NATIONALE
^Binnenland
HeuitCeim
HONIG's KEUKENSTROOP^^^
De bankzwendel in de
hoofdstad.
LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam
voor 186,—'s-jaars
I AlINE ESTER'S
TWEEDE BLAD.
•t
De gearresteerden erkennen het
4 verdwijnen der effecten.
Betreffende de oankkrach van de com
manditaire bankvereeniging Wiegerinck,
Muschter en Co. vernemen wij nog, dat
Vrijdagavond de beide hoofdverdachten
tot laat in den nacht zijn gehoord. Zij ga
ven toe, dat de effecten verdwenen zijn.
Het verhoor heeft zich voornamelijk be
paald tot de hoofdzaken. De finessen zul
len pas in den loop an het onderzoek ter
sprake komen. De verdachten zullen
morgen voor den officier van justitie wor
den geleid er daarna waarschijnlijk in het
huis van bewaring worden ingesloten.
Thans vertoeven zij nog op het hoofd
bureau van politie.
De commanditaire vennootschap
en de Nationale Lloyd.
Betreffende de verhouding tusschen de
commanditaire bankvereeniging Wiege
rinck, Muschter en Co. en de verzeke
ringmaatschappij de Nationale Lloyd, die
gevestigd is Keizersgracht 267, en die door
de manipulaties van de bank ernstig is
gedupeerd, vernemen wij nog het vol
gende:
Ongeveer vier jaar geleden kocht de
commanditaire bankvereeniging de aan-
deelen op van de Nationale Lloyd, zooge
naamd voor groepen menschen, die zich
voor deze verzekeringsmaatschappij inte
resseerden, in werkelijkheid echter voor de
bank zelf, die daardoor vrijwel de geheele
financieele zeggingskracht aan zich trok
en de beschikking kreeg ov^r de effecten
portefeuille van de verzekringmaatschap-
pij, die een waarde had van 45Ó.030.
Bovendien vertrouwden de beide bedrijfs
leiders van de verzekeringmaatschappij,
de heeren Bijlsma en Borrius, de bank hun
privé-bezit tot een waarde van ongeveer
een halve ton aan effecten toe. De bank
kreeg hierdoor dus in totaal de beschik
king over een half millioen.
Aanvankelijk ging alles uitstekend. De
commissarissen van de bank en een zeer
goed bekend staande Amsterdamsche
accountant oefenden bij de ^ar.k geregeld
controle uit en op papier werd alles uit
stekend in orde bevonden. De effecten
en dit is een groote fout werden echter
bij die controle nooit vertoond. Volgens de
boeken berustte het effectenbezit bij de
Kasvereeniging.
Betrekkelijk korten tijd geleden kregen
de beheerders van de Nationale Lloyd de
overtuiging, doch niet de bewijzen, dat de
zaken bij de commanditaire bankvereeni
ging Wiegerinck, Muschter en Co. niet in
orde waren. Zij stelden aan de directie
van hun verzekeringmaatschappij, die uit
geoefend werd door de beeren Wiegerinck
en Blonk de laatste is procuratiehouder
bij de commanditaire bankvereeniging
den eisch, dat het effectenbezit van de
verzekeringmaatschappij moest worden
getoond en bij een andere groote bank
moest worden gedeponeerd.
De directie van de commanditaire bank
vereeniging, die dus tevens de directie
voerde van de verzekeringmnatschappij,
ging op den eisch "an haar beheerders
niet in. Toen hebben de heeren Bijlsma en
Borrius alle verzekeringsposten, behalve
die van de transportverzekeringen, onder
gebracht bij een groote Deensche verzeke
ringmaatschappij. De belangen van
de verzeker de n zijn dus veilig
gesteld.
De vraag is nu of de verzekeringmaat
schappij zal kunnen doorwerken, wat
waarschijnlijk wèl het geval zal zijn. Te
verwachten is, dat de officier van justitie
ambtshalve het faillissement van de com
manditaire bankvereeniging zal aanvra
gen. Nadat de rechtbank het faillissement
zal hebben uitgesproken, zal de Nationale
Lloyd een regeling met den te benoemen
curator moeten treffen, daar thans de
beheerders van de Lloyd bijvoorbeeld geen
geld kunnen opnemen, daar gelddzaken ge
regeld werden door de heeren Wiegerinck
en Bonk.
