Sterrengeflonker te Scheveningen.
£rh°bS.eke°! c",n<is"'ik wii het mI'
JkowHciaal TUeuws
Seuithhm
nder de
aanwezigen
2
Veel belangstelling voor het aanschouwen van
filmmenschen in levenden lijve.
HEILOO
Waar men zich het best
amuseerde.
SCHOORL
DERDE BLAD.
EEN MOOI D.A.W.-SUCCES.
Op de te Velzen gehouden nationale wed'
strijden behaalde de D.A.W.-er Frans Mays
op de 200 M. schoolslag den tweeden prijs in
3 min. 5.2 sec., achter den nationalen kam
pioen Smitshuyzen.
Motoren
HET VOORSPEL VAN ASSEN.
Het nieuws omtrent de races om den
Grooten Prijs van Nederland van de K.N.
M.V. is momenteel niet van de lucht. Elk
moment komen nieuwe namen op de lijst
van inschrijvingen, het zijn waarlijk niet de
slechtsten, die er het laatst bijkomen.
Beroemde inschrijvingen, kasmagneten, als
b.v. B.M.W. en F.N. laten gewoonlijk wat op
zich wachten. Maar hun optreden op het cir
cuit van Drente staat nu al wel vast en
ademloos zullen ook dit jaar de dichte mas
sa's toeschouwers den strijd om seconden
der snelste renmonsters op twee wielen
aanschouwen op Zaterdag, 30 Juli a.s., als
het grootste gebeuren daarginds onder den
rook van Assen in vollen gang is. Dat zal
wederom hoogst interessant zijn, maar niet
minder interessant dan het gebeuren zelf is
het voorspel voor de races, dat zich in en
rondom Assen in de week van den beslissen-
den slag afspeelt.
Want dan en dan alleen heeft men ge
legenheid een blik te werpen achter de
schermen van het T.T.-tooneel, de kans der
machines, die door de fabrieken in den strijd
worden geworpen van nabij te aanschou
wen en deze technische wonderen te bestu-
deeren. In de tijdelijke cosmopolitische stad
die Assen dan geworden is, waarin vele ta
len opklinken, is in de week voor de races de
training in vollen gang, daveren de motoren
voort over de wegen van het circuit en krijgt
men een inzicht over de te verwachten
prestaties van man en machine.
En naast de praktijk wordt ook de theorie
druk beoefend en de heele week door kan
de liefhebber naar hartelust genieten van
die theorie en praktijk, van het in actie zien
van allerlei deelnemers met hunne machines
en van de laatste veranderingen en nieuw
tjes, die verbonden zijn aan het groote in
ternationale feest van de snelheid dat onze
Asser Races ongetwijfeld zijn.
De insiders en ware sportliefhebbers we
ten dat. Hun hart trekt naar Assen niet al
leen voor den dag van de races zelf, maar
ook voor de dagen er voor, als het interes
sante T.T.-bedrijf in vollen gang is.
Wij zouden die dagen voor geen geld wil
len missen en gaan eerder naar Assen om
ze daar mee te leven en volledig op de
hoogte te komen van alle troeven, die in dit
zoo opwindend spel schuilen.
Wie weg kan en enthousiast is, misse dit
speciale genoegen niet!
Gaat een paar dagen van te voren naar
Assen en maak ook het voorspel mee, zorgt
dat u naar hartelust kan hooren, zien en
misschien ook zwijgen.
Zij, die dat doen, die de Asserweek met al
haar lief en leed van het begin tot het eind
meemaken, zijn de eenigen, die in werkelijk
heid den Grooten Prijs van Nederland der
K.N.M.V. voor de volle honderd percent
meemaken.
Een schitterend geslaagde Con
coursdag.
De derde en laatste concoursdag van
„Eensgezindheid" had alles mee om te sla
gen en het is dan ook geslaagd. Een stralen
de zomerdag bracht reeds vroeg in den mor
gen honderden bezoekers in ons mooie dorp
met het doel: Het feist van Eensgezindheid
in het onvolprezen Muziekpark.
Aan den marschwedstrijd namen slechts
2 muziekgezelschappen deel, maar deson
danks was er een overweldigende belang
stelling.
