KRUSCHENSALTS
De wereld levert
commentaar.
Vrede nog mogelijk.
Een verklaring van
Chamberlain,
Vóór alles: geen geweld!
Frankrijk helpt bij niet-
uitgelokten aanval.
Londen en Moskou achter Pari|e.
Praag antwoordt op het
memorandum.
Fransch-Engelsche plan uiterste
grens.
Indrukken in de groote
hoofdsteden.
Praag.
Maak'n spoedig einde
aan die kwellende
rheumatische pijnen.
De algemeene toestand.
Washington.
Parijs.
Londen.
ZIJ. DIE ZICH MET INGANG VAN
1 OCTOBER VOOR MINSTENS DRIE
MAANDEN ABONNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM
VERSCHIJNENDE NUMMERS
GRATIS EN FRANCO.
DE DIRECTIE.
DERDE BLAD.
ALKMAARSCHE COURANT VAN DINSDAG 27 SEPTEMBER 1938.
De wereld levert commentaar op de
rede van Hitier. Algemeen is de in
druk, dat zij weinig perspectieven
bood, maar de deur tot vreedzame
onderhandelingen niet geheel heeft
gesloten. Iets onherstelbaars is nog
niet geschied.
De Fransche pers verontwaardigd.
De „Petit Parisien" schrijft, dat de rede
van Hitier een zin bevat, waaruit blijkt,
dat hij zijn agressieve bedoelingen jegens
Tsjechoslowakije handhaaft, niemand zal
het slachtoffer worden van deze poging,
scheiding te brengen tusschen het lot van
Tjsechoslowakije en de Britsche en Fran
sche belangen in Europa. Deze illusie heeft
het Foreign Office reeds verstoord door
de publicatie van zijn zeldzaam krachtige
verklaring.
In de „Epoque" schrijft de Kerillis, dat
de eer van Frankrijk en Engeland, maar
nog meer hun aanzien, hun onmiddellijke
veiligheid en hun hoogste belangen op het
spel staan. Na een rede als die van Hitier
ziet Frankrijk met eere het oorlogsgevaar
naderen. Maar even als in 1914 weet het,
dat het geweten der wereld met Frankrijk
Is.
De „Echo de Paris" schrijft: „Men ziet
duidelijk, dat Hitier in zijn twist met
Benesj niet meer terug zal willen wijken.
Daar ligt het gevaarlijke moment. De
nieuwe beweringen van Hitier worden door
niets gerechtvaardigd of verontschuldigd,
geen mensch met gezond verstand, die de
zaak uit zuiver menschelijk oogpunt beziet,
kan zijn verontwaardiging bedwingen".
De „Figaro" schrijft: „Hitier heeft verze
kerd, dat zijn memorandum niet aanzienlijk
verschilt van de Britsch-Fransche voor
stellen. Deze verzekering schijnt de deur
open te laten voor een opheldering van
het memorandum, mits die opheldering
niet 't brute karakter heeft van den termijn
van 1 October, zoodat iedere onderhande
ling verhinderd zou worden.
In de „Populaire" schrijft Blum: „Ik doe
Opnieuw een beroep op Roosevelt. Zijn
eerste oproep is niet gehoord. Dat hy nog
maals zyn stem verheffe. luider en dui
delijker. Hij moet thans zyn bemiddeling
aanbieden".
Volgens de „Ordre" is de eenige hoop
van Hitier, dat de Fransch-Britsche tegen
stand, den hij niet verwacht had, zal wij
ken. Daarom moeten Parijs en Londen
vastberaden en één blijven
Madame Tabouis zegt in de „Oeuvre"
uit Berlijn te vernemen, dat Chamber-
lain's mededeeling aan Hitier drie punten
bevatte, n.1. dat Frankrijk en Engeland
niet hun goedkeuring hechten aan het me
morandum van Godesberg, dat de oorlog
noodlottig voor Europa en de geheele we
reld zou zijn en dat Frankrijk en Engeland
hun voorstellen handhaven, maar bereid
zijn eenige wijzigingen aan te brengen, op
dat een snellere afbakening der districten
bewerkt kan worden.
Engelsche bladen: Vrede nog mogelijk.
De bladen zyn het er over eens, dat Hit-
Ier, wiens dreigenden en agressieven toon
zij betreuren, „de schepen niet geheel achter
zich verbrand heeft, hoe weinig soepel hy
ook was". De verklaring ten aanzien van de
FranschBritschRussische hulp aan
Tsjecho-Slowakye wordt warm toegejuicht.
