Nieuwe Sterren aan 't Filmhrmament.
FLITSEN van het witte doek.
Miniatuur-filmpjes.
KONINGINNE-JUBEL FILM: „VEERTIG JAAR"
ONZE BIOSCOPEN.
Z1
HOE SOMMIGE DEBUTANTEN VAN
EEN TOEVAL KONDEN PROFITEEREN.
LEVENDE SCHILDERIJEN?
c
DERDE BLAD.
Beroemd zonder
het te willen.
Publiek is over het alge
meen ondankbaar. Wanneer
het een filmster een aantal
malen op het doek gezien
heeft, krygt het er genoeg
van en wil weer nieuwe ge-
gezichten zien. En daar de
filmproducenten met dezen
wensch, die in cijfers uitge-
uitgedrukt kan worden, wan
neer men het bezoekersaan
tal en de inkomsten nagaat,
rekening moeten houden,
doen ze hun uiterste best om
uit alle deelen van de wereld
filmsterren naar Hollywood
te brengen. En zoo hebben
ook in de laatste maanden
weer eenige nieuwe fiimde-
butanten hun intocht in de
filmstad gehouden, die tot
dien tijd op de planken van
een of ander onbekend va-
riété-tooneel stonden. Velen
van hen hebben het dan ook
aan puur toeval te danken,
dat hun film carrière zoo vlot van stapel
loopt.
Er zijn eenige gevallen bekend, waarin
men een filmberoemdheid vond, zonder er
eigenlijk speciaal naar gezocht te hebben.
Het meest treffende geval is dat van
Deanna Durbin, die thans een ster van de
eerste grootte is. Het jonge meisje, dat
ternauwernood vijftien jaar is, stond op
een keer in de garderobe van een muziek
school te zingen, toen een toevallig voorbij
komende filmproducent haar hoorde en
haar „ontdekte".
Ook de ontdekkingsgeschiedenis van de
jonge Marie Wilson heeft opzien gebaard.
Zij is afkomstig uit Anaheim, een klein
plaatsje in Californië, dat bekend is we
gens de rijke sinaasappeloogsten. Zij had
een klein erfenisje van een oom gekregen
en trok daarmee op goed geluk naar Hol
lywood. Met haar moeder en zuster had
zij maar meteen voor een jaar in Holly
wood een woning gehuurd en uitgerekend,
hoeveel het verblijf haar kosten zou. Dit
bedrag zette zij vast op een bank en van
het overige geld kocht ze aardige kleeren
en bovendien een klein autoje. Hiermee
reed ze trots over de Hollywoodsche bou
levards, totdat ze met een anderen wagen
in botsing kwam. Daar de schade niet
groot was, mopperde de bestuurder wat
en reed verder. Maar, of het toeval het
wilde, vier dagen later reed Marie Wilson
weer tegen dezelfde auto op. En nu „ont
dekte" de bestuurder, de bekende journa
list Douglas Churchill, de onhandige Ma
rie Wilson. Hij zag onmiddellijk, dat het
meisje voor de film talent had, maakte
een film-onderneming op haar opmerk
zaam, er werden proefopnamen gemaakt
en veertien dagen later had Marie Wilson
een contract voor drie jaar in haar tasch.
Vol dramatische momenten was ook de
ontdekkingsscène van de Mexicaansche
Movita. Het knappe jonge meisje was naar
Los Angelos gekomen, om daar een be
trekking als kinderjuffrouw te zoeken. Zij
was op proef aangenomen bij een vier
jarig kind, waarmee zij een wandelingetje
door de stad maakte. Bij een kruispunt
gekomen, trok het kind zich los en rende
den straatweg op, terwijl een motorfiets
net voorbijreed.
Wanhopig riep Movita naar het kind.
