VOOR ONZE KINDEREN.
DE BOERDERIJ.
RAADSELS.
De chocolade van opa.
ekster, uil,
DERDE BLAD.
export naar havens ten Oosten van Suez
yoor superieur met 10 cent en voor havens
ten westen van Suez met 15 cents per 100
J£.G. heeft verhoogd. Uit oogst 1937 en vo
rige is thans nog slechts een zeer beperkte
hoeveelheid te verkoopen en uit oogst 1938
is ook reeds een flink kwantum van de
hand gedaan, al moet hiervan nog het leeu
wendeel worden afgezet.
De tegenwoordige prijzen zijn na de re-
oente verhooging reeds iets loonendei dan
zij waren, en men heeft goede hoop op een
Door Maja van Heymen.
„Moeder", vroeg Leo, „is het nog geen tijd
om naar het station te gaan?"
„Mijnheertje Ongeduld!" lachte moeder,
verder e"stij ging, indien op de nieuwe bespre-1 „het is pas tien minuten over twee en de
kingen van den Internationalen Suikerraad trein van Opa komt om kwart voor vier aan.
overeenstemming bereikt wordt over een Ga jij nog maar kalm een beetje spelen,
verdere inkrimping der productie. Het heet, Moeder zal je wel roepen, als het zover is"
dat Java zich sterk zal verzetten tegen ver- Leo keek eens aarzelend naar de klok. Die
mindering van haar quotum in het volgende tijd ging zo vreselijk langzaam vandaag, het
jaar, omdat de Java-suikerindustrie haar af- leek wel of het nooit kwart voor vier zou
zét mogelijkheden niet ongunstig zou inzien, worden. „Ga nu iets doen, Leo, je zult zien,
Zoo zou er gedacht worden aan directen dat de tijd dan zo omgaat!",
afzet van Java-suiker naar Noord-China, Hij zou nog maar wat hout halen, achtei
terwijl deze tot dusverre plaats vond via Ja- uit de tuin. Dat mocht hij dit jaar voor het
pansche raffinaderijen, welke thans met de- eerst helemaal alleen doen. Er lagen grote
viezenmoeilijkheden hebben te kampen. blokken hout en die moesten in kleine stuk
jes gehakt worden en dan naar de keuken
gebracht worden. Vorig jaar had Vader al
tijd gehakt en mocht hij de stukken in een
ucui- mandje doen en naar huis brengen. Maar dit
druk3 dat" de rubbervoorraden in Engeland I jaar had Vader gezegd, hij was nu al zo
- groot, al tien jaar, nu mocht hij, als hij erg
Een onderbreking van de prijsstijging op
'öe rubbermarkt heeft tot tijdelijk aanbod
van rubberaandeelen op de Amsterdamsche
beurs geleid, al maakte het een goeden in-
voor het eerst sinds langen tijd aan het be-
in van deze week een vermindering te zien
hebben gegeven. Vooralsnog was deze ver
mindering niet zeer belangrijk, maar toch
ziet men er een aanwijzing in van een ver
betering der afzetverhoudingen. Dezer da
gen hebben verschillende rubbermaatschap
pijen hun jaarverslagen gepubliceerd, die
echter niet alle meevielen.
voorzichtig was zelf ook hakken. Leo had vijf
broers en zusjes en hij was de jongste van
allemaal, maar dat was wel prettig, want ze
leerden hem nu zulke leuke dingen en daar
om kon hij veel, wat zijn vriendjes nog niet
konden doen. Moeder vond het fijn, dat Leo
haar al zo goed kon helpen, want er was zo
veel te doen voor zo'n groot gezin en de an-
Het was beslist teleurstellend, dat de Hes- deren werkten de hele dag buitenshuis,
sa Rubber Mij., die een interim-dividend van Leo vond het houthakken het allerleukste
werkje van alles. Eerst ging hij zolang door,
tot er een hele stapel houtjes lag en dan
bracht hij die weg. 'n Paar naar de keuken
en de andere naar de schuur. Maar vandaag
had hij zelfs daar geen zin in. Het was ook
zó fijn, dat Opa kwam! Hij zou het liefste nu
al naar het station gaan, want stel je nu
eens voor, dat die trein een beetje eerder
kwam en dat Moeder niet goed op de klok
lette en ze te laat naar het station zouden
gaan! Dat kon toch best gebeuren!
