JUooinciaal
Met de IJsbeer van Den Helder naar Alkmaar.
4
AKERSLOOT
Voor kleine tuinen.
Het is wel interessant varen, maar wie haast heeft
kan beter de bus nemen.
DANKBARE SCHIPPERS.
Glimlachje
TWEEDE BLAD.
i Behandeling der begrooting.
Naar aanleiding van de kwestie over de
rioleering (arbitrage) ontspon zich nog een
vrij uitvoerige bespreking.
Tegen instelling van een commissie voor
het zoeken naar werkobjecten had weth.
Akkerman geen bezwaar.
De voorzitter waarschuwde er in zoo
verre tegen dat er veel is wat door den
Haag of Haarlem niet wordt goedgekeurd.
In elk geval zou een lid van het college
voorzitter van een dergelijke commissie moe
ten zijn, om van voorlichting te dienen over
hetgeen hoogere colleges wenschen.
Ten aanzien van distributie van levens
middelen verdedigde de heer H e ij n e in
schakeling van den middenstand.
De heer Akkerman wilde wachten op
een mededeeling van het bestuur der mid
denstandsvereenigir.gen, dat het inzicht in
dézen is veranderd.
De heer Rus meende, dat het verkeerd
is geweest de winkeliers niet te hooren bii
de bespreking der kwestie. Er schijnt daar
bij wel iets te. zijn geschied, wat de men-
schen van voor- tot tegenstanders heeft ge
maakt.
Bij „luchtbescherming" stelde de voor
zitter voorop, dat de voorbereidingen nog
niet zijn afgeloopen. Zoodra zij vasteren
vorm hebben aangenomen, zal hij ze aan
den raad voorleggen en met opmerkingen
zooveel mogelijk rekening houden.
De heer G r e e u w vond het ongehoord,
dat het Rijk niet bijdraagt in de kosten van
de luchtbescherming.
B. en W. hadden geen bezwaar tegen ver
hooging van de subsidie voor het badhuis
Witte Kruis met 100.
De heer G r e e u w kwam op voor het in
richten van een volière aan de Verschuirlaan.
welk idee door weth. Barnhoorn werd
bestreden als te kostbaar.
Bij „Algemeene opmerkingen" drong de
heer Greeuw erop aan de centrale werk
plaats voor jeugdige werkloozen te Alk
maar zooveel mogelijk te steunen, omdat zij
ook voor de Heiloosche jongelui van groot
belang is. Men moet zich niet blind staren
op enkele cijfers (over 1937 waren de
kosten 337.21), maar dient te bedenken,
dat ook voor leerlingen van de H.B.S.
groote uitgaven moeten worden gedaan.
Verder verdedigde spr. het aanwijzen van
parkeerterreinen (verbod van parkeeren on
bepaalde plaatsen), om gevaar en hinder te
voorkomen.
De verschillende andere antwoorden van
B. en W. op de in de begrootingscommissie
naar voren gekomen punten passeerden
vrijwel zonder verdere besprekingen de
revue, zoodat ten slotte de begrooting (hier
bij ook die voor het B.A. en G.E.B.) kon
worden vastgesteld zooals zij door B. en W.
was aangeboden. Hierbij dienen wij nog op
te merken, dat na het indienen van het ont
werp de post „Subsidie Wit-Gele Kruis" nog
verhoogd was met 100 en gebracht op
500.
Opcenten op belastingen onveranderd.
De verordening op de heffing van opcen
ten op de gemeentefondsbelasting, de ver
mogensbelasting en de personeele belasting
zooals die in Maart 1.1. is vastgesteld en
geldt voor 19381939,-werd ophieuw vast
gesteld voor het belastingjaar 1938 c.q. 1939
—1940.
Kosten l.o. per leerling.
Ingevolge art. 55bis der l.o.-wet 1920 wer
den de kosten per leerling voor de school
voor gewoon lager onderwijs vastgesteld op
9.51 plus de kosten van administratie ad
50 cent, in totaal alzoo op 10.01.
