Schotland slaat een Nederlandsch elftal zonder Smit. Onze voorhoede stelde teleur en had geen geluk. Verdediging in vorm! Prachtig spel der Schotten. De meening van officials. In de kleedkamers. DAGVAN BESLISSINGEN D.O.S. eerste klasser; Hermes behouden; Alkmaarsche Boys promoveert. P.S.V.—Be Quick 2-5 D.O.S.-D.W.V. 2-1 Hermes-D.V.S.—Emma 3-2 DERDE BLAD. ALKMAARSCHE COURANT VAN MAANDAG 23 MEI 1938. SPORT EN WEDSTRIJDEN Voetbal Den z waren wedstrijd tegen het Schotsche elftal heeft onze voetbal ploeg niet tot een overwinning kunnen brengen en ook een gelijk spel kon niet worden bereikt. De taak van het Oranje team werd nog verzwaard doordat onze linksbinnen, Kick Smit, op wiens mede spelen men nog tot het laatste oogen- blik had gehoopt, niet van de partij kon zijn. Het werd nu een 31-overwinning voor de Schotten en, hoewel op eenige van hun doelpunten misschien wel iets viel aan te merken, mag zeker niet ge zegd worden, dat deze uitslag geflatteerd of onredelijk is. Daarvoor lieten de gasten een te goed voetbal zien. Een vrijwel uitverkocht Stadion. Het Olympische Stadion was vrijwel ge heel bezet, toen de Schotten, gekleed in blauw hemd en witte broek, het veld betra den, verwelkomd met het „God save the King". Daarna verschenen de Oranjemannen en de Engelsche scheidsrechter Argent, die v/erd bijgestaan door de beide Nederlandsche grensrechters, dr. van Moorsel en IsraeJs. De opgooi werd door van Heel gewonnen en het gevolg was, dat Nederland de eerste helft met den wind mee speelde. De elftallen stelden zich als volgt op: Nederland Van Male Weber Caldenhove Paauwe Anderiesen Van Heel Wels v.Spaandonck Vente v.d.Veen de Harder Murphy Black O'Donnell Walker Munro Brown Kes McKillop Carab'ne Anderson Dawson Schotland Gelijk opgaand begin. O'Donnell trapt af, maar de Schotten brengen het niet ver, doordat onze midden linie ingrijpt. Ook de Oranje-voorhoede kan niet ver doordringen en zoo blyft het in de eerste drie a vier minuten een heen- en weergetrap op het middenveld, zonder dat een der doelen ook maar eenigszins in ge vaar komt. Reeds na twee minuten komt het tot het eerste ongeval. Onze linksbinnen, van der Veen, zwikt door zijn enkel en moet tijdelijk het veld verlaten. Intusschen is een Schotsche aanval op bui tenspel gestrand, maar dan zien wij den eer sten aanval der gasten, welke werkelijk ge vaar oplevert. Op een voorzet van den rechtsbuiten Munro wordt de bal in den doelmond gekopt, doch van Male staat op zijn plaats. De Schotten komen langzamerhand wat in de meerderheid, maar de voorhoede is nog niet zoo heel gevaarlijk, doordat onze verde diging op het short passing wel kijk heeft. Na ongeveer tien minuten wordt een be hoorlijke Nederlandsche aanval opgezet, maar Vente verknoeit de kans door te lang te treuzelen Drie minuten later doet hij het beter. Van vrij grooten afstand lost hij een onverwacht en zeer hard schot, dat juist over de lat gaat. Aan den anderen kant vangt van Male vallende een als voorzet bedoeld schot van den Schotschen linksbuiten Mur phy. Schotsch overwicht. De Schotten dringen intusschen nog meer op en markeeren daardoor hun overwicht. Verschillende hoekschoppen worden op het Nederlandsche doel genomen en, doordat Ca- rabine en Dykes steeds weer bij de Neder landsche aanvallen den bal weten te be machtigen, en hun voorhoede aan het werk zetten, wordt de druk op het doel van Oranje zwaarder. Bij een zeer gevaarlijken aanval kan van Male redden door den bal tot hoekschop te verwerken Onze doelverdediger krijgt het inderdaad druk, maar hij wordt zeer goed ter zijde gestaan door Caldenhove en Weber, die overal en steeds onvervaard, onbevreesd ingrijpen. Tegen het einde van de eerste helft komt Nederland nog wat los. Er worden eenige aanvallen opgezet, van Spaandonck geeft zijn medespelers zelfs een goede kans, die niet gebruikt wordt. En zoo breekt de rust met blanken stand aan. Feller tempo. Evenals