E WIND BLAAST. tBuuwttand %euiUetm tweede blad. Renteverlaging Rijlcswoningwetvoorschotten. Huëdonzuiverheden, vetwormpjes, pukkels en uitslag MR. OUD BURGEMEESTER VAN ROTTERDAM. Bij koninklijk besluit van 7 October is, met ingang van 15 October 1938 be noemd tot burgemeester der gemeente Rotterdam de heer mr. P. J. Oud. Mr. P. J. Oud De installatie van mr. Oud zal geschie den in een op 20 October a.s. te houden openbare raadsvergadering. Voortaan 31/2 maximum. Teneinde de rente van de rijkswoning- wetvoorschotten meer in overeenstem ming te brengen met den geldenden rentestand, alsmede om tegemoet te komen aan de vele verzoeken van ge meentebesturen om renteverlaging, wordt blijkens een circulaire van den minister van Binnenlandsche Zaken aan de gemeentebesturen met ingang van het annuïteitsjaar 1938/1939 de rente van alle verleende voorschotten, "voor- zoover daarvoor thans een hoogere rentevoet geldt, verlaagd tot 3^ De verlaagde annuïteiten, berekend naar dezen verlaagden rentevoet en gebaseerd op de dan geldende restant-looptijden, zullen derhalve voor de eerste maal zijn ver schuldigd per den vervaldag der annuïteiten in 1939. De met de hernieuwde renteverlaging vrijkomende gelden, t.w. de verschillen'- ttis- schen de thans geldende en de nieuwe (ver laagde) annuïteiten komen wederom ten bate van het huurverlagingsfonds en zijn uitsluitend bestemd voor versterking vart de middelen van dat fonds. In de eerste plaats strekken deze gelden dus voor dekking van de kosten der na 1 Januari 1934 ingevoerde huurverlagingen, voorzoover deze kosten nog niet ten volle uit het fonds konden worden geput. Wat daarna nog in het fonds beschik baar blijft, zal in mindering komen van de exploitatietekorten, en derhalve uiteindelijk van de rijks- en gemeentelijke bijdragen. In afwijking van het vroeger bepaalde zullen de vrijgekomen gelden niet mogen dienen ter verdere verlaging van het huur- peil. Ook voor de voorschotten, te verleenen op of na de dagteekening van deze circulaire, wordt de rente bepaald op 3% Voor deze voorschotten zal, om tegemoet te komen aan het bezwaar, dat de lasten over den geheelen looptijd der voorschotten onveranderd blijven, gedurende ten hoogste 15 jaar een annuïteit gelden, berekend naar een rente van 3 y2 en gebaseerd op een aflossingstermijn der voorschotten van 40 jaar. Na afloop van deze periode zal met be trekking tot het dan bestaande schuldrestant een nieuwe annuïteit worden vastgesteld, gebaseerd op een rentevoet van 314 en een (restant) looptijd van 35 jaren, of zoo veel langer of korter als in verband met de dan geldende omstandigheden noodig moet worden geacht. BOERDERIJ VERBRAND. Dieren in de vlammen omgekomen. Te Boelenslaan (bij Surhuisterveen) ont stond, doordat het vierjarige zoontje met lucifers speelde, Zondag brand in de arbei derswoning eigendom van en bewoond door den arbeider J. Nijboer. Door den har den wind viel aan blusschen niet te denken. Huis en inboedel werden een prooi der vlammen. Twaalf konijnen, drie kiopen en een hond kwamen eveneens in de vlammen om. Huis en inboedel waren laag verzekeid. MEISJE DOOR VRACHTAUTO GEDOOD. Door tramrails geslipt. Een ongeluk met doodelijken afloop is gistermiddag gebeurd op de Eendjespooit- brug bij de Kampervest te Haarlem. Het 12- jarige dochtertje van den heer J. Scholtens uit de Spaarnwouderstraat fietste, te kwart over twaalf uit school komende, met een vriendinnetje naar huis.. Zij reed het- meest links en op de Eendjespoortbrug (de meisjes kwamen van de Turfmarkt en wilden de Langebrug oprijden) is het meisje