De „Times" zegt, dat Hitiers rede een
onstuimige en vrij agressieve verklaring
was over een geval, dat volkomen redelijk
wordt geacht, het recht der Sudeten-
Duitschers zich met het Rijk te vereenigen.
De taal was heftig en ongematigd, maar
en dit is het belangrijkste de deur scheen
niet geheel voor onderhandelingen gesloten
te worden. Het schijnt duidelijker dan ooit,
dat een oorlog, indien "hij uitbreekt, niet
door Benesj maar door Hitier wordt begon
nen.
De nota van Godesberg viel terug tot den
6lechtsten vorm van Pruisischen geest,
doordat de taal van een bullebak gebruikt
wordt. De rede van Hitier echter gaf blyk
van eenige verbetering ten aanzien van
sommige punten van het memorandum,
doordat Hitier zich blijkbaar bereid toonde
het „Britsche legioen" uit te noodigen voor
de handhaving der orde. Verder maakte de
rede iets goed door aanwijzingen omtrent
garanties voor de nieuwe Tsjecho-Slowaak-
sche grenzen, waarover de nota zweeg. Dat
is een belangrijk punt.
Maar al deze verzekeringen ten
spyt bestaat in de openbare meening
nog ernstige twijfel aan een behoorlijk
en dragelijk voortbestaan van het Tsje
chische volk. *.7at zyn de uiteindelijke
bedoelingen van het nazi-regime? Wil
men het volk vermoorden, omdat het in
den weg staat, om dan op te rukken
naar de graanschuren van Donau en
Balkan?
Engeland wil beslist, dat de gerechtigheid
zal overwinnen en het vertrouwt, dat dit
zelfs zonder geweld mogelijk is. Wanneer
echter de eene party geweld aangrijpt, is
geweld het eenige antwoord. Gerechtigheid
en gezond verstand verdwijnen en de slach
ting begint.
De „Daily Telegraph" twijfelt aan de
waarde van Hitleis verzekering, dat hij zijn
laatsten territorialen eisch in Europa heeft
gesteld. Het zou een belangrijke belofte
zijn, doch de ervaring maant tot voorzich
tigheid. De scheldparty tegen Benesj zal
geen schade doen aan de reputatie van een
staatsman, wiens waardigheid en beheer-
sching gedurende de geheele crisis een gun
stig contrast vormen met Hitiers ongebrei
delde uitbarstingen van hartstocht.
Volgens de „Daily Herald" zullen Enge
land, Frankrijk en Rusland de gevolgen
met kalmte en vertrouwen onder het oog
zien. Zy weten, dat zij alles hebben gedaan
om den vrede te bewaren.
De „News Chronicle" schrijft: „Als het
parlement morgen bijeenkomt, zal het het
beeld bieden van een vereenigde Britsche
natie, dat Hitier misschien tot staan zal
brengen vlak voor de daad, die zijn land en
het grootste deel van Europa in een ramp
zou voeren".
Duitsche pers:
„Benesj verantwoordelijk".
De Duitsche bladen staan geheel in het
teeken van de gisteravond door Hitier uit
gesproken rede. De „Berliner Börsenzei-
tung schrijft: De Führer heeft de door de in
triges van Praag ontstanen toestand in zyn
volle beteekenis uiteengezet. Zijn rede
heeft geen twijfel opengelaten, dat het
Duitsche geduld is uitgeput en dat hy het
recht van Duitschland en van de Sudeten-
Duitschers onder dwang zal verkrijgen,
indien het niet vrijwillig geschiedt.
De „Völkische Beobachter" schrijft: I?e
rede van den Führer was het laatste woord
dat in dit conflict door Duitschland is ge
sproken. Thans moet datgene wat ons toe
behoort, eindelijk door Benesj gegeven
worden, en wel zonder chicanes en zonder
verder uitstel. Niemand ter wereld kan er
thans nog aan twijfelen, dat één enke'ie
man thans verantwoordelijk is voor oorlog
of vrede: Benesj.
Het „Berliner Tageblatt" schrijft: De
Führer heeft den volkeren van Europa nog
eens doen zien, wat Duitschland voor den
vrede gedaan heeft, en tevens wat Duitsch
land eischen moet, opdat eindelijk 3lA
millioen Duitschers vrede en vrijheid krij
gen.
Italië: „Eischen van Hitier gematigd".
De bladen publiceeren den volledigen
tekst van Hitler's redevoering en wijzen,
aldus het agentschap Stefani, op het on
wrikbare besluit van Hitier per 1 October
de Sudeten-Duitschers te bevrijden van de
onderdrukking van Praag.
