DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
1
1
Uit den Alkmaarschen Raad.
|i Stad m Omgeving- i|
h
No. 267 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK..
Zaterdag 12 November 1938
140e Jaargang
Ook zonder dat er concerten worden gegeven, schijnt
er nog wel „muziek" in den stedelijken
tuin te zitten.
In het kleinste huisje kan men oud worden
en gelukkig zijn.
Gasprijsverlaging voor de
buitengemeenten.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummerr 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven francr aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HF.RMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telei 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Het grootste probleem waartegenover een
schrijver van raadsoverzichten zich kan
geplaatst zien, is het maken van een over
zicht als er eigenlijk niets bijzonders ge
beurd is.
Als er niets van beteekenis voorvalt, kan
men er ook geen beschouwing over houden
en wij kunnen onze plaatsruimte beter ge
bruiken dan voor het houden van bespiege
lingen over de wenschelijkheid van den
verkoop van een stukje grond aan de
Nieuwpoortslaan, de verhuring van een
dienstwoning te Warmenhuizen, het aan
gaan van een kasgeldleening of de benoe
ming van een lid van een commissie van
toezicht tot wering van schoolverzuim.
Dat is heel belangrijk voor de menschen,
die er onmiddellijk bij betrokken zijn, maar
het behoort in den Raad allemaal tot het
zoogenaamde kleine goed, dat in den regel
zonder eenige discussie den hamer van den
voorzitter passeert
Een der agendapunten, dat een bijzon
dere bespreking verdient, was de opheffing
der Commissie van toezicht op het Stedelijk
Muziekpark, waaraan wij in ons nummer
van Woensdag al een uitvoerige beschou
wing gewijd hebben.
Wij hebben er ons kruit dus al zoo'n
beetje op verschoten zonder resultaat na
tuurlijk, want waar het den muziektuin be
treft schijnen de meeste raadsleden kogel
vrije vesten te dragen maar, al heeft het
edelachtbare gezelschap er niet veel van
gezegd, er zijn toch enkele opmerkingen ge
maakt, die het wenschelijk maken de kwes
tie nog even nader te bekijken.
In den brief waarin de commissie collec
tief ontslag vraagt, deelt deze mede, dat er
voor haar geen voldoende taak meer is te
vervullen. Wel wordt nog een enkele maal
haar oordeel gevraagd, doch de daarop
volgende besluiten toonen aan, dat met het
advies der comissie vrijwel geen rekening
wordt gehouden.
„Is er", zoo vroeg de heer Venneker aan
het College, „den laatsten tijd eenig conflict
geweest, dat oorzaak kan zijn, dat de com
missie zoo plotseling het bijltje er bij neer
legt?"
De burgemeester wist van geen conflict af
of het zou moeten zijn, dat de commissie
met den MuZiektuin een heel anderen kant
Uit wil dan B. en W. en de meerderheid van
den Raad, wat men dan geen conflict be
hoeft te noemen, maar wat toch oorzaak
kan zijn, dat de commissie bij de eerste de
beste gelegenheid haar overbodigheid gaat
demonstreeren. Er was, volgens den burge
meester, alleen maar een kwestie van her
benoeming en het betrokken commissielid
stelde op die herbenoeming geen prijs met
het gevolg, dat de andere leden hadden
medegedeeld, dat ook zij voor de eer van
het lidmaatschap bedankten.
Het was eigenlijk een commissie van toe
zicht op de muziek, vertelde de heer Lees
berg en wat dat betreft is het een wonder
dat de commissie al niet veel eerder bedankt
heeft, want wanneer er geen muziek meer
is, behoeft er ook geen commissie te zijn.
die er op toekijkt, of beter gezegd, op toe
luistert.
Maar intusschen schijnt deze commissie
ook nog oog en oor voor andere dingen dan
de muziek te hebben gehad en het aller
eerste wat zij vanzelfsprekend tot haar
taak achtte, is den fraaien stedelijken tuin,
die aan haar directe zorgen was toever
trouwd, een zoodanige verjongingskuur te
laten ondergaan, dat al het daaraan besteede
f>eld en al de daaraan gegeven arbeid niet
tevergeefs zouden zijn.
