1898 onder 1938 ONS INDISCH HOEKJE, J&ituwttatul Verlost van hevig SPIT IN DEN RUG KLOOSTERBALSEM NEDERLAND KONINGIN WILHELMINA „40 jaren Koningin der Nederlanden" DERDE BLAD. PARELOESTERS EN SERO'S. DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM „Zieioo, dat is achter den rag, van mijn SPIT ben ik fijn af! AKKER'S ORIQtNEEl TIK INZAQB „Geen goud zoo goed" De gemeenten en het gemeentelijk beheer. Glimlachje ALKMAARSCHE COURANT VAN ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1938. In het Oosten van de Molukken worden pareloesters gevonden, die een merkwaar dig uitvoerproduct vormen. Het zijn niet de parels, die daarbij de hoofdzaak vormen, maar de schelpen zelf, die parelmoer be vatten. Hiervan worden vooral de knoopjes gemaakt, die wij bij ons toilet niet kunnen missen. Het centrum van de parelvisscherij men zou beter doen te spreken van „schelpenvisschery" is het kleine eilandje Dobo (Aroe-eilanden). Daar kwamen eer tijds een 200-tal schoeners om de lading te lossen. De schelpen worden aangetroffen op banken, die een pl.m. 8-tal meters onder de oppervlakte der zee liggen. Duikers ha len ze op. Maar die banken werden dood gevischt, zoodat er thans maar weinig schoe ners meer zijn. Af en toe treft men in de schelpen parels aan. Wie op Dobo komt, denkt gemakkelijk parels te kunnen koopen. Dit valt heel erg tegen, want de visscherij is verpacht aan een maatschappij en deze zendt parels en schelpen naar het hoofdkan toor te Makassar. Nu zijn er enkele Chinee- zen en Arabieren, die er in handelen, maar men loopt bij dezen of het gevaar te veel te betalen, óf voor duur geld kunstmatige parels (uit Japan ingevoerd) te krijgen. Ze zijn zoo goed als niet van echt te onder scheiden! Zonder zeer deskundige en be trouwbare voorlichting handelt men ver standig niets te koopen. Een andere specialiteit van Dobo vormden de paradijsvogels. Deze komen voor op de Aroe-eilanden. Er bestaan, zooals bekend, van die sierlijke vogels tal van soorten. Die van de Aroe-eilanden gelden voor de fraai ste en kostbaarste. Dobo was een paar tientallen jaren ge leden een modern „Sodom". Er werd veel aan Bacchus en Venus geofferd, dank zij de ruime verdiensten met de parelvisscherij. Het was dus een centrum van lichamelijke en geestelijke besmètting. Dat is n.u zo« goed als uit, ook al tengevolge van het feit, dat de Japansche regeering al lang geleden aan de Japansche vrouwen heeft gelast om naar hun eigen land terug te keeren. Dobo heeft een radiostation. Dit bewijst in het gebied met zijn groote afstanden aan het bestuur goede diensten. Het is een merk waardig gezicht vanuit de eenzaamheid der zee de masten hoog te zien oprijzen endaar- door het gevoel van verlatenheid iets te voe len verminderen! Er zijn en er komen nog meer radio-stations in die van „God en alle mensch" verlaten wereld. Dank zij de bru taliteit van Japanners in die oorden! Met de vrijbuiterij van visschers, die zelfs politie agenten op die eenzame oorden wegvoer den, zal het nu, dank zij ook-anderen maat regelen, wel gauw gedaan zijn. Op de foto ziet u de radiomasten, een parelschoener en het plaatsje Dobo, een echt „blikken" stadje! (Huizen en daken van gegolfd plaatijzer). Merkwaardig in die streken- zijn de hooge Sero's. Dit zijn staketsels, in zee ge plaatst, in den vorm van een V. Soms zijn de vleugels dier inrichting een paar honderd meter lang. De visch zwemt er langs,, komt dan in een labyrinth en is dan gevangen. Er boven is een platvorm. De visschers ko men met hun bootjes, klimmen er op en vangen de visschen met de spies. De vis- schen zijn soms heel groot. Kleinere worden met een schepper gevangen. Een eigen aardigheid is nog, dat in de Sero's in de Mo lukken aas wordt aangebracht. Elders in Indië niet. H. F. TILLEMA. LIEFDE IN HET SPEL. Een hondje als spelbreker. De 35-jarige koopman C. V. te Den Haag maakte op zeer normale wijze kennis met een juffrouw van zijn leeftijd en deze ken nismaking viel dermate in den smaak, dat zij, die inmiddels geliefden waren geworden, plannen maakten om tot een huwelijk te komen. 