Een beter Oranje-elftal overspeelde de Belgen De oudjes bleken hun plaats geheel waard. Doe'puntenhonger van Smit. Terwijl vrijwel geheel Nederland en België rekenden op een overwinning van België, bleek er van het Oranje-eiitai zuik een elan en kracht uit te gaan, dat de Belgen weer een van de meest gevoelige nederlagen te slikken kregen. Wel ging de rust in met slechts 1—0 voor Nederland welke stand zelfs nog geflatteerd was maar dearna werd de productiviteit oer onzen plotseling zoo groot, dat Bakhuijs vergeten werd 7—2 werd het, omdat de Nederiandsche voorhoede kans zag, vrijwel elke fout in de Belgische verdediging ai te strauen. De factor „onzekerheid" in het voetbalspel vierde hoogtij! Ouderwetsch spel won het. Hoe de strijd op het veld verliep. Acht doelpunten in de tweede helft. De oudjes deden het best! In de kleedkamers. I derde blad. ALKMAARSCHE COURANT VAN MAANDAG 28 FEBRl AR1 1938. SPORT EN WEDSTRIJDEN (Van onzen eigen verslaggever.) Rotterdam, Zondagmiddag. Hoe kan een mensch in amper ander half uur veranderen! Om 2 uur heerscht er in het groote Feijenoord-stadion een kille ongezelligheid; om 4 uur kende het enthousiasme bijna geen grenzen meer. Toen waren de gevreesde Belgen geklopt en alle kou en regen waren totaal vergeten. Toen was ons geheele elftal een team van louter sterren geworden; toen was er geen Bakhuijs-vraagstuk meer; toen zag men slechts het goede van een bo ven zijn kracht spelend Oranje-elftal. Inderdaad, 't was om 2 uur zeer ongezel lig in het Feijenoord-gebouw, zooals het on gezellig was op straat. Terwijl wij zoo ge wend zijn aan een speciale drukte vóór een interland-wedstrijd, heerscht er hier dezen middag werkelijk geen aparte sfeer. Er was voorzoover wij het zagen geen sprake van opstoppingen van het verkeer. Er was regen! En kou! Zoodat het nieuwsgierige pu bliek, dat anders de straten placht te vul len, nu thuis was gebleven en troost zocht bij de hard en de radio. Op weg waren alleen zij, die den wedstrijd gingen zien. Dat waren er zoo ongeveer 45.000. Een belangrijk aan tal, dat echter heel gemakkelijk verwerkt werd. Omdat de Spoorwegen er een kleine 20.000 voor hun rekening konden nemen. En nu mag een Alkmaarder wel eens zeg gen: geef mij maar Amsterdam, maar per trein zit je even gauw in het Feijenoord- kasteel als in het Olympisch stadion.. Omdat je in het eerste geval voor de deur uitstapt en in het tweede geval een tram of taxi moet nemen. Terwijl na afloop hetzelfde spel zich herhaalt. Amsterdam als stad moge meer in trek Zijn, komt men alleen om een wedstrijd te zien, dan kan de keuze ons onverschillig laten. Zelfs zouden wij in één opzicht Rot terdam prefereeren: je zit dichter op het veld en ziet het spel daardoor beter dan in het zoo heel ruime Amsterdamsche stadion. Regen en wind dus! Vandaar, dat het pu bliek zoo lang mogelijk onder dak bleef in dit geval in de talrijke restaurants onder de tribunes of samengepropt onder de etage tribunes". Maar even voor half drie vulden die vele lege tribunes zich in een zeer snel tempo en pas toen kon men zien, dathet stadion bij lange na niet uitverkocht was. Overal zag men leege plekken, zoodat naar schatting niet meer dan 45.000 man den wedstrijd zagen. Zij hebben echter een echten, ouderwet- schen wedstrijd gezien en zullen geen spijt gehad hebben van hun reis naar Rotterdam- Zuid. Twee verschillende speelhelften Nederland won met 7—2. Nu, na