Goede wenschen.
Bij het sluiten van de vergadering con
stateerde de voorzitter met grooten
dank een goeden wil tot samenwerking bij
den heelen raad, niet alleen op deze laatste
vergadering in 1938, maar gedurende het
heele jaar. Hij hoopte voor 1939 op eenzelfde
aangename samenwe-king in het belang der
gemeente. Den leden wenschte hij voor
zichzelf en hun gezinnen een voorspoedig
jaar.
Belangrijk werkverschaffingsobject.
Woensdagmorgen vergaderden de inge
landen van den Westwouderpolder, Klaas
Hoorn en Kijfpolder en den Hempolder in
gecombineerde vergadering in café van
Kleeff alhier, welke vergadering werd ge
leid door den burgemeester van Akersloot,
den heer G. J. J. van den Heuvel, ter be
handeling van het agendapunt: kadeverbe
tering om het Alkmaardermeer. De verga
dering werd tevens bijgewoond door den
heer N. Biezeveld, ingenieur te Haarlem, die
de technische toelichting over de plannen
nader aan de vergadering uiteenzette.
In zijn inleiding schetste de burgemeester
de abnormale hooge waterstanden welke in
December 1925 en Januari 1926 zijn opge
treden en ook tot belangrijke peilstijgingen
op Schermerboezem aanleiding hebben ge
geven en er niet in geringe mate toe mede
werkten de aandacht te vestigen op de
minder goeden toestand waarin de kaden
van de polders om het Alkmaarder meer
verkeerden.
Dit was aanleiding voor de besturen van
gemelde polders om te voldoen aan een
oproep van den burgemeester, gedaan in
1926, ter bespreking van de vraag hoe de
inderdaad ernstige gevaren waaraan zoowel
mensch als dier blootstond en nog-staat voor
de naaste toekomst zouden zijn te voorko
men.
Bij de toen gehouden besprekingen stond
algemeen vast dat het in orde brengen
dezer kaden een onuitvoerbaar werk zou
ziin in verband met den financiëelen toe
stand der polders mede tengevolge van de
uitgestrektheid dier kaden.
Algemeen was men toen van meening, dat
het redelijk en billijk zou zijn dat een op
lossing in dien zin zou worden gevonden
dat een bijdrage in de kosten van de kade-
verbetering zou kunnen worden gevonden
door een geringe bijdrage van de zijde van
die polders welke onder het Schermerboe-
zem resorteeren.
Een verzoek daartoe werd gedaan aan
Ged. Staten dezer provincie welk college in
1927 een afwijzend standpunt innam.
Tengevolge van het toenemen der werk
loosheid en de noodzakelijkheid dat door
Overheidsinstanties werd uitgezien naar
werkobjecten was er reden voor het ge
meentebestuur van Akersloot in 1936 onder
de oogen te zien of door de gewijzigde om
standigheden geen aanleiding kon worden
gevonden om thans te komen tot de uitvoe
ring van wat in 1926 onmogelijk bleek.
Op een desbetreffend verzoek van het
gemeentebestuur werd bereikt, dat Ged.
Staten konden onderschrijven het inzicht
van het gemeentebestuur, dat hierin inder
daad een niet onbelangrijk werkobject lag.
Dit college besloot dan ook om een belang
rijke bijdrage te verleenen in de kosten tot
het maken van een uitgewerkt plan.
Hierdoor kon dus de eerste stap worden
gedaan ter bereiking van dit prachtige plan.
Uit de nader verstrekte gegevens ter ver
gadering teekenden wij o.m. aan, dat de
verschillende kaden, zouden worden ge
bracht tot een waterkeerende hoogte van
resp. 0.40 -f N. A. P. op de meer beschutte
plaatsen en tot 0.75 -f N. A. P. voor die
kadegedeelten, welke het meest aan den
wateraanval zijn blootgesteld.
