EK.
Henschelijke Filmstoffage.
Twee duizend acteurs voor 150 M. film
ILMCRISIS IN HOLLYWOOD.
c
Zl
De namelooze massa.
Het drama der duizenden
- fotogénique koppen. -
Miniatuur-filmpjes.
„The Philips Broadcast 1938",
ONZE BIOSCOPEN.
immm*
TWEEDE BLAD.
De filmstudio's zijn ware menschen-
eters, die soms op één dag: honderden
mannen en vrouwen in hun onverzadig-
baren muil opslokken, om ten volgen
den dag een volkomen gebrek aan eet
lust aan den dag te leggen en dienten
gevolge de vele figuranten, die dage-
gelijks, onveranderlijk, op een baantje
wachten, een slechten dag te bezorgen.
Maar steeds weer opent het monster na
eenigen tijd zijn muil om weer een hapje
menschenmateriaal tot zich te nemen: een
heele enkele daarvan misschien eens tot
sterren-hoogte te verheffen en velen mee te
sleepen, zonder hoop op iets beters.
De toegangspoorten van de filmmaat
schappijen gaan niet zoo gemakkelijk open
voor ambitieuse lieden, die meenen, dat zij
r.u toch wel aanleg hebben om filmster te
worden. Uiteraard zijn die poorten zelfs
zeer hermetisch gesloten en wie in Holly
wood op het idee zou komen om zich aan te
melden bij de gewoonlijk weinig indruk
wekkende toegangshekken van een der
groote filmmaatschappijen, waarvan hij den
naam al zooveel keeren op het witte doek
heeft gelezen, zou waarschijnlijk kennis
maken met een zeer beleefden en even be
slisten politie-agent, die hem in zijn functie
van portier binnen tien tellen aan het ver
stand zou hebben gebracht, dat zelfs de in
troductiebrieven, die hij uit zijn vaderland
had meegebracht geen „sesam open u" voor
de poorten van het Mekka der film betee-
kenden.
Solliciteeren kennen de Amerikaansche
filmmaatschappijen dan ook eigenlijk niet.
Ze zouden er wellicht ook geen tijd voor
hebben. Het menschenmateriaal, dat wil
zeggen de figuranten, komen van de plaat-
singsbureaux, die den heelen dag niets an
ders doen dan liefhebbers voor een baantje
ontvangen, te woord staan en registreeren.
Wie als „extra" een plaats hoopt te krijgen
wendt zich tot een „agency", waar deskun-
dig personeel klaar zit om allerlei bizonder-
heden te noteeren: leeftijd, naam, kundig
heden en dergelijke natuurlijk in de eerste
plaats; verder wordt een foto van het slacht
offer gemaakt; een gramofoonplaat wordt
soms opgenomen van zijn stemgeluid en
dan k in hij weer gaan. Zijn naam is gevoegd
in het register waarin zoovele duizenden
staan, zijn foto wordt gevoegd bij de ver
zameling, waarin duizenden fotogénique
koppen bij elkaar zijn, opnamen van men
schen, die misschien nooit van hun leven
verder de kans krijgen om een cent aan de
Mm te verdienen en zijn stem komt bij de
vele andere bassen, baritons, sopranen en
tenors te liggen, waarvan het publiek, dat
iederen dag de bioscopen vult, waarschijn
lijk altijd verstoken zal blijven.
Maar niet alleen de namelooze massa's,
die als soldaten, dames en heeren, schurken
of schooiers, een levenden achtergrond voor
de sterren zullen vormen, komen via deze
bureaux. Ook spelers van naam passeeren
hun deuren. Charlie Chaplin en Rudolf Va-
lentino zijn even goed in aanraking geweest
met deze bureaux als vele andere acteurs
en actrices, wier namen over de geheele
wereld een goeden klank hebben.
Philantropen zijn deze agenten geenszins
en geen figurant krijgt zijn baantje voor en
aleer hij aan zijn agent een percentage van
zijn loon heeft toegezegd. Gewoonlijk vra
gen de bureaux ongeveer tien procent van
de gage. Voor een figurant beteekent dat
natuurlijk geen groot bedrag, maar het
wordt anders wanneer er eens een speelster
is, die zich door bemiddeling van het bureau
een co.itract aangeboden ziet van zooveel
duizend dollar. Dan gaan er ook tien pro
cent naar de geldlade van den agent en het
is dan ook geen wonder, dat deze lieden er
het leven bij kunnen houden, vooral als hun
„omzet" groot is.
