E WIND
BLAAST.
fBituiwtatid
Voor houtwerk en marmer
is VIM het ideale
reinigingsmiddel
HxuMetm
tweede blad.
Verkeersongelukken
Auto reed tegen een boom
Eén doode, één ernstig gewonde
Nederlandsche auto in
België verongelukt.
Vier gewonden.
Aubade voor het Koninklijk
Paleis.
herdenkingszitting van
Ongewenschte reportag» van
anti-semietische uitipattingan.
Op den rijksweg te Dronrijp is
gisteravond een zeer ernstig ongeluk
gebeurd, waarbij één persoon den
dood vond en een tweede ernstig
werd gewond.
Een uit de richting Franeker komende
auto, bestuurd door den heer van Drim-
imelen uit Franeker, die met zeer groote
snelheid langs den weg reed, botste, door
dat de chauffeur bij het passeeren van een
wielrijder de macht over het stuur verloor,
tegen een booin.
De heer van Drimmelen was op slag
dood. De mede-inzittende heer Dekkers uit.
Hoogeveen liep hoogst ernstige verwondin
gen op en is naar het ziekenhuis te
Leeuwarden vervoerd.
Doordat later de benzinevoorraad in
brand geraakte, is de auto geheel uitge
brand.
Gisteravond heeft zich op de
Koningin Astridlaan te Kontich bij
Angtwerpen een ernstig verkeerson
geluk voorgedaan, waarbij een uit vier
personen bestaand Nederlandsch ge
zelschap min of meer ernstige verwon
dingen heeft opgeloopen.
Een auto, bestuurd door den heer V. de
Groot, handelaar te Hilversum, komende
uit de richting Mechelen en op weg naar
Antwerpen, kwam te slippen, reed het
trottoir op en botste met volle kracht tegen
een paal van de electrische verlichting. De
botsing was zoo hevig, dat de paal af
knapte, waarna de auto in de naast den
■weg loopende gracht terecht kwam. Er
bevonden zich behalve den bestuurder nog
drie personen in de auto. Nadat zij op het
droge waren gebracht bleek, dat de heer
de Groot eenige ribben had gebroken,
terwijl hem de borstkas was ingedrukt.
Zijn echtgenoote had verwondingen aan
het hoofd gekregen, terwijl zij verder een
kaakbeen en een enkel had gebroken. Mej.
Johanna de Groot, een zuster van den
bestuurder, wonende te Heemstede en de
heegr Janssens uit Haarlem, liepen kneu
zingen op over het geheele lichaam.
De vier gewonden zijn ter verpleging
opgenomen in het St. Maria ziekenhuis te
Berchem bij Antwerpen.
DOODELIJK ONGEVAL IN DE
RESIDENTIE.
Gistermiddag heeft zich op de Wete-
ringkade bij den spoorwegovergang hoek
Lekstraat te Den Laag een verkeersonge
val voorgedaan, hetwelk aan een der daar
bij betrokkenen het leven heeft gekost.
Daar ter plaatse kwamen een vracht
auto uit Voorschoten en twee wielrijders
met elkaar in botsing, waarbij de 67-jarige
A. W. D., wonende aan de Weteringkade,
zoodanige zware inwendige kneuzingen
kreeg, dat hij vrijwel onmiddellijk aan de
gevolgen is overleden. De andere wielrij
der kwam met den schrik vrij.
AANRIJDING MET ERNSTIGE
GEVOLGEN.
Gistermiddag werd het vierjarige doch
tertje van den heer L., in de Hobbema-
straat te Amsterdam, toen het bij het spe-
OP ELKE BUS EEN BON
VOOR GESCHENKEN
len den weg overstak aangereden door een
motorfiets bestuurd door den heer B.
De kleine kreeg een hoofdwonde, waar
na spoedig algeheele blindheid intrad.
De motorrijder kwam te vallen en brak
het linkerbeen.
NEGENJARIG MEISJE OVERREDEN
EN GEDOOD.
Op den rijksweg MaastrichtNijmegen
onder Reuver is gistermiddag het negen
jarig meisje Leentje Houba, voor de oogen
van haar moeder, onder een personenauto
afkomstig uit Amsterdam geraakt en ge-
dood.