Van de beide gearresteerde directeuren
van de commanditaire bankvereeniging
was bekend, dat de heer Muschter gaarne
speculeerde. Hem was pog kort geleden in
een vergadering van de commissarissen
van de bank verboden nog posities bij de
Beurs te-nemen. In weerwil van dit ver
bod heeft hij Maandag weer een positie bij
de Beurs opgenomen. Deze kan nog tijdig
worden geannuleerd en de bank trok zich
hierop van de Beurs terug
DE JACHT OP WILDE BUSDIENSTEN.
Weer een wilde dienst op Haarlem
verboden.
De president van de Amsterdamsche
rechtbank heeft Zaterdag vonnis gewezen
in een kort geding, Waarbij de Noord-
Zuid-Hollandsche Tramweg-maatschappij
als eischeres optrad tegen de wilde.auto
busdienst-onderneming S. en A. Tours.
Deze wildebusdienst wordt onderhouden
tusschen Amsterdam en Haarlem. De tram
wegmaatschappij achtte zich hierdoor be
nadeeld en eischte van den president, daar
deze bus geen concessie heeft, stopzetting
van den dienst. Zij voiderde oovendien het
opleggen van een dwangsom van honderd
vijftig gulden per dag en machtiging van
den president den dienst' met den sterken
arm stop te zetten:
De president overwoog in zijn vonnis,
dat het autobusvervoer ongetwijfeld scha
de berokkent aan de tramweg-maatschap
pij, al is dan ook de geheele schade van
honderdvijftig gulden per dag niet te
wijten aan deze éénè autobus-maatschap
pij, doch ook aan dé belde andere wilde
busdiensten, die het traject Amsterdam-
Haarlem berijden. Al zóu dan ook een
deel van het publiek zijn gedupeerd door
opheffing van de bussen, de wilde dienst
zal worden gehandhaafd. Voorts overwoog
de president, dat artikel 1 van de wet op
de openbare middelen van vervoer niet
door de z.g. bezuinigingswet is afgeschaft,
zoodat de autobusdienst in het bezit van
een concessie had moeten zijn.
De president verbood den busdienst,
legde een dwangsom op van lionderdvijftig
guldén per dag voor iedere overtreding en
machtigde eischeres met den sterken arm
den dienst stop te zettetj. De wilde-bus-
maatschappij wordt veroordeeld in de
kosten van het geding.
v
DE MOORD OP GRETA GROEN.
Enorme belangstelling bij de
begrafenis van het slachtoffer.
Een gedeelte van het drama in de
Molenslootstraat, dat Woensdag den Haag
in opschudding bracht, is Zaterdagmid
dag geëindigd met de begrafenis van
Greta Groen, het 14-jarige slachtoffer van
het misdrijf.
Om half twee werd in de woning van
de familie Groen door ds. G. P. van Itter-
son een rouwdienst gehouden. In de om
geving van de woning haddens zeer vele
buurtgenooten een plaats gevonden om de
bèproefde familie hun medeleven te
toonen.
Inmiddels waren duizenden gestroomd
naar de algemeene begraafplaats aan de
Kerkhoflaan waar het stoffelijk overschot
werd ter aarde besteld. De belangstelling
was zelfs zoo groot, dat de afzetting met
touwen rond het graf niet voldoende bleek,
zoodat verschillende politieagenten het
publiek op een afstand moesten houden.
Om drie uur werd het stoffelijk over
schot, bedekt met bloemen, het kerkhof
opgedragen, gevolgd door de familie
Groen en zeer vele familieleden en kennis
sen, die uit de geboorteplaats, Numa.is-
dorp, waren overgekomen.
Aan de groeve voerde allereerst het
woord de oud-onderwijzer vaii Greta
Groen, de heer Kaperdijk, uit Numans-
dorp, die de voortreffelijke hoedanigheden
schetste van haar, die op zulk een droeve
wijze om het leven was gekomen. Na hem
sprak de heer Reyzer, bij wien het meisje
in betrekking was geweest, woorden van
waardeering' over haar werkzaamheid en
opgewektheid, waarna ds. van Itterson
eenige verzen voorlas uit psalm 139.
De plechtigheid werd besloten met het
bidden van het Onze Vader.
