Een beter Oranje-elftal overspeelde de Belgen
De oudjes bleken hun plaats geheel waard.
Doe'puntenhonger van Smit.
Terwijl vrijwel geheel Nederland en België rekenden op een
overwinning van België, bleek er van het Oranje-eiitai zuik een
elan en kracht uit te gaan, dat de Belgen weer een van de
meest gevoelige nederlagen te slikken kregen. Wel ging de rust
in met slechts 1—0 voor Nederland welke stand zelfs nog
geflatteerd was maar dearna werd de productiviteit oer onzen
plotseling zoo groot, dat Bakhuijs vergeten werd
7—2 werd het, omdat de Nederiandsche voorhoede kans
zag, vrijwel elke fout in de Belgische verdediging ai te strauen.
De factor „onzekerheid" in het voetbalspel vierde hoogtij!
Ouderwetsch spel won het.
Hoe de strijd op het veld
verliep.
Acht doelpunten in de tweede
helft.
De oudjes deden het best!
In de kleedkamers.
I
derde blad.
ALKMAARSCHE COURANT VAN MAANDAG 28 FEBRl AR1 1938.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
(Van onzen eigen verslaggever.)
Rotterdam, Zondagmiddag.
Hoe kan een mensch in amper ander
half uur veranderen! Om 2 uur heerscht
er in het groote Feijenoord-stadion een
kille ongezelligheid; om 4 uur kende
het enthousiasme bijna geen grenzen
meer. Toen waren de gevreesde Belgen
geklopt en alle kou en regen waren
totaal vergeten.
Toen was ons geheele elftal een team
van louter sterren geworden; toen was
er geen Bakhuijs-vraagstuk meer; toen
zag men slechts het goede van een bo
ven zijn kracht spelend Oranje-elftal.
Inderdaad, 't was om 2 uur zeer ongezel
lig in het Feijenoord-gebouw, zooals het on
gezellig was op straat. Terwijl wij zoo ge
wend zijn aan een speciale drukte vóór een
interland-wedstrijd, heerscht er hier dezen
middag werkelijk geen aparte sfeer. Er was
voorzoover wij het zagen geen sprake
van opstoppingen van het verkeer. Er was
regen! En kou! Zoodat het nieuwsgierige pu
bliek, dat anders de straten placht te vul
len, nu thuis was gebleven en troost zocht
bij de hard en de radio. Op weg waren alleen
zij, die den wedstrijd gingen zien. Dat waren
er zoo ongeveer 45.000. Een belangrijk aan
tal, dat echter heel gemakkelijk verwerkt
werd. Omdat de Spoorwegen er een kleine
20.000 voor hun rekening konden nemen.
En nu mag een Alkmaarder wel eens zeg
gen: geef mij maar Amsterdam, maar
per trein zit je even gauw in het Feijenoord-
kasteel als in het Olympisch stadion.. Omdat
je in het eerste geval voor de deur uitstapt
en in het tweede geval een tram of taxi moet
nemen. Terwijl na afloop hetzelfde spel zich
herhaalt.
Amsterdam als stad moge meer in trek
Zijn, komt men alleen om een wedstrijd te
zien, dan kan de keuze ons onverschillig
laten. Zelfs zouden wij in één opzicht Rot
terdam prefereeren: je zit dichter op het
veld en ziet het spel daardoor beter dan in
het zoo heel ruime Amsterdamsche stadion.
Regen en wind dus! Vandaar, dat het pu
bliek zoo lang mogelijk onder dak bleef in
dit geval in de talrijke restaurants onder de
tribunes of samengepropt onder de etage
tribunes".
Maar even voor half drie vulden die vele
lege tribunes zich in een zeer snel tempo en
pas toen kon men zien, dathet stadion
bij lange na niet uitverkocht was. Overal zag
men leege plekken, zoodat naar schatting niet
meer dan 45.000 man den wedstrijd zagen.
Zij hebben echter een echten, ouderwet-
schen wedstrijd gezien en zullen geen spijt
gehad hebben van hun reis naar Rotterdam-
Zuid.
Twee verschillende speelhelften
Nederland won met 7—2.