Het concours dat reeds om 12 uur aanving
had al dadelijk veel belangstelling: ruim
2000 bezoekers. Dit was verklaarbaar, want
de beste muziekgezelschappen waren opge
komen. Ook van officieele zijde was er be
langstelling. De burgemeester en wethouder
Akkerman woonden een groot gedeelte van
het concours bij (wethouder Barnhoorn is
nog steeds uitstedig). Hoewel 14 muziek
gezelschappen aan het concours deelnamen,
was men omstreeks 10 uur gereed.
(Van een byzonderen medewerker.)
Het is altijd nog heel wat anders, een
filmspeler te zien op het witte doek, dan
hem in levenden lijve van vleesch en
bloed echt te aanschouwen. We kennen
allen het gebaar, waarmee Charlie
Chaplin zijn losbandigen pantalon op-
hijscht, maar hoe zou hij zich in het
echte gedragen? Bovendien een film
blijft maar een film, hoe goed ook de
techniek de verbeelding te hulp komt,
doch de werkelijkheid heeft haar apar
te bekoring, welke niet is te evenaren.
Kan men zich voorstellen, dat iemand
zeven gulden en vijftig cent neertelt of
als hij in gezelschap van een dame is: twaalf
gulden en vijftig cent voor beiden om een
film te zien, waarin eenige sterren optreden,
die hij mogelijk adoreert, maar wier gestalte
en expressie hij slechts op het doek in de
zaal te aanschouwen krijgt? Zoo iets mag
misschien in het buitenland gebeuren bij
heel belangrijke premières, hier lijkt zoo iets
ondenkbaar en geen bioscoop-directeur zou
in zyn stoutste wenschdroomen ooit daarmee
een zaal trachten vol te krijgen. Maar Zater
dagavond heeft men het op Scheveningen
beleefd, dat velen dat ervoor over hadden
om met die sterren dezelfde lucht in te ade
men en ze van dicht by in levenden lyve te
aanschouwen. Een groote menigte op straat
heeft met afgunstige blikken degenen, die
daartoe in de gelegenheid waren, het Kur-
haus zien binnengaan.
De menigte heeft daar zeker ook gewacht,
om van de hier verwachte cineastische be
roemdheden een glimp op te vangen. Deze
nieuwsgierigheid hadden ze gemeen met de
heeren in rok en de dames in gedurfde of
sierlijke avondtoiletten, die de trappen van
het Kurhaus beklommen en onder een mom
van onverschilligheid hun bevende verwach
ting nauwelijks konden verbergen. Want
laten we eerlijk zijn: het is waarlijk
geen kleinigheid om dat te beleven in ons
rustige vaderland, waar de bioscooptheaters
week na week verschillende programma's
vertoonen met telkens weer andere of vaak
weer dezelfde filmspelers, die zich hier niet
anders plegen te laten zien dan op het doek.
Preaseball en filmbal.
Ik voor mij heb altijd mijn Berlijnsche
collega's benijd, die op hun jaarlijksche
Presseball een keur van filmspelers als gas
ten ontvangen, en ik heb steeds met afgunst
gekeken naar de plaatsjes, waarop Willy
Frltsch en Lilian Harvey zich met een glim
lach van goedertierenheid onder het publiek
bewegen, in omstandigheden, die geen twij
fel overlaten of ze zich ook dol amuseeren.
Wekenlang heb ik naar het wereld-filmbal
op Scheveningen in gedachten uitgekeken
met het troostende vooruitzicht, dat ons hier
nu ook iets dergelijks te wachten zou staan,
en misschien heb ik wel amper mijn trot-
sche voldoening kunnen verbergen, toen ik
mij met den gebruikelyken stroom liet mee
voeren, de trappen van het Kurhaus op en
door den ingang naar de vestiaire, waar ik
al het aardsche van mij afschudde om den
tempel binnen te gaan, waar Terpsichore mij
tezamen met de naamlooze tiende muze zou
ontvangen.
Zoo langzamerhand zult u, lezer of lieve
lezeres, wel eens willen weten, welke ster
ren deze tiende muze daar aan mij heeft
voorgesteld, maar laat ik uw nieuwsgierig
heid nog eenige oogenblikken op de proef
mogen stellen, zooals ook in het Kurhaus ge
schiedde met al die dames en heeren, die
aan tafeltjes waren gezeten om de open
dansvloer in de groote zaal of op het balcon,
waar zij vol verlangen over de ballustrade
hingen. Terpsichore was een betere gast
vrouw, want zij zorgde voor een tydpassee-
ring door hetzij Stan Brenders' radio band
van het N.I.R. te Brussel, hetzij The Ram-
blers onder leiding van Theo Uden Masman,
de danslustigen te doen begeleiden.