Juist toen hij zo aan het denken was,
koers' tot uiting kwam. Van de andere maat- hoorde hij Moeder roepen: „Leo, kom je?
4 pCt. heeft uitgekeerd en, blijkens een me-
dedeeling in het jaarverslag, van plan was;
eenzelfde slotdividend te betalen, in de ver
anderde omstandigheden aanleiding heeft
gevonden, het slotdividend op slechts 2 pCt.
vast te stellen. In het jaarverslag van de Ser-
badjadi wordt gewezen op de groote moei
lijkheden, die de zoo sterk wisselende pro
ductie-percentages voor de bedrijven der
ondernemingen opleveren. Het dividend van
deze maatschappij (7 pCt. tegen 5 pCt. vorig
jaar), viel ook niet mee, wat in de beurs-
schappijen onder directie van Burger be
taalt de Silau Sumatra een dividend van b
pCt. tegen 5 pCt. vorig jaar, de Wai Suma
tra 10 pCt. tegen 6 pCt. De Sumatra Caout
chouc stelt een dividend voor van 10 pCt.
tegen 5 pCt. over 1936. Sommige onderne-
Het is nu bijna tijd en je moet je nog eerst
een beetje netjes maken, je ziet er uit als een
vagebond!" Hij gooide meteen de houtjes,
die hij in zijn hand had op de grond en
rende naar binnen. Hij had zich ook al zo
lang erop verheugd, dat Opa nu weer zou
van
halen vertellen en Leo mocht elke dag met
hem gaan wandelen. Dan vertelde hij zo
mooi over de vogels, die ze zagen en over
de bloemen. En weet je wat ook wel erg fijn
mingen hebben hun kostprijs nog wat kun- komen logeren. Het was altijd zo heerlijk
nen verlagen, maar dit zegt natuurlijk niets als hij kwam. Hij kon zulke prachtige ver
voor den kostprijs van het loopende jaar, die
sterk onder den invloed zal staan van de
verdere productie-beperking.
Nu de laatste voorjaarsinschrijving
Sumatra-tabak achter den rug is, kan men
zich reeds eenig denkbeeld vormen van de
resultaten, die de Sumatra-tabaks-onderne-
mingen met den oogst van het vorige jaar
zullen behalen. In de herfst-inschrijvingen
komen weliswaar nog verschillende par
tijen ter markt, maar deze kunnen nog
slechts een beperkten invloed hebben op
het eindresultaat, ook al omdat dit meeren-
deels goedkoopere kwaliteiten tabak zijn.
In de tot dusverre gehouden inschrijvin
gen werden in totaal 128.965 pakken ver
kocht tot dooreen 138 cent per K.G., te
Opa bracht bijna altijd een stuk cho- dat Opa hem midden in de drukte een grote
was.'
colade voor hem mee, een groot plak lek
kere chocola. Want Leo werd niet verwend
en het gebeurde bijna nooit, dat hij chocola
kreeg. Moeder zei altijd: „Er is zoveel nodig
in zo'n groot gezin, chocola krijg je alleen op
feestdagen". En daarom was het nog veel
fijner, dat Opa altijd iets meebracht. Leo
dacht soms wel eens, dat het helemaal niet
erg was, dat hij zo weinig om te sijoepen
kreeg, want dan zou hij de chocola van Opa
lang niet meer zo lekker vinden. Toen Moe
der hem nu hielp om zijn haar te kammen
en zijn vuile gezicht te wassen, vroeg hij met
een verlegen stem: „Zeg Moesje, denkt u,
dat Opa deze keer ook weer chocola mee zal
brengen?" Moeder moest er even om lachen.
Maar ze begreep heel goed, dat Leo vond,
dat het stuk chocola bij Opa's bezoek hoor
de. „Dat kan Moeder niet zeggen, hoor jon
gen, maar misschien wel".
Tien minuten later liepen ze naar het
station. Leo danste van plezier. Nu nog maar
een kwartier en dan zou Opa weer bij nem
zijn! Wat zou hij weer een mooie verhalen
vertellen en als het zulk prachtig weer bleef,
konden ze weer lange wandelingen maken.
