DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Nu de Nationale Feestdag voorbij is.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIES
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v'h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 28 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Donderdag 3 Februari 1938
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
140e Jaargang
Heel Nederland heeft feest gevierd.
De plechtigheid in het Parlement.
Bij ons in den Haag, nu
het afgeloopen is.
De minister-president over de
jonge prinses.
Het eerste motorschip
Prinses Beatrix.
Het feest in onze omgeving.
Op Soestdijk alles
zeer goed.
A
De Nationale feesten zijn voorbij.
Overal in den lande heeft men Dins
dag het feest gevierd ter eere van de
geboorte van prinses Beatrix. Of eigen
lijk kunnen wij beter zeggen, dat er
twee dagen gefeest is. Twee volle dagen
en twee lange nachten.
Men heeft kunnen lezen, dat het Maan
dagmorgen zoo alles bij tooverslag veran
derde. Om 9 uur was er nog niets, dat op
een bijzonderen dag wees, om ruim tien uur
was alles veranderd, totaal veranderd.
Dat eerste uur na de geboorte van prinses
Beatrix is merkwaardig geweest. Misschien
heeft men een minuut noodig gehad, om te
realiseeren wat er eigenlijk gebeurd was.
Maar toen wist men het ook en plotseling
was Nederland in een roes gekomen.
Twee dagen duurde het feest. Twee dagen
heeft Nederland gehost, gedanst, gezongen
en gedronken ter eere van Oranje!
Het zijn onvergetelijke dagen geworden.
Daarnaast zijn er tal van plechtige oogen-
blikken geweest. Wij denken aan de kerk
diensten, die een zeer bizonder karakter
hadden; wij denken aan de speciale zittin
gen van gerechtshoven en dergelijke instel
lingen, wij denken aan officieele redevoe
ringen van den gouverneur-generaal in Ne-
derlandsch-Indië en van onzen minister
president Colijn.
En tenslotte was er na het allergrootste
moment van Maandagmorgen 9.57 een twee
de moment, dat aller aandacht trok en
waarop iedereen wachtte: de officieele ge
boorte-aangifte van de jonge prinses.
Haar naam is Beatrix Wilhelmina Arm
gard!
In het Parlement.
Zooals wij gisteren reeds mededeelden,
hebben de voorzitters der beide Kamers
gistermiddag bij den aanvang der zitting
redevoeringen uitgesproken ter gelegenheid
van de geboorte van prinses Beatrix.
Onze parlementaire verslaggever schrijft
daar vandaar het volgende over:
In> den Senaat waren vele leden, evenals
de ministers, in een donker costuum ver
schenen, hetzij een zwart colbert of
jacquet, op den linkerrever waarvan de
meester (de socialisten behoorden niet
daartoe) een oranje strikje of -roset droe
gen.
Nadat de griffier, mr. de Block, had
voorgelezen de officieele mededeeling van
de Koningin aan den Ministerraad, van de
geboorte eener Prinses, waaraan, was toe
gevoegd het verzoek daarmee de beide
Kamers in kennis te stellen, verhief de
voorzitter, mr. W.L. baron de Vos van
Steenwyk, zich van zijn zetel en hield hij
de rede die wij gisteren reeds publiceerden.
Ieder hoorde staande deze woorden aan.
Hoera's en applaus volgden op de rede,
welke, evenals die van. min. Colijn, welke,
gelijk we later pas vernamen, door de
N. C. R. V. werd uitgezonden. Voor op de
tafel van den voorzitter en voor de plaats
van den minister-president achter de re-
regeeringstafel moeten microfoons hebben
gelegen. Die zijn dan zoo weinig opvallend
geweest, dat zij van de hoogte uit vrijwel
niet te onderscheiden waren van ar.dere
voorwerpen, welke gewoonlijk op die
plaatsen worden aangetroffen, zooals tin
nen inktkokers, wetboeken en paperassen.
Draden waren in het geheel niet te be
speuren; die waren blijkbaar heel handig
verborgen onder het dikke karpet, dat den
vloer geheel bedekt.
Namens de raadslieden van de Kroon
sloot de voorzitter van den Raad van
Ministers zich van harte aan bij de door
den voorzitter gesproken woorden. r.
