Vraag en aanbod
SAMBO DE OLIFANT
AKERSLOOT
Examen doen?
Denkt U er aan Uw
voor Zaterdag op te geven?
De Wereldkampioenschappen
in Frankrijk.
Italië en Hongarije in de finale.
DERDE BLAD.
Dus U heeft het vak echt in de praktijk
geleerd?
Absoluut.
Een harde leerschool, merken wij op.
Maar een uitstekende! lacht het kleine
vrouwtje.
En toen? vragen wy als een kind, dat
naar het vervolg van een verhaaltje ver
langt.
Toen kwam ik bij Willem van der Veer.
Daar heb ik gespeeld in „De Opgaande
Zon" en in „Het Zevende Gebod".
Speelde U toen samen met mevrouw
Esther de Boer van Rijk?
Ja, die was er toen ook.
En toen?
Toen ben ik bij Nap de la Mar gekomen.
Dat was immers degene, die de Kruik
heeft gespeeld in Merijntje Gyzen?
Juist en als die man goed gedisponeerd
was, dan was het een geweldige regisseur.
Wat je daar niet alles van kon leeren! Die
man verstond de kunst iemand iets bij te
brengen, iemand iets te laten doen, het te
voelen en te zien met zijn oogen, met zijn
visie. By hem kreeg ik toen mijn eerste
groote rol. Het stuk heette „Hotel de
Blauwe Vogel" en ik moest een vrouw van
lichte zeden voorstellen. Ik vond het reuze
moeilijk, want ik wist van die dingen geen
sikkepit.
Bleef U daar lang?
Neen, het zyn meestal jaarcontracten of
zomercontracten voor drie maanden. Na
drie maanden kreeg ik 'n vast cor.tract bij
de operette van Bijleveld in den Haag.
'Was dat prettig werk?
Nee afschuwelijk! klinkt het hartgron
dig. Vreeselijk! Het gesproken woord in de
operette is altijd als het ware een aanloop
voor een aria.
Kijk moet U zienhet levendige
persoontje springt op. Alles aan haar
acteert om haar bedoeling te verduidelij
ken. Kom, galmt zij, laat ons gaan laat
ons gaanDe handen maken een expres
sief gebaar, de oogen rollen. Och, zegt zij,
als je met hart en ziel van je vak houdt,
als je weet hoe eenvoud, soberheid en
waarachtigheid eerste vereischten zijn, dan
krijg je zoo het land aan die operettema
nier van een gesproken tjkst te zeggen.
Maar als je het tusschen al die operette
collega's in je eentje anders doet, op je
eigen manier, op de manier, die je zelf als
de eenige juiste aanvoelt, dan geeft dat
een hoop haken en oogen, dan lijkt het zoo
aanstellerig om het alleen beter te willen
weten en de anderen vertolken dat dan als
een soort demonstratie van blaam aan
hun adres.
Toen ik bij Bijleveld werkte, vertelt
mevrouw Bouwmeester, heeft hij mij
uitgeleend.
Wat zegt U?
Uitgeleend, ja dat is heel gewoon, eerst
aan Nap de la Mar en toen aan de jonge
Chrispijn, die met mijn man en Tilly Lus
samen een gezelschap had. Ik oogstte toen
gioot succes in „Het ondeugende
Vrouwtje".
Wij schrijven: Nap de I. Mar, Byleveid,
weer Nap de la Mar, Chrispijn
En toen mevrouw?
Toen kwam ik bij het Rika Hopper The
ater, maar na een jaar ging het gezelschap
uiteen en toen kwam ik bij van Kerck-
hoven en de Bree. Daar speelde ik een jaar
lang Fngelsche en Amerikaansclie blij
spelen in het Centraal Theater.
En toen?
Toen werd ik door Musch en van der
Horst gevraagd als eerste jonge vrouw bij
hun gezelschap. Daar heb ik vier jaar ge
werkt. Daar heb ik weer in „De opgaan le
Zon" gespeeld, maar nu had ik de groote
hoofdrol. En toen.,ja wacht eens
toen van der Horst ophield, toen werd het
Nieuwe Schouwtooneel opgericht door Ko
van Dijk en mijn man.
