HEEMAF f 90.-
J
tBinnenland
HeuiUetoft
ROMAN
Verkrijgbaar bij: HEUSEVELPT N.V., Langestraat 24, 76, Achterstraat, Houttil, Alkmaar, Tel. 417Q.
Aanvaring op den Nieuwen
Waterweg.
Grieksch schip zwaar beschadigd.
HONIO's KEUKEHSTROOPóÓtóiwuMr/
TWEEDE BLAD.
HET NEDERLANDSCHE
ROODE KRUIS.
Er zijn harten, zegt Anna Busken Huet,
die zóó lang en zóóveel geven, tot zij ver
geten, dat zij recht zouden hebben ook iets
te vragen. Dit is tot zekere hoogte ook van
toepassing op het Nederlandsche Roode
Kruis ten aanzien van de voorziening in de
dringend noodig geworden versterking der
geldmiddelen. Men is grootendeels aange
wezen op contributies en giften. Het arbeids
veld is zoo ontzaglijk uitgebreid. De voorbe
reiding voor de oorlogstaak is thans, helaas,
actueeler dan ooit. Bij de jongste voormobi
lisatie is gebleken, dat de organisatie op
vele punten moet worden geperfectionneerd
en uitgebouwd. Geld, geld, geld is daar
bij de steeds weerkeerende vraag. Er moe
ten nog 10.000 helpsters werden opgeleid en
gekleed. Eenige duizenden jonge vrouwen
en meisjes hebben zich tengevolge van den
voor het eigen volk, nu het Roode Kruis
voor de eigen, nationale organisatie drin
gend geld noodig heeft?
Het „tien milde gevers plan" van den Ha
genaar, die 100 schonk en dit bedrag tot
1000 wilde aanvullen, indien er vóór een
bepaalden datum nog 10 anderen bereid ge-
vonden werden ieder 1000 te schenken, is
vrijwel geslaagd. Er zijn nog enkele om
precies te zijn vier individueele giften
van 1000 noodig. Zeven menschen zegden
dus reeds ieder 1000 toe of stortten dit
bedrag reeds op postrekening 22120 (Hoofd
bestuur Ned. Roode Kruis, Prinsessegracht
27, Den Haag).
In verband met de weken van spanning,
waardoor dit plan eenigszins in de verdruk
king geraakte, is de termijn verlengd tot 15
November. Vóór dien datum moeten dus nog
4 gevers "an 1000 elk gevonden worden.
Het Hoofdbestuur van het Roode Kruis heeft
het volste vertrouwen, dat deze er zullen
komen. Maar laat men ook bedenken, dat
het mogelijk moet 'zijn, dit plan tienvoudig
en niemand kan ons
jongsten oproep aangemeld. De opleiding is
in vele plaatsen van ons land begonnen. Nu
heeft het Nederlandsche Roode Kruis zelf
dus steun noodig van de Nederlandsche bur
gerij, wier zonen uiteindelijk van de liefde
rijke verzorging door het Roode Kruis zul
len profiteeren, zoo ons ooit de oorlogsramp
mocht treffen. En het is langen tijd gegaan
als hiervoren gezegd, men was feitelijk een
beetje ontwend of vergeten, dat men het
recht zou hebben ook iets voor het Roode
Kruis zelf te vragen, voor de eigen organi
satie, die tenslotte toch weer er eene is, ge
sticht om zoowel in tijd van vrede als in tijd
van oorlog, de menschheid te dienen door
hulp te verleenen aan zieken, gewonden,
zwakken en hulpbehoevenden.
Dat zelfde Nederlandsche volk nu, dat zoo
spontaan in den zak tastte als er hulp werd
gevraagd voor hen, die in nood verkeerden,
zou dit volk zich nu minder royaal en
menschlievend toonen, nu het geldt voorzie
ningen en voorzorgsmaatregelen te treffen
te doen slagen. Laten groote instellingen,
banken, handels- en industriëele onder
nemingen zich niet laten weerhouden aan
den dringenden oproep om financiëele bij
dragen gehoor te geven ,door de bepaling
van het „plan", dat de giften van f 1000
individueel moeten zijn.
