dagblad voor alkmaar en omstreken. De onverwachte kabinetscrisis in Roemenië. No. 36 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. De algemeene toestand. "'l h" ^.r^rifglnnenundsche Zaterdag 12 Februari 1938 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 140e Jaargang Merkwaardig parlementair stelsel. Toedracht van „revolte" op 4 Februari in Berlijn. Bijzonderheden van „Diplomaticus" van Haagsche Post Nieuws in 't kor*. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN; Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk- kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Alkmaar, 12 Februari. De gebeurtenissen in Duitschland laten ons niet met rust. Bijna elk uur van den dag komen er nieuwe berichten binnen en hoe wel men in Duitschland categorisch alle moeilijkheden ontkent, houdt men in Polen vol, dat de toestand niet alleen gespannen, maar zelfs zeer kritiek te noemen is. Zoo meldt de correspondent van de Dailv Tel. te Warschau, dat ondanks het bestaan van de Poolsch-Duitsche persovereenkomst vele dagbladen te Warschau gisteren de meening uitspraken, dat de binnenlandsche toestand in Duitschland zeer ernstig is. Zij verklaren, dat de misnoegdheid over de recente politiek en militaire wijzigingen wijdverspreid is. Men beschrijft den toe stand als zelfs nog meer gespannen dan de toestand was onmiddellijk voor de zuivering van 1934. Het regeeringsgezinde blad „Illustrowany Burjer" van Krakau verklaart, dat er be toogingen voorgekomen zijn aan de Duit- sche zijde van de grens langs Opper-Silezië. Het blad meldt verder, dat gisteren aan plakbiljetten aangebracht zijn in Deuthen, Hindenburg, Gleiwitz en andere steden in Silezië, waarin geëischt wordt, dat von Blomberg teruggeroepen zou worden en dat von Fritsch in zijn functie zou worden her steld. Uit Berlijn meldt de Daily Telegraph and Morning Post tenslotte nog, dat er gisteren in Duitsche regeeringskringen een sfeer van ongerustheid heerschte na den stroom van geruchten over den binnenlandschen toe stand. Er bestaat reden om te ielooven, dat de berichten van de buitenlandsche pers zorgvuldig voor Hitier weggehouden zijn. De zenuwachtigheid in regeeringskringen breidde zich uit tot alle lagen der bevolking te Berlijn en de wildste geruchten deden weer de ronde. De Duitschers konden echter tot gisteravond laat geen authentiek nieuws verkrijgen. De Berlijnsche correspondent van de Times heeft nog ander, niet minder interes sant nieuws uit Duitschland: deze weet n.L te melden, dat de veranderingen van de vo rige week, die in het Duitsche leger groote ontevredenheid hebben gewekt, aanleiding zijn geweest tot oneenigheden. Drie gene raals zouden uit protest hun ontslag hebben genomen. Het leger zou verdeeld zijn in twee kampen, dat van de aanhangers der af getreden generaals en dat van de volgelin gen der regeering. Het blad vervolgt dan: „de ontevreden heid onder de officieren zou misschien spoe dig luwen, als zij konden verwachten, dat de veranderingen definitief zijn. Men vraagt zich echter af, hoe lang de pertij nog zal aandringen op hervorming van het leger. Zal zij bij voorbeeld afschaffing van het in stituut der aalmoezeniers eischen. Zal de militaire groet worden vervangen door de nationaal-socialistische? Zullen aan de regi menten politieke commissarissen worden toegevoegd? Dt zijn punten van het pro gramma, volgens hetwelk de partij het leger tot een volksleger wil maken. Men gelooft, dat Hitier aarzelt, dit programma streng ten uitvoer te leggen, doch niettemin schaadt de bedreiging het moreel in het leger. Het lijkt waarschijnlijk, dat de onzekerheid ten aan zien van de toekomst oorzaak is van de spanning in de politieke situatie. Overigens acht men het zeker, dat Hitier ditmaal nog meester van den toestand blijft". Tegenover dit alles staat een verklaring van dr. Dietrich, den