Colijn zeide verder:
„Met heel het Nederlandsche volk, dat
hier en in de overzeesche gewesten met
door liefde gewekte spanning uitzag naar
de lang verwachte blijde mare, verheug
ook het Kabinet zich over de weldaad aan
het Vorstenhuis bewezen, nu aan het Prin
selijk paar een dochter geboren werd.
Niet minder deelt het Kabinet in e
blijdschap van het Nederlandsche vo
over de bestendiging van de hoop en van
het vooruitzicht op een ongestoord behoud
van den band, die Nederland en Oranje
heeft saamgesnoerd.
Ons aller gedachten vertoefden de laat
ste paar weken rond Soestdijk; veler bede
°ro bijstand in de moeilijke uren is ten
hemel opgeklommen. In de innige dank
baarheid, die thans het hart van het volk
vervult, deelt ook het Kabinet, dat mede
uiting geeft aan de bede, dat God ons
Nederlandsche volk wil blijven zegenen
ook in zijn nationaal Koningshuis.
Op deze rede volgde eveneens applaus.
Op voorstel van den voorzitter werd be
sloten een telegram van gelukwensch aan
H. M. de Koningin te richten, voor welk
doel een commissie van redactie in de af-
deelingen werd benoemd, waarin zitting
kregen de heeren Kolff (c.h.), Drooglee-
ver Fortuyn (lib.), van Sasse van IJsselt
(r.k.), van Lanschot (r.k.) en van Embden
(v.d.)
Rede mr. van Schaik.
Een uur later, om half drie, kwam de
Tweede Kamer bijeen, alleen voor deze bij
zondere gelegenheid bijeengeroepen. De
opkomst der leden was zeer groot; minister
van Boeijen, die voor het debat in de
Eerste Kamer was achtergebleven, ontbrak
nu achter de regeeringstafel, evenals
minister Romme.
Mr. van. Schaik, de voorzitter, sprak een
langere rede uit dan zijn collega aan de
overzijde van het Binnenhof, waarbij wij
eveneens verwijzen naar ons vorig num
mer.
Minister Colijn sloot zich in dezelfde
bewoordingen als in de Eerste Kamer bij
de redevoering van mr. van Schaik aan.
Hartelijk applaus weerklonk na beide toe
spraken.
Op des voorzitters voorstel werd beslo
ten om een brief van gelukwensch aan de
Koningin en aan het Prinselijk Paar te
zenden.
(Van een specialen correspondent.)
In deze laatste brief, aan Haagsche in
drukken van het groote feest gewijd, wilde
ik gaarne enkele korte en losse impressies
opschrijven die deze dagen op my gemaakt
hebben. De hoofdindruk is héél pleizierig:
de menschen waren uitgelaten van vroolijk-
heid en het mooiste is, de indruk werd ge
vestigd dat men wist waarom men vroolijk
was, dat men zich er terdege van bewust
was hoe belangrijk het voor Nederland is
dat de dynastie der Oranjes zich voortzet.
Met allerlei menschen heb ik een praatje
gemaakt, voorzoover dat althans in alle
luidruchtigheid mogelijk was, en steeds
weer was het de echte, welbewuste Oranje
liefde die de grondslag der vroolijkheid
bleek te zijn. Het is van groote waarde, dat
ik dit mag constateeren. Het is deze dagen
zoo dikwijls: Oranje en Nederland zijn ten
zeerste aan elkaar verknocht. In allerlei
toonaarden is het gezegd en op allerlei wij
zen is het herhaald. Iets wat veelvuldig ge
zegd wordt, behoeft nog niet waar te zijn.
Maar dit is wel waar en dit is. zeker: het
Nederl: ndsche volk in al zijn geledingen is
in wezen vurig koningsgezind.
