E WIND
BLAAST.
tBuuwttand
%euiUetm
tweede blad.
Renteverlaging
Rijlcswoningwetvoorschotten.
Huëdonzuiverheden, vetwormpjes, pukkels en uitslag
MR. OUD BURGEMEESTER VAN
ROTTERDAM.
Bij koninklijk besluit van 7 October
is, met ingang van 15 October 1938 be
noemd tot burgemeester der gemeente
Rotterdam de heer mr. P. J. Oud.
Mr. P. J. Oud
De installatie van mr. Oud zal geschie
den in een op 20 October a.s. te houden
openbare raadsvergadering.
Voortaan 31/2 maximum.
Teneinde de rente van de rijkswoning-
wetvoorschotten meer in overeenstem
ming te brengen met den geldenden
rentestand, alsmede om tegemoet te
komen aan de vele verzoeken van ge
meentebesturen om renteverlaging,
wordt blijkens een circulaire van den
minister van Binnenlandsche Zaken aan
de gemeentebesturen met ingang van
het annuïteitsjaar 1938/1939 de rente
van alle verleende voorschotten, "voor-
zoover daarvoor thans een hoogere
rentevoet geldt, verlaagd tot 3^
De verlaagde annuïteiten, berekend naar
dezen verlaagden rentevoet en gebaseerd op
de dan geldende restant-looptijden, zullen
derhalve voor de eerste maal zijn ver
schuldigd per den vervaldag der annuïteiten
in 1939.
De met de hernieuwde renteverlaging
vrijkomende gelden, t.w. de verschillen'- ttis-
schen de thans geldende en de nieuwe (ver
laagde) annuïteiten komen wederom ten
bate van het huurverlagingsfonds en zijn
uitsluitend bestemd voor versterking vart de
middelen van dat fonds. In de eerste plaats
strekken deze gelden dus voor dekking van
de kosten der na 1 Januari 1934 ingevoerde
huurverlagingen, voorzoover deze kosten nog
niet ten volle uit het fonds konden worden
geput. Wat daarna nog in het fonds beschik
baar blijft, zal in mindering komen van de
exploitatietekorten, en derhalve uiteindelijk
van de rijks- en gemeentelijke bijdragen.
In afwijking van het vroeger bepaalde
zullen de vrijgekomen gelden niet mogen
dienen ter verdere verlaging van het huur-
peil.
Ook voor de voorschotten, te verleenen op
of na de dagteekening van deze circulaire,
wordt de rente bepaald op 3%
Voor deze voorschotten zal, om tegemoet
te komen aan het bezwaar, dat de lasten
over den geheelen looptijd der voorschotten
onveranderd blijven, gedurende ten hoogste
15 jaar een annuïteit gelden, berekend naar
een rente van 3 y2 en gebaseerd op een
aflossingstermijn der voorschotten van 40
jaar. Na afloop van deze periode zal met be
trekking tot het dan bestaande schuldrestant
een nieuwe annuïteit worden vastgesteld,
gebaseerd op een rentevoet van 314 en
een (restant) looptijd van 35 jaren, of zoo
veel langer of korter als in verband met de
dan geldende omstandigheden noodig moet
worden geacht.
BOERDERIJ VERBRAND.
Dieren in de vlammen omgekomen.
Te Boelenslaan (bij Surhuisterveen) ont
stond, doordat het vierjarige zoontje met
lucifers speelde, Zondag brand in de arbei
derswoning eigendom van en bewoond
door den arbeider J. Nijboer. Door den har
den wind viel aan blusschen niet te denken.
Huis en inboedel werden een prooi der
vlammen. Twaalf konijnen, drie kiopen en
een hond kwamen eveneens in de vlammen
om. Huis en inboedel waren laag verzekeid.
MEISJE DOOR VRACHTAUTO
GEDOOD.
Door tramrails geslipt.
Een ongeluk met doodelijken afloop is
gistermiddag gebeurd op de Eendjespooit-
brug bij de Kampervest te Haarlem. Het 12-
jarige dochtertje van den heer J. Scholtens
uit de Spaarnwouderstraat fietste, te kwart
over twaalf uit school komende, met een
vriendinnetje naar huis.. Zij reed het- meest
links en op de Eendjespoortbrug (de meisjes
kwamen van de Turfmarkt en wilden de
Langebrug oprijden) is het meisje waar
schijnlijk in de tramrails geslipt, juist toen
een vrachtauto haar inhaalde en .passeerde.