afloop, lijkt het of alles zoo gemakkelijk gegaan is. De motor liep als gesmeerd en je zag als t ware de doelpunten aan komen. In werkelijkheid was het echter wel heel anders. In wer kelijkheid was het Belgische elftal taai en het was pas geslagen, toen er nog 20 minuten gespeeld moesten worden. Tot dat oogenblik was alles nog moge-ij u geweest. Wij hadden het echter hierboven over twee speelhelften. Welnu, in de eers heeft het Belgische elftal een zeer fraaien wedstrijd gedemonstreerd. Daar com de een gaaf elftal zoo gemakkelijk, U zoo zuiver en geraffineerd, dat doelpunten slechts een kwestie van geduld w"^sche Maar ziet, er kleefde aan dat H elftal een groote fout; het samenspe te ver doorgevoerd en schieten dur heele voorhoede niet. Zoodat de r achterhoede steeds weer gelegenheid kreeg, om op te ruimen. Dat was maar gelukkig ook, want onze backs speelden verre van rustig. Ze lts denhove had zijn dag niet en was dikwij te Iaat, om tijdig het gevaar te keeren. Ecn- ter, hij vond nog één goede taktiek: bui^en spel zetten. En was vooral Voorhoof dom genoeg, om telkens weer in die val te loo- pen, daar kreeg v. Male heel weinig te doen. Feitelijk heeft hy in de eerste helft maar één gevaarlijk schot te verwerken gehad. Dat was tegen de rust, toen Ceuleers van verre onverwacht een hard schot loste, dat onze doelman netjes tot hoekschop ver werkte. Zagen wij dus voor de rust een goed spe lend Belgisch elftal, het Oranje-team kon maar niet op stoom komen. Feitelijk was al leen de veteraan Anderiesen direct goed in zijn spel, maar de rest was zwak. Plaatsen v/as een factor, die heelemaal niet meetelde. Vrijwel elke aanval van de Nederlanders strandde vroeg of laat op de Belgische ver dediging, die den bal als 't ware toegespeeld kreeg. Het lukte dus niet. Maar misschien dat het daardoor tenslotte juist wel lukte. Want toen de combinatie in het Oranje-elftal niet klopte, kreeg men van Nederiandsche zijde het opportunity-voetbal te zien: harde, lange passes naar de vleugels, snelle voorzetten en.... gevaar voor het vijandelijke doel. Zoo kwam het, dat Nederland in die eerste helft toch nog gevaarlijker was dan de Bel gen, ondanks de grootere, veel grootere tech nische kwaliteiten der Belgen. Zoo kwam het ook, dat Nederland vlak voor de rust de leiding kon nemen: een snelle aanval, inge zet door Paauwe, gevolgd door een preciese voorzet van Wels en afgewerkt door een fraaien kopbal van Smit. De tweede helft was anders. Toen kwam het enthousiasme Nederland weer een goed eind op den weg naar het succes brengen, 't Was weer geen combineeren van achter' hoede naar middenlinie en vandaar naar de voorhoede; neen, 't was de kortste weg naar het doel; harde trappen naar Wels en Mijn- ders, voorzetten en schoten. Daardoor werd het al gauw 20 (door Smit). En toen pas kon België met zijn systeem tegenscoren: één voor het oog fraaie combinatie, waarbij zelfs in het doelgebied nog eens weer werd gecen terd en eindelijk dribbelde Braine langs v. Male! Toen had België minstens een nederlaag kunnen voorkomen, als het toen maar een open spel gespeeld had en als het toen maar éven voorzichtig geweest was. Dat deed het niet. Het liet Nederland komen en weldra strafte Wels een fout in de Belgische verde diging afdoende af (31), terwijl weinige minuten later Smit weer een voorzet van Wels opving en met een kopbal er 41 van maakte. Toen leek de Nederiandsche zege een feit. En