Op den middag van den Nationalen Feest
dag had ik het genoegen de demonstratie
van de jeugd, georganiseerd door het
Nationaal Jongeren Verbond, mede te
maken. Dat was zulk een genoegen om
dat deze uiting zoo voortreffelijk georgani
seerd was; omdat de plaats-vsn-handeling,
het altijd-meoie en altijd-indrukwekkende
Binnenhof er zulk een imposante achter
grond voor vormde; omdat de toespraken,
die er gehouden zijn zoo, buiten alle gemeen
plaatsen om, hartelijk en eenvoudig klon
ken en natuurlijk in de eerste plaats omdat
het afleggen van de gelofte door eenige
duizenden jongens en meisjes, zoo bijzonder
plechtig en indrukwekkend was: door de
massaliteit der jonge stemmen, maar óók
di or de mooie, innige bewoordingen waarin
deze belofte-van-trouw aan Oranje vervat
was. Het N.J.V. heeft hiermede een wat men
noemt: uitstekende beurt gemaakt en wie
's avonds door de stampvolle straten zich
worstelend indrukken wilde opdoen van
wat daar allemaal geschiedde, wie een
beetje dieper dan de oppervlakte wilde
dringen, kon het slechts betreuren dat de
jeugd daar, blijkbaar geen voorbeeld kon
nemen aan de jeugd die op het Binnenhof
op zoo veel waardiger en stemmiger wijze
uiting aan haar vreugde had gegeven.
Schrijver dezer pretentielooze regels is
waarlijk geen kniesoor of iemand die de
zon niet in het water kan zien schijnen, maar
eerlijk dient hij toch te zeggen, dat hij van
die uitgelaten jongens en meisjes op den
avond van den Nationalen Feestdag geen
prettigen indruk heeft gekregen.
Maandag by het bekend worden van de
blijde geboorte was alles zoo frisch en zoo
spontaan bij de juichende jeugd, maar Dins
dagavond was het anders; toen was het
trouwens, naar 't mij leek, een andere
jeugd. Meer wat wij plegen te noemen: „op
geschoten" jeugd. En die leverde eerder één
triest gezicht dan een aardigen aanblik. Die
jeugd ,die zeker niet tot de beste behoort
(ik maar haar daar geen verwijt van, want
zelf is zij daaraan onschuldig) is in haar
.„vroolijkheid" altijd erg armzalig en triest-
van-zouteloosheid. Die jeugd bestaat uit de
knapen wier hoogste vreugde het is op on
ridderlijke wijze meisjes te plagen en uit
meisjes, die niet anders weten te doen en te
zeggen dan gichelgillen slaken en „jóh, doe-
niessoo-eng" te zeggen. Het mag, juist nu,
juist nu er alle reden is met groote voldoe
ning op deze dagen terug te zien wel
eens gezeg worden dat deze jeugd (en die
vormt een groot percentage van iedere stads
jeugd) met baar vreugde geen raad weet,
dat zij die niet weet te uiten en dat het
zoo goed en zoo waarlijk-nuttig zijn zou,
wanneer er eens iets zou kunnen geschieden,
om deze hope des vaderlands een beetje
houding, 'n weinig noblesse en een andere
manier van feestvieren te geven.
Het is heelemaal niet de bedoeling van
deze eenvoudige correspondentie-uit-de-
Residentie zware paedagogiek te bedrijven,
doch het mag toch wel eens gezegd worden,
dat de instanties die zich tot taak gesteld
hebben de volksvreugde hier in den Haag te
organisecren aan dit deel van hun taak wei
nig of niet gedaan hebben.
Behalve de (mislukte) ballonopstijging is
er eigenlijk georganiseerd weinig te
doen geweest, véél te weinig voor een dag
waarop de spontane volksvreugde zoozeer
gerechtvaardigd was. Waarom was er zoo
weinig muziek op straat behalve dan van
„artisten", waarvan het meerendeel eigen
lijk niet anders dan bedelaars genoemd mag
worden. Wanneer den geheelen dag een
tiental muziek-corpsen in alle richtingen de
stad doorkruist hadden, dan ware de volks
vreugde althans in juiste, rhythmische en
opwekkende wijze in die banen geleid,
waarin wij haar zoo gaarne hadden zien
leiden.
En hoeveel goeds zoo bedacht ik tel
kens weer valt er nog op het gebied van
den volkszang te verrichten! Nu waren het
steeds weer dezelfde „liederen", die langs
de straten en in de overvolle koffiehuizen
galmden. Van „Wij zijn niet bang" af, via
„van je helo-hola-houdt er den moed maar
in", tot het overmoedige, „wy gaan nog niet
naar huis", toe.