Als normaal profiel is voor de hooge kade
gedeelten een kruinbreedte van 1 Meter
ontworpen en voor de kadegedeelten kee-
rende tot 0.40 N. A. P. een kruinbreedte
van 1.50 M.
Er is een kleikist ontworpen, welke een
breedte krijgt van 0.80 M. en een gemid
delde diepte van 0.80 M. onder het be
staande kadeverloop.
Met het werkloon zal een totaal bedrag
van 505,75 gemoeid zijn, terwijl de bij
komende kosten op 32415 zijn te stellen.
Gerekend wordt, dat er 155 man tewerk
kunnen worden gesteld, waarvan 94 ge
durende 21 weken en 61 gedurende 34
weken.
De financiering van dit plan zal mogelijk
zijn, indien het rijk 100 subsidie in de
werkloonep verleent: de Provincie een sub
sidié verleend van 50 in de bijkomende
kosten, terwijl het resteerende gedeelte door
de polders voor hun rekening wordt ge
nomen.
Dit laatste wordt weer mogelijk gemaakt,
indien het Werkfonds zijn medewerking
verleent om op de bekende voorwaarden
dit bedrag aan de polders te verleenen. De
polders krijgen daardoor in de naaste toe
komst meer op te brengen ongeveer 2
per H.A. per jaar. Uit de besprekingen, die
na deze inleiding werden gevoerd, bleek
een vrijwel algemeene instemming met de
gemaakte plannen en werd dankbaar gewag
gemaakt van het sympathieke standpunt,
dat tot nu toe ten deze werd ingenomen,
zoowel door Ged. Staten, den rijksinspec
teur van de werkverschaffing en het werk
fonds.
Behalve dat veel ingezetenen der ge
meente Akersloot aan dit object arbeid
zullen vinden, zal dit ook het geval zijn
met meerdere arbeiders uit omliggende ge
meenten, zoodat het geheele plan meer is
te zien als een centraal werkverschaffings
object.
Wel werd ter vergadering door een der
ingelanden van den Klaas Hoorn en Kijf
polder het bezwaar geopperd, dat in de
ten laste van de polders komende kos
ten niet een gelijkmatige verdeeling werd
geconstateerd in de op te brengen lasten.
De geheele vergadering was echter van
oordeel, dat dit bezwaar voor den betrok
ken polder niet van zoo overwegend be
lang was en dat de totstandkoming alleen
mogelijk zou zijn wanneer een eendrachti
ge samenwerking en het brengen van of
fers door den betrokken polder tezamen
werd nagestreefd.
Met slechts een stem tegen werd door de
gecombineerde vergadering besloten het
plan aan de overheidsinstanties ter goed
keuring en ter uitvoering voor te leggen.
Nadat nog eenige technische opmer
kingen werden gemaakt, welke tot volle
bevrediging van de aanwezigen werden be
antwoord, bracht de burgemeester dank
voor de prettige besprekingen, waarna de
heer S. Helder te Alkmaar en wethouder
E. de Bie te Akersloot woorden van dank
brachten aan het adres van den burgemees
ter voor het door dezen genomen initiatief
en de aan den dag gelegde activiteit in het
belang van de polders en de werkloozen.
Hierna sluiting.
KATJES.
Ten gevolge van een zachten winter is de
natuur een beetje 'in de war en zoo kon het
gebeuren dat we in December nog een
fleurige toef Goudsbloemen in vollen luis
ter zagen pronken, terwijl elders een
je Primula's in volle luister zagen pronken
groepje Primula's in vollen bloei al een
lentesfeer in den tuin bracht.
En zoo verschijnen ook de katjes met zacht
weer eerder dan anders, waardoor we al
heel vroeg in het jaar ons huis met die
sierlijke lenteboden kunnen tooien. De
eerste katjes zijn elk voorjaar opnieuw een
feest voor hen die van de natuur houden
en het ontwaken ervan steeds weer vol
belangstelling gadeslaan.