van Heel liet de verdediging versterken. Met als gevolg weer een Belgische veld- meerderheid. Die een tweede doelpunt tot gevolg had, gescoord door Ceuleers, die van Male's fout bij een hoekschop gevoelig af strafte, 42. Opnieuw maakte België een fout: het wil de met alle geweld nog een gelijk spel for- ceeren, wat met nog ruim 20 minuten spe len mogelijk was. Het drong dus op, ver zuimde genoeg aandacht aan de verdediging te schenken eneen serie schoten werd gelost in de richting van Braet's heiligdom. Eenige er van gingen rakelings naast, maar 3 voltreffers konden v. Heel c.s. noteeren: Smit schoot raak en van Spaendonck wist twee keer het net te vinden. Zoo werd het 72! Zoo werd het een onverwacht groote ne derlaag voor de Belgen. Hoe er gespeeld werd. Uit bovenstaande kan de lezer reeds opmaken, waar de groote verschillen zaten in de beide ploegen en waarom Nederland won. Het mag dan waar zijn, dat het Oranje niet tegen liep, maar dat zou de groote zege onnoodig klemeeren. Onze voorhpede heeft kans gezien, om fouten af te straffen. Maar zij heeft als com binatie toch niet geheel kunnen voldoen. Vente bleek geen aanvalsleider, van Spaen donck bleek niet te kunnen combineeren met de linkervleugel. Neen, de aanvallen kwamen uit de middenlinie, of van den zwerver Smit die een van zijn allerbeste wedstrijden speelde. En dan ging het snel voorwaarts, heel snel. En dan waren Vente en v. Spaendonck op hun plaats. Zoodat zij als spelers goed, zeer goed waren. Maar al leen in het combinatiespel te zwak bleken. Mynders en Wels waren zeer snel en ge vaarlijk. Misschien, dat Mijnders' voorzetten vaak te scherp waren, maar dat was dan ook zijn eenige fout En Wels heeft plezier gehad van zijn doorzetten, zijn repertoire trucjes en zijn voorzetten! Wil deze voorhoede ook in de naaste toe komst succes hebben, dan moet het zuivere combineeren worden uitgeschakeld. Dat heeft deze wedstrijd ons geleerd: voor de rust ging het vaak met korte passes op het Belgische doel af, maar Vente en v. Spaen donck hadden dan geen ruimte genoeg en konden niet schieten. Na de rust kwam die ruimte wel en werden beiden zeer gevaar lijk. Onze middenlinie heeft een solieden wed strijd gespeeld en niemand zou dit trio gaar ne willen missen. Gebrek aan snelheid en uithoudingsvermogen bij van Heel en An deriesen? Wij hebben het niet gemerkt. En tactisch waren zij zelfs buitengewoon goed. Dan het achtertrio. Geen geheel, vooral niet voor de rust. Maar daarna stonden We- ber en Caldenhove hun mannetje. Weber als zeer forsche speler, die toen de Belgen een periode hadden van te zwaar, te robust spel, in zijn element kwam. En Caldenhove, die meer de fijne tacticus was en het met Ande riesen en van Heel best kon vinden, 't Werd hun beiden echter gemakkelijk gemaakt door de combinatie-woede der Belgen! Van Male maakte twee fouten: direct na het begin, toen hij een voorzet van Voorhoof miste, en in de tweede helft, toen hij ver uit zijn doel liep bij een hoekschop, waarvan het tweede Belgische doelpunt het gevolg was. Overigens heeft hij' eenige keeren zeer fraai gered, zoodat ook hij op een goede wedstrijd kan terug zien. De Belgen waren teleurstellend. De voor hoede schotloos, ook na eenige omzettingen. De middenlinie aanvallend zeer goed, verde digend zwak. En de backs veel minder dan verwacht mocht worden. En Braet in 't doel had misschien één doelpunt moeten houden. Nee, dit