in punten uitgedrukt, zoodat
de rust kwam met een te kleinen 30
voorsprong, die echter meer dan verdiend
was.
In de tweede helft waren de bordjes
verhangen. Nu hadden de Roemenen den
steun van den wind en oogenblikkelijk
werd de aanval ingezet. Nederland moest
alles op de verdediging instellen en deze
weerde zich steeds beter. En toch. na 10
minuten kwam de Roemeensche try: on
verwacht groote doortastendheid van de
Roemeensche linkervleugel leverde een
try op, die echter evenmin in een goal kon
worden omgezet.
De stand was toen dus gelijk.
Een zeer langdurige periode volgde,
waarin de gasten trachtten de leiding te
veroveren, maar zij kregen daartoe geen
enkele goede kans, omdat de Nederland
sche verdediging zeer actief was en geen
moment de tegenstanders uit het oog ver
loor. Zelfs wisten de Hollanders in de
laatste minuten het spel te verplaatsen op
de Roemeensche helft, maar ook hier
Ragnhild Hveger
Dat Ragnhild Hveger's poging mislukte,
doet evenwel niets af aan haar schitterende
kwaliteiten. Wel is het bewijs, dat zij op de
kortere afstanden niet zoo uitblinkt, als op
de langere afstanden, nu toch geleverd.
Of is de andere stelling misschien juister,
n.1., dat eerst nu blijkt, hoe geweldig scherp
de tijden van Willy den Ouden over de
100 yards, de 100 meter, de 200 meter, de
220 yards en de 300 yards borstcrawl staan?
Want als een zwemster van de grootte van
Ragnhild Hveger er maar niet in slaagt op
deze kortere afstanden de tijden van de Rot-
terdamsche zwemster ook maar te benade
ren, dan wordt telkenmale fel het licht ge
worpen op de phenomenale verrichtingen
van onze landgenoote.
Waterpolo.
Mays scoort het eenige doelpunt
van den geheelen wedstrijd.
Een der belangwekkendste ontmoetingen
uit de wintercompetitie was zeker de wed
strijd Nereus 3D.A.W. 2, welke gister
avond in het Overdekte bad te Velsen ge
speeld is. Het Alkmaarsche zevental had zich
voorgenomen alle zeileh bij te zetten om
zoo mogelijk als overwinnaar uit het strijd
perk te treden. En zoo is het vanaf het
eerste oogenblik tot de laatste seconde een
spannende partij geweest, welke door een
enthousiast publiek luide werd aangemoe
digd. Dat het tweede zevental over schutters
beschikt (een gunstig voorteeken!) heeft
deze wedstrijd wel heel duidebjk bewezen.
Herhaaldelijk werd het Nereus-doel be
stookt en het was slechts te danken aan het
uitstekende keepwerk van onzen vriend
Stam van Nereus, dat er niet meer doel
punten gemaakt zijn. Want zoowel Maya,
aan wien het uiteindelijk toch gelukte een
goal te scoren, als v. d. Wilk en Imhülsen 1
hebben het vijandelijk doel met vele en
vaak harde schoten bestookt. Het combi
neeren ging in de voorhoede van het be
kende leien dakje, natuurlijk werd een aan
val wel ei ns onderschept, maar uit het oog
punt van offensief spel bezien mogen we
met de pogingen van de voorhoede om tot
meerdere doelpunten te geraken, best tevre
den zijn. Het leek wel of de rust van eenige
weken aan het oolofront de spelers stuK
voor stuk goed gedaan had. Zoo kon het ge
beuren, dat én v. d. Wilk èn Mays al naar
het hen geliefde den keeper met scherpe en
boogballen voortdurend in het nauw wist te
dringen. En daaruit moet men niet afleiden,
dat de Nereus-achterhoede minder sterk
was dan anders, in het geheel niet; getuige
slechts het afmattend „dekken", waarmee
Imhülsen 1 het nogal eens te kwaad had,
maar tegen een dergelijk positief-optredend
spel viel weinig in te brengen en de
Neroïden mogen nog blij zijn, dat ze er zoo
genadig afgekomen zijn.
Het debuut van den jeugdigen Kirkenier
in „het tweede is alleszins gunstig geweest.
Met een soepele snelheid en met inzicht in
het spel wist hij het zijn tegenstander zoo
lastig te maken, dat deze geen kans kreeg
ook maar één keer te scoren. En temeer
In de eerste competitie-wedstrijd van
het nieuwe jaar is het Alkmaar niet gelukt
beide puntjes mee naar Alkmaar te ne-
men. Niettemin is Alkmaar het jaar be
gonnen met een uitstekenden wedstrijd,
misschien wel den besten tot nog toe
gespeelden competitie-wedstrijd van dit
jaar. Er zat een tempo in dat vaak zeer
snel was en het spel werd vlug over en
weer verplaatst.
