Jiackt&ecichtw Indische bricvPt] Plechtige opening van de zitting wan den Volksraad De Volksraad heeft op publicitBitsgebied een belangrijke taak. DERDE BLAD. mooisten pion te laten ontfutselen. Hierna werd het moeilijk voor hem alhoewel hij nog steeds de beste kansen had. Na het af breken verzuimde Mulder den juisten zet en kon tengevolge hiervan de partij niet meer houden. Landau won hierna gemak kelijk. Fontein verdedigde zich tegen De Groot tnet de drakenvariant van de Siciliaanschen partij. De witspeler stelde zich hiertegen goed op en concentreerde alle figuren op den zwakken d-pion, die op den duur vallen moest. Fontein kreeg nog eenige tegenkan- sen in zijn twee loopers, doch lang kon hij deze niet handhaven. De Groot verschafte zich twee verbonden vrijpionnen op den damesvleugel, en toen de promotie niet te verhinderen was, gaf Fontein zich gewon nen. Turnen. GYMNASTIEKVEREENIGING TURNLUST. Gisteren maakte Turnlust met de adspi- ranten der vereeniging een uitstapje naar Wijk aan Zee. Om kwart over acht 's morgens werd op de Paardenmarkt verzameld en marcheerde de stoet van pl.m. 150 kinderen met vlag gen voorop naar het station. Hoewel het weer zich niet gunstig liet aanzien, was toch de stemming er bij de kinderen al heel gauw in. Van het station Beverwijk werd langs ds Zeeweg naar Wijk aan Zee gewandeld, waar in hotel de Boer de eerste verver- sching werd gebruikt, waarna het strand werd opgezocht. Aanvankelijk was het op het strand vrij gJhr, doch al spoedig kwam een vriende lijk zonnetje koesterend door de wolken en was de echte strandpret spoedig in vollen gang. De kinderen genoten volop, niet in het minst van de vele medegebrachte versna peringen, welke voorraad schier onuitput telijk was. Om ongeveer 3 uur werd de terugtocht naar hotel de Boer ondernomen, waar weer een verversching werd gebruikt, waarna onder het zingen van taUooze liedjes en versjes, in kalm tempo door het bosch en de duinen naar hotel Kennemerland werd gewandeld, waar de laatste verversching werd genoten. Van het station Beverwijk vertrok het gezelschap naar Alkmaar, waar aan het station reeds vele ouders hun kinderen stonden op te wachten. Hier leverde Turnlust de kinderen echter nog niet af, want eerst werd nog met vlag gen en tamboers voorop naar de Paarden markt gewandeld, waar de stoet werd ont bonden. Geen wanklank of ongeval is er den ge- heelen dag geweest, zoodat dit uitstapje een prachtige dag voor de kinderen en gelei ders is geweest en een mooie propaganda voor Turnlust. Zwemmen 1 K.M. WEDSTRIJD VAN „DE HAM". Aan de door „de Ham" uitgeschreven 1 K.M.-wedstrijd, die Zaterdagmiddag ver- zwommen werd in de Nauernasche vaart te Krommenie, werd ook door enkele D.A.W.- leden deelgenomen. By de heeren hadden 35 zwemmers inge schreven. Mays werd hier vierde achter van Hinte (Het Zwet), Oostveen (Neptunus) en Boot (Nereus). Vogtschmidt werd twaalfde. Bij de dames eindigde mej. Bakker (Het Zwet) als eerste. Paardensport. DRAVERIJEN TE GRONINGEN. Calumet Clarify kampioen van Nederland. Voor een bevredigend aantal toeschou wers zyn Zondag in het Stadspark te Gro ningen draverijen gehouden. Het belangrijke nummer was het langebaankampioenschap van Nederland over een afstand van 2000 m. Het paard Calumet Clarify van den heer Sanders won beide heats en verwierf den titel dus op ondubbelzinnige