Mode Code.
Deze foto van Martha Raye, die wij bin
nenkort weer zullen kunnen bewonderen
in „The Big^Women of America", toont u
nu eens geen groot avondtoilet, doch een
vrij bescheiden, en toch uitermate elegant
en chic geheel van blouse en rok, bestemd
voor intieme feestjes en diners. De blouse
is vervaardigd van zwarte pailletjes, de
rok van steenroode matte crêpe met knoo-
F
DE TEGENWOORDIGE
FILMS ZIJN DUUR.
Zoo hier en daar duiken in de Ameri
kaansche filmwereld berichten op. waar
uit de conclusie te trekken valt, dat er in
de studio's van financieele moeilijkheden
sprake is, die weliswaar nog niet met den
naam crisis betiteld kunnen worden, maar
die toch van een vrij ernstig karakter zijn.
De oorzaken zullen aan den eenen kant
zeer zeker te vinden zijn in het feit, dat
het publiek over de geheele wereld tegen
woordig minder geld beschikbaar heeft
voor de bioscoop, dan in de jaren voor de
crisis het geval was. Het verschijnsel ligt
voor de hand en ook de Nederlandsche
bioscoopwereld weet er van mee te praten.
Aan den anderen kant staat echter, dat de
eischen, welke aan de films worden ge
steld nog steeds strenger worden en
die eischen laten zich door geen economi
sche crisis beïnvloeden.
De oorzaak van de tegenwoordige moei
lijkheden in Hollywood is kort en goed,
dat er veel zéér veel geld is uitgegeven
aan de films. Het een-ster-systeem za
liger nagedachtenis is vrijwel geheel
verdrongen door de gewoonte om meer
dan één beroemde speler in één film te
laten optreden. Het was voor het artistie
ke peil van de film over het algemeen
goed, maar het beteekende tegelijkertijd
een verre van geringe uitbreiding van het
bedrag der gages. Twee sterren is nu
eigenlijk ook al weer weinig, drie, vier,
zes zijn al niets bizonders meer.
En het publiek, dat dit alles gemakke
lijk en graag aanvaardt, weet nu al niet
anders en zal er geen genoegen mee nemen
om William Powell in „splendid isolation"
de hoofdrol van een film te zien spelen;
het wil Myrna Loy erbij!
Dat er inderdaad sprake is van moeilijk
heden is laatst gebleken, toen er strubbe
lingen waren met de duizenden figuran
ten, die ingeschreven staan bij het Holly-
woodsche Central Casting Bureau, en die
min of meer den eersten schok hebben
ondervonden. Er was namelijk algemeen
door de producers het parool uitgegeven:
geen massa-scènes meer. En de scenario
schrijvers en regisseurs, die bezig waren
met het voorbereiden van een film, zagen
zich genoodzaakt gebruik te maken van
blauw potlood, waar het ging om scènes,
waarin volksmassa's voor moeten komen.
Immers: veel figuranten beteekenen veel
gage.
Het aantal „extra's" dat de afgeloopen
maand werk had, is dan ook reeds aan
zienlijk teruggeloopen. Minder dan 30
procent van het aantal figuranten, dat
ingeschreven staat om zoo noodig juichen
de of loeiende en vechtende volksmenigten
te vormen, kreeg maar een „job".
De vakvereenigingen zijn daar weer
tegen opgekomen en hebben nu van de
producers een nieuw contract weten te
krijgen, dat den figuranten een minimum
dagsalaris garandeert.
Of de financieele moeilijkheden zich
uit zullen breiden valt natuurlijk niet te
zeggen, maar een feit is, dat de insiders
niet heelemaal gerust zijn.
De lonkende zangeres uit Pal's film.
pen van het materiaal dat voor de blouse
diende. Aardig is de knoopsluiting van de
rok, die van onder gedeeltelijk open gelaten
wordt, doch bijeen gehouden wordt met een
lintje, dat Martha Raye om de enkel draagt,
waardoor de rok bij het loopen een golven
de beweging maakt. Gouden avond-schoen
tjes en armband van roode kralen vol
tooien het geheeL
Neen, er is geen sprake van een grap....
het is zelfs nog te bescheiden uitgedrukt....
