E WIND
BLAAST.
Waar wereldpolitiek gemaakt wordt.
gppOEI>ER
ONS INDISCH HOEKJE.
2eui£2etm
derde blad.
DOWNINGSTREET IN LONDEN.
De staatssecretaris van Buiteniandsche Zaken heeft een
zware en verantwoordelijke taak.
VROEGER EN NU.
Bataksche weefsels en aardappels.
De wereld, Europa in het bijzonder, is in
de laatste jaren aan heftige spanningen op
het gebied der internationale politiek ge
wend geraakt. Wie beweert, dat er in de
wereld niets is veranderd na den grooten
oorlog, verzuimt naar den afloop van zulke
crises te kijken. In vroegere periodes zou
den gebeurtenissen, als zich in de laatste
jaren, in het bijzonder in de achter ons lig
gende weken hebben voorgedaan, en ten
deele nog voordoen, onmogelijk zijn ge
weest zonder direct tot een gewapend con
flict te leiden. Ten deele zijn het de moderne
middelen van verkeer, ten deele echter ook
de volstrekt persoonlijke verstandhouding,
waarin de vooraanstaande staatslieden ver-
keeren, die tot op het laatste oogenblik on
verwachte oplossingen mogelijk maken. Men
onderschatte echter niet de inspanning, die
èn van deze staatslieden èn van de ministe
ries in de groote landen, die zij leiden, wordt
gevergd. Wie het leven aan een dergelijk
ministerie van een eeuw geleden met dat
van thans vergelijkt, vindt het spiegelbeeld
nauwelijks terug. De plaatsen, waar deze
ministeries gevestigd zijn, zijn begrippen
geworden in de couranten van geheel de
wereld. Begrippen met eigen tradities. War.t
de gemiddelde kenner van buiteniandsche
politiek weet, dat Downingstreet anders
reageert dan de Quai d'Orsay; dat de Wil-
helmstrasse andere gewoonten heeft dan het
Palazzo Chigi in Rome; dat ministeries als
te Warschau, te Praag, te Boekarest, te Bel
grado, zich nog ten deele vormen; dat op hel
Witte Huis te Washington de president der
Vereenigde Staten in laatste instantie leiding
geeft aan de buiteniandsche positie van zijn
land.
De vroegere toestand.
Van een werkelijk ministerie van buiten
iandsche zaken in Engeland kan men niet
veel langer dan een groote eeuw spreken.
Weliswaar was reeds ten tijde van Koningin
Elisabeth de afdoening der buiteniandsche
aangelegenheden gescheiden van andere be
langen, maar de beide staatssecretarissen,
die den koning terzijde stonden, de een voor
het Noorden van Europa, dat Duitschland
en Nederland omvatte; de ander voor het
Zuiden, dat Frankrijk, de Middellandsche
Zee en het Oosten betrof, waren min of
meer persoonlijke koninklijke dienaren.
Wanneer een der staatssecretarissen een fi
guur was van de beteekenis van den ouden
Pitt, beheerschte hij vanzelf zijn collega.
Maar eerst in 1782 kon Fox aan de ver
tegenwoordigers der vreemde mogendheden
mededeeling doen, dat de koning een nieuwe
'regeling der buiteniandsche aangelegen
heden had gelast; dat zoodoende koloniale
zaken aan zijn collega Lord Shelburne wa
ren opgedragen, en dat hij alleen aan
sprakelijk was voor de buiteniandsche poli
tiek. Zoo werd de grondslag gelegd voor dit
machtige ministerie, dat, naarmate het En-
gelsche rijk zich uitbreidde, belangen kreeg
over geheel de wereld. Het werd eerst ge
vestigd in Whitehall, later naar Downing
street overgebracht. Deze straat, een rustige
zijstraat van het zooveel levendiger White
hall, dankt zijn naam aan den Engelschen
17de eeuwschen diplomaat Downing, hier te
lande niet onbekend, omdat hij eerst Crom-
well, en later koning Karei II vertegenwoor
digde; hij stond in zoo'n slechte reuk van be
trouwbaarheid, dat het Haagsche gepeupel
zich niet ontzag hem uit te jouwen. In En
geland teruggekeerd, viel hij ten deele in
ongenade, doch leefde, dank zij het door
hem vergaarde fortuin, rustig in het mooie
huis, dat hij zich in Whitehall had laten
bouwen. Daar staan nu de woningen van de
voornaamste leden van het Engelsche Ka
binet. Daar is op no. 10 de premier geves
tigd, en zijn buurman is de staatssecretaris
voor buiteniandsche zaken. Het is een ty
pisch Engelsche gewoonte, dat de ministers
samenkomen niet in het departement, maar
in de ambtswoning, in den regel van den
premier. Daar is in 1914 tot deelneming aan
den oorlog besloten; daar vergaderden
Chamberlain en de zijnen, en daar werd de
gebruikelijke rust door honderden en dui
zenden belangstellenden verstoord.