wijze. De uitslagen luiden: Kampioenschap van Nederland op de lange baan over 2000 m., eerste heat: 1 Calumet Clarify (2000 m.) eigenaar van der Sande, K. M. tyd 1 min. 25 3/4 sec. 2. Hannover Peters ((2000 m.) eigenaar van Dam, K.M. tijd 1 min. 25 7/10 sec. 3. Zus Braun (1960 m.) eigenaar van der Sande, gediskwalificeerd. Tweede en beslissende heat: 1. Calumet Clarify (2000 m.) eigenaar van der Sande, K.M. tijd 1 min. 26 7/10 sec. 2. Hannover Peters (2000 m.) eigenaar van Dam, K.M. tijd 1 min. 27 1/10 sec. 3. Whim (2000 m.) eigenaar stal Good Luck, K.M. tijd 1 min. 27 1/5 sec. WEDSTRIJDEN TE BINNENWIJZEND. De Zondag te Binnenwyzend gehouden draverij op de 325 meter had den volgen den uitslag: 1. Maya Toddington (315), eig. mevr. Arbous, Amsterdam, ber. J. v. Leeu wen Sr.; 2. Xiphias (315), eig. en ber. Joh. v. Twisk, Beemster; 3. Welkom (310), eig. M. J. Kout, Amsterdam, ber. K. Schreuder; 4 Fatima (325), eig. J. Haan, Wijdewormer, ber. Jb. Haan. Honden NATIONALE WINDHONDENRENNEN TE HEILOO. De groote nationale windhondenrennen, welke Zondagmiddag op het sportterrein van den heer J. van Gemeren plaats hadden, wa ren druk bezocht. Deze rennen waren uitge schreven door de Alkm. Windhondenrenver- eeniging ter gelegenheid van de opening van de eerste vaste windhondenrenbaan te Heiloo. Niet minder dan 22 honden kampten mee in den wedstrijd no. 1 en wel uit Alkmaar, 't Zand, den Haag, Schagen, Monster, Rijs wijk en Heiloo. De eerste prijs werd behaald door Armin van de Kaasstad, eigenaar G. Hackman te Alkmaar, de tweede prijs door Breau van M. P. Nigten te Rijswijk en de derde prijs door Pepieta van G. Verdouw te den Haag. In wedstrijd no. 2 (whippets, alleen vlak ke baan), werd de eerste prijs behaald door King Speed van H. Wories te den Haag, de tweede prijs door Lover van J. M. Ancher te den Haag en de derde prijs door Jimmy Quitewell van J. van Wijk, eveneens te den Haag. In den wedstrijd no. 3 (greyhounds klasse A) werd de eerste prijs behaald door Briton van Arendsdonk van J. Poortman te Mon ster, de tweede prijs door Lash Dash van J. J. Wories te den Haag en de derde prijs door Costa Milona van M. P. Wynvoord te den Haag. De wedstrijd no. 5 (greyhounds, hinder- baan, klasse B) had, door het groote aantal honden (22) aller belangstelling. De eerste prijs werd behaald door Arthur van de Kaasstad van H. IJspeert te Alkmaar, de tweede prijs door Maxim van G. v. d. Molen te Schagen en de derde prijs door Boedha van de Kaasstad van H. J. Lizé te Heiloo. De wedstrijd no. 55 (greyhounds, hinder- nisbaan) had niet minder belangstelling. De eerste prijs werd behaald door Lash Dash van J. J. Wories te den Haag. de tweede prijs door Briton van Arendsdonk van J. Poort man te Monster en de derde prijs door Costa Milona van M. P. Wynvord te den Haag. De snelste tijd van den dag werd gemaakt door Lash Dash, in den wedstrijd van grey hounds in klasse A; tijd 21.3 sec. De snelste hond in klasse B was Armin van de Kaas stad in 21.9 sec. Omstreeks 6 uur was de wedstrijd, welke zich kenmerkte door groote belangstelling (een belangstelling die verklaarbaar was door de groote deelname en bekende hon den) geëindigd. De prijzen (voor de eerste prijzen bekers, medailles en andere waarde volle prijzen) werden uitgereikt door den heer J. L. J. J. Harms, secretaris van den Raad van Beheer. Hij bracht