De deur gaat open en een lang jong
meisje met heldere kijkers in een frisch
blozend gezichtje komt binnen.
Mijn dochter Thies, zegt mevrouw
Bouwmeester trotsch, ze is veertien en ze
zit in de tweede klasse van het Lyceum.
Hoe vindt U dat grappige truitje, dat ze
daar aan heeft?
Wij bewonderen het truitje, dat zeer
origineel een bont harlekijn patroon ver
toont.
Heeft moeder meegebracht uit Italië,
vertelt Thies. Er hoort ook een zwempak
bij. Dit is eigenlijk het jasje van het
zwempak.
En ze heeft mijn rok aan! klaagt grappig
verontwaardigd het kleine moedertje.
Zoo'n dochterU weet niet wat een last
dat is! Mijn kleeren zijn gewoon niet veilig
voor haar. Liefdevol gaan de blikken van
de Moeder over het jeugdige figuurtje.
Er komt thee en heerlijke chocolaadjws
en in die intiem huiselijke sfeer bloeit iets
open van innigheid en geluk. Deze wer
kende vrouw heeft het geheim gevonden.
Zij is werkende vrouw en moeder. Niet
tegenstaande een veeleischenden en in
beslagnemenden werkkring, niettegen
staande een noodzakelijk ongeregeld huis
houden is zij er in geslaagd het kostelijkst
bezit ongerept te bewaren: het spontane,
levende contact met het opgroeiende kind,
dat met alle lieve eigengereidheid der
jeugd toch zoo vol openlijke bewondering
is voor de knappe Moeder.
Weet U al, dat ik van het tooneel wegga?
zegt mevrouw Bouwmeester opeens.
En wat gaat U dan doen? vragen wij.
Ik heb een vast contract gekregen bij de
V.A.R.A.
Wat zult U er doen? Een bepaald genre?
Neen, van allerlei werk, voordrachten en
meespelen in hoorspelen, van alles.
Vindt U het prettig?
Ik vind het heerlijk.
Zal het U niet afvallen dat acteeren voor
de microfoon zonder de stimulans van het
contact met de zaal?
Tjapeinzend kijkt de jonge actrice
voor zich uit.
Het is niet hetzelfdemaar, besluit zij
opgewekt, ik heb de vrijheid om geduren
de mijn contract ook tooneel te spelen.
Bon sang ne peut mentir. U zult na
tuurlijk terug verlangen naar de planken,
voorspellen wij.
Wie weet
En vertelt U nu eens, vragen wij en het
is niet alleen journalistieke weetgierigheid,
maar echte vrouwelijke nieuwsgierigheid
die ons dit doet vragen hoe gaat dat nu
eigenlijk met die tooneelkleeren? Krijgt U
die of moet U daar zelf voor zorgen?
Daar moeten wij zelf voor zorgen, alleen
bij ouderwetsche costuumstukken niet.
En dan vertelt mevrouw Bouwmeester
op de haar eigen levendige wijze hoe eens
een jong acteur, die 'n Engelsche lord
moest voorstellen, een rok, hooge hoed en
alles wat verder by de avondkleeding van
een goed gekleed man behoort, od afbeta
ling had aangeschaft. Twee rokoverhem-
den bezat hy. Het eene deed dienst op de
planken, terwyl het andere gewasschen
werd. En toen, o schrik, hield plots de uit
betaling der gages op en toen weigerde de
waschvrouw die gezien hare vele too-
neelklanten uitstekend op de hoogte was
de aflevering van het schoone hemd.
Hoe de jonge man in kwestie zich uit
deze calamiteit gered heeft, kregen wij niet
te hooren, maar zooiets doet je toch even
peinzend stilstaan bij de moed en de durf
van jonge menschen die een zoo onzeker
beroep met zoo groote ijver en toewijding
vervullen.