Het meisje wilde waarschijnlijk haai
hondje, dat op den weg liep, grijpen, met
het noodlottig gevolg dat zij aangereden
werd.
Dertienduizend zangeressen, zangers
en kinderen zongen de koningin toe.
Zichtbaar getroffen en ontroerd heeft
de koningin, aan wier zijde prinses
Juliana en prins Bernhard op het balkon
van het Koninklijk Paleis hadden plaats
genomen, de zanghulde aangehoord, die
haar gistermiddag op het Damplein door
ongeveer dertienduizend zangeressen,
zangers en kinderen van verschillende
weeshuizen en scholen gebracht is.
Tegen twee uur reeds begonnen de deel
nemers aan deze aubade, verre in de meer
derheid bestaande uit kinderen, op te trek
ken en zich ordelijk op te stellen op het
middenterrein van den Dam.
Om drie uur betraden de koningin, prin
ses Juliana en prins Bernhard, gevolgd door
den burgemeester van Amsterdam, onder
uitbundig gejuich het balkon, waarop het
eerste en zesde couplet van het Wilhelmus
weerklonken.
Vervolgens werden nog gezongen: „Den
hoogen God alleen zy eer" en de „Hulde
zang aan de koningin", speciaal voor deze
gelegenheid door Fred. J. Roeske gecompo
neerd, en „Als 't lief prinsesje slapen gaat".
Geestdriftig en zuiver klonken onder de
beproefde leiding van Fred. J. Roeske (die
40 jaren geleden bij de inhuldiging even
eens reeds den dirigeerstok zwaaide!) de
liederen over het groote plein, aandachtig
aangehoord door de koninklijke familie en
door de duizenden belangstellenden, die
deze huldiging waren komen bijwonen.
De koningin en prinses Juliana waren diep
getroffen en lieten hun dank door een lang
durig handgeklap duidelijk blijken. De
zanghulde werd vervolgens besloten met
„Wij leven vrij, wij leven blij!" en den „Defi-
leermarsch", die tegelijkertijd den aanvang
van het défilé langs het paleis beteekende.
Ordelijk, maar enthousiast juichend, trok
ken dé duizenden langs het paleis, waar zij
hartelijk toegewuifd werden door het ko
ninklijk gezin.
Na het défilé werd geleidelijk de afzet
ting van het middenterrein op den Dam op
geheven. Onafzienbare scharen bezetten on
middellijk de vrijgekomen plaatsen en een
ononderbroken gejuich waartusschendoor
telkens weer het Wilhelmus klonk, hield zoo
lang aan, tot de koningin, prinses Juliana en
prins Bernhard zich nogmaals op het balkon
vertoonden.
De tweede dag van het luchtvaart
feest.
De tweede dag van het luchtvaartfeest op
Schiphol is eveneens zeer geslaagd. Ditmaal
hebben marine en luchtvaartafdeeling hun
medewerking verleend, welke medewerking
eergisteren onverwacht niet door ging, om
dat het departement op het laatste oogen-
blik in verband met de viering van den na-
tionalen feestdag aldus had beschikt.
Meer dan 12.000 bezoekers vulden thans
de tribunes en het middenterrein.
Het programma bestond voor een deel uit
dezelfde nummers als dat van Dinsdag, doch
thans demonstreerden bovendien de marine-
en legervliegtuigen.
In den loop van den middag werden de
demonstraties o.a. bijgewoond door den mi
nister-president en den minister van defen
sie.
Tegen vier uur arriveerde per auto het
geheele gezelschap hier te lande vertoevende
Indische vorsten of vertegenwoordigers van
Indische vorsten.
Na de thee kregen de Indische gasten ge
legenheid een rondvlucht te maken met ie
in Indië-uitrusting gereedstaande Doug a-'
DC3 vliegtuig „Emoe". Vooral bij de dames
bleek de belangstelling hiervoor zeer gioo
te zijn en opgetogen kwamen zij na hun
rondvlucht op Schiphol terug.
ROTTERDAM S GEMEENTERAAD.
Na het overlijden van den
burgemeester.
In de gistermiddag gehouden, spoed-
eischende raadsvergadering heeft de loco
burgemeester, de heer A. B. de Zeeuw, een
rede uitgesproken ter herdenking van den
overleden burgemeester mr. P- Droogleever
Fortuyn.