waar schijnlijk in de tramrails geslipt, juist toen een vrachtauto haar inhaalde en .passeerde. Het meisje viel naar links, juist voor het rechter-achterwiel van de vrachtauto. Het wiel ging over haar hoofd. Het meisje moet op slag dood zijn geweest. De chauffeur heeft van het ongeluk niet bemerkt. Voor bijgangers waarschuwden hem, waarna hij stopte. LINDBERGH WAS TE ROTTERDAM. Gisteren onverwacht op Waal haven aangekomen. Gistermiddag om vijf uur is op het vliegveld onverwacht kolonel Lindbergh, die vergezeld was van zijn echtgenoote, met zijn privé-vliegtuig geland. De beroemde vlieger werd begroet door den stationschef, den heer Tolk, en begaf zich met zijn echtgenoote, dadelijk na aan komst, naar hotel Atlanta, waar zij heb ben overnacht. Het toestel, de bekende oranje-rood-ge- kleurde Miles Mohawk; een ééndekker met één motor van 120 P.K. is, na de lan ding onmiddellijk in een der loodsen on dergebracht. Lindbergh toonde zich, zooals van hem bekend is, ook nu zeer zwijgzaam. Over het doel van zijn vlucht,, die hij via Parijs van Engeland uit had ondernomen, deelde hij mee, dat hy vandaag naar Berlijn verder ging. In den loop van den morgen zou hij vertrekken. Het is ditmaal de tweede keer'dat kolo nel Lindbergh te Rotterdam vertoeft; ongeveer zes jaar geleden arriveerde hij hier met een klein watervliegtuig. 1 i - LANDBOUWER DOOD EN VAST GEBONDEN IN EEN SCHUUR GEVONDEN. Misdrijf in het spel? - Een geheimzinnige geschiedenis",'-aldus schrijft het Hbld., houdt op hèt oogenblik de gemoederen in het dofpje'Nuland (N.B.) in beweging. Daar heeft Zaterdagavond dé echtgenoote van den 49-jarigen landbouwer J. van der Weerd tegen elf uur een ontstel lende ontdekking gedaan. Zij had- zich om streeks half tien met haar man te ruste be geven. Omstreeks kwart voor elf werd zij wakker en bemerkte dat Van der Weerd het bed had verlaten. Zij haalde een lantaarn, ten einde een onderzoek in de schuur in te stellen. Daar bemerkte zij het lijk van den man aan een paal gebonden en het touw om zijn hals. De vrouw waarschuwde onmiddel lijk een geneesheer en de politie. Men meent de mogelijkheid van zelf moord niet te moeten uitschakelen, gezien de omstandigheden, waaronder het lijk ge vonden werd, maar evenmin verwerpt men de veronderstelling, dat hier misdrijf, in hei spel kan zijn. Eenige dagen geieden n.1. had de man een kalf, dat lijdende was aan mond en klauwzeer uit een weiland in den Maas kant gehaald en over den rijksweg Nijme gen's-Hertogenbosch naar een weide', ge naamd „De Rijk" onder Geffen Vervoerd. Dit was gezien door eenige arbeiders uit Nuland, die er ruchtbaarheid aan hadden gegeven. Het gevolg was, dat groote veront waardiging was ontstaan orider een aantal boeren, dat eveneens vee in „De Rijk" had loopen. Woensdagavond bemerkte Van der Weerd, dat het kalf door onbekenden uit de weide was gehaald en aan den knop van vijn woning vastgebonden. Hij had zich 1 daarover bij den burgemeester beklaagd, die hem natuurlijk eerst er op wees, dat hy een strafbare handeling had gepleegd door geen aangifte te doen van het geval van mond en klauwzeer en het besmette dier over den weg te vervoeren. Evenwel zegde de burge meester een onderzoek naar de daders toe. Van der Weerd heeft zich nadien nog eenige malen tot den burgemeester gewend, die hem evenwel moest mededeelen, dat het onderzoek naar de daders geen resultaat had gehad. Van der Weerd was daarover veront waardigd en hij had te kennen gegeven, dat hij met den bedrijver, indien deze hem be kend zou worden, zou afrekenen. Dit alles heeft er nu, na het