FLITSEN -
INGER ROGERS,
DAAR HAD DE BIENNALE NIET
OP GEREKEND!
VAN VARIÉTÉ- TOT
f— ONZE BIOSCOPEN.
Het uitstekende spel van het bekende
G
GINGER ROGERS IN „VIVACIOUS LADY".
Elf jaar geleden verwierf een vijftien
jarige, roodharige jongedame den eer
sten prijs op den danswedstrijd te or
Worth in Texas. Dit was Virgmia Ro-
gers, die er niet in het minst idee van
had, dat zij eens toegejuicht zou WO
als een der grootste sterren van o y
wood en de filmfavorite van millioenen
menschen over de geheele wereld.
Sinds dien langvervlogen gelukkigen dag
zijn er al heel wat jaren voorbij
Het Texas-danskampioenschap had to g
volg dat Ginger weken lang de ster wa
van het Interstate variété-gezelschap, a
engagement trad zij in de grootere s en
van Zuid-Amerika op in een solo zan8" en
dansnummer. Na een groot succes in Mem-
phis, begaf Ginger zich naar St. Louis, waar
zij 32 weken lang de hoofdrol vervulde in
een revue met Ed. Lowry.
Toen bood Paul Ash het pittige jonge-
meisje een rol aan in zijn revue te New
York. In het bewustzijn dat zij nog niet zoo
ver was om dit groote aanbod te acceptee
ren, weigerde de practische Ginger en trad
inplaats daarvan op in het Oriental Theatre
te Chicago in een speciaal nummer. Toen
zij later opnieuw een aanbod van Ash kreeg,
kwam dit haar meer gelegen en trad zij met
den beroemden bandleider in het Paramount
Theatre te New York op. Daar zag Ruby
Kalmar haar, die Ginger Rogers een hoofd
rol in de operette „Top Speed" aanbood.
Tijdens haar optreden in deze succes pro
ductie, maakte Ginger haar filmdebuut als
vamp in „Young Man of Manhattan". Hierop
volgde haar optreden in de films „The Sap
From Syracuse", „Queen High" en „Honor
Among Lovers", die destijds nog in New
York geproduceerd werden. Al dien tijd
bleef Ginger echter het tooneel trouw en zij
behaalde een enorm succes in de hoofdrol
van de sensationeele schlager „Girl Crazy".
Toen dit stuk van het programma afge-
voerd werd en de naam Ginger Rogers een
bekenden klank in de theaterwereld had
begaf zij zich naar Hollywood. Nauwelijks
was zij daar aangekomen, of de hoofdrol in
de Pathé film „The Tip Off" werd haar toe
gewezen. Meerdere films met steeds belang
rijker rollen volgden en toen kwam „I lying
Down to Rio", de eerste der talrijke musi
cals waarin de levendige Ginger Rogers sa
men met Fred Astaire optrad. De grootste
vondst" die ooit in filmland werd gedaan,
was wel de „teaming" van dit zoo bij uitstek
op elkaar ingestelde filmdanspaar. „The Gay
Divorce", „Follow the Fleet", „Top Hat.
„Roberta", „Swing Time" en „Shall We
Dance" volgden en in alle landen over de
geheele wereld glansden aan de theater
gevels de namen van Fred Astaire en Gin
ger Rogers namen die zoo langzamerhand
het symbool zijn geworden van het modems
dansrhythme.
„Vivacious Lady", Ginger Rogers nieuw
film, waarin zij met James Stewart de
hoofdrol vervult, is haar tweede belangrijke
speelfilm sinds het succes dat zij verwierf
door haar prachtig spel in „Stage Door". In
deze film heeft men Ginger Rogers opnieuw
ontdekt, maar van een geheel andere zijde.
Niet meer als onverbreekbaar verbonden
met den naam Fred Astaire, maar nu als in-
dividueele figuur, met een machtige inner-
lijke bewogenheid, die haar in staat stelt tot
de meest veelzijdige uitbeelding die men
van een filmtalent van formaat mag ver
wachten.
Gingers Rogers is niet alleen de dansster
zij is nu ook een groote actrice of beter nog'
een groote persoonlijkheid van de film en
niet voor een gering deel is de bekroning
om haar artistieke waarde van „Vivacious
Lady" te danken aan de artiste Ginger R0.
gers. En dat zij kunstenaresse is in den
ruimsten zin van het woord, mag ook blij
ken uit het feit dat zij een zeer grootsche
opvatting heeft van haar taak in Holly.
wood, die Ginger Rogers stempelt tot de
hardstwerkende van alle groote filmfigureBi
Gable's naam op de officieele stemp^
der Amerikaansche posterijen.
Elke brief, die voortaan verzonden zjj
worden uit de Amerikaansche stad Cadiz,
Ohio, draagt de officieele stempel met een
teekening van den populairen filmster en de
inscriptie „Cadiz, Ohio de stad, waar
Clark Gable geboren is". Voor de eerste
maal wordt hiermede op officieele wijze een
filmster geëerd.