Laten anderen zich niet laten weerhouden
ook kleinere giften of contributies (mini
mum 1 per jaar) te zenden. Geeft snel en,
als het kan, royaal! Het zijn thans de eigen
landgenooten, die in de eerste plaats het
voorwerp van deze practische beoefening
der naastenliefde zullen zijn. Wanneer het
Nederlandsche volk even spontaan reageert
op dezen oproep om steun voor de nationale
Roode Kruis vereeniging, als het deed bij
tallooze vroegere gelegenheden, meestal ten
behoeve van noodlijdenden in den vreemde,
dan kan het niet anders of de financiëele uit
komsten van het „tien milde gevers plan"
moeten tientallen malen de oorspronkelijk
in uitzicht gestelde som te boven gaan.
Gisteravond om ongeveer 10 uur is
het Grieksche s.s. „Chryssi", op den
Nieuwen Waterweg nabij Poortersha
ven door den dichten mist in aanvaring
gekomen met een nog onbekend schip.
De „Chryssi", dat zich in zinkenden
toestand bevond, is door de onmiddellijk
te hulp gesnelde sleepbooten aan den
grond gezet.
De „Chryssi" behoort toe aan de
Reederij der Erven P. J. Goulandris te
Andros en heeft een bruto inhoud van
5367 ton. Het is in 1913 te Triest ge
bouwd.
Sleepbooten ter assistentie.
Het toeval wilde, dat de sleepboot Hoek
van Holland zich in de onmiddellijke nabij
heid van de beide schepen bevond, zoodat
zij dadelijk hulp kon bieden. De harde klap
van de botsing was tot ver in den omtrek
te hooren. De draadlooze noodsignalen van
de „Chryssi" werden door Scheveningen-
Haven opgevangen, die ze doorgaf aan Hoek
van Holland, vanwaar toen dadelijk de
sleepbooten „Blankenburg" en „Maas" naar
de plaats van de botsing zijn vertrokken.
Ook de bergingsvaartuigen „Bruinvisch" en
„Meermin" spoedden zich naar Poorters
haven. Zooals gemeld, gelukte het de
„Chryssi" aan den grond te zetten en wel bij
ducdalf „rood 8". Aangezien het laag water
was, kon deze manoeuvre vlot worden uit
gevoerd. De bemaning van het Grieksche
schip, uitgezonderd den kapitein en twee
officieren, werd opgenomen aan boord van
de sleepboot „Hoek van Holland". In ver
band met den mist bleef deze, evenals de
andere vaartuigen, op de rivier.
De „Chryssi" heeft een groot gat ter
hoogte van de machinekamer. Men hoopt,
dat het spoedig mogelijk zal zijn het schip
te bergen.
Van het andere schip, dat op weg was
naar Rotterdam, heeft men niets meer
bespeurd. Men neemt aan, dat het een
eind verder voor anker gegaan is en dat
het geen radio aan boord heeft.
Nader wordt gemeld, dat de sleepbooten
„Blankenburg" en „Maas" weder vertrok
iUit het Engelsch
jdoor W. A. C,
9)
En toen slopen ze weg, de trap op en
gingen naar het verst verwijderde punt
van het sloependek, waar ze over de ver
schansing leunden en naar het Westen ke
ken. De zachte wind, die thans geminderd
was tot een zuchtje, speelde met de goud
blonde krulletjes van Laline's haar en
nooit had ze er zoo verrukkelijk uitgezien.
David veroorloofde zich vlak bij haar te
staan.
O! is het niet schitterend?" en ze strekte
haar handjes uit naar de golven van licht:
„Ik ben een zon-aanbidster!"
Hij antwoordde niet keek maar naar
haar en zijn sterk magnetische blik scheen
haar te doorboren.
Toen haalde hij zijn horloge voor den
dag en keek er op. Het was tien minuten
voor zes. Hij zei tot zich zelf: „Nu is het
lieve poesje van plan me aan den gang
te maken! Welnu, dan moest ze de gevol
gen maar dragen; dat kan ze best en ge
durende een uur moet ze dat dan maar!"