Het meisje viel naar links, juist voor het
rechter-achterwiel van de vrachtauto. Het
wiel ging over haar hoofd. Het meisje moet
op slag dood zijn geweest. De chauffeur
heeft van het ongeluk niet bemerkt. Voor
bijgangers waarschuwden hem, waarna hij
stopte.
LINDBERGH WAS TE ROTTERDAM.
Gisteren onverwacht op Waal
haven aangekomen.
Gistermiddag om vijf uur is op het
vliegveld onverwacht kolonel Lindbergh,
die vergezeld was van zijn echtgenoote,
met zijn privé-vliegtuig geland.
De beroemde vlieger werd begroet door
den stationschef, den heer Tolk, en begaf
zich met zijn echtgenoote, dadelijk na aan
komst, naar hotel Atlanta, waar zij heb
ben overnacht.
Het toestel, de bekende oranje-rood-ge-
kleurde Miles Mohawk; een ééndekker
met één motor van 120 P.K. is, na de lan
ding onmiddellijk in een der loodsen on
dergebracht.
Lindbergh toonde zich, zooals van hem
bekend is, ook nu zeer zwijgzaam. Over
het doel van zijn vlucht,, die hij via Parijs
van Engeland uit had ondernomen, deelde
hij mee, dat hy vandaag naar Berlijn
verder ging. In den loop van den morgen
zou hij vertrekken.
Het is ditmaal de tweede keer'dat kolo
nel Lindbergh te Rotterdam vertoeft;
ongeveer zes jaar geleden arriveerde hij
hier met een klein watervliegtuig.
1 i -
LANDBOUWER DOOD EN VAST
GEBONDEN IN EEN SCHUUR
GEVONDEN.
Misdrijf in het spel?
- Een geheimzinnige geschiedenis",'-aldus
schrijft het Hbld., houdt op hèt oogenblik
de gemoederen in het dofpje'Nuland (N.B.)
in beweging. Daar heeft Zaterdagavond dé
echtgenoote van den 49-jarigen landbouwer
J. van der Weerd tegen elf uur een ontstel
lende ontdekking gedaan. Zij had- zich om
streeks half tien met haar man te ruste be
geven. Omstreeks kwart voor elf werd zij
wakker en bemerkte dat Van der Weerd het
bed had verlaten. Zij haalde een lantaarn,
ten einde een onderzoek in de schuur in te
stellen. Daar bemerkte zij het lijk van den
man aan een paal gebonden en het touw om
zijn hals. De vrouw waarschuwde onmiddel
lijk een geneesheer en de politie.
Men meent de mogelijkheid van zelf
moord niet te moeten uitschakelen, gezien
de omstandigheden, waaronder het lijk ge
vonden werd, maar evenmin verwerpt men
de veronderstelling, dat hier misdrijf, in hei
spel kan zijn. Eenige dagen geieden n.1. had
de man een kalf, dat lijdende was aan mond
en klauwzeer uit een weiland in den Maas
kant gehaald en over den rijksweg Nijme
gen's-Hertogenbosch naar een weide', ge
naamd „De Rijk" onder Geffen Vervoerd.
Dit was gezien door eenige arbeiders uit
Nuland, die er ruchtbaarheid aan hadden
gegeven. Het gevolg was, dat groote veront
waardiging was ontstaan orider een aantal
boeren, dat eveneens vee in „De Rijk" had
loopen. Woensdagavond bemerkte Van der
Weerd, dat het kalf door onbekenden uit de
weide was gehaald en aan den knop van
vijn woning vastgebonden. Hij had zich
1 daarover bij den burgemeester beklaagd, die
hem natuurlijk eerst er op wees, dat hy een
strafbare handeling had gepleegd door geen
aangifte te doen van het geval van mond
en klauwzeer en het besmette dier over den
weg te vervoeren. Evenwel zegde de burge
meester een onderzoek naar de daders toe.