Belgische elftal zooals het thans speelde was zwakker dan iedereen verwacht had. Van dit elftal koesterde men hooge ver wachtingen. Inderdaad, op papier was het een goed elfetal en in het veld werd er knap gecombineerd .Het was een lust om te zien, hoe Braine en Voorhoof samenspeelden.Maar zoodra men het doel genaderd was, werd bet mis. Dan moest een schot volgen, en het kwam niet. Terwijl de heeren toch kunnen schieten! Feitelijk kwamen de eenige schoten van den linkervleugel, maar hier ontbrak de zui verheid: drie keer achter elkaar kwam de bal in het zijnet terecht! Maar ook al was het schot toen zuiverder geweest, dan nog was er geen doelpunt gekomen, want v. Male stond steeds op zijn plaats, gereed, om den bal op te vangen. Tenslotte de scheidsrechter. Hij had het niet moeilijk, hoewel er zeer forsch gespeeld werd. Maar hij stelde ons toch teleur, omdat hij te vlug floot. Zoo kregen beide partijen eenige vrije trappen te nemen, terwijl door spelen gewenscht was. Wat den wedstrijd, betreft, volgt hier nog het wedstrijd-verslag. Precies half drie stellen de ploegen zich als volgt op: Nederland Van Male Weber Caldenhove Paauwe Anderiesen van Heel Wels v. Spaandonck Vente Smit Mijnders O v.d. Eijnde Ceuleers Capelle Braine Voorhoof De Winter Martens Dalem Smellinckx Paverick Braet België. De wedstrijd begint in een onaangenamen regen. Na den aftrap breekt Dalem den eer sten Hollandschen aanval en, nadat de bal eenigen tijd op het middenveld is gebleven, komen de Belgen naar voren. Maar hun eerste aanval wordt door een overtreding onderbroken, de tweede strandt op buiten spel en dan komt van Male in actie. Hij slaat den bal half mis. Ceuleers maakt er zich van meester, doch schiet over het doel. In het eerste kwartier krijgt men niet veel fraais te zien. Vooral de Nederlanders hebben blijkbaar eenige moeite om zich in te spelen; vrijwel alle spelers maken fouten en de Belgen, die wat vlugger wenden, zijn dan ook in de eerste spelperiode in de meer derheid. Voorhoof glipt verschillende malen langs van Heel, die het tegen dezen rechts buiten hard te verantwoorden heeft, en de Belgische voorhoede krijgt eenige kansen, zonder echter zeer gevaarlijk te zijn. De eerste goede Hollandsche aanval laat geruimen tijd op zich wachten. Als het zoo ver is, plaatst Wels den bal naar van Spaan donck, die te haastig schiet en dan ook mist Aan weerszijden stranden aanvallen op bui tenspel, waarop de scheidsrechter een scherp oog heeft. Vente krijgt dan eenige malen een kans: eens schiet hij recht op den doelverde- diger, een andermaal komt hij door een fout in de Belgische verdediging goed voor het doel, maar zijn schot faalt. Ook de Bel gische voorhoede zit in den tijd niet stil en van Male kan een scherp schot van Ceu leers, in den uitersten hoek geplaatst, maar juist tot hoekschop verwerken. Het duurt bijna twintig minuten, voor Ne derland het evenwicht kan herstellen. Maar dan vlot het samenspel ook in eens een stuk beter, er wo-dt beter geplaatst en sneller en verrassender gespeeld. De Belgische achter hoede krijgt het drukker. Na mooi samen spel geeft Wels den bal over aan van Spaan donck, die naast schiet. Als het binnentrio bij een volgenden aanval met den bal geen weg weet, neemt Anderiesen zijn taak over, doch zijn schot is iets te hoog gericht. Op een ver doorgeschoten bal stormt Mijnders toe en Braet kan nog maar juist het leer voor zijn voeten