HONIG's KEUKENSTROOP^^
ALINE ESTER'S
ROMAN
De N.Z.H.R.M. 140 jaar.
Toekomstplannen en
onderscheidingen.
Brand in machinefabriek,
f 30.000 schade.
Snelle uitvoering van open
bare werken gewenscht.
De Kamer over de Waterstaats-
begrooting.
SP
Drie paarden aangereden.
Twee ervan gedood.
Verkeersfondsbegrooting
1939.
Het oordeel der Kamer.
Ernstige fout van een
binnenschipper.
Verkeerde boordlichten heest
oorzeek ven echeeperemp.
TWEEDE BLAD.
!Bimtm£and
De noord- en zuid-Hollandsche red
ding-maatschappij bestaat vandaag
honderd veertig jaar.
Langer dan een eeuw heeft deze
maatschappij, voortgekomen uit parti
culier initiatief en in stand gehouden
zonder een cent subsidie van over
heidswege, haar menschlievend werk
aan onze gevaarlijke kusten verricht.
Meer dan zesduizend menschen hebben
hun leven te danken aan de dappere be
manningen van' de reddingbooten der N. en
Z. H. R. M.
In 1938 zijn 48 zeelieden van een wissen
dood gered.
Doode handbelasting.
Zooals wij reeds schreven, ontvangt de
N. Z. H. R. M. van overheidswege geen
subsidie, integendeel, er moet nog steeds
een belangrijk bedrag door de maatschap
pij worden betaald aan z. g. n. doodehand-
belasting. Een vreemde combinatie: een
reddingmaatschappij, die „doode" hand be
lasting betaalt. Terecht koestert het be
stuur de hoop, dat bij de a.s. herziening van
de wet de noord- en zuid-Holandsche
hiervan zal worden vrijgesteld, wat voor
de kas een verschil van 2700 zou uitma
ken. De 10.000 contribuanten dragen geza
menlijk pl.m. 40.000 bij, de intrest van
het kapitaal bedraagt pl.m. 48.000. Maar
om de begrooting sluitend te krijgen moet
de reddingmaatschappij ca 50.000 per jaar
aan giften en legaten ontvangen.
De uitgaven stijgen steeds. Er is voor het
omvangrijke werk aan onze gevaarlijke
kust veel geld noodig voor vernieuwing
van het materiaal, voor pensioenen en on
dersteuningen van oud-redders en wedu
wen van redders wordt bovendien ieder
reeds 2.5000 uitgegeven.
Toekomstplannen.
Over de toekomst vertelde de secretaris,
de heer H. Th. de Booij ons het volgende:
De technische-adviseur van de N. Z. H.
R. M., prof. Vossnack te Delft is bezig met
het ontwerp van een nieuwe motorstrand-
redingboot, van 9 yt m. lang. Er zullen
twee booten van het nieuwe type worden
gebouwd. De eerste de president van
Steyn een geschenk van dr. Hendrik
Muller te Den Haag, is bestemd voor Eg-
mond aan Zee, ter vervanging van de daar
gestationeerde roeireddingboot. De tweede
een geschenk van de Nederlandsche
schooljeugd wordt te Scheveningen ge
stationeerd. In beide plaatsen wordt een
nieuw bootenhuis gebouwd en voor de mo-
torredingboot te Scheveningen wordt een
nieuwe waterdichte motortractor, die de
fiere naam van „Zeeleeuw" zal dragen,
gekocht. De stations de Krim en Cocksdorp
worden samengevoegd, waardoor de roei
reddingboot van de Krim kan worden af
gevoerd.
Voor het nieuwe station zijn een
motortractor «en een reddingbootwagen
noodig. De regeering zal op Texel in
werkverschaffing een weg doen aan
leggen van het nieuwen bootenhuis
naar de westkust van Texel.
Verscheidene nieuwe bootenhuizen zullen
worden gebouwd, n.1. te Katwijk aan Zee,
Noordwijk, Zandvoort, Wijk aan Zee, de
Koog, Oosterend (Terschelling), Nes (Ame
land) en Schiermonnikoog.