Hoe men aan den naam katjes gekomen
is, wordt duidelijk als we de wilgentakken
in bloei bekijken, hier immers zitten de
grijze donzige bloeiwijzen als verkleumde
poesjes tegen den tak gedrukt. Maar hoe is
het dan met die andere katjes, van haze
laar en els b.v., die in uiterlijk niets met de
wilgenkatjes gemeen hebben? Dat zij ook
als katjes bekend staan, komt voort uit het
feit dat men het begrip katje heeft uitge
breid over alle bloeiwijzen, waarbij de
wind de hoofdrol speelt bij de bestuiving,
terwijl meeldraad- en stamperbloemen af
zonderlijk vereenigd zijn.
Het zijn de hazelaars die de rij openen
met hun geelgroene wiegende katjes, waar
door de boomen uit de verte met een
groen waas overtogen zijn; dan komen de
els met zijn forsche geelbruine bloeiwijzen,
de abeelenkatjes in de duinen, de berken
katjes in hei en bosch en tot slot de wil
genkatjes bij sloot en plas.
Behalve van de wilgen is de levenswijze
van de andere katjes gelijk, het zijn bloe
men die heel vroeg in het voorjaar ver-
Men late zich door het opschrift van dit
artikel niet misleiden. Wat hier volgt is niet
de geschiedenis van den een of anderen
circusdirecteur, die met een dier uit de
poolstreken onderweg is om het hier zijn
kunsten te laten vertoonen. Het is dood
eenvoudig een kort verslag van de indruk
ken van een onzer, die gistermorgen per
doodgewone taxi naar Den Helder is ge
gaan om triomphantelük terug te keeren
boven op den hoogen kop van een dikhui
dig scheepsmonster, dat den naam IJsbeer
droeg en dat zijn naam eer aandeed door
links en rechts in het Noord-Hollandsch
kanaal op de dikste ijslagen af te stevenen
en er overal dwars door heen te breken.
Die krachtpatser onder de schepen was
eigendom van de Vereeniging voor Scheep-
vaartbelangen in Amsterdam en het was
den vorigen dag en ook den nacht daar-,
op al van de hoofdstad naar Den Helder
vertrokken om een vaargeul door het ka
naal te maken.
In Den Helder had deze geweldenaar een
beetje in de binnenhaven rondgeploeterd
en ook daar al het ijs aan schotsen en
schotsjes gedrukt en nu kwam het weer
van deze marinehaven terug om het Noord-
Hollandsch Kanaal nog eens duchtig onder
handen te nemen en alles wat er links en
rechts van de vaargeul nog aan ijsvlakten
was overgebleven met zijn stalen neus ka
pot te drukken en het achter zich door zijn
machtige schroefbladen tot pulver te laten
malen.
Het was de Vereeniging IJsstrijd te Alk
maar, welke dit gevaarte op het kanaalijs
had afgestuurd en ook de Rijkswaterstaat
had zich daarvoor geïnteresseerd omdat het
Kanaal hier onder de directie Alk
maar ressorteert, zoodat ook deze bereid
was gebleken de helft van de kosten en het
risico te dragen.
Toen wij dezer dagen bericht hebben, dat
het ijs zou worden gebroken, is er een
stormpje van protest opgegaan onder de
schaatsenliefhebbers, die hun 'banen be
dreigd zagen. Maar dat stormpje is alweer
geluwd omdat men heeft ingezien, dat de
vorst in de eerstvolgende dagen waarschijn
lijk toch niet zal terugkeer en en omdat men
ook wel begrepen heeft dat de scheepvaart
niet kan stil liggen totdat er eindelijk eens
zooveel van het ijs gesmolten zal zijn dat de
schepen er weer doorheen kunnen.