drie jaar geleden tegen Engeland is het Nederlandsche elftal er dus :n ge slaagd tot de rust den stand gelijk te hou den. Hoe zal het na de rust gaan? Het heeft er alles van, dat de Schotten thans ernstige pogingen in het werk zullen stellen om zich van de overwinning te ver zekeren. Reeds direct na de hervatting wordt het tempo sneller, maar ook de Orarjeploeg laat zich niet onbetuigd en de Harder, die in de eerste helft veel te weinig in het spel betrokken was, geeft een voortref felij ken voorzet, die Dawson voor ernstige moeilijk heden stelt. Schotland doelpunt. Juist in een periode, dat de Schotten geen sterk overwicht hebben, nemen zij de leiding, en dat door een doelpunt, dat zeker niet zeer overtuigend is. Na zeven minuten krijgt O'Donnell den bal in dui delijke buitenspelpositie. De Nederland sche verdediging blijft appelleerend staan, doch het fluitje van den scheids rechter blijft uit. De linksbinnen Black maakt daarvan gebruik om zich van den bal meester te maken en met een laag schot te scoren (0—1). Het publiek steekt het niet onder stoelen en banken, dat het de foutieve beslissing van den scheidsrechter allerminst waardeert: de Engelschman werd op een hevig fluit concert vergast. Begrijpelijkerwijze zijn ook de spelers door dit zeer twijfelachtige doelpunt teleurge steld, maar zij geven den moed niet op en streven er krachtig naar den stand gelijk te maken. Dit streven brengt den eersten Ne- derlandschen hoekschop op het Schotsche doel. Een felle scrimmage is het resultaat: de verdediging weet redding te brengen, maar Dawson blijft een oogenblik liggen. Helaas hebben de aanvallen der onzen nog steeds geen succes, terwijl aan den anderen kant een tweede doelpunt ont staat, eveneens van twijfelachtigen aard. Het is n.1. de vraag, of ook dit tweede doelpunt niet in buitenspelpositie ge scoord werd. Zeker is de situatie niet zoo duidelijk als bij den eersten goal. Murphy is wat naar binnen gezwenkt en lost van vrij grooten afstand een scherp schot, dat doel treft (02). Zoo is het aspect van den strijd in vijf mi nuten tijds wel zeer veranderd Daarvoor een Nederlandsch elftal, dat, hard werkend wel iswaar toch een kleine kans op een gelijk spel had, nu een ploeg, die met twee doel punten achterstand een verloren wedstrijd speelt. Maar de onzen trekken ten aanval en Ne derland komt zelfs gedurende eenigen tijd v/at in de meerderheid Wij zien een Neder- landschen aanval van ouderwetsch gehalte. Het wordt een geweldige doel worsteling, maar zonder succes voor Oranje. Twee mi nuten later komt het Schotsche doel opnieuw in groot gevaar. Uit een scherp schot van van Spaandonck is een corner ontstaan, die weer tot een scrimmage leidt, maar Dawson blijft heer en meester. Nederland is echter niet alleen aan het woord. Eens krijgt O'Donnell een zeer mooie gelegenheid, doch hij schiet recht te gen van Male aan, waarna de wegspringen de bal door Caldenhove tot hoekschop ver werkt wordt. Schotten vergrooten hun voorsprong. In de 26e minuut wordt dan het von nis over het Nederlandsche elftal defi nitief voltrokken. Munro plaatst uit een hoekschop den bal hoog voor het Ne derlandsche doel. Even eenige kopbe- wegingen der Schotten en van het hoofd van Walker springt het leer in het net (03). Het is nu alleen nog de vraag, of het Oranje-team de eer nog kan redden te gen dezen sterken tegenstander. Er doen zich inderdaad kansen voor. Zoo krijgt van der Veen een kwartier voor het einde het leer uit een kopbal van van Spaandonck voor open doel: hij schiet echter naast. Aan beide zijden worden aanvallen opge zet, maar.de afwerking laat te wenschen over. De eer gered! Toch brengen de laatste minuten nog de bevrediging van een Nederlandsch doelpunt, al is dat dan ook niet van groot gehalte. Vijf minuten voor het einde lost van Heel vanaf de zijlijn een schot. Dawson stopt den bal, doch laat hem uit de handen vallen en langzaam rolt de bal in