Meifeest vari S.D.A.P. en A.B.B.
Verjaardag
kroonprinses herdacht
In een ledenvergadering van
de Chr. Oranje-vereeniging.
BERGEN
Opvoering van Maurits
Dekkers „50 jaar".
..„.mir Ml ID
DERDE BLAD
ALKMAARSCHE COURANT VAN DINSDAG 2 MEI 1039.
De Chr. Oranje-vereeniging heeft gister
avond in het Gulden Vlies den verjaardag
van prinses Juliana gevierd en daaraan als
naar gewoonte de jaarvergadering verbon
den.
De zaal was geheel gevuld met een schare
van belangstellenden, toen de voorzit
ter, de heer G. C h. D u n, na lezing van een
gedeelte uit den Bijbel en na gebed, zijn
openingswoord kon spreken. Kjj heette wel
kom den burgemeester (beschermheer) en
de 3 predikanten Warners, van Dop en von
Meyenfeldt, met hun dames, alsmede hen,
die den avond zouden opluisteren.
'Spr. herinnerde dan aan de Januari- en
de September-dagen van 1938, die zoo be
langrijk waren voor ons volksleven. Harte
lijk dankbaar was spr. voor het feit, dat
H.M. als christinne haar land regeert; geze
gend is ons volk in haar.
In dit verband herinnerde spr. ook aan de
jongste radiorede van H.M.
Voor het aanstaande jonge leven in ons
vorstenhuis hoopte spr., dat God alles wèl
zal maken. De Oranjeboom bloeit, moge ons
volk zich nog lang verheugen in zijn bezit.
Jaarverslagen.
Waar het hier ook een jaarvergadering
gold, werden door den secretaris en den
penningmeester jaarverslagen uitgebracht
De heer W. Bruin releveerde in zijn ver
slag de goedgeslaagde feesten van verleden
jaar en besprak dan het resultaat van de
bespreking over de fusie-voorstellen niet de
andere hier ter stede bestaande Oranjever-
eeniging. Daartegen waren verschillende be
zwaren geopperd op grond van den Bijbel,
terwijl voorts gemeend was, dat de leden
der thans afzonderlijke vereenigingen zich
bij samensmelting in een nieuw te vormen
organisatie weinig thuis zouden voelen. Een
en ander had geleid tot afwijzing van de
fusie, echter met toezegging van zoo ver
mogelijke samenwerking op alle punten,
waarvoor overeenstemming zou kunnen
worden bereikt.
De pennningmeester, de heer van
't Laar, deelde mede, dat de financiën er
beter voorstonden dan het jaar te voren, toen
er een nadeelig saldo was. Thans kon spr.
een meer optimistisch geluid laten hooren,
al moest hij nog gewagen van achteruitgang
van leden, waarin noodzakelijkerwijze ver
betering diende te komen. Dank zij de op
brengst van het bloemencorso in Sept.,
waarvan de vereeniging het derde deel ont
ving, kon het tekort worden weggewerkt,
waarna nog een bate overbleef. Hierbij ge
voegd de contributie-opbrengt, was er thans
i 288.17 in kas.
De heer Dun waarschuwde voor te veel
optimisme ten opzichte van dit saldo, want,
zei hij, de Oranjefeesten kosten nogal veel
en er staan geen inkomsten tegenover. Ook
hij drong aan op het toetreden van méér le
den.
Wat de mededeelingen van den secretaris
betreft over de fusie-plannen, zei spr. nog,
dat ook de algemeene Oranjevereeniging bij
de besprekingen tot de conclusie was geko
men, dat het gezamenlijke aantal leden voor
de beide afzonderlijke vereenigingen allicht
grooter zou zijn dan dat van één nieuwe.
Ook zij was overtuigd, dat het beter zou
zijn „getrennt te marschieren" en „vereint"
te slagen.
Beide verslagen werden goedgekeurd.
De heer F. H. Ringers werd bij acclama
tie als bestuurslid herkozen.
Het gedeelte jaarvergadering was hier
mede ten einde, zoodat
het feestelijke deel van den avond
een aanvang nam.