vinden van zijn lijk toe geleid, dat een diepgaand onderzoek wordt ingesteld, waartoe ook het parket uit s- Hertogenbosch van het voorgevallene op de hoogte is gesteld. WEDEROM EEN AMBTENAAR GESCHORST TE WEESP. Naar de N. R. C. verneemt hebben B. en W. van Weesp in hun jongste vergadering besloten den ambtenaar B. C. R. te schor- sen. Het blad herinnert er aan, dat in den afloopen zomer een ambtenaar van sociale zaken, in opdracht van den minister, een bezoek heeft gebracht aan het gemeentehuis te Weesp en den loco burgemeester heeft medegedeeld, dat drie ambtenaren, die tot dat tijdstip werkzaam waren bij de steunadministratie (tot welk drietal ook B. C. R. behoorde) onmiddellijk van hun functies moesten worden onthe ven. De wachtgelder J. v. A. is toen direct ontslagen; daags na de terugkomst van den burgemeester werd de hoofdambte naar P. v. A. geschorst. Echter namen B. en W. destijds het standpunt in, dat B. C. R., die als ambtenaar in algemeenen dienst werkzaam was, niettegenstaande de aan het licht gekomen fraudes, voorloopig wal gehandhaafd kon bli.'ven. Thans schijnen echter rapporten te zijn ingekomen, welke zqó bezwarend waren, dat B. en W. van oordeel waren, dat de ambtenaar moest worden geschorst. Van deze schórsing staat geen beroep open op het Ambtena rengerecht. ONVOLTALLIGE WORMERVEERSCHE RAAD. De man, die den doorslag geven moet versclynt niet! In de gemeente Wormerveer doet zich het eigenaardige feit voor, dat de gemeen teraad officieel samengesteld uit 13 leden, in feite sléchts 12 vertegenwoordigers van de burgerij telt: Eén def in 1935 gekozenen heeft n.1. aan den Raad bericht, dat hy de vergaderingen niet meer. wenscht bij te wonen, zonder, dat hij npohjans als raads lid bedankt heeft en daartoe, ook na her haald gedaan verzoek, niet bereid is. Dit feit is nog te merkwaardiger, daar door deze voortdurende" geoorloofde ab sentie .een situatie is geschapen, die alles behalve bevorderlijk L ,uöor den vlotten gang dér gemeentezaken; '_Dë verhoudingen in den Raad zijn aldus; dat het resultaat der stemmingen over principieele aange legenheden steeds negatief is 66,- waar door verscheidene voorstellen van B.-en W. in een - volgende vergadering bij herstem ming door staking van. stemmen worden verworpen, tenzij cr dan toevallig ook nog een ander lid absent mocht zijn. In de nieuwe gewijzigde Gemeentewet- 1935 is tegen deze voortdurende absentie geen stelling genomen en voor zoover is na te gaan, is er in geen enkele wet eenig artikel te vinden, waardoor een einde aan zulk een ongewenschten toestand is te maken. Te Wormerveer duurt deze absen tie nu reeds ruim 5 maanden en zij zal aanhouden tot September 1939 als de nieuwe Raad wordt geïnstalleerd. DE LEERLINGENSCHALEN MOETEN OMLAAG! Plan van actie samengesteld. Dezer dagen vergaderden de samenwer kende onderwijzersorganisaties ter bespre king van de actie, die gevoerd wordt voor verlaging der leerlingènschalen. Met het bekende adres hadden reeds instemming betuigd bijna 300 gemeentebesturen en -raden en de besturen van ruim 400 chris telijke en bijna 900 katholieke scholen, zoo mede de oudercommissies van 350 openbare scholen, terwyl nog dagelijks nieuwe ad- haesiebetuigingen binnenkomen. Een adresbeweging onder de intellectueele leiders van ons land bracht in weinig dagen de instemming van 120 hoogleeraren aan verschillende instellingen van hooger on derwijs, 80 rectoren en rectrices van open bare en bijzondere gymnasia en lycea, 90 directeuren van hoogere burgerscholen en handelsscholen en verschillende directies van openbare