Van der Weerd heeft zich nadien nog
eenige malen tot den burgemeester gewend,
die hem evenwel moest mededeelen, dat het
onderzoek naar de daders geen resultaat had
gehad. Van der Weerd was daarover veront
waardigd en hij had te kennen gegeven, dat
hij met den bedrijver, indien deze hem be
kend zou worden, zou afrekenen. Dit alles
heeft er nu, na het vinden van zijn lijk toe
geleid, dat een diepgaand onderzoek wordt
ingesteld, waartoe ook het parket uit s-
Hertogenbosch van het voorgevallene op de
hoogte is gesteld.
WEDEROM EEN AMBTENAAR
GESCHORST TE WEESP.
Naar de N. R. C. verneemt hebben B. en
W. van Weesp in hun jongste vergadering
besloten den ambtenaar B. C. R. te schor-
sen.
Het blad herinnert er aan, dat in
den afloopen zomer een ambtenaar
van sociale zaken, in opdracht van den
minister, een bezoek heeft gebracht aan
het gemeentehuis te Weesp en den loco
burgemeester heeft medegedeeld, dat drie
ambtenaren, die tot dat tijdstip werkzaam
waren bij de steunadministratie (tot welk
drietal ook B. C. R. behoorde) onmiddellijk
van hun functies moesten worden onthe
ven. De wachtgelder J. v. A. is toen direct
ontslagen; daags na de terugkomst van
den burgemeester werd de hoofdambte
naar P. v. A. geschorst. Echter namen B.
en W. destijds het standpunt in, dat B. C.
R., die als ambtenaar in algemeenen dienst
werkzaam was, niettegenstaande de aan
het licht gekomen fraudes, voorloopig wal
gehandhaafd kon bli.'ven. Thans schijnen
echter rapporten te zijn ingekomen, welke
zqó bezwarend waren, dat B. en W. van
oordeel waren, dat de ambtenaar moest
worden geschorst. Van deze schórsing
staat geen beroep open op het Ambtena
rengerecht.
ONVOLTALLIGE WORMERVEERSCHE
RAAD.
De man, die den doorslag geven
moet versclynt niet!
In de gemeente Wormerveer doet zich
het eigenaardige feit voor, dat de gemeen
teraad officieel samengesteld uit 13 leden,
in feite sléchts 12 vertegenwoordigers van
de burgerij telt: Eén def in 1935 gekozenen
heeft n.1. aan den Raad bericht, dat hy de
vergaderingen niet meer. wenscht bij te
wonen, zonder, dat hij npohjans als raads
lid bedankt heeft en daartoe, ook na her
haald gedaan verzoek, niet bereid is.
Dit feit is nog te merkwaardiger, daar
door deze voortdurende" geoorloofde ab
sentie .een situatie is geschapen, die alles
behalve bevorderlijk L ,uöor den vlotten
gang dér gemeentezaken; '_Dë verhoudingen
in den Raad zijn aldus; dat het resultaat
der stemmingen over principieele aange
legenheden steeds negatief is 66,- waar
door verscheidene voorstellen van B.-en W.
in een - volgende vergadering bij herstem
ming door staking van. stemmen worden
verworpen, tenzij cr dan toevallig ook nog
een ander lid absent mocht zijn.
In de nieuwe gewijzigde Gemeentewet-
1935 is tegen deze voortdurende absentie
geen stelling genomen en voor zoover is na
te gaan, is er in geen enkele wet eenig
artikel te vinden, waardoor een einde aan
zulk een ongewenschten toestand is te
maken. Te Wormerveer duurt deze absen
tie nu reeds ruim 5 maanden en zij zal
aanhouden tot September 1939 als de
nieuwe Raad wordt geïnstalleerd.
DE LEERLINGENSCHALEN MOETEN
OMLAAG!
Plan van actie samengesteld.
Dezer dagen vergaderden de samenwer
kende onderwijzersorganisaties ter bespre
king van de actie, die gevoerd wordt voor
verlaging der leerlingènschalen. Met het
bekende adres hadden reeds instemming
betuigd bijna 300 gemeentebesturen en
-raden en de besturen van ruim 400 chris
telijke en bijna 900 katholieke scholen, zoo
mede de oudercommissies van 350 openbare
scholen, terwyl nog dagelijks nieuwe ad-
haesiebetuigingen binnenkomen.
Een adresbeweging onder de intellectueele
leiders van ons land bracht in weinig dagen
de instemming van 120 hoogleeraren aan
verschillende instellingen van hooger on
derwijs, 80 rectoren en rectrices van open
bare en bijzondere gymnasia en lycea, 90
directeuren van hoogere burgerscholen en
handelsscholen en verschillende directies van
openbare leeszalen en volksuniversiteiten.