Met deze vernieuwingen is een bedrag
van 400.000 gemoeid. Wij hopen, aldus de
heer Booy, in staat te zijn deze plannen
vóór 1945 te kunnen verwezenlijken.
Onderscheidingen.
Vandaag op haar verjaardag heeft de
N. Z. H. R. M. onderscheidingen aan red
ders uitgereikt, o.m. te Scheveningen aan
de redders van de bemanning van de
Sch. 102.
LOGGER GESTRAND BIJ KATWIJK.
Tusschen Katwijk en Noordwijk is he
denmorgen tengevolge van den mist een
Scheveningsche logger gestrand.
Gezien het gunstige weer, is er geen
reddingsboot ter assistentie uitgevaren.
Bij hoog water zal het schip waarschijn
lijk op eigen kracht weer vlotkomen.
Gistermiddag is brand ontstaan in de in-
zetafdeeling van de machinefabriek der
firma Frans Smulders aan de Croeselaan
te Utrecht.
Bij het overgieten van olie is een drup
pel op een heeten inzetoven terechtgeko
men, waardoor een begin van brand ont
stond, hetwelk niet kon worden gebluscht.
Men alarmeerde de brandweer, die er in
slaagde uitbreiding van het vuur tegen te
gaan.
De geheele afdeeling, ondergebracht
in een loods, welke gedeeltelijk uit
steen en hout opgetrokken was, werd
een prooi der vlammen.
De in de loods staande ovens werden
eveneens geheel vernield. De schade
bedraagt ongeveer 30.000 en wordt
door verzekering gedekt.
Aan het voorloopig verslag wordt het
volgende ontleend:
Vele leden drongen aan op een zoo
snel en zoo uitgebreid mogelijke uitvoe
ring van openbare werken. Het depar
tement van waterstaat kan een belang
rijk aandeel leveren in de bestrijding
van de werkloosheid, omdat het steeds
zeer belangrijke projecten doet uitvoe
ren en in voorbereiding heeft.
Als voorbeelden noemde men snellere uit
voering van de groote autosnelwegen en het
verbeteren van de afwatering in westelijk
Noord-Brabant.
Verscheidene leden achtten het gewenscht,
dat de verregaande mechanisatie bij de
uitvoering van openbare werken eeniger-
mate zou worden Leperkt, omdat ook daar
door het aantal te werk gestelden grooter
zou kunnen worden.
Deze leden vroegen tenslotte, of het niet
mogelijk zou zijn, groote werken, welke nu
in één geheel worden aanbesteed, in onder
deden aan te besteden, opdat ook kleine
aannemers zouden kunnen inschrijven.
Hierdoor zou, naar zij meenden, de arbeids-
spreiding worden bevorderd.
De vele ongelukken.
Van verschillei de zijden werd gewe
zen op de ontstellende toeneming van
het aantal auto-ongelukken. Men hoop
te, dat de invoering van de wegenver
keerswet met wegenverkeersregL en
-beschikking daarin verbetering zal
brengen.
Verscheidene leden drongen er op aan,
dat in meerdere mate afgescheiden rijwiel
paden langs drukke wegen zullen worden
aangelegd.
Vele leden meenden, dat het politietoe
zicht op de naleving van de verkeersvoor-
schriften zeer veel te wenschen overlaat,
vooral op de buitenwegen.
Vele leden betuigden hun teleurstelling
over het feit, dat de Rijtydenwet 1936 nog
steeds niet in werking is getreden De be
hoefte aan deze wet doet zich van dag tot
dag meer gevoelen.
Tenslotte werd nog uitvoerig gesproken
over de belangen van de mijnwerkers in de
Limburgsche mijnen. Van verbetering van
de pensioenen der mijnwerkers is nog wei
nig sprake, evenmin als van de verkorting
der arbeidsduur tot 45 uur per week.
FORENSEN PROTESTEEREN.
Tegen de opnieuw voorgestelde
forensenbelasting.