Meer dan 2000 poppen in alle vormen en
maten zijn er noodig geweest voor de nieu
we Philips-film: „The Broadcast 1938", maar
het moeizaam vervaardigen van al deze ma
rionetten wordt veelvuldig vergoed, dat
wordt een ieder duidelijk, die deze film ziet.
De film is inderdaad goed. Met groot ent
housiasme werden in vorige jaren de door
Georges Pal voor Philips vervaardigde re
clamefilms begroet, maar de vooruitgang
sinds een film als b.v. „Het Aetherschip"
valt oogenblikkelijk op.
Toen Pal zijn eerste marionettenfilm ver
vaardigde, betrad hij bewust een geheel
nieuwen weg en thans blijkt, dat deze recht
streeks leidt tot een groot succes. Zijn vorige
figuren waren poppen, weliswaar fraai van
kleur en suggestief van expressie, maar on
miskenbaar poppen, met onbeweeglijke ge
zichten.
Wat we thans zien, zijn geen houten pop
pen meer, het zijn levende figuren uit een
levende wereld, figuren met eigen gevoe
lens en eigen denkbeelden. Niet alleen hun
armen en beenen bewegen, maar hun oogen,
hun oogleden en lippen. Stelt u zich eens
voor een close-up van een marionettenkop,
die meters hoog op het doek verschijnt, te-
Balletscène uit deze Philips-film.
gen u lacht en lonkt en een lied zingt met
een volmaakte expressie!
Dit alles werd mogelijk door voor
stand van een ooglid of een mond een apar-
ten poppekop te vervaardigenVOor een
lonk van de primadonna van een ballet zijn
een kleine twintig groote koppen noodig
zoo fijn afgewerkt, dat ze een close-up kun-
nen verdragen.
Het is duidelijk, welk een ontzaglijk wek
hiervoor wordt vereischt, een werk, waai-
bij dat voor een teekenfilm een akkefietje
is. Bij een teekenfilm worden de verschil
lende phasen van een beweging geteekend
en hoogstens gekleurd klaar.
Als in het atelier van Pil de teekening
is vervaardigd, vangt het eigenlijke werk
pas aan. Dan wordt, aan de hand van die
teekening, de pop uit hout gesneden, be
werkt, gepolijst, van haren voorzien, geschil,
derd
Een werk, dat een geheelen staf van »e-
dewerkers vereischt voor één film van ISO
meter, maar een film, die" uniek is, volmaakt
in illusie en afwerking.
De muziek, een tweetal bekende Ameri-
kaansche hits, is speciaal voor dit doel door
Bert Ambrose gearrangeerd, de basis
van het geheel is dan ook deze muziek. Es
sentieel is de film de visueele voorstelling
van wat in muziek en zangtekst wordt uit
gebeeld.
Voor deze film heeft Philips kosten noch
moeiten gespaard en het resultaat is: een
zeer goede film, een film die elke toets der
buitenlandsche critiek doorstaat.
Het is duidelijk, dat niet alleen Georgas
Pal, maar ook Philips doelbewust een nieu
wen weg inslaat en in Nederland brengt de
„sponsored film".
De sponsored film is allereerst: amuse
mentsfilm, onderhoudend, uitstekend ver
zorgd, met het vooropgezette doel in den
smaak te vallen van het publiek. Met en
kele woorden aan het begin of het einde
wordt zoo sober mogelijk gezegd, dat het
programma wordt aangeboden door een be
paalde firma, met angstvallig vermijden van
schreeuwende reclame.
De Amerikanen, zakenlieden vóór alles,
hebben dit idee geschapen en op radi''gebied
uitgewerkt. Zij merken terecht op, dat bij
dit reclamesysteem ieder zijn deel krijgt, er
is een goed programma zonder hinderlijk»
reclame voor het publiek, werk voor de
menstellers der programma's, een zot'
winstje voor de omroepmaatschappijen, te
hun zenders verhuren en reclame voor den
zakenman
Kan het beter? '/fl
In Amerika is men over dit systeem vol
komen tevreden, dat spreekt overigens voor
zichzelf, de fabrikanten pogen in hun
„sponsored" programma's elkander de 1°®
af te steken en het publiek profiteert..--
„VERBANNEN" GEPROLONGEERD.
Victoria-theater.