's Mans vooruitzichten waren niet slecht: hij vertelde, dat hij een positie had bij de courses op Duindigt, hetgeen echter niet heelemaal waar was. Alleen besteedde hij wel eens wat-geld met het wedden op de races. Het was kennelijk voor hem gemakkelijk om aan geld te komen, want de goedige juf frouw bezorgde hem herhaaldelijk contan ten, welk bedrag spoedig ongeveer 400 groot was. Zijn toekomstige echtgenoote vond hierin niets vreemds en gaf hem op zijn vraag ook dadelijk 100, welke hij voor een doktersbehandeling noodig had. Tegenover deze som geld toch lokten de trouwbeloften en wat het zwaarst is moet nu eenmaal het zwaarst wegen. Langen tijd leefden de minnenden in vrede, totdat zij op zekeren dag een wande ling in Wassenaar gingen maken. Daar ont moetten zij twee dames, die haar hondje uit lieten. Het beestje maakte op de gelieven grooten indruk en zij besloten de stoute schoenen aan te trekken en de dames te vragen of zij het hondje misschien mochten hebben. De dames stemden hierin toe op voorwaarde, dat zij het beest nog eens moch ten komen opzoeken. C. V. en zijn toe komstige ega namen den hond mee. Eenigen tijd later kwamen de Wassenaar- sche dames zich inderdaad bij de vrouwe lijke helft van het paar overtuigen of het hondje een goed tehuis had, maar tot haar verbazing was het beest daar niet te vinden. De juffrouw verklaarde, dat haar „ver loofde" naar Parijs was voor zken en den hond bij zijn broer had ondergebracht. De hondenliefhebsters vervoegden zich daarop bij den bewusten broer, maar ook deze bleek geen hond in huis te hebben. Hij wist er echter wel wat van, want naar zijn verkla ring was het dier in den kost bij een geschei den vrouw, met wie C. V. een verhouding had. Zoo eindigde deze historie, welke blij be gonnen was. De dames uit Wassenaar ver telden namelijk aan deze vrouw, dat V. ver loofd was met een ander. Daarop begaf deze vrouw zich in gezelschap van een vriendin naar het huis van de gefortuneerde vrij ge zellin. Het gesprek, dat tusschen beide par tijen gevoerd werd, was niet bepaald aange naam voor de onschuldige juffrouw en zij trok oogenblikkelijk haar conclusies. De Haagsche politie werd met het inge wikkelde geval in kennis gesteld en er werd aangifte gedaan van oplichting. C. V., die vroeger al eens een voorwaardelijke veroor deeling heeft ondergaan, bleek heelemaal niet in Parijs te zijn voor zaken, maar werd te Den Haag aangehouden. Natuurlijk ontkent hij alles en de politie staat voor de moeilijkheid om zonder ge tuigen de hond kan niet gehoord worden oplossing te brengen in deze dure liefdes affaire. WIJZIGING POSTBESLUIT PER 1 SEPTEMBER. Films en platen als monster. Verlaging expressekosten buiteï bepaalden kring. Eén maal in- klaringsrecht bij meerdere stukken. Met ingang van 1 September a.s. treden de volgende wijzigingen van 't postbesluit het pakketpostbesluit en het internationaal postbesluit in werking: Belichte, doch niet ontwikkelde films en platen, toegezonden aan beroepsfotografen e. d. zijn tegen het tarief van monsters toe gelaten. Deze voorwerpen kunnen dichtgeplakt worden ter bescherming tegen licht. De