Enne vragen wij, als U nu eens een
heel mooi zomercomplet heeft of een mooie
gekleede japon en U moet uit, trekt U dat
dan aan? Vroeger kon men de echte too
neelkleeren immers niet in het dagelijk$ch
leven dragen, maar nu men zulke „echte"
dingen op de planken draagt, lijkt het zoo
zonde om die renteloos in de kast te laten
hangen, als men ze goed gebruiken kan.
Ja en toch moet dat. Verbeeld U eens,
dat ik een ongelukje had met een japon en
ik zou er des avonds in moeten optreden!
Maar als het stuk dan van het reper
toire is
Dan is meestal de japon uit de mode!
En dan komen wij weer met een andere
vraag: leert U gemakkelijk van buiten?
Ja, klinkt het volmondig Ik behoef nooit
echt te blokken. Een rol, en vooral een rol,
die mij veel zegt, is feitelijk zoo lang ik er
mee bezig ben nooit uit mijn gedachten.
Die rol leeft in mij, ik sta er mee op en ik
slaap er mee in. Toen ik eens een Zeedijk
type moest uitbeelden, vond ik mijzelf op
een goeden dag opeens op de Zeedijk.
En ik was heelemaal niet van plan om
daar heen te gaan. Mijn onderbewustzijn
moet mij er heen hebben gebracht.
Tot slot nog een gewetensvraag me
vrouw: wat is er waar van de bewering,
dat er achter de schermen zooveel haat en
ny'd, zooveel jaloezie en kwaaddwilligheid
leeft. Is dat overdreven of is het heusch
waar?
Het is helaas waar, antwoordt onze
zegsvrouw. De jalouzie en de naijver om
een iets betere pers, om een rol van meer
beteekenis, om een kans op grootere popu
lariteit is heusch niet denkbeeldig. Het is
niet te gelooven, waartoe beroepsnayver
vrouwen kan brengen. Maar, haast zij
zich er bij te voegen, er zijn ook hartelijke
lieve collega's.
Dat zijn dan zeker diegenen, die geen
concurrentie te duchten hebben! merken
wij venijnig op.
Dogi Rugani lacht. In alle beroepen is
naijver, maar bij het tooneel leidt het er
zoo vanzelf toe. Het is niet alleen óf je
intellect, of je uiterlijk, óf je maatschap
pelijke gesteldheid, die er aan te pas
komen, maar het gaat altijd om den ge-
heelen mensch en dan een verontschul
digend handgebaar voltooit de zirt.
Onze blikken zwerven door de gezellige
kamer
Is het niet wel eens moeilijk om in zoo'n
artiestenhuishouden goede hulp te krijgen?
Wij hebben een engel van een dienst
bode, klinkt het enthousiast, al vjjf jaar
dezelfde. Zij kan nu nooit meer by anderen
dienen.
Waarom niet?
Och, ze is net zoo gek als ik geworden, zij
snapt je met een half woord. Zij heeft zich
volkomen aangepast. Zij zou niet anders
meer willen!
Opeens valt me iets in.
Heeft U zoo vragen wij, buiten het too
neel en buiten Uw gezin nog veel andere
belangen of is daar geen tijd voor?
O ja, klinkt het opgewekt ik ben fel
pacifiste. Ik ben lid van het Amsterdam-
sche Bestuur van den Internationalen
Vrouwenbond voor Vrede en Vrijheid. Ik
ben lid van E.D.D. en verdei ligt de be
langstelling van mijn man en my op
theologisch en sociaal gebied.
En dan nemen wij afscheid van Dogi
Rugani en wij nemen den indruk mede
van een gelukkige jonge werkende vrouw,
een vrouw met rijke gaven van hoofd en
hart, een vrouw, die iets te geven heeft,
een vrouw met een warm levend tempera
ment en een sprankelende geest, die met
ernst en toewijding haar lang niet gemak
kelijke dubbele taak vervult.
