HEEMAF f 90.- J tBinnenland HeuiUetoft ROMAN Verkrijgbaar bij: HEUSEVELPT N.V., Langestraat 24, 76, Achterstraat, Houttil, Alkmaar, Tel. 417Q. Aanvaring op den Nieuwen Waterweg. Grieksch schip zwaar beschadigd. HONIO's KEUKEHSTROOPóÓtóiwuMr/ TWEEDE BLAD. HET NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS. Er zijn harten, zegt Anna Busken Huet, die zóó lang en zóóveel geven, tot zij ver geten, dat zij recht zouden hebben ook iets te vragen. Dit is tot zekere hoogte ook van toepassing op het Nederlandsche Roode Kruis ten aanzien van de voorziening in de dringend noodig geworden versterking der geldmiddelen. Men is grootendeels aange wezen op contributies en giften. Het arbeids veld is zoo ontzaglijk uitgebreid. De voorbe reiding voor de oorlogstaak is thans, helaas, actueeler dan ooit. Bij de jongste voormobi lisatie is gebleken, dat de organisatie op vele punten moet worden geperfectionneerd en uitgebouwd. Geld, geld, geld is daar bij de steeds weerkeerende vraag. Er moe ten nog 10.000 helpsters werden opgeleid en gekleed. Eenige duizenden jonge vrouwen en meisjes hebben zich tengevolge van den voor het eigen volk, nu het Roode Kruis voor de eigen, nationale organisatie drin gend geld noodig heeft? Het „tien milde gevers plan" van den Ha genaar, die 100 schonk en dit bedrag tot 1000 wilde aanvullen, indien er vóór een bepaalden datum nog 10 anderen bereid ge- vonden werden ieder 1000 te schenken, is vrijwel geslaagd. Er zijn nog enkele om precies te zijn vier individueele giften van 1000 noodig. Zeven menschen zegden dus reeds ieder 1000 toe of stortten dit bedrag reeds op postrekening 22120 (Hoofd bestuur Ned. Roode Kruis, Prinsessegracht 27, Den Haag). In verband met de weken van spanning, waardoor dit plan eenigszins in de verdruk king geraakte, is de termijn verlengd tot 15 November. Vóór dien datum moeten dus nog 4 gevers "an 1000 elk gevonden worden. Het Hoofdbestuur van het Roode Kruis heeft het volste vertrouwen, dat deze er zullen komen. Maar laat men ook bedenken, dat het mogelijk moet 'zijn, dit plan tienvoudig en niemand kan ons jongsten oproep aangemeld. De opleiding is in vele plaatsen van ons land begonnen. Nu heeft het Nederlandsche Roode Kruis zelf dus steun noodig van de Nederlandsche bur gerij, wier zonen uiteindelijk van de liefde rijke verzorging door het Roode Kruis zul len profiteeren, zoo ons ooit de oorlogsramp mocht treffen. En het is langen tijd gegaan als hiervoren gezegd, men was feitelijk een beetje ontwend of vergeten, dat men het recht zou hebben ook iets voor het Roode Kruis zelf te vragen, voor de eigen organi satie, die tenslotte toch weer er eene is, ge sticht om zoowel in tijd van vrede als in tijd van oorlog, de menschheid te dienen door hulp te verleenen aan zieken, gewonden, zwakken en hulpbehoevenden. Dat zelfde Nederlandsche volk nu, dat zoo spontaan in den zak tastte als er hulp werd gevraagd voor hen, die in nood verkeerden, zou dit volk zich nu minder royaal en menschlievend toonen, nu het geldt voorzie ningen en voorzorgsmaatregelen te treffen te doen slagen. Laten groote instellingen, banken, handels- en industriëele onder nemingen zich niet laten weerhouden aan den dringenden oproep om financiëele bij dragen gehoor te geven ,door de bepaling van het „plan", dat de giften van f 1000 individueel moeten zijn. Laten anderen zich niet laten weerhouden ook kleinere giften of contributies (mini mum 1 per jaar) te zenden. Geeft snel en, als het kan, royaal! Het zijn thans de eigen landgenooten, die in de eerste plaats het voorwerp van deze practische beoefening der naastenliefde zullen zijn. Wanneer het Nederlandsche volk even spontaan reageert op dezen oproep om steun voor de nationale Roode Kruis vereeniging, als het deed bij tallooze vroegere gelegenheden, meestal ten behoeve van noodlijdenden in