„Waarom kijkt u op uw horloge?" vroeg
Laline.
„Om te zien hoeveel tijd ik nog heb ora
naar u te kijken".
„Is het dan zoo noodig, dat u naar me
kijkt?"
Natuurlijk is het dan niet heerlijk
naar u te kijken?"
„Jawel maar ik heb mijzelf niet ge
maakt daarom geldt dat volstrekt niet
als een compliment".
„U wilt dus alleen maar worden gevleid
over dingen, die u zelf beheerscht.
„Juist!"
Hij bleef zwijgen
Dat ergerde haar ze leidde er uit af,
dat hij op dit punt niet zoo heel veel te
prijzen had!
„Waarom zegt u niet iets?"
Hij lachte.
„Ik ben een lomperd en kan alleen maar
de waarheid zeggen!"
„Dus u denkt, dat ik die niet zou kun
nen aanhooren?" Ze werd boos.
„Waarschijnlijk niet'".
„Probeer het maar eens!"
„Neen, niet graag".
„Ik beveel het u".
„Beveel net zoo veel als u maar wilt".
„Dus u gehoorzaamt niet?"
„Neen".
„Bruut!"
„Snoesje
„Ik ben geen „snoesje" voor u. U
bent altijd grof en hatelijk tegen me!"
„Waarom hebt u dan het idee aan de
hand gedaan om naar dit dek te gaan?"
„Om dezelfde reden, waarom men vóór
het diner een bitter smakend aperitief ge
bruikt", en ze lachte, 't Zou toch niets ge
ven om zich razend op hem te maken
ze wist dat ze toch het onderspit zou del
ven.
ken zijn, nadat geconstateerd was, dat deze
geen onmiddellijk hulp zouden kunnen ver
leenen. De „Chryssi" welke aan stuurboord
zijde, tusschen de ruimen 4 en 5 is aange
varen ligt thans tot aan het sloependek ge
heel onder water.
Het schip ligt op een nogal hinderlijke
plaats, zoodat moeilijkheden voor de scheep
vaart kunnen ontstaan. De „Chryssi" was
met een lading steenkolen op weg naar
Buenos Aires.
TUSSCHEN TREIN EN PERRON
BEKNELD GERAAKT.
Oude heer op slag gedood.
Gistermiddag is op het station te Leiden
een ernstig ongeluk gebeurd, waarbij de
73-jarige heer H. van der P. uit 's-Graven-
hage op tragische wijze om het leven is
gekomen.
Met zijn echtgenoote was de heer v. d. P.
op familiebezoek geweest te Leiden en
wilde naar de residentie terugkeeren. Hij
stapte echter in den trein naar Amsterdam
en bemerkte zijn vergissing eerst op het
laatste oogenblik. Zijn echtgenoote zag nog
kans op het perron te stappen voordat de
trein zich in beweging zette. Den heer van
der P. evenwel gelukte dit niet meer. Hij
sprong mis en geraakte bekneld tusschen
den trein en het perron, waardoor zijn
hoofd verbrijzeld werd en de ongelukkige
op slag werd gedood.
Het stoffelijk overschot is door de politie
in beslag genomen.
DE MACHT OVER ZIJN STUUR
KWIJTGERAAKT.
Autobestuurder ernstig gewond.
Gistermiddag geraakte de heer J. Hees
uit Helpman, vertegenwoordiger der Bar-
barossa-brouwerij te Groningen, toen hij
met zijn auto uit de richting Klazinaveen
kwam en met groote snelheid door de vrij
scherpe bocht aan het begin van den An-
gelsloërdijk nabij Emmen reed, de macht
over zijn stuur kwijt.
De wagen botste achtereenvolgens tegen
twee boomen aan den linkerkant van den
weg en zwenkte vervolgens weder den weg
over om aan de rechterzijde tegen een der
den boom geheel vernield tot stilstand te
komen.
Tijdens deze manoeuvre van de auto werd
de bestuurder uit den wagen geslingerd. Hij
bleef bewusteloos op den weg liggen.