het net. De eer is dus gered. De Schotsche verdediging is verder op haar hoede en aan weerszijden is het kruit verschoten Met Nederland in den aanval komt het einde. Welk een voortreffelijk positiespel hebben de Schotten ons getoond. Zij lieten den bal het werk doen, waar door het den schijn had. dat onze tegenstanders zonder eenige inspan ning speelden. Door de lucht spelen was een zeldzaamheid. Gewoonlijk was het een tik-tak-spel, van man tot man, van voet tot voet. Prachtig be- heerschen deze spelers het korte samenspel. Maar tegelijkertijd was dit een kolfje naar de hand van onze achterhoede, die er telkens tusschen kon komen. In technisch opzicht viel er voorts by onze tegenstanders veel te bewonderen. Een schitterende balcontrole constateerden wij by alle spelers. En dan dat kopwerk van de verdediging met spil Dykes aan het hoofd! Het was soms hopeloos voor onze voorhoedespelers, zoo weergaloos goed was dit onderdeel van het spel verzorgd. Toch zyn wij van meening, dat hier geen wonderploeg tegenover het Neder landsch elftal stond. Vooral in verdedigend opzicht ontbrak er soms nog wel iets aan, maar onze voorhoede was te zwak om hier van op de juiste wijze te profiteeren. Dat de rust met blanken stand was ingegaan, was uitsluitend te danken aan het prachtige spel onzer verdedi ging en het uitstekende destructieve werk van de middenilinie. Daarnaast hadden onze halfspelers nog wel kans gezien de voorhoede te voeden, maar hier ontbrak ten eenemmale de aan valsleider. Vooral in de eerste helft was Vente ner gens. Hij bleef maar op zijn plaats staan en liet zich door Dykes schaduwen. Van der Veen, hoe ijverig hij ook speelde wij vonden hem den besten speler van den aanval is nog geen Kick Smit. Dat van der Veen er niet in geslaagd is den Haar lemmer te doen vergeten, mag hem waar achtig niet kwalijk genomen worden. Opmerkelijk was wel het feit, dat in de eerste helft Nederland probeerde Schotsch te spelen. Vooral de vleugel van SpaandonckWels hield het spel veel te kort. Dat dit spelletje niet zoo accuraat werd uitgevoerd als bij de Schotten, zal wel duidelijk zijn! De Herder kreeg aan vankelijk weinig te doen, maar toen men ook aandacht aan links ging schenken, probeerden de beide debutanten door open spel de Schotsche verdediging uit elkaar te halen, wat soms inderdaad succes op leverde. Er was echter geen verband in de voor hoede, geen moment kreeg men den indruk, dat deze linie beter kon, maar het tot op dat oogenblik nog niet gedemonstreerd had. Zeer zeker, in de tweede helft vlotte het beter, toen werd de rechtervleugel sneller, was van Spaandonck feller in zijn spel, zat Vente er goed op, was handiger en schotvaardiger dan vóór de rust. Maar Wels bleef zwak en enkele fraaie kansen voor open doel werden door het binnentrio hopeloos gemist door slecht schieten. Over deze verdediging en onze midden linie kunnen wij slechts lof hebben. Het was voor'dit zestal wel heel teleurstel lend, dat onze voorhoede er niet meer van terecht bracht. Immers, nu moesten zij steeds handelend optreden en de druk op 't Hollandsche doel was soms heel groot. Vier doelpunten zijn er in dezen wed strijd gescoord, maar fraai waren zij geen van alle, o. i. waren beide eerste goals van Schotland buitenspel. Tijdens het der de doelpunt maakte O'Donnell free kick en de Nederlandsche goal kon worden ge noteerd nadat Dawson een blunder van je welste had gemaakt. De spelers. Van Male heeft zijn doel goed verde digd. Enkele felle, goed gerichte schoten hield de Feijenoprdkeeper er uitstekend uit. Veel schuld aan de drie doelpunten had hij niet. Misschien heeft hij het schot van Murphy, waaruit het tweede doelpunt ontstond, verkeerd beoordeeld. Hij dacht waarschijnlijk, dat het naast zou gaan. Weber was moeilijk te passeeren. Zijn wegwerken was keurig verzorgd. Alleen heeft hij niet altijd de juiste opstelling in 't veld kunnen vinden. Caldenhove n, hoewel