AMY GROSKAMP TEN HAVE.
emeentecadeH
De raad vergaderde Donderdag v.m. 10
uur.
By de opening der vergadering herdacht
de voorzitter het overleden raadslid, den
beer Berkhout. Deze heeft zich gekenmerkt
als een raadslid, dat de onderlinge vrede
wenschte en een ware plichtsbetrachting aan
den dag legde.
Besproken werd de gemeenschappelijke
regeling voor toelating van leerlingen op de
openbare lagere school te Driehuizen. De
bydrage is thans 15 per leerling per jaar.
B. en W. achtten dit te hoog en stelden voor
10 per jaar en per leerling te verleenen.
De gemeenteraad van Zuid- en Noord-Scher
mer moet hierover nog vergaderen, zoodat
de uitslag moet worden afgewacht. Het
voorstel van B. en W. werd met algemecne
stemmen aangenomen.
Ingekomen was een circulaire van de
commissie voor voor- en nazorg voor gees
tesziekten in N.-Holland. De uitvoerige cir-
U zuil geen last hebben
van „zenuwen", indien U
'n "AKKERTJE" neemll
culaire werd door den voorzitter voorge
lezen. Er zouden in N.-Holland komen 4
districten, n.L Alkmaar, Haarlem, Zaandam
en Hilversum. De gemeente Akersloot zal
worden ingedeeld bij het district Alkmaar.
De kosten bedragen 2 <4 ct. per inwoner per
jaar, dus ongeveer 50. Gezien het groote
nut dat hierin is gelegen voor de gemeente
en Burgerl. Armbestuur werd met alge-
rneene stemmen besloten hiertoe toe te tre
den. De voorzitter deelde mede, dat wan
neer het Vryw. Brandweerkorps haar jaar
vergadering of tusschentydsche vergaderin
gen houdt of zooals eerdaags haar tienjarig
bestaan er geen geld in kas is om de leder,
een verversching aan te bieden. Daarom
stelden B. en W. voor om hiervoor 25 be
schikbaar te stellen. Is de toestand van de
kas van dien aard, dat er geen behoefte aan
bestaat, dan wordt de bijdrage niet ver
leend. Alzoo besloten.
Voorstel B. en W. tot verkoop van het
G.E.B. aan de provincie. Den vorigen keer
is deze aangelegenheid aangehouden, omdat
de raad er niet mee accoord kon gaan. dat
na 1 Jan. 1943 art. 5 van het overnemings
contract (verhooging met 5 ct. per K.W.U.)
zou worden toegepast.
Na voortgezette onderhandelingen door
B. en W. is bericht ingekomen, dat de tarie
ven voor de afnemers van Akersloot gelijk
blijven bij G.E.B. en P.E.N. onder voorbe
houd, dat wanneer de provincie er toe komt
de tarieven binnen 10 jaar te verlagen, de
gebruikers hiervan niet zouden profiteeren.
Zouden echter in dit tijdvak tengevolge van
bijzondere economische omstandigheden de
tarieven zooals die algemeen geldend zijn
voor de provincie een verhooging moeten
ondergaan, zoo zullen de tarieven in dezelf
de mate in deze gemeente verhoogd worden.
De vastrechttarieven blijven alsdan onge
wijzigd. B. en W. meenden op deze voor
waarden te moeten ingaan alsmede met de
gemaakte wijzigingen. Met algemeene stem
men werd besloten het bedrijf aan de pro
vincie te verkoopen. De heer Groot, wethou
der, wilde niet tegen stemmen, dankte den
voorzitter voor de vele bemoeiingen in deze
zaak. Het speet hem, dat de 3 groote boer
derijen aan den Zuid- en Oostdijk van de
Schermer benevens de andere kleinere wo
ningen niet aangesloten kunnen worden, te
meer daar de heer M. J. Groot bij de oprich
ting van het net in de Schenner, toen hij
aan de Zuidervaart woonde, een flinke bij
drage heeft moeten verleenen. De voorzitter:
er is al eens een berekening gemaakt, van
uit den Kogerpolder en vanuit Graft, maar
de aanlegkosten zyn f 6000, dus dat is nooit
rendeerend. Wij zullen nog eens nagaan, wat
wij hieraan kunnen doen.