En toen het dan ook met de muziek, de
tentoonstellingen, de congressen en de
openluchtvoorstellingen niet lukken wilde,
heeft allereerst deze commissie begrepen,
at er met den tuin iets heel anders zou
"meten gebeuren.
Eat deze verborgen sprookjestuin eens
den straatweg af moest zichtbaar ge-
®*fkt worden, dat men hier gelegenheid
ee®s het lang verbeide voor ieder toe-
«■^"Kelyke café-terras te krijgen op een der
-f en drukste punten en dat men den
m daardoor niet alleen tot een attractie
0 ?r stadgenooten zou kunnen maken, maar
voor talrijke toeristen, die er onbewust
snei]ZOmers dagelijks in hun auto's voorbij
Maar de commissie had daarbij niet op de
zoogenaamde natuurbeschermers in onzen
Raad gerekend, die in de zaal der vroed
schap eenmaal woedend tegen den armen
pachter te keer gingen toen hij, in de hoop
iets te kunnen verdienen, een boompje ge
rooid en een paar struikjes verplaatst had
en evenmin met de caféhouders, die in den
breede betoogd hebben, dat zij hunnerzijds
geen enkele behoefte aan gemeentelijke
concurrentie hebben.
Wij willen gaarne toegeven, dat er in
dezen moeilijken tijd voor de consumptie-
schenkende middenstanders geen reden is
om zich over een dergelijke concurrentie te
verheugen en wanneer de gemeente thans
een soort stadscafé ging exploiteeren, zouden
wij de eersten zijn om ons daartegen te
verzetten.
Maar zoo is de toestand niet. De gemeente
opent hier geen café-restaurant, de ge
meente heeft hier een café-restaurant en nu
kan men er twee dingen mee doen, men kan
het laten uitsterven of men kan het zulke
levenskansen geven, dat er iets in verdiend
wordt.
En waar de gemeente het verpacht heeft
en er dus eenerzijds een man is, die elk
jaar weer aan de stad de huur voor het
gebouw en den tuin betaalt, daar heeft an
derzijds de gemeente den plicht alles te
doen om den pachter gelegenheid te geven
iets te verdienen. Dat eischt de wederzijd-
sche goede trouw waarop dergelijke over
eenkomsten gebaseerd dienen te zijn en de
officieuze tegenwerking, welke de tegen
woordige pachter van velerlei zijden heeft
ondervonden, kunnen hem niet anders dan
den indruk geven, dat een te goeder naam
en faam bekend staande gemeente hem
zooals men dat noemt „een kat in den zak"
verkocht heeft.
Al hebben wij bij de thans gehouden korte
beschouwingen wel den indruk gekregen,
dat er in de behandeling van dit gemeente
lijke stiefkindje waarmee wij natuurlijk
den tuin en niet den pachter bedoelen
een kleine verandering ten goede valt te
constateeren, in zooverre dan, dat men er
blijkbaar belang in gaat stellen wat er met
den tuin zal moeten gebeuren, toch is het
vraagstuk nog geenszins tot een oplossing
gekomen.
De heer Van de Vall zou dezen halven
Hectare zoo spoedig mogelijk weer bij den
gemeentelijken Hout willen voegen, maar
er zijn andere leden in den Raad, die het
vraagstuk nog wel eens nader willen be
kijken.
Men besloot in allen gevalle de verdere
discussies tot de algemeene beschouwingen
over de gemeentebegrooting uit te stellen, de
commissie van toezicht op haar verzoek eer
vol ontslag te verleenen met dankbetuiging
voor de bewezen diensten al waren het
noodgedwongen helaas dan ook geen be
langrijke diensten en het toezicht op den
tuin voorshands toe te vertrouwen aan de
commissie voor de Plantsoenen, die zoo
als de heer Van de Vall het poëtisch uit
drukte haar breede vleugelen over dit
zieke kindje zal kunnen uitstrekken.