De „Messagero" schrijft: Na de eischen
van Hitier, welke gematigd zijn, en over
eenkomstig het ideaal der nationaliteit,
valt het niet te denken, dat Parijs en Lon
den de manoeuvres van Benesj, welke ge
vaar voor den wereldvrede vormen, zouden
begunstigen.
De „Popoio di Roma" zegt, dat Hitier
den toestand heeft opgehelderd.
Gisteravond is te Londen de volgende
verklaring van den Britschen minister
president Chamberlain gepubliceerd:
„Ik heb de rede van den Duitschen
rijkskanselier gelezen en ik waardeer
hetgeen hij gezegd heeft over de pogin
gen, die ik gedaan heb om den vrede te
redden.
Ik kan deze pogingen niet opgeven,
aangezien het mij ongelooflijk voor
komt, dat de Europeesche volken, die
geen oorlog met elkaar willen, in een
bloedigen strijd zouden kunnen wor
den gewikkeld over een kwestie waar
omtrent reeds in aanzienlijke mate
overeenstemming is bereikt.
Het schijnt dat de rijkskanselier er geen
vertrouwen in heeft dat de gedane belof
ten zullen worden nagekomen. Deze belof
ten werden niet rechtstreeks aan de Duit
sche regeering gedaan, doch in de eerste in
stantie aan de Britsche en de Fransche re
geering.
Géén geweld!
Uit naam van de Britsche regeering
verklaar ik, dat wij ons moreel ver-
plicl# achten er op toe te zien, dat de
beloften eerlijk en volledig worden na
gekomen, en wij zyn bereid er voor te
zorgen, dat zij op dusdanige wy'ze met
allen redelijken spoed worden uitge
voerd, mits de Duitsche regeering toe
stemt in een regeling van de voorwaar
den der gebiedsoverdracht door onder
handeling en niet door geweld.
Ik vertrouw, dat de rijkskanselier dit
voorstel, dat gedaan wordt in denzelfden
geest van vriendschap als waarin ik in
Duitschland werd ontvangen, en dat, indien
het aanvaard wordt, in overeenstemmmg zal
zijn met den Duitschen wensch tot aanslui
ting van de Sudeten-Duitschers bij het Duit
sche rijk, zonder dat in eenig 'deel van
Europa bloed wordt vergoten, niet zal ver
werpen".
Vanwege het Foreign Office is giste
ren te Londen de volgende officieele
verklaring gepubliceerd:
„In officieele krirfgen wordt "ver
klaard, dat Chamberlain de vorige week
heeft getracht met den Duitschen rijks
kanselier een vreedzame oplossing voor
het Tsjecho-Slowaaksche vraagstuk te
vinden. Het is nog steeds mogelijk, dit
door onderhandelingen te doen. In den
Duitschen eisch inzake overdracht van
de Sudeten-Duitsche gebieden is reeds
toegestemd door de Fransche, Britsche
en Tsjecho-Slowaaksche regeeringen.
Indien echter ondanks alle pogingen,
die door den Britschen minister-presi
dent zyn aangewend, door Duitsch
land een aanval wordt gedaan op Tsje
cho-Slowakye, moet het onmiddellijk
gevolg zijn, dat Frankrijk verplicht zal
zyn, laatstgenoemd land te hulp te ko
men en Engeland en de Sovjet-Unie zul
len Frankrijk zeker steunen.
Het is niet te laat om deze groote tra
gedie te doen eindigen en voor de vol
ken van alle landen om aan te dringen
op een regeling door vrije onderhande
ling.
Duitsch commentaar.
Van semi-officieele Duitsche zyde wordt
gemeld, dat, naar aanleiding van de gister
avond te Londen gepubliceerde verklaring,
dat Frankrijk in geval van een niet-uitge-
lokten Duitschen aanval verplicht zou zijn
Tsjecho-Slowakije te hulp te komen en En
geland alsmede de Sovjet-Unie dan Frank
rijk zouden bijstaan, in politieke kringen te
Berlijn opgemerkt wordt, dat „uit de reactie
van Tsjecho-Slowakije op de voorstellen tot
regeling van het Sudeten-Duitsche vraag
stuk duidelijk blijkt, dat Praag thans in
I strijd met het eens gegeven woord weigert
van de Sudeten-Duitsche gebieden afstand
te doen". Wanneer Frankrijk zich bij de po-
ging van Duitschland, Tsjecho-Slowakije tot
nakoming van zijn beloften te dwingen, ver
plicht gevoelt by te staan, dan is deze ver
plichting dus door een Tsjechische woord
breuk komen te vervallen.