perschef van het Duitsche rijk die telefonisch den Berlynschen cor respondent van het agentschap Havas mede deelde dat alle in het buitenland loopende échten omtrent den vierden Februari en gevolgen daarvan van allen grond ont- blDr Dietrich zeide, dat hij zijn verwonde- 'rdL «.li V» ««ruchjn „.et ml- spreken. I» hel büsonder entendeiD-tnc», geheimen kabinetsraad v president, non-activiteit gestelde off'cl Fritsch 26 Februari in diens't Generaa^ thans is met ziekteverlof. Hu AyTQarcChalk von in zijn woning te BerllJ"_ dg huwelijksreis. Blomberg is nog steeds op afwezig HÜ zal waarschynlyk ger Duitschiand zijn, doch zal Zich dan vestigen. - Scheepsongeluk bij f°rku™/nal"teife£ klein schip van onbekende na Borkum gisteravond door het lichtsch p J gen in nood verkeerende, waarge" t ving de sleepschip is te hulp gesneld. deelde oproepen van het scheepje °P. r korten tijd later mede, dat het nie van het schip zag. Men gelooft, zonken is. 7*" Wat is er in Roemenië eigenlijk ge beurd en hoe kon dat allemaal gebeu ren? Een kabinet, dat nauwelijks twee maanden aan het bewind was, werd tot aftreden gedwongen door den koning en enkele uren later was een nieuwe re geering gevormd! Een hoofdartikel in de N.R.Crt. geeft over een en ander de volgende beschou wing: ï)e politieke toestand in Roemenië, reeds paradoxaal toen Goga, wiens partij bij de verkiezingen nog geen 10 pCt. van de stem men had behaald, aan het bewind werd ge roepen, is door zijn aftreden en de benoe ming van een nationaal kabinet zoo mogelijk nog paradoxaler geworden. Voorzoover de oorzaken van Goga's val op politiek terrein liggen, is hij bewerkt door de constitutio- neele, parlementaire partijen, en het gevolg is, dat er een regeering wordt gevormd uit de kopstukken van het meerendeel dezer parlementaire partijen, welke echter voor- loopig zal blijven regeeren zonder parle ment. Dit kabinet, dat men gerustelijk het predicaat „koninklijk" zou kunnen verstrek ken, zal blijkens 's Konings eigen verkla ring „bevrijd van alle partij bezigheid, genie ten van een respijt, dat het zal veroorloven uitsluitend te arbeiden tot welzijn des lands". Hoe gek het klinken moge, er is voor deze wijze van handelen veel te zeggen. Het par lementaire stelsel in Roemenië werkte toch al zonderling. Aan het eind van een wetge vende periode werden niet eerst verkiezin gen uitgeschreven, doch werd eerst een nieuwe regeering benoemd, die er dan voor moest zien te zorgen, tenminste 40 pCt. van de stemmen te krijgen, omdat zij in dat ge val tenminste 70 pCt. van de zetels in het parlement verkreeg en dus beschikte over een meerderheid, waarop te bouwen viel. De verkiezingen waren slechts zelden vrij. Ook bij de laatste algemeene verkiezing in het vorig jaar was van een volledige vrijheid geen sprake. Toch kreeg de liberale partij, welke ze georganiseerd had, niet de ver- eischte 40 pCt. Echter ook onder de opposi tie was er geen groepeering, die dit percen tage behaalde, en samenwerking tusschen ie grootste partijen was tengevolge van het geen aan de verkiezingen voorafgegaan was en zich in den verkiezingsstrijd had afge speeld, onmogelijk. Een merkwaardig verschijnsel bij deze verkiezingen was de snelle groei geweest van de extremistische partij „Alles voor het Vaderland", welke de voortzetting was van de vroegere IJzeren Garde. Deze partij en haar leider mochten zich echter niet in de gunst des Konings verheugen en Karei II droeg dan ook niet aan Codreanu de vor ming van het nieuwe ministerie op. maar aan Goga, den leider van een andere uiterst rechtsche partij, welke weliswaar minder stemmen had gekregen, maar door haar ver leden in hofkringen niet zoo onmogelijk was als „Alles voor het Vaderland". Men zal wel niet mistasten, wanneer men 's Konings keuze hieruit verklaart, dat hij de IJzeren Garde in bedwang wilde houden en