verzending geschiede echter in open om slag. Vermelding naam en adres afzender ook op de verpakking der films en platen is gewenscht voo£,het geval deze uit den omslag geraken. Terwijl tot dusver het expresserecht van 10 cent (postpakketten 15 cent) in den regel voldoende was voor bestellingen binnen den bebouwden kom, zal dit, indien deze kom zich niet tot een half uur afstands van de postinrichting uitstrekt,, in elk geval tot dien afstand voldoende zijn. Buiten dien kring was tot een maximum van 60 cent extra verschuldigd, hetgeen de bestelling overeenkomstig de loonregeling vorderde. Thans wordt dit een vast extra recht van 15 cent (postpaketten 25 cent) voor elke bestelling van één of meer stukken bij denzelfden geadresseerde. De betaling van dit extra recht kan door den afzender ge schieden, doch door dezen ook aan den ge adresseerde worden overgelaten. Veer- en overvaartsgelden, vallende op een expresse-bestelling, komen voor reke- was de verzuchting, die (k slaakte, toen ik na het gebulk van 2 potjes Kloosterbalsem finaal van mijn spit af was. Niet staan, niet zitten, niet liggen te kunnen en toch vooruit te moeten om de boterham te verdienen. Door de vreeselijke spit, die in mijn stuit begon en door mijn geheele rug trok, was ik hulpeloos als een klein kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan wendde, begon mijn genezing. En nu heb Ik in geen 8 maanden meer een «•h"V' I J. Zw. U A. Onovertroffen b|j brand- en snQ wonden Ook ongeëvenaard als wriifmlddel bij Kheumatiek, spit en pjjnljjke spieren Schroefdoos 85 eb Potten: 62eb en 1.04 ning van het staatsbedrijf. De afzender moet in elk geval het vast-expresserecht ad 10 cent voldoen. Laat hij de gewone fran keering achterwege, dan betaalt de ge adresseerde het dubbele daarvan. Voor meerdere voor denzelfden geadres seerde bestemde zendingen (geen postpak ketten) zal deze slechts éénmaal het inkla- ringsrecht ad 25 cent behoeven te voldoen indien de belastingdienst deze voor de hef fing van het invoerrecht als een zending beschouwt, hetgeen het geval is indien elke zending op zichzelf niet aan het invoerrecht onderworpen zou zijn. DE MAASTUNNELBOUW. Het werk vordert goed. Weer. waren de vorderingen van den Maastunnel bij de laatste persrondleiding duidelijk zichtbaar. Aan den rechteroever is thans het venti latiegebouw op de definitieve diepte van ongeveer 27 meter beneden het terrein aan gekomen. De laatste weken is geregeld grond in de werkkamer ontgraven en door middel van de spoelinstallatie in de voor den kademuur liggende bakken gespoten. Thans is men doende deze werkkamer, welke tot heden heeft gediend om den grond te kunnen ont graven, geheel met beton te vullen, zoodat dan het ventilatiegebouw met zijn volle oppervlakte van 23 x 33 m. op den draag- krachtigen zandbodem staat. Hiervoor is een hoeveelheid beton van meer dan 1000 M3. noodig. Aan de landtunnel op den rechteroever wordt intusschen verder gewerkt. Regelma tig vordert het werk daar en op het oogen blik is reeds bijna 40 m. van de tunnel in ruwbouw geheel gereed. Ook de open oprit vordert regelmatig en dezer dagen zal een aanvang worden gemaakt met den bouw van de onderdoorgangen onder het op den Westzeedijk komende circulatieplein. Op den linkeroever komt thans meer ac tiviteit. Men is bezig aan den bouw van de eerste 8 m. van het ventilatiegebouw aldaar en tevens werd dezer dagen aangevangen met het heiwerk voor de landtunnel op den linkeroever. In tegenstelling met wat wij op den rech teroever hebben gezien, wordt hier de landtunnel niet zonder meer op den bodem neergelegd, maar wordt