den vreemde, dan kan het niet anders of de financiëele uit komsten van het „tien milde gevers plan" moeten tientallen malen de oorspronkelijk in uitzicht gestelde som te boven gaan. Gisteravond om ongeveer 10 uur is het Grieksche s.s. „Chryssi", op den Nieuwen Waterweg nabij Poortersha ven door den dichten mist in aanvaring gekomen met een nog onbekend schip. De „Chryssi", dat zich in zinkenden toestand bevond, is door de onmiddellijk te hulp gesnelde sleepbooten aan den grond gezet. De „Chryssi" behoort toe aan de Reederij der Erven P. J. Goulandris te Andros en heeft een bruto inhoud van 5367 ton. Het is in 1913 te Triest ge bouwd. Sleepbooten ter assistentie. Het toeval wilde, dat de sleepboot Hoek van Holland zich in de onmiddellijke nabij heid van de beide schepen bevond, zoodat zij dadelijk hulp kon bieden. De harde klap van de botsing was tot ver in den omtrek te hooren. De draadlooze noodsignalen van de „Chryssi" werden door Scheveningen- Haven opgevangen, die ze doorgaf aan Hoek van Holland, vanwaar toen dadelijk de sleepbooten „Blankenburg" en „Maas" naar de plaats van de botsing zijn vertrokken. Ook de bergingsvaartuigen „Bruinvisch" en „Meermin" spoedden zich naar Poorters haven. Zooals gemeld, gelukte het de „Chryssi" aan den grond te zetten en wel bij ducdalf „rood 8". Aangezien het laag water was, kon deze manoeuvre vlot worden uit gevoerd. De bemaning van het Grieksche schip, uitgezonderd den kapitein en twee officieren, werd opgenomen aan boord van de sleepboot „Hoek van Holland". In ver band met den mist bleef deze, evenals de andere vaartuigen, op de rivier. De „Chryssi" heeft een groot gat ter hoogte van de machinekamer. Men hoopt, dat het spoedig mogelijk zal zijn het schip te bergen. Van het andere schip, dat op weg was naar Rotterdam, heeft men niets meer bespeurd. Men neemt aan, dat het een eind verder voor anker gegaan is en dat het geen radio aan boord heeft. Nader wordt gemeld, dat de sleepbooten „Blankenburg" en „Maas" weder vertrok iUit het Engelsch jdoor W. A. C, 9) En toen slopen ze weg, de trap op en gingen naar het verst verwijderde punt van het sloependek, waar ze over de ver schansing leunden en naar het Westen ke ken. De zachte wind, die thans geminderd was tot een zuchtje, speelde met de goud blonde krulletjes van Laline's haar en nooit had ze er zoo verrukkelijk uitgezien. David veroorloofde zich vlak bij haar te staan. O! is het niet schitterend?" en ze strekte haar handjes uit naar de golven van licht: „Ik ben een zon-aanbidster!" Hij antwoordde niet keek maar naar haar en zijn sterk magnetische blik scheen haar te doorboren. Toen haalde hij zijn horloge voor den dag en keek er op. Het was tien minuten voor zes. Hij zei tot zich zelf: „Nu is het lieve poesje van plan me aan den gang te maken! Welnu, dan moest ze de gevol gen maar dragen; dat kan ze best en ge durende een uur moet ze dat dan maar!" „Waarom kijkt u op uw horloge?" vroeg Laline. „Om te zien hoeveel tijd ik nog heb ora naar u te kijken". „Is het dan zoo noodig, dat u naar me kijkt?" Natuurlijk is het dan niet heerlijk naar u te kijken?" „Jawel maar ik heb mijzelf niet ge maakt daarom geldt dat volstrekt niet als een compliment". „U wilt dus alleen maar worden gevleid over dingen, die u zelf beheerscht. „Juist!" Hij bleef zwijgen Dat ergerde haar ze leidde er uit af, dat hij op dit punt niet zoo heel veel te prijzen had! „Waarom zegt u niet iets?" Hij lachte. „Ik ben een lomperd en kan alleen maar de waarheid zeggen!" „Dus u denkt, dat ik die niet zou kun nen aanhooren?" Ze werd boos. „Waarschijnlijk niet'". „Probeer het maar eens!" „Neen, niet graag". „Ik beveel het u". „Beveel net zoo veel als u maar wilt". „Dus u gehoorzaamt niet?" „Neen". „Bruut!" „Snoesje „Ik ben geen „snoesje" voor u. U bent altijd grof en hatelijk tegen me!" „Waarom hebt u