Diep onder den indruk verlieten allen
de begraafplaats»
Nog geen nieuws omtrent den
moordenaar.
De voornaamste getuige na de naaste
familieleden, die door de politie is gehoord
in de moordzaak, is ongetwijfeld de chauf
feur van de vrachtauto, die er in toe
stemde, dat een man meereed naar Rotter
dam. Deze chauffeur kon een signalement
opgeven, dat is gepubliceerd.
Deze onbekende man had een schaaf
wond aan de bovenzijde van zijn rechter
hand en een verticale scheuf in zijn don
kerblauwe regenjas. Hij had "tegen den
chauffeur gezegd, dat -hij naar Dordrecht
wilde gaan, doch hij mo°st in Rotterdam
bij de Coolhavenbrug de vrachtauto ver
laten, omdat de wagen niet naar Dorcir
recht doorreed.
Man heeft zich wellicht afgevraagd, hoe
de dader van het misdrijf wist, dat Greta
Groen, alleen thuis was. Er is naipelijk in
haar dienstbetrekking nooit-naar haar ge
vraagd. Mogelijk blijft natuurlijk, dat hij
het vertrek der overige familieleden heeft
afgewacht op den dag van den moord,
doeh -ook dit is onwaarschijnlijk, omdat
men in de stille buurt, waar de bewoners
elkaar allen kennen en een vreemde zon
der twijfel zou op"allen, ook den bewusten
man zou hebbe-> opgemerkt.
Uit het feit dat Greta Grpen niet gegild
heeft, zou men nog kunnen afleiden, dat
j zij niet geschrokken is van den bezoeker.
I Hieruit iheent de politie te mogen conclu-
i deeren, dat de dader in ieder geval geen
„wildvreemde"'is geweest. De politie heeft
inderdaad een oogenblik gemeend met een
ongeluk of met-zelfmoord te doen té heb
ben. Doch de verklaring van de moeder,
die als eenige de oorspronkelijke situatie
van het lijk gezien heeft en derhalve de
eenige getuige is, wij^ uit, (lat de trapdeur
was vastgezet met een deksel. Greta Groen
kan dit onmogelijk zelf hebben gedaan.
v ,V
MILITAIRE MAATREGELEN,
GETROFFEN IN DE AFGELOOPEN
PERIODE VAN INTERNATIONALE
POLITIEKE SPANNING.
Vanwege het Dep. van Defensie worden
ter publicatie de volgende gegevens ver
strekt: J
Na de verlenging van den eersten oefen
tijd van 5 yt maand tot 11 maanden in
Maart van dit jaar, gaan tweemaal per
jaar de manschappen, die gedurende 5
maanden geoefend zijn bij de Ie bataljons
der regimenten infanterie, over naar de He
bataljons om bij deze, bataljons gedurende
de overige 6 maanden van deze oefentijd
hun opleiding te voltooien. Deze II batal
jons zijn meerendeels gelegerd in grens-
garnizoenen. Hierdoor beschikt de regee
ring gedurende het geheele jaar over in
fanterie welke zij in geval van politieke
internationale spanning onmiddellijk
kan aanwenden tot het beveiligen van onze
landsgrenzen en van de kust. Bij deze
grens- en kustbeveiliging zijn tevens inge
schakeld de politietroepen, de kustartillerie
en de luchtstrijdkrachten,, terwijl in vre
destijd is voorbereid om. r- van het oogen
blik af, waarop de hierboven genoemde
strijdkrachten hun gevechtsopstellingen
hebben ingenomen -.de toegangswegen
tot het-hart des lands dpor het aanbrengen
van hindernissen en het'^iityoeren van ver
nielingen af te sluiten.
Uiteraard wordt bij de bewaking der
kust en voor controle van de voornaamste
watertoegangen en havens gebruik ge
maakt van personeel der Koninklijke Ma
rine en van het in vredestijd in dienst
zijnde materieel der vloot.
Voor het geval de internationale poli
tieke toestand zich dermate mocht ver
scherpen, dat de hierboven geschetste vei
ligheidsmaatregelen als onvoldoende zou
den moeten worden aangemerkt, waren
maatregelen voorbereid om door het
oproepen van groot-verlofgangers de
grenstroepen aanzienlijk te versterken en
de luchtafweermiddelen in werking te
brengen.