Under: (links; mei
BroadwayIn
Diggers of 1933"
Boven: (links n. rechts: De baby
GingerSchoolkind Char
leston danseres(links) Jong
meisje Haar eerste film.
Hier is een zeldzame verzameling
van foto's van de RKO filmster
Ginger Rogers, die wij rechts on
deraan zien zooals zij samen met
James Stewart in „Vivacious
Lady" optreedt en die binnenkort
opnieuw met Fred Astaire te zien
zal zijn in „Carefree".
Toen de Biennale-jury Disney's geteekends hoofdfilm „Sneeuwwitje en de Zeven
Dwergen' moest beoordeelen zat men verstomd en tegelijk beduusd te kijken,
want op zooiets was niet gerekend! De maatstaf die men had aangelegd bij de be
oordeeling van de andere films, bleek hier volkomen waardeloos. Deze film bracht
zoowel artistiek als technisch iets wat voorheen onbekend was, iets zóó origineels
en geniaals, dat de commissie van beoordeeling zich niet bij machte voelde de film te
classificeeren. Men kwam tot de conclusie dat een classificatie van deze film onjuist
geweest zou zijn. Tenslotte oordeelde men het de eenig juiste oplossing om een prij®
voor „Sneeuwwitje te creëeren en zoo werd deze film hors concours bekroond.
DJS VROUW IN HET ROOD.
Victoria-Theater.
Joan Crawford, nog steeds één der
eerste krachten van de Metro-Goldwyn-
Mayer-Corporation is in de film „De
vrouw in het rood" de groote hoofdfiguur.
Zij speelt in dit werk, dat vervaardigd is
naar een stuk van Fr. Molnar, de rol van
Anni het zangeresje uit de havenwijk van
Triëst, dat door de gril van een rijken zon
derling de gelegenheid krijgt voor veer
tien dagen uit haar sombere omgeving te
verdwijnen en deze in één der elegante
berghotels als „dame" door te brengen.
Natuurlijk grijpt de temperamentvolle An
ni de haar geboden kans aan. Als Anni Vi-
valdi maakt zij haar entree in Terrano,
waar de postbode, die zoo'n belangrijke
rol in haar leven zal spelen, haar naar 't
hotel brengt. Daar trekt zij al spoedig de
aandacht van den jongen en rijken Rudi
Arn, die verloofd met Maddalena, weldra
al zijn tijd aan Anni, besteedt. Deze ziet
met angst de veertien dagen voorbijsnel
len. Tal van moeilijkheden weet zij schit
terend te overwinnen: de prachtige na
tuuropnamen van het Alpenland maken de
liefdesgeschiedenis van het trio Anni-
Rudi-Postbode boeiend, evenals de aardi
ge scenes der vroolijke dorpsfeesten. En
toch blijft bij den toeschouwer de hoop
bestaan, dat zij aan 't slot het geluk zal
vinden bij den eenvoudigen en tevreden
postman.
drietal Joan Crawford, Robert Young en
Franchot Tone, bewijst zijn groote waarde
weer eens in deze film, die erdoor gedra
gen wordt.
Het voorprogramma bracht een mooi
journaal, een aardige gekleurde teeken-
film, een bijzondere muzikale film met
zang van Judy Garland en Deanne Dur-
bin, een uitgebreide reportage van de be
langrijkste gebeurtenissen uit de jubi-
leumweek en een zeer geslaagde aankon
digingsfilm van de werkwijze en de nieu
we productie van de Metro-Goldwyn-
Mayer.
DE FILM DER OLYMPISCHE SPELEN.
Theater Harmonie.
In de Harmonie wordt deze week het
eerste deel vertoond van de wereldberoem
de film der Olympische spelen van Leni
Riefenstahl, een document van historische
beteekenis en een der beste opnamen welke
ooit op het witte doek zijn verschenen.
Kosten noch moeite zijn gespaard om deze
film tot iets heel bijzonders te maken en
het is begrijpelijk, dat men in alle landen
welke deelnemers naar de spelen hebben
afgevaardigd in deze opnamen belang stelt.
De allesoverheerschende indruk, die
men bij het aanschouwen van deze film
krijgt, is die van voldoening over het feit,
dat Duitschland hier wel den strijd met
andere landen heeft aangebonden, maar dat
het een faire en openlijke strijd is, welke
geheel in het teeken van de sport staat.
Hier juichen duizenden en duizenden bij
elke mooie prestatie en al begrijpt men
heel goed, dat de toeschouwers overwegend
Duitschers zijn en een Duitsche overwin
ning dus het meeste enthousiasme ontke
tent, ontkend kan niet worden, dat er
eveneens belangstelling en bewondering is
voor de prestaties van andere landen.