De Tsjecho-Slowaaksche regeering
heeft gisteren haar antwoord op de
jongste eischen van Hitier te Londen
overhandigd. Doordat deze nieuwe ver
langens echter nog weer veel verder
gaan dan het oorspronkelijke Fransch-
Engelsche plan, dat Praag ingewilligd
had, komt dit antwoord neer op een
weigering nieuwe concessies te doen.
In een door de radio omgeroepen commu
niqué wordt de inhoud weergegeven van
het Tsjecho-Slowaaksche antwoord op het
Duitsche memorandum. In dit antwoord
verklaart de Tsjecho-Slowaaksche regeering
o.a., dat de nieuwe eischen van Hitier iedere
bestaansmogelijkheid voor een vrij Tsjecho-
Slowakije goeddeels vernietigen. De Tsjecho-
Slowaaksche republiek zou in industriëel,
economisch en militair opzicht volkomen
verlamd worden. Zij zou bovendien in
drie stukken worden gedeeld. Er zouden
geen rechtstreeksche verbindingen meer zijn
tusschen Praag en Noord- en Zuid-Slowa-
kije, noch tusschen Praag en Zuid- en Zuid
oost Moravië. De aanvaarding van het Duit
sche memorandum zal geheel West Tsjecho-
Slowakije, geheel Boheonen en geheel Mo
ravië aan de genade van Duitschland over
leveren. Deze poging om den Tsjecho-Slo-
waakschen staat te verlammen zou de supre
matie van Duitschland in Europa voorbe
reiden.
In het Tsjechische antwoord wordt er
aan herinnerd, dat de regeering te Praag
blijk heeft gegeven van haar bereidwillig
heid, het Sudeten-Duitsche vraagstuk op te
DU'TSCH - TSJECHISCHE" SPANNING
LANDEN WELKE ZICH NIET AFZIJDIG ZOUDEN HOUDEN INDIEN
TSJECHOSLOWAKIJE ZOU WORDEN AANGEVALLEN
DE AS ROME-BERLUN SSS WAAR SUDETEN-DUITSCHERS WONEN
De politieke verhoudingen van sommige Europeesche staten hebben zich aan
merkelijk gewijzigd sinds Duitschland zijn eischen tegenover Tsjechoslowakije ver
zwaard heeft.
Het aftreden der Tsjechoslowaaksche regeering en de vorming van een mili
taire regeering hebben veel bijgedragen tot een nieuwe Duitsch-Tsjechische spanning.
Hierdoor mislukten gedeeltelijk de besprekingen van Chamberlain met Hitier
welke te Godesberg gehouden werden. Overtuigd van alles gedaan te hebben voor
het behoud van den vrede, is Engeland het eens met Frankrijk geworden.
Frankrijk en Rusland zullen zich niet afzijdig houden indien Tsjechoslowakije zou
aangevallen worden.
Engeland zal Frankrijk steunen indien het aangevallen zou worden.
Roemenië wil Rusland doortocht verleenen indien Frankrijk Tsjechoslowakije
te hulp zou komen.
Joegoslavië en Roemenië zullen Tsjechoslowakije steunen indien Hongarije
Tsjechoslowakije zou aanvallen.
Roemenië waarschuwt zijn bondgenoot Polen tegen interventie in de Tsjechi
sche kwestie.
De kaart geeft deze verhoudingen duidelijk weer. Men overziet hoe ingesloten
Polen en Hongarije liggen, en hoe moeilijk het voor deze landen is hun neutraliteit
te handhaven, indien het tot een Europeeschen oorlog zou komen.
Laten we hopen dat dit laatste niet zal gebeuren, maar de vrede zal zegevieren.
lossen. Zij is tot de grens van haar conces
sies gegaan, toen zij het Fransch-Britsche
plan als basis voor overeenstemming aan
vaardde. De nieuwe regeering onder leiding
van generaal Syrovy is bezield van denzelf
den onwrikbaren wil als de vorige regee
ring. Zy is ervan overtuigd, dat men tot een
werkelijk accoord kan komen en den vrede
handhaven, indien Frankrijk en Engeland
hun ontwerp van Berchtesgaden zooals dat
op 19 September aan de Tsjecho-Slowaak
sche regeering is voorgelegd, en dat door
haar aanvaard is, handhaven.