Begin September waren de internatio
nale verhoudingen van dien aard, dat be
sloten werd de politietroepen in het grens
gebied samen te trekken.
Op 2 September waren dé diensptlichti-
gen van de Ie bataljons omgegaan naar de
Ile bataljons. Na aankomst in hun nieuwe
(grens-)" garnizoenen hadden terstond
eenige kleine oefeningen in de grensbevei-
ligig plaats en werd voor 1516 Septem
ber een groote oefening bevolen.. Door de
Koninklijke Marine werden tegelijkertijd
oefeningen gehouden in verband met de
bewaking der voornaamste zeehavens.
Inmiddels waren de politieke omstan
digheden van dien aard geworden, dat het
wenschelijk werd geoordeeld oók na 18
September de troepen in de onmiddellijke
verzekert 26-jarige"
de volgende uitkeringen
nabijheid van hun opstellingen te houden;
zij werden derhalve voor zooveel noodig
ingekwartierd nabij de gevechtsopstel
lingen, welke zij in geval van nood zouden
moeten bezetten. Het behoeft nauwelijks
te worden vermeld, dat de voertuigen vol
ledig werden bepakt, dat de scherpe mu
nitie werd uitgegeven en dat het verleenen
van verlof en van bewegingsvrijheid aan
zienlijk moest worden ingeperkt en ten
slotte zelfs geheel moest worden ingetrok
ken. Voorts was aan de troepencomman
danten en commandanten der maritieme
middelen medegedeeld, dat zij maatrege
len moest nemen, die waarborgden dat
binnen zeer korten tijd na, ontvangst van
het desbetreffend bevel,- de opstellingen
konden worden ingenomen.
Zóó brak den 27 September aan. In den
namiddag van dien dag waren de binnen
komende berichten voor de regeering aan
leiding niet alleen om de gevechts-opstel-
lingen te doen innemen, doch opk om ter
stond de groot-verlofgangers, die bestemd
waren om de gren- jevciliginjrsroepen te
versterken, door de burgemeesters te doen
waarschuwen, dat zij zich gereed moesten
houden voor opkomst onder de wapenen.
Gedurende den nacht van 27 op 28 Sep
tember werden o.a. door de Ile bataljons
de gevechtsopstellingen verder ingericht, de
versperringen verbeterd en het aantal
hiervan nog uitgebreid.
Zoodoende waren in zeer korten tijd alle
toegangen tot ons land langs de Zuid- en
Oostgrens door een geheel stelsel van hin
dernissen bewaakt door personeel, voor
zien van mitrailleurs en pantserafweerge-
schut afgesloten, terwijl aan de kust
door de Kon. Marine in nauwe samenwer
king met de Kon. Landmacht de noodige
maatregelen waren genomen om onze ha
vens tegen een overvalling over zee te ver
dedigen.
Door de zoowel aan de land- als aan de
zeezijde genomen maatregelen, gaf de re
geering blijk dat zij vastbesloten was, onze
neutraliteit tegen elke aanranding te ver
dedigen.
In den vroegen morgen van 28 September
werden inderdaad de hiervoren bedoelde
groot-verlofgangers opgeroepen.
De opkomst van dit personeel is naar
wensch verloopen.
Dank zij de zorgvuldige voorbereiding
door de P. T. T. en de groote medewerking
van de gemeentelijke overheidsorganen
had de oproeping zeer snel na verzending
van het desbetreffende telegram plaats.
Door de dienstplichtigen werd met den
grootsten spoed aan die oproeping gevolg
gegeven, waarbij van alle beschikbare mid
delen voor snel vervoer werd gebruik ge
maakt. Óok hierbij werd van alle zijden
groote medewerking ondervonden, getuige
het feit, dat vele particulieren hunne auto's
ter beschikking stelden, teneinde de dienst
plichtigen snel naar hunne opkomstplaats
te vervoeren. De oplegging van wapenen
en uitrusting bleek over het algemeen
doelmatig te zijn geschied; het op oorlogs
voet brengen der onderdeelen had onder
leiding hunner commandanten een vlot en
orderlijk verloop. De vervoeren van de ge
mobiliseerde onderdeelen van hun opkomst
plaatsen naar hunne oorlogsopstellingen
te voet, per auto dan wel per spoor, afhan
kelijk van den af te leggen afstand en de
plaats der opstellingen waren, tevoren
voorbereid. Zoodoende was het mogelijk,
dat een groot aantal detachementen reeds
in den avond van den dag van oproeping,
het gros van de onderdeelen bij het aan
breken van den dag volgende op dien der
oproeping, hunne oorlogsopstellingen had
den ingenomen. Na aankomst in deze op
stellingen werd onmiddellijk begonnen m*t
de verdere versterking van het terrein, het
maken van loopgraven, hindernissen, enz.