Neen, wij hebben allerminst de pretentie
door deze constateeringen veel goeds te be
reiken, en niet de illusie dat dit alles in een
nabije toekomst ander zal worden, maar wij
wilden het in deze correspondentie toch wel
even zeggen. Omdat wij de minder goede
dingen toch óók constateeren moeten, wan
neer wij ons tot taak gesteld hebben een
juist beeld te geven van de stemming-op-
Prinsesjesdag in Den Haag.
Doch overigens: het is een vroolijk, ge
zellig en druk feest geweest. Tien duizenden
en nóg eens tien duizenden Hagenaars wa
ren op het feestpad en daarbij hebben zich
duizenden niet-Hagenaars gevoegd. De stad
is tot diep in den nacht van Dinsdag op
Woensdag vol geweest. In de meeste oafé's
wam om 2 uur in den morgen nog geen
plaatsje te krijgen en om middernacht ston
den nog overal lange rijen menschen ge
duldig te wachten om binnen gelaten te
worden. Het zou een goede illustratie van
de drukte zijn, wanneer wij eens de cijfers
voorgelegde kregen: hoeveel bier en ranja
en oranjebitter er gedronken is: hoeveel
broodjes vleesch de vele zaken-op-dit-gebied
die hier in den Haag bestaan den feestvier
ders „in den maag gesplitst" hebben. Hoe
veel feest-wandelstokken, oranje-mutsen,
oranje-lintjes er verkocht, zijn en bijvoor
beeld óók: hoeveel auto's er geparkeerd
hebben, hoeveel gerookte palingen, ad
vocaatjes, warme worstjes en flesschen
champagne er gedronken zijn.
Want: van 't pilsje tot de knallende,
schuimende flesch, van het armetierig-
magere palinkje tot de weelderige caviaar,
van het oranje-strikje van een stuiver tot
de oranje orchidée, van het proeflokaal
,,'t Vosje" tot het Hotel des Indes alle
lagen der Haagsche bevolking hebben aan
het Prinsesse-feest deelgenomen, tot de
„Litteraire of Witte Sociëteit" in de wande
ling kortweg: de Witte genoemd het bol
werk van Haagsche degelijkheid en echte
(of vermeende!) exclusiviteit hadden voor
deze gelegenheid ook de dames der heeren
toegang. En daar alleen reeds was plaats
voor zeshonderd soupers besproken. Er is
gedanst en gegeten en gezongen, zooals er
veral gedanst en gegeten en gezongen is.
Zoowel in de weelderigste restaurants als
onder den blooten hemel zoowel in de be-
hagelijke warmte onzer weelderige uit
gaansgelegenheden als in de snerpende,
wintersche koude, geaccentueerd door een
stormachtigen wind, waarmede sprokkel
maand heeft ingezet.
Den dag, „after the day before", Woens
dag hebben de troepen van het Haagsche
garnizoen een lange marsch door de stal
gemaakt, waarvoor de belangstelling groot
was. Langs den marschroute stonden de men
schen al een uur te voren geduldig, man
netje aan mannetje te wachten op het steeds-
bloeiende schouwspel van duizenden in de
maat-stampende voeten, van veldgrys en
hoevengeklots. Maar dan was het toch al
weer afgeloopen, behalve dat Scheveningen
nog wat nagefeest heeft.
„Menig moe man" om met Gorter en
zijn onvergelijkelijk-schoone „Mei" te spre
ken zal echter op kantoor of werkplaats
nog niet de ware goesting in den arbeid ge
vonden hebben en wanneer ik professor-
Methorst-van-de-statistiek was, dan zou ik
willen weten hoeveel aspirientjes er geslikt
zijn deze Woensdag. De etalages van som
mige winkels zagen er een beetje ge
ruïneerd uit van alles wat er op den groo-
ten feestdag is verorberd en verkocht.
Hier en daar hingen nog serpentines in
een wintersch-kale boom en zij die zich dat
veroorloven konden, bleven een uurtje (of
een half dagje, langer dan gewoonlijk toe
ven in Morpheus armen.