Eindelijk kwam de trein aan. Leo zocht
langs alle wagens en ineens riep hij hard:
„Opa!!" Daar kwam Opa. Leo vloog naar
hem toe en gaf hem een stijve zoen. Moeder
groette hem ook heel hartelijk en toen liepen
ze naar de uitgang. En Leo merkte ineens,
plak chocolade in de hand had gedrukt. Hu
had het eigenlijk niet eens gemerkt. Hij keek
nu eens goed naar het grote stuk in een
mooi gekleurd papier gepakt. Wat was het
een heerlijke plak! Zo grot en in zo'n mooi
papier.
En nu liepen ze alleen op de weg naar
huis en moesten allerlei aan Opa vertellen
Opa moest telkens erg lachen over alle ver
halen. Maar Leo voelde zo nu en dan eens
even in zijn zak of de chocola er nog wel
was. Maar telkens haalde hy zijn hand er
weer uit en dacht bij zichzelf: „Ik zal het
nog niet aanbreken. Ik wil het liever nog
een tijdje zo, in dat mooie papiertje bewa
ren."
En dat deed hij ook werkelijk. Zelfs de
volgende dag nam hij er nog geen stukje
van en de daarop volgende dag ook niet,
Zo gingen vier dagen voorbij. Het waren
heerlijke dagen, Opa en hij maakten grote
wandelingen en praatten over heel veel fijne
dingen. Leo kon alles aan hem vertellen
Opa wist altijd overal raad op. Soms op de
wandeling, verwende Opa hem erg en kocht
een reep voor hem. Daarom was het ook niet
zo erg moeilijk om het grote stuk chocolade
te bewaren.
Maar op de vijfde dag van Opa's bezoek,
gebeurde er iets erg naars. Leo kwam heel
stil van school thuis, die dag en holde niet
zoals anders binnen. Moeder keek haar
Hansje en Jetteke speelden samen met de
grote boerderij van Hansje. Hij had een
echte houten boerderij met schuren erbij en
koeien en schapen. Je kon het allemaal
mooi opzetten en dan kon je er hele verha
len bij verzinnen. Ze lieten de schapen en
de ganzen over de grond lopen en Jetteke
een 'l 14 774 pakken van dezelfde merken vo- I vertelde erbij, hoe de boerin naar de wei
rig jaar a 151 cent. De Deli Mij. maakte een moest om de koeien te melken en dat het
do°orsnee-prijs van 156 cent tegen 164 c^t
vorig jaar voor 56.890 pakken tegen 53.601
pakken vorig jaar, de Deli Batavia Mij. 114
cent voor 24.989 pakken tegen 98 cent voor
1-9.925 pakken vorig jaar, de Senembah 1Z8
pakken tegen
toen ineens vreselijk begon te regenen, zodat
ze gauw in de schuur moest schuilen. Ze
vonden het allen heerlijk en ze waren erg
zoet.
Maar toen werd er gebeld en kwam tante
tegen 164 cent voor 27.222 pakken tegen I Net met kleine Wiesje. Wiesje kwam eens
21 631 pakken vorig jaar. bij haar neefje en nichtje spelen. Dat deed
Het vorige jaar had de Deli Mij. haar ge- Ze wel meer en dan maakten ze erg veel
heelen oogst verkocht voor gemidd. 147 cent, plezier. Toen Wiesje nu zag, dat Hans en
én men mag aannemen, dat de doorsnee-prijs Jetteke met de boerderij speelden, wilde ze
voor den geheelen, dit jaar op de markt ge- natuurlijk ook meedoen. Ze had zelf geen
brachten oogst, hiervan niet veel zal afwij- boerderij en ze vond het prachtig. Ze was
ken. De Deli Batavia Mij., die het vorige jonger dan Hans en Jetteke en daarom kon
jaar een ongunstige totaal-opbrengst had van ze ook nog niet zo goed mee doen, maar
96 cent per )4 K.G., zal dit jaar vermoedelijk Hansje legde haar alles uit en vertelde wat
een circa 15 cent hoogeren prijs halen, ter- er aliemaal was.
wijl de Senembah naar raming 15 cent ach- Ze speelden heel zoet en klein Wiesje
teruit zal gaan. Alle Sumatra-tabaksmaat- iachte van plezier, toen Hans vertelde, dat
schappijen zullen op dit niveau nog een be- een eendje was weggelopen, omdat hij een
hoorlijke winst kunnen maken, al zal deze beetje meer van de wereld wilde zien en
alleen voor de Deli Batavia Mij. een divi-
dendverhooging toelaten.