De groote vreugde, zoo zei spr. o.m., die
in het land en ook in onze goede stad
heerschte gedurende de dagen van 31 Aug.
tot 6 September, werd voor Rotterdam plot
seling verstoord en de stad werd in rouw ge
dompeld toen gansch onverwacht de bijna
niet te gelooven tijding ons gewerd: burge
meester Pieter Droogleever Fortuyn is niet
meer.
Zijn tienjarige regeering is, al is Rotter
dam door de crisis zwaar geteisterd, een pe
riode geweest van vruchtbaar werken.
Burgemeester Droogleever Fortuyn was
iemand, dien tegenslag niet ontmoedigde, hy
was overtuigd, dat op kwade dagen betere
volgen. Moeilijkheden waren er voor hem
om te overwinnen. Hij volgde daarbij een
bijzondere methode, hem geheel eigen: bur
gemeester Droogleever Fortuyn bevocht den
tegenstand niet. Hij versloeg ook niemand.
Hij ontwapende.
Zoo groot konden de tegenstellingen niet
zijn of hij wist aanrakingspunten te vinden,
daarna tot samenwerking te bewegen.
Nooit is er zooveel gedaan aan cultureele
en materieele verbinding tusschen Rotter
dam en andere gemeenten, zoowel in als
buiten ons land als in zijn tyd.
Vurig hoopte burgemeester Droogleever
Fortuyn de tunnel onder de Maas te openen.
Het heeft niet mogen zyn. Wel zal, als een
maal dit groote werk is voltooid, zich ieder
herinneren, hoe wij het vporal te danken
hebben aan het rusteloos ijveren van burge
meester Droogleever Fortuyn, aan zijn be
leid, aan zijn vindingrijkheid, aan zijn stu
wend vermogen.
Spr. eindigde met woorden van troost voor
de weduwe, de kinderen en de familie. Het
oudste lid van den raad, de heer T. Schale-
kamp, sprak vervolgens namens den raad.
FELLE BRAND TE ROTTERDAM.
Twee gewonden.
Vannacht heeft een felle brand gewoed in
de opslagplaatsen van de firma W. van Drie),
handel in theekisten, aan de Bellevoysstraat
te Rotterdam. Deze opslagplaats is onderge
bracht in een voormalige, garage, welke
slechts drie meter breed,, doch zestien meter
diep is. Daar waren ongeveer 1000 theekisten
opgeslagen met veel houtwol; Een bewoner
van de eerste étage boven het pakhuis heeft
om 2 uur den brand ontdekt. Toen de deuren
van het pakhuis werden geopend sloegen de
vlammen fel naar buiten. De bewoners van
de étages boven het pakhuis werden gehol
pen hun woningen te verlaten. Bij het bre
ken van de ruit van een tochtdeur hebben
twee buren diepe snij wonden opgeloopen.
Het pakhuis brandde geheel uit, omringende
woonhuizen kregen waterschade. De firma
van Driel is niet tegen brand verzekerd.
BALDADIGE JEUGD STICHT BRAND.
Onbrandbaar materiaal doorstond
de vuurproef.
Gisternamiddag is te Den Haag de brand
weer uitgerukt naar de Lulofsstraat voor
'n zwaren brand in 'n bergplaats van hout
krullen, welke bestemd waren voor de ver
werking tot „mevriet", een materiaal, dat
wordt gefabriceerd uit houtkrullen en
cement en dat door een bijzondere bewer
king onbrandbaar wordt gemaakt. Voor de
krullen, die in tallooze zakken verzameld
lagen, geldt die onbrandbaarheid intusschen
niet, hetgeen wel bleek uit de felheid waar
mee het vuur den voorraad aantastte. De
mevrietplaten evenwel bewezen haar brand
vrije eigenschappen voortreffelijk. Zij wer
den wel aan de vuurzijde geblakerd, maar
kwamen niet tot ontvlamming. De berg
D
Door DONN BYRNE.