Verscheidene openbare vergaderingen
zullen Worden gehouden, terwyl plannen in
overweging genomen worden voor een
groote advertentiecampagne om de aandacht
van het groote publiek te vestigen op de
noodzakelijkheid van verlaging der leei-
lingenschaal.
IR. ALBARDA 25 JAAR LID DER
TWEEDE KAMER.
Huldiging in het Concertgebouw.
Een geheel gevulde zaal van het Con
certgebouw te Amsterdam heeft Zondag
ir. Albarda, den leider der sociaal-demo
cratische Kamerfractie, een warme hul
de bereid voor zijn 25-jarig Kamerlid
maatschap, schrijft het Volk.
Na een inleidend woord van den voorzitter
van de federatie Amsterdam, den heer Ed.
Polak, hield de heer Albarda een politieke
rede, waarna de heer Vorrink als partij
voorzitter een huldigingstoespraak hield,
waarin werd getuigd van de dankbaarheid
voor- en verbondenheid met ir. Albarda.
Namens het partijbestuur werden mevrouw
Albarda roode anjers aangeboden.
Aan Albarda zelf geven wij, zeide de heer
J. J. Vorrink, geen persoonlijk geschenk,
doch een boekwerk, dat dank zij den lager,
prijs voor de geheele beweging bestemd is.
Het kleinste deel is gewijd aan Albarda als
persoon, al schrijven eenige goede vrienden
daarover. Het tweede en grootste deel kar.
beschouwd worden als een „vergeten hoofd
stuk" uit de vele verschenen jubileumboeken
van dit jaar.
Met dit geschenk willen wij uitspreken,
dat wij de noodzaak van het democratische
leiderschap erkennen en dat wij dankbaar
zijn Albarda als het symbool van onze een
heid te erkennen en als drager van een
geest, dié sterker is dan alle gummiknuppels
der S.A. (applaus) en die ons sterkt, wan
neer wij in onszelf afdalen.
Namens de Nederlandsche Zionistische
Arbeidersvereniging „Poale Sion" werd een
document aangeboden, waaruit blijkt, dat in
Palestina een boom naar Albarda wordt ge
noemd.
Herdenkingsvergadering.
Ter gelegenheid van Albarda's zilveren ju
bileum werd gisteravond in het gebouw
voor kunsten en wetenschappen te Den
Haag een druk bezochte herdenkings.verga-
dering gehouden. Verscheidene soc.-dem.
Kamerleden waren aanwezig.
Op deze bijeenkomst hield ir. Albarda een
rede, waarin hij o.m. zeide, te gelooven dat
de vrede van-München slechts een overgang
be.teekent van den eenen toestand van .ge
vaar naar een anderen, misschien nog ge
vaarlijker toestand.
Ook Chamberlain en Daladier hebben dit
begrepen en in hun respectievelijke hoofd
steden teruggekeerd op verdubbelde bewa
pening aangedrongen. Aan Hitiers verzeke
ring geen territoriale begeerten meer in
Europa te hebben hecht spr. geen geloof.
Aan dezen toestand hebben de Westersche
democratieën ook schuld, omdat zij hebben
nagelaten een sterken volkenbond te vor
men. Voor gevoel van blijdschap is naar
sprekers meening geen reden.
Aan huldiging van Chamberlain en Dala
dier heeft spr. dan ook geen behoefte, maar
hij heeft groote bewondering voor Benesj.
Ook voor-ons land dreigt er gevaar wan
neer Duitschland straks ons wil „bevrijden".
Vrede hebben wij niet gekregen, slechts een
pauze, waarin het zaak is een internationale
rechtsorde op te bouwen en de collectieve
veiligheid te versterken.
De heer Albarda eindigde met een beroep
op aller samenwerking om den vrede te
redden.
Als voorzitter van de federatie Den Haag
der s.d.a.p. huldigde vervolgens de heer J.
E. Stokvis den heer Albarda namens dc
Haagsche Moderne Arbeidersbeweging. De
heer Stokvis zeide o.m., dat de s.d.a.p. onder
Albarda's leiding gereed gekomen is voor
de regeeringstaak.