Nu, na afloop, lijkt het of alles zoo
gemakkelijk gegaan is. De motor liep
als gesmeerd en je zag als t ware de
doelpunten aan komen. In werkelijkheid
was het echter wel heel anders. In wer
kelijkheid was het Belgische elftal taai
en het was pas geslagen, toen er nog 20
minuten gespeeld moesten worden. Tot
dat oogenblik was alles nog moge-ij u
geweest.
Wij hadden het echter hierboven over
twee speelhelften. Welnu, in de eers
heeft het Belgische elftal een zeer fraaien
wedstrijd gedemonstreerd. Daar com
de een gaaf elftal zoo gemakkelijk, U
zoo zuiver en geraffineerd, dat doelpunten
slechts een kwestie van geduld w"^sche
Maar ziet, er kleefde aan dat H
elftal een groote fout; het samenspe
te ver doorgevoerd en schieten dur
heele voorhoede niet. Zoodat de r
achterhoede steeds weer gelegenheid kreeg,
om op te ruimen.
Dat was maar gelukkig ook, want onze
backs speelden verre van rustig. Ze lts
denhove had zijn dag niet en was dikwij
te Iaat, om tijdig het gevaar te keeren. Ecn-
ter, hij vond nog één goede taktiek: bui^en
spel zetten. En was vooral Voorhoof dom
genoeg, om telkens weer in die val te loo-
pen, daar kreeg v. Male heel weinig te doen.
Feitelijk heeft hy in de eerste helft maar
één gevaarlijk schot te verwerken gehad.
Dat was tegen de rust, toen Ceuleers van
verre onverwacht een hard schot loste, dat
onze doelman netjes tot hoekschop ver
werkte.
Zagen wij dus voor de rust een goed spe
lend Belgisch elftal, het Oranje-team kon
maar niet op stoom komen. Feitelijk was al
leen de veteraan Anderiesen direct goed in
zijn spel, maar de rest was zwak. Plaatsen
v/as een factor, die heelemaal niet meetelde.
Vrijwel elke aanval van de Nederlanders
strandde vroeg of laat op de Belgische ver
dediging, die den bal als 't ware toegespeeld
kreeg.
Het lukte dus niet. Maar misschien dat
het daardoor tenslotte juist wel lukte. Want
toen de combinatie in het Oranje-elftal niet
klopte, kreeg men van Nederiandsche zijde
het opportunity-voetbal te zien: harde, lange
passes naar de vleugels, snelle voorzetten
en.... gevaar voor het vijandelijke doel.
Zoo kwam het, dat Nederland in die eerste
helft toch nog gevaarlijker was dan de Bel
gen, ondanks de grootere, veel grootere tech
nische kwaliteiten der Belgen. Zoo kwam
het ook, dat Nederland vlak voor de rust de
leiding kon nemen: een snelle aanval, inge
zet door Paauwe, gevolgd door een preciese
voorzet van Wels en afgewerkt door een
fraaien kopbal van Smit.
De tweede helft was anders. Toen kwam
het enthousiasme Nederland weer een goed
eind op den weg naar het succes brengen, 't
Was weer geen combineeren van achter'
hoede naar middenlinie en vandaar naar de
voorhoede; neen, 't was de kortste weg naar
het doel; harde trappen naar Wels en Mijn-
ders, voorzetten en schoten. Daardoor werd
het al gauw 20 (door Smit). En toen pas
kon België met zijn systeem tegenscoren: één
voor het oog fraaie combinatie, waarbij zelfs
in het doelgebied nog eens weer werd gecen
terd en eindelijk dribbelde Braine langs v.
Male!
Toen had België minstens een nederlaag
kunnen voorkomen, als het toen maar een
open spel gespeeld had en als het toen maar
éven voorzichtig geweest was. Dat deed het
niet. Het liet Nederland komen en weldra
strafte Wels een fout in de Belgische verde
diging afdoende af (31), terwijl weinige
minuten later Smit weer een voorzet van
Wels opving en met een kopbal er 41 van
maakte.
Toen leek de Nederiandsche zege een feit.