leeszalen en volksuniversiteiten. Verscheidene openbare vergaderingen zullen Worden gehouden, terwyl plannen in overweging genomen worden voor een groote advertentiecampagne om de aandacht van het groote publiek te vestigen op de noodzakelijkheid van verlaging der leei- lingenschaal. IR. ALBARDA 25 JAAR LID DER TWEEDE KAMER. Huldiging in het Concertgebouw. Een geheel gevulde zaal van het Con certgebouw te Amsterdam heeft Zondag ir. Albarda, den leider der sociaal-demo cratische Kamerfractie, een warme hul de bereid voor zijn 25-jarig Kamerlid maatschap, schrijft het Volk. Na een inleidend woord van den voorzitter van de federatie Amsterdam, den heer Ed. Polak, hield de heer Albarda een politieke rede, waarna de heer Vorrink als partij voorzitter een huldigingstoespraak hield, waarin werd getuigd van de dankbaarheid voor- en verbondenheid met ir. Albarda. Namens het partijbestuur werden mevrouw Albarda roode anjers aangeboden. Aan Albarda zelf geven wij, zeide de heer J. J. Vorrink, geen persoonlijk geschenk, doch een boekwerk, dat dank zij den lager, prijs voor de geheele beweging bestemd is. Het kleinste deel is gewijd aan Albarda als persoon, al schrijven eenige goede vrienden daarover. Het tweede en grootste deel kar. beschouwd worden als een „vergeten hoofd stuk" uit de vele verschenen jubileumboeken van dit jaar. Met dit geschenk willen wij uitspreken, dat wij de noodzaak van het democratische leiderschap erkennen en dat wij dankbaar zijn Albarda als het symbool van onze een heid te erkennen en als drager van een geest, dié sterker is dan alle gummiknuppels der S.A. (applaus) en die ons sterkt, wan neer wij in onszelf afdalen. Namens de Nederlandsche Zionistische Arbeidersvereniging „Poale Sion" werd een document aangeboden, waaruit blijkt, dat in Palestina een boom naar Albarda wordt ge noemd. Herdenkingsvergadering. Ter gelegenheid van Albarda's zilveren ju bileum werd gisteravond in het gebouw voor kunsten en wetenschappen te Den Haag een druk bezochte herdenkings.verga- dering gehouden. Verscheidene soc.-dem. Kamerleden waren aanwezig. Op deze bijeenkomst hield ir. Albarda een rede, waarin hij o.m. zeide, te gelooven dat de vrede van-München slechts een overgang be.teekent van den eenen toestand van .ge vaar naar een anderen, misschien nog ge vaarlijker toestand. Ook Chamberlain en Daladier hebben dit begrepen en in hun respectievelijke hoofd steden teruggekeerd op verdubbelde bewa pening aangedrongen. Aan Hitiers verzeke ring geen territoriale begeerten meer in Europa te hebben hecht spr. geen geloof. Aan dezen toestand hebben de Westersche democratieën ook schuld, omdat zij hebben nagelaten een sterken volkenbond te vor men. Voor gevoel van blijdschap is naar sprekers meening geen reden. Aan huldiging van Chamberlain en Dala dier heeft spr. dan ook geen behoefte, maar hij heeft groote bewondering voor Benesj. Ook voor-ons land dreigt er gevaar wan neer Duitschland straks ons wil „bevrijden". Vrede hebben wij niet gekregen, slechts een pauze, waarin het zaak is een internationale rechtsorde op te bouwen en de collectieve veiligheid te versterken. De heer Albarda eindigde met een beroep op aller samenwerking om den vrede te redden. Als voorzitter van de federatie Den Haag der s.d.a.p. huldigde vervolgens de heer J. E. Stokvis den heer Albarda namens dc Haagsche Moderne Arbeidersbeweging. De heer Stokvis zeide o.m., dat de s.d.a.p. onder Albarda's leiding gereed gekomen is voor de regeeringstaak. Hij bracht dank aan Albarda voor het»e hy ook voor de Haagsche beweging ge*!!1* heeft. i