We hebben dezen tocht gemaakt met den
heer Scheffel, secretaris van de Kamer van
Koophandel en bestuurslid van de Vereeni
ging IJsstrijd en den heer In 't Veld, hoofd
ingenieur van den Rijkswaterstaat te Alk
maar en nog vóór we in Den Helder waren
werd de kop met de hooge stuurhut van de
Ijsbeer al zichtbaar en kwam het monster
langs een ledige kolenaak tot stilstand zoo
dat we met een laddertje aan boord konden
klimmen, waar de honeurs werden waar
genomen door den geuniformden sluismees-
ter van den Rijkswaterstaat, den heer Fer-
werda, die den havenmeester na diens
nachtelijken tocht aan boord had vervan
gen.
We hebben in ons journalistieke leven al
heel wat' op groote en kleine bootjes over
rivieren en zeeën gezworven, maar een
toch op een ijsbrekcr is iets, dat niet alle
dagen voorkomt. Als een ijsbreker. gaat
varen moet het eerst zoo hard gevroren
hebben, dat de schepen oVeral vastgeloopen
zijn en dank zij onze kwakkelwinters van
de laatstè negen of tien jaren was dc ijs-
breker om zoo te zeggen werkloos geweest
omdat er niemand was, die ze als zoodanig
had kunnen gebruiken.
Men kent natuurlijk de geschiedenis van
den man, die sneeuwschepper van zijn be
roep was en wiens organisatie juist op den
dag toen er sneeuw was gevallen in sta
king was gegaan. Zoo erg was het met den
ijsbreker gelukkig nog 'niet. Daar had men
ook. alvan jaar tot jaar naar een passend
karweitje uitgekeken, maar als een derge
lijk vaartuig nooit iets anders te doen had
dan ljsbreken zou het de moeite en korten
niet loonen het te bouwen en te exploi-
teeren.
Wanneer er geen ijs is en dat is vrij
wel altijd zoo is deze ijsbeer niet altijd
werkloos. Het schip doet dienst als
bergingsvaartuig voor gezonken schepen en
het is tegelijkertijd een drijvende brand
weer want er staat een waterkanon van
enorme afmetingen op het bovendek en er
I zijn geweldige buizen waarmede men niet
alleen scheepsruimen onder water kan zet
ten, maar ze ook weer kan leegpompen.
Maar toch is zoo'n ijsbeer een water
monster dat men niet alle dagen tegen
komt en alleen daarom was het al interes
sant er eens een tochtje op te maken.
Wanneer men er zich een voorstelling
van maakt dan denkt men zich een vaartuig
waar van alle kanten groote ijskegels bij
neerhangen en waar de bemanning in bee-
renmutsen en pelsen op het dek loopt, maar
in werkelijkheid zoo was het althans
gistermiddag is het een zeer comforta
bele schuit, waarop geen spoor van ijs te
ontdekken is, die een geweldige stuur
hut met centrale verwarming heeft en
waarin een scheepstafeltje met gemakke
lijke stoeltjes de vaart in alle opzichten tot
een pleiziertochtje maken.
Het is zooiets als een tocht met de Alk
maar Packet, maar het gaat niet zoo vlug
en wie haast heeft kan beter de Heldersche
bus nemen. Bovendien is het landschap aan
beide kanten vrij eentonig, het is dor gras
met bevroren riet en hier en daar een huis
je en een brug waar de buurtbewoners van
alle kanten naar toe hollen om zoo dicht
mogelijk bij het water, of liever bij het ijs,
te staan als het monster voorbij komt.
Wij voeren met een snelheid van vijf a
zes kilometer per uur en bovendien ging
het nog zigzag van den eenen kant van het
kanaal naar den anderen en door al dat la-
veeren is het te begrijpen dat het stikdon
ker was toen wij eindelijk in Alkmaar arri
veerden.
Vanaf den hoogen voorsteven is het een
alleraardigst gezicht als dit schip door het
ijs breekt, dat op sommige plaatsen 2C tot
30 c.M. dik is.