dank aan al len die meewerkten om den dag te doen sla gen en wekte op tot aanmelding. Wilt ge, al dus spr., mee belangstelling toonen voor deze mooie sport, blijft dan niet aan de lijn staan, doch geeft u op voor als lid bij den secretaris, den heer Wortel te Alkmaar. De wedstrijden verliepen over het geheel zeer regelmatig. Een paar keer moest een race opnieuw worden gehouden, omdat één der deelnemende honden halverwege was te ruggekeerd. Een enkelen keer werd een hond gedisqualificeerd. Het trok veler aan dacht, dat Arthur van de Kaasstad, die in de hindernisbaan den eersten prijs behaal de, het in de finale vlakke baan greyhounds rxiet verder kon brengen dan de vierde plaats. Men meende dit te moeten wijten aan den deelnemenden hond no. 10, die in deze race wat hinderlijk rende, ofschoon de jury dit blijkbaar niet zóó ernstig opnam om het dier te disqualificeeren. Boksen. SCHMELING WEER IN DUITSCHLAND. Zaterdag is met de „Bremen" te Bremer haven de Duitsche zwaargewichtkampioen, Max Schmeling, die onlangs te New York in den strijd om het wereldkampioenschap tegen Joe Louis zulk een sensationeele ne derlaag leed, aangekomen. Aan de kade, in de koude en triestige weer, wachtten zijn moeder en mevr. Anny SchmelingOndra. Ook gedurende den overtocht heeft Schmeling het bed niet kunnen verlaten. Direct vanuit Bremerhaven bracht een sneltrein Schmeling naar Berlijn, waar hij zich onder medische behandeling zal stel len. De trein kwam een half uur eerder binnen, dan bekend gemaakt was, zoodat vrijwel niemand aanwezig was. H.L.O.-ERS WANDELEN. „Die maanwandeling is Zaterdagavond zeker niet doorgegaan?" Die vraag klonk gister en vandaag meer dan eens onder H.L.O.-ers of H.L.O.-belangstellenden. En als de H.L.O.-er, die wél present was ge weest, antwoordde, dat wy wel degelijk ge wandeld hebben, dan ging er een vinger veelbeteekenend naar een voorhoofd of we! er werd de zucht geslaakt: „Was ik dan toch maar gegaan!" Dat hing van den aard van den persoon in kwestie af. Ja, wij hebben gewandeld! En, al was de maan zoek (maar regen en wind niet) wij hebben genoten Wij hebben gewandeld langs geurend naaldhout en vochtig mos, wij heb ben ons laten doorwaaien en de zilte zee lucht ingeademd; wij hebben genoten van wilde wolkenluchten, van de scherpe af scheiding tusschen lichte lucht en grauwe, bijna zwarte regenwolken. Wij hebben de duintoppen als besneeeuwd af zien steken tegen dat grauwe gordijn en wij hebben in bewondering gestaan voor de helwitte schuimranden op de wilde golven van de zwarte zee. Machtig waren de volle cumulus-wolken, dreigend de grauwe nimbus, waartusschen de ondergaande zon een roode gloed toover- de of waaraan die zelfde zon glanzend gou den randen vormde. Maar wij waren niet bang. Daar moet je H.L.O.-er voor zijn, daar moet je die speciale H.L.O.-sfeer voor ken nen. Langs het breede, vlakke strand heb ben wij gewandeld, en natuurlijk gezongen. Scholeksters en groote vluchten zeemeeuwen en vischdiefjes hebben ons fluitend en krij- schend begeleid. Totdat wij, zonder de zonsondergang ge zien te hebben en slechts af en toe een bleeke wazige maan, by paal 29 de duinen in zwenkten. Kort daarop overviel ons de eerste regenbui in de openlucht, doch een forsche bremstruik, hangend over een gaas haag, bracht beschutting aan alle tippelaars en dat waren er, schrik niet, liefst 