Toen aarzelde ze niet langer en liep mid
den tusschen het verkeer door, trok het
kind van den grond en sprong op de tree
plank van een voorbij-rijdende auto om
niet overreden te worden. Het verkeer
werd geheel stil gezet en een politie-agent
«l
Adolphe Menjou wordt door Deanna Durbin kundig gekortwiekt.
bemoeide zich met het geval. Onder de
voorbijgangers, die Movita's beschrijving
van het voorval aanhoorden, bevond zich
ook de filmregisseur Ford.
Niet alleen de levende mimiek van de
Mexicaansche viel hem op, maar ook haar
klankrijke stem en haar exotische schoon
heid. Hij bracht Movita, die eigenlijk Do-
lores Chanchos heet, naar Hollywood,
waar ze thans reeds sinds eenige weken
aan de film verbonden is.
Ook de drie-en-twintigjarige Wayne
Morris, die thans reeds aan zijn tweede
film werkt, was destijds in het geheel niet
van plan naar de film te gaan. Toen hij er
met de beste wil van de wereld niet in
slagen kon, in Pasadena een betrekking
als beambte te vinden, fieldde hij zich aan
bij het Community House, toen men daar
juist voor een nieuwe opvoering figuran
ten zocht. Wayne werd geëngageerd.
Toen hij op de première kwam, werd juist
een van de hdbfdrol-vertolkers ziek. De
directie was in de grootste verlegenheid.
Wayne verklaarde toen, dat hij de hoofd
rol wel zou kunnen spelen; hij had zoo'n
goed geheugen, dat hij de rol ook kende,
alleen al van het hooren opzeggen.
Inderdaad kreeg Wayne de rol en hij
behield deze ook, toen het gezelschap een
reeks opvoeringen in Los Angelos gaf.
Daar werd Wayne door een filmproducent
ontdekt, die hem mee naar Hollywood
nam.
De Engelsche Nova Pilbeam moest als
twaalfjarig meisje eens van haar moeder
aan een tooneelstukje meewerken. Zij zelf
bezocht een middelbare school en had het
liefst willen studeeren. Maar de Engel
sche filmregisseur, die de debutante zag,
en die juist in een van zijn films een kind
noodig had, engageerde Nova voor deze
rol en gaf haar tevens een lang contract.
Twee jaar geleden trad het destijds vijf
tienjarige meisje op in het bekende too-
neelstuk „The Lady of La Paz". Thans is
zij een van Engeland's bekendste film- en
tooneelactrices.
De invoering van de technicolor-film
gaat in een langzaam tempo. Ruim tien
jaar is verloopen sinds de soundrevolutie
de wereld van de cinematografie deed wan
kelen. Gedurende dien tijd werd menig
maal een revolutie van gelijken aard voor
speld, maar tot nu toe is die uitgebleven.
Omtrent de drie-dimensionale film heeft
men van tijd tot tijd kunnen lezen, maar er
is niets gebeurd, dat de verwekte verwach
tingen verwezenlijkte.
Er werden tal van experimenten onder
nomen, ten einde het technische vermogen
van de film te versterken, maar na de
overrompeling door het geluid is er niets
geschied, dat een sensationeele wijziging
ten gevolge had.
Natuurlijk werd en wordt er aan de ver
volmaking van het reeds bereikte gewerkt.
Men kent de resultaten. Tot die resultaten
behoort het frappante werk van Walt Dis
ney, den eersten cartoonist, die het heeft
aangedurfd om een geheel geteekende
hoofdfilm te maken.
Disney heeft thans weer een nieuw ex
periment ondernomen, waarvan de belang
hebbenden zich veel voorstellen. Zijn vin
ding heeft betrekking op verfilmde repro-
ducties-in-technicolor van schilderijen,
waarvan de figuren gaandeweg tot leven
komen om daarna over te gaan in Walt
Dsney's geteekende phantasieën. Te Holly
wood heeft men zich reeds van Walt Dis-
ney's merkwaardige vinding kunnen over
tuigen en het enthousiasme over deze „li
ving paintings" schijnt groot te zijn. Men
ziet daarin een interessante uitbreiding van
de mogelijkheden van de geteekende film.