En van Heel liet de verdediging versterken.
Met als gevolg weer een Belgische veld-
meerderheid. Die een tweede doelpunt tot
gevolg had, gescoord door Ceuleers, die van
Male's fout bij een hoekschop gevoelig af
strafte, 42.
Opnieuw maakte België een fout: het wil
de met alle geweld nog een gelijk spel for-
ceeren, wat met nog ruim 20 minuten spe
len mogelijk was. Het drong dus op, ver
zuimde genoeg aandacht aan de verdediging
te schenken eneen serie schoten werd
gelost in de richting van Braet's heiligdom.
Eenige er van gingen rakelings naast, maar
3 voltreffers konden v. Heel c.s. noteeren:
Smit schoot raak en van Spaendonck wist
twee keer het net te vinden.
Zoo werd het 72!
Zoo werd het een onverwacht groote ne
derlaag voor de Belgen.
Hoe er gespeeld werd.
Uit bovenstaande kan de lezer reeds
opmaken, waar de groote verschillen
zaten in de beide ploegen en waarom
Nederland won. Het mag dan waar zijn,
dat het Oranje niet tegen liep, maar dat
zou de groote zege onnoodig klemeeren.
Onze voorhpede heeft kans gezien, om
fouten af te straffen. Maar zij heeft als com
binatie toch niet geheel kunnen voldoen.
Vente bleek geen aanvalsleider, van Spaen
donck bleek niet te kunnen combineeren
met de linkervleugel. Neen, de aanvallen
kwamen uit de middenlinie, of van den
zwerver Smit die een van zijn allerbeste
wedstrijden speelde. En dan ging het snel
voorwaarts, heel snel. En dan waren Vente
en v. Spaendonck op hun plaats. Zoodat zij
als spelers goed, zeer goed waren. Maar al
leen in het combinatiespel te zwak bleken.
Mynders en Wels waren zeer snel en ge
vaarlijk. Misschien, dat Mijnders' voorzetten
vaak te scherp waren, maar dat was dan ook
zijn eenige fout En Wels heeft plezier gehad
van zijn doorzetten, zijn repertoire trucjes
en zijn voorzetten!
Wil deze voorhoede ook in de naaste toe
komst succes hebben, dan moet het zuivere
combineeren worden uitgeschakeld. Dat
heeft deze wedstrijd ons geleerd: voor de
rust ging het vaak met korte passes op het
Belgische doel af, maar Vente en v. Spaen
donck hadden dan geen ruimte genoeg en
konden niet schieten. Na de rust kwam die
ruimte wel en werden beiden zeer gevaar
lijk.
Onze middenlinie heeft een solieden wed
strijd gespeeld en niemand zou dit trio gaar
ne willen missen. Gebrek aan snelheid en
uithoudingsvermogen bij van Heel en An
deriesen? Wij hebben het niet gemerkt. En
tactisch waren zij zelfs buitengewoon goed.
Dan het achtertrio. Geen geheel, vooral
niet voor de rust. Maar daarna stonden We-
ber en Caldenhove hun mannetje. Weber als
zeer forsche speler, die toen de Belgen een
periode hadden van te zwaar, te robust spel,
in zijn element kwam. En Caldenhove, die
meer de fijne tacticus was en het met Ande
riesen en van Heel best kon vinden, 't Werd
hun beiden echter gemakkelijk gemaakt
door de combinatie-woede der Belgen!
Van Male maakte twee fouten: direct na
het begin, toen hij een voorzet van Voorhoof
miste, en in de tweede helft, toen hij ver uit
zijn doel liep bij een hoekschop, waarvan
het tweede Belgische doelpunt het gevolg
was. Overigens heeft hij' eenige keeren zeer
fraai gered, zoodat ook hij op een goede
wedstrijd kan terug zien.
De Belgen waren teleurstellend. De voor
hoede schotloos, ook na eenige omzettingen.
De middenlinie aanvallend zeer goed, verde
digend zwak. En de backs veel minder dan
verwacht mocht worden. En Braet in 't doel
had misschien één doelpunt moeten houden.
Nee, dit Belgische elftal zooals het
thans speelde was zwakker dan iedereen
verwacht had.