Het plafond van de zaal was weggewerkt
achter een kunstige constructie van afhan
gende doeken in ontelbare rijen, die den
bezoekers zich onmiddellijk in ik weet niet
wat voor hemelsche omgeving deden wanen.
De gangen tusschen de tafeltjes, die naar
den dansvloer leidden, waren gedecoreerd
met prachtige lelies. Het kan u natuurlijk
allemaal niets schelen, maar ik moet er mel
ding van maken om van dit belangrijk ge
beuren een zoo getrouw mogelijk verslag te
geven. Op het podium voor het tooneel
stonden fotografen en filmoperateurs in af
wachting, tusschen de orkesten in, tesamen
met de radiomenschen. Bijzonder viel er een
van hen op waar kijkt men al niet naar,
als men zit te wachten die kennelijk een
geleenden rok droeg, welke wat slonzig om
de ranke leden hing. Zoeklichten en film
apparaten werden in gereedheid gehouden
om by de eerste belangrijke gebeurtenis hun
niets ontziende werkzaamheid te verrichten.
Op het tooneel stonden gedekte tafeltjes met
leege stoelen.
De gasten komen.
Nu voel ik, dat ik uw brandende nieuws
gierigheid niet langer onbevredigd mag
laten en ik wil u dan ook thans een be
schrijving trachten te geven van de entree
van het voorname gezelschap, hetwelk na
lang wachten midden door de zaal naar het
podium schreed, gevolgd door honderden
zich verlustigende blikken. Stel u voor een
rij van keurige heere nen er zeer mondain
uitziende dames, zooals Scheveningen ze
zelfs maar zelden aanschouwt, in zelfbe
wuste houding voortschrijdend (ik kan er
maar steeds geen beter woord voor vinden)
naar de voor hen bestemde plaatsen, om de
leege stoelen op het tooneel in te nemen.
Daaronder verschillende bekende gezichten,
die de een onder de aanwezige kijkers ge
makkelijker kon thuis brengen dan de an
der. In de meest volmaakte orde werd zoo
het tooneel veroverd.
Jan Feith, die als ceremoniemeester fun
geerde en in deze kwaliteit dit ballet der
prominente figuren leidde, heeft vervolgens
de voornaamste gasten en wel de, welke
tot de filmwereld behoorden stuk voor
stuk aan het publiek voorgesteld, ook de
genen, die er n iet waren, hetgeen zonder
twijfel de meest sympathieke bedoelingen
verried. In alphabetische volgorde neem ik
hier zijn lijstje over, daarbij verzwijgende
de belangrijke prestaties, waardoor alle ge
noemden afzonderlijk naam hadden gemaakt
doch, ter kleine onderscheiding voor de al
te onkundige lezers, die zoo zooveel geschit
ter misschien den weg in den doolhof der
cineastiek zouden mogen kwijt raken, by de
filmregisseurs onder hen deze kwaliteit ver
meldende.
Maria Andergast zou wel spoedig komen,
maar ze was er bij de groote entree nog
niet. Lily Bouwmeester liet zich veront
schuldigen wegens een echte angina, zooals
de ceremoniemeester zeide. Micheline
Cheret uit Parijs was er, Lil Dagover daar
entegen had een allerhartelijkst telegram
gestuurd. Dan volgden in de rij de regis
seur Ben van Eijsselstein, Adolf Engers, de
regisseur Jacques Feyder, Heli Finkenzeller,
de regisseur Edmond Grevy, de regisseur
Georg Jacobi, de regisseur Johan de Mees
ter, de regisseur Bénoit Lévy, John Loder,
Marika Rökk, Frangoise Rosay, Hannes
Stölzer en Coogy Withers. Om tien minuten
voor twaalf verscheen inderdaad Maria An
dergast in gezelschap van Victor Staal. Hier
mee was de rij compleet. Misschien waren
er onder het publiek, die nog grootere na
men verwacht hadden, doch zij kunnen zich
troosten met de gedachte, dat verschillende
jongeren onder deze filmsterren het moge
lijk in de toekomst nog ver zullen brengen.
Een
eere-
■dans.