De films „Men gaf hem een geweer", en
„De weg terug" werden beiden in Brazilië
verboden; de eerste is nadien vrijgegeven,
nadat alle militaire tafereelen waren gecou
peerd; „De weg terug" blijft verboden. Als
reden wordt opgegeven, dat deze film de
liefde tot het vaderland ondermijnt, en
schadelijk is voor de goede verstandhouding
met een bevriende mogendheid.
Gibs, toen onder dien van haar moeder,
Clinton, op in variétés en circussen, en Vel
als acrobate. Zij was reeds drie maal ge
trouwd, en heette achtereenvolgens mevrouw
Mechan (de in zwijgende films bekende ar-
tist Thomas Meehum was toen haar echtge
noot), mevrouw Gaston en mevrouw Mc.
Kenna.
Tegelijk met de aankondiging van haar
vierde huwelijk heeft zij te kennen gegeven
het artistenleven voor goed vaarwel te zul
len zeggen.
Walt Disney
Jan et Gay nor en Douglas Fairbanks Jr.
Jan et Gaynor, die weer van zich deed
spreken door haar film „Een ster werd ge
boren (en daarna door haar verloving
met Tyrone Power), zal de hoofdrol spelen
in drie groote films: „The young in heart",
„The Star Wagon" en „Merry, mary mai-
den'.'
Aanvankelijk was het plan haar wederom
Frederic March tot partner te geven, doch
deze is vervangen door Douglas Fairbanks
Jr., die na zijn terugkeer naar Hollywood
zeer op den voorgrond is getreden. Zoo
slecht als het hem ging tijdens zijn vrijwel
mislukte experimenten in de Engelsche
filmindustrie, zoo goed gaat het hem thans;
hij was Irene Dunne's partner in een zeer
geslaagde film („Joy of living"), hij bezoekt
restaurants in gezelschap van Mariene Die-
trich en Norma Shearer, en speelt thans in
de Hollywoodsche Society de eerste viooi.
Afscheid van Kay Francis.
Kay Francis heeft de filmindustrie vaar
wel gezegd: zij wordt Duitsche na haar hu
welijk met baron Eric Barnakow.
De thans negen-en-dertig jarige actrice
heeft een veelbewogen carrière gehad, zij
trad eerst onder haar eigen naam, Katherine
UIT DE STUDIO'S.
Er gaan geruchten, dat pogingen in het
werk gesteld worden om Charlie Chaplin
over te halen tot het spelen van de hoofd
rol in een groote film, welke in de kringen
van het ballet speelt en den Rus Nijinsky
als hoofdpersoon heeft. Deze film zou door
Sam Goldyn in Hollywood gemaakt wor
den. maar tot nu toe is van Chaplin's mede
werking niets gebleken
„Pygmalion" in het buitenland.
De filmbewerking van Bernard Shaw's
„Pygmalion", die in Engeland wordt ge
maakt zal ook een Amerikaansche versie
krijgen. De voornaamste veranderingen,
die noodig zijn vinden haar oorzaak in het
feit, dat de Cockney in Amerika niet begre
pen zal worden, zoodat het noodig is een
andere „slang" te gebruiken.
Dieterle's nieuwe werken.
Walter Wanger, die tegenwoordig zelf
standig films produceert heeft een van de
bekendste regisseurs, William Dieterle, van
Warner Bros geleend om de leiding te heb
ben bij de opnamen voor „The river is
Blue". Zooals men zich herinneren zal
maakte Dieterle werken als „Het leven van
Louis Pasteur" en „Het leven van Emile
Zola".
Madeleine Carrol en Henry Fonda zul
len de hoofdrollen in het nieuwe product te
spelen krijgen.
Kleurenfilms.