De geneesheeren van Zanten en van Heerde,
chirurg van 't Diaconessenhuis te Emmen,
waren spoedig ter plaatse. Zij lieten het
slachtoffer, nadat hij verbonden was, naar
het Diaconessenhuis overbrengen. De man
had een beenbreuk, een ernstige hoofd
wonde en een hersenschudding opgeloopen.
Zijn toestand is hoogst ernstig.
DOOR TAXI AANGEREDEN EN GEDOOD.
Gisteravond is de vijftig-jarige gehuwde
heer K. Mulder uit Sappemeer bij het over
steken van den rijweg in de Slochterstraat
aldaar, door een taxi aangereden. De man
sloeg tegen den grond en was op slag dood
Het slachtoffer was smid van beroep en
vader van twee kinderen.
JONGEN DOOR VRACHTAUTO
GEGREPEN.
In het gehucht Vortum (N.Br.) is gister
middag het zevenjarig zoontje van den land
bouwer Rutten, bij het oversteken van den
rijweg door een vrachtauto gegrepen. Het
ventje werd in bedenkelijken toestand op
genomen en naar het ziekenhuis te Box
meer vervoerd.
rechtvaardiging ervan gegeven, dat ,k over
tuigd ben als predikant mij in den strijd
der geestesstroomingen te moeten werpen
omdat het hierbij in laatsten aanleg gaat om
onze geestelijke vrijheid om naar den wil
van Jezus Christus mede te arbeiden aan
de komst van Zijn koninkrijk op aarde.
Ik heb persoonlijk mogen constateeren, dat
daar de strijd voor sociale rechtvaardigheid
en volksverheffing wordt gestreden, óók
een christelijke roeping.
Alle lagen van de bevolking, zoowel in
Catalonië als in Centraal Spanje, strijden
met bezieling voor het behoud zoowel van
de nationale onafhankelijkheid alsook van n
rechts-democratische geestesvrijheid. En het
is een lust, te aanschouwen met welk een
jeugdige geestdrift het Spaansche volk zijn
herwonnen geestesbevrijding benut om naar
alle richtingen zijn geestelijken en cultu-
reelen achterstand in te halen.
Pastor Fliedner in Madrid deelde mii me
de, dat er vanuit het Bijbelhuis van Madrid
meer dan 2000 Nieuwe Testamenten voor de
soldaten-bibliotheeken waren aangevraagd.
Het hart van het Spaansche volk is een
braakliggende, maar vruchtbare en ontvan
kelijke bodem. Het is een eqpvoudig, maar
warm en goedwillend hart, dat verlangt naar
menschelijkheid en broederschap.
Laat ook het christelijke volksdeel van
Nederland zijn roeping gaan verstaan, om
het Spaansche volk met de betooning van
christelijke barmhartigheid terzijde lo staan
in zijn voedselnood. Het zal daarmee een
deur openen tot de harten der Spanjaarden,
waardoor de Christus der Evangeliën en het
ware Christendom gereeden toegang zullen
vinden. Christenen van Nederland, grijpt de
kans, voorzoover God U daartoe in staat
stelt, om Spanje te helpen, behouden niet
alleen voor de maatschappelijke verheffing
en geestelijke bevrijding, maar bovenal
voor Hem, Die alleen ook de Spaansche
volksziel zal kunnen voldoen en tot rust kan
brengen. Uw steunpenning voor voedsel,
medicamenten en ambulancewagens kunt ge
zenden aan commissie „Hulp aan Sranje",
Amsterdam, Keizersgracht 495A, giro 204040.
prijsgeven
dwingen.
vol
de Rot-
HET „ROODE" SPANJE.
Men verzoekt ons opname van het
gende artikel van Ds. Rutgers uit
terdamsche Kerkbode:
Als iemand vraagt, wat onze christelijke
roeping ten aanzien van Spanje in de Kerk
bode te maken heeft, dan antwoord
Ik rechtstreeks, dat daar in Spanje
de strijd wordt gestreden mede voor
uw christelijke en protestantsche geestes
vrijheid. Daarin is tevens de verklaring en
„DE LES VAN TSJECHO-SLOWAKIJE
Prof. Geyl en mr. dr. van Heuven
Goedhart spreken.