Het gaat een ietsje achteruit, als het
ware om een aanloopje te nemen en dan
rinkelt de bel naar de machinekamer, er
wordt „vol gas" gegeven en het monster
stort zich op een ijsvlakte, die in
stukken gescheurd wordt of het een reep
zilverpapier is.
Groote brokken worden losgeduwd,
overal kraakt en breekt het ijs en dan
komt het aan de achterzijde in de reus
achtige schroefbladen, die het water zoo
krachtig opmalen, dat voorbijgaande sche
pen moeten stil liggen om door de zuiging
niet naar den ijsbreker te worden getrok
ken. Beneden in een keurig onderhouden
machinekamer werkt met oorverdoovend
geweld een oliedieselmachine van bijna zes
honderd paardenkracht, welke den stroom
levert voor een dynamo van ongeveer 500
P.K., die den machtigen bronzen schroef
door het water laat malen. En met verba
zing ziet men hoe dit vaartuig, dat nog een
diepgang van ruim drie meter heeft aan
het roer gehoorzaamt.
Het zwenkt naar links en naar rechts,
het stevent in volle vaart op den kant af.
het scheert rakelings langs de ducd'alven
van een kanaalbrug en terwijl de verschrik
te brugwachter zijn hart nog staat vast te
houden is de kop van het schip al veer op
het kanaal gericht waar het binnen vijf se
conden desnoods kan stilliggen en achteruit
varen.
De jonge Alkmaarsche vereeniging IJs
strijd heeft voor het huren van dit schip,
dat ongeveer veertig gulden per uur kost,
een belangrijk financieel offer op zich
nomen. Zij wordt gesteund door ceni£e f"
meenten, b.v. Den Helder, waar men de
dagen spontaan honderd gulden subsirif
toezegde en ook door Alkmaar, waar m
met veel moeite een subsidie van vijf .T
twintig gulden heeft losgekregen. En ver"
der moet alles betaald worden door de nar*
ticuliere leden, die -hepen in de binnen
vaart hebben en daardoor belang hebb
bij het zoo spoedig mogelijk openbreken
van het ijs. Er zijn ondernemingen hier ter
stede, die royaal hun verplichtingen nako
men, maar er zijn er ook, die het algemeen
belang voorbij zien, die geen cent willen
offeren zoolang de eigen schepen er geen
voordeel van hebben, of, erger nog, 0ok
als die schepen er wel van profiteeren.
De kapitein van de IJsbcn- lachte wat om
de torpedoboot welke de marine met ge
strande passagiers en levensmiddelen naar
Ameland gestuurd heef! en die het eiland
niet heeft kunnen bereiken. Een torpedo
boot is nu eenmaal geen ijsbreker en dè
marine is veel te bang voor haar kostbare
schepen om er eenig risico mee te loopen.
Zoo'n tocht, dwars door de ijsvlakte is
een karweitje voor de ijsbrekers van de
Vereeniging Scheepvaartbelangen, die drie
van deze knapen, waaronder er een van
1200 P.K., in Amsterdam heeft liggen.
De jonge man, die hier aan het stuur
stond had meer dan een etmaal op de brug
gestaan en hij scheen van een achturigen
werkdag wel eens iets gehoord, maar nooit
iets ondervonden te hebben.
Daar boven in de stuurhut was het ruim
en warm en geriefelijk en er scheen ergens
in de ingewanden van den ijsbeer nog
een machinist te wonen, die er een
vrouw en een baby op nahield en dank
zij het vrouwelijk deel der bemanning
werden er kopjes vol warme thee en scho
teltjes vol heerlijkheden naar boven ge
bracht zoodat de passagiers, die voor het
traject van Den Helder naar Alkmaar ge
boekt waren, zich op een onzer luxieuse
mailbooten konden wanen.
