DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Kanton gisteren weer 3 keer gebombardeerd
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE AD VERTE NTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 132 Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK.
Woensdag 8 Juni 1938
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
140e Jaargang
Japan zal de luchtaanvallen nog krachtiger voortzetten.
Protesten tegen de bombardementen
De Luiksche gifmengster
voor het gerecht.
Elf personen vergiftigd.
De moeilijkheden der poli
tieke partijen in Frankrijk.
LANDSBELANG OF
PARTIJ-POLITIEK
De algemeene toestand.
De 100.000
T, O.
ALKMAARSCHE COURANT.
Kanton is gisteren wij hebben er
reeds melding van gemaakt weer eenige
keeren uit de lucht aangevallen. Gister
morgen om 6 uur begon het al: toen
wierpen de Japansche toestellen zes
bommen op twee wijken der stad, zonder
echter veel schade aan te richten. Gis
termiddag om half drie werd een twee
de aanval ondernomen; thans was deze
gericht op de regeeringsgebouwen en de
electrische centrale. De schade was groot
en een deel der stad werd van stroom
uitgesloten.
Tenslotte werd gisteravond om half
negen een derde aanval gedaan, thans
met brandbommen. Ook nu was de scha
de aanzienlijk.
Misschien lijkt het alles nog niet zoo bij
zonder erg, omdat men den indruk krijgt,
dat de schade, aangebracht door drie bom
bardementen, betrekkelijk gering is. Maar
deze jongste bombardementen krijgen een
ander karakter, als men weet, dat ze ge
schied zijn na de officieele protesten van
Frankrijk en Engeland. In antwoord daarop
kwamen deze luchtaanvallen, terwijl als
tweede antwoord daarop een verklaring is
gekomen van schout-bij-nacht Nomoera,
den chef van de afdeeling speciale diensten
der Japansche marine te Sjanghai, waarin
hij in een uitvoerig betoog o.m. zeide:
Terwijl wij zullen voortgaan er groo
te zprg aan te besteden, dat een maxi
mumgraad van nauwkeurigheid bij het
treffen van onze luchtstrijdkrachten
verzekerd wordt, is het tevens ons voor
nemen de luchtaanvallen met zelfs nog
grootere kracht voort te zetten, tenein
de de Chineesche autoriteiten te doen
begrijpen, dat hun tegenwoordige hou
ding nutteloos is, en om zoo spoedig
mogelijk een einde te maken aan de
vijandelijkheden, waarvan deze bombar
dementen een begeleidend onderdeel
vormen. Het is derhalve de wensch van
de Japansche vlootautoriteiten, dat de
onderdanen van derde mogendheden,
die in die steden verblijf houden, niet
alleen zelve de gebieden zullen vermij
den, waar Chineesch luchtafweermate-
riaal is geplaatst, maar ook onwetende
Chineezen den raad geven beschutting
te zoeken buiten dergelijké gevaren
zones.
Nieuwe stap van den Franschen
ambassadeur te Tokio.
De ambassadeur van Frankrijk heeft, naar
Havas meldt, gisteren opnieuw een stap
ondernomen bij den Japanschen onder
minister van buitenlandsche zaken, Hori-
noetsji, om krachtig te protesteeren tegen
het bombardement door Japansche vlieg
tuigen van het Fransche ziekenhuis Paul
Doumer. De ambassadeur heeft er op ge
wezen, dat het ziekenhuis kenbaar was aan
Fransche vlaggen.
Men merkt op, dat het bericht over het
bombardement te Tokio niet werd gepubli
ceerd.
De buitenlandsche protesten.
Wij spraken hierboven over de protesten
van Parijs en Londen. De levendigheid der
buitenlandsche reacties op de bombardemen
ten op Kanton heeft te Tokio een zekere er
gernis verwekt. Juist op het oogenblik,
waarop de nieuwe regeering-Konoje tege
lijkertijd tracht de operaties in China krach
tig voortgang te doen vinden en de weder
aanpassing voor te bereiden der Japansche
betrekkingen met de buitenlandsche mo
gendheden, komen de stappen van de Brit-,
sche en Fransche ambassadeurs te Tokio op
onverwachte wijze de moeilijkheden onder-
itreepen van een verzoening dezer beide
doeleinden. De taak der Japansche diplo
matie lijkt nog gecompliceerd door de nood
zakelijkheid de fictie in stand te houden van
„afwezigheid van oorlog" in China op een
oogenblik, waarop de militaire autoriteiten
het oorlogsrecht opeischen ter rechtvaar
diging van het bombardement van Kanton.