Den Haag heeft een drukte gezien en een
gejuich gehoord die waar het mij voor
komt zelfs de dagen van vorstelijke ver
loving in het prinselijk huwelijk hebben
overtroffen.
Nu gij dit leest is de stad en zijn de men
schen weer in hun gewonen doen. Al denken
sommigen dan alreeds aan den feestelijken
uittocht van het prinsesje Beatrix in de re
sidentie harer voorzaten.
In zijn rede, gisteravond in de Groote Kerk
te Rotterdam gehouden voor de gerefor
meerde jeugd, ter herdenking van den band
tusschen Oranje en het Nederlandsche volk,
heeft dr. H. Colijn, de minister-president,
o.m. het volgende gezegd:
„En nu moet ik tot iets intiems over
gaan. Ik heb gehoord, dat veie moeders
in Nederland jaloersch op mij zijn ge
weest, omdat ik gisteren het voorrecht
heb gehad, zelf de jonge prinses te mo
gen zien. En ik moet u zeggen: Zij zag
er prachtig uit! Iedere jonge moeder
in ons land zou trotsch op haar zyn.
De minister-president vermeldde tevens,
dat hij niet alleen van zooveel landgenoo-
ten in het buitenland, doch ook van zooveel
vreemden uit het buitenland telegrammen
van gelukwensch had ontvangen. En hij ge
waagde van het merkwaardige feit, dat zoo
veel buitenlandsche bladen zich wekenlang
in Baarri hebben laten vertegenwoordigen
en hun medewerkers niet terugriepen, voor
dat het geboortebericht kon worden geseind.
Naar wij vernemen, is met toestemming
van prins Bernhard de motorboot van het
Onderwijsfonds voor de scheepvaart, welke
in de haven van Ruhrort de Nederlandsche
schipperskinderen, die aldaar de Oranje
Nassau-school Prins Bernhard van het On
derwijsfonds bezoeken, van boord der Ne
derlandsche schepen haalt en hen weer aan
boord terugbrengt, verdoopt in prinses Bea
trix.
Uit de vorige nummers van de Alk-
maarsche Courant is wel duidelijk ge
bleken hoezeer onze omgeving heeft
meegeleefd met de «blijde gebeurtenis
te Soestdijk.
Het is verheugend te mogen consta
teeren, dat de jeugd ruim haar aandeel
heeft gehad in de feestviering. Daar
naast zijn de avondfeesten speciaal voor
de ouderen geweest.
Jong en oud heeft zyn Oranje-dagen
gehad; jong en oud heeft zich dezer
dagen nader bij Oranje gevoeld.
Dat is de eindconclusie, welke wy
kunnen trekken.
Besluiten wij dan deze feestelijk
heden met de enkele nog nagekomen
berichten.
De feesten in Egmond aan Zee.
Woensdag heeft Egmond aan Zee zijn
Oranjefeest gevierd. Het begon 's morgens
met een zanghulde der schoolkinderen vóór
het raadhuis. Geestdriftig zongen de kin
deren oyder leiding van den heer Bosschaart
eenige vaderlandsche liederen en daarna het
speciaal gecomponeerde feestlied met het
aardige refrein:
„Kindje, Kindje, daar in Soestdijk"
„Met U is Uw Huis en heel Nederland
rijk".
Burgemeester Eyma dankte de kinderen
voor hun zanghulde en memoreerde, hoe
dezer dagen weer bleek, dat de radio een
band legt tusschen Indië en het moeder
land, terwijl nu de geboorte van prinses
PIRITUS THEELICHTJE
Vecbruik: slechts één
vijfde cent per uur
Baarn, 3 Februari. - Naar wij
vernemen, is dr. de Groot heden
zeer tevreden over den toestand
van prinses Juliana.
Ook prinses Beatrix maakt het
zeer goed.
Beatrix een nieuwen band knoopt tusschen
Nederland en Oranje.