De hooge gasten dansten eerst oen eere
dansje, waarna de vloer voor het pubJ1
werd vrijgegeven, zoodat toen velen, di
eerst met eerbied naar de dansende Kast
gekeken hadden, nu dit voorbeeld VVe^
konden volgen. Een filmbal zou geen filmbal
zijn, als ook niet de filmsterren zleh dan
sende tusschen dit dansende publiek zouden
begeven en inderdaad vatten enkelen hun
aanwezigheid by dit feest ook zoo op. Voor
velen zal het een oogenblik van gro0te
zaligheid geweest zijn, vlak naast Coogy
Whither met haar partner te dansen, maar
nog iets heerlijkers waren de handteekenin-
gen Daarvoor wendde men zich tot een
juffrouw, die een gulden incasseerde voor
het Bio-vacantieoord in ruil voor een kaart,
waarop de betrokken filmster dan later dé
bekeerde handteekening plaatste, waarna
weer de kaart aan den thans overgelukkigen
handteekeningenjager werd ter hand g6.
steld. Efficiency is ook in de filmwereld een
eerste vereischte.
Pierre Palla bespeelde het orgel en er
waren ook nog enkele variéténummers. Blij.
kens een officiëele kennisgeving op het
menu, dat op elk tafeltje aanwezig was,
dronken de filmsterren op het tooneel Veuve
Cliquot, terwijl twee groote manden met
fruit werden aangevoerd. Daartusschen dar
telden de fotografen op het podium rond en
spuwden de zoeklichten hun vurige stralen
over gasten en publiek, opdat u straks, beste
lezer, in uw bioscooptheater als onderdeel
van het journaal glimpjes van dit feest kunt
aanschouwen en erin kunt meeleven. De
afwikkeling van het programma en de op
eenvolging der dansen vertoonden soms
aanmerkelijke hiaten. Het werd echter
recht geanimeerd, toen om één uur des
nachts ballonnetjes en serpentines werden
uitgedeeld, doch daar hadden de filmsterren
niet mee te maken, dus behoef ik daar niet
nader op in te gaan.
De lezer zal mij dan ook ontslaan van een
recapitulatie van het souper, dat mogelijk
zeer smakelijk zal geweest zijn, doch dat ik,
als zynde het niet iets, wat den gasten in
bijzondere mate betrof, hier slechts volledig
heidshalve vermeld. Maar wel wil ik nog
melding maken van de „origineele filmbar",
die in een zijzaaltje was ingericht en waar
het genoegelijk toeging, speciaal wegens de
niet minder origineele opmerking, die ik
iemand hoorde maken, die bij zijn vertrek
uit de zaal daarlangs kwam en toen consta
teerde met een blik op het gezellige on
deronsje, dat hier in betrekkelijk klein be
stek werd gevierd dat men zich daar mis
schien nog het beste geamuseerd had.
ALKMAARSCHE COTTtANT. TEL. 3320
ZES verschillende persen staan altijd
klaar voor
UW DRUKWERK.
DRUKKERIJ COSTER,
Voor het laatste (extra) nummer heeft de
voorzitter van het feest-comité, de heer
Bruul dank gebracht aan verschillende per
sonen en colleges en officieele instanties.
Dank werd gebracht aan den heer Bakker
die zijn boerderij beschikbaar stelde voor
bergplaats en aan allen die meewerkten
en dat zijn er velen om het concours te
doen slagen. Bijzonderen dank bracht spr.
aan de heeren Beemster, Groenland en
Modder, die veel werk hebben verzet en
aan de werkende leden van Eensgezindheid.
Eveneens aan de burgerij, die op elk gebied
meewerkte om de concoursdagen te doen
slagen.
Spr. weidde nog uit over de beteekenis
van het concours op muzikaal gebied en
hoopte dat het zou strekken tot veredeling
van het instrumentaal kunnen. Spr. meende
dat men met trots kan terugzien op wat is
gepresteerd. Nadat het laatste muziekgezel
schap op nog een extra nummer had gege
ven, was het muziekfestijn geëindigd. Op
het terrein en in het dorp bleef het nog
druk, er heerschte een gezellige stemming.
De jury heeft de volgende uitslagen be
kend gemaakt:
Marschwedstrijd.
Sup. Afd. Fanfare: Waterlandsch Fan
farecorps, Amsterdam 57 p., 2e pr.
Sup. Afd. Harmonie: „Harmonie Apollo",
Hoorn 60 p., Ie pr.