Deze fictie blijft echter onontbeerlijk in de
oogen der politieke kringen, wanneer Japan
•wil vermijden, dat de neutraliteitswet door
de Vereenigde Staten wordt toegepast. Wan
neer deze wet toegepast zou worden, zou
daardoor de internationale toestand diep wij
zigen en o.m. Japan niet meer in staat zijn
Amerikaansch oorlogsmateriaal te koopen.
De wensch dezen toestand van niet-verklaar-
den oorlog te handhaven wordt in de oogen
van buitenlandsche waarnemers juist onder
streept door de Japansche reactie op de
sluiting van de Chineesche ambassade in
Tokio door de regeering van Hankau.
Een gisteren gepubliceerde officieuze nota
van het Japansche ministerie van buiten
landsche zaken hierover verklaart, dat het
heelemaal niet gaat om een verbreking der
diplomatieke betrekkingen tusschen China
en Japan, maar om een besluit, welks mo
tieven de regeering te Tokio ontgaan en dat
de Japansche regeering niet zal weerhou
den om evenals in het verleden de bescher
ming te verzekeren van de in Japan woon
achtige Chineesche onderdanen. Kortom,
men schijnt te vreezen, dat Japan het voor
deel verliest van een politiek, die in staat
stelt op diplomatiek terrein de stelling van
den niet-verklaarden oorlog te doen gelden
en tegelijkertijd op militair terrein de stel
ling van den oorlog a outrance toe te pas
sen.
Het resultaat van 21)00 bombardementen.
Het Chineesche telegraafagentschap Cen
tral News meldt, dat volgens de tot dus
verre opgestelde statistieken de Japansche
luchtmacht ruim 2000 bombardementen uit
gevoerd heeft in de provincie Kwantoen g.
De hoofdstad der provincie, Kanton, werd
reeds 800 maal bestookt en sedert 28 Mei
zijn 5000 burgers gedood of gewond.
Hankau's verdediging.
De Chineezen treffen koortsachtig voor
bereidingen om Hankau te verdedigen in
een nieuwe versterkte linie, welke naar men
gelooft ongeveer 110 mijl ten Noorden van
Hankau ligt en waar men verwacht, dat
nieuwe Chineesche troepen, die thans ge
durende tien maanden geoefend zijn, ge
bruikt zullen worden, waarschijnlijk ge
steund door de pas verkregen oorlogsuit
rusting, die tot dusverre spaarzaam ge
bruikt is. Een communiqué uit Hankau ver
klaart, dat de gevechten voortgaan nabij
Tsjoentsjau, op weinige mijlen ten Oosten
van Tsjengtsjau.
Tsjang Kai Sjek maakt bekend, dat hij de
luchtafweer van Kanton zou willen ver
sterken. Teneinde het dooden en verwonden
van duizenden Kantoneesche burgers te
wreken roept Tsjang Kai Sjek de Chineezen
op te strijden voor de vrijheid van het land.
De offers van heden, zoo zegt hij, zullen den
weg banen voor de overwinning van mor
gen.
Conflict tusschen Kanton en Hankau?
Er gaan te Sjanghai geruchten, dat er tus
schen Tsjang Kai Sjek en de militaire leiders
van Zuid-China een conflict zou zijn ont
staan.
De commandant van Kanton, Li Tsjoeng
Yen, schijnt zeer verbolgen te zijn over het
feit, dat er geen vliegtuigen beschikbaar zijn
gesteld voor de Verdediging van Kanton
tegen de luchtaanvallen en ook, wijl Tsjang
Kai Sjek zijn troepen bij den spoorweg van
Loenghai teruggetrokken heeft. De gene
raals van het Kwantoeng-leger Li Tsjoeng
Yen en Pai Tsjoeng Si, zouden Tsjang Kai
Sjek hebben medegedeeld, dat zij over de
volgende punten verontwaardigd zijn:
1. Tsjang Kai Sjek heeft zijn beste troe
pen teruggetrokken van Hsu Tsjau;
2. het verlies van Hsu Tsjau is Li Tsjoeng
Yen in de schoenen geschoven;
3. Hankau heeft geen vliegtuigen naar
Kanton gezonden, hoewel Kanton bij het be
gin van den oorlog wel zijn vliegtuigen ter
beschikking van Hankau gesteld heeft.