Daarmede waren de maatregelen tot het
Bij overlijden binnen 39 jaar:
j) 1000,-1 terstond betaalbaar,
2) 1000,— gezinsrente per jaar
3) 5000,— op einddatum.
Bij leven na 39 jaar: ƒ5000,—
benevens 1000,- bij later overlljdan-
veiligstellen van een eventuee] volgende aï~
gemeene mobilisatie afgesloten.
Donkere wolken bleven gich ook den 28e
September aan den politieken hemel samen1
pakken. De regeering vond hierin aanleiding
nog op dienzelfden dag de waarschuwingen
te doen verzenden aan het personeel, dat
bij vóórmobilisatie onder de wapenen moet
komen. Op 29 September wat de inter.
nationale toestand echter zoodanig ver!
beterd, dat de voorgenomen oproeping van
dit personeel achterwege kon blijven, ter.
wijl deze verbetering mede aanleiding Was"
dat op 30 September de noodige bevelen
konden uitgaan om den arbeid aan de
grensversterkingen te doen eindigen en de
aangebrachte hindernissen weder t» doen
opruimen.
Het behoeft zeker geen betoog, dat ook
de niet bij de grensbeveiliging betrokken
onderdeelen van de weermacht op 27, 28 en
29 Sept. niet stil hebben gezeten, doch dat
ook daar met groote voortvarendheid is
gewerkt aan alle voorbereidende maatrege.
len, die aan de mobilisatie moeten voor.
afgaan.
Na deze spannende dagen werden geleide.
Üjk de genomen maatregelen ingetrokk*
Op Woensdag 5 October konden de opgs.
roepen groot-verlofgangers weder naar hu
haardsteden terugkeeren, terwijl op Donder,
dag 6 October de Ile bataljons hun vredes-
garnizoenen weder binnenrukten.
Tenslotte mogen hier nog eenige alge
meene opmerkingen volgen.
Over het algemeen liet de stemming van
den troep niets te wenschen over.
Met ernst en vastberadenheid deden allen,
van hoog tot laag hun plicht; vermoeienis
sen werden met opgewektheid gedragen.
Zoowel de openbare diensten, welker
medewerking voor een vlotte uitvoering der
maatregelen onontbeerlijk is, als de gemeen
telijke autoriteiten hebben in alle opzichten
hunne volle medewerking verleend. In het
bijzonder mogen wel worden genoemd de
post- en telegraafdienst en de spoorwegen,
waaraan zeer hooge eischen zijn gesteld (een
groot deed van het personeel der P. T. T. en
der N. S. heeft veelvuldig ook des nachts
dienst moeten doen ten behoeve van het
doorloopend openhouden van kantoren,
stations en baanvakken) en die in alle op
zichten voortreffelijk werk hebben-geleverd.
Voorts is bij de - troepenvervoeren groote
medewerking ondervonden van verschillen
de autobusdiensten en vrachtauto-onderne
mingen.
Van de bevolking werd allerwege groote
steun en sympathie ondervonden, terwijl,
„last not least", hulde moet worden ge
bracht aan de Nederlandsche pers, die door
haar kalme, bezadigde berichtgeving elke
paniekstemming heeft weten te voorkomen
en door haar juiste voorlichting er toe heeft
bijgedragen om de genomen maatregelen
rustig en ordelijk te doen verloopen.
