DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Fransche buitenlandsche politiek.
Maandag 28 Februari 1938
140e Jaargang
Belangwekkende verklaringen van Delbos en
Chautemps.
Nadat in de Fransche Kamer
tal van afgevaardigden het
woord gevoerd hadden over
de buitenlandsche politiek en
daarbij herhaaldelijk de ge
beurtenissen in de laatste
week in Oostenrijk, Duitsch-
land en Engeland in betrok
ken hadden, hebben Deibos
en Chautemps namens de regee
ring gesproken.
Deibos verklaarde, dat Frankrijk
zoodra er gevaar zou komen
slechts één partij zou ken
nen Frankrijk zelf. Hij ver
klaarde bovendien, dat de onaf
hankelijkheid van Oostenrijk
een vitaal belang was voor
den vrede in geheel Europa.
Frankrijk blijft trouw.
Muil'
De algemeene toestand.
Onrustige Zondag te Graz.
Nazi's wilden groote betooging
houden.
Het stakingsrecht in Frankrijk.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse uumraers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTEEN:
Van 15 «-egels f 1-25, elke regel meer f 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON. Voordam C 9,
postgiro 37060. Telei. 3320, redactie 3330.
No. 49 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Deibos, de minister van Buitenlandsche
Zaken, kreeg Zaterdagavond het woord,
nadat verscheidene afgevaardigden over
de Fransche buitenlandsche politiek
hadden gesproken.
De minister verklaarde, zulks naar
aanleiding van het gesprokene door de
afgevaardigden, dat Frankrijk trouw
zou blijven aan zijn vrienden, in het
bijzonder Engeland.
Delbos zeide, niet aan de onvermijdelijk
heid van een oorlog te gelooven. Door ge
zamenlijke inspanning van alle krachten
kan men dat gevaar bezweren. Het bond
genootschap tusschen Frankrijk en Enge
land beheerscht de wisselvalligheden der
politiek. De minister verklaarde een gere
serveerde houding te moeten aannemen ten
aanzien van de Britsche regeeringscrisis,
doch hij wilde een oprechte hulde aan Eden
brengen. Chamberlain heeft bij talrijke ge
legenheden aan de zijde van Frankrijk
gestaan.
Frankrijk zal het verdrag met Rusland
eerlijk nakomen en het buiten de politieke
propaganda plaatsen. Het is en blijft in de
voorste rijen voor den Volkenbond strijden.
Europa blijft afglijden op de gevaarlijke
helling der bewapening. Als men niet tot
beperking komt, loopt het gevaar onder te
gaan. Frankrijk zal er voor waken, dat de
onafhankelijkheid van Spanje geëerbiedigd
wordt, omdat ieder volk het recht heeft
zelf over zijn lot te beslissen en omdat de
veiligheid der Fransche grenzen het eischt.
Delbos verklaarde vervolgens, dat de
onafhankelijkheid van Oostenrijk een vitaal
onderdeel van den vrede in Europa is. Ik
moet, aldus de minister, bovendien nog eens
verklaren, dat de Fransche verplichtingen
ten aanzien van Tsjecho-Slowakije zoo
noodig trouw nagekomen zullen worden.
Delbos eindigde met de woorden: „Frank
rijk heeft den vrede lief, doch niet den
vrede tot eiken prijs".
Zijn rede werd luide toegejuicht en goed
gekeurd met uitzondering door de uiterste
linkerzijde.
Flandin heeft ernstige klachten.
Toen daarna Flandin het spreekgestoelte
besteeg, werd hij door de communisten met
„Heil Hitier" begroet, terwijl de rechterzijde
hem toejuichte. Flandin verklaarde, dat men
thans handelend moet optreden, aangezien
de vrede, zooals deze door het Verdrag van
Versailles werd gegarandeerd, niet meer
Yvon Delbos
bestaat. Spr. drong erop aan, dat Frankrijk
zijn samenwerking met Engeland niet be
perkt tot den Volkenbond en hij vroeg de
regeering of zij de Britsche formule wil
aannemen.
Vervolgens herinnerde hij aan de politiek
van Barthou na den moord op Dollfuss,
welke den toestand rijp maakte voor het uit
den weg ruimen van het misverstand met
Italië. Ook herinnerde spr. aan het Verdrag
van Rome tot garantie van Oostenrijk, dat
hijzelf heeft gesloten en dat leidde tot de
overeenkomst van Stresa. Dit had vervol
maakt moeten worden met een militair ver
drag met Italië, waarbij Frankrijk gegaran
deerd zou moeten zijn tegen de bezetting
van het Rijnland. De Ethiopische kwestie
heeft dit alles vernield.