In de gisteravond te Amsterdam gehou
den jaarlijksche vergadering van den
algemeenen bond van forensen zijn de
beide wetsontwerpen betreffende de ge-
meente-financiën ter sprake gekomen,
welke wetsontwerpen enkele weken gele
den door de regeering bij de Tweede Ka
mer der Staten Generaal zijn aanhangig
gemaakt. Hoewel het hoofdbestuur zich
nog verder beraadt omtrent de feitelijke
beteekenis van het wetsontwerp, waarbij
zooals men weet wordt voorgesteld
opnieuw een forensenbelasting te heffen,
bleek de vergadering unaniem van oor
deel, dat in 1929 bij de wet op de finan-
ciëele verhouding van rijk en gemeenten
het stelsel van een afzonderlijke belasting
der forensen op staatsrechtelijke gronden
in principe is afgeschaft en afgeschaft be
hoort te blijven.
Groot zal het aantal forensen zijn, dat
in de toekomst meer belasting zal moeten
betalen.
De vergadering gaf uiting aan haar
bevreemding dat feitelijk wordt voorge
steld een herverdeeling van belasting
opbrengsten tusschen woon- en werkge-
meenten, ten nadeele van de woonge-
meenten en bovendien met een soort boete
voor de forensen.
De vergadering verwonderde zich over
het totaal gemis aan overzichtelijk cijfer
materiaal om de werking der wet te be-
oordeelen.
HET ROODE KRUIS ZOEKT NOG
TWEE MILDE GEVERS.
Binnen enkele dagen moeten er nog
twee milde Nederlanders gevonden worden,
die elk 1000 willen schenken aan het Ne
derlandsche Roode Kruis, ten einde het z.g.
„tien milde geversplan" volledig te doen
slagen. Men weet dat er een Hagenaar was,
die 100 schonk, welke hij tot 1000 wilde
HET ROODE KRUIS
Opleiding en
oefening van
transportcolonnss
o'efenlng'van
imeSMLJ
Opleiding van
14.000 helpsters fe Jl
Inrichting hos
pitalen ln mobi
lisatie- of oor-
logstüd
Verzorging Zieke rr7~
en gewonde mili- "l
tairen ln oor-I-j>~
lOgBtUd
Modern zieken
vervoer
Hulp bU rampen
Uitzending Ai
ambulances
600 hulppos
ten langs de
wegen
Patrouilleeren
bU gevaarl^ke
punten
Bloedtrana- H Qgjl
fusiediensten g KWI
Hulp by Lour-
destransporten
enz.
Protectoraat
parkherstel-
llngsoorden,
Roode Kruis-
hondenvcreen.
enz.
Eer6te hulp
by marachen,
wedstrydan,
vergaderingen
Uitwisseling
krygsgevange
nen, hulp aan
vluchtelingen
Levensmiddelen,
kleeren,medi-
cynen naar
nooddruftigen
1/h buitenland
Organisatie
hulpacties by
rampen en nood
Radio-medische
adviezen
OSS D O G Li
ln ieder huls
Een Lid van 't Roode Kruis
Postgiro 2 2 12 0
(Uin.contrib.f 1.- p.J.)
HOOFDBESTUUR ROCDE KRUIS - DSH HAAQ
aanvullen indien er nog 10 individueele
gevers van.elk 1000 gevonden werden.
Acht zulke gevers hebbel!'zich, behalve den
initiatiefnemer, aangemeld en meerendeels
de toegezegde bedragen ,ook reeds gestort.
Nog twee keer hoopt het hoofdbestuur op
zijn postrekening 22120 deze week een bij
schrijving van 1000 aan te treffen. Dan zal
binnen enkele weken tijds een som van
11.000 in de kas van het Roode Kruis zijn
gevloeid onder dit „milde geversplan". Een
hoogst welkome versterking der kasmidde
len van deze instelling, die bij haar mensch-
lievenden arbeid voor steeds stijgende uit
gaven staat.
DOOR EEN AUTOBUS AANGEREDEN.
Wielrijder om het leven gekomen.