Het hervormde zangkoor onder leiding
van den heer J. F. de Haas opende dit dee)
met een drietal liederen, waarvan vooral het
„Des Heeren hand heeft groote dingen aan
land en volk gedaan" indruk maakte. Het
derde lied was een herinnering aan het re-
geeringsjubileum, woorden van mej. M.
Zwaan, muziek van Nico Snel, beiden stad-
genooten. Ook dit lied verwierf een dank
baar applaus.
In aansluiting aan dit laatste zangnum
mer declameerde de heer Grondsma
„Aan den vooravond", waarin de koningin
geschetst werd als een zeer hoogstaande
vorstin, die met vaste hand haar volk leid
de ook door de bangste dagen en eigen leed
ter zijde stelde voor het belang van haar
land. Allen, die den heer Grondsma ooit eer
der hebben hooren voordragen, weten hoe
hij het doet en over welk stemgeluid hij be
schikt. Het zij voldoende te zeggen, dat hij
ook nu weer voldeed aan hooggespannen
verwachtingen.
Rede van dr. Steen, geref. predikant
te Andijk.
Dr. H. Steen, geref. pred. te Andijk, die
de feestrede hield, wees erop, dat de kroon
prinses dezen keer in moeilijke dagen ver
jaart, nu alom rekening wordt gehouden
met de mogelijkheid van oorlog. Maar toch
is er ook reden van dankbaarheid: er is
méér, veel méér oranjegezindheid merk
baar geworden in ons volk. Uitgezonderd
Wijnkoop en de zijnen leeft ons heele volk
mee met ons vorstenhuis en we verheugen
ons er over, dat de tegenstander een be
wonderaar is geworden. Maar nu komt
erop aan, of allen, die nu „Hosanna" roe
pen, in moeilijke dagen ook den troon zul
len schragen.
Spr. herinnerde in verband met deze op
merking aan het dansen van Nederland om
den vrijheidsboom in 1795, waarop 1 jaar
later volgde een blijde inhalen van Oranje;
voorts vergete men niet de dagen van
Troelstra's staatsgreep, nu ruim 20 jaar ge
leden.
Steeds was 't het zich christelijk noemen
de volksdeel, dat zich schaarde om den
troon, niet alleen omdat hij bezet wordt
door een Oranje, maar vooral omdat de ko
ning over ons land regeert „bij de gratie
Gods" en „gratie" beteekent hier „alge
meene genade". Dat is de grond voor onze
trouw aan het vorstenhuis; dat is het, wat
ons desnoods ons leven doet geven voor onze
vorstin.
Wij danken God voor deze koningin, die
een verbond met Hem sloot, en wij willen
op een dag als dezen ons verbond met Hem
vernieuwen. Dit vond spr. vooral in dezen
tijd, nu men aanvallen doet op het „konin
gin bij de gratie Gods", wel noodig. Spr.
weidde hierover uit, opmerkende dat de
liberalen „als kinderen van de revolutie"
geen steun zullen geven, als de nood aan
den man komt, als het er op aankomt goed
en bloed te offeren dan zullen alleen zij,
die God erkennen en belijden, trouw zijn.
Als de groote aanvallers van de „gratie
Gods" schetste spr. de communisten en
fascisten, wier grondstellingen hij uiteen
zette. Voor beide geldt, dat de persoon niet
telt en alles ondergeschikt wordt gemaakt
aan den staat.
Spr. was wel eenigszins bezorgd over de
toekomst, nu rassenhaat en verblinding
Europa met ondergang bedreigen. Zal de
oude beschaving verdwijnen in een zee van
leed en zal Nederland ook worden be
dreigd? Het is noodzaak, dat ons christen
volk zich steeds nauwer schaart om den
troon. Het woord Gods geeft in dezen richt
snoer. Indien wij dit volgen, mogen don
kere wolken samenpakken, zij zullen ons
niet deren.