Concours.
3e Afd. Fanfare: 1. „St. Joannes", Zuid-
scharwoude 347 p., Ie pr.; 2. „St. Caecilia",
Loenen a.d. Vecht 259 p. 3e pr.
Afd. Uitmuntendheid Fanfare: 1. „An
dante", Oosthuizen 325 p. 2e pr.; 2. „Vol
harding", Ilpendam 313 p. 2e pr.; 3. „St.
Hildegardes", Harenkarspel 301 p. 2e pr.;
4. „Excelsior", Nieuwe Niedorp 272 p. 3e pr.
Eere Afd. Harmonie: 1. „Kunst en Vriend
schap", Krommenie 339 p. Ie pr.; 2. „Zaan-
damsch Muziekcorps", Zaandam 322 p. 2e pr.
Sup. Afd. Fanfare: 1. Waterlandsch Fan
farecorps, Amsterdam 414 p. Ie pr.; 2. „Ons
Genoegen", Wijdenes 318 p. 2e pr.
Sup. Afd. Harmonie: 1. „Koninklijke Har
monie Excelsior", Wormerveer 417 p le pr.;
2. „Dierner Harmonie", Diemen 394 p. le pr.;
3. „Harmonie Apollo", Hoorn 384 p. le pr.;
4. „St. Gregorius de Groote" den Haag 327 p.
2e pr.
Totale uitslag Eerewedstrijd:le eere „On
derling Genoegen, Krommenie; 2e „Water
landsch Fanfarecorps", Amsterdam; 3e „Har
monie" Assendelft.
Harmoniecorpsen: le „Excelsior", Wor
merveer; 2e „Diemen's Harmonie", Diemen;
3e „Verkade's Harmonie", Zaandam.
Plechtige H. Mis.
Zondag heeft de heer Th. Borst S. C. J.
in de parochie van St. Willebrordus zijn
eerste plechtige H. Mis opgedragen. Zater
dagavond arriveerde de neomist met zijn
ouders aan de Kerk, waar de jeugdgroepen
een eerewacht vormden. De neomist heeft
Zaterdag ten 7 uur een plechtig lof gecele
breerd. Zondag kwart over tien heeft de
jeugdige priester 'n plechtige eerste H. Mis
opgedragen, waaronder de feestpredicatie
van pater C. Th. van der Peet. De receptie
ten huize zijner ouders was druk bezocht,
's Avonds is met een plechtig lof en feest
zang de plechtigheid besloten.
Muzikale rondwandeling.
Zaterdagavond hield het fanfarecorps
„De Vriendschap" alhier zeer tot genoegen
van de reeds talrijk aanwezige gasten een
muzikale rondwandeling door het dorp.
Omstreeks 9 uur nam de wandeling een
aanvang te Aagtdorp. Er werd langs den
Duinweg naar Schoorl gemarcheerd entoen
via den Molenweg Slotlaan en burgemees
ter Peecklaan naar het Raadhuisplein.
Zijn wij goed geinformeerd dan ligt het
in het voornemen iederen Zaterdagavond
een dergelijke wandeling te organiseeren,
waarbij dan de bedoeling voorzit, dat de
gasten zich achter de muziek zullen aan
sluiten en de wandeling meemaken.
Het is voor Schoorl een geheel nieuwe
attractie en de gasten maken op deze wijze
kennis met het bekende fanfarecorps.
O
tnt het Engelsch Tan
ARTHURSOMERS ROCHE
DoorMr. P.v. D.
33)
„Heel graag", zei ik.
„Direct", gaf hij mij te kennen.
Een oogenblik later stond er spuitwater
op mijn tafel met whisky onderin.
Ik deed alsof ik mijzelf een glas in schonk
en maakte een gebaar van drinken. Weer
neerstrijkend in mijn stoel, en van een be
hagen blijk gevend, dat ik inderdaad niet
voelde, nam ik den inventaris op van mijn
omgeving.
Achter mij, zoo merkte ik snel op, hin
gen zwarte gordijnen, van fluweel, naar
het scheen. Zwart was het motief van de
decoratie in de zaal, met uitzondering dan
van verguld in het plafond, en de zware
gordijnen hingen niet alleen achter mij,
maar waren nog op drie anderen plaatsen
in den muur zichtbaar. Deuren, concludeer
de ik.