dan het idee aan de hand gedaan om naar dit dek te gaan?" „Om dezelfde reden, waarom men vóór het diner een bitter smakend aperitief ge bruikt", en ze lachte, 't Zou toch niets ge ven om zich razend op hem te maken ze wist dat ze toch het onderspit zou del ven. ken zijn, nadat geconstateerd was, dat deze geen onmiddellijk hulp zouden kunnen ver leenen. De „Chryssi" welke aan stuurboord zijde, tusschen de ruimen 4 en 5 is aange varen ligt thans tot aan het sloependek ge heel onder water. Het schip ligt op een nogal hinderlijke plaats, zoodat moeilijkheden voor de scheep vaart kunnen ontstaan. De „Chryssi" was met een lading steenkolen op weg naar Buenos Aires. TUSSCHEN TREIN EN PERRON BEKNELD GERAAKT. Oude heer op slag gedood. Gistermiddag is op het station te Leiden een ernstig ongeluk gebeurd, waarbij de 73-jarige heer H. van der P. uit 's-Graven- hage op tragische wijze om het leven is gekomen. Met zijn echtgenoote was de heer v. d. P. op familiebezoek geweest te Leiden en wilde naar de residentie terugkeeren. Hij stapte echter in den trein naar Amsterdam en bemerkte zijn vergissing eerst op het laatste oogenblik. Zijn echtgenoote zag nog kans op het perron te stappen voordat de trein zich in beweging zette. Den heer van der P. evenwel gelukte dit niet meer. Hij sprong mis en geraakte bekneld tusschen den trein en het perron, waardoor zijn hoofd verbrijzeld werd en de ongelukkige op slag werd gedood. Het stoffelijk overschot is door de politie in beslag genomen. DE MACHT OVER ZIJN STUUR KWIJTGERAAKT. Autobestuurder ernstig gewond. Gistermiddag geraakte de heer J. Hees uit Helpman, vertegenwoordiger der Bar- barossa-brouwerij te Groningen, toen hij met zijn auto uit de richting Klazinaveen kwam en met groote snelheid door de vrij scherpe bocht aan het begin van den An- gelsloërdijk nabij Emmen reed, de macht over zijn stuur kwijt. De wagen botste achtereenvolgens tegen twee boomen aan den linkerkant van den weg en zwenkte vervolgens weder den weg over om aan de rechterzijde tegen een der den boom geheel vernield tot stilstand te komen. Tijdens deze manoeuvre van de auto werd de bestuurder uit den wagen geslingerd. Hij bleef bewusteloos op den weg liggen. De geneesheeren van Zanten en van Heerde, chirurg van 't Diaconessenhuis te Emmen, waren spoedig ter plaatse. Zij lieten het slachtoffer, nadat hij verbonden was, naar het Diaconessenhuis overbrengen. De man had een beenbreuk, een ernstige hoofd wonde en een hersenschudding opgeloopen. Zijn toestand is hoogst ernstig. DOOR TAXI AANGEREDEN EN GEDOOD. Gisteravond is de vijftig-jarige gehuwde heer K. Mulder uit Sappemeer bij het over steken van den rijweg in de Slochterstraat aldaar, door een taxi aangereden. De man sloeg tegen den grond en was op slag dood Het slachtoffer was smid van beroep en vader van twee kinderen. JONGEN DOOR VRACHTAUTO GEGREPEN. In het gehucht Vortum (N.Br.) is gister middag het zevenjarig zoontje van den land bouwer Rutten, bij het oversteken van den rijweg door een vrachtauto gegrepen. Het ventje werd in bedenkelijken toestand op genomen en naar het ziekenhuis te Box meer vervoerd. rechtvaardiging ervan gegeven, dat ,k over tuigd ben als predikant mij in den strijd der geestesstroomingen te moeten werpen omdat het hierbij in laatsten aanleg gaat om onze geestelijke vrijheid om naar den wil van Jezus Christus mede te arbeiden aan de komst van Zijn koninkrijk op aarde. Ik heb persoonlijk mogen constateeren, dat daar de strijd voor sociale rechtvaardigheid en volksverheffing wordt gestreden, óók een christelijke roeping. Alle lagen van de bevolking, zoowel in Catalonië als in Centraal Spanje, strijden met bezieling voor het behoud zoowel van de nationale onafhankelijkheid alsook van n rechts-democratische geestesvrijheid. En het is een lust, te aanschouwen met welk een jeugdige