Niettegenstaande aan de andere zijde van
het Kanaal een man de leiding had, die een
voorstander was van den Volkenbond, is
deze toch ineen gestort ten aanzien van de
gebeurtenissen in Spanje en het Verre
Oosten en thans weer in Oostenrijk. Spr.
betreurde, dat de regeering niets heeft
gedaan.
Vervolgens behandelde spr. de betrekkin
gen met Duitschland, waarbij hij herinnerde
aan de pogingen van Leon Blum om tot
een regeling te komen met Duitschland. De
besprekingen tusschen Blum en Schacht
hadden evenwel geen succes. Flandin zeide,
dat Chamberlain besprekingen met Duitsch
land heeft aangekondigd en Frankrijk zal
zeker volgen en hij vroeg waarom men hem
behandelt als agent van Hitier, wanneer hij
deze besprekingen voorspelt. Frankrijk kan
zonder vrees besprekingen voeren, want
indien Duitschland een land van veroveraars
is, dan is Frankrijk een land van soldaten.
Tenslotte zeide hij, dat gekozen moet
worden tusschen de politiek van de com
munisten en een politiek van besprekingen.
Persoonlijk is hij van meening, dat een
politiek van omsingeling tot een oorlog
leidt.
Een nachtzitting.
Bij het begin van de nachtzitting nam de
radicaal Archambaud het woord. Hij zeide,
met Delbos eens te zijn. dat een overeen
komst met Engeland een garantie voor den
vrede is. Ook zeide hij, dat het Fransch-
Russisch Verdrag voor Frankrijk noodzake
lijk is. Beide landen hebben een gemeen-
schappelijken vijand, Duitschland.
De minister-president.
Onder toejuichingen nam vervolgens
minister-president Chautemps het woord en
betuigde Delbos zijn volledige solidariteit,
zoowel als van de geheele regeering.
Zich richtend tot Flandin, zeide de minis
ter-president: „Flandin heeft ons sarcastisch
gebrek aan energie verweten, doch in vele
gevallen heeft hijzelf evenmin energie
getoond". Het is nu juist niet de taak van
Flandin, de regeering zwakheid te ver
wijten.
De regeering wil trouw blijven aan de
traditioneele politiek van de republiek,
zonder in iets de vriendschap met Engeland
te schaden. Wel heeft de Volkenbond des
illusies gebracht, doch heeft niet de Britsche
miriister-president gezegd, dat hij aan geen
enkel artikel van den bond wil raken in de
hoop, dat deze eens zijn rol zal terugvinden?
De Volkenbond is volgens Chautemps nog
de beste garantie voor den vrede in de be
schaving. Vooral de kleine naties moeten
het nut van den bond voor hun veiligheid
begrijpen. Alle verdragen zijn hier inge
schreven en zonder twijfel baseert men de
veiligheid niet op het handvest, doch op de
verdragen tusschen de mogendheden.
Chautemps wenschte Engeland en Italië
succes bij de besprekingen. Frankrijk staat
sympathiek tegenover het Italiaansche volk
Chautemps
en het zou gaarne nieuwe banden aanknoo-
pen. Er zijn conflicten gerezen, welke
Frankrijk gaarne uit den weg zou ruimen.
Dat kan geschieden, wanneer het voldoende
garanties krijgt voor de niet-inmenging in
Spanje en inzake zijn positie in de Middel-
landsche Zee.
Ten aanzien van de betrekkingen tot
Duitschland herinnerde Chautemps aan de
besprekingen van Blum en Schacht. Spr.
betreurde verder de gebeurtenissen en ver
klaringen van den laatsten tijd en hij zeide
evenals Delbos, dat Frankrijk zijn plicht om
de mogendheden van Midden-Europa te be
schermen, niet zal verzaken. Hij hoopte even
wel dat onderhandelingen tot stand zullen
komen tot een toenadering tusschen Frank
rijk en Duitschland.