Gistermiddag is op den Arnhemschen
straatweg, nabij Bronbeek, een doodelijk
ongeval gebeurd. De 38-jarige S. Slemkes,
zoon van een slager uit Arnhem, fietste ln
de richting Arnhem. Uit tegenovergestelde
richting kwam een bus van de Geldersche
tramweg mij. Kort voordat S. de bus zou
passeeren, zwenkte hij naar links, waar
door hij vóór de bus kwam. Een aanrijding
was onvermijdelijk. S. werd op slag ge
dood. Zijn rijwiel werd totaal vernield, en
de bus werd beschadigd. Het stoffelijk
overschot en de bus zijn door de politie in
beslag genomen. Uit het onderzoek is ge
bleken, dat de chauffeur van de bus geen
schuld treft. Het slachtoffer leed aan toe
vallen.
Op den Graafscheweg, nabij de brug
over het Maas- en Waalkanaal, is gister
avond een gespan, bestaande uit drie paar
den, door een vrachtauto van de melkfa
briek „Kurena" te Wychen aangereden.
Van de drie paarden, eigendom van den
landbouwer Albert te Hatert, werd één op
slag gedood. Het tweede moest ter plaatse
worden afgemaakt, terwijl den derden op hol
sloeg. Spoedig kon men het paard grijpen.
Persoonlijke ongelukken hebben zich niet
voorgedaan. De aanrijdende auto werd be
schadigd.
AANGEREDEN EN OP SLAG GEDOOD.
Op den Rijksweg bij Sittard, even voor
Geleen, is gisteravond de vijftig-jarige café
houder W. Pelzers uit Geleen, door een per
sonenauto, bestuurd door den heer van R. uit
Best, aangereden en op slag gedood.
P. stak te voet den weg over om aan den
overkant zijn rijwiel, dat hij daar had neer
gezet, te halen.
De man was gehuwd en vader van vier
kinderen.
KNAAPJE DOOR AUTO GEGREPEN EN
GEDOOD.
Vanmorgen is te Hoogkeppel een onge
luk gebeurd met doodelijken afloop.
De achtjarige E. Minkhorst uit Hoogkep
pel wilde alhier per fiets den rijksstraatweg
oversteken, zonder richting aan te geven.
Op dat oogenblik werd hij gegrepen door
een hem achterop rijdende auto. De jongen
was op slag dood.
LEK IN DE GASLEIDING GEZOCHT MET
EEN AANGESTOKEN LUCIFER.
Gevolg: een ontploffing.
Het gebeurde gistermiddag in een perceel
aan de Prinsengracht. Een juffrouw, die ge
lijkvloers woont, rook in haar kamer een
sterke gaslucht. Zij wist, dat beneden in den
kelder een metselaar aan het werk was. Zij
dacht: „die man zal er wel meer van weten.
Misschien heeft hij met een scherp voor
werp de gasleiding geraakt. Ik zal hem eens
waarschuwen".
De juffrouw liep den kelder in, waar ze
een nog sterkere gaslucht constateerde. De
metselaar aan wien ze dit vertelde, had wel
is waar reeds eenigen tijd een eigenaardige
lucht waargenomen, maar aan gas zoo
zeide hij had hij nog niet gedacht.
Toen deed deze metselaar een Zwitser
iets ergs en iets heel overstandigs. Hij
ontstak een lucifer en ging op onderzoek
uit. Plotseling een vlam, een ontploffing en
met een hevig lawaai stortte het muurtje,
de afscheiding tusschen kelder en stoep, in.
De metselaar werd tegen den grond ge
slingerd, kreeg vallende steenen in het ge
zicht en werd dermate gewond, dat hij in het
Binnengasthuis moest worden opgenomen.
De juffrouw kreeg geen letseL
Verschenen is het Voorloopig Verslag
der Tweede Kamer over de begroo
ting van het Verkeersfonds voor 1939.
Sommige leden vestigden wederom de
aandacht op de zware lasten, welke op het
motorverkeer drukken, waardoor de ontwik
keling van dit verkeer wordt belemmerd. In
het bijzonder hadden zij bezwaar tegen de
hooge benzinebelasting.
Andere leden gaven daarentegen in over
weging de benzine zwaarder te belasten met
gelijktijdige afschaffing van de motorrijtui
genbelasting.