Ongetwijfeld zal, wanneer de rapporten
van de verschillende commandanten zijn
ontvangen, blijken, dat de getroffen voor
bereidingen hier en daar nog gebreken ver-
toonen en aanvulling en verbetering ver-
eischen. De legerleiding zal zeker niet na
laten, die aanvullingen en verbeteringen
aan te brengen en uit de gebleken tekort
komingen de noodige lessen te trekken. Men
vergete echter niet, dat ons leger zich nog
in een tijdperk van reorganisatie en sinds
vorig jaar van opbouw bevindt
Reeds thans echter kan worden vastge
steld, dat hetgeen in de afgeloopen dagen
is geschied, reden geeft tot groote voldoe
ning en erkentelijkheid, dat op den inge
slagen weg kan worden voortgegaan en
bovenal, dat in moeilijke omstandigheden
op de volle toewijding van militairen van
hoog tot laag en op de medewerking van
plaatselijke autoriteiten, openbare diensten
en bevolking in alle opzichten kan worden
gerekend.
(Uit het Engelsch ROMAN
A. C.
iuit net
jdoor W.
11
HOOFDSTUK I.
David Lamont verliet 's ministers kabinet
in een opgetogen stemming.
De uitvoering der lastgeving, die hij had
ontvangen, zou moeilijk zijn, maar dat hij
zooals bleek was uitgekozen uit het
aantal, waaruit de ministers de keuze had
den, gaf hem voldoening.
De President was gedurende een gedeel
te van den tijd in de kamer geweest en
men had zachtjes en ernstig gesproken
en één zin zal in Davids geheugen gegrift
blijven, zoolang hij leeft.
„Majoor Lamont, u hebt zeker de „Bood
schap aan Garcia" gelezen, niet waar?
laat die uw gids zijn bij uw moeilijke zen
ding".
Zijn moeder had hem het boekje gege
ven, toen het voor de eerste maal in Ame
rika, na den Cubaanschen oorlog, ver
scheen en de geest, die er van uitgang, had
op zijn jong gemoed een diepen indeuk
gemaakt.
Hij meest zi:h vcZZzztf: sterk en stand
vastig maken, om in staat te zijn de „bood
schap èan Gatcia oVer te brengen" Het
was daarom zoo merkwaardig, dat de Pre
sident er over had gesproken.
Toen hij' het plein overstak, 'liet hij zijn
instructies nog eens de revue passeeren.
De eerlte was, dat hij de volgende week
met dé Olympic naar Europa'moest ver
trekken, vergezeld van zijn trouwen be
diende FergussonFergusson, die, na een
menschenleeftijd in Amerika le hebben ge
woond, net zoo Schotsch was gebleven, als
toen zijn vader Aberdeen .verliet Fergus
son was gedurende den geheelen oorlog
met majoor Lamont geweest, hoewel geen
van beiden vroeger militair waren.
Davids oorlogsantecedenten waren uit
stekend geweest, even voortreffelijk als
vóór dien'tijd zijn - zakenantecedenten te
New York waren. En nu, op zijn drie en
dertigste jaar, had hij 'nog deze eene tank
te vervullen, alvorens zich in het particu
liere leven terug te trekken, om zijn tijd
en zijn talenten te wijden aan het bestu
ren van zijn land wat zijn doel was..
De Lamonts waren altijd welgestelde lie
den geweest, die bij het Washington
Square woonden en volkomen onverschil
lig waren voor den stormloop der gebeur
tenissen of den drang naar het verzame
len van schatten. Nochtans is werkelijk
landbezit in een dichtbevolkte streek een
solied erfdeel.
Dat was doortrokken van den modernen
geest: hij moest voelen dat hij bestond en
hij moest handelen. Heel wat had hij reeds
gedaan en hij was van plan nog. meer tot
stand te brengen.
„U'zult gedurende twee maanden vol
komen moeten verdwijnen, majoor La
mont", had de minister gezegd. „U kunt
niemand tekst en uitleg geven van uw han
delingen en vermijd, onderweg oude
vrienden te ontmoeten of welke nieuwe
kennismaking ook aan te knoopen. Volle
dige instructies ontvangt u aan het gezant
schap te Parijs, waar u binnen twaalf da
gen zult zijn en dan zult u die verder uit-
-•voeren."
Zijn bestemming lag „ergens in het Na
bije Oosten" en dit te weten is ruim vol
doende voor ons.
Fergusson zou zorgen, dat alles gereed
Was- voor het vertrek. Hij was gewend aan
plotselinge handelingen van zijn meester.
David zou te Washington blijven tot het
vertrek van den nachttrein naar New York.
