DAGBLAD VOOR ALKMAAR OMSTREKEN. PRINSES JULIANA SCHENKT HET LEVEN AAN EEN DOCHTER EXTR A-EDITIE Losse nummers 5 cent Directeur: C. KRAK. 140e Jaargang. MAANDAG 31 JANUARI 1938 SOESTDIJK, Maandagmorgen 31 Jan. 1938 Stormloop van journalisten. Het lang verwachte signaal. De laatste uren vóór het blijde bericht. Bij paleis, lijn en telex. PROCLAMATIE. Op onze Redactie. DE GELUKKIGE OUDERS ER IS EEN GEBOREN PRINSESJE ALKMAARSCHE COURANT Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar J 2. franco door het geheele Rijk 2.50. PRIJS DER GEWONE AD VERTE NTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h, HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. BLIJD1 EN HET PALEIS SOESTDIJK Leek het te negen uur nog, alsof er sinds gisteravond, toen op grond van enkele aanwijzingen de onrust in het Badhotel was opgejaagd, in het geheel niets veranderd was, in enkele secon den was het beeld, dat het Badhotel bood, totaal veranderd, toen in de pers kamer, waar nog eenige slaperige jour nalisten hangerig wachtten, plotseling het belgeluid van de telex weerklonk. Het was op dat moment half tien pre cies. De lange nacht, welke zoo moedig was begonnen, was toch voor vele jour nalisten te zwaar geworden, althans tegen zes uur verdween menig waak zaam man naar zijn slaapkamer. Zoo doende kon de gong, die onmiddellijk op de waarschuwing van het A.N.P. krachtig werd geslagen, het nuttige werk verrichten vele half aangekleede en half uitgeslapen hotelgasten de gang op te jagen. Nauwelijks had de portier van het hotel, welke functionaris zich werkelijk onberispelijk van zijn taak kweet, het trappenhuis van zijn vervaarlijke sla gen doen daveren, of menig ongekamd hoofd verscheen om een hoek van de deur en een minuut later reeds waren in de perskamer allen aanwezig, die hier nu reeds zooveel dagen op dit groote moment hadden gewacht. Het was nu nog slechts een kwestie van minuten, of de weg van het Badho tel naar het paleis Soestdijk was onder worpen aan een uitgesproken een-rich- tingsverkeer. Fotografen belaadden zich met hun toestellen, anderen vergaar den schielijk overjas en hoofddeksel, en daar stoven de auto's, de fietsen en de tandems naar hotel Trier, dat tegen over het paleis is gelegen en waar men, in den rug gedekt door twee telex toestellen van het A.N.P., welke ook staan opgesteld, de plaats van de heu gelijke gebeurtenis van meer nabij zou kunnen beschouwen. Met het oog op de telefoon-accoma- datie waren echter ook, die in het bad hotel hun stelling bleven innemen. In de werkkamer van het A.N.P. in het Badhotel was het Zondagavond niet voller of levendiger dan anders. Echter Was e spanning tastbaarder dan waar elders oo Wel waren eenige bijzondere maatregelen noodig, omdat het A.N.P.-vertrek natuurlijk in het middelpunt der belangstelling zou staan, zoodra bekend geworden zou zijn, dat de blijde gebeurtenis te verwachten was. In de hall van de A.N.P.-vleugel zaten twee korporaals, die verdwaalde slenteraars in de hotelgangen in bet oog hielden. Vol spanning hielden wij de wacht. De directe teleoonverbinding met het paleis rinkelde een enkele maal en veroor zaakte een moment van intense stilte. Neen. niets bijzonders, slechts een simpele dienst aanwijzing werd doorgegeven. Zoo werd het middernacht. Langzaam gleden de uren voort. De nacht maakte plaats voor de ochtendschemering en toen omstreeks 7 uur het daglicht in de krmer scheep, wrs er nog geen verandering gekomen. De stemming werd gedrukt. Waarom duurde het zoo lang? Zouden er bijzondere moeilijkheden zijn? Geen enkel contact was mogelijk met het paleis in de nachtelijke uren. In volkomen passiviteit zaten de officieren aan de A. N. P.