Chautemps wil, dat alle energie van
Frankrijk zich verzamelt en dat een maxi
mum van nationaal samengaan zich zal
scharen rond de regeering. Op zekere be
dreigingen zal de regeering antwoorden met
een versterking van de landsverdediging en
het sterker maken van de oorlogsindustrie.
Hij besloot met te zeggen: „De Fransche
republiek zal het meest edele antwoord
geven op zekere bedreigingen en zal over
winnen, niet in een oorlog, doch in vrede".
De rede van den minister-president werd
herhaaldelijk door gejuich onderbroken en
aan het slot luide toegejuicht.
Motie van vertrouwen.
Nadat Marcel Heraud verklaard had tegen
de regeering te zullen stemmen, bracht de
voorzitter van de radicaal-socialistische frac
tie een motie van vertrouwen in de regee
ring in stemming. Zij^ kreeg 439 stemmen,
terwijl twee leclen tegen stemden.
De indruk in Italië.
De debatten in de Fransche Kamer zijn in
Italië met zeer levendige belangstelling ge
volgd en over het algemeen, te oordeelen
naar de wijze waarop de Romeinsche bladen
er verslag van uitbrengen, worden zij
opgenomen in een geest van sympathie.
Zij wijzen er echter op, dat Chautemps in
zijn rede den Britsch-Italiaanschen bespre
kingen succes heeft toegewenscht, evenals
de toenadering tot Duitschland. Ook laat
men het licht vallen op het feit, dat de
Fransche premier gezegd heeft, dat geheel
Frankrijk jegens het Italiaansche volk ge
voelens van vriendschap en sympathie
koestert. Wat de verklaringen van Delbos
betreft, stelt men in het licht, dat hij de
mogelijkheid uitgesproken heeft van het tot
stand brengen van een accoord met de mo
gendheden, die geen lid meer zijn van den
Volkenbond.
Engeland is voldaan.
Hoewel nog geen officieel commentaar is
verschenen op de rede van Delbos in de
Fransche Kamer, verneemt men toch, dat de
woorden van Delbos over de sterke vriend
schap tusschen Engeland en Frankrijk door
competente waarnemers te Londen gunstig
ontvangen zijn. Men is erover voldaan, dat
Delbos op gelijke wijze denkt als Chamber
lain. Ook het verzet van Delbos tegen het
denkbeeld van oorlog is in de Engelsche
hoofdstad goed ontvangen.
Flandin
Alkmaar, 28 Februari.
De gebeurtenissen in Oostenrijk blyven
onze aandacht trekken, al bepalen zich deze
op het oogenblik gelukkig tot interne aan
gelegenheden. Toen na de besprekingen te
Berchtesgaden het leek, of Oostenrijk vrij
wel geheel zou komen te staan onder het
Hitler-regime, dacht men, dat de Oosten-
ryksche nazi's hun propaganda met onge
kende kracht en ongehinderd zouden voe
ren. Zij zijn daarin echter zeer teleurge
steld, omdat Schuschnigg een tijdelijk ver
gaderverbod uitvaardigde voor alle poli
tieke partijen, dus ook voor de nazi's.
Dat wil niet zeggen, dat de nazi's stil zit
ten. Zij werken hard aan hun organisatie,
opdat zij hun openbare propaganda straks na
de opheffing van het vergaderverbod, met
volle kracht kunnen aanvangen.
Toch kan men niet zeggen, dat het rustig
is in Oostenrijk. Zoo heeft de stad Graz in
Stiermarken gisteren een zeer ongewonen
Zondag meegemaakt. De nazi's zouden daar
groote betoogingen op touw zetten, maar de
regeering had bereids maatregelen genomen,
om ongeregeldheden te voorkomen. En zoo
was Graz gisteren feitelijk in staat van be
leg: de toegangswegen werden bewaakt en
talrijke patrouilles doorkruisten de stad.
Graz wordt beschouwd als een nazi-stad.
Niet minder dan 80 der bevolking zou tot
de nationaal-socialisten behooren. En in die
stad zou men een grootsche betooging hou
den tegen „de communistische actie in het
Vaderlandsche Front". Zelfs zou minister
Seyss Inquart er een rede houden!
't Is niet gebeurd: Schuschnigg verbood
zijn minister om naar Graz te gaan en daar
een redevoering te houden.
Zoodat alles met een sisser afliep en het
buitenland tegelijkertijd leerde, dat
Schuschnigg's macht nog steeds groot is
en dat de bondskanselier toch niet denkt
aan Hitler's wenschen, zoolang het binnen-
landsche aangelegenheden betreft.