Na de pauze,
gedurende welke verschillende vaderland-
sche liederen op de piano werden gespeeld,
trad het zangkoor wederom op het tooneel,
dezen keer voor het uitvoeren van Psalm 8,
waarin solozang de koren afwisselde. Hulde
voor de wijze, waarop dit moeilijke zangstuk
werd ten gehoore gebracht! Het applaus
was zeer zeker verdiend.
De heer Grondsma droeg nog eenige
gedichten voor, waarin hij toonde, ook in
het weergeven van het humoristische een
meester te zijn.
Het laatste nummer volgende op het
uit volle borst gezongen Wilhelmus van
het programma was het vertoonen van een
paar films door de firma v. d. Horst: aller
eerst een door den heer Ringers op een reis
in Italië opgenomen film, waaraan de heer
Ringers een toelichting deed voorafgaan.
Hierop volgde vertooning van een wande
ling door de duinen, een film van boomen,
bloemen, planten, vogels en golven.
De heer Dun sloot tenslotte, met een
woord van dank aan de medewerkers, den
avond.
WESTHILL CONFERENTIE
29—30 APRIL IN GEBOUW VOOR
VRIJZ. HERVORMDEN AAN DE HEUL.
Een 50-tal dames, waaronder enkele
heeren uit Noord-Holland hadden gehoor
gegeven aan de uitnoodiging van de Ver
eeniging voor Godsdienstige Opvoeding
om op deze conferentie bekend gemaakt
te worden met het doel en werk der Ver
eeniging.
Na bezichtiging der daaraan verbonden
tentoonstelling en de als vanzelf goede
onderlinge kennismaking sprak ds. F.
Kuiper het welkomst- en openingswoord.
Spr. las daartoe Matth. 18: 16 en stelde
toen het kind tegenover de machten en
bewegingen die in deze dagen aller aan
dacht tot zich trekken. Wie is de meester,
dat is de roep die over de wereld gaat.
Velen eischen dat recht voor zich op. De
vraag in het Ev. is naar den meester in
het Koninkrijk Gods en daar wordt het
kind tot voorbeeld gesteld. Wereldsche
machten zullen voorbij gaan, het eeuwige
blijft. Het kind met deze betere dingen
bekend te maken, dat is het doel van het
Z. S. werk, de wijze waarop, daarvoor is
deze conferentie belegd. Spr. ging voor in
gebed en verklaarde de conferentie ge
opend, waarbij gezongen werd „Neem
Heer mijn beide handen".
Mej. Voorst v. Beest uit Maarsen begon
met te zeggen dat de naam Westhill niets
te beteekenen heeft. Het is de naam van
het huis waar George Hamilton Archibald
woonde, de oprichter van deze methode
voor Godsdienst-onderricht aan kinderen.
Omdat omschrijvende namen te lang zou
den worden is: „Westhill-methode" als
naam gebleven. Deze methode brengt ons
het Zondagsschool-onderwijs, maar dan
ontdaan van elk schoolsch begrip onder
wijzer, klas, les, waardoor onderwijs van
zelf vervalt. Wat dan overblijft, de be
hoefte het kind tot God en Zijn dienst te
brengen, bereikt de W. H.-methode door
leidster (leider), assistenten, groepen, in
den Kinderdienst. Dit is mogelijk voor de
418 jarigen, die daartoe in 4 afdeelingen
uiteen vallen. Vijfjes 4 en 5 j., kleintjes
68, juniores 911, oudsten 1113 en
jeugdkerk. In alle afdeelingen wordt het
actief medewerken, ook van de kleinsten,
gevraagd. Uitvoerig vertelde spr. hierover,
vooral over moeite en tegenstand die vaak
overwonnen moeten worden. Het kostte
moeite om aan de zeer geanimeerde nabe
spreking een einde te maken en 't bleek
geen bezwaar deze aan den broodmaaltijd
voort te zetten.
Vóór de volgende lezing, weer door mej.