iets minder, was toch zeker vol doende en bleek geheel zijn inzinking te boven te zijn gekomen. In de middenlinie was Paauwe de beste speler. Hij speelde fijntjes en destruc tief tegelijk en vergat daarbij zijn voeden de taak niet. Anderiesen verzette in de eerste helft in verdedigend cpzicht ontzaglijk veel werk. Hij heeft een van zijn beste wed strijden gespeeld. Zijn 40e mag er zijna. In ae tweede helft ging hij meer naar voren om de voorhoede in alle opzichten te steu nen, doch het spreekt wel van zelf, dat de Schotsche aanval daardoor meer de vrije hand kreeg. Van Heel speelde technisch een hoogstaande partij voetbal. Maar ook nu speelde zijn tekort aan snelheid hem soms parten, waardoor Munro soms geheel on- noodig vrij spel kreeg. Over de voorhoedespelers spraken wij reeds uitvoerig. De Harder was zeer actief. Zijn voorzetten stichtten herhaaldelijk verwar ring in de Schotsche achterhoede. Hij kon het weer goed met zijn partner van der Veen uit het jeugdeltfal vinden. Dubbel jammer was het, dat ce Heraclesman direct na het begin door zijn enkel ging. In normale omstandigheden was er van den linkervleugel wellicht nog veel meer kracht uitgegaan. Maar aan het optreden van beide debutanten bewaren we in ieder geval een uitstekende herinnering. Over Vente hadden wij het reeds en voor Wels kan Drager zeker in de plaats komen. Weer zat er te weinig durf in het spel van den kleinen rechtsbuiten. Hij moest het in alle opzichten tegen de Schotsche verdediging afleggen. Van Spaandonck zwoegde den geheelen wedstrijd voor twee, maar ook nu maakte 'zijn spel geen grootschen indruk. In het Schotsche elftal waren eigenlijk geen uitblinkers. Stuk voor stuk waren de spelers hun plaats waard. Sterk op den voorgrond traden keeper Dawson, spil Dykes, aanvoerder Brown, O'D o n- nell en Walker in de voorhoede. De heer Argent leidde dezen sportle ven wedstrijd gunstig, al w?het niet zonder foutjes. Het tempo was snel en deze scheidsrechter kon niet altijd goed meekomen. De stemming onder de Nederlandsche spelers was er een van tevredenheid. Een 31 nederlaag tegen de beroemde Schot sche ploeg was toch geen schande. En zon der Kick Smit! Smit zelf speet het misschien nog wel het meest, dat hij niet had meegespeeld. Daspel der Schotten, zoo vertelde hij ons, ligt mij buitengewoon. Die verdediging kun je zoo heerlijk uit elkaar trekken. Neen, dat had een wedstrijd voor mij ge weest, een kolfje naar mijn hand, was de moening van den Haarlemmer. Inderdaad zijn de doelpunten niet zoo mooi, als menigeen zich wel gewenscht had, zeide de heer Herberts, maar het resultaat voor de Nederlandsche ploeg is zeer behoorlijk. Voor de rust mag de ont moeting dan zijn tegengevallen, na de rust heeft het Nederlandsche elftal uitstekend voldaan. Het was weer een echte wedstrijd van Anderiesen. Kolosaal, wat heeft die goed gespeeld. De heer O. de Vries, voorzitter van de technische commissie, was van meening, dat beide debutanten, de Harder en van der Veen goed gespeeld hebben. De heer de Vries aarzelde, toen wij hem vroegen, wat hij van het eerste doelpunt dacht. „Misschien wel mogelijk, buitenspel" was het antwoord. „Van mijn plaats af was dat zoo moeilijk te bekijken. Ik kan wei direct verklaren, dat onze verdediging uitstekend gespeeld heeft. Schotland speel de beter dan Engeland enkele jaren ge leden." Ook de heeren E. G. Mundt en F. G. Triebei, leden van de keuze-commissie, waren tevreden over het gepresteerde van Hollandsche zijde. Allen zijn het er over eens: de halflinie uitstekend, de verdediging schitterend. En menigeen was de opinie toegedaan, dat deze nederlaag een uitstekende leer school voor de spelers is geweest, vooral met het oog op den komenden wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije voor het we reldkampioenschap. Geen overwinningsroes bij de Schotten. In de kleedkamer der Schotten viel van een uitgelaten overwinningsstemming niet