meende, dat de concurreerende groep door verwe zenlijking van een nagenoeg eender pro gramma haar den wind uit de zeilen zou nemen. Toen Goga aan het bewind was gekomen, wilde hij zijn positie versterken door het uitschrijven van nieuwe verkiezingen. Ver moedelijk heeft hij de verwachting gekoes terd, dat de verleiding van regeerings- en andere bestuursposten wel eenige der oude partijen te sterk zou zijn, zoodat zij een ver- kiezingsverbond met hem zouden aangaan. Deze hoop werd niet of althans in voor Goga veel te geringe mate verwezenlijkt. De groote partijen weigerden hun medewer king, maar wat erger was, de IJzeren Garde ontplooide een geweldige actie en men kreeg den indruk, dat deze partij, die de laatste jaren sprongsgewijs bij de verkiezin gen omhoog was gegaan, ditmaal nog veel sterker uit de bus zou komen en naar alle waarschijnlijkheid, alle verkiezingstrucs ten spijt, de aanhangers van Goga zou blijven overvleugelen. Uit het optreden van Codreanu bleek, dat hij zich overtuigd hield van althans een moreele overwinning bij de verkiezingen en zich reeds beschouwde als de toekomstige politieke machthebber van het land. Dit verwekte niet alleen in regeeringskringen groote onrust, maar ook by de oude par tijen, die voorzagen by de verkiezingen van Goga geen kans te zullen hebben en zich, op de boerenpartij en haar bondgenooten na, tenslotte dan ook van de verkiezingen had den teruggetrokken. Er was dus in politiek opzicht al een schier onhoudbare toestand ontstaan, welke den koning, die tot dusver een sterk per soonlijk bewind voerde, boven het hoofd dreigde te groeien en voor hem het gevaar bood een Codreanu als een Mussolini naast zich te krijgen. De koning heeft nu tijdig den knoop doorgehakt, door niet alleen Goga naar huis te zenden, maar ook de ver kiezingen uit te stellen. In zijn ver klaring zegt hij, dat de nieuwe regeering over zal gaan tot constitutioneele wijzigin gen, die beantwoorden aan de nieuwe be hoeften en aan de wenschen van de natie. Laat ons hopen, dat het parlementaire ele ment in de nieuwe regeering er een waar borg voor zij, dat deze hervormingen zullen geschieden in parlementair-democratischen zin. Zooals wij reeds zeiden, waren het niet alleen politieke oorzaken, welke Goga c.s. ten val hebben gebracht. De invloed van de economische oorzaken is op zijn minst even groot geweest. De partij van Goga was niet zooals de IJzeren Garde op hiërarchische leest geschoeid. Zij was ontstaan uit ver scheidene kleine reactionnaire groepen met verschillende aspiraties en telde onder haar leiders ook prof. Cuza, den feilen anti-semiet en nationalist. Tegen zijn invloed kon de bedachtzamere Goga niet ten volle op. Zijn streven naar verroemeensching op korten termijn moest en zou worden toegepast. Dat gaf om te beginnen al dadelijk wrijving met het buitenland vanwege de sterke niet-Jood- sche minderheden in de streken, welke Roe menië na den oorlog heeft verworven, en werkte bovendien ontwrichtend op het be drijfsleven, dat voor een groot deel in han den is, hetzy van niet-Roemeensche onder danen des konings, hetzij van volkomen vreemdelingen. De economische achteruitgang sinds de vorming van het ministerie-Goga is van dien aard geweest,- dat hij alleen reeds een ommekeer zou wettigen. Met het experiment met Goga heeft de koning een verkeerden greep gedaan. Misschien is het nog niet te laat om de noodlottige gevolgen daarvan af te wenden, doch het grootste beleid, zoowel van de zijde van den monarch als van zijn ministers, zal daarbij geboden zijn. De „Haagsche Post" van deze week bevat een artikel van zijn medewerker „Diplomaticus", over het verzet der Duitsche officieren op 4 Febr. 1.1., waar van een geheele hervorming van de leiding der weermacht het gevolg is geweest. De bijzonderheden, welke in dat arti kel over deze revolte worden