Dat was inderdaad iets, dat de moeite
van het weten waard was. Op plaatsen als
deze waren deuren zelden gesloten. De pa
troon wilde een makkelijken uitgang ge
waarborgd zien, voor het geval de politie
zich met de nachtelijke vroolijkheid zou
willen bemoeien. In mijn stoel achterover
leunend, frommelde ik met de gordijnen,
vond een deurknop, ontdekte, dat die draai
de en dat de deur toegaf, en schoof weer
naar voren. Hier was een uitgang.
De zaal vulde zich nu. Een orkest speel
de; kellners begonnen spijs en drank op
te disschen. Het drinken werd ernst. En
daarna hoorde ik een gemorrel aan de deur
achter mij.
Mijn rechterhand viel langs mijn wit
vest af; myn duim kromde zich naar be
neden, bereid het wapen te doen afgaan,
dat daar verborgen stak. Even op mijn
qui-vive, als ik, vroeger op den dag, was
geweest, toen ik Kernan Peters het hoofd
had geboden, wachtte ik af. Daarop gin
gen de fluweelen gordijnen uiteen, en werd
ik het ronde gezicht van Pots Slavini ge
waar, dat vettig meesmuilde.
„Op tijd, hè?" zei hij. Hij was wat ge
dwongen joviaal, en zweetdruppeltjes ver
schenen op zijn voorhoofd.
„Ik ben op tijd", zei ik rustig.
„De chef wacht op je, Lacy".
„Ja? Waar?" vroeg ik.
Hij wees met zijn duim naar achteren.
„Daar achterin een kamer".
„Ja?" Ik was beleefd ironisch. „Hij heeft
me gevraagd hier op hem te wachten. Dat
heb ik liever Pots".
„Lacy, zit hem niet dwars", fluisterde hij.
„Ik wil er zeker van zijn, dat hij niet de
bedoeling heeft mij erin te laten loopen",
zei ik.
„Waarom zou hij dat doen? Denk je
heusch, dat ik met welk opzet ook, dat te
gen jou was gericht, zou instemmen,
Lacy?" Pots was heftig verontwaardigd.
L. - -g
Hoewel wij de bewoners van Aagtdorp
niet deze muzikale genieting misgunnen,
achten wy het voor het corps minder ver
moeiend als men de wandeling bij den
Boschmansweg begint en dan op een vroe
ger tijdstip, waarby er dan wellicht gele
genheid zal zijn in het centrum van het
dorp op het Raadhuisplein ter onderbre
king van de wandeling eenige nummers ten
gehoore te brengen. De enthousiaste toe
hoorders hebben na afloop spontaan een fi
nancieel offer gebracht voor den aankoop
van fakkels voor het corps. Wy vernemen
nog. dat in den loop van deze week ook te
Groet een rondwandeling zal plaats vinden.
Uitvoering Schoorl's Gemengd
Koor.
Dinsdagavond zal School's Gemengd
koor wederom een openluchtuitvoering ge
ven in een duinkom gelegen in de duinen
te Groet naby den Wagemakersweg.
Dit concert hetwelk voor gasten en inge
zetenen gratis toegankelijk is, belooft de
aanwezigen wederom een mooien avond te
bezorgen.
Aan de uitvoering wordt medewerking
verleend door den heer P. Dalenberg, bas,
terwijl het geheel onder leiding staat van
Corn. Jonker.
Weest voorzichtig met vuur
In bosch en heide.
„Ja", zei ik beminnelijk, „dat denk ik. Ik
geloof, Pots, dat je wel iedere schunnige
streek zou uithalen, die je een bom oneer
lijk verkregen duiten kon bezorgen. Stuur
je chef hierheen".
„Hoor eens, Lacy", drong hij aan, „hij
denkt, dat er iets niet pluis is met die be-
rooving van gisteravond. Ik vertelde hem,
dat je leelijk was toegetakeld; ik zei hem
nog, dat je je leven op het spel had gezet;
ik gaf hem al je argumenten. Maar hij wil
je nu eenmaal zelf opnemen en tegen je
praten".
„Het licht is hier goed, en de acoustiek
ook", merkte ik op.
„Wat ik er goed? Zeg, Lacy, maak je
er niet langer van af. Hij kan kwaad zijn.
Ik vraag je nuwil je met me mee ko
men?"