-merschen rond het paleis-toestel en de telex. Afwachten afwachten Een nacht was voorbijgegaan en nog was het teere geheim nog niet ontsluierd. Tegen zeven uur kwam de commandant van de satuutbatterij Eaarn even binnen- loopen met het afvuren der eere-schoten. Neen, wachten Tusschen kwart over ne<*en en half ben: de paleis-telefoon belt De particuliere secretaris van prins Bern- hard, jhr. mr. Dedel, meldt aan de vertegen woordigers van het departement van defen sie, dat het oogenblik gekomen is om de batterijen de gereedstelling te doen inne men. Kapitein Steenhauer neemt de mededee- ling in ontvangst en onmiddellijk daarna vliegen de ordonnancen met de telegram men van de legerautoriteiten het hotel uit. Luitenant Staring voert een serie inter communale telefoongesprekken om de com mandanten der saluutbatterijen in de ver schillende garnizoenen namens den minister van defensie opdracht te geven, de gereed- stelling in te nemen. Dit commando wordt dan nog eens telegrafisch bevestigd. Thans weten wij, dat de ontknooping spoedig zal volgen. Hoe lang nog? Eenige uren, schatten wij. Elke schatting bergt echter gevaren in zich, want zoo lang het wachten geduurd heeft, zoo snel is nu de ontknooping. En kele minuten voor tienen rinkelt weer de bel van de paleis-lijn. De spanning heeft nu haar hoogtepunt bereikt. De passiviteit is omgezet in de grootste activiteit. Een lid van de A.N.P. redactie en een der oificieren grijpen naar de telefoon. Het is jhr. Dedel. Zijn stem, beheerscht als altijd, heeft toch een bijzondere trilling, toen hij zeide: „Thans kan ik u mededeelen, dat een Prin ses geboren is". „Een prinses", wordt in de A.N.P.-Kamer herhaald. Nauwelijks is dit telefoongesprek afgeloo- pen, of het bericht: „een prinses geboren", wordt op de telex gedicteerd en onmid dellijk daarna doorgezonden op het A.N.P.- net naar de dagbladen, naar de garnizoenen, naar de departementen, voorts naar om roepverenigingen en naar het buitenland: Slechts enkele seconden: De geheele we reld van Oost tot West, in Europa en de Ne- derlandsche gebiedsdeelen over zee, weet, dat onze Prinses Julia na het leven heeft ge schonken aan een dochter. De telex heeft zijn werk gedaan en het is, of er een abrupt einde is gekomen aan de spanning, welke talent zooveel weken in de A. N. P.-kamer heeft geheerscht. Een Oranjetelg is geboren! Diepe erkentelijkheid jegens God- leeft in onze harten door de belofte van voortzet ting van den alouden band tusschen Oranje en ons volk, een band, die ook nu, na de eeuwen, die ons scheiden van den grooten Vader des Vaderlands, niets van zijn betee- kenis heeft verloren. En in deze ongekende vreugde en dank baarheid, waarvan wij allen doordrongen zijn, gaan onze gelukwenschen uit naar Hare Majesteit de Koningin, die thans een Harer liefste wenschen vervuld ziet: naar Hunne Koninklijke «foogheden Prins Bern- hard en Prinses Juliana, Die thans verrijkt zijn met dit jonge leven en Wier hoop en verwachting nu verwezenlijkt zijn, op een wijze, die in staat zal zijn den donkeren schaduw van de laatste maanden te verdrij ven; naar ons geheele volk, dat opnieuw zich om den Oranjetroon schaart in geest driftig vertrouwen op de handhaving van dit verbond der eeuwen. Moge onze goede stad door oprechte feest vreugde, door Jiet uitsteken van vlaggen en het dragen van oranje toonen, dat zij mede leeft met dit heugelijk gebeuren! De Burgemeester van ALKMAAR, F. H. VAN KINSCHOT. ALKMAAR, 31 Januari 1938. Hoogspanning! Niet nog om 9 uur, toen wij allen rustig aan het werk gingen, nadat wij elkaar eerst hadden verteld, dat „er geen nieuws" was. Maar ziet: om even voor tienen ratelt de alarmbel, niet één keer, maar twee, drie, vier keer! Even later krijgen wij het voorloopige waarschuwingsbericht: „Let o de telex!" Meteen was de rust op het bureau ver dwenen. Alles kwam plotseling in actie. Op de technische afdeelingen werden vormen in gereedheid gebracht, de gewone copy op de redactie werd terzijde geschoven en Wachten! O, 't kon nog wel uren duren, opperden wij en wij geloofden het zelf niet. 