Uit het Engelsch door J. van F
31)
„Zij zal terugkomen", dacht hij, maar zij
kwam nimer terug. Eens of tweemaal, of
misschien drie keer, een maand, zes, tien
maanden later, voelde hij haar warme lief
hebbende aanwezigheid naast zich. „Claire-
Anne? Ben je daar, Claire-Anne?" Maar zij
was weer weg. Iets dat gezweefd had, ge
klapwiekt, gekust en weggevlogen. Nimmer
meer!
In den dood was zij hem meer werkelijk
heid geweest dan ooit in haar leven. In het
leven was zij dynamisch geweest, een war
me, veelkleurige, fijnriekende wolk; in den
dood was zij statisch. Toen al het gedruisch
van materieele dingen verdwenen was, be
waarde hij een visioen van haar zoo duide
lijk als een lijnteekening. En hij was zoo
veel op haar gaan vertrouwen: in moeilijk
heden placht hij te zeggen: „Is dat goed,
Claire-Anne?" en haar antwoord kwam dan
„Ja, Shane". Of mogelijk, als een handels
zaak, of handeling twijfelachtig scheen,
niet geheelwat het ook was, placht haar
stem te komen, helder als een klok: „Doe
dat niet, Shane, het is niet behoorlijk. Het
past je niet klein te zijn!" Het was misschien
het geweten, maar het klonk als Claire-
Anne. En soms, als hij in twijfel was, placht
zij te zeggen: „Ik weet het niet, Shane; ik
weet het niet zeker". En dan zeide hij. „Wij
moeten ons best doen, Claire-Anne".
Ja, zij was heengegaan en hy dacht by
zichzelf: Wat weten wij van de bestem
ming der dooden? Zij moeten ook werk
verrichten, zendingen te volvoeren hebben.
De God, waarin hij geloofde, de wijze,
standvastige en vriendelijke God, zou ge
zegd kunnen hebben: „Claire-Anne, het zal
nu wel goed met hem gaan, in elk geval zal
hij het verder voor zichzelf hebben uit te
werken. Laat dat nu, ik wensch, dat je
En zij was heengegaan.
Dat was een majestueuzeverklaring,
maar bij tijden scheen het hem toe, dat,
wat er ook gebeurde in de wereld, of bo
venwereld, zij toch met hem in verbinding
moest blijven. „Zet mij als een zegel op uw
hart, als een zegel op uw arm; want de
liefde is sterk als de dood", riep de ko
ningsdochter uit. Als zy hem had liefge
had, moest zij hem nog liefhebben.
Het viel hem plotseling in, dat de fout
niet occult was, maar een kwestie van
geestelijken achteruitgang in hemzelf. Om
in harmonie met de eenzame döoden te
zijn, moest er geen onreinheid in den geest
zijn; de aandacht aan routine, de af en toe
voorkomende tegenzin tegen den een of
anderen dommen scheepsofficier, of boots
man, de moeilijkheden met de lading, dit
en dat en andere kleinigheden konden zijn
oog verduisteren, zooals een mist een lens
verduistert. Hij herinnerde zich een verta
ling van een Chineesch dichter, die hij er
gens, in een of ander verband, gehoord
had: „Hoe ben ik van mijzelf neergestort!
Een langen tyd nu heb ik den Prins van
Chang niet in mijn droomen gezien".
Hy besloot terug te gaan naar het Prado
hart, de kamer der geesten, schoon te ma
ken en gereed te houden, opdat de geesten
zouden komen en daar verblijven, maar
hoe hy ook de geestelijke sfeer van den
kalmen Octoberavond aankweekte, toch
kwam zij niet. Uit zyn geest verbleekte nu
de herinnering aan haar gelaat, de herinne
ring aan haar handen, zelfs de herinnering
aan haar stem. Iedere week, iedere maand,
over het jaar bleef zij weg. Als een verlo
ren muziekmaat, was zij heengegaan. Zy
was daar geweest, maar zij was verdwenen.
Het verlies was een vreeselijk verlies. Om
iemand, die leefde, te verliezen, was veel,
maar om iemand-te verliezen, die dood
was, was niet te gelooven, vreeselijkde
zon te verliezen, voor eeuwig.
Hij besloot terug te gaan naar het Padro
van Marseille, waar hij haar het eerst had
ontmoet, waar zij van alle plaatsen ter we
reld het eerst een samenkomst met hem
zou houden. Er was geen gevaar; zeelieden
komen en gaan zoo gemakkelijk, zoo on
gezien. En zelfs als er gevaar geweest was,
zou hij toch gegaan zyn. Hij ging.