Het „Comité van waakzaamheid van Ne
derlandsche intellectueelen" heeft gister
avond te Amsterdam een openbare vergade
ring gehouden. Over het onderwerp „De les
van Tsjecho-Slowakije" spraken dezen
avond prof. dr. P. Geyl, hoogleeraar in de
nieuwe geschiedenis aan de rijksuniversi
teit Utrecht en mr. dr. G. J. van Heuven
Goedhart, hoofdredacteur van 't Utrechtsc'n
Nieuwsblad.
Prof. Geyl zeide in den aanvang van zijn
rede, dat onverschilligheid ten opzichte van
de Tsjechische kwestie een onmogelijke
houding is van een weldenkend mensch. Hij
noemde den „vrede" van München 'n groote
overwinning van het Duitsch nationaal-
socialisme en een smadelijke nederlaag van
de democratie. Spr. wees met <iadruk op de
gevaren, die ook ons van de zijde van het
nationaal-socialisme dreigen. Daladier en
Chamberlain durfden de risico's van den
oorlog niet te nemen. Er is in de wereld
een gevoel van onmacht tegen het onver
moeibare van het totalitaire stelsel, dat niet
van ophouden weet. Zijn de grenzen van de
zwakheid der democratie bereikt? Er zijn,
aldus spr., hoopvolle teekenen, welke er op
wijzen, dat dit inderdaad het geval is. In dit
verband wees spreker op de verontwaardig
de reactie, die in de geheele wereld ook
in Nederland op de redevoeringen van
Hitier volgde. Herinnerende aan de woor
den van den heer Mussert in zijn jongste re
devoering, waarbij deze verklaarde dat hij
Duitsch en Italiaansch gezind is, zeide prof.
Geyl, dat Mussert zich verbeeldt, dat. hij een
goed Nederlandsch patriot is, maar intus-
schen het Nederlandsche volk uitnoodigt zijn
vrijheid en zijn cultuur prijs te geven om
deel te nemen aan het krijgsgeschreeuw van
Neurenberg. Uiterste waakzaamheid is noo
dig, onze vrijheidszin, onze christelijke be
schaving en ons individualisme zijn onze
grootste kracht. Wij willen daarvan niets
daartoe
Na een korte pauze sprak mr. dr. G J
Heuven Goedhart, die in het eerste «ed,»nl
van zijn inleiding een overzicht gaf van!)
historie van het Sudeten-Duitsche vra»
stuk, waarbij hij een tiental eeuwen ter8"
ging toen het vraagstuk zich voor de eert8
maal openbaarde. Spr. behandelde verval
gens de wordingsgeschiedenis van Tsjech
Slowakije en de ontwikkeling van het r«°"
flict. Het bezit van dit land 7<00 z 7?"
spr. uiteen was niet zoozeer hoofdz»,u
Duitschland zag in Tsjecho-Slowakije ee
groote hinderpaal bij zijn economische ex*
pansiepolitiek naar het oosten en om dezen
hinderpaal omver te werpen was het noodiv
het Sudeten-Duitsche vraagstuk aan de ord
te stellen. Al maakte men van Tsjechische
zijde wel eens fouten, spr. ontkende i|>| stej
ligste dat de Tsjechen de Sudeten-Duit!
schers zouden hebben onderdrukt, zooalj
hij nader aantoonde. Ook deze spreker wees
op de groote gevaren van een fanatieken
machtsdwang van het totalitaire stelsel er
op de gevaren van het nationaal-socialismè
hier in ons land. Hij onderstreepte hetgeen
prof. Geyl daarover in zijn betoog had op
gemerkt.
MR. FRANCOIS PAUWELS 50 JAAR.
Huldiging in het Carlton-hotel
Onder zeer groote belangstelling heeft de
advocaat-literator, mr. Frangois Pauwels
gisteren zijn 50sten verjaardag herdacht.