De scheepvaartafdeeling heeft oók op de
dagen, waarop de meeste andere 'or.dsen
flauw waren, goeden weerstand getoond.
Weliswaar zijn de scheepsvrachten nog ver
der gedaald (het vracht-indexcijfer van „The
Economist" bedroeg voor Juni 111.9 tegen
113.9 in Mei en 157 in Juli 1937) maar de
nog loopende contracten hebben voor de
meeste ondernemingen een bevredigend re
sultaat voor het eerste half jaar gewaar
borgd, terwijl een eventueele economische
opleving in de tweede helft van het jaar
Ook voor het scheepvaartbedrijf een gunstige
uitwerking zal hebben. Treedt deze opleving
tijdig in, dan zullen de scheepvaartmaat
schappijen dus weinig last hebben onder
vonden van de economische depressie.
Het was voor velen een teleurstelling, dat
de teruggang der conjunctuur reeds onmid
dellijk zulk een sterken invloed heeft gehad
op de resultaten van het Philips-concern,
welks exploitatie-saldo blijkens het jaarver
slag, van 19.67 millioen in 1936/1.937 tot
8.05 millioen in 1937/1938 is gedaald. Nu
moet men hierbij in het oog houden, dat de
Verslagperiode van Philips, welks boekjaar
van Mei tot Mei loopt, op enkele maanden
na parallel is geloopen met het tijdperk van
economische inzinking, dat in de tweede
helft van 1937 is begonnen en tot kort gele
den heeft voortgeduurd. Andere industrieele
maatschappijen met een boekjaar van Jan.
tot Jan., hebben met hun laatste jaarversla
gen tenminste nog circa een half jaar van
gunstige conjunctuur bestreken. Bovendien
lijkt het resultaat van Philips ongunstiger
dan het in werkelijkheid is; de exploitatie-
tekening is dit jaar n.1. met circa f 5 mil-
Jioen meer belast voor investeeringen in fa-1 deelnemingen, interesten, exploitatie onroe-
brieksgebouwen, machines enz. dan het vo- rende goederen enz.) is sterk gestegen, zoo-
||ge jaar. dat de totale winst dit jaar 8.12 millioen
Het jaarverslag van de Algemeene Kunst- bedroeg. Ondanks de dividenddeclaratie van
sfljde Unie, dat van Januari tot Januari loopt, 2ys pCt. op de gewone aandeelen is de koers
weerspiegelt ten volle de economische ver- wat afgebrokkeld, daar het verslag zich niet
betering in 1937. Zoowel de bedrijfswinst zeer optimistisch uit over de tegenwoordige
aW de v.'.—sl uit andere bronnen (uitkeering I positie der kunstzijdemarkt,
hoe moeder Eend hem toen achterna ging
en het heel vlug weer naar huis toe joeg.
Hans zette daarbij het kleine eendje eerst
een heel stuk buiten de boerderij en liet
toen de grote eend er vlug achteraan ren
nen, om het weer te halen.
Toen de middag om was en Wiesje weer
naar huis moest, wilde ze de boerderij mee
nemen. Ze was nog zo klein en ze begreep
nog niet goed, dat de boerderij van Hans
was en dat zij hem daarom maar niet mee
naar huis mocht nemen. Ze begon erg te hui
len toen haar moeder vertelde dat de boer
derij bij Hans en Jetteke bleef en ze zei,
dat ze ook een boerderij wilde hebben. „Dat
is goed," zei haar moeder, „ik zal een boer
derij voor je maken, als je nu vlug met
mammie mee naar huis gaat en niet als een
heel klein meisje huilt." Wiesje was meteen
stil en ging direct met moeder mee. En toen
ze die avond in haar bedje lag, stopte moe
der haar nog eens in en zei: „Ga je nu
maar lekker slapen. Moeder maakt de boer
derij voor je, dan kan je er morgen mee
spelen." De volgende morgen toen ze wak
ker werd, zag Wiesje op de tafel een mooie
boerderij staan. Moeder had hem van oude
briefkaarten gemaakt en daarna leuk ge
verfd. Wat was Wiesje daar blij mee! Ze
ging er de hele dag mee spelen.