29, als wij den H.L.O.O-leider, die natuurlijk ook weer van de party was, meetellen. Wy zijn niet naar de Ijsbeer geweest; de maanlooze nacht zou weinig bekoring ge bracht hebben. Als een lange karavaan zijn wij achter elkaar dwars door de Mariavlak- te getrokken, langs het duinruggetje: een lange ry van donkere silhouetten en lichte schimmen. Totdat wy, doelbewust, op het fietspad bij de Julianalaan uitkwamen. Toen duurde het niet meer lang, of de heele troep zat nog voor sluiting in Duinvermaak. Op dat laatste stukje hebben wij even mogen proeven, wat het is: dat zachte maanlicht op de ranke dennenstammetjes en den golven- den mosgrond. En allen zijn ,t er ovei eens: Dat doen wij nog eens, dat doen wij over, als de maan weer vol is en ook werkelijk schijnt! %mst £H Wetenschap ALLE VAN WIJHE—SMEDING UITGEDRAGEN. Een rouwdienst in Vught. Zaterdagmiddag is de schrijfster Alie Smeding, echtgenoote van ds. M. C. van Wijhe, predikant te Vught, naar haar laatste rustplaats gebracht op de Algemeene Be graafplaats te Utrecht. Tevoren is des morgens te half elf te Vught een plechtige rouwdienst gehouden, waarbij de belangstelling zeer groot was. Van de pastorie werd het stoffelijk overschot per auto naar de kerk der Ned. Herv. Ge meente overgebracht. Hier werd de baar met een dertigtal kransen bedekt. Bij den rouwdienst waren, behalve familie leden, onder meer aanwezig de burgemees ter van Vught, mr, H. Loeff, de kerkeraad van de Ned. Herv. Gemeente te Vught, een deputatie van het kerkbestuur der Ned. Herv. Gemeente uit Purmerend, de vroegere standplaats van ds. van Wijhe, de heer en mevrouw W. van Beuningen en tal van predikanten uit de omgeving. Ds. van Wijhe leidde persoonlijk de litur gie van den rouwdienst, de organist, de heer Meulbroek, speelde treurmuziek van Bach en Beethoven. Ds. van Wijhe hield een rede, waarin hij zijn echtgenoote herdacht als een goede Christin en haar verdiensten als schrijfster releveerde. Hij besloot met het spreken van een woord van troost. Na afloop is het stoffelijk overschot per auto naar Utrecht vervoerd. De begrafenis te Utrecht. Men schrijft daarover uit Utrecht aan het Hbld.: Fel en onstuimig, als het innerlijk leven, is ook Alie van WijheSmedings uitvaart geweest. Storm en regen hebben haar op haar laatsten gang naar de Tweede Alge meene Begraafplaats te Utrecht vergezeld, waar de stoet tegen half twee aankwam. Inmiddels hadden zich hier vele vrienden en collega's van de overledene verzameld. Wij merkten op mevrouw Anna van Gogh Kaulbach, Marga Kloos, Jeanette Molsber- gen en den Utrechtschen wethouder, den heer H. Ploeg Jr. Toen de baar, die door een schat van witte bloemen was gedekt, de aula was ingedra gen, trad als eerste spreker de heer Smeding uit Rotterdam, een broer van de overledene, naar voren. Eerst dankte hij zijn zwager ds. van Wijhe voor de groote liefde, die hij zijn zuster had geschonken en voor de vrijheid, die boeken te schrijven, welke zy voor God en haar ge weten wist te moeten geven. Daarna braoht hy dank aan Jo Witteveen uit Purmerend, een vertrouwde vriendin, die zijn zuster ook gedurende haar ziekte zoozeer heeft opge beurd en getroost. Veel heeft deze vriendin bijgedragen voor de totstandkoming van het laatste boek van Alie van Wijhe: „De Brug genbouwer", het boek dat haar hart had. Ook mevrouw van Beuningen uit