Eerebaantjes.
Het Foreign Office ontwikkelde zich, on
danks de uitbreiding van Engeland's belan
gen, slechts langzaam in den loop der 19de
eeuw. Verbonden zijn aan dit departement,
beteekende voor de jongelieden van meestal
adellijken huize, dat zij den ganschen dag
naar het atelier van dè modiste aan den
overkant konden kijken of zich verdiepen
in de nieuwste romans. Slechts diegenen
onder hen, belast met den koeriersdienst, of
die als nachtelijke clark moest fungeeren,
waren gebonden. Maar het is den fameuzen
Beaconsfield overkomen dat hij, in den laten
avond een stuk noodig hebbende, vergeefs
naar den nachtelijken official zocht. Hij
richtte een scherp vertoog aan den staats
secretaris voor buiteniandsche zaken, dien
Jiij erop wees, dat onder Palmerston het
Foreign Office heel wat beter werd beheerd.
Inderdaad, Palmerston verstond als Bis-
marck de kunst om werkers te kweeken.
Hü snauwde zijn ondergeschikten niet min
der af dan deze, hij liet ze overwerken zon
der zelfs een blijk van goedkeuring, maar
hij schiep een organisatie, die er zijn mocht.
Hij heeft den grondslag gelegd voor het
Foreign Office, gelijk men het nu kent, een
groot, modern ingericht gebouw, waar ook
in dagen, dat naarbuiten geen spanning
merkbaar is, leven en beweging heerscht.
Tienduizenden stukken komen er jaarlijks
in en gaan er weg. Nog niet zoo lang geleden
moesten deze met de hand worden geschre
ven; Palmerston eischte van alle ambtena
ren een mooie hand en wilde niet meer dan
10 regels op een pagina. Maar Crewe, die
voor den oorlog zulk een belangrijke rol
aan het Foreign Office speelde, heeft in
1905 een reorganisatie bewerkstelligd, dia
vervolledigd werd in het begin van 1914,
toen buiteniandsche zaken en de diploma
tieke dienst ineensmolten. Vanaf dat oogen
blik geen ambtenaren meer, die hun geheele
leven in Whitehall slijten; vermenging van
departement's en diplomatieken dienst, dia
praktijk en theorie samenbindt.
SLECHTS Sct.PERPAK
Groote veranderingen.
Het spreekt vanzelf, dat de inrichting van
dit departement in den loop der tyden
groote veranderingen heeft ondergaan. De
staatssecretaris is van parlementairen huize,
in den regel is hü lid van het Lagerhuis,
maar ook al behoort hij tot de lords, dan
moet hü, om deze zoo belangryke positie te
verwerven, eenigszins op den voorgrond zijn
getreden. Onder zich heeft hij twee adjunc
ten; de een is politicus gelyk hü, komt en
gaat in den regel met hem; de andere, die
men als een technicus kan beschouwen, is
ambtenaar en blijft in functie, welke veran
deringen zich in de politieke kleur van het
kabinet ook voordoen. Dat hieruit voort
spruit, dat zulk een ambtehjk onderstaats
secretaris, vooral indien hü een persoonlük-
heid van beteekenis is, een belangrüke rol
kan spelen, grooten invloed kan hebben op
de üjn der Britsche politiek en op de af
doening der dagelüksche aangelegenheden,
behoeft geen betoog. Dit is te duidehjker,
omdat terwille van de continuïteit, zoodanige
adjuncten langen tüd bhjven. Hammond
werkte van 1854 tot 1873, en al hebben de
reeds genoemde Crewe, zün opvolger Ni-
cholson en laatstelük sir Robert Vansittard
Neale niet zoo langen tüd achter den rug,
ook zü hebben hun stempel op het wezen
van het departement gedrukt.
De politieke afdeeling is de grootste.