De geruchten over dit conflict gaan vooral
in kringen met Japansche sympathieën,
waar voorts verluidt, dat de aanvallen der
Japansche vliegtuigen op Kanton er voor
namelijk op gericht zijn, meeningsverschil-
len te scheppen tusschen Tsjang Kai Sjek
en de generaals van het Zuiden, of deze ver
schillen nog te verscherpen.
Het einddoel hiervan moet zijn, een wa
penstilstand met Kanton te sluiten.
Naar verluidt, zou Japan na de bezetting
van Hankau bereid zijn, Zuid-China niet
meer aan te vallen, als het Tsjang Kai Sjek
niet langer steunt.
Het Luiksche gerecht heeft gister
morgen een aanvang gemaakt met het
proces tegen de weduwe Becker, die
terecht staat beschuldigd van negen
vergiftigingen, vier pogingen tot ver
giftiging, valschheid in geschrifte en
diefstal.
Aangezien alle beschikbare plaatsen in
genomen waren door de leden van de jury,
talrijke advocaten en een leger van journa
listen, was geen ruimte meer over voor het
publiek, dat in groote getale opgekomen
was om het proces bij te wonen en dat door
de gendarmerie op de binnenplaats en in de
gangen van het gerechtsgebouw werd te
gengehouden.
De eerste dag van het proces werd geheel
in beslag genomen door de noodige forma
liteiten. Nadat de president, Fettweis den
gezworenen de gebruikelijke raadgevingen
had verstrekt, begon de griffier de voorle
zing van de acte van beschuldiging, die is
opgesteld door de advocaat-generaal Del-
waide.
De beklaagde, Marie Alexandrine Petit-
jean, weduwe van Charles Becker, geboren
te Warmont op 14 Juli 1879, woonachtig te
Luik, wordt er van beschuldigd elf perso
nen te hebben vergiftigd, vier malen ge
poogd te hebben iemand te vergiftigen,
valschheid in geschrifte te hebben gepleegd
en vier diefstallen te hebben begaan.
Leugens en laster!
In den loop der tweede zitting, die gewijd
was aan 't verhoor van de beklaagde, hield
deze voortdurend vol, dat alle tegen haar
ingebrachte beschuldigingen lasterpraat en
leugens zijn. Zij verdedigde zich met bui
tengewone beheersching, zekerheid en
zelfgenoegzaamheid. Toen de president de
kwestie van den aankoop en het gebruik
van de digitaline ter sprake bracht, gaf de
beklaagde een breedvoerige uiteenzetting,
waarin zij trachtte den aankoop van het
vergif te rechtvaardigen met een hart
kwaal.
Men denkt dat het verhoor vanavond af
loopt.
(Van onzen correspondent).
Terwijl Parijs voor de Pinksteren
leegstroomde de Parij zenaars trokken
in troepen naar buiten; er reden vier
honderd extra-treinen en weer vol
liep met vreemdelingen, is te Rouen het
jaarlijksch congres der Fransche socia
listen gehouden. Dit 35ste congres der
S.F.I.O. is belangrijk geweest om wat er
werd gezegd, belangrijk niet minder om
hetgeen er niet werd gezegd.
Er zijn harde noten gekraakt, doch het
woord scheuring heeft men bij de beraadsla
gingen in het Palais Foncillon angstvallig
vermeden te bezigen, ofschoon het juist de
dreigende scheuring is geweest, waaraan de
besprekingen den ganschen eersten dag wor
den gewijd. De naam van den „scheurma
ker" Pivert was geen moment van de lucht;
hijzelf hield met zijn volgelingen zitting in
een zaaltje honderd meter van het casino
vandaan, waar de oud-partijgenooten verga
derden.
