KANTON GEREED ZICH TE
VERDEDIGEN.
Spoel
derde blad.
HULP VAN DE TROEPEN DER CENTRALE
REGEERING ONNOODIG?
EVACUATIE VAN HANKAU.
De Berlijnsche bouw
plannen.
Er is gebrek aan beton, staal
en ijzer.
Het Sudetenland is arm.
Pe algemeene toestand.
De spionnagezaak voor het
Gerechtshof.
Johanna Hoffmanc.s. staan terecht
Nieuws in 't kort.
De Alkmaarsche Courant
[stad niet isoleert, zijn invloed zeker
missen.
niet
De autoriteiten te Kanton hebben
reeds alle voorbereidingen getroffen
voor de verdediging van de stad, indien
de in de Bias-baai aan land gezette
Japansche troepen zouden trachten,
verder 't land binnen te dringen.
Van betrouwbare zijde wordt ver
nomen,. dat de Kantonneesche troepen
zeer zeker in staat zullen zijn, hun
eigen provincie te verdedigen, zonder
dat het noodig zal zijn, dat de centrale
regeering te Hankau troepen naar
Kwantoeng zendt.
Mocht het niettemin noodig zijn, dan staan
troepen uit de provincies Kwangsi, Joennan,
Kweitsjan en Hoenan gereed, om onmiddel
lijk naar Kwantoeng te worden gediri
geerd.
Hoewel het Chineesche publiek groote
belangstelling heeft voor de ontwikkeling
van den toestand in Zuid-China, wordt zoo
wel te Hankau als te Kanton weinig mede
gedeeld over de militaire plannen.
pat de Kantonneezen vastbesloten zijn,
tot het uiterste tegenstand te bieden, blijkt
jntusschen wel uit de verklaring van een
vooraanstaanden bewoner van Kanton, Woe
Teh Tsjen, die glimlachend tot een corres
pondent van de „United Press" zeide: „Het
schijnt er op los te gaan. Wel, we zijn
vastbesloten, hen duur te laten betalen voor
iederen duim gronds, dien ze veroveren".
Een half millioen reservisten bereidt de
Chineesche verdedigingslinie voor, welke
buiten het bereik van de kanonnen der
Japansche oorlogsschepen ligt.
De Chineezen verklaren, dat zij het laatste
jaar voldoende oorlogsmateriaal hebben
ingevoerd en ook in Noordwestelijke en
Zuidwestelijke richting verbindingen heb
ben, zoodat het afsnijden van den spoorweg
KantonKauloen 't verzet niet kan
schaden.
Toch zal het afsnijden van een der be
langrijkste toevoerwegen, zelfs indien dit de
Hevige gevechten
Uit Hongkong verneemt de „United Press"
dat van verscheidene punten ten Westen
van Ha Tsjoeng, waar de Japanners aan
land gezet zijn, hevige gevechten gemeld
worden. Reeds zijn de Japanners daar onge
veer 15 kilometer diep het land binnen
gedrongen. De Chineezen geven dit toe, doch
zij motiveeren het terugtrekken hunner
troepen daarmee, dat zij zich buiten het
bereik van de vuurmonden der Japansche
schepen willen begeven.
In van beide partij afkomstige berichten
wordt gemeld, dat de Japanners thans zoo
ver zijn gevorderd, dat zij zijn aangekomen
bij de eerste verdedigingswerken der Chi
neezen. Met steun van ruim honderd vlieg
tuigen vallen zij deze stellingen heftig aan.
Men verlate de stad!
Uit Hankau wordt voorts nog aan Reuter
gemeld, dat de vereeniging van buitenlan
ders een dringend beroep heeft gedaan op
alle buitenlanders en dengenen, die niet
om dwingende redenen in de stad moeten
blijven, te vertrekken, nu de middelen daar
toe nog aanwezig zijn.
In den oproep wordt gewezen op het
ernstige gevaar, dat alle verbindingen vaij
Hankau met de buitenwereld in de naaste
toekomst zullen worden afgesneden. Er
worden schikkingen getroffen, om een
laatsten specialen trein met buitenlanders
naar Hongkong te zenden.
Openbare voertuigen en auto's van parti
culieren moeten op grond van een besluit
van den gemeenteraad van Hankau, tenzij
zij gebruikt worden voor defensieve doel
einden, vóór Zondag naar het binnenland
worden gebracht, daar zij anders zullen
worden in beslag genomen en ter beschik
king worden gesteld van het leger voor het
vervoer van troepen en voorraden.