veel te bespeuren. De heer G r a h a m, secretaris van den Schotschen Voetbal Bond, waakte angstvallig voor het welzijn van zijn team. Brown zeide, dat het resultaat van den wedstrijd volkomen in overeenstemming met de verwachting was. De 31 zege achtte hij een goede overwinning, en hij was tevreden over het verloop van den wedstrijdd. „Het Nederlardsch elftal aldus Brown is een goed all-round team". De heer George Graham sprak van een goeden wedstrijd. De beste ploeg heeft gewonnen. „Ik ben volkomen tevre den en er is goed spel vertoond. Onze overwinning is verdiend en de ge- heele Schotsche ploeg heeft aan de ver wachtingen voldaan". Wat de Nederlandsche ploeg betreft, prees hij in hoofdzaak de verdediging. De voorzitter van den Schotschen Bond, de heer B o w i e, achtte den uitslag even eens juist. Ook hij had veel lof voor de Nederlandsche achterhoede, die hij zeer sterk noemde, doch deze voorhoede vond hij zwak. Argent zegt: geen buitenspel. Het spreekt van zelf, dat wij na afloop ook scheidsrechter Argent hebben opge zocht, die ons positief verklaarde, dat het eerste doelpunt geenszins buitenspel was geweest. Niet alleen ik, maar ook de beide Nederlandsche grensrechters zijn deze meening toegedaan, aldus de Engelsche referee. Schotland gaf een spelletje ten beste, aldus mr. Argent, dat op gelijke hoogte stond als in den wedstrijd tegen Engeland. Het was een goede sportieve ontmoeting, welke ik met veel plezier geleid heb. De beste Nederlandsche spelers waren van Male, de beide backs, Anderiesen en bij Schotland keeper Dawson, spil Dijkes, Brown, Walker en O'Donnell. En als wij zijn kleedkamer willen ver laten, verklaart hij ons nog eens nadruk kelijk: „Really, it was a perfectly good goal!" Utrecht heeft weer een eerste-klasser. Dat is wel het voornaamste, wat er van de voetbalvelden te melden is. D.O.S. won met een doelpunt verschil van het Amsterdamsche D.W.V. en hoewel de uitslag niet de verhouding is, doet het niets af aan de promotie. H.-D.V.S. heeft zich gered: na een spannenden strijd werd na bijna 2 uur spelen de winnende goal gemaakt. En Emma kan het volgend seizoen een nieu we poging doen. In het Zuiden won Bleijerheide den uitwedstrijd tegen Hero en is dus bijna niet meer in te halen. Alleen Miranda heeft nog een kansje, dank zij de zege op de Valk. Maar dan moet er heel wat gebeuren, getuige den stand: Bleijerheide 4 4 0 0 17—5 8 Miranda 4 2 11 12—10 5 De Valk 5 2 0 3 10—11 4 Hero 5 0 1 4 3—16 1 Voor den landstitel streden Be Quick en P.S.V. op het terrein van laatstgenoemde. De Groningers wonnen met 52, zoodat zy niet op de laatste plaats eindigen. Heracles 7 6 0 1 21—9 12 Feyenoord 7 5 2 0 18—7 12 Be Quick 7 2 14 12—15 5 D.W.S. 6 0 3 3 3—7 3 P.S.V. 7 0 2 5 7—25 2 De Boys promoveeren. En dan een belangrijk Alkmaarsch gebeu ren in de voetbalwereld. De Boys trokken naar Bloemendaal, hadden aan een gelijk spel reeds genoeg en.... speelden gelijk! Zoodat zij Alkmaar een tweede tweede-klas- ser bezorgden. Weliswaar heeft Bloemendaal de Alkmaarders beide keeren een puntje af gesnoept, maar de Boys speelden iets regel matiger en wonnen den promotiestrijd onge slagen. De eindstand luidt: Alkm. Boys 4 2 2 0 8—3 6 Bloemendaal 4 12 1 66 Z.V.V. 4 1 0 3 5—10 2 In de res. 3e klasse speelde Ajax IV gelijk met Z.V.V. II, zoodat de Amsterdammers promoveeren: Ajax IV 4 2 2 0 86 6 West-Frisia II 3 111 107 3 Z.V.V. II 3 0 1 2 4—9 1 Thans resten nog enkele wedstrijden. In het Noorden moet de extra-wedstrijd Hooge- zandF.V.C. gespeeld worden en in Almelo nog HeraclesFeyenoord. In beide ontmoe tingen kan de beslissing vallen. En als Bleijerheide nog een wedstrijd wint, is in het Zuiden ook alles klaar. En dan zien we uit naar de wereldkam pioenschappen! In een erbarmelijk slechten wedstrijd heeft P.S.V. op eigen veld ook voor de vertegen woordigers van het vijfde district van den K.N.V.B. de vlag moeten strijken. Het spel dat de