De Spoorwegen.
Opgemerkt werd, dat, hoewel bij de reor
ganisatie van het Spoorwegbedrijf, welke op
1 Januari j.L is ingegaan, de kapitaallasten
van dit bedrijf aanzienlijk zijn verlaagd, na
melijk met de rente en de aflossing van
140 millioen, een kapitaallast is overge
bleven van ongeveer 240 millioen.
Dit kwam velen leden nog veel te hoog
voor.
Verscheidene leden meenden t„
dat de N.V. Nederlandsche Sn Wete«.
- al dan niet in samenwerki!00^^
N.V. A. T. O. heph„Uel 1,
den kostprijs vrachtvervoer neder>
althans haar tarieven zoo stelt arineeiï,t'
de scheepvaart en het autoverv
voortbestaan in vele gevallen °6r het
wordt gemaakt. 0nm°ftlijl{
Zij keurden deze politiek af die
en chauffeur tot armoede brénat pper
spoorwegtekort vergroot. en het
Verscheidene leden merkten met u
heid op, dat het tekort in het Den!i« rgd*
van de Ned. Spoorwegen op 31 r, onds
rond f 350 millioen zal bedrasen ember
snel zal blijven oploopen. De reeJS„Vercler
klaart in de Millloenennota dat He .g Ver-
van 9 millioen zal moeten worden ^0ïtin8
Dit bedrag achtten deze leden echter at"
laag, daar het berekend was voor het a?!t?
van een tekort van 192 millioen
jaren. Zij drongen er daarom op aan hÜÏ l6°
Rijk ten spoedigste z(jn stortingen zal V
vatten en wel met hoogere bedrad
9 millioen per jaar. da<i
Verscheidene leden wezen er op
het aantal ongevallen by onbewaakt!
overwegen hand over hand toeneemt.
Er is dus voor den minister en d
Spoorwegdirectie alle reden, dit vraag'
stuk opnieuw in den breede te bezien
Wederom drong men aan op het vervangen
van een aantal spoorwegovergangen k nivea»
door tunnels of bruggen. u
Vele leden drongen er op aan, dat de mi
nister bevordere, dat veel scherper dan than
toezicht zal worden gehouden op de in den
spoorwegboekhandel aangeboden lectuur
Gaarne zou men een uiteenzetting ontvan
gen van de redenen, welke er toe geleid
hebben om voortaan een president-directeur
en daarnaast ten hoogste twee directeuren
aan het hoofd der Ned. Spoorwegen te stel-
len in plaats van ten hoogste twee directeu'i
ren, zooals tot nog toe niet het geval was.
Kanalen en wegen,
Wat de verbinding Amsterdam-Boven-Ryn
betreft, werd opgemerkt, dat de werkzaam
heden tot verbreeding van het Merwedeka-
naal zeer weinig voortgang hebben. Vooral
nu de nieuwe sluis te Vreeswyk in gebruis
is genomen, achtte men het voor de scheep,
vaart van groot belang, dat dit werk spoe
dig tot een einde wordt gebracht.
Vele leden spraken hun voldoening
uit over de activiteit der regeering ten
aanzien van den aanleg en de verbete
ring van verkeerswegen. Wat in Neder-
land op dit gebied geschiedt, kan, naar
hun meening, den toets van vergelij
king met het buitenland doorstaan.
Verscheidene andere leden, hoewel even
eens van oordeel, dat in ons land op het ge
bied van den wegenbouw belangrijke wer
ken tot stand zyn gekomen, meenden toch
dat in dit opzicht, mede in verband met de
groote werkloosheid, nog niet genoeg wordt
gedaan.
Donderdagavond is het instructievaar
tuig „Prinses Juliana" van het Onderwijs
fonds voor de scheepvaart, dat deze week
met de leerling-matrozen, die aan boord wor
den opgeleid, een oefentocht maakt, te Lem
mer aangekomen.