Japanners op vier fronten.
De operaties van het Japansche leger
tegen Hankau hebben, naar het Duitsche
nieuwsbureau van Japansche zijde te
en
Sjanghai verneemt, op alle vier de fronten
een normaal verloop.
Door de inneming van Hsin Jang is de
spoorwegverbinding tusschen Hankau
Peiping definitief verbroken.
De Noorderlijke uitgangen van het Ta
Tiehbergmassief zijn door de Japansche
toepen definitief afgesloten. Tusschen de
spoorlijn en het 110 kilometer Oostwaarts
gelegen Sja Wo rukken de Japanners op
langs de wegen, die in de richting van
Hankau leiden. Zij hebben daarbij op
eenige plaatsen reeds de grenzen van de
provincie Hoepei overschreden.
Op den Noordelijken oever van de Jang
Tse bevinden zy zich ongeveer twintig ki
lometer van Koe Tsjin.
De omsingelingsbeweging, welke het
Japansche leger uitvoerde rond de sleutel
stelling der Chineezen te Tang Sin ten
Zuiden van de Jang Tse, is aanzienlijk ge
vorderd door de inneming van het dertig
kilometer ten Zuid-Westen van Tang Sin
gelegen plaatsje Sin Tan Poe. Sin Tan Poe
is een belangrijk knooppunt van verschei
dene land- en waterwegen.
Aan de Kioe Kiang-spoorlijn zijn de
operaties tot insluiting van Tehan in vol
len gang.
De „United Press" verneemt nog van
Japansche zijde, dat de verpletterende
slag, welke zal worden toegebracht aan
het moreel der Chineesche verdediging, de
gelijktijdige inneming van Kanton
'Hankau zal zijn.
Aanvankelijk was de val van Hankau
tegen het begin van November voorspeld,
doch thans kondigt men aan, dat het wel
half November zal worden.
Voorloopig zijn er echter geen teekenen,
die er op wijzen, dat de tegenstand der
Chneezen deigt ineen te storten.
en
Parelrivier gesloten.
Definitief wordt thans bevestigd, dat de
Parel-rivier gisteravond werd afgesloten
Als gevolg hiervan zullen behalve de vier
Britsche, één Amerikaansche en één Fran-
sche kanonneerboot, nog twaalf Britsche
koopvaardijschepen, die in de ten Westen
van Kanton loopende Westrivier liggen,
opgesloten zijn.
(Van onze eigen correspondent).
Berlijn, 10 October.
In de woelige dagen tusschen Hitler's
eerste gesprek op den Obersalzberg met
minister-president Chamberlain en zijn
tweede conferentie te Godesberg ontving
de leider van het Duitsche volk den En-
gelschen journalist Ward Price van de
„Daily Mail", en in den loop van dit on
derhoud riep Hitier uit: „Lieve hemel!
Hoeveel verder zou ik met mijn bouw
plannen in Duitschland al niet zijn ge
weest ,dls men mij niet had gedwongen,
alle beschikbare krachten naar de west
grens te zenden om versterkingen aan te
leggen!"
Inderdaad, ook wij in Berlijn hebben in
den loop van dezen zomer bemerkt, dat
het niet meer wilde opschieten met deze
grootsche bouwplannen. Met stoom is al
leen voortgewerkt aan de vergrooting van
Hitler's kanselarij in een der zijstraten
van de Wilhelmstrasse. Erg fraai is dat
stuk architectuur helaas niet geworden.
Het Derde Rijk houdt er een eigen bouw
stijl op na, die hier en daar wel als ge
lukt is te beschouwen, maar die twee
cardinale fouten heeft: te weinig afwis
seling te brengen en zich te streng aan de
wetten der symmetrie te houden. Of men
nu de nieuwe kanselarij in Berlijn ziet of
het thans historisch geworden „Führer-
haus" en de bijbehoorende complexen in
München, het is alles lood1 om oud ijzer.
Overal hetzelfde neo-hellenisme, overal
dezelfde nuchtere, hooge zuilen, dezelfde
symmetrie, dezelfde vensters.
En daarom verwachten we, dat de vier
universiteiten, die in het Berlijnsche Wes
ten zullen verrijzen, alweer op het nabij
Alkmaar, 14 October.
De „vrede van München" heeft helaas
geen vrede gebracht, heeft althans niet die
oplossing gebracht, welke misschien velen
hadden verwacht: gelukkige Sudeten-Duit-
schers, die bij hun vaderland werden inge
lijfd, gelukkige Polen en Hongaren, die nu
weer onderdanen van hun eigen land zou
den worden en een nieuw Tsjecho-Slowa-
kije, weliswaar kleiner, weliswaar armer,
maar zonder dat groote mengelmoes van
rassen, die nauwelijks naast elkaar konden
leven.