Hij bracht dank aan Albarda voor het»e
hy ook voor de Haagsche beweging ge*!!1*
heeft. i
Spr. beslpot met de verzekering: oi,
kunt op ons rekenen, zooals wij op u rek
npn".
De heer Albarda heeft voor deze hulde B
dankt en zijn gehoor verzekerd, dat zijn
loof in de arbeidersklasse hem steeds tot
steun is geweest.
NEDELANDSCHK GEDICHTEN OP
GRAMOFOONPLATEN.
Gezegd door Paul Huf
De Nederlandsche tooneelspeler pai,J
Huf vertoefde dezer dagen te Londen ter
voltooiing van een tweede serie gramo-
foonplaten van Nederlandsche dichtkunst
Terwyl de eerste serie van zeven platen
Middeleeuwsche verzen, gedichten van
Hooft, Vondel, de tachtigers en moderne
schrijvers omvatte, zijn in dit tweede al
bum, dat van 1500 tot heden gaat, ook
Vlaamsche schrijvers vertegenwoordigd
zoowel in het genre geuzen-poëzie, als in
de vrome 17de eeuwsche- en in de moderne
dichtkust. De laatste plaat uit deze serie
is samengesteld uit verzen van levende
christelijke en katholieke dichters.
De platen zijn in de eerste plaats be-
stemd voor gebruik by het onderwijs en de
belangstelling ervoor strekt zich zelfs tot
buiten Nederland uit. Zoo bezitten o.a. de
universiteiten van Parijs en Kopenhagen
en het Londensche Bedford-college een
volledige uitgave van de Nederlandsche
gesproken gedichten.
De heer Huf gaf in het gebouw der
Columbiafubrieken een toelichting bij dit
werk, waarbij ook de consul-generaal der
Nederlanden, de heer Th. H. de Meester,
aanwezig was.
VERPLEEGSTERS EN STRIJDERS UIT
DEN BOERENOORLOG GEHULDIGD.
Uitreiking van medailles.
Aan een groot aantal oud-strijders, ver
pleegsters en doktoren uit den Boerenoor-
log zyn gistermiddag te Den Haag de me
dailles uitgereikt, hun door de regeering
van de Unie van Zuid-Afrika verleend.
Het balkon van de groote zaal van bios
coop Metropole Palace was geheel gere
serveerd voor genoodigden, onder wie zich
bevonden de Zuid-Afrikaansche gezant en
mevrouw van Broekhuizen, de vice-presi-
dent van den Raad van State, jhr. mr. F.
Beelaerts van Blokland, de staatslieden
prof. Aalberse en mr. Schokking, de presi
dent van den hoogen raad, jhr. mr. Rh.
Feith, de secretaris-generaal van het de
partement van buitenlandsche zaken, jhr.
mr. A. M. Snouck Hurgronje, dr. H. Mul
ler, oud-gezant, luitenant-generaal jhr. W.
Roell, oud-commandant .veldleger, dr.
Leyds, oud-staats-secretaris van de Zuid-
Afrikaansche republieken, de heer P. J. de
Kanter, voorzitter algemeen Ned.-Verbona
en de heer J. Schilthuis, commissaris van
den Zuid-Afrikaanschen handel te Rotter
dam.
De. bijeenkomst -opende met liet Wilhel
mus, waarna de heer F. A. van der
oud-commandant uit den Boerenoorlog,
woorden van welkom sprak. Daarna wer
den eenige films vertoond met betrekking
tot het verleden en heden van Zuid-Afrika.
In de pauze, na declamatie van mevrouw
Charlotte Kohier, voegden de minister-pre
sident, dr. H. Colyn en de minister van
defensie, de heer J. J. C. van Dijk zich bij
de genoodigden.
Na de pauze heeft de Zuid-Afrikaansche
gezant, dr H. D. van Broekhuizen, een toe
spraak gehouden, waarin hy o.a. zeide, dat
deze samenkomst niet alleen diende ter
huldiging van hen, die zich hebben opgeot-
ferd voor het levensbestaan van een kleine
natie en daarvoor thans beloond zullen
worden, maar ook om te gedenken twee
groote vrijheidshelden zooals Kruger en
Steyn. Spr. zette vervolgens de beteekenis
Van den Boerenoorlog uiteen.