geestdrift het Spaansche volk zijn herwonnen geestesbevrijding benut om naar alle richtingen zijn geestelijken en cultu- reelen achterstand in te halen. Pastor Fliedner in Madrid deelde mii me de, dat er vanuit het Bijbelhuis van Madrid meer dan 2000 Nieuwe Testamenten voor de soldaten-bibliotheeken waren aangevraagd. Het hart van het Spaansche volk is een braakliggende, maar vruchtbare en ontvan kelijke bodem. Het is een eqpvoudig, maar warm en goedwillend hart, dat verlangt naar menschelijkheid en broederschap. Laat ook het christelijke volksdeel van Nederland zijn roeping gaan verstaan, om het Spaansche volk met de betooning van christelijke barmhartigheid terzijde lo staan in zijn voedselnood. Het zal daarmee een deur openen tot de harten der Spanjaarden, waardoor de Christus der Evangeliën en het ware Christendom gereeden toegang zullen vinden. Christenen van Nederland, grijpt de kans, voorzoover God U daartoe in staat stelt, om Spanje te helpen, behouden niet alleen voor de maatschappelijke verheffing en geestelijke bevrijding, maar bovenal voor Hem, Die alleen ook de Spaansche volksziel zal kunnen voldoen en tot rust kan brengen. Uw steunpenning voor voedsel, medicamenten en ambulancewagens kunt ge zenden aan commissie „Hulp aan Sranje", Amsterdam, Keizersgracht 495A, giro 204040. prijsgeven dwingen. vol de Rot- HET „ROODE" SPANJE. Men verzoekt ons opname van het gende artikel van Ds. Rutgers uit terdamsche Kerkbode: Als iemand vraagt, wat onze christelijke roeping ten aanzien van Spanje in de Kerk bode te maken heeft, dan antwoord Ik rechtstreeks, dat daar in Spanje de strijd wordt gestreden mede voor uw christelijke en protestantsche geestes vrijheid. Daarin is tevens de verklaring en „DE LES VAN TSJECHO-SLOWAKIJE Prof. Geyl en mr. dr. van Heuven Goedhart spreken. Het „Comité van waakzaamheid van Ne derlandsche intellectueelen" heeft gister avond te Amsterdam een openbare vergade ring gehouden. Over het onderwerp „De les van Tsjecho-Slowakije" spraken dezen avond prof. dr. P. Geyl, hoogleeraar in de nieuwe geschiedenis aan de rijksuniversi teit Utrecht en mr. dr. G. J. van Heuven Goedhart, hoofdredacteur van 't Utrechtsc'n Nieuwsblad. Prof. Geyl zeide in den aanvang van zijn rede, dat onverschilligheid ten opzichte van de Tsjechische kwestie een onmogelijke houding is van een weldenkend mensch. Hij noemde den „vrede" van München 'n groote overwinning van het Duitsch nationaal- socialisme en een smadelijke nederlaag van de democratie. Spr. wees met <iadruk op de gevaren, die ook ons van de zijde van het nationaal-socialisme dreigen. Daladier en Chamberlain durfden de risico's van den oorlog niet te nemen. Er is in de wereld een gevoel van onmacht tegen het onver moeibare van het totalitaire stelsel, dat niet van ophouden weet. Zijn de grenzen van de zwakheid der democratie bereikt? Er zijn, aldus spr., hoopvolle teekenen, welke er op wijzen, dat dit inderdaad het geval is. In dit verband wees spreker op de verontwaardig de reactie, die in de geheele wereld ook in Nederland op de redevoeringen van Hitier volgde. Herinnerende aan de woor den van den heer Mussert in zijn jongste re devoering, waarbij deze verklaarde dat hij Duitsch en Italiaansch gezind is, zeide prof. Geyl, dat Mussert zich verbeeldt, dat. hij een goed Nederlandsch patriot is, maar intus- schen het Nederlandsche volk uitnoodigt zijn vrijheid en zijn cultuur prijs te geven om deel te nemen aan het krijgsgeschreeuw van Neurenberg. Uiterste waakzaamheid is noo dig, onze vrijheidszin, onze christelijke be schaving en ons individualisme zijn onze grootste kracht. Wij willen daarvan niets daartoe Na een korte pauze sprak mr. dr. G J Heuven Goedhart, die in het eerste «ed,»nl van zijn inleiding een overzicht gaf van!) historie van het Sudeten-Duitsche vra» stuk, waarbij hij een