In een huisje in de Lindenlaan woont de
heer Pannekeet.
En terwijl wij dit mededeelen, krijgen
wij onwillekeurig het gevoel, dat wij dat al
eens meer hebben geschreven.
Wij hebben er onze oude leggers nog eens
op nagekeken en inderdaad, ook verleden
jaar hebben wy geschreven, dat er in een
huisje in de Lindenlaan een mijnheer Pan
nekeet woont.
En niet alleen toen, maar ook het jaar
daarvoor en nog meerdere jaren geleden.
Het gaat er mee als met de geschiedenis
van Saïdja en Adinda, waarin Saïdja's
vader zoo vele jaren een buffel wordt af
genomen, dat de schrijver zelf moet beken
nen, dat zijn verhaal eentonig dreigt te
worden.
En om ook hier niet al te eentonig te wor
den, zullen we niet verder dan twee jaren
terug gaan en er aan herinneren, dat er in
1936 in een huisje aan de Lindelaan een
zekere mijnheer Pannekeet woonde.
Wij weten niet meer of de heer Pannekeet
naar zijn huisje of dat het huisje naar hem
genoemd is, maar het is in werkelijkheid
niets anders dan een met pannen afgedekte
keet, een scheefgezakt woninkje waarvoor
alle jongens van de wat verderaf gelegen
school omhoogspringen, omdat zij dan met
de vingertoppen de dakgoot kunnen be
reiken.
De heer Pannekeet heeft bij testamentaire
beschikking het recht van bewoning van dit
perceel gekregen en dat is natuurlijk zeer
verheugend, althans voor den heer Pan
nekeet maar de bouwpolitie heeft al
jaren geleden geconstateerd, dat het perceel
een zoogenaamde krotwoning is en dat het
ten spoedigste ontruimd zou moeten wor
den.
Maar de heer Pannekeet, in het miniatuur
huisje met de scheeve raampjes, is wat men
noemt een nette bewoner. Hij heeft zijn
huisje wit gekalkt en al zakt het dan ook
een beetje uit de ry, zooals een tand, die in
een gaaf gebit vooruit begint te groeien, het
is nog niet zoovere, dat het in elkaar valt.
Er hangen keurige gordijntjes voor de ra
men en al is het van binnen dan ook minder
geschikt om er een bal te organiseeren, de
bewoner is een man, die weinig eischen aan
het leven stelt en de opvatting huldigt, dat
men in het kleinste hutje ook gelukkig kan
wezen.
Eigenlijk moet het huisje ontruimd wor
den, hebben B. en W. al lang geleden ge
zegd, maar ja, wat zal er dan met den heer
Pannekeet moeten gebeuren? En omdat er
zooals de officieele bijlagen steeds vermel
den op de wijze van bewoning geen aan
merking is te maken, hebben de raadsleden
elk jaar weer de handen over hun edelacht
bare harten gestreken en goedgevonden, dat
er voor meneer Pannekeet dan maar een
uitzondering moest gemaakt worden en de
ontruimingstermijn een jaar moest worden
verschoven.
„De bewoner is thans 76 jaar", hebben B. en
W. er twee jaar geleden ter verduidelijking
aan toegevoegd en dat was voor de raads
leden wel geruststellend, maar voor den heer
Pannekeet zelf een minder prettige mede-
deeling, want er zat de onuitgesproken ge
dachte in: „laat het nog maar een jaartje
loopen, want de ouwe heer zal binnenkort
zelf wel voor een practische oplossing zor
gen".
„De heer Pannekeet is thans 77 jaar", stond
er het vorig jaar in het voorstel van B. en
W. om den ontruimingstermijn nogmaals te
verlengen en de Raad kreeg onwillekeurig
den indruk, dat het college er zich over ver
ontschuldigde, dat de bewoner in dit scheef
gezakte huisje tegen aller verwachting in
nog zoo oud had kunnen worden.