Duitschland heeft het Sudetenland thans
geheel bezet en het mag niet ontkend wor
den, dat vrijwel overal de Duitsche troepen
met gejuich zijn ontvangen. Niet overal ech
ter, want wij hebben dezer dagen een foto
gezien van de intocht der Duitsche soldaten
m het stadje Policka. Geen vlaggen, geen
hossende menigte, geen meisjes die bloemen
aanbieden.
Nee, op het marktplein groepjes burgers,
die van de Duitschers kennelijk niets moe
ten hebben. Geen wonder: het stadje telt
4000 Tsjechen en eenige honderden Duit-
sche bewoners. Voor deze 4000 is de intocht
geen heugelijke dag geweest.
En dan zijn er nog die Sudeten-Duitschers,
die geen nazi's zijn, doch behooren tot de
vroegere sociaal-democratische partij. Zij
hebben de Praagsche regeering in haar
moeilijken strijd steeds gesteund, zij hebben
zich steeds anti-Hitier getoond. En deze ze
ker niet onbelangrijke groep Sudeten-Duit-
schers heeft slechts te kiezen: of de kans op
een concentratiekamp, of de vlucht naar het
nieuwe Tsjecho-Slowakije. In beide gevallen
hebben ze slechts hun leven gered, maar
meer ook niet.
Behalve de Sudeten-Duitsche kwesties
zijn er de Hongaarsche en Poolsche bevol
kingsgroepen.
Meer dan duizend Tsjechen werden uit de
door Polen bezette gebieden verdreven. Er
werd hun 24 uur tijd gegeven om het land
te verlaten. Alle Tsjechische scholen werden
gesloten en de leearen en onderwijzers ver
wijderd, terwijl Tsjechische arbeiders in de
fabrieken en mijnen in de buurt op staan-
den voet werden ontslagen.
Belangwekkend is echter de Hongaarsch-
Tsjechische kwestie. Hierboven zal men
kunnen lezen, hoe de onderhandelingen tus
schen Hongarije en Tsjecho-Slowakije mis
lukt zijn. Het zijn de Fransche bladen, die
over dat mislukken een zeer merkwaardige
beschouwing geven en die niets minder me-
dedeelen, dan dat Tsjecho-Slowakije ge
steund wordt door.... Duitschland! Omdat
Duitschland zich krachtig verzet tegen een
Poolsch-Hongaarsche grens.
Zoo zegt de „Jour": „Bevestigd wordt, dat
Duitschland in het geheim het verzet van
Tsjecho-Slowakije steunt en een conferentie
van vier zou, als zij wordt gehouden, een
verandering in de allianties kunnen vast
stellen. De eischen van Hongarije worden
door Mussolini gesteund en er zal een com
promis tusschen de bestanddeelen van de
spil tot stand moeten komen. Zonder dat
men nieuwe offers van Tsjecho-Slowakije
vraagt of wil trachten Duitschland te om
singelen, moet men bedenken, dat het niet
slecht zou zijn, als met een machtaanwas
van het Duitsche rijk een versterking van
Polen zou correspondeeren".
We schreven hier, dat Duitschland zich
krachtig verzet tegen een Poolsch-Hongaar
sche grens. De Poolsche pers denkt daar
echter geheel anders over. i
De Gazeta Polska schrijft, dat een ge
meenschappelijke PoolschHongaarsche
grens niet alleen een staatsbelang van Polen
en Hongarije is, maar ook in het welbegre
pen belang van Roemenië, omdat daardoor
voor de toekomst het gevaar weggenomen
wordt, dat uit de Russisch-Tsjechische flir-
tation ontstaat. Deze oplossing is ook in het
belang van de Slowaken en Tsjechen, omdat
zij inplaats daarvan een waarborg van hun
ethnografische grenzen kunnen verkrijgen.
Tenslotte is het in het belang van alle lan
den in Europa, die in Centraal-Eurcpa de
voorwaarden willen scheppen voor een
duurzamen vrede, evenwicht en vriend
schappelijke samenwerking van alle belang
hebbende staten. Sommige onverantwoorde
lijke uitlatingen van de Fransche pers zou
den een anderen indruk kunnen wekken,
maar er zijn andere feiten, welke erop wij
zen, dat Frankrijk vrij snel tot zichzelf
komt, na de ineenstorting van zijn op de
ficties van Benesj gebaseerde politiek.