Spr. beslpot met de verzekering: oi, kunt op ons rekenen, zooals wij op u rek npn". De heer Albarda heeft voor deze hulde B dankt en zijn gehoor verzekerd, dat zijn loof in de arbeidersklasse hem steeds tot steun is geweest. NEDELANDSCHK GEDICHTEN OP GRAMOFOONPLATEN. Gezegd door Paul Huf De Nederlandsche tooneelspeler pai,J Huf vertoefde dezer dagen te Londen ter voltooiing van een tweede serie gramo- foonplaten van Nederlandsche dichtkunst Terwyl de eerste serie van zeven platen Middeleeuwsche verzen, gedichten van Hooft, Vondel, de tachtigers en moderne schrijvers omvatte, zijn in dit tweede al bum, dat van 1500 tot heden gaat, ook Vlaamsche schrijvers vertegenwoordigd zoowel in het genre geuzen-poëzie, als in de vrome 17de eeuwsche- en in de moderne dichtkust. De laatste plaat uit deze serie is samengesteld uit verzen van levende christelijke en katholieke dichters. De platen zijn in de eerste plaats be- stemd voor gebruik by het onderwijs en de belangstelling ervoor strekt zich zelfs tot buiten Nederland uit. Zoo bezitten o.a. de universiteiten van Parijs en Kopenhagen en het Londensche Bedford-college een volledige uitgave van de Nederlandsche gesproken gedichten. De heer Huf gaf in het gebouw der Columbiafubrieken een toelichting bij dit werk, waarbij ook de consul-generaal der Nederlanden, de heer Th. H. de Meester, aanwezig was. VERPLEEGSTERS EN STRIJDERS UIT DEN BOERENOORLOG GEHULDIGD. Uitreiking van medailles. Aan een groot aantal oud-strijders, ver pleegsters en doktoren uit den Boerenoor- log zyn gistermiddag te Den Haag de me dailles uitgereikt, hun door de regeering van de Unie van Zuid-Afrika verleend. Het balkon van de groote zaal van bios coop Metropole Palace was geheel gere serveerd voor genoodigden, onder wie zich bevonden de Zuid-Afrikaansche gezant en mevrouw van Broekhuizen, de vice-presi- dent van den Raad van State, jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland, de staatslieden prof. Aalberse en mr. Schokking, de presi dent van den hoogen raad, jhr. mr. Rh. Feith, de secretaris-generaal van het de partement van buitenlandsche zaken, jhr. mr. A. M. Snouck Hurgronje, dr. H. Mul ler, oud-gezant, luitenant-generaal jhr. W. Roell, oud-commandant .veldleger, dr. Leyds, oud-staats-secretaris van de Zuid- Afrikaansche republieken, de heer P. J. de Kanter, voorzitter algemeen Ned.-Verbona en de heer J. Schilthuis, commissaris van den Zuid-Afrikaanschen handel te Rotter dam. De. bijeenkomst -opende met liet Wilhel mus, waarna de heer F. A. van der oud-commandant uit den Boerenoorlog, woorden van welkom sprak. Daarna wer den eenige films vertoond met betrekking tot het verleden en heden van Zuid-Afrika. In de pauze, na declamatie van mevrouw Charlotte Kohier, voegden de minister-pre sident, dr. H. Colyn en de minister van defensie, de heer J. J. C. van Dijk zich bij de genoodigden. Na de pauze heeft de Zuid-Afrikaansche gezant, dr H. D. van Broekhuizen, een toe spraak gehouden, waarin hy o.a. zeide, dat deze samenkomst niet alleen diende ter huldiging van hen, die zich hebben opgeot- ferd voor het levensbestaan van een kleine natie en daarvoor thans beloond zullen worden, maar ook om te gedenken twee groote vrijheidshelden zooals Kruger en Steyn. Spr. zette vervolgens de beteekenis Van den Boerenoorlog uiteen. Meer dan 80 personen betraden, na deze toespraak, het podium om de onderschei dingen in ontvangst te nemen. De echtge noote van den gezant, een kleindochter- ter van president Kruger, spellde een ieder de medaille op de borst. De zaal juichte hartelijk tijdens deze