Rondvraag.
De heer Schut vroeg, hoe het staat met
den weg AkerslootUitgeest. De voorzitter:
officieel is mij hier van nog niets bekend.
Iedere gemeente behandelt deze zaak op
zich zelf in overleg met het Hoogheemraad
schap N.H. Noorderkwartier. De volgende
vergadering is er misschien meer van mede
te deelen.
De heer Schouten: Als nu de werkver
schaffing wordt stopgezet, hoe gaat het dan
verder met de menschen. De voorzitter: 20
menschen kunnen er in zorg blijven. De
heer Groot besprak den toestand aan het
Schouw. Det melkwagen van Sengers, die er
dagelijks over gaat, is veel te zwaar. Het
pont gaat er onherroepelijk aan. Hier moe
ten maatregelen genomen worden. De voor
zitter: wij zullen deze zaak nagaan.
Spott
Alléén 2de handsch goederen.
35 ct. p. 5 regels, uitsluitend a contant.
Op Zondag 19 Juni zal in het Colom-
besstadion te Parijs de finale worden ge
speeld van de wereldkampioenschappen
tusschen Italië en Hongarije, ;en Euro-
peesche eindstrijd dus, daar Brazilië er
in Marseille niet in is geslaagd van de
titelhouders te wihnen, terwyl Zweden
te Parijs roemloos in den anderen hal
ven eindstrijd tegen de Hongaren ten
onder ging.
De ontmoeting tusschen Hongarije en
Zweden zal niet lang in onze herinnering
blijven voortleven, daarvoor was het karak
ter van den strijd te eenzijdig. Trouwens, de
cijfers, 51, duiden voldoende op het groote
overwicht der Hongaren. Den objectieven
toeschouwer zou het geenszins hebben ver
wonderd, indien de Hongaarsche ploeg het
tot dubbele cijfers zou hebben gebracht: zij
hebben er anders wel kansen genoeg voor
gehad. Indien men dan voorts nog bedenkt,
dat Zweden nog geluk heeft gehad, daar
enkele malen voor den doelverdediger on
houdbare schoten tegen lat en paal terecht
kwamen, zal het wel duidelijk zijn, dat de
Hongaren een klasse beter speelden dan hun
tegenstanders, die wel wat al te gemakke
lijk in de halve finale zijn terecht gekomen.
Dit laatste is nog steeds een gevolg van die
ongelukkige vroege loting, waartegen 't F.I.
F.A.-bestuurslid de heer Lotsy, zich destijds
zoo krachtig verzet heeft en waarvan men
nu de wrange vruchten plukt. Hongarije
heeft een gemakkelijke zege behaald op
Nederlandsch-Indië die cijfers 60 ste
ken toch zoo gek niet af bij de 51 van Zwe
den kreeg vervolgens een vermoeide
Zwitsersche ploeg tegenover zich in den
kwarteindstrijd en behoefden zich in de de
mifinale in het geheel niet in te spannen of
reserve-krachten aan te spreken om een
groote zege op Zweden te behalen. Zweden
demonstreerde dezen avond in het Pare des
Princes, waar een 20.000 toeschouwers waren
tezamen gekomen, een wel wat al te primi
tief spelletje voetbal, dat zoowel in opzet als
in uitvoering zoo doorzichtig was, dat de
Hongaren weinig moeite hadden, hun tegen
standers in bedwang te houden.
Over den wedstrijd tusschen Hongarije en
Zweden kunnen wij verder kort zyn.
Het begin was verrassend. Na anderhalve
minuut hadden de Zweden de leiding.
Hongarije, geprikkeld door dezen tegen
stand, ging toen onmiddellijk sterk in den
aanval. Het duurde nog 20 minuten, voor en
aleer de Hongaren er in slaagden, den ge
lijkmaker te scoren. Bij een algemeenen aan
val, in hoog tempo uitgevoerd, kopte Szen-
geller vlak voor doel tusschen enkele Zwe
den door laag in.