Duitschland heeft Hongarije zijn steun toe
gezegd en er is geen officieele Duitsche ver
klaring die er op wijst, dat de Duitsche
staatslieden zich aan hun verplichtingen
willen onttrekken. De houding van Italië is
bekend. De eenige factor, die een iverigens
slecht begrepen belang zou kunnen hebben
bij de handhaving van een haard van twee
dracht aan de Poolsch-Roemeensch-Hon-
gaarsche grens is dus Praag. Benesj is ver
dwenen, maar zijn kwade geest bestaat
voort in de mentaliteit van de Tsjechische
diplomaten om de betrekkingen in Centraal-
Europa te blijven vertroebelen. Zij zullen
daar echter niet lang in slagen, daar de
wereld vrede wenscht. Polen wil in vriend
schap met het Tsjechische volk leven, maar
Sub-Karpathisch Rusland heeft niets ge
meen met de belangen van het Tsjechische
volk.
gelegen Stadion en op alle andere Derde-
rijksche architectonische wonderen zullen
gelijken.
Maar het ziet er naar uit, alsof het tem
po eenigszins verlangzaamd is. Het is ons
nog niet gelukt, een blik te slaan in de
enorme vestingwerken, die Hitier aan de
Fransch-Duitsche grenzen heeft gebouwd
en waarvan hij gisteren in Saarbrücken
nog eens verzekerde, dat ze zoo geweldig
zijn, dat geen macht ter wereld in staat zal
zijn ze te doorbreken. Men weet, dat Hitier
in diezelfde rede van gisteren heeft aan
gekondigd, dat ze zullen worden doorge
trokken door het Saargebied en het
district van Aken. Erg duidelijk was die
aankondiging niet; maar men slaat de
plank zeker niet ver mis als men aan
neemt, dat zich deze vestinggordel straks
ook zal uitstrekken langs onze geheele
Limburgsche grens om te verhinderen, dat
deze voor Nederland nauwelijks verdedig'
bare provincie nog langer opmarschge-
bied vanuit het Westen zal blijven.
Het behoort intusschen niet tot mijn
competentie, daarover in bijzonderheden
te treden! Ik maak er alleen melding van,
om er de opmerking aan vast te knoopen,
dat het nu wel voorjaar en zomer 1939
zal worden, voordat de honderdduizenden
arbeiders uit geheel Duitschland, die voor
deze militaire werken naar het Rijnland
zijn gezonden, naar hifn haardsteden zul
len terugkeeren, en dat het daarom ook wel
herfst 1939 zal worden alvorens voor nor
male bouwplannen weer voldoende ijzer,
hout en cement ter beschikking zal staan.
Gebrek aan werkkrachten en gebrek aan
dit materiaal is het dan ook geweest,
waarom Hitler's grootsche bouwplannen
vooral ook in Berlijn, sedert vele maanden
niet meer willen opschieten.
Ik heb u indertijd over die plannen, die
in het leven van tienduizenden Duitsche
gezinnen ingrijpen, uitvoerig ingelicht,
Berlijn, Hamburg, Neurenberg en Mün
chen zy'n de hoofdcentra van deze bouw-
koorts, en daarnaast mag natuurlijk het
reusachtige werk van den aanleg der z.g.
„Reichsautobahnen" niet vergeten worden.
Wat deze prachtige auto-snelwegen be
treft, welker lengte voorloopig met
13000 km. was aangegeven, waarvan per
jaar 1000 km. moesten gereed komen, tas
ten we nu natuurlijk weer eenigszins in
het duister. Want dit voorjaar is Oosten
rijk bij Duitschland gekomen, zooeven
heeft het Derde Rijk nog belangrijke dee-
len van Tsjecho-Slowakije opgeslokt, en
heden is nog niet bij benadering te zeg'
gen, hoe deze kleine republiek er tegen
Kerstmis zal uitzien. Het is zeer goed
denkbaar, dat nieuwe projecten voor ver
lenging der auto-snelwegen daarvan af
hankelijk zullen zy'n.
Maar het is eveneens denkbaar, dat ten
gevolge van de enorme militaire bouw
plannen in het westen het tempo van den
aanleg der wegen verlangzaamd zal
worden.