wegtrappen. Even later er is dan een half uur gespeeld ontstaat er een doelworsteling voor het doel der Bel gen: Vente stormt toe en werkt Braet met den bal over de doellijn. Reeds juicht het publiek, maar de scheidsrechter beslist, dat de Belgen een vrijen schop mogen nemen. Nederland blijft in de meerderheid en Mijnders wordt thans meer in het spel be trokken. Hij brengt den bal herhaaldelijk goed op, doch zijn voorzetten zijn iets te dicht bij het doel geplaatst, zoodat zij een prooi worden van Braet. Onder leiding van Braine komen dan de Belgen hun deel weer opeischen. Een schot van den rechtsbinnen levert een hoekschop op, waarbij de bal weer door een Hollander over de achterlijn wordt gewerkt. Eenigen tijd blijft de bal gevaarlijk in de buurt van ons doel, maar tot een doelpunt komt het toch niet. Daarvoor is het schot van de Bel gen te zwak. Nederland neemt de leiding. Vier minuten voor de rust ontstaat het eerste Nederiandsche doelpunt, juist in een periode, waarin het Belgische veldspel beter was. En het is een be langrijk doelpunt, want het toont aan, dat de Nederiandsche voorhoede het nog verstaat "op fraaie wijze te scoren: Wels heeft den bal tot bij de hoekvlag opge bracht en geeft een voorzet, zóó zuiver en afgemeten, dat de bal juist niet be reikbaar is voor den Belgischen keeper, maar wel voor den toestormenden Smit, die met een fraaien harden kop bal het Nederiandsche elftal de leiding geeft, 10. Onder groot enthousiasme trekt onze voor hoede opnieuw ten aanval en Vente schiet even te hoog. Nog even wordt op het mid denveld wat heen en weer getrapt en dan is het rust. Na de rust. Na de hervatting krygen de toeschouwers onmiddellijk een uiterst boeiend spel te zien. Voorzoover dat mogelijk is, hebben de Nederlanders de terreinmoeilijkheden over wonnen en geleidelijk aan dringen zij hun tegenstanders terug, maar gemakkelijk gaat dat vooralsnog niet, want de Belgen besef fen, dat zij nog niet verloren zijn. Doelpunten in serie. Aan het einde van het eerste kwartier echter heeft de wedstrijd een geheel an der aspect gekregen. We zijn dan drie doelpunten verder gekomen, maar twee daarvan komen Nederland ten goede en daardoor hebben de Belgen een achter stand gekregen, die hen wel ontmoedigd moet hebben. Acht minuten na de rust scoort Smit het eerste doelpunt van deze serie van drie. Van Spaandonck is de grondlegger daarvan: vlak bij de achterlijn naast het doel staan de, geeft hij achterwaarts over naar Smit, die inschiet, 20. Eenige minuten later loopen onze verde digers elkaar bij een Belgischen aanval min of meer in den weg, waarvan Braine op uit stekende wijze gebruik maakt. Hij weet di geheele verdediging te passeeren en schiet den bal van dichtbij langs van Male, 21. Het derde doelpunt van de serie wordt door Wels gemaakt, doch het is uitsluitend te wijten, aan een grove fout van Smellinckx. Deze wil den bal op zijn doelverdediger te rugspelen, meenende, dat Braet in zijn doel gebleven is. De keeper is echter uitgeloo- pen en kan niet zoo snel keeren, zoodat Wels eerder bij den bal is en zonder moeite scoort, 3—1. De Belgen probeeren het dan met een ver andering in de voorhoede: Voorhoof ver huist naar de rechtsbinnenplaats, Capelle gaat rechtsbuiten en Braine middenvoor spelen. Maar ook zoo lukt het niet. De Bel gische middenvoor beproeft het eens met een ver schot, dat bij van Male geen kans heeft. De Oranje-voorhoede daarentegen