Zullen wij nu een kijken, hoe Wiesje's
moeder dat gedaan had? Dan kunnen jullie
er ook een maken.
Ze nam allemaal oude briefkaarten en
vouwde die dubbel. Maar jullie kunnen ook
karton nemen, want dat is heel sterk. De
huisjes knip je in de goede vorm, zó, dat de
rand van het dak precies op de vouw valt.
Dan buig je die twee kanten een beetje uit
elkaar en plakt er een grondje onder. Je
kan de zijkanten van het huis ook in twee
delen maken: eerst alleen het schuine dak
en daarna de onderkant er tegen aan plak
ken. De ramen en de deur kan je er later
optekenen of uit knippen. De bomen maak
je ook uit een paar stukken dubbelgevouwen
papier, zoals jullie rechts op de afbeelding
kunnen zien. Je knipt ze in de goede vorm
en buigt ze een eindje uit elkaar. Dan maak
je nog precies zo'n boom en daarna plak je
de twee vrouwen tegen elkaar. Zien jullie
wel, dat het dan een echte ronde boom
wordt? De moeder van Wiesje maakte de
gans ook in twee delen. Eerst de onderkant,
zoals jullie weer rechts kunnen zien en
daarna plakte ze er een rug en de boven
kant van de kop tegen aan. Het hek kunnen
jullie ook heel gemakkelijk maken. Je tekent
alles eerst en knipt het daarna langs de
lijntjes uit. Je kunt er heel goed ook nog
andere dieren bij maken, dat moet je dan
zelf maar bedenken. Als alles klaar is kan
je het verven en dan zal je eens zien, hoe
aardig het staat. Je kleine broer of zusje
zal er heel blij mee zijn.
jongen eens even aan en vroeg toen: „is
iets?" Toen vertelde hy, dat juist toen M.
naar huis ging, kleine Loesje, die aan 'j
eind van de laan woonde, door een gr'
hond gebeten was. Een jongen had de hon(j
eerst erg geplaagd en toen was het dier
boos geworden, dat hy op Loesje afvlo0„
die juist achter de jongen aan kwam lope®'
Loesje had vreselyk gehuild van de pyn
toen had een mynheer haai opgetild en han
haar naar huis gedragen. En die mijnhe^
had tegen hem gezegd,, dat hy gauw de dok.
ter moest gaan halen. Dat Jiad hy natuurl^v
direct gedaan en nu was de dokter bjj
Loesje.
Moeder ging eens even buiten kyken en
zag dat er allemaal mensen by de deur van
Loesje's huis stonden. Leo liep er naar toe
misschien konden ze hem zoggen hoe het nu
met Loesje was. Ze zat bij hem in de kla8
en ze hadden dikwijls hun huiswerk samen
gemaakt. Daarom wilde Leo nu ook zo gauw
mogelijk weten, hoe het met haar ging.
een beetje nieuwsgierig was hy ook weL
„Zou ze nu erge pyn hebben?" dacht hij.
Het was wel heel erg als een hond je Zo.'
maar in je been beet! En hy had nogal flinj,
diep gebeten ook. Arme Loesje, wat zou ze
een pijn hebben. Kon hij maar iets voor
haar doen. Hy was een jongen, voor een
jongen is het nooit zoo erg om een beetje
pijn te hebben, maar voor zo'n klein meisje!
Zou hij....? Nee, dat was toch wel een
beetje jammer. Nee dat hoefde toch hem
niet!Maar wie weet hoe gemeen die
hond gebeten had. Zou hij dan toch maar?'»
En weg holde Leo. Hy liep hard de laan uit,
rende zijn huis binnen, vlug de trap op naar
zijn kamertje en een oogenblik later, stond
hy alweer op straat en liep hard terug, naar
het huis van Loesje. Hij drong zich tussen
de mensen door, die nog over het ongeluk
na stonden te praten en bleef toen vlak voor
de deur stil staan. Hij durfde toch niet goed
aan te bellen. Zou hy wel naar haar toe
mogen? Toen keek de moeder van Loesje
juist door het raam naar buiten. Ze lachte
hem toe en nu kreeg hy moed en belde aan.