Bij het maken van kleurenfilms worden
telkens nieuwe mogelijkheden ontdekt en
tijdens de opnamen voor David O. Selz-
nick's „The avontures of Tom Sawyer" liet
de regisseur de wanden van zijn décors tel
kens overschilderen, met de bedoeling de
stemming van zijn opnamen te beinvloeden
en vroolijk dan wel somber te maken.
Hepburn samen met Grant.
Katherine Hepburn heeft een contract
geteekend met Columbia om de hoofdrol
te spelen in „Vacation Bound", een film
van George Cukor, waarin ze naast Cary
Grant zal komen te staan.
MODE-CODE.
Dorothy Lamour, de bekende ParanTOurt»
ster, die wij binnenkort weer zullen kun*
nen bewonderen in „Paramount PoUles*
(The Big Broadcast of 1938) is een groot
liefhebster van paarden en van paardrijden^
en wij zien haar hier in een modieus rifr
costuum van twee tinten soepele bruine
wollen stof. De populaire rijbroek is bief
vervangen door een lange, beneden de knie
nauw aansluitende pantalon Het jasje met
zy'n onberispelijke coupe valt vooral 0Q
door de leuke schuin ingezette zakken. Een
wit zijden overhemd, witte handschoenen,
een leuk coquet bruin hoedje, en Dorotbgf
is klaar om haar ochtendrit te maken.
In de „Filmstad" van Loet C. Barnstjjn te Wassenaar zijn de voorbereidingen be
gonnen voor de opnamen van de nationale film „Veertig Jaar". V.l.n.r.: de heeren
Otto van Nijenhoff, cameraman D. v. Staveren, Edmond Greville, regisseur,
G. Ostwald, productieleider en Johan de Meester.
DE WEG TERUG.
Bioscoop Harmonie.
De oorlog loopt ten einde, maar voor het
laatste schot gevallen is, leven de frontsol
daten nog als mollen onder den grond. Zij
zijn door vier jaren van gedeeld gevaar en
gedeelde ontbering tot een groepje vrienden
voor het leven geworden.
Nog in de laatste dagen van den oorlog
vechten zij zooals zij dat vier jaar>lang bijna
automatisch gedaan hebben. Dan dringt het
bericht van den vrede tot deze mannen door
en als menschen, die een nieuwe, onbekende
planeet betreden, komen zij uit hun holen te
voorschijn.
In een vreugderoes bestormen zij den
trein, die hen naar hun eigen stadje terug
zal brengen en eenmaal thuis vinden zij
alles heel anders dan zij het verwacht had
den. Zij begrijpen niet, dat het eenige ver
schil met vroeger is, dat zij zelf zijn veran
derd en dat dringt plotseling tot Ernst.
Ludwig en Willy door als zij weer in de ban
ken van de normaalschool plaats nemen en
de leeraren hen weer behandelen als de jon
gens, die tijdelijk de lessen hebben onder
broken. Dan begrijpen zij, dat in een onder
voed en ordeloos Duitschland de weg naar
de maatschappij, zooals zij die gekend heb
ben, moeilijker is dan de weg, die naar het
front voerde.
Men kent natuurlijk het boek van Remar-
que en men weet ook wat er met den sol
daat Albert gebeurt, die het dooden van
menschen als iets normaals beschouwt en
onmiddellijk den man neerschiet met wien
zyn meisje hem heeft bedrogen. In een
gloedvolle rede zet Ludwig dat uiteen voor
den officier van justitie en de jury, die Al-
bert veroordeelen. Het is een felle aanklacht
tegen allen, die thuis bleven, terwijl anderen
hun leven waagden, een striemende afstraf
fing van de mannen, die deze jongens be
wapend en naar het front gestuurd hebben.
Slechts door de hulp van Elsa, zijn meisje,
zal Ernst den weg terug ten slotte vinden.