tiental eeuwen ter8" ging toen het vraagstuk zich voor de eert8 maal openbaarde. Spr. behandelde verval gens de wordingsgeschiedenis van Tsjech Slowakije en de ontwikkeling van het r«°" flict. Het bezit van dit land 7<00 z 7?" spr. uiteen was niet zoozeer hoofdz»,u Duitschland zag in Tsjecho-Slowakije ee groote hinderpaal bij zijn economische ex* pansiepolitiek naar het oosten en om dezen hinderpaal omver te werpen was het noodiv het Sudeten-Duitsche vraagstuk aan de ord te stellen. Al maakte men van Tsjechische zijde wel eens fouten, spr. ontkende i|>| stej ligste dat de Tsjechen de Sudeten-Duit! schers zouden hebben onderdrukt, zooalj hij nader aantoonde. Ook deze spreker wees op de groote gevaren van een fanatieken machtsdwang van het totalitaire stelsel er op de gevaren van het nationaal-socialismè hier in ons land. Hij onderstreepte hetgeen prof. Geyl daarover in zijn betoog had op gemerkt. MR. FRANCOIS PAUWELS 50 JAAR. Huldiging in het Carlton-hotel Onder zeer groote belangstelling heeft de advocaat-literator, mr. Frangois Pauwels gisteren zijn 50sten verjaardag herdacht. Een comité onder voorzitterschap van mr.' dr. Benno J. Stokvis heeft mr. Pauwels met' echtgenoote en familie gisteravond in het Carltonhotel te Amsterdam een feestdiner aangeboden, waar behalve vele confrerei aanzaten literatoren, beeldhouwers en too- neelspelers. Uit verschillende kringen is zoowel den literator als den strafpleiter Pauwels hulde gebracht voor zijn werk gedurende de hal ve eeuw, welke thans achter hem ligt. De rij van sprekers werd geopend door den tafelpresident, mr. dr. Benno J. Stok vis, die allen een hartelijk welkom toeriep om vervolgens in zijn rede de verdiensten van mr. Pauwels als advocaat-literator in het licht te stellen. Woorden van vriendschap en waardee ring sprak de oude huisvriend van den huize Pauwels, dr. Tjebbo Franken. De literator A. M. de Jong sprak den ja rige toe en huldigde hem als schrijver, dichter en casuïst. Wethouder drs. Boekman zeide niet te spreken als officieel vertegenwoordiger van het gemeentebestuur, doch als bewonderend lezer van het werk van mr. Pauwels, waar voor hij zeer veel waardeering heeft. Ik dank u, zoo zeide drs. Boekman, voor het genot, dat u aan duizenden lezers hebt ge schonken. Mogen in de toekomst nog veel boeken van uw hand verschijnen. Verder voerden o.m. nog het woord dr. Y. Duboscq, de literator-philosoof Karei Rens- burg, mr. P. Tideman, mr. Joh. A. M. Ma- tuisen namens de International Pengo As- sociation, mr. Huygens, strafpleiter vgn de Haagsche balie, mr. Zadoks, mr. F. A. Ko- kowsky, mr. dr. E. W. Catz en mevr. Alice van Nahuijs. Tenslotte sprak de heer Theo Frenkel, die mede namens mevrouw Man-Bouwmeester zijn gelukwenschen aanbood. De neer Paul Huf droeg hierop een jeugdgedicht san mr. Pauwels voor. De rij van sprekers werd besloten door den gehuldigde zelf, die met enkele woor den zijn houding tegenover literatuur en rechtswetenschap schetste. PROCES TEGEN MUSSERT. Om twee maanden salaris. De gewezen N.S.B.-leider in Indonesië, ir. Van der Laaken, die door Mussert op stel en sprong werd ontslagen, omdat hij in een openbare vergadering onvoorzichtige uit latingen had gedaan, welke voor de N.S.B. gevaarlijk konden worden, heeft thans tegen ir. Mussert een proces aangespannen tot het bekomen van een geldelijke schadeloos stelling tot een bedrag van duizend gulden, zijnde twee maanden salaris. Deze zaak zal weldra voor den Utrechtschen kantonrechter mr. De Jager dienen. (Vbld.) „Nu, het is beter een bitter aperitief te zijn dan een chocolade-icecream". „Bedoelt u Jack?" „Neen Jack is de beste kerel in de heele wereld veel te goed om door mo derne bakvisschen te worden mishan deld". „Moet ik daaruit opmaken, dat u er op zinspeelt, dat ik een moderne bakviscn ben, majoor Lamont?" De grijze oogen blik