En nu was er alweer een voorstel om den
ontruimingstermijn met een jaar te verlen
gen. De heer Pannekeet is in verloop van
jaren met zijn huisje scheef gegroeid, hij is
een stokoude man geworden, maar hij is de
gelukkige bewoner van een perceel, waarin
hij bij testamentaire beschikking zijn heele
leven zal mogen blijven.
En om te voorkomen, dat het vanuit den
Raad weer gevraagd zou worden, hadden B.
en W. het zelf al in de officieele bijlage
laten opnemen: „de heer Pannekeet is thans
78 jaren".
„Hoelang nog?" was de vraag, die in een
oogenblik van stilte onhoorbaar werd uitge
sproken.
Maar de ontruimingstermijn werd zij
het dan ook met een stil verwijt aan den
heer Pannekeet weer met een jaar ver
lengd en wij hopen van harte, dat er nog
vele jaren in den Raad over zijn leeftijd zal
worden gesproken.
Alkmaar, Zaterdag.
Blijkens de begrooting van de gasfabriek
zal met ingang van 1 Januari a.s. de
gasprijs voor de verbruikers in de ge
meenten Heiloo, Bergen en Koedijk met
1 cent per M3. worden verlaagd en op
10 cent worden gebracht, gelijk aan den
prijs voor de Alkmaarsche afnemers.
B. en W. doen daartoe het voorstel bij
de begrooting, gehoord de commissie voor
de lichtbedrijven die voor 1939 de afname
in de drie genoemde gemeenten raamt op
704.000 M3. en de gasafname in drie ge
meenten in het belang van het bedrijf wil
bevorderen.
Tot nog toe was Bergen de grootste
afnemer. Tengevolge van de snelle uit
breiding van Heiloo zal dit het volgend
jaar anders zijn. De afname in Heiloo
wordt nl. van 1939 geraamd op 360.000 M3.,
voor Bergen op 304.000 M3. en voor Koe
dijk op 40.000 M3.
Volgens contract met de buitengemeen
ten had Alkmaar het recht de gasprijs in
de drie genoemde gemeenten 2 cent hooger
te stellen dan die voor de Alkmaarsche
afnemers.
Alkmaar berekende het vorig en dit
jaar slechts 1 cent hooger en schafte ook
in die gemeenten de meterhuur af.
De afnemers in deze gemeenten hebben
zeker reden om over de loyale wijze,
waarop zij door het Alkmaarsche gasbe
drijf behandeld worden, tevreden te zijn.
EEN SPONTANE ACTIE TEN BATE
VAN HET PRINSES BEATRIX-FONDS.
In het Victoria-Theater.
In het Victoria-Theater is gisteravond, ter
gelegenheid van de opvoering van de film
„De Geluksvogel", in welke film een aantal
stoelen een zeer bijzondere plaats innemen,
een spontane actie ten bate van het Prinses
Beatrix-Fonds gehouden.
De directeur, de heer Weber, had van de
vertooning van deze film een groote gala
feest-voorstelling gemaakt en de bedoeling
was, dat een drietal fauteuils ten bate van
het fonds op Amerikaansche wijze verkocht
zouden worden, waarbij verschillende be
kende persoonlijkheden hun medewerking
zouden verleenen.
Alvorens de hoofdfilm gedraaid werd ver
scheen de heer Schiferli van de Ufa
op het tooneel om de beteekenis van
dezen avond uiteen te zetten en dank te
brengen aan allen, die aan de voorbereiding
daarvan op eenigerlei wijze hadden mede
gewerkt.