verteld, zijn te interessant om ze onzen lezers te onthouden. Na erop te hebben gewezen, dat de voornaamste generaals het met de bui tenlandsche politiek van het Derde Rijk niet eens waren, in de eerste plaats generaal von Fritsch, schrijft „Diplo maticus": „Tusschen hem en den Leider-kanselier was de verhouding reeds sedert lang ge spannen en die spanning was zoowel van persoonlijken als van zakelijken aard. Ter gelegenheid van de begrafenis van generaal von Seckt kwam het tot een uitbarsting, welke destijds streng geheim is gehouden, maar waarover thans in sommige kringen te Berlijn uiterst openhartig wordt gesproken. Tijdens den uitvaartdienst in de protestant- sche kerk stond de Leider-kanselier plotse ling op om weg te gaan. Generaal von Fritsch snelde op Hitier toe om hem te zeggen, dat het leger dit vroegtijdig vertrek als een be- leediging zou kunnen opvatten en dat hij den Leider daarom verzocht de plechtigheid tot het eind bij te wonen. Op een toon, welke dien van een sergeant-majoor tegen een recruut zeer nabij kwam, viel Hitier, nog wel in tegenwoordigheid van anderen, tegen den opperbevelhebber van de Rijksweer uit, hem toesnauwend: „Ik bepaal zelf, wanneer ik wil weggaan. Ingerukt, generaal von Fritsch!" Maar het toenrr ~s hoofd van de Rijksweer antwoordde a* „Wanneer ik moet inrukken, bepaal i 3rop verlieten Hitier en zyn begeleider 'g de plechtig heid. Toen men den t n veldmaar schalk von Mackensen t gebeurde op de hoogte bracht, ontst e dermate in woede, dat hy, thuis ge! trachtte zijn sabel te breken, uitroept „En dat moet het Duitsche leger zich v. een vroegeren Oostenrykschen korporaal laten welgeval len". Vervolgens schetst de schrijver van het artikel de positie en het drijven van Himmler in de laatste dagen van Januari en de eerste van Februari, „Himmler, chef van de S.S. en almachtig gebieder van de Gestapo, was het gelukt den Leider-kanselier er van te overtuigen, dat de leiding van de Rijksweer een monarchis- tischen Putsch voorbereidde en wellicht den tweeden zoon van den kroonprins, prins Ludwig-Ferdinand, reeds klaar had staan den troon te aanvaarden. Als de Leider er niet in toestemde (moet hij er aan toege voegd hebben) hem, Himmler, te machtigen alle noodige maatregelen te nemen, gene raals gevangen te nemen of te doen fusil- leeren, stond hij voor niets meer in. Ver slagen moet Hitier naar deze onthullingen hebben geluisterd, zonder evenwel onver wijld de door Himmler noodig geachte be sluiten te nemen. Ten slotte echter en goed-ingeliehte lieden beweren, dat de Lei der-kanselier bij deze gelegenheid, gelijk hem reeds meermalen is gebeurd, in huilen uitbarstte legde Hitier zich neer bij alles, wat Himler noodig achtte te doen. Hoe heeft nu de Rijksweer de lucht gekregen van deze maatregelen, waartoe zeer in het geheim werd besloten? Daarvan zal men eerst veel later het rechte vernemen. Een feit is, dat de leidende generaals, onder voorzitter schap van von Fritsch, in den nacht van 27 op 28 Januari een geheime bespreking over den toestand hielden en dat het in den vroegen morgen van 28 Januari voor de be woners van de Wilhelmstrasse en het Brit- sche gezantschap, dat in dezelfde buurt is gevestigd, geen geheim meer was, dat de Rijksweertroepen het gebouw van het Prui sische minister-presidium hadden omsingeld, dat Rijksweertroepen voor de Kanselarij heen en weer marcheerden en dat, tot stomme verbazing der brave burgers, ook op belangrijke centrale punten in de stad patrouilles stonden opgesteld. Deze patrouil les schenen met name de bewegingen van de politietroepen met groote opmerkzaam heid gade te slaan. Gedurende enkele uren had het er veel van, of het tot een botsing kon komen tus schen de nazi-militie en de Rijksweer-for- maties. Zonder te trachten de verantwoor delijkheid, welke hij op zich had genomen te bemantelen, liet