Het was een donkere nacht, een nacht
met wind, waarop de golven den oever
beukten, een nacht, uitgekozen om een bij
eenkomst met een doode vrouw te hebben.
Groote eenzaamheid van duisternis en hui
lende winden en geeselende golven. Hij
ging er heen met ontzag, als een geschokt
Katholiek een kathedraal zou binnengaan,
twijfelend aan het mysterie van den eucha-
rist en in afwachting van een stil woord,
plaats waar de brand - vermoedelyk door
baldadigheid van de straatjeugd was uit
gebroken, behoort tot het complex van de
centrale handelsmaatschappij voor het
bouwbedrijf, die tevens fabrikante van het
mevriet" is. De motorspuit van den Rys-
wijkscheweg heeft den brand gebluscht.
De schade beloopt eenige duizenden gul
dens, doch zij wordt door verzekering ge
dekt.
DE KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE
JAARBEURS.
De heer W. Graadt van Roggen
optimistisch gestemd.
De 39ste Kon. Ned. Jaarbeurs is begonnen.
De heer W. Graadt van Roggen, secretaris
van den raad van beheer van de Jaarbeurs
heeft in een interessante inleiding o.m. ge
sproken over den invloed van de depreciatie
van den gulden, met de daaruit voortge
vloeide tijdelijke opleving van den handel.
Deze opleving beperkte zich tot het eerste
halfjaar van 1937, waarna een inzinking
volgde. By 1937 vergeleken zijn wy aldus
vervolgde spr. achteruitgegaan, maar de
economische bedrijvigheid steekt nog een
heel eind boven die van 1936 uit. Het geheele
conjunctuurbeeld is wederom, dat eener af
wachtende houding.
Trots teleurstelling bleef in de kringen der
Nederlandsche zakenwereld toch het alge
meen vertrouwen in een toekomstige verbe
tering van de conjunctuur behouden.
De neiging tot verbetering, welke verschil
lende conjunctuurindices in Amerika vertoo-
nen, doet verwachten, dat ook de algemeene
economische toestand in het buitenland
daardoor gunstig beïnfluenceerd zal worden.
CREMATIE DS. BART DE LIGT.
Veel belangstelling.
Gistermorgen is te Parijs de crematie
geschied van het stoffelijk overschot
van ds. Bart de Ligt.
Hierby'waren naast familieleden en vrien
den o.a. tegenwoordig de president en de
secretaris van de International Pacifist As-
sociation, de heeren Capper Johnson en
Richard Ward, de secretaresse van de Ligue
Internationale des Combattants de la Paix,
madame Camille Drevèt, de secretaris van
het Intern. Anti-Militairistisch Bureau, de
heer Han Kuysten, ds. J. J. Buskes Jr. en
ds. J. B. Th. Hugenholz, namens de ver-
eeniging „Kerk en Vrede". Voorts namens
den Bond van Anarcho-Socialisten, de heer
H. J. Mispelblom en ds. D. R. de Jong na
mens de Onafhankelijke Religieuze Gemeen
schap. Ook hadden zich doen vertegen
woordigen de redacties van de „De Wapens
Neder" en „Bevrijding", van welk laatste
orgaan ds. Bart de Ligt sinds 1928 mede
redacteur is geweest.
De bijzetting van den urn in het Colom-
barium te Westerveld zal geschieden op
Zaterdagmiddag a.s. na aankomst van trein
16.14 uur te Driehuis.
BESCHERMING TEGEN RADIO
STORINGEN.
*59 li
Ingediend is een wetsontwerp tot wij
ziging van de Telegraaf- en telefoon-
wet 1904.
De memorie van toelichting zegt hier
omtrent o.m. het volgende:
De Telegraaf- en telefoonwet 1904 (staats-
bld no. 7) .en de daarop gegronde uitvoe
ringsvoorschriften beschermen alleen het
openbaar en het daarmede wettelijk gelijk
gestelde verkeer, alsmede de ontvangst van
radio-omroepuitzendingen voor zoover het
storingen betreft, veroorzaakt door radio-
omroepontvanginrichtingen.