Wie „lm Westen nichts neues" gezien heeft,
mag „Der Weg zurück" niet verzuimen. In
dit prachtige filmwerk komt ontroerend tot
uiting hoe duizenden jonge mannen ver
blind door den strijd tastend voorwaarts
gaan en hoe weinigen er in slagen den juis-
ten weg naar een gelukkige toekomst te
vinden.
Vooraf: veel geïllustreerd nieuws, een
leerzame opname uit Hollywood en een paar
screensongs.
Een alleraardigste Artisfilm herinnert er
aan, dat Artis in nood is en dat de penning
meester van' het plaatselijk comité mr. F.
A. Josephus Jitta, gironummer 2162 nog
gaarne eenige bijdragen tegemoet ziet.
ZIJ GAVEN HEM EEN GEWEER.
City-theater.
Een jongen is recruut by het bajonet-
vechten tegen stroopoppen valt-ie flauw.
Een vent van niks dus. Maar de instructeur
laat hem zijn geweer zien, met een bajonet
erop „Met zoo'n ding in je handen
krijgen ze je nooit klein".
Het front, met bommen en granaten
met al zyn verschrikkingen de jongen
uit het depot is frontsoldaat, niet beter en
niet slechter dan de honderdduizenden Ame
rikanen, die Frankrijk kwamen helpen. Een
Duitsch mitrailleurnest moet uitgeroeid wor
den. Hy komt door het trommelvuur heen,
doodsagngst staat hy uit, maar hij is er door
heen. Hy liefkoost zijn geweer, dat geweer
dat hem een man maakte en hij schiet de
Duitschers dood, als een boer de spreeuwen
uit zijn kersenboom.
Ontploffing, zwaar gewond, lazareteen
lieve verpleegster, die hem er door haalt,
maar die houdt van zijn vriend, zijn slapie,
een circusman, die als gesneuveld wordt op
gegeven, maar dia weer komt opdagen en de
onverschillige speelt, als hij ziet hoeveel
Jimmy van Rose houdt.
11 November '19. Een jaar vrede. Groote
Amerikaansche stad, waar het gangsterdom
hoogtij viert. Fred ontmoet Jimmy weer, die
zonder geweer niet meer kan leven, geen
mar. kan zijn, gangster geworden is, die
moordt, als erkend scherpschutter. Rose ont
dekt het en zij doet haar plicht, waar
schuw t de politie.
3 jaar gevangenis, ontvluchtig, ontmoeting
met Fred en Rose, dan doet hij de eenige
mannelijke daad in zijn leven. Hij treedt zyn
achtervolgers tegemoet, een doodelijke
kogelregen
De geschiedenis van een generatie, dooi
den oorlog verwoest, ook als ze aan de gra
naten wist te ontkomen, om met Remarque
te spreken.
Voor deze spannende Amerikaansche
hoofdfilm, die deze week wel veel belang
stelling zal trekken, een goed voorpro
gramma, waarin een propagandafilmpje voer
het behoud van Artis en een gekleurde tee
kenfilm, van twee jonge hondjes en een
kip ver boven de gewone filmpjes uitgaan.
DE BANJOSPELER VAN DE
MISSISSIPPIE.
Roxy-the„i.er.
Het Roxy-theater geeft deze week een
aantrekkelijk romantisch en tevens sensa
tioneel verhaal, dat zich afspeelt onder het
primitieve volkje, dat aan de oevers van de
Mississippie woont en veronderstelt, dat die
landstreek de heele wereld is, een volkje
dat houdt van zang, muziek en dans, vechten
en drinken, maar ook weet wat liefde is. Van
dit alles trekt in tallooze beelden veel aan
het oog voorbij, alles gekruid met een flin
ke dosis grappige voorvallen, die den lach-
lucht opwekken.