plechtigheid. De by- eenkomst werd met het zingen van hei Wilhelmus gesloten. verdwijnen door de huidzuiverende, huidvoedende en huidverfraaiende Purol. Doos 30, 60 ct. Tube 45 ct. Bij Apoth. en Drogisten. D Door DONN BYRNE. Uit het Engelsch door J. van P 58) Eens was hij een kind geweest met vra gende, grijze oogen en het leven had hem blind gemaakt als een mol, geheimzinnig als een das, vreesachtig voor de wereld, zooals een uil vreesachtig is voor het dag licht. De schok van Claire-Anne en hij was zich bewust van groote, bevangende le- vensstroomen. Wonderen had hy gekend en bitterheid had hij gekend, maar de ge weldige krachten, de de sterren opwinden zooals een klok wordt opgewonden, had hij niet gekendEn met Claire-Anne waren zij om hem heen losgebroken als donder, zij hadden om hem heen gespeeld als het St. Elmusvuur flikkert om den top van een scheepsmast. Arme Claire-Anne! Het won der, dat zij was! Zij was als een bloeiende struik in een poolwoestenij. Haar wonder lijke verschrikte oogen, haar gefolterde 2iel het was heel vreemd, dat haar ein de hem niet plaagde... Een gebaar voor jeugd, die plotselinge stoot van de pols met den dolk van den ongelukkigen dooden prins, Hij was heel eerlijk geweest en het hinderde hem niet, evenmin als het zijn geweten zou bezwaard hebben, als hij een kreupel paard had doodgeschoten. Eens had het hem onnoodig theatraal toegeschenen, maar nu wist hy, dat het barmhartig was haar geest was te ver gegaan om ooit tot het normale leven terug te keeren. Maar de kleine vróuw uit het Oosten, zij bezwaarde hem. In zijn kinderjaren had hy het wonder van het leven gekend, als jongeling had hij geleerd, dat er trieste tragedie bestond, als jonge man - had de hartstocht als bliksem gesputterd en toen had hij gemeend alles te Weten. Hij had zichzelf beschouwd als een meester van het leven en had gezegd: Ik zal zoo en zoo doen en gelukkig zijn, dit genieten omdat ik weet hoe het te genieten. Voor den wijzen man is alles een aangenaam hedonisme. Hoe voldaan was hy, hoe ver duiveld klein! Zijn nietig bourgeois-leven, zijn harem van één aardig meisje, zijn mooi schipals een zelfgenoegzaam winkelieren toen had het leven, het noodlot, hoe men het ook moge noemen, hem beentje gelicht, hem beschaamd, was hem de baas geweest door middel van een kermisworstelaar, dien hij overwonnen had in een straatruzie! En daarna, zeven jaren van duisternis en wanhoop. De lange torn naar Buenos Aires en dé klagende zeevogels, die hem bespotten: „Op het land is verlatenheid en kleinheid en ontgoocheling En wat is er op de zee? De groote walvisch is stervend, het monster, dat de diepe zee doorkruiste, moet sterven opdat, de jnenschen olie zul len hebben om hun rekeningen op te ma ken bij het licht ervan en opdat vrouwen baleinen zullen hebben voor corsetten De gladde zeehond met de lieve, bruine oogen moet sterven, opdat vrouwen bont zullen dragen. En er was nimmer een Neptunus, of een Mannanan Mac Lir zij waren slechts verhaaltjes uit een dwaas oud boek. De zon schijnt voor een oogen blik op de groene wateren en je hart zwelt, maar gedenk de duisternis van den typhoon en hóe de koude westenwind raast om Kaap HoornEn de koraal eilanden hebben riffen als messen en de gulden tropen lokken naar zwarte, doode- lyke slangen Dwaas! Dwaas! Wij hebben de wolken doorzocht én er is geen goedwil lend God, er zijn slechts kille en kwaad aardige "dingen Zoo riepen de klaag- zieke stemmen der zee en zij brachten hem in verzoeking: „Alles wat je gekend hebt, is verlatenheid en ijdelheid, het ware be ter