deze tunnel op pa len gefundeerd. Aan den rechteroever lag op de normale diepe zandplaat, welke in geheel Rotterdam aanwezg is, een door de rivier aangebrachte zandbank, welke voldoende stevig was om de tunnél daarop te fundeeren. Op den linkeroever echter is een derge lijke gunstige omstandigheid niet aanwezig. In de Heysche haven is thans alles voor het vertrek der eerste tunnelstukken ge reed gemaakt. Alle tijdelijke stutten en schoren zijn weggenomen. De houten kop schotten aan de einden zijn op volle hoogte opgetrokken en dichtgemaakt, zoodat een imponeerend drietal geweldige doozen op den dokvloer staat, die straks, wanneer vol doende water in het dok zal zijn ingelaten, zullen kunnen drijven. Niet iedere vloed loopt voldoende hoog om de stukken tot drijven te brengen, een eenigszins hoog water is daarvoor noodig. Wind en waterstand dienende, zullen de stukken aan het eind van deze maand naar de Waalhaven worden gesleept, waar men bezig is de laatste hand te leggen aan den afbouwsteiger, welke 200 meter lang is en zoodoende langs iedere zijde voor drie tun nelsukken meer gelegenheid biedt. HOLLYWOOD-TIJGER IN HET DIERENPARK WASSENAAR. Meermalen wordt ons land door film sterren van grootere en kleinere vermaard heid tijdens hun verblijf in Europa bezocht. Zoo is het ook met de groote Soenda- tijger, welke thans voor den duur van en kele maanden zijn intrek genomen heeft in het dierenpark Wassenaar, alvorens zijn talenten bij een der groote filmmaatschap pijen te Hollywood te ontplooien. Op den voorgrond dienen wij te vermel den, dat Gertha, hoewel zij een volwassen exemplaar is van de zoo gevreesde roofdie rensoort, zich keurig gedraagt en zelfs zóó tam en gedresseerd is, dat haar oppasser zich rustig in de kooi kan begeven om met haar te gaan sollen. Als filmster ontbreekt het haar niet aan de noodige belangstelling, welke zij evenals haar menschelijke collega's' waardig en kalm over zich heenn laat gaan. Wij hebben eens geinformeerd of zij wel heelemaal ongevaarlijk was. „Oh absoluut mijnheer en trouwensals ie eens valsch wordt dan merk je t gauw", was het ge- Slot. En thans heeft eigenlijk elke party, die zich eenigermate respecteert, een zoodanig programma, dat niet minder uitgebreid is dan het politieke programma zelf. Daaruit blijkt al reeds, dat in het gemeentelijk be heer, vroeger van politieke verschynselen zooveel mogelijk vrijgehouden, de politiek inderdaad een woordje is gaan medespre- ken. Zulks niet altyd ten bate van de rust der beraadslagingen in het gemeentelyk col lege. De taak van den burgemeester, tevens voorzitter van den Raad, is, vooral sedert de uitbreiding van ons kiesrecht na 1918, een geheel andere geworden, en de eischen, die al dadelyk aan hem als leider eener verga dering worden gesteld, zyn dusdanig ver zwaard, dat het denkbeeld om een voorzit ter van den Raad buiten den burgemeester om te benoemen, inderdaad reeds een punt van ernstige overweging heeft uitgemaakt. Zien wy nu b.v. naar een gemeentelijk pro gramma als door de voormalige Liberale Unie in 1915 werd vastgesteld, dan zien wy, dat dit bepalingen bevat ten aanzien van financiën en bedrijven, onderwijs, volksont wikkeling, volksgezondheid, volkshuisves ting, armwezen, bestrijding van werkloos heid en de gemeente als werkgeefster; de Anti-Revolutionnaire en R.K. programma's voegen er nog paragrafen, die meer in het bijzonder de zedelijke belangen betreffen, aan toe. Het Vrijzinnig-Democratisch pro gram, dat reeds van 1903 dateert, al is het in den loop der jaren ook aanmerkelijk gewy- zigd en uitgebreid, bepaalt de taak der ge meente