Het bruilofsfeest, dat volgt op het huwelijk
tusschen Ernie, een zoon van het volk aan
de rivier, en Pearl, een jonge schoone
maagd van het „vaste land", wordt wreed
verstoord door Slade, een man uit de stad,
die het recht meent te hebben de bruid te
kussen. De jonge man is daarvan echter niet
gediend en geeft Slade zoo'n klap, dat deze
te water valt en allen meenen, dat hy ver
dronken is. Ernie vlucht dan uit vrees voor
de politie. In de volgende maanden, waarin
Pearl op hem wacht, gebeurt heel wat en
als dan eindelijk Ernie terug keert en aan
kondigt, dat hij naar West-Indië wil, verzet
zij zich hiertegen, omdat zij niet nogmaals
alleen wil blijven. Hij gaat toch in de boot
weg, maar krijgt spijt en keert terug; dan is
zij echter naar New-Orleans gegaan, om
werkzaam te zijn bij een fotograaf. Nieuwe
bron voor tal van incidenten, die doen vree
zen, dat de twee hoofdpersonen geheel van
elkaar zullen vervreemden. Er komt zelfs al
een nieuwe bruiloft in zicht: tusschen Ernie
en een meisje van zijn volk, de jaloersche
Leota, die meent eindelijk den begeerden
buit te hebben gevangen. Maar het lukt
haar niet en als dan plots de rivier begint te
wassen en Ernie, Pearl en de oude vader
van Ernie er bijna het leven by inschieten,
komt toch het blijde eind: de vader kan op
zijn huisorkest spelen de St. Louis Blues, het
lied dat men ook op zijn eigen bruiloft had
gespeeld.
De hoofdrollen worden vervuld door Bar-
bara Stanwyck als Pearl, Joel Mc. Crea als
Ernie en Walter Brennan als de vader, die
zich ook in deze film doen kennen als eerste
klas spelers, terwijl er voorts een prettige
zanger en danser optreedt (Buddy Ebsen) en
bovendien nog vele anderen medewerken
om den toeschouwers een aangenamen avond
te bezorgen.
Het voorprogramma geeft een goed jour*
naai, een aardige muziekfilm „De beste ja*
ren van haar leven" en een grappige tee
kenfilm.
TARZAN EN DE GROENE GODIN.
Vic toria-Theater.
Zoowel de boeken, als de film, waarin de
mensch aap Tarzan de hoofdfiguur is, blij
ven in het middelpunt der belangstelling
staan. En deze week vraagt een film van
Tarzan in het Victoria-Theater de aandacht.
Het is thans het avontuur van de Groene
Godin, dat de toeschouwers in spanning
houdt. De Groene Godin is het afgodsbeeld
uit de Doode Stad, waarin een bijzonder
geheim verborgen is, n.L de formule voor een
geweldige springstof, die den uitvinder
schatrijk zou maken, doch het menschdom
zou bedreigen met dood en vernieling. Aan
het beeld alleen heeft de eigenaar echter
niets. Er komt een papier bij, dat de sleutel
tot de geheime formule is te noemen. En de
strijd tusschen Tarzan en Raglan gaat nu
om het bezit van deze z.g. kostbare stukken.
Verraderlijke overvallen, spannende, adem
benemende tafreelen en avonturen, gevech
ten met wilde dieren, enz. enz. Alles wat
men maar voor sensationeels in de boeken
van Tarzan kan vinden, ziet men ook in deze
film.
Herman Brix is thans de Tarzan-vertolker,
terwyl de vrouwelijke hoofdrol wordt ge
speeld door Una Holt. Brix is een uitsteken
de figuur voor de hoofdfiguur en men prijst
ir 't slot het verstandige besluit van deze
twee vertolners om de formule te vernieti
gen en de wereld voor rampen te bewaren.
Het voorprogramma bracht zeer interes
sante journaals, Ufa, Fox Movietone en Po
lygoon. Verder een aardige teekenfilm en
een komische tweeacter van de bekende kin
dergroep met Spanky aan het hoofd.