generaal Von Fritsch, tot wiens nauwste medewerkers (en op deze bijzonderheid behoort de nadruk te worden gelegd) gedurende deze kritieke dagen generaal Keitel behoorde, den Leider-kanse lier weten, dat het leger weliswaar besloten was, te allen tijde den eed van trouw ter verdediging van het vaderland gestand te doen, maar dat het Jiiet bereid was te dul den, dat onmiskenbare nazi-partijleiders aan deszelfs hoofd werden gesteld. Wat dit be trof kon het noch Göring noch Himmler boven zich verdragen. Want mocht het ooit tot een oorlogsmobilisatie komen, waarbij iedere man, van hoog tot laag, moest ge hoorzamen, dan moest het mobilisatie-bevel uitgaan van een instantie, waarin het leger voldoende militair vertrouwen heeft. Eeni- gen der belangrijkste medewerkers van Hitier uit de nationaal-socialistische partij waren er vóór, de Rijksweer onverwijld een gevoelige les toe te dienen, waarbij zij er op wezen, dat althans een deel van de Rijks weer niet heulde met de rebelleerende generaals, maar achter hem, den Leider kanselier, stond. Hitier aarzelde evenwel hun raad op te volgen en verklaarde zich tenslotte bereid met een anderen generaal dan generaal Von Fritsch te onderhandelen. Hierop werd, met toestemming van Von Fritsch, generaal Keitel opgedragen, be sprekingen met Hitier te voeren. Over het verloop van deze besprekingen doen in militaire en politieke kringen, welke daar bij betrokken waren, de meest dramatische verhalen de ronde. Volgens deze moet het gesprek zich op een gegeven oogenblik der mate hebben toegespitst, dat generaal Keitel op een bepaalde vraag, welke Hitier hem stelde, ondubbelzinnig antwoordde: „In dit geval kan ik geen waarborg geven, dat het leger zal gehoorzamen." Na dit woord toonde Hitier zich bereid te trachten, in overleg met de Rijksweer, te zamen een „oplossing" te vinden, op voor waarde, dat generaal Von Fritsch onder geen beding op zijn post zou blijven. Von Fritsch zag zelf in, dat zijn positie als opper bevelhebber onmogelijk was geworden nu het niet tot een openlijken strijd was geko men. Nu er mogelijkheden voor een com promis bleken te zijn, vond hy het zelf natuurlijk, dat hij heenging. Maar de voor naamste taak, welke hij zich, in samenwer king met andere generaals, had gesteld, was voorloopig vervuld: Göring en Himmler moesten voor generaal Keitel buigen. Dat Hitier zichzelf proclameerde tot opperbevel hebber daartegen kon de Rijks weer leiding niets inbrengen, daar zij op de meest kri tieke oogenblikken had doen weten, dat zij te allen tijde bereid was den Leider-kanse lier persoonlijk als minister van oorlog en opperbevelhebber te erkennen en dat zij hem niet beschouwde als een partijpoliticus, maar als een man, die boven de partijen staat. In hoever generaal Keitel tijdens de besprekingen met Hitier uit naam van alle generaals of eigenmachtig handelde, toen hij zich vereenigde met het kamerarrest van twee dagen, hetwelk von Fritsch werd opgelegd en met de onmiddellijke afzetting van een twaalftal generaals, die voor het meerendeel te boek stonden als monarchis tisch en heulend met de Hohenzollerns, is vooralsnog moeilijk uit te maken. Eén ding staat evenwel vast: Het militaire opperbevel ligt practisch in handen van generaal Keitel, die, in het door Hitier onderteekende de creet, uitdrukkelijk „minister" wordt ge noemd. Al heeft Hitier zichzelf ook tot op persten bevelhebber geproclameerd, aan wien alle bevelhebbers onmiddellijk onder geschikt zijn, toch verklaart het decreet be treffende de benoeming van generaal Keitel, dat deze tegenover alle andere militaire in- stanties en bevelhebbers als de „recht- streeksche vertegenwoordiger" van Hitier geldt. Practisch komt dit hierop neer, dat de bevelhebber van het landleger, generaal Brauchits, de commandant van de lucht vloot, generaal-veldmaarschalk Göring en generaal-admiraal