Vught dankte spreker uit het diepst van zijn hart voor alles wat zij voor zijn zuster is geweest. Het was geen wonder, dat beiden, die de Oxfordgedachte voorstonden, elkaar in het kleine plaatsje hebben leeren kennen en waardeeren. Voorts werden de directrice van het ziekenhuis als ook de doktoren, de vele vrienden en bekenden in het dankwoord van den heer Smeding betrokken. Ook voor de groote toewijding der parochianen, waar van er velen naar Utrecht waren gekomen, zegde spreker dank. Vervolgens sprak de heer Smeding over zijn zuster als romancière. Hij wilde elk on aangenaam woord vermijden en daarom alleen aan die critici denken, die opbouwend werk hebben verricht. Mijn zuster zei spr. was een sterke individualiste, en daaraan is het te danken, dat zij alle levenswaarden, die in de boeken worden verdedigd, voor haar rekening kon nemen. Het boek „Bruggenbouwer" is in vrome toewijding geschreven. Mijn zuster is geweest een schrijfster van diepe mensche- lykheid. Voor spreker is zij niet gestorven. Zij heeft veel moois aan haar familie geschon ken. Zij wist dat zy haar talent van God had ontvangen. Als spreker zelf schrijverstalenten bezat, zou hij een boek willen schrijven: „De ont moetingen van Alie van Wyhe-Smeding". Dan zouden er wel onaangename dingen ge zegd moeten worden, maar ook tal van mooie. „Mijn zuster wist, dat ze sterven ging", zei spr. Zij had hem gevraagd haar de waarheid te zeggen en spreker had dit gedaan. Zij wist ook, dat zij haar Heer en God zou ont moeten. Dit is de mooiste ontmoeting, die zy zou hebben. Vervolgens spraken eenige goede vrienden uit Vught woorden van warmen dank voor de genegenheid en gastvrijheid die zij bij mevrouw van Wijhe-Smeding hadden ge noten. Ten slotte sprak ds. van Wijhe. „God heeft door mijn vrouw zegen ge bracht", zoo zeide hij. „Zelf zou ze de eerste zijn om te zeggen: Dank mij niet, want al het goede waar voor je me zou kunnen dan ken is genade van God. Haar heele leven en sterven is willen zijn de prediking van dat eene Evangelie, het eenige, dat er is, Jezus Christus en die gekruisigd. Ten slotte ging ds. van Wijhe voor in gebed. Velen waren diep ontroerd toen zij daar op achter de baar het stoffelijk overschot naar de laatste rustplaats op het kerkhof vergezelden, waar bloemen in het graf wer den gestrooid. DE VEEMARKT. ALKMAAR, 11 Juli 1938. Op de heden gehouden veemarkt waren aanvoer en prij zen als volgt: 3 Paarden, prijs niet geno teerd; 77 Vette koeien 140f 270, handel redelijk; 19 Vette kalveren 60—85, 60— 9b cent per K.G.; 83 Nuchtere kalveren (slacht) 8=—/ 18; 15 Vette schapen 22— 26; 210 Vette varkens 5457 cent per K.G. Handel vlug. DE AMSTERDAMSCHE VEEMARKT. AMSTERDAM, 11 Juli 1938. Op de heden gehouden veemarkt waren aanvoer en pry- De plechtige opening van de nieuwe zitting van den Volksraad, door den Land voogd, had ditmaal een bijzondere betee- kenis doordat tevens het 20-jarig bestaan van den Volksraad viel te herdenken. En dat bracht onze „Prinsjesdag" tevens uit de ambtelijke sfeer, in zooverre, dat er onder het publiek wat méér belangstelling was voor den Volksraad, dan gewoonlijk het geval is. Waren er meer nieuwsgieri gen langs den weg? 