semden. „Niet precies. U bent ontsnapt aan de ergste uitwassen van de bakvisch-epide- mie". „Wat bedoelt u eigenlijk met de „bak- visch-epidemie" Ze trachtte verstandig te blijven en haar toenemende ergernis niet te toonen. „Wel, de meest onmogelijke uitingen van slechten smaak en onaantrekkelijke bru taliteit debiteeren onder het mom van kin derlijkheid". „En u vindt, dat ik door die ziekte ben aangetast?" Haar stem beefde bijna. „Ten deele". ,Hoe durft u zoo iets te zeggen!" „U deedt me een weloverwogen vraag". „Dan bent u verplicht u nader te ver klaren". „U zoudt het toch niet begrijpen". „U bent beslist beleedigend, majoor La mont! De gevolgtrekking, die ik uit alles, wat u hebt gezegd, moet maken, is dat ik een leeghoofd ben, die zich aanstelt met niet genoeg natuurlijk verstand om ge woon Engelsch te verstaan!" Hij lachte vroolijk. „Als 't hoofd zoo mooi is als het uwe, komt het er niet op aan wat er binnen ir, is!" „Dat komt er een heele boel op aan! U hebt een groote fout gemaakt; ik ben noch een bakvisch, noch 'n leeghoofd! maar waarom ik uw onbeschaamdheid verdraag, weet ik zelf niet „Ik wel". „Zoo!" „Ja dat doet u omdat u weet, dat ik niet zou trachten u te weerhouden, als u hard wegliep!" Laline was, toen ze aan deze scene dacht om haar eigen uitdrukking te ge bruiken zoo „paf" van verbazing over zijn vermetelheid, dat ze geen geschikte woorden kon vinden, om hem daarmee te vernietigen! Maar indien ze woedend op hem was, was ze nog woedender op zien zelf, om zoo door hem te worden aange trokken, dat ze niet den moed had hem den rug toe te draaien en weg te loopen. Daarom lachte ze maar, inplaats van wer kelijk boos te worden en verhing de bordjes, door hem butaalweg te vragen: „En waarom kwam u dan op dit dek? dat deedt u toch niet uitsluitend om me te beleedigen u hadt een andere reden, nietwaar?" „Zeker, die had ik ook ik wenschte het genoegen te smaken naar u te kijken in de weinige oogenblikken, die ik 'van plan ben me zelf vrijaf te geven". „U wenscht dus alleen maar te kijken naar meisjes en niet met hen te praten?" „In het algemeen hebben ze niet genoeg belangrijks in haar hoofd om over te dis cussieeren: haar hersens zijn vol van haar zelf en haar eigen ijdelheid". „U bent verschrikkelijk onrechtvaardig In den regel zijn wij tienmaal beter opge voed en intelligenter dan de mannen". dat had „Dan is het des te grooter schande, dat de meisjes er zoo weinig gebruik van ma ken. Als zij rijk genoeg zijn om niet te be hoeven te werken, dan besteden ze al hun krachten aan het bewierooken van hun ijdelheid en het uitdenken van middeltjes om den tijd te dooden Toen lachte hij zachtjes hij was niet van plan geweest een ernstig gesprek mat haar te voeren. Hij geloofde niet dat haar verstand de moeite loonde ze was louter een genoegen maar zoo'n bijzon der genoegen, dat hij er toch voorzichtig mee zou moeten omgaan. Het jachtinstinct was verschrikkelijk sterk in hem J'* wist hij Laline echter, die haar toorn goed weten te beheerschen, verlangde er slechts naar hem in een discussie te betrekken daarom vroeg ze heel zachtzinnig, in plaat® van op te stuiven: „Wat zoudt u dan wel willen, dat wij de den?" „Voor het oogenblik zou ik willen, dat u mij een arm gaf en stevig met mij op dit dek heen en weer ging loopen!" Laline was verliefd op David Lamont. Dat wist ze hoewel ze vroeger nooit ver liefd was geweest. Ze voelde juist nu dat het er eigenlijk niet op aankwam of hij erg beleedigend was geweest en haar niet vee waard achtte althans geestelijk; verzoeking voor hem om heel dicht bU haar te zijn en haar arm vast te houden, was grooter dan haar trots en ze kende de mannen te goed om niet te weten, da de kortste weg naar hun verstand en har beslist leidde door de deur hunner zinnen, (Worde vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 6