In de eerste helft had de Alkmaarsche
voorhoede talooze kansen, doch onfor
tuinlijk schieten voorkwam doelpunten.
S. O. S. mocht dan ook van geluk spreken,
dat het niet spoedig een achterstand had.
De schotloosheid in de voorhoede was
er dan ook de oorzaak van, dat Alkmaar
vóór de rust geen doelpunten scoorde.
S. O. S. had echter evenmin succes en zoo
was bij de rust de stand nog blanco. 00.
Was Alkmaar vóór de rust overtuigend
in de meerderheid geweest, na de rust
wogen de partijen vrijwel tegen elkaar op.
Het ontbrak dan ook niet aan vele gevaar
lijke momenten voor beide doelen. S. O. S.
wist ten slotte na een snellen aanval uit
solospel van de midvoor de score te ope
nen (10). Kort hierop volgde uit een
strafcorner een tweede doelpunt (20).
Alkmaar wierp zich nu met man en
macht op den aanval. Weldra was het
eerste tegendoelpunt geboren (21).
In de korte spanne tijds die nog restte,
deed de Alkmaarsche voorhoede wat ze
kon om gelijk te maken. Tenslotte slaagde
zij er in, zij het met een minder fraai doel
punt (22). Kort hierna blies de scheids
rechter het eindsignaal.
Al mag men niet ontevreden zijn over
dezen uitslag, S. O. S. staat bovenaan, toch
had Alkmaar met wat minder déveine in
de voorhoede, het tot een overwinning
kunnen brengen. Moge de voorhoede
voortaan wat schotvaardiger zijn en de
achterhoede nog vele malen zoo spelen als
in dezen wedstrijd.
Kegelen.
ALKMAAR WINT VAN HAARLEM!
De eerste helft van den stedenwedstrjjd
AlkmaarHaarlem is gisteren in de Unie
met 66105738 hout, derhalve met een vefr
schil van 872 hout, door onze stadgenooten
gewonnen.
De gespecificeerde cijfers luiden als volgt
(in 4 x 10 40 worpen):
Alkmaar: M. Jimmink 290, T. Bonsema
257, W. K. Burdorf 264, C. B. Balder 251, H.
Buys 285, K. Oosterwijk 279, S. Spierenburg
273, J. Kok 266, J. Kiebert 274, J. R. Wielart
214. M. Witte 268, R. Brugman 228, Chr.
Dekker 270, G. Armeveld 257, J. Stals 184»
J. v. Spanje 267, J. Eickholt 287, C. Klerk
260, C. v. Wijngaarden 205, C. v. d. Capelle
213, J. de Bakker 320, Joh. Diepen 270, G.
J. Genefaas 277 en A. Köllmann 306, totaal
6610 hout.
Met de rust was de stand Alkmaar 3350,
Haarlem 2882.
Hoogste gooier Alkmaar J. de Bakker
(Alcm. Victrix) 320, hoogste gooier Haar
lem N. P. Visser 294.
De 2e helft van dezen wedstrijd wordt
over 14 dagen, dus den 23en dezer, in Haar
lem verkegeld.
Kolven.
LANGENDIJKER KOLFBOND.
De uitslag van de Zondag in Concor-
dia te Noordscharwoude gehouden voort
gezette wedstrijden was als volgt:
Korpswedstrijd derde klasse: Vrienden
kring Noordscharwoude (Sajet) 214 pt»
Ons Genoegen Noordscharwoude 350 pnt.J
Op Maat, Zuidscharwoude 346 pt.; Gezellig
Samenzijn Zuidscharwoude 325 ptn..
Personeele wedstrijd 3e klasse: Vrien
denkring Noordscharwoude: H. Jansonius
86 pt.; K. Kekker, Oudkarspel 103 pt.; C.
Blokker Oudkarspel 107 pt.; Sj. Maakal
Noordscharwoude 129 pt.; Gez. Samenzijn1
Zuidscharwoude J. Engeringh 98 pt-ï
J. Rijper 106 pt.; W. Kuin 161 pt.; P. Ber
gen 102 pt.; J. Buiter 91 pt.; Op Maat,
Zuidscharwoude: Al. Boon 69 pt.; W.
Kuijt 69 pt.; D. Schoorl 103 pt.; J. du
Burck (tweede klasse) 148 pt.
(Zie vervolg sportberichten pagina 5
van het eerste blad).