In politieke kringen te Praag resumeert
men de eerste indrukken van Hitler's rede
voering aldus:
„De rede droeg een kalmer toon dan die
van Neurenberg. Hitier volgt een tactiek
om binnenkort den vollen druk op Tsjecho-
Slowakije te concentreeren. In zijn rede
concentreert hy zijn aanvallen op president
Benesj, en dat op een wijze, welke haar
voorbeeld in de geschiedenis niet heeft. Hit-
Ier bekommert zich niet om het feit, dat het
juist Benesj is, die de meest oprechte po
gingen in het werk heeft gesteld om een
billijke oplossing te verkrijgen van de min-
derhedenkwestie in Tsjecho-Slowakye en
om goede betrekkingen te bewerkstelligen
tusschen Tsjecho-Slowakye en Duitsch
land."
Jan Masaryk, de Tsjecho-Slowaaksche
gezant te Londen, heeft met betrekking tot
Hitiers redevoering aan Reuter o.m. ver
klaard:
„De rede, die ik heb gehoord, is zoo on
gelooflijk onbeschaafd en schokkend, dat ik
trotsch ben op het besluit van mijn regee
ring om een krachtige houding aan te ne
men tegen de verwekkers van een menta
liteit, die tracht de Europeesche cultuur te
vernietigen".
De zes minerale zouten in Kruschen Salts sporen
Uw ingewanden, lever en nieren aan tot krach
tiger werking, waardoor Uw bloed gezuiverd
wordt en de oorzaak van Uw rheumatische pijn
wordt weggenomen. De pijnen zullen spoedig
afnemen om tenslotte geheel te verdwijnen.
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER DAf
ALKMAAR, 27 September 1938.
Het antwoord van Tsjecho-Slowakije op
de jongste eischen van Hitier, vervat in het
„memorandum", beteekent een weigering
nieuwe concessies te doen en daarmee nog
verder te gaan, dan de Fransch-Engelsche
voorstellen, die het eenige dagen geleden
heeft moeten aanvaarden.
Ook Engeland en Frankrijk vonden deze
nieuwe eischen veel te ver gaan met als
gevolg, dat zij Praag de aanvaarding ervan
niet konden aanbevelen. Tegelijk werd te
Berlijn ook door Sir Horace Wilson als
persoonlijken afgezant van Chamberlain
aangedrongen op matiging.
De lobby-correspondent van Reuter
meent over deze „persoonlijke boodschap" te
weten, dat zij de verklaring bevatte, dat het
nieuwe Duitsche plan volkomen onaan
vaardbaar is. Op Hitier werd een beroep ge
daan te bewijzen dat hij een vreedzame re
geling wenscht door er in toe te stemmen, de
bijzonderheden van de gebiedsoverdracht
rechtstreeks met de Tsjechen te bespreken.
Tenslotte werd in de boodschap opge
merkt, dat onderhandeling meer dan oorlog
in overeenstemming is met wat, naar men
meent te weten, het Duitsche standpunt is,
n.1. dat de geschilpunten slechts betrekking
hebben op de procedure.
Ook in Chamberlains jongste verklaring
komt de wensch, dat directe Duitsch-Tsje
chische besprekingen plaats
voren.
vinden, naar
Na het bezoek van Wilson aan den
Führer heeft deze gisteravond een rede
voering gehouden. Of Wilsons poging nog
iets uitgewerkt heeft, is moeilijk te beoor-
deelen, zeker is, dat Hitier vastgehouden
heeft aan de verklaring, reeds eerder af
gelegd, dat zijn nieuwe voorstellen defi
nitief zfln.
Hierop volgde de bovengenoemde ver
klaring van Chamberlain, die de zeer be
langrijke verzekering inhoudt, dat in een
poging van Duitschland het Sudetenland
met geweld in te lijven by Duitschland, als
Tsjecho-Slowakije dit voor 1 October niet
vrijwillig afstaat, niet zal worden berust.
„Frankrijk is, by een aanval op Tsjecho-
Slowakije, verplicht dit land te helpen,
Engeland en Sowjet-Rusland zullen in dit
geval zeker niet afzijdig blijven", zoo wordt
op het Britsche Foreign Office verklaard.
Dat is duidelijke taal.
De groote vraag lijkt ons nu deze: Zal
Hitier de jongste eischen, gesteld in het
memorandum, handhaven, óók als Praag
weigerend deze nieuwste eischen in te willi
gen, óók Sudeten-land bezet houdt, zoolang
er geen overeenstemming met Berlijn is
bereikt gesteund wordt door Frankrijk,
Engeland en Rusland tegen een eventueelen
Duitschen aanval?