Wij moeten zoo nu en dan den oorlog in
Spanje releveeren. Wat gebeurt er niet
veel, dat de moeite waard is, om gepubli
ceerd te worden de gevechten om Teruel
beteekenen in feite niet veel maar als er
internationale kwesties komen, dan mogen
die hier niet vergeten worden.
Zoo wordt thans in verband met wat er
de vorige week in Engeland gebeurde de
vraag gesteld: welke resultaat kan de terug
trekking van vrijwilligers hebben?
Er bestaat groot verschil van meening
over het juiste antwoord. Dat komt, volgens
een militairen medewerker van de Times,
omdat slechts weinigen weten, hoe precies
de verhouding van militaire belangrijkheid
in een modern leger is tusschen mensch,
machine en technisch personeel. Men kan
zeggen dat alleen een terugtrekking van
alle buitenlandsche vrijwilligers zonder één
enkele uitzondering, een groot verschil zou
maken in de militaire situatie van het
oogenblik. Beide partijen hebben thans hun
eigen geveehtstroepen al zoover opgeleid
(en hierbij worden de Mooren en andere
Afrikaansche troepen aan de zijde van
Franco niet als buitenlanders gerekend), dat
zij daarvoor geen buitenlandsche soldaten
meer noodig hebben. Het eenige, maar dan
ook groote, belang van buitenlandsche vrij
willigers aan beide zijden is de beschikking
over vliegers, tankpersoneel, en andere tech
nische deskundigen. Deze buitenlanders
vormen slechts een klein percentage van het
totaal der buitenlandsche troepen. Het ligt
voor de hand dat de beide legerleidingen in
Spanje dit technisch personeel pas het aller
laatste zouden laten gaan, dus pas nadat alle
ndere buitenlanders teruggetrokken zouden
zijn. Het is vrij zeker dat het aantal buiten
landsche specialisten aan Franco's zijde veel
grooter is dan aan de zijde van de regeering
Franco en zijn bondgenooten zullen zich dus
met hand en tand verzetten tegen een
accoord om zonder uitzondering alle buiten
landers uit Spanje terug te trekken, en zij
zullen minder bezwaar maken tegen een
gedeeltelijke wegzending van buitenland
sche vrijwilligers aan beide zijden.
Zooals wij hierboven opmerkten, beteeke
nen de gevechten rondom Teruel niet veel.
Dat Teruel weer in hemden van Franco
is overgegaan, was voor alle door Franco
veroverde steden en dorpen aanleiding tot
luidruchtig vreugdebetoon.
Van republikeinsche zijde wordt er daar
entegen op gewezen, dat de ontruiming van
Teruel geheel vrijwillig en zonder strijd ge
schiedde, aangezien dit gebied uit strate
gisch oogpunt slechts secundaire waarde
heeft. Men wilde manschappen en materiaal
sparen voor een mogelijk meer kansen bie
denden strijd op de andere fronten.
Hoe het ook zij, de val van Teruel betee
ken t zeker niet dat het terrein tusschen deze
stad en de Middellandsche Zeekust voor
een opmarsch van Franco's troepen open
ligt. Hoewel deze laatsten na de bezetting
van Teruel verder zijn opgerukt, zijn ze
toch niet meer dan 6 K.M. ten Zuiden van
de stad doorgedrongen. Doordat het terrein
hier verder zeer bergachtig en onbegaan
baar begint te worden, zal een verdere wij
ziging in frontlijn daar voorloopig wel niet
te verwachten zijn. Hoogstwaarschijnlijk
zullen de fronten in het Zuiden en in het
Westen, waar beide partijen in den laatsten
tijd veel troepen en materiaal hebben gecon
centreerd, zonder dat de operaties daar tot
nu toe veel te beteekenen hadden, het ter
rein van voortzetting van dezen troosteloo-
zen strijd vormen.
Zoo doen beide partijen aan dit schaak
bord afwisselend een zet in hun voordeel,
maar het resultaat lijkt voorloopig nog het
meest op een remisestelling. Misschien zal
het uiteindelijke resultaat door arbiters van
buitenaf moeten worden vastgesteld.