Ik staarde hem aan. Ik nam een kloek
besluit, en was overeind, voor Pots het be
sefte. Ik leunde dicht tegen hem aan, mijn
pistool was binnen in mijn hand, de tromp
stootte tegen Slavini's zijde.
„Jij brengt me naar hem toe, Pots", zei
ik kalm. „En bij de eerste beweging, die je
maakt en die niet liefelijk als een roos
schijnt, zul je nooit meer een vin verroe
ren".
„Lacy, ik ben toch je kameraad", steunde
hy.
„Juist daarom wil ik je naar de hel zen
den om daar op me te wachten. Daar, waar
we naar toe zullen gaan, heb ik juist vrien
den noodig. Ga me voor, Pots".
Hij tastte met trillende vingers naar de
gordijnen. Zij gingen uiteen en wij gingen
een deur door om ons vervolgens in een
flauw verlichte gang te bevinden.
„Waar moeten we naar toe, Slavini?"
vroeg ik.
„Deze deur", wees hy aan. „Je hebt naar
binnen te loopen, en je zult daar den chef,
op je zien wachten
Ik greep hem in zijn nek beet. Ik duwde
de deur open en schoof hem voor mij uit
en stiet hem bij het overgaan van den
drempel terug, zoodat hij een levend bol
werk voor mij vormde.
Daar was, zittend aan een tafel, geflan-
kerd door de staande figuren van Jimmy
Greco en Andy Horn, de man, die de chef
moest zijn. Een gedistingeerd uitziend per
soon ongetwijfeld, met uitzondering van
zijn smallen mond en harde oogen. Van
middelbaren leeftijd, misschien iets meer
dan dat, lang, gespierd, goed gesoigneerd
Voor zoover ik op het eerste oog kon zien
was er niets, dat hem onderscheidde van
een wakkeren officier van justitie of een
makelaar, die zich met het spelen van ten
nis of golf in goede condidtie hield
„Handen af van Slavini, Crandall", zei
hy kalm. 1
Het zachte bevel was oneindig indruk
wekkender dan een gebulder zou zijn ee-
weest. Maar ik klemde Slavini dichter aan
my vast. d"
„Wanneer ik er meer van weet, wat dit
alles te beteekenen heeft", antwoordde ik
he„Je ,weet, wat dit alles te beteekenen
^„Vertel het me nog maar eens", hoonde
Zijn wenkbrauwen gingen even omhoog
hebben"™ e" Van de Seeley's' Ik *il ze
„S" «PPen klapten over het laatste woord
dicht, alsof dit zijn laatste woord ware bp
weest. Ke*
„Ik wil ze zelf graag hebben", zei ik. „U
tl- *1?°^ de kladen gelezen, nietwaar?"
„Ik heb ook dien meneer gezien, die je
vanmiddag heeft opgezocht, CrandaU", zei
hy kalm. „Kernan Peters, 'k Heb nooit ge
weten, dat h(j een inbreker was. Kende hem
a leen als bandiet. Maar bandieten komen
je niet opzoeken, CrandaU. Dus moest hU
wel de inbreker van gisteravond zijn. Sta
met tegen my te liegen", vlamde hy
op. „Houd je me soms voor een kind?
enk je, dat ik het oordeel van gekken als
aymi, Greco en Horn vertrouw, wanneer
er iets belangrijks aan de hand is? Ik ging
naar je hotel toe, en was op het punt mij
te laten aandienen, toen Peters naar je
vroeg. Meen je, dat er in het heele land
een moordenaar, bandiet of bewerker van
brandkasten iS) waar ik niet v;in af weet?
llet een van m'n vrienden komen; wij
even wachten. Toen Peters naar beneden
ging, nam myn vriend, hii is aan de po
litie verbonden. Crandall hieruit zie je, tot
hoever myn invloed reikt hem op. Hij
zei, dat hij zyn foto had gezien. Wiet, wie
ny was. En waarom zou een man als hy je
„Een ontkenning schijnt nu eenmaal geen
T-Vv, 6 hebben". merkte ik op.
snauwde hy"08 démenti aan«eboden"'
«i*™ niet' dat het me daarmee
oei yk maken", zei ik nonchalant.
nP'™L„ daarvan zal ik de smaragden
nemen", zei hy.
"*r Wa* doe* u gelooven, dat ik
wr £even? Dreigementen misschien?
Hy schudde het hoofd.
(Wordt vervolgd.)