Hierna trokken de kinderen met muziek
voorop naar de Prins Hendrik Stichting. Na
de zanghulde sprak directeur van den Ber^
een treffend woord tot de kleinen, die hij
bedankte, dat zij bij de oude menschen had
den willen zingen. Hij wees erop, dat Ne
derland een regeering heeft, waar het bui
tenland jaloersch op is en hoopte, dat de
kinderen, als zij eens oud waren, nog de
mooie herinnering aan dezen nationalen
feestdag zouden bewaren. Aan alle kinderen
werd door de stichting een versnapering
aangeboden, waarna zij in optocht door het
dorp trokken.
Om 2 uur trad in De Vergulde Valk de
goochelaar Moretti voor de kinderen op,
die hen den geheelen middag op vlotte wijze
wist bezig te houden. Alle kinderen werden
onthaald en kregen een feestkoek met foto
van het prinselijk paar mee naar huis.
Om 7 uur trok een fakkeloptocht met mu
ziek door het dorp, na afloop waarvan het
fanfarecorps Eensgezindheid nog eenigen
tijd concerteerde voor het feestelijk ver
lichte raadhuis. Hoewel de jeugd daar zyn
danslust reeds botvierde, bleek daarna ook
het Oranjebal in De Vergulde Valk nog vol
doende aantrekkingskracht te bezitten. Het
was er zoo vol, dat er niemand meer bij kon
en tot laat in den nacht vierden daar de
danslustigen het slot van het Oranjefeest,
dat klonk als een klok.
Egmond aan den Hoef.
In de oude dorpskom heerschte een gezel
lige sfeer. Geen extra-versieringen behoef
den te worden aangebracht, daar het antieke
en oude van den Slotweg reeds kleur en
stemming genoeg in zich herbergt. Temid
den van de oude fundamenten van 't Slot op
den Hoef wapperde kleurig onze nationale
driekleur. Des avonds waren de leden van
het Oranje-comité met hun dames in een
gezellig samenzijn bijeen in het café van
den heer Modderman, alwaar het duo van
NordeSmal de echte stemming er tot laat
in den avond wist in te houden.
Egmondbinnen.
Gisteravond, 1 Februari, heeft Egmond de
blijde gebeurtenis gevierd. Het fanfarecorps
„Eensgezindheid' trok spelend door het
derp. Daarna trok men zich bij de muziek
in de café's terug.
Opmeer-Spanbroek.
De nationale feestdag is hier ook alge
meen gevierd, 's Morgens op school werden
de kinderen getracteerd en kregen een her-
inneringskaart mee. Vrijwel zonder uit
zondering woei van ieders huis de natio
nale driekleur. In café Konijn werd vroolijk
gedanst en heerschte een ware feestvreugde,
terwijl de ouderen zich in café „De Vier
Eenen" bezig hielden met de kolfsport.
Oranjefeest te Schagerbrug.
Ook in Schagerbrug heeft men den na
tionalen feestdag op waardige wijze ge
vierd. Van vele huizen wapperde de vlag,
terwijl vooral de kinderen hun vreugde niet
onder stoelen en banken staken. Ter eere
van het jonge prinsesje werden Dinsdag
middag verschillende kinderwedstrijden ge
houden in het gymnastieklokaal der o.l.
school, waarbij versnaperingen niet werden
vergeten.
Hedenavond zullen de ouderen feestvie
ren in de zaal van „Het Wapen van de
Zijpe", waarbij diverse plaatselijke vereeni-
gingen medewerking zullen verleenen.
Schoolfeest te Limmen.
Woensdagmiddag is het Oranje-feest ge
houden in het St. Maartengebouw voor de
kinderen der beide scholen. De kinderen
werden rijkelijk getracteerd. Een gooche
laar liet veel van zyn kunsten zien, wat bij
de kinderen groote bewondering opwekte.
Voorts werden de kinderen bezig gehou
den met verschillende spelen. De burge
meester en hoofden spraken de kinderen
toe.
Het was voor de kinderen een mooie
middag.
Heerhugowaard en Oranje.
Van vele huizen wapperden de driekleur,
op een enkele uitzondering na was alle
arbeid gestaakt. De schoolkinderen werden
getracteerd op chocolademelk, oranjekoe
met toepasselijke versiering en eenige sym-