als werkgeefster; als exploitante van ondernemingen en inrichtingen van alge meen nut; als organisatrice van onderwijs, van volksontwikkeling en van gezondheid; ten aanzien van het woningvraagstuk, het armwezen en de werkloosheid en zelfs van verbetering van de arbeidstoestanden, waar van de opperste behartiging toch ligt by het Rijk. De autonomie der gemeenten staat daarbij voorop, al is het een kenmerkend verschijnsel, juist in deze periode, dat men meer en meer ertoe is overgegaan om kleine gemeenten, grenzende aan zich uitbreidende groote gemeenten, bij deze te trekken; dat men de vereeniging van kleinere gemeen tel^ die gelijke of gelijksoortige belangen hebben, heeft bevorderd. Het aantal ge meenten dan ook in Nederland is sedert het begin dezer eeuw een weinig achteruit ge- loopen, doch daarin vindt de vermeerde ring, b.v. van de bevolkingen van Amster dam, Rotterdam en Den Haag (om van an dere steden niet eens te spreken) voor een deel hare verklaring. Niet in het minst heeft de oorlog zware lasten op de gemeenten en de Burgemees ters, die aan het hoofd daarvan stonden, ge legd. Dat zyn moeilijke, by uitstek moei lijke tijden geweest, misschien nog niet het ergste voor de groote gemeenten, die op der gelijke outillage waren ingesteld, maar wel voor de kleine, dich zich daarby moesten aanpassen. Toch heeft ook de oorlog met al zijn bijzondere zorgen niet kunnen verhin deren, dat langzaam en geleidelijk zoowel het innerlijk als het uiterlijk stadsbeeld zich wijzigde. Gevolg ook van het toenemend verkeer, dat eischen stelt van zeer by zon deren aard. Wij hebben tegenwoordig in het meerendeel onzer groote en ook kleinere gemeenten dusgenaamde Schoonheidscom missies, die zelfs de vrijheid van bouwen aan banden hebben gelegd in het algemeen belang, dat geen ontsiering van het stads- schoon toelaat. Somwijlen doen deze com missies nuttig werk, meer dan eens echter werken zij door hare formeel-artistieke be zwaren, ook door onderlinge verschillen in zienswijze, niet wat men noemt stuwend. Maar, op een ding hebben wy geen invloed kunnen hebben: op de wijziging van het verkeer. Het tramverkeer, aan het begin dezer twintigste eeuw nog vrijwel overal door paarden voorzien, onderging tenge volge van buitenlandsche voorbeelden een algeheele ommekeer en was al spoedig in onze groote gemeenten geheel electrisch; het werd in die groote gemeenten steeds uitge breid, aangepast aan de behoefte, terwijl het zich in de kleine steden op gelijken voet ontwikkelde. De auto's wie herinnert zich niet, dat in 1898 de wedstrijd Amsterdam Parijs en terug een geweldige krachtproef werd geheeten! hebben een eerste plaats in het verkeer ingenomen. Maar de meest eigenaardige karakteristiek van het verkeer in Nederlands stedden, om nu van het plat teland maar niet te spreken, is wel gelegen in het geweldig aantal rij wielen. Het is mis schien niet algemeen bekend, dat de nieuw ste Baedeker voor Den Haag, wellicht ook voor Amsterdam aangeeft, dat men zich op het uur van 12, wanneer alle kantoren zoo wat tegelijk uitgaan, moet begeven naar een druk punt als b.v. de Zeestraat of het begin van de Laan vn Meerdervoort in Den Haag, dan wel de Leidsche of Utrechtsche straat in Amsterdam, hartaders van een verkeer, dat het centrum van kantoren met geheel een gedeelte verbindt. Inderdaad, de stroom van fietsers, die zich daar voortspoedt, fietsers van allen rang, stand en ouderdom, is schijn baar onuitputtelijk. Wellicht kan hier slechts Denemarken, maar wat de groote steden betreft zeker niet in gelyke mate, een der gelijk voorbeeld in het leven