Hy vroeg aan mevrouw of hü even naar
Loesje toe mocht en even later stond hij b(j
haar bedje. Maar hij wist werkelijk niet
wat hy zeggen moest. Loesje veegde haar
tranen af en begon te lachen. Toen zei Leo!
„Hier Loes, dat is voor jou! en word maar
gauw weer beter. „En daarna ging hij weer
vlug de kamer uit, want hü vond het toch
wel een beetje griezelig. Loesje lag zo stil
in haar bedje, hy wilde gauw weer naar bui
ten gaan.
In haar kamertje lag kleine Loesje nu en
ze had al haar tranen afgeveegd, want voor
haar op de deken, lag een prachtig groot
stuk chocola in een heel mooi papier inge
pakt.
VOOR JE PLEZIER ZEEZIEK.
In Londen hebben ze een nieuw beroep
uitgevonden. Je moet zeeziek zyn voor je
beroep. Het is natuurlijk niet erg prettig,
omdat je je zo vervelend voelt ervan, maar
verder wordt alles gedaan om het je aan
genaam te maken. De zeezieke mag een
heel verre zeereis maken, naar Indië of
naar Amerika en mag in de eerste klas van
de boot reizen .Hij hoeft de hele reis niets
anders te doen dan zeeziek te zijn.
In een krant stond een advertentie, waar
dat allemaal in verteld werd. Een dokter
had die advertentie gezet. Hij wil een
wetenschappelijk stuk over zeeziekte
schrijven en dacht ook een middel daar
tegen gevonden te hebben. Hy gaat met de
zeezieke mee op reis en wil dan onderzoe
kingen doen en het middel op hem probe
ren. Er waren honderd mensen op de
advertentie gekomen, maa*" er zyn er maar
twee aangenomen. Een van de mensen zei,
dat hy zeker wist. dat hy zeeziek zou
worden, want als hy in de bioscoop zat en
een schip op de film zag, dat een beetje
heen en weer schommelde, werd hij al zee
ziek. Een ander zei, dat hy alleen maar
van een boot hoefde te dromen om direct
zeeziek te worden.
We zullen voor den dokter hopen, dat
zijn patiënten goed zeeziek worden, maar
voor hen zelf lijkt het ons toch niet alle
maal even prettig!
1.
Krimpen, Rotterdam, Leeuwarden, Oss,
Harlingen, Castricum. Scheveningen,
IJmuiden, Kampen, Kralingen, Wa-
geningen, Edam, Olst, Ede, Schiedam.
Neem van deze plaatsnamen de voor
letters en zet ze zoo achter elkaar,
dat ze tezamen den naam van
onderwijsinrichting in Alkmaar
vormen.
Wat staat hier als men de puntjes door
letters vervangt;
m .n
e
hi
h.t
m
in
t. n
w
e.e
W 8
Noem een woord van elf letters, dat
van voren en van achteraf gelezen
precies hetzelfde woord is.
OPLOSSINGEN.
vnS» °plossingen van de raadsels in het
vorig nummer waren:
Dbreektk Z°° lang te watcr tot
dal.
Hieronder volgt een overzicht
koersverloop:
Bethlehem Steel 44, 41 15/16, 45, 43;
U.S. Steel 43 3/8, 40 3/4, 4442 3/8;
General Motors 28)4, 30, 29 1/4;
Shell Union 12 3/4, 11 3/4, 13 1/8, 12 7/8;
Handelsver. Amsterdam 4531/i, 448, 472)4;
Javasche Cultuur 163, 184, 183;
Koloniale Bank 149, 147, 157 yt-
Amsterdam-Rubber 227, 221, 230 226 V
Hessa Rubber 149, 131, 140, 139 3/4-
Serbadjadi 121, 110 yü 121, 119;
Silau Sumatra 104, 105)4, 104-
Deli Batavia Tabak 237, 231, 236 232'
Deli Mij. 300, 295, 300, 298-
Senembah 262, 254)4, 257, 252)4;
122;
Kon. Ned. Stoomboot 122, 123, 120y» l23»
12?Kd121h4!PVaart Unie U2y" 123 3/4, M
Aku 47*f0lïT 344' 337< 345344:
AKU 47)4, 45 3/4 471/ Atnia.
Philips 257263)4, 252rj
mever 1553/4, 155, 156 7/8, 156 1/4.