De werkzaamheden worden in afdeelin-
gen verdeeld, en de belangrükste is uiter
aard de politieke. Gezien de vele en velerlei
belangen, die Engeland over de geheele we
reld heeft, is deze in 7 deelen gesplitst, die
achtereenvolgens Amerika, 't uiterste Oosten,
het Oosten, Egypte en verder Afrika, het
Noorden van Europa, het Zuiden van Euro
pa, Centraal Europa en West-Europa inclu
sief den Volkenbond betreffen. Terzüde
van den ambtelüken onderstaatssecretaris
zün het de hoofden van deze secties, op wie
de staatssecretaris, eventueel rechtstreeks de
premier steunen, gelük blijkt uit de bege
leiders van Chamberlain op zün tocht naar
Berchtesgaden. Er zün voorts büzondere
afdeelingen, natuurlük een voor het perso
neel, waaronder ook de code en de koeriers
dienst vallen; voor de tractaten; voor de
bibliotheek; voor juridische aangelegen
heden en voor consulaire zaken, terwijl van
den laatsten tüd dagteekenen die, welke
persafdeeling en inlichtingendienst voor de
Dominions zün. De splitsing van belangrijke
aangelegenheden naar politieken of economi-
schen oorsprong is komen te vervallen op
hetzelfde oogenblik, dat een niet onbelang-
rük gedeelte van deze zaken aan het nieuw
gevormde handelsministerie werd overge
dragen. Al is bureaucratische omslag ook
hier niet geheel vreemd, toch teekent het de
Engelsche opvattingen, dat deze tot een mi
nimum zün beperkt.
De persoonlijkheid van den staats
secretaris.
.De persoonlijkheid van den staatssecre
taris speelt bü het beheer van het departe
ment een groote rol. NaaTbinnen en naar
buiten. Naarbinnen of hü al dan niet zich
laat beheerschen door zün ambtenaren, de
beide onderstaatssecretarissen in de eerste
plaats. Naarbinnen ook of hü tegenover den
premier, die in het Engelsche kabinet voor
alle ministers een chef is, volkomen vrüheid
van handelen behoudt dan wel met, ja zelfs
ten deele onder dezen werkt. Naarbuiten
hoe zün verhouding is met het parlement en
ook met den souverein. Er zün in den loop
der 19de eeuw figuren van groote beteeke
nis aan het hoofd van het Foreign Office
geweest. Men heeft maar te denken aan
Canning, Palmerston, Beaconsfield, Glad-
stone, Salisbury en anderen. Velen van hen
hebben, zij het ook over verschillende par
lementaire perioden verdeeld, een ambts-
duur gehad, die in andere landen zelden
voorkomt; Grey, minister van buiteniandsche
zaken bü het uitbreken van den grooten
oorlog, heeft meer dan 10 jaren deze porte
feuille beheerd. Koningin Victoria kon het
slecht vinden met Palmerston, en het is aan
haar persoonlijken invloed, gesteund door
haar gemaal, te danken, dat een telegram
aan Amerika, hetwelk een ultimatum ge
leek, niet werd verzonden. Van historische
beteekenis is het memorandum, dat de konin
gin aan Palmerston in 1848 toezond, ten
einde hem te herinneren aan haar wensch
en haar recht om geen verandering gebracht
te zien in de beslissingen, door haar geno
men, zonder haar toestemming en op de
hoogte te worden gehouden van wat Pal-
D
Door DONN BYRNE.
Uit het Engelscb door J. van P
45)
„Is er iets, dat ik voor je doen kan, Si-
mon Fraser?"
„Er is een kleinigheid, Shane Campbell,
alleen maar een kleinigheid".
„Wat is dat dan, Simon?"
„Misschien zul je denken, dat ik gek
ben".
„Natuurlijk niet, Simon".
„Nu dan, als je thuis bent en om je heen
ziet naar de brem en de paarse hei en de
kleine grauwe stadjes, dan wil je misschien
wel zeggen; Valleien van Antrim, ik ken
een man van Antrim, die je nooit meer zal
zien, maar hü zal je nooit vergeten. Wil je
dat doen?"
„Dat zal ik doen".
„Misschien zul je dan naar Ballycastle
kyken, de stad waar ik geboren ben".
„Ja, Simon".
„Je behoeft het niet luid te zeggen, je
kunt stilstaan en het zacht in jezelf zeg
gen, zoodat niemand je hoort, behalve de
grauwe steenen van de stad. Onthoud al
leen maar: Ballycastle, Simon Fraser denkt
aan je..."