roepen. Ongetwijfeld hebben de gemeenten in haar ontwikkeling gedurende deze 40 jaren menig voorbeeld van het buitenland ge volgd. Aan den anderen kant echter staat daartegenover, dat zy ondanks alle wyzigin- gen, toch kans hebben gezien voor het mee rendeel by het oude Hollandsche standpunt te blijven staan. Er is toch in de gemiddelde Hollandsche stad nog iets anders dan of wij ergens in het buitenland zijn; er is al direct de oud-Hollandsche kern, die men gelukkig zooveel mogelijk in eere laat; er is echter ook-die stempel van Hollandschen aard, die op bijkans elke stad is gedrukt! Hebt u reeds, als abonné van de Alkmaarsche Courant, ingeteekend op onze premie-uitgave een prachtig boekwerk, met ongeveer 400 foto's uit het leven van onze koningin? Het boek verschijnt in Augustus, waarschijnlijk begin volgende week. Verzekert u van zoo'n boek door nog heden te bestellen. Dealbumszijn uitsluitend bij vooruitbetaling, zoodat ge door inzending van het be drag na verschijnen het album kunt ontvangen. De prijs bedraagt 0.75 afgehaald aan ons bureau, fr. p. post 0.95. Postgiro 37060 N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. Herms. Coster en Zoon, Alkmaarsche Courant. ruststellende antwoord. En inderdaad, het beest kykt ons „poeslief" aan. Zyn oppasser of impressario?) springt even over het hekje en Gertha is al bij hem om zich door de tralies heen even door zyn vacht te laten krauwen. Wij wenschen Gertha een prettig verblijf in ons land toe. ERNSTIGE VAL MET DOODELIJKEN AFLOOP. Gistermiddag had de 49-jarige monteur bij de gemeentebedrijven J. P. F. Rip te Goor het ongeluk bij het verrichten van werkzaamheden aan het electrisch net bij den overweg in de Kerkstraat, van den ladderwagen te vallen. Hij werd op een brancard per auto naar zijn woning aan den Markeloschen weg overgebracht, waar hij kort daarna, vermoedelijk aan een schedelbasisfractuur, is overleden. Het slachtoffer was gehuwd en was vader van zes kinderen. H. P. VAN DER HAAR. f In 70-jarigen ouderdom is te Wassenaar plotseling overleden de figuur- en land schap- en portretschilder Hermannus Petrus van der Haar. Op 2 December 1867 werd hij te Aven- horn geboren, waar zijn vader arts was, Hij doorliep de teekenacademie te Dussel- dorf, kwam daarna in Holland terug, waar hij leerling is geweest van Josef Israëls. Hy was twee jaren pensionnair van H. M. de Koningin. Veel heeft hij in het buitenland gewerkt, in Duitschland, Polen, Italië en Zwitser land. In Holland werkte hij te Den Haag en Utrecht, in het Gooi, in Twente en op Walcheren, waar hij een aantal jaren te Veere gewoond heeft. Nog geen jaar gele den vestigde hij zich te Wassenaar, waar hij tot het laatst van zijn werkzaam leven toe in groote opgewektheid gewerkt heeft. DE HOOFDSTAD EN DE JUBILEUM FEESTEN. 50.000 lampen zullen worden gebruikt. Alleen voor de van gemeentewege ver zorgde versieringen ter gelegenheid van de feesten by het regeeringsjubileum men vergete niet dat zeer veel op particulier initiatief geschiedt is een bedrag van 65.000 uitgetrokken. Dit zal o.a. gebruikt worden vooij den aankoop van 12 K.M. kabel, 12.5 K.M. toevoerleiding en 50.000 lampen, waarvan alleen voor de versiering van den Westtoren 1500 M. kabel en 5500 lampen ge bruikt zullen worden. Zestig schijnwerpers zullen drie andere torens in de stad verlich ten en de fonteinen in de grachten worden beschenen door 26 zoeklichten, die er ge- kleur licht op zullen werpen, waarmede prachtige effecten bereikt zullen worden. „Wat is er gebeurd, lieveling, je praat zoo onduidelijk!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 9