Het behoeft zeker geen verwondering, dat
de directie van het theater besloten heeft
de bijzondere film van Zarah Leander „Ver
bannen" te prolongeeren. Immers, indien
men werkelijk van filmspel wil genieten, in
dien men een groot actrice wil zien spelen,
dan is deze film er een uit honderden. Wij
zullen nu niet weer met inhoud en qualifi-
catie komen, doch wenschen alleen nadruk
kelijk te verklaren, dat „Verbannen" onder
de zeer bijzondere rolprenten van de laatste
jaren gerangschikt kan worden en uit dit
oogpunt bezien willen we deze Leander-
film gaarne nog eens bij onze lezers aan
bevelen.
Het voorprogramma bevat veel buiten-
landsch nieuws, van Éclair, van Ufa en van
Fox Movietone. Zeer interessant. Van Po
lygoon zien we belangwekkend Hollandsch
nieuws en de aardige klucht: „Stt, ik ben
tante Emma" past in het kader van dit pro
gramma uitstekend.
EEN STER WORDT GEBOREN.
In City-theater.
Een merkwaardige rolprent, die spreekt
van opkomst en „bloei" van een ster in
filmland, van de moeilijkheid om zelfs maar
een bescheiden baantje „aan de film" te
krijgen, van het vermaak van hen, die erin
slaagden daar een positie te veroveren en
van het werk in de studio's.
Het knappe eenvoudige boerenmeisje
Esther Victorie B' dgett voelt zich aange
trokken tot de film en op een goeden dag
vertrekt zij, financieel gesteund door haar
physiek sterke grootmoeder, die tot de
blanke pioniers had gehoord en ondanks
alle moeilijkheden den strijd voor haar le
vensdoel nooit had opgegeven. In Holly
wood ervaart Esther, dat er reeds meer dan
12000 vóór haar zijn geweest om een
baantje in een studio, zij het ook slechts als
figurante. Zij moet over twee jaar maar
eens terugkomen
Tenslotte krijgt zij een baantje als dien
ster in een huis, waar veel filmsterren
samenkomen en daar trekt zij de aandacht
van Norman Maine, een reeds bijna óver
zijn grootheid zijnden acteur, een man met
een goed hart en een goeden wil, maar een
zwak karakter, waar het den drank betreft.
Hij weet het meisje een rol te bezorgen,
zelfs een heel belangrijke, voor de publi
catie waarvan de reclamechef heel wat te
doen krijgt: er wordt een filmnaam voor
haar gecreëerd en haar levensgeschiedenis
wordt fijn opgesmukt wereldkundig ge
maakt. Als Vicki Lesler verovert zij stor
menderhand de harten van alle filmlief
hebbers en ook dat van Norman, met wien
zij dan ook in het huwelijk treedt. Zijn
drankzucht doet hem geleidelijk afzakken.
Zijn contract vervalt, zelfs een kuur in een
sanatorium geneest, hem niet en na een twist
in een café rijdt hij dronken in zijn auto,
waarvoor een proces-verbaal tegen hem
wordt opgemaakt. Zijn vrouw weet voor
hem een voorwaardelijke veroordeeling te
krijgen, waartoe zij zich met het toezicht op
hem belast. En dan besluit zij de film vaar
wel te zeggen, om méér bij haar man te
kunnen zijn, maar deze krijgt den dag van
dit besluit bij het zwemmen een „ongeluk",
waarna de zee zijn lijk teruggeeft...
De grootmoeder, die hoorde van het voor
nemen om de filmstad te veslaten, spoedt
zich naar Hollywood en, wijzend op haar
eigen strijd, weet zij Vicki te bewegen op
haar besluit terug te komen.
De geheel gekleurde film, waarin prach
tige interieurs en natuuropnamen voor
komen, geeft schitterend spel van Janet
Gay nor en Fredric March, resp. als Vicki en
Norman, maar bovendien treden er nog
andere groote figuren uit filmland op, zoo
dat „Een ster wordt geboren", gerekend
mag worden onder de groote films.
Het voorprogramma brengt, behalve een
goed journaal en een gekleurde teekenfilm,
nog een uitgebreid overzicht van de feest
vieringen in den lande naar aanleiding van
de vorstelijke geboorte in Soestdjjk.
DE FIRMA WORDT VERLIEFD.
Bioscoop-Theater Harmonie.