Al eenige maanden houdt de kwestie-
Pivert de gemoederen der socialisten in be
roering. Theoretisch is er eigenlijk geen
sprake van een kwestie. Pivert en de zijnen
hebben zich schuldig gemaakt aan handelin
gen, welke strijdig worden geacht met de
partijdiscipline, Pivert cum suis zijn gestraft.
Het congres, waar zij geen toegang hadden,
heeft de excommunicatie, uitgesproken door
den raad van discipline, bekrachtigd met
4824 stemmen tegen 3002 en ruim 350 ont
houdingen en amnestie geweigerd. Daarmede
zou de zaak als afgedaan kunnen worden be
schouwd, doch ze is het stellig niet. In wer
kelijkheid bestaat er wel degelijk een kwes-
ALKMAAR, 8 JunL
Het vraagstuk der luchtbombardementen
is op het oogenblik wel zeer actueel. Wan
neer men hierboven leest, dat Japan on
danks de protesten van Engeland en Frank
rijk van plan is, om de luchtaanvallen nog
uit te breiden, dan begrijpt men, dat dit
vraagstuk maar niet zoo een-twee-drie kan
worden opgelost.
Echter, niet alleen in het Verre Oosten
kent men luchtbombardementen, in Spanje
vinden ze regelmatig eiken dag plaats en de
gevolgen zijn daar naar het lijkt
ernstiger, omdat herhaaldelijk schepen van
vreemde nationaliteit getroffen worden.
Zoo weet Reuter te berichten, dat sinds het
uitbreken van de vijandelijkheden in Spanje
58 Britsche scheper gebombardeerd of door
duikbooten zijn aangevallen. Daarvan wer
den er zes tot zinken gebracht, terwijl
veertien Britsche zeelieden gedood en vijf
tig gewond werden.
Bij deze 58 schepen zijn ook meegerekend
die, welke gisteren onder vuur zijn geno
men door vliegtuigen van Franco. Het be
richt daarover luidt als volgt:
Te Valencia zijn twee bommen tot ont
ploffing gekomen langszij het Britsche
stoomschip Thurston tijdens een luchtaan
val gistermorgen om half negen. De Thur
ston is lek geslagen. Slachtoffers zijn er aan
boord niet te betreuren. Zes vliegtuigen der
rechtschen concentreerden hun aandacht op
vier Britsche schepen, die op eenigen af
stand der andere schepen en andere moge
lijke mikpunten gemeerd lagen. Tenslotte
hebben regeeringsvliegtuigen de vijande
lijke vliegtuigen verjaagd.
Verder heeft te Alicante een watervlieg
tuig der rechtschen, dat van Majorca kwam,
gisteren omstreeks middernacht in de haven
voor anker liggende schepen gebombar
deerd. Het Britsche vrachtschip Thorpen-
haven werd door drie brandbommen ge
troffen. Er is nog een ander Engelsch schip,
de English Tanket, getroffen. De schade is
aanzienlijk.
Aan boord van de Thorpehaven ontstond
brand. Men kon het vuur echter spoedig
meester worden Ook aan boord van de
English Tanket ontstond brand. Hier slaag
de men er echter niet in het vuur zoo spoe
dig te blusschen. Des avonds woedde de
brand nog voort. Slachtoffers zijn echter
niet gevallen.
De luchtmacht van Franco is gisteren wel
buitengewoon actief geweest, want behalve
de hier boven reeds genoemde aanvallen,
heeft Alicante gistermiddag voor de tweede
maal bloot gestaan aan een luchtbombarde
ment, waarbij 32 dooden en honderd gewon
den te betreuren vielen. Het aantal bom
men, dat op de stad zelf is neergekomen,
raamt men op vijftig. Een der bommen ver
nielde een kerk, een andere sloeg door drie
verdiepingen van het Belgische consulaat
heen zonder een slachtoffer te maken.
Ook Barcelona heeft bezoek gehad van
de Franco-vliegtuigen, die er hun bommen
neerwierpen. Hier waren vier doqden en
verscheidene gewonden.