Van dat moment af kwamen de Zweden
er eigenlijk niet meer aan te pas.
Nadat de Hongaarsche voorhoede nog en
kele eenvoudige kansen gemist had, gaf Tit-
kos een tiental minuten voor de rust zijn
land de leiding en even daarna maakte Szen-
geller, die zich als de beste schutter ontpop
te, er 31 van. Met dezen stand ging de
rust in.
In de tweede helft bleek al spoedig, dat de
Zweden het tempo niet meer konden bijhou
den. Steeds grooter werd de Hongaarsche
meerderheid.
Sarosi kopte uit een voorzet van Sas den
bal in het net. Vervolgens kon Szengeller er
41 van maken. Het werd nu een beetje
showvoetbal van de Hongaren, dat natuur
lijk niet productief meer was. Zoo kwam hel
einde van dezen halven eindstrijd met een
verdiende 51-overwinning voor de Honga
ren.
Italië wint van Brazilië.
Het is een spannende halve eindstrijd ge
worden tusschen Italië en Brazilië, een ont
moeting, waarbij 30.000 toeschouwers tegen
woordig waren en welke op volkomen ver
diende wijze met 21 door Italië is gewon
nen.
Brazilië was sterk gehandicapt door het
feit, dat de midvoor Leonidas, wegens een
dijbeenblessure niet kon meespelen.
Brazilië heeft overigens zeer veel te dan
ken aan zyn doelverdediger. Schitterend
heeft Wal ter zich geweerd, vooral in de
eerste helft, toen hij er een aantal, op het
oog onhoudbare schoten, van Piola, met veel
bravoure er uit hield.
Over den wedstrijd het volgende: In de
eerste helft werd er niet gescoord. Verschei
dene kansen hadden beide teams gekregen
om hun land de leiding te geven en vooral
voor de rust stond het spelpeil op groote
hoogte.
De tweede helft was nog geen kwartier
oud, toen Ferrari uit een voorzet van Meaz-
za keurig inschoot. Het spel kreeg na dit
doelpunt plotseling een veel ruwer karak
ter en de scheidsrechter was genoodzaakt
een strafschop toe te kennen aan Italië we
gens unfair spel van den Braziliaanschen
back Domingo. Meazza schoot het leder on
houdbaar in.
Met nog een half uur te spelen, leidde
Italië met 20.
Het laatste gedeelte van den stryd had
echter een zeer onsportief verloop. Vooral
Domingo ging zich nogal eens te buiten en
toen Lopex er in slaagde een tegenpunt te
scoren en de spanning volop was terugge
keerd, had de heer Wütthrich de grootste
moeite den wedstrijd tot een behoorlijk ein
de te brengen. Domingo en Piola zaten el
kaar voortdurend in de haren en zelfs #het
publiek bemoeide zich er mede.
Gescoord werd er niet meer, zoodat Italië
ten slotte een verdiende 21-overwinning
behaalde.
DE INDISCHE SPELERS IN ALKMAAR.
Gisteren heeft de Indische ploeg, die een
trip door Nederland aangeboden kreeg door
den K. N. V. B., Alkmaar bezocht.
Wel was het de bedoeling, om vandaag op
de kaasmarkt te komen, maar de spelers
vertrokken hedenmorgen naar Parijs, waar
zy de finale der wereldkampioenschappen
zullen bijwonen.
In Alkmaar heeft het gezelschap o.a. het
kaaspakhuis der firma Henneman bezocht en
onder leiding van de V. V. V. een gedeelte
van oud-Alkmaar bezichtigd. Het noenmaal
werd daarna in het restaurant Het Centrum
gebruikt.
De Indische voetballers waren Woensdag
al op reis gegaan. Eerst werd Twente bezocht
en vervolgens naar Friesland gereden. In
Leeuwarden werd de nacht doorgebracht.