't Scheen zoo. De openingsplechtigheid was zeker drukker bezocht en er was met vooruitzienden blik op gerekend, zoodat dc achterzijde van de publieke tribune, welke anders geheel open is, was afgesloten met een,zij 't niet al te solide staketsel; doch hoe vol 't daar ook werd, zoodat de achterste rijen wer kelijk uitpuilden, van eenig débacle was gelukkig geen sprake. Langs den weg is 't altijd weer de korte, maar toch kleurige en voorname stoet waarmede de G. G. naar en van den Volksraad rijdt, welke de aandacht trekt. Mooier omgeving kan men zich moeilijk denken; van het Paleis af langs het Koningsplein en dan links af het Hertogspark in, dat meer een plantsoen is, met een breeden rijweg er door heen, welke Koningsplein Oost met het Water- loopein verbindt. Langs groenende wegen rijdt dan de stoet met zijn rood en goud van de jockeys, zijn cavalerie-eskorte; terwijl de G. G. in ambtscostuum in de statiekoets is gezeten, met naast zich den algemeenen secretaris. Langs den weg is geen gedrang, zoo druk is 't dan niet en bovendien, een Indische stad heeft een rustige bevolking; waartoe de tropenzon wel noodzaakt, en de Inheemschen zijn naar hun landaard bedaarde lieden, die graag kijken als er wat te zien is, wat dan ook, en dan heel kalm en geduldig zich langs den weg scharen. Zoo staan zij ook op den ochtend, dat de Volksraad wordt geopend langs den weg. meest dicht bij hun kampong, die hier achter de Europeesche huizenrijen verscholen liggenDus heeft de politie een gemakkelijke taak, zelfs in het Hertogspark, waar de belang stelling grooter is. Daar is laat ik dit even terloops opmerken recht tegen over het Volksraadgebouw een gaskelder in aanbouw, heel geheimzinnig achter een flinke omheining; de aarde welke daar achter wordt weggegraven, hoopt zich van dag tot dag hooger op, de groote put, waarin de kelder wordt gebouwd, wordt van dag tot dag wijder en dieper. We zijn benieuwd of er straks een officieele ope ning zal zijn van deze ambtelijke gaskel der en of de pers er bij genoodigd zal worden. Deze gaskelder is bedoeld voor personeel van enkele min of meer nabij gelegen gouvernementskantoren, waarvan het departement van Financiën, aan het Waterlooplein Oost het voornaamste is. Tot welken rang de gaskelder in geval van nood toegankelijk zal zijn als veilige schuilplaats, is, meen ik, nog niet beslist, Zoo noodig zal die in de eerste plaats wel bestemd zijn voor de leden van den Raad van Ned.-Indië, die schuins ertegenover, naast den Volksraad hun eigen gebouw hebben. Doch laat ik tot de openings plechtigheid van de nieuwe Volksraadzit ting terugkeeren. Het Volksraadgebouw, in zijn oud-Indischen stijl met een entrée door een voorgalerij met breede kolom men, zal men van illustratie of film ken nen; eens was dit het paleis van den Legercommandant, die later zijn domicilie in Bandoeng kreeg. De voormalige dgps- zaal werd verbouwd tot vergaderzaal van den Volksraad. Er is nog veel meer ver bouwd en bijgebouwd, zoodat men het oorspronkelijke gebouw slechts in het middengedeelte, front met zijkamers en groote zaal kan herkennen. Er is voor zoo'n openingsplechtigheid donker costuum, jacquet, uniform of ambts costuum voorgeschreven, wat in het In dische klimaat altijd een, zij 't niet onover komelijke penitentie is. Alleen Groot- Brittanië is praktisch, heeft voor zijn con sulaire ambtenaren ook voor andere koloniale ambtenaren een wit costuum. Het aantal uniformen en gala-costuums is verre in de minderheid, het jacquet over- heerscht en dat zou een somber aspect geven aan deze plechtigheid, indien de zaal-entourage niet zoo lichtend wit was, gestucadoord zegt u, wij zeggen „geka- poerd"; terwijl de gloeilampjes langs het groote bovenlicht ontstoken zijn. B. B.