Meer dan 80 personen betraden, na deze
toespraak, het podium om de onderschei
dingen in ontvangst te nemen. De echtge
noote van den gezant, een kleindochter-
ter van president Kruger, spellde een ieder
de medaille op de borst. De zaal juichte
hartelijk tijdens deze plechtigheid. De by-
eenkomst werd met het zingen van hei
Wilhelmus gesloten.
verdwijnen door de huidzuiverende, huidvoedende en huidverfraaiende Purol. Doos 30, 60 ct. Tube 45 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
D
Door DONN BYRNE.
Uit het Engelsch door J. van P
58)
Eens was hij een kind geweest met vra
gende, grijze oogen en het leven had hem
blind gemaakt als een mol, geheimzinnig
als een das, vreesachtig voor de wereld,
zooals een uil vreesachtig is voor het dag
licht. De schok van Claire-Anne en hij was
zich bewust van groote, bevangende le-
vensstroomen. Wonderen had hy gekend
en bitterheid had hij gekend, maar de ge
weldige krachten, de de sterren opwinden
zooals een klok wordt opgewonden, had hij
niet gekendEn met Claire-Anne waren
zij om hem heen losgebroken als donder,
zij hadden om hem heen gespeeld als het
St. Elmusvuur flikkert om den top van een
scheepsmast. Arme Claire-Anne! Het won
der, dat zij was! Zij was als een bloeiende
struik in een poolwoestenij. Haar wonder
lijke verschrikte oogen, haar gefolterde
2iel het was heel vreemd, dat haar ein
de hem niet plaagde... Een gebaar voor
jeugd, die plotselinge stoot van de pols
met den dolk van den ongelukkigen dooden
prins, Hij was heel eerlijk geweest en het
hinderde hem niet, evenmin als het zijn
geweten zou bezwaard hebben, als hij een
kreupel paard had doodgeschoten. Eens had
het hem onnoodig theatraal toegeschenen,
maar nu wist hy, dat het barmhartig was
haar geest was te ver gegaan om ooit
tot het normale leven terug te keeren.
Maar de kleine vróuw uit het Oosten, zij
bezwaarde hem. In zijn kinderjaren had
hy het wonder van het leven gekend, als
jongeling had hij geleerd, dat er trieste
tragedie bestond, als jonge man - had de
hartstocht als bliksem gesputterd en
toen had hij gemeend alles te Weten. Hij
had zichzelf beschouwd als een meester
van het leven en had gezegd: Ik zal zoo en
zoo doen en gelukkig zijn, dit genieten
omdat ik weet hoe het te genieten. Voor
den wijzen man is alles een aangenaam
hedonisme. Hoe voldaan was hy, hoe ver
duiveld klein! Zijn nietig bourgeois-leven,
zijn harem van één aardig meisje, zijn
mooi schipals een zelfgenoegzaam
winkelieren toen had het leven, het
noodlot, hoe men het ook moge noemen,
hem beentje gelicht, hem beschaamd, was
hem de baas geweest door middel van een
kermisworstelaar, dien hij overwonnen had
in een straatruzie!
En daarna, zeven jaren van duisternis
en wanhoop. De lange torn naar Buenos
Aires en dé klagende zeevogels, die hem
bespotten: „Op het land is verlatenheid en
kleinheid en ontgoocheling En wat is er
op de zee? De groote walvisch is stervend,
het monster, dat de diepe zee doorkruiste,
moet sterven opdat, de jnenschen olie zul
len hebben om hun rekeningen op te ma
ken bij het licht ervan en opdat vrouwen
baleinen zullen hebben voor corsetten
De gladde zeehond met de lieve, bruine
oogen moet sterven, opdat vrouwen bont
zullen dragen. En er was nimmer een
Neptunus, of een Mannanan Mac Lir
zij waren slechts verhaaltjes uit een dwaas
oud boek. De zon schijnt voor een oogen
blik op de groene wateren en je hart
zwelt, maar gedenk de duisternis van den
typhoon en hóe de koude westenwind
raast om Kaap HoornEn de koraal
eilanden hebben riffen als messen en de
gulden tropen lokken naar zwarte, doode-
lyke slangen Dwaas! Dwaas! Wij hebben
de wolken doorzocht én er is geen goedwil
lend God, er zijn slechts kille en kwaad
aardige "dingen Zoo riepen de klaag-
zieke stemmen der zee en zij brachten hem
in verzoeking: „Alles wat je gekend hebt,
is verlatenheid en ijdelheid, het ware be
ter geweest als jongen te sterven, toen de
weiden nog groen waren alles vóór je
is ledigheid". Zoo spotten zij en zij kwa
men nader: „Zie, de nacht is zwart, de oce
aan is van groote diepte, onmetelijk, het
schip ploegt voorwaarts onder een dwars-
wind. Een stap, een kleine stap te lijwaart,
een sprong over den spiegel als over een
kleinen greppel en er zal vrede zyn en
rust. Zie het water voorbijspoeden geen
vragen daar
Hoe na was hij daaraan toe geweest, ge
durende de zeven zwarte jaren de lange
reis van Liverpool en de gemeene stad aan
het einde hoe na! En toen was Alan
Donn God geve hem rust gestorven
en was hy teruggekeerd naar Ierland en
had Granya ontmoet en dwaas gehandeld
als een jongen. Een scheepslading geweren
om Ierland te bevrijden! Wat een
dwaas had hij zich gevoeld, toen zij hem
eenvoudig weggejaagd hadden!