Het spreekt welhaast vanzelf, dat de be
richten over de aanvallen op Britsche koop
vaardijschepen in Spaansche regeerings-
havens in Engeland een zekere opwinding
hebben veroorzaakt. Sommige politieke
persoonlijkheden wijzen er op, dat het op
treden der luchtmacht van Franco van nu
af aan een opzettelijk karakter draagt, dat
schijnt te vragen om een herziening van de
houding, die tevoren door de regeering was
ingenomen, een houding, volgens welke de
Britsche schepen slechts op eigen risico en
gevaar de territoriale wateren binnen
voeren. Halifax komt vandaag in Londen
terug en zal dan zonder twijfel kennis ne
men van de laatste rapporten der consulaire
en vlootautoriteiten.
Intusschen wordt er in Britsche diploma
tieke kringen aan herinnerd, dat de Engel-
sche regeering reeds sinds eenige dagen
maatregelen onder de oogen ziet, die geno
men zouden kunnen worden, om een herha
ling van dergelijke gebeurtenissen te voor
komen.
De regeering is in overleg getreden met
haar vertegenwoordigers te Barcelona en
Burgos om de mar.tregelen te nemen, welke
noodig zijn, waarbij rekening zal worden
gehouden met hun adviezen en voorstellen.
J
Wij zullen het hierbij laten, en nog even
melden, hoe het in Tsjecho-Slowakije is.
Naar verluidt heeft het Sudeten-Duitsche
front, dat onlangs te Weenen is opgericht,
aan de Sudeten-Duitschers te Weenen een
schrijven gericht, waarin hen wordt ge
vraagd de beweging van Henlein te steunen.
Het schrijven begint als volgt: „Henlein,
de vertrouwensman van Hitier, strijdt voor
de Anschluss van het Sudeten-Duitsche
gebied bij Duitschland. De strijd zal bin
nenkort ten einde zijn en zal aan de ver
drukte Sudeten-Duitschers de zoo verlang
de vrijheid schenken, steunt Henlein".
Het schrijven is strikt vertrouwelijk en is
onderteekend door den voorzitter van de
organisatie Hofrat Ligold. Ingesloten is een
blanco cheque. De verzamelde gelden wor
den bijgeschreven op het conto voor Hen
lein van den Sudeten-Duitschen Heimat-
bund.
Dan is er weer een nieuw incident in
Tsjecho-Slowakije. De Duitsche geestelijke
Fischer, die zich gisteren vroeg van Ober-
Moldau in ambtsgewaad naar Eleonorenhain
begaf om een stervende en heilige sacra
menten toe te dienen, is volgens een bericht
van het Duitsche Nieuwsbureau even voor
laatstgenoemde plaatsje door Tsjechische
soldaten aangeroepen en, voor hij zijn
motorfiets tot stilstand kon brengen, ter
aarde geworpen, waarbij hij verscheidene
verwondingen opliep. In dezen toestand
werd hij naar de gendarmerie gesleept. Pas
daar werd hem toegestaan, den stervende
op te zoeken. Een arts. dien de geestelijke op
zocht, was door de Tsjechische gendarmerie
verboden, den geestelijke een verklaring
over zijn verwondingen te geven.
Het bericht, dat wij onder alle voorbe
houd hier weergeven, is zeer ernstig ge
steld. Het demonstreert wel, hoe scherp de
verhoudingen in het moeilijke land in
Midden-Europa zijn.
De prjjs van 100.000 der Staats
loterij is gevallen op 2 11 9 2 en de
prijs van 25.000 op 2 8 6 5.
tie-Pivert, een kwestie, waarvan de indisci-
plinaire handelwijze des voorzitters van de
federatie der socialisten van de Seine slechts
een uiterlijk verschijnsel is.
Verhoudingen in de partij.