Als hoofdnummer prijkt deze week op
het Harmonieprogramma weer een van
die vlotte Paramount-films, die wij van
deze maatschappij gewend zijn. Het geheel
trekt in zeldzame vaart aan het oog van
den toeschouwer voorbij. Hij wordt steeds
geboeid en meermalen kostelijk geamu
seerd. Wij noemen b.v. slechts de scène in
de automatiek!
Een voorname rol wordt in deze film
gespeeld door een kostbare bontmantel,
die zoo maar boven op Mary Smit! valt,
als zij, de stenotypiste, boven op een bus
zit en op weg is naar haar werk.
De groote bankier Ball was de man, die
de prachtige mantel naar beneden had ge
worpen. Kennismaking van Ball S. en
Mary volgt. Mary krijgt ontslag en komt
in een automatiek terecht, waar zij kennis
maakt met een bediende (toevallig Ball
Jr., die het ouderlijk huis heeft verlaten).
De namen van Ball Sr. en Mary worden
al gauw samen genoemd, met al de gevol
gen van dien. Mary krijgt prachtige apar-
tementen in het groote hotel Louis, alleen
als reclame voor den directeur. Maar al
deze dingen geven aanleiding tot de meest
dolzinnige verwarringen, met beursspecu
laties in staal, enz. Maar het slot is toch
dat de jongste helft van de firma, eigen
lijk de eenige, die werkelijk verliefd
werd, met Mary een gelukkige toekomst
tegemoet gaat.
De film heeft een prachtige bezetting.
Edward Arnold als Ball Sr., dien aller
eerst genoemd en dan Jean Arthur pn
Ray Milland als de sympathieke Mary en
Ball Jr. Hun spel is vlot en geestig. Een
opmerkelijke creatie geeft Louis Alberni
ook nu weer van den hoteleigenaar Louis.
Ook de kleinere rollen zijn in deze vlotte
amusementsfilm prima bezet.
Het voorprogramma bracht allereerst
een mooi Paramountjournaal met een
toevoeging over de geboorte van onze
nieuwe Prinses. Verder een aardige opna
me van vreemde huisdieren (een zestal
vischotters), variété per gramofoonplaat,
een zeer geslaagd nummer van Poppey
the Sailorman en een teekenfilm uit de
serie Merry Melodies. Zooals men ziet,
voor elke liefhebber iets bijzonders en een
goede inleiding voor het hoofdnummer.
DE VLUCHTELING VAN HET
DUIVELSEILAND.
Roxy-Theater.
Vader en verloofde van een alleraardigste
jongedame zyn spionnen en zij zyn juist
van plan hun leven te beteren als de vader
betrapt en gearresteerd wordt.
Hjj wordt naar het Duivelseiland verbas*
nen en de verloofde van het meisje
al
thans de man, die van zins is haar zoo spoe
dig mogelijk te huwen ontwerpt te-
ontvluchtingsplan. Het meisje gaat
Cayenne wonen, opdat men daar een schut)
plaats zal kunnen vinden en de toekomstig
verloofde wordt gevangenbewaker en
krijgt
daardoor gelegenheid zijn aanstaan
schoonvader en een onschuldig veroordeel I
den jongen gevangene te redden. I
De vader wordt bij de vlucht door
wakers doodgeschoten en de beide jo
mannen weten zich na avontuurlijke en g^
vaarvollc tochten over land en wa er
veiligheid te stellen. Er is ten slotte een
verstand wie van beiden het meisje a s
wettigen echtgenoot zal kiezen en
spronkelijk verloofde moet zich Hws"f*I
daarvan gevangen geven en vijf jaar ^este
arbeid opknappen. Ten slotte krijgt 1_e na
van de twee natuurlijk de knappe o
en hebben de bezoekers inmiddels c te„
gezien, die door vele spannende mo
en prachtige natuurtafreelen allesz
bekijken en beluisteren waard van een
Vooraf gaat de geschiedenis rev0-
bruid in de dagen van de Franse
lutie. Deze film is nog spannen< ei -g.
andere. In den strijd tusschen j.0®a8
zinden en soldaten van de repub 1(
spannende tooneeltjes voor en k"-10aJf
opoffering, moed en karakter te
ren' mee v«n
Een bijzondere film is een 1jag val
de gebeurtenissan op den gcbooi jtenge-
het kleine prinsesje. Zii geefl et.n yan
woon duidelijken indruk hoe 111 (|fcjSteden
plaatsen, voornamelijk in de fee«te"
des lands, de geboorte op meer
Hjke wijze gevierd is geworden-