Op grond van deze wet kunnen voor
het oogenblik geen afdoende maatrege
len worden getroffen tegen radiostorin
gen, welke door het gebruik van allerlei
electrische inrichtingen worden teweeg
gebracht.
Ook de toepassing van de hinderwet geeft
hier slechts in zeer beperkte mate uitkomst.
De algemeene wettelijke regeling zal van
dien aard zijn, dat de radio-omroepont-
vangst in haar ontwikkeling zoo weinig mo
gelijk wordt geremd en dat teve is waarbor
gen worden geschapen, dat aan de belangen
van electriciteitsvoorziening en -gebruik
geen grootere beperkingen worden opge
legd dan in verband met hun gewicht ter
een onzichtbaar teeken van den taberna
kelHij ging met gebogen hoofd.
Maar zy kwam in het geheel niet. Hij
concentreerde zyn gedachten tot alles ver
vaagde, zelfs de nacht, de wind, de onbe
daarlijke wateren. Hij had evengoed kun
nen staan op een eenzame rots in een on
eindige, donkere zee, die geen stranden
had, vragend, pleitend, willend naar haar,
maar zy kwam niet. En plotseling voelde
hy het als onafwendbaar, dat zij niet wilde
komen en langzaam, als een man, die al
lengs uit een verdooving tot bewustzijn
komt, kwam hij terug in de wereld van het
licht en gelach en gewoel. En, zonder een
blik, zich op de hielen omwendend, ging hy
heen
Hij riep haar nooit weer; hij dacht vaak
genoeg aan haar en hij kwam tot de slot
som, dat zy nimmer werkelijkheid geweest
was. Zijn moeder en zijn vrouw waren wer
kelijkheid geweest, zij waren van hun
eigen dimensies, maar zij was iets, dat hij
in zijn gedachten had geschapen, zooals een
schrijver een karakter schept. Zij was een
verbeelding en zij was nimmer met hem
geweest na den dood; dat was gezichtsbe-
dtog geweest in het achterland van zijn
brein.
En hij vroeg zich af: Wie was zij dan
toch? Zij was een vrouw, die zeide hem
lief te hebben, die het misschien ook ge
loofd heeft; vrouwen gelooven onder een
invloed zooveel dingen; een weinig harts
tocht, een weinig zwaarmoedigheid en de
dingen nemen telkens verschillende kleu
ren en vormen aan. En met welken stan
daard meet men de waarheid?
Wat een valstrik was het alles geweest
en wat was de waarheid? Hoeveel beter
wille van de radio-omroepontvangst toe
laatbaar is.
Het is voldoende, alleen de grondslagen
van de regeling in de wet op te nemen. In
het nieuwe wetsartikel wordt dan ook be
paald dat by algemeenen maatregel van be
stuur' voorschriften zullen worden gegeven
ter bescherming van de radio-omroepont
vangst tegen storingen, welke ontstaan door
het gebruik van electrische inrichtingen.
De uitzendingen van den zakelyken-om-
roepzender van het staatsbedrijf der p.t.t.
zyn in de nieuwe regeling gelijk gesteld met
de ontvangst van den radio-omroep.
Wanneer de thans voorgestelde aanvulling
en wijziging der Telegraaf- en telefoonwet
1904 wet zal zijn geworden, zal de totstand
koming worden bevorderd van een alge
meenen maatregel van bestuur.
Hierin zal ook het beroepsrecht worden
geregeld.
Voorwaardelijke verleening van
een visum geweigerd.
De vroegere correspondente te Warschau
van de Nieuwe Rotterdamsche Courant,
mevr. mr. van Meurs, die in Mei j.L uit Polen
is verbannen, op grond van een correspon
dentie in dit blad over anti-semietische uit
spattingen in de Poolsche hoofdstad, heeft
dezer dagen van particuliere zyde bericht
ontvangen, dat de Poolsche regeering weer
bereid was haar een visum te verleenen voor
een verblijf binnen Polen. Dit bericht werd
haar op het Nederlandsche departement van
buitenlandsche zaken door een ambtenaar
bevestigd, waarbij voorlezing werd gedaan
van een brief van den Nederlandschen ge
zant te Warschau, die mededeelde, dat het
visum zou worden verleend voor vier tot zes
weken, met de mogelijkheid van verlen
ging, echter onder voorwaarden, dat mevr.
van Meurs zich voorloopig van journalistieke
werkzaamheden zou onjhouden en geen
anti-Poolsche propaganda zou voeren.