VII.
Een koude zuidenwind blies noordwaarts
van de pool en zweepte de modderige gol
ven van de rivier op. Rondom de drijvende
camelots, biezeneilanden, warrelden kleine
draaikolken; de populieren en wilgen aan
de oevers verwijderden zich, terwül de stad
Maid of the Isles onder vol zeil oostwaarts
stevende. Terwijl hü over het dek heen en
weer liep, zakte Buenos Aires, zakte, zakte
achter den spiegel, zakte, werd een waas
De Maid of the Isles zeilde huis
waarts, zooals zy honderdmaal daarvoor
thuisgevaren was van verschillende havens,
zooals, ze een dozün malen uit deze haven
thuisgevaren was. Maar nooit was het
Shane zoo beteekenisvol voorgekomen.
Achterwaarts, achterwaarts verdoezelde de
stad. Als de wind aanhield, en Shane meen
de, dat hij zou aanhouden, zouden zü mor
gen de la Plata verlaten hebben en in volle
zee zijn. Achterwaarts en omlaag viel de
stadzy kon niet snel genoeg verdwünen,
zü was als een gevangenis, waaruit hü
ontsnapte, vluchtte Een groot verlangen
kwam over hem, om haar uit het oog te
hebben, afdoende, voor altüd. Eenmaal
verdwenen, zou hy zeker weten, dat hü
vrij was, vrij van de Vallei van het Zwarte
Varken.
Hij was verwonderd vrij te zyn, even ver
wonderd als een byna overwonnen worste
laar is, wanneer de schaar van zy'n tegen
stander onverwacht verzwakt en hü ver
suft begrijpt, dat hü weer kan opstaan en
opnieuw beginnen. Een mist was plotseling
opgetrokken, als op zee en hy had gedacht,
dat de mist van de Vallei van het Zwarte
Varken nooit zou optrekken, zou blijven,
nat en koud en hol, alle dingen bedekkend
als met een ly'kwade, alle bindend zooals
kettingen binden en dat hü moest blüven
bü de weenende bevolking, totdat het Zwün
zonder Borstels zou komenvoor eeuwig
en altüd.
Maar de naaste en beste was fier gestor
ven en toch was de mist opgetrokken. En
toen was hü versuft en zwak, maar vry.
Waar ging hü heen? Wat ging hü doen?
Hü wist het niet, maar de hoop, het leven
zelf, was weergekomen als een maan,
waarop men lang gewacht heeft.
Buenos Aires vervloeide., vervloeide ook
de Vallei van het Zwarte Varken Buenos
Aires, het symboolBuenos Aires met
zün kille pleinen, zün hutten, zün geschil
derde boomen timbo en tipa en palo
barracho.
Hij stond achter den roerganger en plot
seling hief hy' het hoofd op.
Mo mhallacht go deo leat, a bhaile nan
gcrann!
S mo shlan do gach baile raibh mi
riamh ann.
„Mün vloeg voor eeuwig op u, o stad van
de boomen" een oud lied schoot hem
te binnen „en mün vaarwel aan elke
stad, waar ik ooit toefde
Een groot heimweer naar Ulster, naar de
brem en de heide, deed hem stokken:
„S imadh bealcha fliuch salach agas
boithrin cam
„Er is menige natte, modderige weg en
slingerend pad, eader mise, tusschen mü,
eader mise, eader misehy was de rest
vergeten.
„Tusschen mü en de stad waarnaar mü'n
verlangen is", zeide de roerganger uit
Ten zuiden van Atjeh liggen de Batak-
landen. Daar wonen verschillende stam
men, die geregeld met elkaar over hoop
lagen, tot het Nederlandsch Bestuur er een
eind aan heeft gemaakt. Die stammen heb
ben daar niet altijd gewoond. Vermoedelük
zün ze uit Achter-Indië gekomen. Zekerheid
bestaat hierover niet en evenmin weet men
wanneer het is geschied. Ook omtrent den
naam verkeert men in het onzekere. Wel
licht beteekent de naam Batak eenvoudig:
mer.sch.
De eerste aanraking met ze dateert van
pl.m. 1800. Maar het heeft nog langen tüd
geduurd eer men iets van ze af wist. Dit
komt, omdat ze zich hardnekkig tegen het
binnendringen van vreemdelingen verzetten.