Rader ondergeschikt zijn aan generaal Keitel, die bij de jongste ge beurtenissen, welke men, zonder overdrij ving, als het begin van een militaire rebellie mag beschouwen, een bijzondere rol heeft gespeeld. De overstroomingen in het Sacramento- dal. - Men heeft het sluizenstelsel in wer king gesteld om uitbreiding der overstroo mingen in de dalen van de Sacramento en de San Joachim te voorkomen. In Zuid-Cali- fornië woedt een storm, die met zwaren regenval gepaard gaat. Op de reede van San Francisco ligt de scheepvaart stil. Huiszoekingen in verband met wapen smokkelarij. - In verband met de arrestatie van twee wapensmokkelaars te Rochefort zijn gisteren te Parijs een tiental huis zoekingen verricht, bij personen, die min of meer rechtstreeks bij deze zaak betrokken zijn. Het drijvende Poolstation. - Gistermid dag om 18 uur bevond het drijvende Pool station zich op 71 graden 48 minuten Noor derbreedte en 19 graden 52 minuten Wes terlengte. Er stond een Noord-Noordwesten wind van een sterkte beneden één. De tem peratuur bedroeg twintig graden onder nul. Met tijdelijke onderbreking was de lucht geheel bewolkt. De ijsbreker Taimyr bevond zich gister om 12 uur op 72 graden 41 mi nuten Noorderbreedte en 10 graden 23 mi nuten Westerlengte. In een zwaren storm is een luik van den ijsbreker „Moerman", die zich in de Groen landzee bevindt, weggeslagen, waardoor de stuurkamer onder water kwam te staan. De bemanning slaagde er in het water weg te pompen en het stuur te herstellen. Het schip zet zijn reis voort in de richting van Papa- nins ijsschots. De ijsbreker „Taimyr" heeft gemeld, dat het schip niet langer een te zuidelijke route behoeft te nemen en weer recht op de ijs schots van Papanin aanstuurt. Omstreeks middernacht had de ijsbreker een snelheid van vijf knoopen. De „Taimyr" kreeg giste ren draadlooze verbinding met Krenkel, die mededeelde, dat op de ijsschots alles in orde was. Noodseinen van Italiaansch schip op gevangen. - Het Deensche s.s. Otto Petersen meldt, dat het noodseinen heeft opgevangen van het Italiaansche s.s. Gianicolo, dat zich op 41 gr. 28 m. N.B. en 5 gr. 50 m. O.L. be vond. Groote vraag naar sponzen. - De vis- schers aan de Dalmatische kust, o.m. in de dorpjes Krapanj en Slarin, verheugen zich in een tijdelijke welvaart, die zij grooten- deels danken aan de angst van de wereld voor gasaanvallen. De visschers, die over ge heel Dalmatie bekend staan om hun diepzee- duiken, bepalen zich tot het naar boven brengen van sponzen, een moeilijk en ge vaarlijk werk. Lange jaren heeft hun bedrijf nagenoeg stilgelegen door de felle concur rentie van rubbersponzen, welke het hun bijna onmogelijk maakte de natuursponzen te verkoopen. Thans echter, nu over de geheele wereld beschermende maatregelen tegen gasaan vallen worden genomen, zijn deze sponzen dringend noodig bij de vervaardiging van gasmaskers. Uit verschillende landen zyn agenten naar Krapanj en Slarin gekomen om groote orders te plaatsen. In 1937 werden meer dan 100.000 sponzen door duikers naar de oppervlakte gebracht en verkocht, en het ziet er naar uit, dat de onverwachte welvaart der visschers voor loopig zal aanhouden. Brand in het volkshuis te Parijs. - Van morgen is brand uitgebroken in het volks huis in de Rue Parmentier te Parys. De brandweer kon het vuur meester worden, doch de schade is zeer aanzienlijk. Uit het onderzoek is gebleken, dat kortsluiting den brand heeft veroorzaakt. Helsche machines op een schip. - Op het Poolsche motorschip „Batory", dat op weg is van New York naar Gdynia, zyn op den Atlantischen Oceaan twee helsche ma chines ontdekt, een in de machinekamer, de ander in de radiokamer. Verscheidene leden der bemanning zijn aan boord gear resteerd. Een uur na de ontdekking moest de machine tot ontploffing komen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 1