Van dit elftal koesterde men hooge ver
wachtingen. Inderdaad, op papier was het
een goed elfetal en in het veld werd er knap
gecombineerd .Het was een lust om te zien,
hoe Braine en Voorhoof samenspeelden.Maar
zoodra men het doel genaderd was, werd
bet mis. Dan moest een schot volgen, en het
kwam niet. Terwijl de heeren toch kunnen
schieten!
Feitelijk kwamen de eenige schoten van
den linkervleugel, maar hier ontbrak de zui
verheid: drie keer achter elkaar kwam de
bal in het zijnet terecht! Maar ook al was
het schot toen zuiverder geweest, dan nog
was er geen doelpunt gekomen, want v. Male
stond steeds op zijn plaats, gereed, om den
bal op te vangen.
Tenslotte de scheidsrechter. Hij had het
niet moeilijk, hoewel er zeer forsch gespeeld
werd. Maar hij stelde ons toch teleur, omdat
hij te vlug floot. Zoo kregen beide partijen
eenige vrije trappen te nemen, terwijl door
spelen gewenscht was.
Wat den wedstrijd, betreft, volgt hier nog
het wedstrijd-verslag.
Precies half drie stellen de ploegen zich
als volgt op:
Nederland
Van Male
Weber Caldenhove
Paauwe Anderiesen van Heel
Wels v. Spaandonck Vente Smit Mijnders
O
v.d. Eijnde Ceuleers Capelle Braine Voorhoof
De Winter Martens Dalem
Smellinckx Paverick
Braet
België.
De wedstrijd begint in een onaangenamen
regen. Na den aftrap breekt Dalem den eer
sten Hollandschen aanval en, nadat de bal
eenigen tijd op het middenveld is gebleven,
komen de Belgen naar voren. Maar hun
eerste aanval wordt door een overtreding
onderbroken, de tweede strandt op buiten
spel en dan komt van Male in actie. Hij
slaat den bal half mis. Ceuleers maakt er
zich van meester, doch schiet over het doel.
In het eerste kwartier krijgt men niet
veel fraais te zien. Vooral de Nederlanders
hebben blijkbaar eenige moeite om zich in
te spelen; vrijwel alle spelers maken fouten
en de Belgen, die wat vlugger wenden, zijn
dan ook in de eerste spelperiode in de meer
derheid. Voorhoof glipt verschillende malen
langs van Heel, die het tegen dezen rechts
buiten hard te verantwoorden heeft, en de
Belgische voorhoede krijgt eenige kansen,
zonder echter zeer gevaarlijk te zijn.
De eerste goede Hollandsche aanval laat
geruimen tijd op zich wachten. Als het zoo
ver is, plaatst Wels den bal naar van Spaan
donck, die te haastig schiet en dan ook mist
Aan weerszijden stranden aanvallen op bui
tenspel, waarop de scheidsrechter een scherp
oog heeft. Vente krijgt dan eenige malen een
kans: eens schiet hij recht op den doelverde-
diger, een andermaal komt hij door een
fout in de Belgische verdediging goed voor
het doel, maar zijn schot faalt. Ook de Bel
gische voorhoede zit in den tijd niet stil en
van Male kan een scherp schot van Ceu
leers, in den uitersten hoek geplaatst, maar
juist tot hoekschop verwerken.
Het duurt bijna twintig minuten, voor Ne
derland het evenwicht kan herstellen. Maar
dan vlot het samenspel ook in eens een stuk
beter, er wo-dt beter geplaatst en sneller en
verrassender gespeeld. De Belgische achter
hoede krijgt het drukker. Na mooi samen
spel geeft Wels den bal over aan van Spaan
donck, die naast schiet. Als het binnentrio
bij een volgenden aanval met den bal geen
weg weet, neemt Anderiesen zijn taak over,
doch zijn schot is iets te hoog gericht. Op
een ver doorgeschoten bal stormt Mijnders
toe en Braet kan nog maar juist het leer
voor zijn voeten wegtrappen. Even later
er is dan een half uur gespeeld ontstaat
er een doelworsteling voor het doel der Bel
gen: Vente stormt toe en werkt Braet met
den bal over de doellijn. Reeds juicht het
publiek, maar de scheidsrechter beslist, dat
de Belgen een vrijen schop mogen nemen.