Een comité onder voorzitterschap van mr.'
dr. Benno J. Stokvis heeft mr. Pauwels met'
echtgenoote en familie gisteravond in het
Carltonhotel te Amsterdam een feestdiner
aangeboden, waar behalve vele confrerei
aanzaten literatoren, beeldhouwers en too-
neelspelers.
Uit verschillende kringen is zoowel den
literator als den strafpleiter Pauwels hulde
gebracht voor zijn werk gedurende de hal
ve eeuw, welke thans achter hem ligt.
De rij van sprekers werd geopend door
den tafelpresident, mr. dr. Benno J. Stok
vis, die allen een hartelijk welkom toeriep
om vervolgens in zijn rede de verdiensten
van mr. Pauwels als advocaat-literator in
het licht te stellen.
Woorden van vriendschap en waardee
ring sprak de oude huisvriend van den huize
Pauwels, dr. Tjebbo Franken.
De literator A. M. de Jong sprak den ja
rige toe en huldigde hem als schrijver,
dichter en casuïst.
Wethouder drs. Boekman zeide niet te
spreken als officieel vertegenwoordiger van
het gemeentebestuur, doch als bewonderend
lezer van het werk van mr. Pauwels, waar
voor hij zeer veel waardeering heeft. Ik
dank u, zoo zeide drs. Boekman, voor het
genot, dat u aan duizenden lezers hebt ge
schonken. Mogen in de toekomst nog veel
boeken van uw hand verschijnen.
Verder voerden o.m. nog het woord dr. Y.
Duboscq, de literator-philosoof Karei Rens-
burg, mr. P. Tideman, mr. Joh. A. M. Ma-
tuisen namens de International Pengo As-
sociation, mr. Huygens, strafpleiter vgn de
Haagsche balie, mr. Zadoks, mr. F. A. Ko-
kowsky, mr. dr. E. W. Catz en mevr. Alice
van Nahuijs.
Tenslotte sprak de heer Theo Frenkel, die
mede namens mevrouw Man-Bouwmeester
zijn gelukwenschen aanbood. De neer Paul
Huf droeg hierop een jeugdgedicht san mr.
Pauwels voor.
De rij van sprekers werd besloten door
den gehuldigde zelf, die met enkele woor
den zijn houding tegenover literatuur en
rechtswetenschap schetste.
PROCES TEGEN MUSSERT.
Om twee maanden salaris.
De gewezen N.S.B.-leider in Indonesië, ir.
Van der Laaken, die door Mussert op stel
en sprong werd ontslagen, omdat hij in een
openbare vergadering onvoorzichtige uit
latingen had gedaan, welke voor de N.S.B.
gevaarlijk konden worden, heeft thans tegen
ir. Mussert een proces aangespannen tot het
bekomen van een geldelijke schadeloos
stelling tot een bedrag van duizend gulden,
zijnde twee maanden salaris. Deze zaak zal
weldra voor den Utrechtschen kantonrechter
mr. De Jager dienen. (Vbld.)
„Nu, het is beter een bitter aperitief te
zijn dan een chocolade-icecream".
„Bedoelt u Jack?"
„Neen Jack is de beste kerel in de
heele wereld veel te goed om door mo
derne bakvisschen te worden mishan
deld".
„Moet ik daaruit opmaken, dat u er op
zinspeelt, dat ik een moderne bakviscn
ben, majoor Lamont?" De grijze oogen blik
semden.
„Niet precies. U bent ontsnapt aan de
ergste uitwassen van de bakvisch-epide-
mie".
„Wat bedoelt u eigenlijk met de „bak-
visch-epidemie"
Ze trachtte verstandig te blijven en haar
toenemende ergernis niet te toonen.
„Wel, de meest onmogelijke uitingen van
slechten smaak en onaantrekkelijke bru
taliteit debiteeren onder het mom van kin
derlijkheid".
„En u vindt, dat ik door die ziekte ben
aangetast?" Haar stem beefde bijna.
„Ten deele".
,Hoe durft u zoo iets te zeggen!"