Overal waar wij triomphantelijk voorbij
gleden stapten wielrijders van hun stalen
ros en stopten de auto's om het vreemde
waterdier te zien passeeren en links en
rechts wuifden ons de schippers van vast
gevroren tjalken, aken en bottertjes toe,
die aan dek waren verschenen en tevreden
lachend toekeken als de ijsbeer zijn neus
langs hun rompen wreef en de grauwgrijze
massa waarin zij gevangen zaten plotseling
in scherven brak die naar het midden van
het kanaal gleden. Hier en daar was coo'n
schuitje nog maar net vrij gekomen of de
touwen werden als losgeworpen, de lange
boomstokken doken in het water en de
heele schippersfamilie stond met verruk
te gezichten naar de zwenking van den
achtersteven te kijken.
Heel wat van die kleine varende mid
denstandertjes heeft de breker met zijn
ijzeren snuit uit het ijs losgemaakt en
wie bedenkt, hoe lang deze menschen daar
in kou en ellende ingevroren lagen, moet,
ondanks alle protesten van ijsliefhcbbers,
wel tot de conclusie komen, dat het nu toch
tijd werd hen uit hun isolement te ver
lossen.
Zoo is deze reddende engel in den vorm
van een stalen ijsbeer ten slotte naar Alk
maar getrokken en heeft de kapitein in het
diepe duister een ligplaats naast een ledige
kolenschuit gevonden waar de passagiers
op een eenigszins ongewone wijze aan land
zijn geheschen en, nog maar nauwelijks op
de donkere kade, den hoogen kop van het
schip al weer naar het midden van het ka
naal zagen glijden, op weg naar Amsterdam
waar de beer weer aan den ketting gelegd
wordt en volop gelegenheid voor een wel
verdiende rust zal krijgen.
Nadat de IJsbeer Dinsdagavond door de
gister gelegenheid een extra
Fricsche brug was gegaan kreeg dc jeugd
vischjc te verschalken.
schijnen vóór dat er van bladeren sprake
is en ook vóórdat de insecten de bestuiving
kunnen-volbrengen. Het is-de wind die het
stuifmeel van de wiegende katjes opneemt
en het in licht gele wolken op de stempels
doet neerdalen.
Wilgenkatjes verschijnen later, zij bewe
gen minder door den wind. maar zij worden
al door insecten bezocht, die samen met den
wind voor de bestuiving zorg dragen. Bij
de wilgen zijn meeldraad- en stamperbloe
men nooit aan één boom vereenigd, wat bij
de anderen wel het geval is, daar komen
mannelijke en vrouwelijke bloemen op één
tak voor.
Eén enkele katjesdragen is voor onzen
tuin een bron van vreugde als de natuur
verder nog in rust is, en daarbij is het
prettige nog dat er altijd wel een te vin
den is die het ook in onze grondsoort zal
doen.
A. C. MULLER—IDZERDA.
VERFRAAI UW BIBLIOTHEEK.
Onze binderij maakt Uw
oude boeken als nieuw!
bINDERIJ COSTER,
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320
ctoDi/
„Vol, mijnheer!"
„Wat? Wilt U een oude man als
ik laten loopen?"
WEDERVERKOOPERS VRAGEN
LEVERANCIERS OM
COURANTENRECLAME.
Een groote Amerikaansche bier
brouwerij heeft dit jaar haar couran
ten-reclame met 50 uitgebreid,
terwijl zij minder van andere
reclamemiddelen gebruik maakte. Het
verzoek van de wederverkoopers der
William Simon Brewery om meer
courantenreclame voor het merk,
heeft o.a. tot dit besluit bijgedragen.
Van grooten invloed moet ook het
voorbeeld zijn geweest, dat enkele
groote adverteerders de laatste jaren
hebben gegeven. Deze hadden n.1. de
prominente plaats die zij in hun
branche innamen, verloren tengevolge
van allerlei experimenten met nieuwe
reclamemiddelen. Zoo gauw mogelijk
zijn deze bedrijven echter terugge
keerd tot het beproefde en primaire
reclamemiddel: courantenreclame.