Donderdagmorgen hebben de spelers eerst
nog genoten van de watersport in Grouw,
vervolgens den Afsluitdijk bewonderd en
tenslotte arriveerde het gezelschap in
Alkmaar.
In den loop van den middag vertrok men
weer en via Volendam, Amsterdam en
Haarlem werd den Haag weer bereikt.
Voor de menschen van de tropen moet het
wel een onvergetelijke trip zijn geweest.
ALKMAAR I—Q. S. C. I 3—4.
Een eervolle nederlaag tegen de nieuwe
3e klasser was het resultaat van den wed
strijd van gisteravond.
Alkmaar verscheen met een invaller voor
v. d. Wissel en overigens in de opstelling van
de vorige week. Q. S. C. was volledig.
Alkmaar begon in een heel wat langzamer
tempo dan wij van haar gewend zijn, waar
van Q. S. C. dankbaar gebruik maakte om
het spel direct in handen te nemen.
De Alkmaarsche achterhoede moest er dan
ook al direct aan te pas komen; en het
bleek al spoedig, dat het achter niet geheel
en al klopte.
Uit een voorzet van links schoot de
Q. S. C.-midvoor dan ook al spoedig on
houdbaar in.
Dit maakte Alkmaar echter meteen los
en direct was zij in den aanval en de
Q. S C.-achterhoede kreeg het een tydje
zwaar te verantwoorden. Er werd door de
Alkmaar-voorhoede flink geschoten, en
Dekker zag weldra kans den gelijkmaker te
scoren. Dit was Alkmaar blijkbaar echter
nog niet genoeg, want zij bleef in den aan
val en opnieuw zag Dekker kans te scoren
(2—1
De Alkmaar-voorsprong was echter maar
van korten duur. Direct na den aftrap een
Q. S. C.-aanval, even een verkeerd be
grijpen in de Alkmaar-achterhoede en het
was 22.
Ook na de rust is het spel vrijwel gelijk
opgegaan. Wel zag Q. S. C.kans nog twee
doelpunten te scoren tegen Alkmaar slechts
één door Schoonhoven, doch de Q. S. C.-
achterhoede heeft hier heel wat voor
moeten verwerken.
Het tempo in het Alkmaar-elftal werd
dezen wedstrijd te veel gedrukt, doordat
men te lang met den bal liep, inplaats van
deze ineens te spelen.
De leiding was bij scheidsrechter Geer
vliet ook thans in goede handen.
Van de deze week gepubliceerden serie
wedstrijden vindt de wedstrijd Alkmaar 2—
Al km. Boys 3 Zondag a.s. geen doorgang.
BEKERFINALE JONG-HOLLAND—P. S.
Voor de tweede maal trekt J.-H. naar
Krommenie om P. S. partij te geven. De
vorige week eindigde de ontmoeting onbe
slist 11. Wat zal het nu morgenmiddag
worden? J.-H. zal volledig in het veld ver
schijnen, terwijl vorige week met 2 inval
lers gespeeld werd.
De opstelling is:
H. de Waard
W. H. Jansen F. G. ter Horst
J. Stam B. Tenkink J. de Jonge
P. Kuiper O. Hartog J. Tesselaar
J. Kuiper C. v. Westrienen
3. Toen Lange Jan langs het hek liep te zoeken naar
een plekje om er over te klimmen, kwam Sambo aan en
dacht: „Wacht, jou heb ik in de gaten" en meteen blies
hen. Wat gebeurde er toen? Lange Jan schrok, maar
merkte meteen dat Sambo hem iets in de oren had ge
spoten, waardoor hy de dierentaal kon verstaan.
4. Ineens dacht Lange Jan: „Wat hoor ik nu?" Tot zijn
schrikt merkte hij, dat zijn oren gegroeid waren. En
dan wat was dathij hoorde Sambo zeggen: „Jan
laat je vriend morgen maar hier komen, dan zal ik hem
met mijn slurf over het hek tillen".