De kapitein van de „Prinses Juliana",
de heer J. Salomons, rapporteerde, dat
hy op ongeveer drie myl afstand van de
haven van Lemmer, even ten Zuiden
van het einde van het in uitvoering zijn
de dükgedeelte van den Noord-Oostpol
der, dat by Lemmer begint, op het laat
ste moment een ernstige aanvaring mB
een klein onbekend gebleven motor
schip, heeft voorkomen.
De „Prinses Juliana" voer tegen half acht
met volle vaart in de richting van de haven
JxutftetM
Uit het Engelsch
L
door W. A. C.
23)
Hier passeerden zy verschillende dor
pen, die in meer of minder ellendigen toe
stand verkeerden en die, naar mate het
land meer sporen van verwoesting droeg,
met grootere onderlinge tusschenruimten
van elkaar verwyderd lagen. Dat men de
overblyfselen van huizen, die eenmaal
hadden bestaan, weer trachtte te herstel
len, was een aandoenlijk bewijs van den
geest om weer tot welvaart te geraken.
Eenige kilometers voorby de brug met
yzeren dwarsbalken, die zij passeerden
de oude was vernield hield David stil.
Zy waren by een groepje huizen gekomen,
tamelyk ver van den hoofdweg, met het
gewone, van planken opgetrokken café en
vlak er naast volkomen vernielde huizen.
Ver links en vóór hen zagen zij een uitge
strekt verwoest terrein. In 1921 was 't nog
niet beploegd en men zag er op vele plaat
sen diepe granaattrechters en geraamten
van boomen.
„Laten we, voor 't geval we honger kry-
gen, in dit cafétje wat chocolade koopen;
ik heb vergeten die mee te brengen. Ik
zou ook graag een van die zonderlinge
keeten van binnen willen zien", zei Laline.
Zy stapten uit de auto en traden de deur
binnen. Een vriendelyke, oude Fransche
boer was de caféhouder; hij heette hen
welkom met de gewone minzaamheid van
zijn landgenooten.
„Chocolade? O ja zeker!" Er ver
scheen een knappe dochter van een jaar
of vyftien, zestien, wier herinnering aan
den oorlog niet zoo tragisch was als die
van haar ouders. Ze was vol bewondering
voor Laline.
„Zoo mooi als een engel!" zei ze later.
Was er nog een bomvrij onderkomen,
voor zoover hy wist? vroeg David den
ouden man.
Niet vlak by, maar eenige kilometers
verder op, in de richting van Gomme-
court, in Noordelyke richting, misschien
wel. Tevredenheid en opgewektheid
heerschten in deze armzalige woning; La
line werd er zeer door getroffen.
„Zij zyn net zoo tevreden, alsof alles by
het oude was!" zei ze, terwijl zy in de auto
stapten en doorreden, met hun pak choco
lade veilig in David's jaszak.
„Dat is de onsterfelyke geest van Frank-
ryk".
De weg leidde nu door een treurig land
schap, waarin het jonge, frissche groen
het contrast met de naargeestigheid nog
meer op den voorgrond deed treden.
„Ik voel, dat we in de buurt komen,
waar ik heen wil", zei David opgewekt en
zy sloegen een zyweg in, terwijl zwarte
skeletten, die eenmaal boomen waren en
zich scherp tegen den hemel afteekenden,
hun sombere geschiedenis vertelden.
„Je kunt je niet voorstellen, hoe het er
hier uitzag, toen er niets wilde groeien",
zei hij, „daar de grond wegens de ge
sprongen granaten te vol zat met chemi
sche stoffen om zelfs onkruid te laten op
schieten".
„Het moet vreeselijk zyn geweest".
Toen de weg niet meer dan een voetpad
werd en tenslotte geheel eindigde, zagen
zij op den hoek iets, dat een kerkmuur kon
zyn geweest. Zy moesten stilhouden en
waren nu kilometers verwyderd van men-
schelijke woningen, zelfs van de minste
planken hut.
Een stukgeschoten yzeren crucifix hing
scheef aan een verbogen yzeren paal
het eenige overblyfsel van wat een altaar
was geweest. Toen zy om den hoek kon-,
den zien, lag daarvoor een oude, heel oude
priester in een havelooze soutane, geknield
met zyn handen opgeheven naar de zon.