Zoo ja, dan aanvaardt Duitschland het
risico van een oorlog, zoo neen, dan kan een
vreedzamer regeling tot stand komen, door'
dat Hitier weer genoegen neemt met het
Fransch-Britsche voorstel en zijn nieuwe
aspiraties laat varen. Tegenover zyn volk
beteekent dit géén stap terug voor Hitier,
omdat het zooals uit de jongste rede van
Hitier blijkt nog in de veronder
stelling leeft, dat het memorandum niet
méér is dan een gedetailleerde uitwerking
van het al door Praag ingewilligde Fransch-
Engelsche dictaat.
Voor de wereld zal echter Hitiers. stap
terug beteekenen een succes het eerste
na een al te lange reeks van teleurstellingen
en vernederingen voor de Engelsch-Fran-
sche politiek. En of Hitier dit zal dulden, is
de vraag. De mogelijkheid echter is
er nog!
Tenslotte bestaat er dan nog de kans, dat
Tsjecho-Slowakije bij het binnenrukken van
de Duitsche legers zich zóó ver terugtrekt
als het in overeenstemming acht met het
Fransch-Britsche plan. Maar beteekent dit
óók, dat Tsjecho-Slowakije zich het recht
voorbehoud o.m. zijn verdedigingslinie al
vorens zich terug te trekken grondig te ver
nietigen? Tegen Hitiers eisch in? En zal
Hitier hierin berusten en, hierdoor geprik
keld, niet vérder gaan dan het oorspronke
lijke Fransch-Engelsche voorstel?
En dan? Een Europeesche oorlog? Wij
weten het niet, de oorlogs- en vredeskansen
zyn moeilijk tegen elkaar af te wegen, Za
terdag valt de beslissing. De wereld wacht.
De rede van Hitier is in de Ver. Staten
aandachtig aangehoord. De heftige taal van
Hitier werd te Washington vrij ernstig ge
acht. In afwachting van commentaar uit
gezaghebbende kringen kan slechts gezegd
worden, dat het Amerikaansche publiek er
vooral door getroffen is, dat Hitier niet de
minste toespeling op Roosevelts oproep ge
maakt heeft, men heeft dat met een gevoel
van onbehagen opgemerkt. Overigens is de
meening, dat de rede geen wijziging in de
grondgegevens van deze crisis brengt.
Nauwelijks was Washington bekomen van
de redevoering van den Duitschen rijks
kanselier, of het werd opgeschrikt door de
mededeeling uit Londen, dat een aanval op
Tsjecho-Slowakye den steun van Rusland
en Frankrijk tegen den aanvaller zou
teweegbrengen, onder instemming van
Groot-Brittannië. Deze mededeeling ver
oorzaakte zulk een sensatie, dat de rede van
Hitier hiermede op den achtergrond ge
raakte en de radio-omroepers verklaarden,
dat Hitler's woorden door deze nieuwe
ontwikkeling waren verouderd. In officiëele
kringen heeft de rede van den Führer een
toenemende verontrusting gewekt, hoewel
nog geen commentaar geleverd werd.
De eerste indruk in Fransche diploma
tieke kringen van de rede van Hitier is,
dat deze de tegenwoordige spanning niet
verhoogd heeft. Duitschland weigert iedere
concessie.
Evenwel wordt ook opgemerkt, dat Hitier
de verzekering geeft, dat inlijving van de
Sudeten-Duitsche gebieden ,,de laatste ter
ritoriale eisch van Duitschland in Europa"
vormt, alsook dat Hitier, hoewel hij uiting
gaf aan zyn begrip voor de eischen van
Polen en Hongarije verklaarde slechts te
spreken voor de Duitschers in Tsjecho
slowakije.
Men is hier van meening, dat deze rede
geen nieuw feit in het debat heeft gebracht
en den tegenwoordigen internationalen
toestand niet heeft verergerd.
Van officiëele zijde werd nog geen enkel
commentaar op den toestand na de rede
van Hitier geleverd. Alleen de verklaring
van Chamberlain en de Londensche pers
commentaren -- o.m. dat van de „Times"
geven houvast tot het bepalen van het
•oordeel te Londen.
Over het algemeen acht men den toestand
ernstig hoewel niet geheel zonder hoop. Een
vreedzame regeling is nog mogelijk. Door
directe DuitschTsjechische onderhande
lingen moet een overeenkomst te bereiken
zijn.