Met deze beslissing heeft mevr. van
Meurs zich echter om principiëele rede
nen niet kunnen vereenigen.
KINDERVERLAMMING TE NAALDWIJK.
Scholen gesloten.
Ook in het Westlapd heeft thans de kin
derverlamming haar intrede gedaan.
Te Naaldwijk is gistermiddag een geval
van kinderverlamming geconstateerd. Het
patiëntje is naar het r.k. ziekenhuis te
's-Gravenhage vervoerd.
In verband hiermede zullen met ingang
van heden alle scholen te Naaldwijk tot
nader te bepalen datum gesloten zijn.
Een nieuw geval te Haarlem.
Een week nadat te Haarlem een geval van
kinderverlamming is geconstateerd, heeft
zich een tweede geval van deze gevraesde
ziekte voorgedaan. Dit is echter niet van
ernstigen aard. De geneeskundige dienst
acht het dan ook niet noodzakelijk, speciale
maatregelen te treffen. t-.v.'i
WIJZIGING PENSIOENWET DER
SPOORWEGAMBTENAREN.
Pensioenkorting blijft.
Aan de memorie van antwoord be
treffende het wetsontwerp tot wijziging
van de pensioenwet voor de spoor
wegambtenaren 1935 ontleenan wij htt
volgende:
Op de wijzigingen, betrekking hebbend
op vervroegde pensionneering, is herhaal
delijk en van verschillende zijden aange
drongen.
De vrees van verscheidene leden, dat dit
or.twerp de lasten van het spoorwegpen
sioenfonds aanmerkelijk zal verzwaren,
acht de minister niet gegrond.
De vergoeding der pensioenen van de
wachtgelders van 55 tot 60 jaar geeft voor
het fonds inderdaad slechts voordeel, voor
zoover betreft hen, die ook tot dusverre
vóór hun 60ste levensjaar konden worden
gepensionneerd. Geenszins komen echter
alle pensioenen der wachtgelders van 60
tot 65 jaar extra ten laste van het fonds,
voor zoover toch laatstbedoelde personen
behoorden tot het oud-H. S. M.-personeel,
zouden zy ook volgens de huidige regeling
op 60-jarigen leeftijd pensioengerechtigd
zyn.
Voor de vrees, dat in dienst zijnde amb-
was een man af, als hy nooit niets met
hen te doen had, en toch Een wereld
van mannen, daar zou iets aan ontbreken;
vrienden had hy in overvloed, mannen
zouden hem helpen zooals een schip een
ander schip bijstaat op zee, vrienden om
mee te praten over schepen en sport, over
havens en politiek, maar wanneer men hen
verliet, was men aan zichzelf overgelaten.
En al de strikvragen van het brein kwa
men weer terug als een wolk van wespen.
Iedere man had zyn eigen levensproblemen,
iedere man had zelf de vlucht uit zichzelf
te vinden.
„En de Heere God zeide: Het is niet goed,
dat de mensch alleen zij", had de He-
breeuwsche kroniekschrijver zich voorge
steld. Neen, het was niet goed, het was
vreeselijk. Nadat het werk van den dag was
gegaan, na de aangename avonden met
vrienden, kwam de kwelling van de scha-
uwen. Onwezenlijke monsters mochten zij
zyn, maar zij schaadden meer dan ware
'^Gnzij men 'n de onwaardige ver
getelheid van den drank verzonk, was er
geen ontspanning. De schaduwen kwamen,
zy waren er, scherper dan het tikken van
een lok. de kille moeder met de nastaren-
e oogen, de doode vrouw met den prui-
ÜTenimond' 2ichtbaar als de sterren. En
ledig als de lucht was de plaats, die Claire-
nne moest hebben ingenomen, met haar
welbesneden schoone gelaatstrekken, haar
egrypende oogen. Drie geesten en de ont-
rekende geest was de vreeselijkste van
a e... Hij kon ze niet langer verdragen.,
hy moest niet alleen zijn....
(Wordt vervolgd)