„U deedt me een weloverwogen vraag".
„Dan bent u verplicht u nader te ver
klaren".
„U zoudt het toch niet begrijpen".
„U bent beslist beleedigend, majoor La
mont! De gevolgtrekking, die ik uit alles,
wat u hebt gezegd, moet maken, is dat ik
een leeghoofd ben, die zich aanstelt
met niet genoeg natuurlijk verstand om ge
woon Engelsch te verstaan!"
Hij lachte vroolijk.
„Als 't hoofd zoo mooi is als het uwe,
komt het er niet op aan wat er binnen ir,
is!"
„Dat komt er een heele boel op aan! U
hebt een groote fout gemaakt; ik ben noch
een bakvisch, noch 'n leeghoofd! maar
waarom ik uw onbeschaamdheid verdraag,
weet ik zelf niet
„Ik wel".
„Zoo!"
„Ja dat doet u omdat u weet, dat ik
niet zou trachten u te weerhouden, als u
hard wegliep!"
Laline was, toen ze aan deze scene
dacht om haar eigen uitdrukking te ge
bruiken zoo „paf" van verbazing over
zijn vermetelheid, dat ze geen geschikte
woorden kon vinden, om hem daarmee
te vernietigen! Maar indien ze woedend op
hem was, was ze nog woedender op zien
zelf, om zoo door hem te worden aange
trokken, dat ze niet den moed had hem
den rug toe te draaien en weg te loopen.
Daarom lachte ze maar, inplaats van wer
kelijk boos te worden en verhing de
bordjes, door hem butaalweg te vragen:
„En waarom kwam u dan op dit dek?
dat deedt u toch niet uitsluitend om me
te beleedigen u hadt een andere reden,
nietwaar?"
„Zeker, die had ik ook ik wenschte
het genoegen te smaken naar u te kijken
in de weinige oogenblikken, die ik 'van
plan ben me zelf vrijaf te geven".
„U wenscht dus alleen maar te kijken
naar meisjes en niet met hen te praten?"
„In het algemeen hebben ze niet genoeg
belangrijks in haar hoofd om over te dis
cussieeren: haar hersens zijn vol van haar
zelf en haar eigen ijdelheid".
„U bent verschrikkelijk onrechtvaardig
In den regel zijn wij tienmaal beter opge
voed en intelligenter dan de mannen".
dat
had
„Dan is het des te grooter schande, dat
de meisjes er zoo weinig gebruik van ma
ken. Als zij rijk genoeg zijn om niet te be
hoeven te werken, dan besteden ze al hun
krachten aan het bewierooken van hun
ijdelheid en het uitdenken van middeltjes
om den tijd te dooden
Toen lachte hij zachtjes hij was niet
van plan geweest een ernstig gesprek mat
haar te voeren. Hij geloofde niet dat
haar verstand de moeite loonde ze was
louter een genoegen maar zoo'n bijzon
der genoegen, dat hij er toch voorzichtig
mee zou moeten omgaan. Het jachtinstinct
was verschrikkelijk sterk in hem J'*
wist hij
Laline echter, die haar toorn goed
weten te beheerschen, verlangde er slechts
naar hem in een discussie te betrekken
daarom vroeg ze heel zachtzinnig, in plaat®
van op te stuiven:
„Wat zoudt u dan wel willen, dat wij de
den?"
„Voor het oogenblik zou ik willen, dat u
mij een arm gaf en stevig met mij op dit
dek heen en weer ging loopen!"
Laline was verliefd op David Lamont.
Dat wist ze hoewel ze vroeger nooit ver
liefd was geweest. Ze voelde juist nu dat
het er eigenlijk niet op aankwam of hij erg
beleedigend was geweest en haar niet vee
waard achtte althans geestelijk;
verzoeking voor hem om heel dicht bU
haar te zijn en haar arm vast te houden,
was grooter dan haar trots en ze kende
de mannen te goed om niet te weten, da
de kortste weg naar hun verstand en har
beslist leidde door de deur hunner zinnen,
(Worde vervolgd)