heeft na twintig minuten weer succes. Wan neer Smit den bal bemachtigt en een hard schot in den uitersten hoek van het doel lost. Braet laat zich te laat vallen en ziet het leer onder zich in het doel verdwijnen, 41. De Belgen beantwoorden dit nieuwe Hol landsche doelpunt met een laatste offensief, dat inderdaad een succesje brengt. Bij een hoekschop maakt van Male een fout, die niet ongestraft blijft: hij loopt uit, doch Voorhoof bemachtigt den bal en schiet in, 42. Nog even blijven de Belgen druk uitoefe nen, maar dan verslappen zij zienderoogen. De Belgen overspeeld. Het verschil in speelsterkte wordt steeds grooter, zoodat men tenslotte ge rust kan zeggen, dat de Belgen over speeld worden. Met niet minder dan drie doelpunten moeten zij dat bezuren. Veertien minuten voor het einde krijgt Smit den bal op behoorlijken afstand van het doeL Hij passeert Paverick en met een fraai diagonaal schot maakt hij opnieuw een doelpunt, zijn vierde van dezen mid dag! (52). Het is nu zoo, dat de Haarlem mer iederen keer dat hy voor het Belgische doel verschijnt, gevaarlijk is. En het einde van den doelpuntenregen is nog niet gekomen. Ook van Spaendonck wil blijkbaar toonen, dat hij nog schutterscapa- citeiten bezit. Vier minuten na Smits laatste doelpunt is het zijn beurt: een voorzet van Wels, een kopbeweging van onzen rechts binnen en de bal ligt weer achter Braet in het Belgische doel, 62. Dan lost Vente een hard schot, dat van den paal in het veld terugspringt. Nog zes minuten zijn te spelen, als van Spaandonck nogmaals zijn kans schoon ziet. Hij loopt stevig door en het is 72. De laatste minuten verstrijken, zonder dat zich nog belangrijke dingen voordoen Dan geeft Thompson het eindsignaal: de Oranje- ploeg heeft een zeer groote zege behaald, die moed geeft voor de toekomst. De stemming in de kleedkamer der Oran jehemden was na afloop, hoe zou het anders kunnen, zeer opgewekt. Uitgelaten zijn deze spelers niet, daarvoor hebben de meeste van hen, zoo niet allen, te veel overwinningen in hun internationale voetballoopbaan mee gemaakt. De „oudjes" hebben het toch maar weer goed gedaan! roept Anderiessen ons toe, en Kick Smit glundert nog, als hij aan dat eer ste doelpunt denkt. Maar och, zoo redeneert hy, je moet geluk hebben met schieten en dat had ik vandaag. Even komt bij den Haarlemmer zijn club liefde weer boven, als hij ronduit bekent, dat hy niet hoopt, dat zijn doelpuntenhon- ger vandaag gestild is, dit met het oog op den aanstaanden Zondag te spelen wedstrijd HaarlemFeijenoord. Maar ik heb ook in ander opzicht geluk gehad. Vanmorgen dacht ik, het veld zal wel zwaar zyn. En ik heb andere schoenen uit Haarlem laten komen, die voor dit veld bijzonder geschikt waren. Gelukkig maar, want zwaar dat het terrein was. Groote gaten zaten er in en ik heb met kluiten modder gegooid. Andere „oudjes" komen de kleedkamer binnen, Lagendaal, van Nellen en anderen. Zij komen hun kameraden van de Neder iandsche elftalclub gelukwenschen. Die oude prettige geest van het Nederiandsche elftal was weer opgeleefd. Voor dezen wedstrijd willen wy ons be perken door alleen de meening weer te ge ven van den voorzitter van de Keuzecom missie van den K.N.V.B., den heer H. W. H. Herberts, die constateerde, dat na het over weldigend begin van de Belgen de Oranje hemden hun tegenstanders „kapot" gespoeld hebben. De Belgen zijn tegengevallen, ook te oordeelen naar hun spel