-ambtenaren zijn in ambtscostuum, er zijn enkele militairen in groot-tenue; de Regenten dragen hun ambtscostuum van een voorname soberheid, en eenige andere Inheemsche Volksraadleden uit de Buitengewesten zijn in een werkelijk prachtig adatcostuum. Bij het Inheemsche costuum wordt vrijwel als regel een ryk versierde kris, dikwijls glinsterend van zen als volgt: 384 Vette koeien, le kw. 74 80 cent en 2e kw. 6270 cent per K.G. slachtgew.; 90 Melk- en kalfkoeien 200— 270; 99 Vette kalveren, le kw. 50—56 cent en 2e kw. 4048 cent per K.G. levendgew.; 55 Nuchtere kalveren 8—14; 47 Schapen 2026; 16 Lammeren 1116; 420 Varkens, vleeschvarkens, wegende van 90 110 K.G. 6667 cent enkele hooger, zware varkens 6465 cent en vette varkens 62 63 cent per K.G. slachtgew.; 2 Veulens, prijs niet genoteerd. DE AMSTERDAMSCHE AARDAPPEL PRIJZEN. AMSTERDAM, 11 Juli 1938. Op de heden gehouden aardappelenmarkt waren de prij zen als volgt: Groote muizen 5)46 cent Kleine muizen 5—5 >4 cent, Noordholh eigenheimers 7/,—8 cent, blauwe eigenh 8 cent bonte eigenh. 8—8y, cent; Zeeuwsche eigenheimers 7-7)4 cent en blauwe eigenh. cent- Alles per K.G. Aanvoer 214000 K.G. edelsteenen, gedragen, op den rug tus schen den sarong gestoken. In de banken, ter weerszijden van den troon, zitten dè departementsdirecteuren, in hun aml»s. costuum met glinsterend gouden borst, de legercommandant en de vlootvoogd, bei den in groot-tenue. En dan vooral niet te vergeten de dames in licht wandeltoilet op de tribunes. Mevr. van Starkenborgh arri veert met de freules en eenige dames, kort voor den G. G. Met den G. G. en zyn ge volg komen de zaal binnen de leden van den Raad van Ned.-Indië, allen eveneens in ambtscostuum; zij nemen naast en achter den Landvoogd plaats. Intusschen is het niet mijn bedoeling u een uitvoerig verslag van de openings plechtigheid te geven; ik wilde slechts in enkele regels schetsen hoe de omgeving eruit ziet, waar zich deze plechtigheid afspeelt. De G. G. sprak korter dan ver leden jaar en er klonk levendiger over tuiging in de wijze, waarop Z.Exc. de openingsrede uitsprak. De toon was voor zichtig, wat de toekomstverwachtingen betreft, zonder van een alarmeerende somberheid te zyn; de Regeering wil 1938 nog eens afwachten, valt 't tegen, d. w. z. zet de malaise zich door, dan moet 'tmes er weer in en we voelen 't al speciaal de ambtenaren zelf óók in de nieuwe salarisregeling! Intusschen wacht ons voor 1939 alvast een niet onbelangrijke belas- tingverhooging, o. a. bijna een verdubbe ling van de opcenten op de landsinkom stenbelasting, die weer van 30 op 50 komen, en verhooging van de loonbelas ting. De verlichting van belastingdruk heeft dus net één jaar geduurd! 