beide teams op het mid denveld vertoonden bleef zóó ver beneden de maat, dat men soms moeite had, te geloo- ven, dat er eerste klassers aan het werk wa ren, om van eerste klasse kampioenen nog maar heelemaal niet te spreken. De Groningsche defensie begon zeer zwak: telkens trapten de robuste noordelijke ver dedigers den bal recht omhoog en daar de Eindhovensche aanvallers in het eerste kwartier zeer agressief waren beleefde Wachters benauwde oogenblikken. Na 26 minuten spelen kreeg P.S.V. het doelpunt, waarop zij allang recht had: Wal- laert kopte den bal uit een hoekschop hoog in den hoek (10). De tegenaanvallen, die de Groningsche voorhoede ondernam, waren niet talrijk, doch gevaarlijk. Dit bleek toen de beide Blij- hams in de 40e mmuut getweeën door de Eindhovensche verdediging liepen, een goed staaltje samenspel, dat met een kopbal van den midvoor bekroond werd (11). Ofschoon P.S.V. daarna een stormloop op de Groningsche veste ondernam, ging Be Quick toch met 12-voorsprong de rust in. Twee minuten voor rust n.1. deden de Gro ningers een uitval over rechts, waarbij Blij- ham Lanegger passeerde en een voorzet gaf, welken Fabels met een goed schot benutte. De voorhoede der noordelijken bleef ook na de rust gevaarlijker, doordat zij byna elke kans uitbuitte. Reeds na vier minuten spelen kwam het derde doelpunt: Blijham Sr. stormde na een voorzet van zijn broer op het doel af en bij zijn pogingen om dien stormloop te stuiten, trapte Laneggen in eigen doel (13). P.S.V. deed daarna een uiterste poging om de balans in haar voordeel te doen omslaan en inderdaad slaagde het er in den achter stand te verkleinen (23) De Groningers antwoordden onmiddellijk met een tegenaanval over links en Blijham Jr. kopte een voorzet van zijn linksbuiten in den hoek (24). Daarmede was het pleit beslecht. Zeven minuten voor het einde loste Fa bels tusschen drie P.S.V.-ers staande, van wel 25 meter afstand een zóó verbijsterend hard schot, dat de bal in het net lag, voor dat Boumans ageerde! (25). D.W.V. speelde beter voetbal. De eerste helft van den strijd verliep zon der doelpunten. Beide ploegen waren zoozeer op de verde diging ingesteld, dat er voor de voorhoeden geen kans was om door te breken. In de tweede helft nam D.W.V. aanvanke lijk het initiatief en belaagde het D.O.S.-doel, doch de backs en in laatste instantie Vee- nendaal weerden zich goed. Toch wist Kreu- ger na 8 minuten van vrij grooten afstand geheel vrijstaande den Utrechtschen doel man met een mooi schot te verrassen, 01. Lang profiteerde D.W.V. evenwel van dezen voorsprong niet, want nog geen twee minu ten later wist B. van der Leur na goed over zetten van Dumortier via keeper Kwak de partijen op gelijken voet te brengen, 11. D.O.S. kwam tegen het einde, na tal van vrije schoppen tegen zich, geweldig opzet ten en met nog acht minuten spelen in zicht slaagde B. van der Leur er in met een dia gonaal schot via den binnenkant van de paal een tweede doelpunt te maken, hetgeen de Utrechtenaren het le klasseschap bracht. Wel poogde D.W.V. nog gelijk te maken, doch D.O.S. gaf geen krimp. Onder de grootste spanning kwam het einde van dezen allesbehalve fraaien strijd. In een uiterst spannenden wedstrijd, wel ke door 18000 toeschouwers werd bezocht, is H.-D.V.S. erin geslaagd om van Emma te winnen en haar eerste klasseschap te behou den. Na 17 minuten nam H.-D.V.S. de leiding toen L Janse een voorzet van Borrani via de Jong kreeg toegespeeld. Op korten af stand van het doel had hij weinig moeite te doelpunten. Dat was het sein voor Emma om het tempo nog wat te verhoogen en een serie van uiterst gevaarlijke open aanvallen moest door de H.-D.V.S.-verdediging worden verwerkt. Na een klein half uur kwam uit een hoek schop van van der Rest door een fraaien kopbal van Verschoor de verdiende gelijk maker (11). In de tweede helft hebben beide partijen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 9