Wat in het bijzonder Berlijn aangaat,
verkeert men in twijfel, of de doorbraken
en afbraken, die verband houden met den
aanleg van de oord-Zuid en Oost-West
verkeerswegen in de rijkshoofdstad, die
elkaar kruisen bij het punt, waar zestig
jaren lang de „Zuil der Overwinning" op
het plein van den Rijksdag heeft gestaan,
wel zoo snel zullen worden doorgevoerd
als oorspronkelijk bedoeld was. In Duitsch
land heerschte reeds in 1937 een nijpend
gebrek aan geschoolde arbeiders. Nu er
honderdduizenden naar het Westen zijn
gezonden om forten en andere versterkin
gen aan te leggen, is dit gebrek natuurlijk
nog veel storender geworden. Het is een
feit, dat men in Berlijn vaak wekenlang
moet wachten, voordat een electricien, een
schilder, een timmerman voor huiselijke
reparaties ter beschikking staat.
Deze onzekerheid brengt wonderlijke
toestanden met zich.
Zoo wonen langs de bekende „Heer-
strasse" in het Berlijnsche „Nieuwe Wes
ten" in grootendeels splinternieuwe villa's
(in totaal ongeveer 130) gezinnen, die dit
voorjaar de aanzegging hadden gekregen,
dat zij op 1 October 1939 hun huizen moe
ten verlaten, omdat die bestemd zijn voor
afbraak en om plaats te maken voor de
vier universiteiten, die hier binnen drie of
vier jaren gereed moeten komen. Natuur
lijk krijgen deze 130 huiseigenaars alle
schade vergoed en eenigszins gelijksoortl
gen grond in een ander deel van Berlijn
aangewezen om hun villa's opnieuw neer
te zetten. Velen hebben ook reeds den
nieuwen grond gekocht en wachten op
den aanleg der straten om met den bouw
te beginnen. Maar nu maakt de groote
politiek eensklaps alles weer onzeker en
bestaat de mogelijkheid, dat arbeiders en
materiaal voor de nieuwe wijk niet tijdig
ter beschikking zullen staan.
Duitschland bouwt sedert 1933 kazernes
zonder tal. Daarbij komen dan nog de
nieuwe vestingwerken, die milliarden ver
slinden. Het Rijk beschikt wel over beton
fabrieken, en er worden ook alweer nieu
we gebouwd, maar de productie is niet bij
benadering voldoende voor de vraag. En
natuurlijk gaan de rijksbestellingen vóór.
Ook aan staal en ijzer is gebrek, zoozeer
zelfs, dat de bewoners worden aange
maand, de ijzeren hekken rondom de
tuinen en voortuintjes af te breken en ter
beschikking te stellen, om ze door na-
tuurlijke heggen te vervangen.
De annexatie van geheel Oostenrijk en
van belangrijke deelen van Tsjecho-Slo
wakije beteekent voor Duitschland na
tuurlijk in vele opzichten een aanwinst,
maar toch meer in een verre toekomst dan
voor het heden; en daarnaast staan zware
lasten, omdat noch Oostenrijk noch het
Sudetenland „in prima-conditie" zijn over
genomen. Overal moet opnieuw gebouwd,
het economische leven met zware offers
op gang worden gebracht. Dat eischt
Duitsch kapitaal en Duitsche werkkrach
ten, en dat beteekent ook uitstel van de
vele groote werken in het „Oude Rijk."
Na de van Duitsch standpunt gezien
begrijpelijke vreugde over de groote poli
tieke successen van 1938, is dus stellig een
tegenslag te verwachten als straks de
nuchtere gevolgen der annexatie zich in 't
dagelyksch leven bemerkbaar zullen gaan
maken. Vooral het Sudetenland is arm
gebleken. De winterhulp 1938'39 zal
enorme sommen juist voor deze nieuw-
gewonnen bevolking verlangen. Maar ook
het staatkundig beheer. Oostenrijk kwam
als normale staat bij Duitschland. Het
Sudetenland (om dezen eenigszins onjuis-
ten naam nu maar voorloopig te handha
ven) is geen geheel, maar een uit vroeger
staatsverband losrukte strook. Hier zal
nog langen tijd noodig zy'n om tot een
reorganisatie te komen, die een normale
verbinding met het Rijk mogelijk maakt.
Dat zal geld, tijd, en vooral werkkrachten
kosten. Ook al staat het nu reeds vast, dat
de Sudeten-Duitschers betere werkkrach
ten zijn dan de Duitsch-Oostenrykers.