Het is niet voldoende om te weten, dat de
Fransche socialistische partij, de grootste
politieke party in den lande, een linkervleu
gel en een rechtervleugel kent, en dat de
leiding met Léon Blum aan het hoofd tot het
centrum behoort. Léon Blum, de opvolger
van Jean Jaurès, wiens kolossaal portret van
4.5 bij 3 meter de congreszaal te Rouen ver
sierde, was zelfs in zijn militanten tijd een
man der gematigde middengroep. Echter
hebben de verhoudingen wel eens anders ge
legen. Er is een tijd geweest, dat die verhou
ding links-centrum-rechts in een vergelijking
uitgedrukt het beeld 7-2-4 toonde. In dien
tijd streed Paul Faure o.a. met den lateren
communist Cachin in de voorste gelederen
der links-extremisten, die in 1920, zonder
Faure overigens, de intrede der Fransche
socialistische partij in de communistische
derde internationale (Komintern) bewerk
stelligden. De meerderheid der partij werd
een filiaal van Moskou, de Humanité van
Jaurès is nog heden ten dage het lijfblad der
communisten, pas vanaf 1927 is de socia
listische Populaire een dagblad en men
heeft tien jaar noodig gehad om weer het
aantal partijleden van vóór de scheuring te
bereiken. Nog slechts weinige maanden ge
leden bij de door Chautemps in Januari
voorgenomen vorming van een kabinet van
den politieken vrede, tegen deelneming
waaraan de socialisten zich inet 4155 stem
men (motie-Blütn wèl deelneming 4035 man
daten) verzetten werd de leiding der so
cialisten er gevoelig aan herinnerd, dat tot
1930 de groei van het ledental der partij
moet worden toegeschreven aan een uittocht
uit de partij der communisten. De vroegere
links-socialisten, teruggekeerd in de oude
arbeidersbeweging, waren links-socialisten
gebleven.
Deze gang van zaken verklaart veel en
niet in de laatste plaats de samenwerking
van socialisten mèt communisten in een
volksfront, waarover de derde groote groep,
die der radicalen, momenteel maar liever
het zwijgen bewaart. Typeerend is in dit
verband wel de oproep van Pivert voor de
door eigen regeering verboden demonstratie
tegen den Senaat, een oproep, die niet al
leen was gericht tot socialisten en republi
keinen, doch ook tot syndicalisten en com
munisten en zelfs tot de extremisten onder
de extremisten, de anarchisten.
Pivertisten en Blumisten.
Thans is Marceau Pivert, onder de volks-
frontregeering nog radiodictator, in den ban
gedaan en daarmede de bereids opgerichte
nieuwe federatie van de Seine. Van deze is
Marceau Pivert de leider, de andere, de or
thodoxe, telt den Fauriat Charles Pivert, een
broeder van Marceau, onder haar bestuurs
leden. Den aanhangers van Marceau Pivert
is nog tot 1 Juli tijd gelaten om van de dwa
lingen huns weegs terug te keeren, doch
groot is de kans niet, dat de verloren scha
pen weer bij de kudde komen. Hun leider
heeft elke boetedoening, meer, zelfs een
amnestie bij voorbaat van de hand gewezen,
en daardoor werd de afscheiding wel een
feit. De vraag is slechts hoe groot het aantal
der Pivertisten zal zijn tegenover de Blum
isten. De naaste toekomst zal het leeren;
echter geeft de stemmenverhouding op het
congres de laatstgenoemden weinig aanlei
ding tot optimisme. Heelemaal ongelijk had
den de congressisten niet, dat zij het woord
scheuring niet in den mond namen, schoon
het hart er vol van was.
Scheuring? Een nieuwe socialistische par
tij? Men moet de kwestie, hoe ernstig ook,
weer niet al te tragisch nemen. Zoolang er
verschil van menschen bestaat, zal er ver
schil van meening blijven. Dit is in meer of
mindere mate het lot van elke levende poli
tieke partij, botsingen tusschen radicalisme
en opportunisme zijn moeilijk te vermijden.
Dat de Fransche socialistische partij wel wat
vaak door het spook der scheuring wordt be
dreigd eind 1933 had er een nieuwe af
scheiding plaats, ditmaal aan den rechter
kant is voor den objectieven beschouwer
nog geen reden om alvast haar ondergang te
voorspellen. Zij vertegenwoordigt tenslotte
een deel der bevolking, een niet onbelangrijk
deel zelfs, en heeft als zoodanig, en als elke
andere partij recht van spreken en recht
van mederegeeren. Maar, als elke andere
partij eveneens den plicht om boven partij
politiek het landsbelang te stellen en te die
nen. Het doel is ondergeschikt aan het geheel
hetzelfde eigenlijk wat men van Marceau
Pivert eischte op poene van uitsluiting. Ook
dat werd wel wat te weinig gezegd te Rouen.