Met een zwakken glimlach dacht hij by
zichzelf, hoe uit zijn wijsheid steeds ver
driet was voortgekomen en uit zijn dom
heid was geluk geborenGranya en
vrede en beteekenis voor zijn leven. Een
heel dwaas iets was dat geweest, de tocht,
maar hij wilde niet, dat erom gelachen
werd en zelf wilde hij er ook niet om
lachen. Boven de nevelen van het verleden
werd het tot iets betooverends en hij was
toen meer onder den indruk geweest, dan
hij zichzelf had willen bekennen. En hier
in zijn zitkamer in New York meende hij
bij de herinnering aan de oude, komisch-
heroieke tragedies, die verheerlijking van
geest waren, voor een oogenblik het raad
sel Ierland te hebben opgelost. Ierland
was een verdoovingsmiddel; de grauwe
weenende steenen en de moerassen van
rood mos en purper water en de trotsche
peinzende bergen, en de velden, groen als
vanen, ademden een duister iets, dat de
menschen het gevoel voor werkelijke ver
houdingen deed verliezen Het was in
hun moeders melk, een sluipend vergif.
Het kroop in hun aderen en hoewel zij
Ierland verlieten, toch volhardde het ge
durende generaties... Het gaf hun de ga
ve van den lach en van verachting voor
lichamelijke pijn en een bijzondere gevoe
ligheid zoodat de wereld zich verbaasde
Hun oorlogen waren lustige oorlogen en
hun dichtkunst snikte als een beroofde
vrouwZij wierpen hun leveps roekeloos
weg en zij hechtten veel beteekenis aan
een uitdrukking. Misschien beseften zij.
dat doen niets gold en gevoel allesach.
waar dwaalde hij heen!
In elk geval, hoewel hy een Ulster-Schot
was, betreurde hij het niet zelfs afge
scheiden daarvan, dat het hem Granya
geschonken had. Misschien kon een on
plooibaar Engelsch ambtenaar, op het ver
nemen daarvan, een ruk aan de snaren
van zyn hart voelen en zich herinnerend
dat de Ieren als kleine kinderen waren,
yriedelyk zijn tegenover een berouwvol
KeltEen beweging had zoovele uit
steeksels, men wist nooit waar hun invloed
ophield, als die ooit ophield
Een dwaze daad, die hem geluk bracht,
waar wijheid hem verdriet berokkend
had! Eigenaardig! Voordien had hy be
staan, denkende, maar tot dien tijd nooit
vol leven. Verwondering, ontgoocheling,
hartstocht, tragedie, wanhoop, in elk van
deze gemoedsstemmingen had hy nu en
dan een glimp opgevangen van een ge
weldig wereldplan, zooals een vogel dat
zou kunnen, wanneer zijn keel trilt van
gezang, of als een zalm, wanneer hy zich
met kracht over een stroomversnelling
werpt. Hij wist het, als een boom het weet,
wanneer de zachte Aprilregens komen.
Maar dat hij bestond, als een ding, anders
dan boomen, dan zalmen en vogels, dat
had hij niet geweten, totdat Granya, ie'
broken, zich weenend in zijn armen had
geworpen
(Word; vervolgd)