in den wedstrijd tegen Frankrijk. Ik ben, aldus de heer Her berts, geen bewonderaar van dit type spel. Dat doelpunt van Braine, het was voortref felijk, zeer zeker, maar dat lukt je niet een paar maal in een wedstrijd. En de Nederlanders? Geen zwakke plek ken. Smit overweldigend goed. Mijnders iets minder dan verwacht mocht worden. Frank Wels voortreffelijk. Maar we hadden hem ook gewaarschuwd. Denk er om, Fr„nk, was tegen hem gezegd, je bent je plaats kwijt als je zoo door blijft spelen als de laatste wedstrijden het geval is geweest. Ik geloof wel, dat die waarschuwing uitwer king heeft gehad. Vente was zeer bewege lijk, maar toch niet bepaald gevaarlijk. En ook Anderiesen wordt geprezen en iedereen krijgt een beurt In de Belgische kleedkamer. In de kleedkamer der Belgen was hoe kan het anders de stemming niet zeer op gewekt. Maar de heer van Kesbeeck, de voorzitter van den Belgischen voetbalbond, beurde zyn mannen op zooveel hij kon: zij hadden tenslotte hun best gedaan en het was hun ook niet altijd meegeloopen De heer van Kesbeeck, wiens oordeel wij vroegen, vatte zijn meening zeer kort samen in de oorden: „De cijfers zijn duidelijk ge noeg: De Belgen zijn overspeeld". De heer van Kesbeeck was vol lof over het Neder iandsche spel, dat hy verrassend en produc tief noemde. Het Oranje-elftal had geen zwakke plekken, het was een homogene ploeg". Als ik dan toch uitblinkers wil noe men, moet ik van een Caldenhove en een Smit spreken". De Belgische aanval, aldus de heer van Kesbeeck, werd onproductief gemaakt, door dat het samenspel steeds maar in de breedte werd uitgevoerd. OUDORP—BEEMSTER. 9—1. Zondag ontving Oudorp de Beemster- lingen en zond hen met een klinkende nederlaag naar huis terug. Hoewel Oudorp met eenige invallers uitkwam, speelde het elftal een zeer goe den wedstrijd. Het eerste half uur van den wedstrijd gaf goede aanvallen van beide zijden te zien, waarbij echter doelpunten uitbleven. Bij een Beemster-aanval ontstond een misverstand in de Oudorp-achterhoede, hetgeen Beemster een doelpunt bezorgde. De vreugde was echter van korten duur, want eenige minuten daarn^ maakte de rechtsbuiten van Oudorp gelijk. Vlak hierop brak de O.-middenvoor door de Beemster-verdediging heen en gaf Oudorp de leiding. Met dezen stand kwam de rust. Na de thee speelde Oudorp met den wind in den rug en zette direct eenige goede aanvallen op, uit één waarvan de middenvoor schitterend scoorde. Direct hierop zette de O.-linksbuiten goed voor en de rechtsbuiten benutte dezen voorzet en bracht den stand op 41. Uit een aan val van rechts kreeg de O.-linksbinnen den bal in bezit en joeg hem onhoudbaar in het net. De sporadische Beemster-aan- vallen strandden allen op de hechte O.-verdediging. Uit een goeden voorzet van links scoorde de O.-rechtsbuiten op nieuw. Even later voegde de middenvoor er nog een bij, zoodat de stand 71 werd. Het spel verslapte toen aan beide zij den. Wel probeerde Oudorp de score nog grooter te maken, hetgeen gelukte, zoodat het einde kwam met een 91 overwin ning voor Oudorp. Een woord van lof mogen wij de inval lers van Oudorp niet onthouden, daar zij een sublieme partij speelden, zoodat Oudorp, wat de reserves betreft, niet on gerust behoeft te zijn. Oudorp 2 dacht er evenzoo over als hun le en versloeg Groot-Schermer 2 met 14—0. ons drukwerk^ altijd goed uit, drukkerij coster. ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 9