Ze vormen een merkwaardig volk, dat op
den weg der beschaving al een heel eind
was gevorderd. Zü beoefenen, zy het dan
ook niet als hoofdbedrüf, verschillende am
bachten en kunsten, waarin ze gaven op het
gebied van techniek en kunstgevoel ten toon
spreiden, die niet gering zün.
Hun geweven doeken verraden zoowel
een vrü ver gevorderde techniek, als een
goeden kunstaanleg. Maar deze kunst is erg
in de knel geraakt door de aanraking met
het westen. Zoo worden b.v. büna geen ka
toenen garens uit eigen verbouwd katoen
meer gemaakt. Het weven zelf handhaaft
zich nog op enkele plaatsen vrü goed tegen
den invoer van gedrukte en gebloemde stof-
fen. Hier en daar toont het zelfs eenigen
vooruitgang, die te danken is aan belangstel»
ling van Europeesche zyde.
Voor de Bataks is de zending van buiten
gewoon groote waarde! Onder veel meer
heeft ze een weefschooltje opgericht, waar
de Bataksche meisjes onder leiding van
Zendelingenzusters onderricht ontvangen,
om de kunst weer op peil te brengen.
Als merkwaardigheid vermeld ik, dat de
Batak zyn eigen kruit weet te maken! Hy
bereidt het uit houtskool, zwavel en eigen-
gewonnen salpeter (uit vergane dierlyke en
menschelüke met aarde vermengde faeca-
liën).
De Bataks vertoonen een merkwaardigen
economischen aanleg. Ze grüpen alles aan,
waarmee ze een goed stuk geld kunnen ver
dienen. Onder leiding èn van het „Bataksch
Instituut" èn een door dit instituut aange
steld Europeesch landbouwkundige, hebben
ze de op rationeele wijze uitgeoefende cul
tuur van aardappelen geleerd. En nu eet
niet alleen elk Deliaan Bataksche aardappe
len, maar ook de bewoners van een groot
deel van Malakka! Op die manier komen
jaarlyks honderdduizenden guldens in het
land! H. F. TILLEMA.
merston met de buiteniandsche gezanten be
sprak. Beaconsfield kon het best met de
koningin werken, beter alweer dan Glad-
stone, voor wien zü achting, maar slechts
geringe sympathie had. Salisbury behoort
tot de ministers, die persoonlijk den groot
sten arbeid verzetten; hü kwam zelden of
nooit vóór het diner op zün landhuis buiten
Londen en bracht dan dikwerf werk mede.
Hü ontving met groot geduld alle gezanten,
die hem wenschten te spreken, ook diege
nen, die hem niets belangrüks te vertellen
hadden. Het verhaal is bekend dat Salis
bury, om zich te vrüwaren tegen slaperig
heid in zulke gevallen, een pennemesje in
de lade van zün schrüftafel had liggen,
waarmede hü zich zoo nu en dan een prik
toediende om wakker te blüven.
Men denke, zelfs in tüden, die voor de
buitenwereld niet spannend zün, niet licht
over de taak van den Engelschen staatssecre
taris van buiteniandsche zaken. Steeds
meer, de tegenwoordige tüd toont het,
grüpt Engeland's aandeel in de buiteniand
sche politiek om zich heen; een staatssecre
taris moet op de hoogte zün van de ver
houdingen in bükans alle staten van be
lang in de wereld. Hü moet zün collega's
regelmatig inlichten en een vruchtbare
samenwerking tusschen hem en den premier
is, gezien de Engelsche tradities, voor alles
noodig; het geval-Eden levert het bewy's
ervan. Hü moet regelmatig in corresponden
tie staan met de Engelsche gezanten in het
buitenland; dit geschiedt, gelijk ook door de
onderstaatssecretarissen, in ten deele per
soonlijke briefwisseling; Grey is de eerste
geweest, die bü zün aftreden deze persoon
lijke stukken in de archieven van buiten
iandsche zaken deponeerde. Bezoeken, die
door gezanten te Londen worden aange-
Oran. „Eader mise agas an baile bhfuil mo
dhuil ann!"
„Let op je verd. stuurrad", vermaan
de Shane. „Dit is een schip, geen rederü-
kerskamer! Kük eens hoe je haar laat op
loeven, jou mispunt uit de Hooglanden.
Laat haar afvallen... en geef haar op d'r
donder!"
„Ai ai, kapitein, op d'r donder", grinnik
te de roerganger.