De hoofdstad van Stiermarken,
Graz, heeft een merkwaardigen Zon
dag beleefd. Het was bekend, dat in
deze sterk pro-nazi'sche stad de na
tionaal-socialisten een groote betoo
ging zouden houden, maar Schusch
nigg heeft dat willen voorkomen.
Hij wenschte en eischte rust.
Zoo werd Zaterdagnamiddag beslist op
de bondskanselarij, dat de nazi-betooging
geen doorgang mocht vinden. Ordemaat
regelen werden genomen en zelfs verbood
Schuschnigg zijn minister van binnenland-
sche zaken, dr. Seyss Inu&rt, om de rede,
welke deze in Graz zou houden, uit te
spreken:
Het gevolg van een en ander was, dat
Graz Zondagmorgen den aanblik bood van
een stad, die in staat van beleg was. Over
al liepen gewapende patrouilles door de
straten, terwijl tanks en dergelijk oorlogs
materiaal in gereedheid werden gebracht.
Bovendien vlogen boven de stad militaire
machines.
De toegangswegen naar de stad waren
alle afgezet en ieder, die uit of naar de
stad trok, werd gefouilleerd.
De orde-maatregelen bleken afdoende:
geen enkel incident deed zich voor, hoewel
bet in de straten zeer druk was.
De voorzorgsmaatregelen werden des
middags ten deele opgeheven en om twee
uur gistermiddag was alles kalm.
De universiteit, de polytechnische school
en andere instellingen voor onderwijs zijn
tot nader order gesloten.
De spanning te Graz geweken.
Behalve dat op sommige punten der stad
de politiebewaking was versterkt, kon men
geen enkel teeken van de genomen voor
zorgsmaatregelen zien. De militaire maat
regelen waren slechts buiten de stad
merkbaar. Zoodra de autoriteiten hadden
vernomen, dat de nationaal-socialisten in
Stiermarken zich blijkbaar gereed maakten
naar Graz op te marcheeren, was het na
tuurlijk, dat de zwakke politiemacht werd
versterkt met vliegende colonnes uit
Wiener Neustadt. Deze colones hadden op
dracht zich te beperken tot 't tegenhouden
van te groote afdeelingen nationaal-socia
listen.
Particulieren mochten evenwel de stad
binnentrekken. In tegenstelling met vroe
gere berichten is geen afdeeling van het
eigenlijke garnizoen van Weenen naar Graz
gezonden.
In den avond werd vernomen, dat zich
in Stiermarken eenige incidenten hebben
voorgedaan, o.a. te Admont, waar een na-
tionaal-socialistische vergadering verstrooid
moest worden. Hierbij werd niemand ge
wond.
Over het algemeen, zoo deelde men te
Weenen mede, hebben de genomen voor
zorgsmaatregelen hun doel bereikt. In Graz
is het kalm gebleven en de pogingen van
zekere extremistische nat.-socialisten om te
Graz een toestand te scheppen, welke zou
kunnen dienen als voorwendsel voor Duit-
schen inmenging, is voorkomen. Het feit,
dat het leger in volle disciplinie de gege
ven bevelen heeft opgevolgd, is een goed
teeken voor den huidigen toestand in Oos
tenrijk.
De minister-president Chautemps heeft
in den Senaat het wetsontwerp inzake de
procedure van arbitrage en verzoening
verdedigd en is daarbij begonnen met te
verklaren, dat, indien de Senaat de teksten
van de Kamer zou wijzigen, een verzoening
tusschen de beide Kamers onmogelijk zou
worden en de regeering onmogelijk aan het
bewind zou kunnen blijven.
Volgens Chautemps zal een staking wet
tig zijn, indien de meerderheid der arbei
ders haar wenscht. Aan het einde van zijn
rede werd Chautemps door de linkerzijde
en afgevaardigden van het Centrum toege
juicht.
De vergadering wordt vervolgens ge
schorst.
Kort voor middernacht is de Senaat
weder bijeen gekomen. De commissie van
handel had een wijziging voorgesteld van
artikel 8 van het ontwerp inzake verzoe
ning en arbitrage in arbeidsgeschillen.
Ondanks het feit, dat Chautemps er op
wees, dat de voorgestelde tekst een ach
teruitgang tegenover den oorspronkelijken
tekst beteekent, nam de Senaat het artikel
aan evenals de volgende artikelerL
ontwerp werd tenslotte in zyn ge
"STvSTirta* w.ni daarop
middag verdaagd.