geweest als jongen te sterven, toen de weiden nog groen waren alles vóór je is ledigheid". Zoo spotten zij en zij kwa men nader: „Zie, de nacht is zwart, de oce aan is van groote diepte, onmetelijk, het schip ploegt voorwaarts onder een dwars- wind. Een stap, een kleine stap te lijwaart, een sprong over den spiegel als over een kleinen greppel en er zal vrede zyn en rust. Zie het water voorbijspoeden geen vragen daar Hoe na was hij daaraan toe geweest, ge durende de zeven zwarte jaren de lange reis van Liverpool en de gemeene stad aan het einde hoe na! En toen was Alan Donn God geve hem rust gestorven en was hy teruggekeerd naar Ierland en had Granya ontmoet en dwaas gehandeld als een jongen. Een scheepslading geweren om Ierland te bevrijden! Wat een dwaas had hij zich gevoeld, toen zij hem eenvoudig weggejaagd hadden! Met een zwakken glimlach dacht hij by zichzelf, hoe uit zijn wijsheid steeds ver driet was voortgekomen en uit zijn dom heid was geluk geborenGranya en vrede en beteekenis voor zijn leven. Een heel dwaas iets was dat geweest, de tocht, maar hij wilde niet, dat erom gelachen werd en zelf wilde hij er ook niet om lachen. Boven de nevelen van het verleden werd het tot iets betooverends en hij was toen meer onder den indruk geweest, dan hij zichzelf had willen bekennen. En hier in zijn zitkamer in New York meende hij bij de herinnering aan de oude, komisch- heroieke tragedies, die verheerlijking van geest waren, voor een oogenblik het raad sel Ierland te hebben opgelost. Ierland was een verdoovingsmiddel; de grauwe weenende steenen en de moerassen van rood mos en purper water en de trotsche peinzende bergen, en de velden, groen als vanen, ademden een duister iets, dat de menschen het gevoel voor werkelijke ver houdingen deed verliezen Het was in hun moeders melk, een sluipend vergif. Het kroop in hun aderen en hoewel zij Ierland verlieten, toch volhardde het ge durende generaties... Het gaf hun de ga ve van den lach en van verachting voor lichamelijke pijn en een bijzondere gevoe ligheid zoodat de wereld zich verbaasde Hun oorlogen waren lustige oorlogen en hun dichtkunst snikte als een beroofde vrouwZij wierpen hun leveps roekeloos weg en zij hechtten veel beteekenis aan een uitdrukking. Misschien beseften zij. dat doen niets gold en gevoel allesach. waar dwaalde hij heen! In elk geval, hoewel hy een Ulster-Schot was, betreurde hij het niet zelfs afge scheiden daarvan, dat het hem Granya geschonken had. Misschien kon een on plooibaar Engelsch ambtenaar, op het ver nemen daarvan, een ruk aan de snaren van zyn hart voelen en zich herinnerend dat de Ieren als kleine kinderen waren, yriedelyk zijn tegenover een berouwvol KeltEen beweging had zoovele uit steeksels, men wist nooit waar hun invloed ophield, als die ooit ophield Een dwaze daad, die hem geluk bracht, waar wijheid hem verdriet berokkend had! Eigenaardig! Voordien had hy be staan, denkende, maar tot dien tijd nooit vol leven. Verwondering, ontgoocheling, hartstocht, tragedie, wanhoop, in elk van deze gemoedsstemmingen had hy nu en dan een glimp opgevangen van een ge weldig wereldplan, zooals een vogel dat zou kunnen, wanneer zijn keel trilt van gezang, of als een zalm, wanneer hy zich met kracht over een stroomversnelling werpt. Hij wist het, als een boom het weet, wanneer de zachte Aprilregens komen. Maar dat hij bestond, als een ding, anders dan boomen, dan zalmen en vogels, dat had hij niet geweten, totdat Granya, ie' broken, zich weenend in zijn armen had geworpen (Word; vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 6