Nederland blijft in de meerderheid en
Mijnders wordt thans meer in het spel be
trokken. Hij brengt den bal herhaaldelijk
goed op, doch zijn voorzetten zijn iets te
dicht bij het doel geplaatst, zoodat zij een
prooi worden van Braet.
Onder leiding van Braine komen dan de
Belgen hun deel weer opeischen. Een schot
van den rechtsbinnen levert een hoekschop
op, waarbij de bal weer door een Hollander
over de achterlijn wordt gewerkt. Eenigen
tijd blijft de bal gevaarlijk in de buurt van
ons doel, maar tot een doelpunt komt het
toch niet. Daarvoor is het schot van de Bel
gen te zwak.
Nederland neemt de leiding.
Vier minuten voor de rust ontstaat
het eerste Nederiandsche doelpunt, juist
in een periode, waarin het Belgische
veldspel beter was. En het is een be
langrijk doelpunt, want het toont aan,
dat de Nederiandsche voorhoede het nog
verstaat "op fraaie wijze te scoren: Wels
heeft den bal tot bij de hoekvlag opge
bracht en geeft een voorzet, zóó zuiver
en afgemeten, dat de bal juist niet be
reikbaar is voor den Belgischen keeper,
maar wel voor den toestormenden
Smit, die met een fraaien harden kop
bal het Nederiandsche elftal de leiding
geeft, 10.
Onder groot enthousiasme trekt onze voor
hoede opnieuw ten aanval en Vente schiet
even te hoog. Nog even wordt op het mid
denveld wat heen en weer getrapt en dan
is het rust.
Na de rust.
Na de hervatting krygen de toeschouwers
onmiddellijk een uiterst boeiend spel te
zien. Voorzoover dat mogelijk is, hebben de
Nederlanders de terreinmoeilijkheden over
wonnen en geleidelijk aan dringen zij hun
tegenstanders terug, maar gemakkelijk gaat
dat vooralsnog niet, want de Belgen besef
fen, dat zij nog niet verloren zijn.
Doelpunten in serie.
Aan het einde van het eerste kwartier
echter heeft de wedstrijd een geheel an
der aspect gekregen. We zijn dan drie
doelpunten verder gekomen, maar twee
daarvan komen Nederland ten goede en
daardoor hebben de Belgen een achter
stand gekregen, die hen wel ontmoedigd
moet hebben.
Acht minuten na de rust scoort Smit het
eerste doelpunt van deze serie van drie.
Van Spaandonck is de grondlegger daarvan:
vlak bij de achterlijn naast het doel staan
de, geeft hij achterwaarts over naar Smit,
die inschiet, 20.
Eenige minuten later loopen onze verde
digers elkaar bij een Belgischen aanval min
of meer in den weg, waarvan Braine op uit
stekende wijze gebruik maakt. Hij weet di
geheele verdediging te passeeren en schiet
den bal van dichtbij langs van Male, 21.
Het derde doelpunt van de serie wordt
door Wels gemaakt, doch het is uitsluitend
te wijten, aan een grove fout van Smellinckx.
Deze wil den bal op zijn doelverdediger te
rugspelen, meenende, dat Braet in zijn doel
gebleven is. De keeper is echter uitgeloo-
pen en kan niet zoo snel keeren, zoodat Wels
eerder bij den bal is en zonder moeite
scoort, 3—1.
De Belgen probeeren het dan met een ver
andering in de voorhoede: Voorhoof ver
huist naar de rechtsbinnenplaats, Capelle
gaat rechtsbuiten en Braine middenvoor
spelen. Maar ook zoo lukt het niet. De Bel
gische middenvoor beproeft het eens met
een ver schot, dat bij van Male geen kans
heeft. De Oranje-voorhoede daarentegen
heeft na twintig minuten weer succes. Wan
neer Smit den bal bemachtigt en een hard
schot in den uitersten hoek van het doel
lost. Braet laat zich te laat vallen en ziet het
leer onder zich in het doel verdwijnen, 41.