Hij werd opgevolgd door niemand minder
dan Jacob Hamel in eigen persoon, die na
tuurlijk eveneens met een hartelijk applaus
werd ontvangen. Waar Jacob Hamel ver
schijnt daar wordt natuurlijk gezongen en
de directie van het Victoria Theater had 's
middags een zestigtal kinderen boven de
tien jaar aan het theater verzocht, met het
gevolg, dat er zooveel kleine zangers arri
veerden, dat het zestigtal verre overschre
den werd en het aanbod ook toen nog de
vraag verre heeft overtroffen. Met deze
Alkmaarsche kinderen heeft de heer Hamel
even gerepeteerd en, dank zij het feit, dat
zijn liedjes door de radio meer dan popu
lair zijn geworden, had hij gisteravond de
beschikking over een zangkoor, dat in ent
housiasme en ook in zangtalent voor zijn
radiogroepje niet onder behoeft te doen.
Frisch en krachtig klonken de bekende
liedjes door de zaal en twee meisjes en een
jongetje zijn daarna nog als solisten opge
treden wat er natuurlijk niet weinig toe bij
droeg de feestvreugde te verhoogen.
De heer Gustav Czopp, de bekende AVRO-
reporter, heeft daarna een drietal fauteuils
te koop geboden, welke voor deze gelegen
heid gratis door het Kofa-magazijn waren
afgestaan en die bovendien elk nog van een
enveloppe voorzien waren waarin waarde
bonnen van 12.50, van f 7.50 en van 5
waren verborgen. Op alleraardigste wijze
heeft de heer Czopp den verkoop geleid, er
werd met kwartjes tegelijk opgeboden en
alhoewel het publiek in den beginne nog
wat vreemd tegenover deze wijze van ver
koop bleek te staan, kwam al spoedig de
ware stemming en vooral tegen den tijd als
ieder bod zoo hoog werd, dat men voor een
enkel kwartje een stoel plus verrassing zou
kunnen bemachtigen, werd er zoo enthou
siast geboden, dat het eigenlijk jammer was
er een eind aan te maken. Maar de heer
Czopp had nu eenmaal van te voren uitge
maakt wat elke stoel zou moeten opbren
gen en weldra zaten er drie gelukkige dames
in hun eigen fauteuils op het tooneel en
werden onder groote belangstelling van de
zeer vele toeschouwers de enveloppen met
de waardebons geopend.
Bij de inzameling der geboden bedragen
hebben de Alkmaarsche padvinders hun
goede diensten bewezen en het resultaat
van deze alleraardigste actie is geweest, dat
een flink bedrag aan het Prinses Beatrix-
Fonds kan worden afgedragen.
De Jacob Hamel-kindertjes mochten als
belooning de geheele film zien en zelden
zal de gulle lach zoo vrooi ijk hebben ge
klonken als gisteravond in het Victoria-
Theater.
CONCERT TOONKUNST.
Woensdagavond e.k. zal de najaarsuit
voering plaats vinden van de afdeeling
Toonkunst hier ter stede. Eenige kleine
koorwerken zullen worden ten gehoore ge
bracht, namelijk „Der Sturm" van Haydn,
een in den trant der Jahreszeiten gehouden
natuurschildering en een „Ode aan de
Vriendschap" van Johan Wagenaar, die
met de aan dezen componist eigen geestig
heid een gedicht van wijlen den School
meester vertolkt. De dirigent, de heer
Röntgen, zal zich als pianosolist doen hooren
in de sonata Appassionata van Beethoven,
terwijl een viertal solisten, bestaande uit de
dames Röntgen en Blooker en de heeren
Bach en Wulff, vocale kwartetten van Haydn
zullen voordragen.
Na de pauze zal het publiek dan nog ver
gast worden op het charmante herderspel
van Mozart „Bastien und Bastienne", in
costuum en begeleid door strijkkwartet en
twee fluiten.
Voor deze uitvoering, waartoe de leden
van Toonkunst vryen toegang hebben met
recht op één introductie tegen betaling der
sted. belasting, zijn voor niet-leden kaarten
in voorverkoop verkrijgbaar a 1 in het
sigarenmagazijn Ooyevaar, Ritsevoort 1.