David nam zyn pet af en zei in het
Fransch:
„Eerwaarde vader, zijn we hier dicht by
een dorp, dat nu verdwenen is en eenmaal
Etticourt heette?" -
De oude man keek om en zag hen eèn
oogenblik als in een verdooving aan.
„U staat thans op de verste verwyderde
ruïnes ervan", antwoordde hy. „Dit was
myn kerk die hoop steenen, daar by die
loopgraaf!"
Zijn zachte oogen, als van een heilige,
keken hen welwillend aan. Zy spraken een
oogenblik met hem.
Ja, die beroemde Duitiche onderkomens
waren hier, dwars door het terrein gaande,
niet meer dan twee honderd vyftig meter
verwijderd. De opruimingscommissie was
er lang geleden geweest, maar zy had ze
gelaten, zooals ze waren, omdat hy er ver-
blyf in hield.
„Een er van is myn kluis, waar ik ga
bidden", zei hij met bevende stem. Öe
overige waren in slechten toestand en hij
had onlangs van iemand, die hier voorby
kwam, gehoord, dat ze weldra zouden
worden dichtgeworpen.
Zij bemerkten, dat de arme, oude man
malende was. Zijn vermagerde lichaam,
gehuld in de versleten soutan.;, was uiterst
zwak, maar hij zag er zindelijk uit en was
geschoren.
Laline's weeke hart was diep ontroerd.
Zou ze misschien iets kunnen doen om hem
te helpen?
„Ik heb geen kudde meer. Ze is ver
spreid en Etticourt was zoo klein, dat men
er wel het laatst aan zal denken", zei hij
berustend.
Kon hij hen soms naar de bomvrije on
derkomens brengen? vroeg David beleefd.
Het zou zoo vriendelijk van hem zijn, want
anders moesten ze, als ze eenmaal de auto
hadden verlaten, doelloos loopen dwalen.
De oude priester wees naar net Noorden,
over een betrekkelijk effen stuk grond.
„U zoudt daarover wel kunnen ryden,
mijnheer en verder moeten we loopen. Ik
zal het u wijzen".
Zij bedankten hem hartelijk, maar als
het ver weg was, mochten zij hem dan al
die moeite wel veroorzaken?
„Ik zal deze dame tot die lijn van boom
stronken rijden en dan terugkomen om u
te halen, eerwaarde vader", zei David.
De oude priester boog beleefd en zij
gingen verder.
Toen Laline gedurende den tyd, dat de
beide mannen over het effen stuk 8rcln.
reden, alleen was gelaten, keek ze om zic^
heen. Wat een vreeselijke plek zoo *ef"
laten en afgelegen. Men kon zich nie
melancholiekers denken, zelfs ondan'cs/em
schitterenden zonneschijn. Overal r0 °n
haar waren diepe granaattrechters en
kleine honderd meter verder op kon ze
begin van de loopgraaf zien, tegenover
stronken, die eens een bosch waren g
weest. .ten
De heerlijke Mei-zon scheen te sP°..je.
met de wreede souvenirs een muni
voorwagen lag nog op zijn kant en wat
dat voor een monster, dat er zoo vre
CCl» -
voorwagen lag nog op zijn kant en wat wa
dat voor een monster, dat er zoo vrW^
lijk uitzag? O, een tank! zoo'n tank, w
over ze had gelezen. Daar moesten ze i(j
bij gaan om te zien! Toen kwam
met den priester. __tVt
„Ja hier is het", riep hij ve
„Wat een wonderlijk geluk, om het
dien tijd terug te vinden". ntj
Hij reed de auto terug naar een
waar de bodem steviger was, bij een
veltje en liet haar daar staan. Toen
ze door. hebbe"
De oude priester scheen hen te ^et
vergeten; hy praatte in zich zelf in
Latijn; misschien sprak hij een ge
maar hij liep als iemand, die de
kent en niet twijfelt. hij
Zij volgden hem eerbiedig, terwy
den weg wees naar de loopgraaf.
(Wordt vervolgd)-