Hij had nu nog een uiir den tijd en zou een
oude vriendin van zijn familie gaan opzoe
ken, die buiten aan de Massachusetts Ave
nue woonde.
Het was een genoegen naar hem te kij
ken, toen hij met zijn rechte, lenige, goed
getrainde, goed gekleede gestalte het plein
overstak. Sommige menschen vonden, dat
zijn gezicht te ernstig was voor zijn leeftfijd
maar het was buiten kijf, dat er charme
van hem uitging.
Davinds haar, dat hij van zijn hooge voor
hoofd naar achteren geborsteld droeg, was
gitzwart en immens zwaar; het glom als
een hooge hoed. Zijn huid was olijfkleurig,
maar niet zeer donker en men zag een
blauwachtige tint op de plaats, waar hij
zijn zwaren baard schoor. Zijn oogen waren
zoo zwart, zoo intens zwart, dat de pupillen
niet van de iris te onderscheiden waren.
Onder de rechte, dikke wenkbrauwen en
zwarte, inktzwart? wimpers, lag er'n magne
tische kracht in verborgen. Zijn gelaats
trekken waren klassiek en zuiver van lijn,
zijn lippen sloten op elkaar als een bank
schroef.
Elk gebaar, elke blik van hem duidde op
den man, die gewend is te bevelen. „Men
heeft hem liever tot vriend dan tot vijand",
zeiden de mens'chen, die hem goed kenden.
Ook was hij gewend zich met zijn eigen
zaken te bemoeien en verwaardigde zich
nooit uit eigen beweging inlichtingen te ver
schaffen.
De vrouwen aanbaden hem. Zelf stelde
hb in haar geen belang, behalve bij hooge
uitzondering als tijdspasseering. Hij bezat
niet de Amerikaansche, mannelijke toegeef
lijkheid voor al haar tekortkomingen. Hij
zag haar, zooals zij waren, zonder oogen
begoocheling en had voor de meesten een
volkomen verachting. De herinnering aan
zijn aangebeden moeder, die in het eerste
jaar van den oorlog was gestorven, was oor
zaak dat zijn ideaal heel wat anders was
dan de onbetcekenende bakvisschjes met
„bobbed haar, die hij steeds ontmoette,
wanneer hij in gezelschap kwam.
David Lamond kende Europa even goed
als Amerika en was er geen onervaren
nieuweling, maar iemand, die zich overal
gemakkelijk bewoog.
„Hij zal 't ver brengen", hadden sommige
leden van 't Hoog Militair Gerechtshof ge
zegd, toen zü hem in Frankrijk ontmoetten.
Maar soms schijnt het noodlot den
mensch, tegen zijn wil in, op een zijspoor
te rangeeren en toen David Frankrijk in
1920 verliet, geraakte hij, bij den dood van
zijn vader, diep in het moeras van parti
culiere zaken. Eerst nu een Jaar later 1
was hij in staat daar weer uit te komen en
een werkzaam aandeel te nemen in het
spel, dat hij wenschte te spelen.
Toen hij de treden opliep van het huis
van mevrouw Loi.gston, ontmoette hij een
van zijn vrienden, kapitein Jack Lumley»
een Engelschman, die voor regeeringszaken
naar Amerika was gekomen. Zij hadden te-
samen gestreden, toen David in 1918 was
toegevoegd aan een bataljon der Engelsche
Garde. Zij waren blij elkaar weer eens te
ontmoeten.
„Zoo, Jack!"
„Wel, David, ouwe jongen!" Zij drukten
elkaar de hand en praatten opgewekt fe*
durende eenigen tijd.
„Ik ga naar Europa met de Olympic
en was juist van plan je te telegrafeeren."
„Ik reis ook met die boot", zei David-
Op dat oogenblik werd de huisdeur geopend
en na een „tot ziens" verdween hij in het
nuis tèrwijl kapitein Lumley met een
s ink gelaat zijn weg op straat vervolgde-
,uur geleden was Jack Lumley naaf
net huis van mevrouw Longston gegaan.
rtl 0 ®t doel Laline Lester, op wie hij
smoorlijk verliefd was, te ontmoeten. Zij
was met haar tante, mevrouw Greening,
oinnen gekomen om afscheid te nemen,
a vorens naar Europa te vertrekken haar
eerste buitenlandsche reis.
(Word; vervolgd)