De Belgen beantwoorden dit nieuwe Hol
landsche doelpunt met een laatste offensief,
dat inderdaad een succesje brengt.
Bij een hoekschop maakt van Male een
fout, die niet ongestraft blijft: hij loopt uit,
doch Voorhoof bemachtigt den bal en schiet
in, 42.
Nog even blijven de Belgen druk uitoefe
nen, maar dan verslappen zij zienderoogen.
De Belgen overspeeld.
Het verschil in speelsterkte wordt
steeds grooter, zoodat men tenslotte ge
rust kan zeggen, dat de Belgen over
speeld worden. Met niet minder dan
drie doelpunten moeten zij dat bezuren.
Veertien minuten voor het einde krijgt
Smit den bal op behoorlijken afstand van
het doeL Hij passeert Paverick en met een
fraai diagonaal schot maakt hij opnieuw
een doelpunt, zijn vierde van dezen mid
dag! (52). Het is nu zoo, dat de Haarlem
mer iederen keer dat hy voor het Belgische
doel verschijnt, gevaarlijk is.
En het einde van den doelpuntenregen is
nog niet gekomen. Ook van Spaendonck wil
blijkbaar toonen, dat hij nog schutterscapa-
citeiten bezit. Vier minuten na Smits laatste
doelpunt is het zijn beurt: een voorzet van
Wels, een kopbeweging van onzen rechts
binnen en de bal ligt weer achter Braet in
het Belgische doel, 62.
Dan lost Vente een hard schot, dat van
den paal in het veld terugspringt.
Nog zes minuten zijn te spelen, als van
Spaandonck nogmaals zijn kans schoon ziet.
Hij loopt stevig door en het is 72.
De laatste minuten verstrijken, zonder dat
zich nog belangrijke dingen voordoen Dan
geeft Thompson het eindsignaal: de Oranje-
ploeg heeft een zeer groote zege behaald, die
moed geeft voor de toekomst.
De stemming in de kleedkamer der Oran
jehemden was na afloop, hoe zou het anders
kunnen, zeer opgewekt. Uitgelaten zijn deze
spelers niet, daarvoor hebben de meeste van
hen, zoo niet allen, te veel overwinningen
in hun internationale voetballoopbaan mee
gemaakt.
De „oudjes" hebben het toch maar weer
goed gedaan! roept Anderiessen ons toe, en
Kick Smit glundert nog, als hij aan dat eer
ste doelpunt denkt. Maar och, zoo redeneert
hy, je moet geluk hebben met schieten en
dat had ik vandaag.
Even komt bij den Haarlemmer zijn club
liefde weer boven, als hij ronduit bekent,
dat hy niet hoopt, dat zijn doelpuntenhon-
ger vandaag gestild is, dit met het oog op
den aanstaanden Zondag te spelen wedstrijd
HaarlemFeijenoord. Maar ik heb ook in
ander opzicht geluk gehad. Vanmorgen dacht
ik, het veld zal wel zwaar zyn. En ik heb
andere schoenen uit Haarlem laten komen,
die voor dit veld bijzonder geschikt waren.
Gelukkig maar, want zwaar dat het terrein
was. Groote gaten zaten er in en ik heb met
kluiten modder gegooid.
Andere „oudjes" komen de kleedkamer
binnen, Lagendaal, van Nellen en anderen.
Zij komen hun kameraden van de Neder
iandsche elftalclub gelukwenschen. Die oude
prettige geest van het Nederiandsche elftal
was weer opgeleefd.
Voor dezen wedstrijd willen wy ons be
perken door alleen de meening weer te ge
ven van den voorzitter van de Keuzecom
missie van den K.N.V.B., den heer H. W. H.
Herberts, die constateerde, dat na het over
weldigend begin van de Belgen de Oranje
hemden hun tegenstanders „kapot" gespoeld
hebben. De Belgen zijn tegengevallen, ook
te oordeelen naar hun spel in den wedstrijd
tegen Frankrijk. Ik ben, aldus de heer Her
berts, geen bewonderaar van dit type spel.