'tls ge woonte, dat na de openingsplechtigheid de Landvoogd weer vertrekt, ditmaal bleef Z.Exc. echter om de rede aan te hooren, welke voorzitter, mr. W. H. van Helsdin- gen, zou uitspreken ter gelegenheid van het vierde lustrum van den Volksraad. Zijn jubileumrede kenmerkte zich door een polemischen inslag tegen de hardnek kige critiek, welke nog steeds kleineerend over den Volksraad zich uitlaat. Of een dergelijk critisch verweer wel paste in wat dan toch een soort feestrede moest zyn, laten we daar; o. i. heeft de voorzitter te veel eer bewezen aan die kritikasters. Wat er ook nog op den Volksraad moge zyn aan te merken doch wat heeft de zoo veel oudere Tweede Kamer nog steeds niet te verduren; en de Eerste Kamer! het zou dwaas wezen, zijn beteekenis in ons Indisch staatsbestel, èn ook tegenover Holland te miskennen. De mede-wetge vende bevoegdheid toch wel een van zijn belangrijkste functies is, by gelei delijke en vooral voorzichtige ontwikke ling op den duur voor uitbreiding vat baar, dat komt dan ook wel, mits men niet wil overhaasten. Maar er is een andere belangrijke betee kenis, waarop ik hier de aandacht wil vestigen; dat is die der openbaarheid. Dit geldt vooral voor een zoo uitgebreid ge bied als Ned.-Indië, dat de dagbladpers als in andere landen met geen moge lijkheid geheel kan bestrijken (b.v. met correspondenten); men denke slechts aan de Buitengewesten, welke zich zoo ver en onbereikbaar, althans voor geregeld con tact, uitstrekken. En nu zyn 't de Volks raadleden vooral natuurlijk die, welke de Buitengewesten vertegenwoordigen en daarvan weer speciaal de Inheemsche leden die, als 't ware, dat contact in de hand werken, zoo noodig omgezet in vra gen aan de Regeering. Een tweede belang der openbaarheid is, dat de Regeering in den Volksraad een instituut heeft tot pu bliciteit, dikwijls op instigatie van de leden; wat dit beteekent blijkt duidelijk als men zich herinnert, dat zonder den Volksraad Indië vrijwel geheel afhankelijk was van hetgeen de bureaucratie voor publicitetf geliefde los te laten; en... dat was dikwyls niet veel! 'tWas in dien ouden tijd, dat de Indische journalisten zoo vaak genoodzaakt waren den strijd tegen de ambtenarij aan te binden, wat meer dan eens tot strafvervolging leidde, Zoo heeft de Volksraad op publiciteits- gebied een belangrijke taak, voortvloeiend als van zelf uit het groote beginsel der openbaarheid. In het Gedenkboek, betref fende den Volksraad-arbeid van 1928— 1938 uitgegeven, vonden we enkele cijfers, welke met betrekking tot de beteekenis dier openbaarheid, dus der publiciteits- waarde van den Volksraad, eenig idee geven. Aannemende, dat hierby streek- of persoonlijke belangen het voornaamste onderwerp zyn, noemen we daarvoor de cijfers betreffende het aantal schriftelijke vragen en het aantal behandelde verzoek schriften, van 1928 tot 31 Mei 1938 resp. 1216 en 1506! BROEK OP LANGENDIJK, 11 Juli 1938. Aanvoer en pryzen waren heden als volgt; 24600 K.G. Roode kool 3.40 -ƒ 3.90; 1770 stuks Bloemkool f 6.709.40, 2e s. f 2.60 3.70; 750 bos Rabarber 2.60; 840 bos Peen 3.20-/ 4.20; 92000 K.G. Aardappe; len: Schotsche muizen 4.40—7.20, Drie lingen 4.10—5.70 grof 4.20—5- Blau we eigenheimers 7—8.20, kriel 2.10— 2.50; 50 K.G. Snfjboonen 30. NOORDSCHARWOUDE, 11 Juli 1938. (Noordermarktbond). 200 stuks Bloemkool w 5.30; 66300 K.G. Aardappelen: f"«nnn '4.10-/ 4.80, Schotsche muis 4.90 7; t leling 1 4 50 en Kriel 1.80- r d.so, Blauwe eigenheimers 7.30; 200 K.G. Vroege witte kool 2.70 WARMENHUIZEN, 9 Juli 1938. Aange voerd 108225 K.G. Aardapelen: Schotsche muizen 1 4.405.70, grove ƒ4.204.60, Tllnn6" S 4~' 470; Eigenheimers 8.80 t Srove 5, drieling eigenheimers J 4.30—4.50 250 K.G. Witte kool 1.40.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 10