Hier ziet men 's werelds beste athleten
elkaar bestrijden en elkaar een faire kans
geven en het geheel is zoo spannend, dat de
toeschouwers tot het einde geboeid blijven.
Leni Riefenstahl symboliseert de Olym
pische gedachte door een projectie van het
oude landschap met zijn ruïnes waar eens
deze spelen in de oudheid hebben plaats
gevonden. Dan ziet men op den Olympus
het vuur aan een fakkel ontsteken waar
mee een looper naar Berlijn zal trekken en
later zijn aankomst in het geweldige sta
dion waar het vuur op Duitschen bodem
wordt overgebracht.
Men ziet Hitier in spanning de spelen
volgen en men hoort en ziet telkens weer
de duizenden die juichen' en met nationale
vlaggen zwaaien als hun landgenoot de
overwinning heeft behaald.
Discuswerpen, speerwerpen, hordenloo-
pen, hardloopen, estafetteloop en mara
thonloop verschijnen achtereenvolgens op
het doek. Hoogspringen, polsstokspringen en
verspringen houden de toeschouwers in
spanning. De sterkste en snelste mannen
e:i vrouwen ter wereld meten hier hun
krachten en na vaak langdurigen en span-
nenden strijd gaan de vlaggen naar boven
en worden de overwinnaars gehuldigd.
Prachtig van belichting en zuiver van
opname zijn al deze beelden en voor wie
zich voor de sport interesseert is deze film
van bijzondere beteekenis. Het eerste deel
wordt deze week vertoond en al hebben
wij reeds enkele Hollandsche namen ge
boord, toch zijn onze landgenooten nog niet
op den voorgrond getreden. Zij zullen on
getwijfeld in het tweede deel de bijzondere
aandacht trekken en onze dames-zwem
sters, die er zoo'n groot aandeel in hadden
dat ook Hollands vlag als eerste naar boven
is gegaan, zullen de volgende week niet
onopgemerkt blijven.
In tal van landen is de film der Olympi
sche spelen met groot succes vertoond en
hier zal de belangstelling zeker niet minder
blijken.
Vooraf wordt er wat wereldnieuws en
een alleraardigste gekleurde screensong
gedraaid.
„DE GEVANGENE VAN ZENDA."
City-théater.
„Het was in den tijd, dat de historie
nog romantisch waszegt deze film
in haar inleiding ja, het is al lang gele
den. Het was bovendien nog in den tijd,
dat de plichten van het koningschap soms
gebroken harten op hun geweten had
den.... inderdaad, deze tijd ligt al ver
achter ons. Ons, moderne toeschouwers,
die inmiddels o.m. beleefd hebben, hoe een
Engelsch koning zijn heele rijk offerde om
het breken van bovengenoemde harten te
voorkomen. Het is dan ook waarschijnlijk
hierdoor, dat de supporters van de schoone
prinses Flavia haar feitelijk graag een
huwelijk met den sympathieken en met
tal van voorbeeldige deugden begiftigden
Rudolf Rassendyll hadden willen laten
aangaan, inplaats van met den rechtmati
ger! eigenaar van den troon. Helaas! Het
heeft niet zoo mogen zijn en prinses Fla
via, haar aandeel in de drukkende plichten
en zware lasten van het koningschap aan
vaardend, zal mét het bovengenoemde
gebroken hart de rest van haar leven
moeten slijten aan de zijde van den man,
dien zij niet lief heeft. Tenzij en waar
om zou het, den tijd, dat de historie im
mers nog romantisch is in aanmerking ge
nomen, niet het geval zijn tenzij het
romantisch en grillig lot de twee gelieven
hierna tóch nog weer vereenigd heeft. En
na alles, wat de onbevredigde toeschouwer,
die een gelukkiger slot verwacht had, aan
het einde gezien heeft, komt hem dit zeker
niet minder mogelijk voor als zoo véél
episoden in de film. Hij trooste zich daar
mee
Een verhaal vol romantiek en spanning,
met tegelijk een flinke dosis humor, een
historie met een voortreffelijken Ronald
Colman in de dubbele hoofdrol, een be
koorlijke rol van Madeleine Carroll
prinses Flavia, Douglas Fairbanks als de
avonturier Rupert vor Hentzau, Raymond
Massey als de afgunstige broeder Michael
van den koning, Aubrey Smith, Mary Astor
en nog vele andere goede creaties, dat is
„The prisoner of Zenda". Bizonder dient
wel vermeld de goede fotografie en het
geestig dialoog, dat we in deze film vin
den, die onder de beproefde regie stond
van David O. Selznick.
Vooraf: Fox Movietone wereldnieuws,
een gekleurde teekenfilm met Mickey
Mouse in de „hoofdrol" en een korte ko-
mische film „Van reclame moet je
't hebben."