HOOFDSTUK VI.
I.
Het ergste was, dacht Campbell glim
lachend, dat het leven nu zoo ontzaglük
gezond was, ontzaglük vredig, ontzaglük
verstandig. Hier was hü in het huis van
zyn vaderen, gebouwd om den hoek van
een toren uit den tüd van koning Jan Hier
^aS,hÜ^,de paarse heuvels. de paarse
Moyle. Vyfmaal was het voorjaar gekomen
sedert hy de zee had opgegeven, vyfmaa!
had hy de kleine bergstroomen zien zwel
len van den toevloed van het jaargetüde.
als adelaars van den top snellend, water
aanvoerend voor het werk der natuur. Vijf
maal waren de primula's en de koekoek ge
komen. Het zachte delicate blauw van het
jonge gras veranderde in groen, het hit te-
waas van den zomer lag over de zwügende
valleien en de Moyle zat vol visch. Daarna
de herfst, een ernstige vrouw met vollen
boezem, gaande door de bruinende wouden
de turfstekers met hun spaden, de pila
ren blauwe rook van de landhuisjes in den
stillen September-hemel en de drie groote
S2E-B ZllV6rJ als een sixpence.
Vyfmaal het verwyderde trompetten van
vraagd of door hem noodig worden geacht,
worden in een korte aanteekening neerge
legd, en deze aanteekening bereikt, zoo mo-
gelük nog denzelfden dag, den Engelschen
gezant in het betreffende land.
Ter beschikking van het parlement.
Hü staat ter beschikking van het
parlement; hü moet inlichtingen geven op
de vragen, die eens per week gesteld wor
den; hü moet van tüd tot tyd in redevoerin
gen het standpunt der Engelsche regeering
neerleggen; hy moet, gelyk vooral in de
laatste jaren het gebruik wil, voeling hou
den met de officieele en officieuse oppositie.
Zün redevoeringen zün vooral bedoeld om
het Engelsche publiek tot het begrypen der
internationale politiek op te voeden, maar
ook om het regelmatig in te lichten. Het is
de Engelsche regeering geweest, die een
aanvang heeft gemaakt, reeds tientallen
jaren geleden, met het in het openbaar uit
geven van diplomatieke stukken. Zy werden
aanvankelük in een blauwen omslag gebon
den en heetten daarnaar blauwboeken; zy
dragen dien naam nog altyd, schoon tegen
woordig de omslag in den regel wit is!
Dat in dagen van spanning, gelyk wij
thans medemaken, de taak van den Engel
schen staatssecretaris van buiteniandsche
zaken, al wordt hy door zyn premier ge
steund of zelfs overschaduwd, zwaar is, be
hoeft geen betoog. En dat zelfs de sterkste
persoon de verantwoordelükheid moet ge
voelen, die op hem rust, spreekt wel van
zelf!
ONS DRUKWERK
ziet er ALTIJD goed uit!
DRUKKERIJ COSTER.
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320
de wilde zwanen en dan kwam de winter
met groote aanstuivende winden en gieren
de gordijnen zilte regen. En de Moyle woel
de als een reus, verstoord in zün slaap. En
op de berghellingen stond de lijsterbes als
een trotsche vijand rechtop en de esch boog
nederig en de dwergeik kromp ineen onder
het geweld. De wind floot door het bevro
ren riet en met de sneeuw kwam het wild
zonder vrees naar buiten: de roode vos en
de das met zyn verborgen leven en de ren
nende haas.
Buiten mocht de wind als kanonvuur
bulderen en de zee in groote overweldigen
de golven oprijzen, binnen in het oude huis
met zün hoek uit den tüd van koning Jan
zoo lang geleden was gezelligheid.
Hier was de boekerij, waar Robin More
0 gave zijn ziel rust had gepeinsd
over de ronde torens van Ierland en zün
monografie geschreven had over de Phoe-
nicisc ie kolonie in 't graafschap Down en
zie i moeite gegeven had over vreemde,
eigenaardige oude dingen, het Keltische
kruis vergeleken had met het sistrum van
gypte en zich had afgevraagd, of de ronde
torens van Ierland iets te maken hadden
met zonsververeering en waar hy aan Bul-
wer Lytton geschreven had over het Gae-
isc e occultisme en waar hü in de scheme-
Go^tl^öm^merd ^ad over zün jeugdvriend
(Wordt vervolgd)