Het grootste spionnage-proces uit de
geschiedenis der Vereenigde Staten zal
morgen beginnen voor het Federale Hof
te New-York, waarvan John Knox presi
dent is. Vier beschuldigden zullen aanwe
zig zijn, n.1. Johanna Hoffman, kapster
aan boord van het Duitsche schip „Euro
pa", die er van verdacht wordt, als tus-
schenpersoon te hebben dienst gedaan bij
de overbrenging van documenten betref
fende de defensie der Vereenigde Staten,;
Guenther Gustav Rumrich, oud-sergeant
in het Amerikaansche leger en deserteur,
die er van beschuldigd wordt een code der
militaire luchtmacht te hebben gestolen;
Erich Glasser, soldaat bij de luchtmacht,
verdacht van het stelen van geheime do
cumenten, en Otto Herman Voss, employé
in de vliegtuigenfabriek „Seversky",
verdacht van het stelen der plannen van
een nieuw model jachtvliegtuig.
Veertien veel gewichtiger verdachten
zullen niet aanwezig zijn, daar zij zich in
het buitenland bevinden. Tot hen behooren
drie officieren van het Duitsche ministe
rie van oorlog.
Drie dooden bij treinongeval. - Drie
mijl ten Westen van Elgin (Am.) is gisteren
de stoomketel van de locomotief van een
goederentrein gesprongen. Drie leden van
het treinpersoneel kwamen hierbij om het
leven.
Twee terechtstellingen. - Heden werden
de door den Duitschen rijkskrijgsraad ter
dood veroordeelde „landverraders" Franz
Backes uit Trier en Joseph Baranek uit
Ratibor terechtgesteld. Backers was uit
geldzucht tot een gevaarlijken spion gewor
den. Baranek had zich uit gewetenloosheid
en wintszucht aan den berichtendienst van
een vreemde mogendheid verkocht. Beiden
hebben hun misdrijven gedurende een lang
durig tijdperk uitgeoefend.
De huiszoekingen te Sofia. - Gister
avond omstreeks zeven uur kon de bevolking
van Sofia haar normaal leven hervatten na
de huiszoekingen. De telefoon- en tele
graafverbindingen werden hersteld.
Omtrent de maatregelen van gisteren wer
den geen nadere aanduidingen verstrekt.
Het schijnt evenwel, dat deze in verband
stonden met de moord van Maandag j.L Men
weet evenwel niet of de maatregelen zijn ge
nomen gegrond op zekere aanduidingen, dan
wel, dat zij een gewone zuiveringsactie be-
teekenden.
Tien personen bij auto-ongeluk gedood.
- Een vrachtauto, waarop 29 personen had
den plaats genomen, is door het weigeren
der remmen te Felsenberg (Oostenrijk)
tegen een muur gereden en omgeslagen. Tien
inzittenden kwamen om het leven, de an
dere werden ernstig gewond.
Oliebrand te Linden gebluscht. - Men is
den grooten brand te Linden thans na 24
uur meester geworden. De geweldige olie
tanks zijn vernield en de schade wordt op
een millioen dollar geraamd.
Weer een neger gelyncht. - Een uit
enkele honderden blanken bestaande menig
te te Ruston (Louisiana) heeft een negen
tienjarigen neger gelyncht. Hij werd ver
dacht van het dooden van een blanke en
mishandeling van een vrouw.
Wielrennen.
DE KWESTIE WALS EN KaSER.
De sport-commissie van de Nederl.
Wielren-Unie heeft 'n onderzoek ingesteld
naar de beweerde misdragingen van den
wielrenner C. Wals en den gangmaker
Alb. Kaser in de finale van het wereld
kampioenschap 1938 op de Stadion-wieler
baan te Amsterdam verreden.
De beide genoemden zyn ter verant
woording verschenen in de gister gehou
den vergadering van deze commissie.
Het onderzoek heeft echter niet het be
wijs kunnen opleveren, dat Wals en Kaser
hun kansen in dezen wedstrijd niet vol
doende zouden hebben verdedigd.
Voetbal.
H. S. V.—JONG HOLLAND.
Als de terreinomstandigheden aan de
Zaan den wedstrijd niet onmogelijk maken
moeten onze plaatsger.ooten naar H. S. V.,
de ploeg van de Hille's beschuitfabrieken.
Van den uitslag valt weinig te voorspel
len, al zal deze vermoedelijk niet ver van
een gelijk spel afliggen. We hopen dat de
Alkmaarders zich allen met élan in den
strijd zullen werpen. Oranje-truien
play up!
is het EENiGE DAGBLAD met een
EIGEN STADSKARAKTER.
Dat is de GROOTSTE WAARDE voor den
adverteerder!
3tel. 3320.