Dat doelpunt van Braine, het was voortref
felijk, zeer zeker, maar dat lukt je niet een
paar maal in een wedstrijd.
En de Nederlanders? Geen zwakke plek
ken. Smit overweldigend goed. Mijnders
iets minder dan verwacht mocht worden.
Frank Wels voortreffelijk. Maar we hadden
hem ook gewaarschuwd. Denk er om, Fr„nk,
was tegen hem gezegd, je bent je plaats
kwijt als je zoo door blijft spelen als de
laatste wedstrijden het geval is geweest. Ik
geloof wel, dat die waarschuwing uitwer
king heeft gehad. Vente was zeer bewege
lijk, maar toch niet bepaald gevaarlijk. En
ook Anderiesen wordt geprezen en iedereen
krijgt een beurt
In de Belgische kleedkamer.
In de kleedkamer der Belgen was hoe
kan het anders de stemming niet zeer op
gewekt. Maar de heer van Kesbeeck, de
voorzitter van den Belgischen voetbalbond,
beurde zyn mannen op zooveel hij kon: zij
hadden tenslotte hun best gedaan en het
was hun ook niet altijd meegeloopen
De heer van Kesbeeck, wiens oordeel wij
vroegen, vatte zijn meening zeer kort samen
in de oorden: „De cijfers zijn duidelijk ge
noeg: De Belgen zijn overspeeld". De heer
van Kesbeeck was vol lof over het Neder
iandsche spel, dat hy verrassend en produc
tief noemde. Het Oranje-elftal had geen
zwakke plekken, het was een homogene
ploeg". Als ik dan toch uitblinkers wil noe
men, moet ik van een Caldenhove en een
Smit spreken".
De Belgische aanval, aldus de heer van
Kesbeeck, werd onproductief gemaakt, door
dat het samenspel steeds maar in de breedte
werd uitgevoerd.
OUDORP—BEEMSTER. 9—1.
Zondag ontving Oudorp de Beemster-
lingen en zond hen met een klinkende
nederlaag naar huis terug.
Hoewel Oudorp met eenige invallers
uitkwam, speelde het elftal een zeer goe
den wedstrijd.
Het eerste half uur van den wedstrijd
gaf goede aanvallen van beide zijden te
zien, waarbij echter doelpunten uitbleven.
Bij een Beemster-aanval ontstond een
misverstand in de Oudorp-achterhoede,
hetgeen Beemster een doelpunt bezorgde.
De vreugde was echter van korten duur,
want eenige minuten daarn^ maakte de
rechtsbuiten van Oudorp gelijk. Vlak
hierop brak de O.-middenvoor door de
Beemster-verdediging heen en gaf Oudorp
de leiding. Met dezen stand kwam de rust.
Na de thee speelde Oudorp met den
wind in den rug en zette direct eenige
goede aanvallen op, uit één waarvan de
middenvoor schitterend scoorde. Direct
hierop zette de O.-linksbuiten goed voor
en de rechtsbuiten benutte dezen voorzet
en bracht den stand op 41. Uit een aan
val van rechts kreeg de O.-linksbinnen
den bal in bezit en joeg hem onhoudbaar
in het net. De sporadische Beemster-aan-
vallen strandden allen op de hechte
O.-verdediging. Uit een goeden voorzet
van links scoorde de O.-rechtsbuiten op
nieuw. Even later voegde de middenvoor
er nog een bij, zoodat de stand 71 werd.
Het spel verslapte toen aan beide zij
den. Wel probeerde Oudorp de score nog
grooter te maken, hetgeen gelukte, zoodat
het einde kwam met een 91 overwin
ning voor Oudorp.
Een woord van lof mogen wij de inval
lers van Oudorp niet onthouden, daar zij
een sublieme partij speelden, zoodat
Oudorp, wat de reserves betreft, niet on
gerust behoeft te zijn.
Oudorp 2 dacht er evenzoo over als hun
le en versloeg Groot-Schermer 2 met
14—0.
ons drukwerk^ altijd goed uit,
drukkerij coster.
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320