SCHOORL NOODLIJDEND! 1
De raad der gemeente Schoorl is tegen
Dinsdag 15 November a.s. in openbare
vergadering bijeen geroepen. De zeer
lijvige agenda dezer vergadering vangt aan
met de vaststelling der rekeningen van de
gemeente en de bedryven over 1937. De
gemeenterekening voor den dienst sluit
met een nadeelig saldc van 15.953.27.
Wel het belangrijkste punt op de agen
da is de aanbieding van de begrootingen
voor de bedrijven en de gemeente voor het
dienstjaar 1939.
De gemeente-begrooting beloopt in in-
en uitgaaf tot een totaalbedrag van
162.995.27. Echter is in deze begrooting
geraamd een rijksbijdrage in de kosten
der gemeentehuishouding ad 14.484.20.
B. en W. lichten toe dat het ramen van
deze rijksbijdrage een gevolg ic van het
feit, dat in de begrooting moest worden
opgenomen het nadeelig saldo van 1937
zijnde het bedrag van 15.953.27.
Voorts is de extra-bijdrage uit het
werkloosheidssubsidiefonds geraamd op
5460, terwijl de belasting-bijdrage uiter
aard tct het maximum is geraamd op
9649.41.
B. en W. deelen nog mede, dat het sub
sidie voor Maatschappelijk Hulpbetoon
weer hooger is geraamd, dan in 1938 en
thans gebracht op f 11.500.in de be
grooting 1938 was een subsidie geraamd
van 85.00.
Wel duidelijk blijkt, dat indien de na-
deelige saldi van vorige dienstjaren niet
in de begrooting behoefden te worden op
genomen, ook de begrooting in Schoorl op
eenvoudiger wijze sluitend was te krijgen.
OPBRENGST COLLECTE.
De collecte gehouden in October, voor
de arbeid van het Leger des Heils, heeft
220.96 opgebracht.
ALCMARIA EN ROOKEN.
De tegenwoordige spil van Alcmaria,
Kees de Grand, zal zijn geluk zoeken in
de sigarenbranche, zooals meer actieve
voetballers hun bestaan zoeken (en vin
den) in de rookerij. In de Boterstraat
heeft hij beslag gelegd op den bekenden
winkel van den heer Kuiper, waar ruimte
in overvloed is en waar de Grand de be
schikking heeft over een groote étalage.
Kees de Grand heeft gezorgd voor een
groote sorteering tabak, sigaren en siga
retten. Kees de Grand zal bovendien
het spreekt vanzelf! zorgen voor het
voetbalnieuws en alles wijst er op, dat de
spil van Alcmaria in de Boterstraat voor
een Alcmaria-centrum zal zorgen, omdat
hij een geziene en populaire voetballer is.
Moge het Kees de Grand en Alcmaria
beide goed gaan.
DE „VENERSBORG" VLOT.
De sleepbooten „Utrecht" en „Stentor"
van Wijsmuller hebben gistermiddag om
streeks half vijf het benoorden IJmuiden
gestrande Zweedsche stoomschip „Veners-
borg" vlot gesleept. De „Nestor" bevond
zich eveneens ter plaatse.
De „Venersborg" is op eigen kracht naar
IJmuiden opgestoomd, vanwaar het op
vaart naar Amsterdam. Hier zal door
duikersonderzoek worden vastgesteld of
het schip schade heeft opgeloopen.
DE VERKEERSPUZZLE.
De verkeerspuzzle's, door zoovele onzer
jeugdige lezers ingezonden, hebben wij alle
aan het bureau van de K.N.A.C. toegezon
den.
Het was een zeer groot pak vol envelop
pen en brieven en de secretaris van de K.N.
A.C. deelde ons hedenmorgen mede, dat na
loting met andere goede oplossers de jeugdi
ge Cor Linden, Uitenboschstraat 25, geluk
kige winnaar van een prys van 5 is ge
worden.
De K.N.A.C. zal zich verder met hem in
verbinding stellen over de keuze van een
cadeautje.
WIE MIST EEN KANARIE?
Aan het adres Jan van Scorelkade 31 is
heden een kanarie komen aanvliegen.
fllll
- f
|l11 j
1 1