't Gewone werk vlotte niet. Wij dachten aan Bulletins, aan een extra-editie, aan Het was een dwarreling door ons hoofd. Ring! Weer ratelt de telex. Er weer nog giooter wordt de onrust. Dan verschijnt op het witte papier één regeltje: Prinses, eendochter geboren! Een seconde later heerscht hier op onze bureaux even een groote verwarring. Bulletins de deur uit! Autoriteiten in stad en omgeving waar schuwen! Krantenloopers ophalen! En dan: Laat liggen die gewone copy. Eerst „het nieuws" zetten. En de zetmachines ratelen, de chef der zetterij graait deze copy onder onze han den vandaan. De storing! De telefoon ratelt. En een lange serie telefoongesprekjes volgt: Meneer: wat is het? Meneer: is het waar? Meneer: ze vertelden me En ons antwoord was kort: een dochter! Dan hooren wij ook de klokken luiden. Bim-bam. Het groote nieuws wordt verkondigd. Er is vreugde in onze harten, want er is ons een Prinsesje geboren. Er is een nieuwe loot aan den stam van den ouden Oranje-boom, er is nieuw leven, dat het geslacht, dat wij vereeren, zal handhaven en versterken. Op dit oogenblik gaan de gedachten van allen, die Oranje liefhebben, 'uit naar het Prinselijk paar, dat ons een Prinsesje heeft geschonken. Als er in deze moeilijke tijden iets is, dat ons tesamen heeft gehouden, dan was het de liefde voor ons vorstenhuis, de gehechtheid van Nederland aan het Huis van Oranje, waarvan zoo vele zonen en dochteren ons volk hun levenswerk ten offer brachten. Wij zijn trotsch op de afstammelingen van den grooten Zwijger en wij hebben ons hart verpand aan de beide vrou wen, aan Moeder en Dochter, die de schakels vormden in den keten van onze Oranje-vorsten. Aan deren keten is opnieuw een schakel geklonken en wie zich bewust is van de liefde en toewijding van Hare Majesteit de Koningin en Prinses Juliana, wie bedenkt hoe deze edele vrouwen hun groote gaven van ver stand en hart aan het geluk van land en volk h'bben gewijd, die zal beseffen, dat wij ook nu weer hopen en vertrou wen, dat de eigenschappen der Oranje's in het thans geboren koningskind tot ontwikkeling zullen komen en dat onze liefde voor Haar niet minder groot zal zijn. Het moge traditie zijn, dat er voor een Prinsesje minder kanonschoten ge lost worden dan wanneer ons een Prinsje was geboren, dit kleine konings kind zal ons niet minder welkom zijn. Er is in Soestdijk een gelukkige familie, een Vader en een Moeder, die dagen van spanning doorleefd hebben, maar nu een blijde toekomst tegemoet gaan. Onze hartelijkste wenschen gaan op dit oogenblik uit naar Hare Majesteit de Koningin, die thans den eerenaam van Grootmoeder zal dragen, naar Prinses Juliana, de gelukkig welvarende Moe der en Prins Bernhard, den trotschen Vader, die zich in deze oogenblikken meer dan ooit door een band van liefde en trouw verbonden weten. Lang leve het vorstelijk gezin, lang leve het Prinsesje! Laat de vlaggen wapperen, laat de klokken luiden, laten vreugdck'anken schallen overal waar menschen wonen, die hun blijdschap willen uiten. Er is ons een Prinsesje geboren. Nederland en Oranje zullen onver breekbaar verbonden blijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 1