Voorst van Beest, over Voorbereiding,
Expressie en Muziek werd nogmaals de
tentoonstelling bezocht, waar veel platen,
boeken, muziek en modellen van bouw
werken en gebruiksvoorwerpen aanwezig
waren. Een verzuchting werd vaak ge
hoord hoe komen we aan het geld voor
al het mooie, dat we toch zoo noodig heb
ben.
Vóór haar lezing begon spr. met te zeg
gen dat de voorbereiding de grondslag
was voor het werk van eiken Zondag.
Zonder dat is een Kinderdienst niet mo
gelijk. Ook het eenvoudigst verhaal moet
door de(n) leidster (leider) met de
assistenten uitvoerig besproken worden.
De tijd waarin het is, de plaats, de locale
kleur en sfeer, moeilijkheden die voorko
men moeten worden, andere die ter wille
van het kind weggelaten moeten worden.
Zoo wordt het verhaal opgebouwd op de
„hoofdgedachte", die in den regel als
climax aan het einde genoemd kan wor
den. Deze regels gelden voor alle afdee
lingen naar de behoeften van de leeftijden.
Dan wil het kind den indruk van het ver
haal uiten en vindt gelegenheid in het
expressiewerk. Zand, klei, teekenwerk,
kaartjes teekenen enz. geven daarvoor
vele mogelijkheden.
Tenslotte wees spr. op de muziek in den
Kinderdienst, die een zeer voornaam deel
daarvan is. Waar niet gesproken wordt,
spreekt de muziek, bij binnenkomen,
zitten, opstaan, begin en einde van een
verhaal.
In de nu volgende nabespreking was
het weer één verzuchting hoe bereiken
we dit alles, dat toch zoo noodig is?
Ds. S. v. d. Woude, nu het woord ne
mend voor de dagsluiting, sprak over
nood en zorg van dezen tijd voor volken
en werelddeelen.
Hier ging het om het kind en zijn be
hoefte naar hoogere dingen. Spr. verzocht
te zingen het lied waarin gesproken wordt
over den dank, God toegezonden ononder
broken, den wereld rond.
De conferentieleider, de heer W. Tim
mer, deelde hierna de deelnemers in
groepjes, die onder geleide van assisten
ten naar de huizen gingen van de gast
vrouwen, die zich daarvoor bereid hadden
verklaard.
De tweede dag ving aan met kerkgang
in de Doopsgez. kerk, Koningsweg, waar
na de deelnemers de Kinderdiensten van
kleintjes of juniores zouden bijwonen. De
.leidster der kleintjes-afdeeling, mej. D.
Nol met haar assistenten en organist ver
vulden allen hun taak op de gewone wijze.
Dit was ook het geval bij de juniores,
waar de heer W. Timmer als leider met
zijn assistenten en organiste den dienst
verzorgde. Hier was het de plaats niet
voor nabespreking en de gastvrouwen
wachtten met den maaltijd.
Toen om half vier de deelnemers zich
weer in de tentoonstellingszaal verzamel
den, waar vele dingen, na de praktijk ge
zien te hebben, nog meer gewaardeerd
werden, ontspon zich hier een levendige
discussie, die na de heropening, door
mej. v. Voorst v. Beest ingeleid, werd
voortgezet in de lezingzaal.
De indruk van beide diensten was
„zeer goed". Men bewonderde de rust, de
gezellige en gewijde sfeer, de afwisseling
in den dienst, de veelzijdigheid en samen
werking van allen die daar een taak
vervullen.
Hier was het ten slotte de verzuchting
hoe komen we aan de menschen voor dat
werk.
Een zeer voornaam deel van den Kin
derdienst is de muziek, en dus ook de
zang.
Hierover sprak de heer W. Timmer, die
als eischen voor het kinderlied stelde: blij,
frisch, zuiver, in den tijd of klassiek, niet
gemakkelijk en niet sentimenteel.
Verschillende liederen gaf spr. als
voorbeeld, ook (en soms tot hilariteit) als
negatief voorbeeld. Het leeren van die
liederen werd in praktijk gebracht door
de deelnemers als kinderen te beschou
wen.
Onder den broodmaaltijd kon het zin
gen niet worden voortgezet, maar de zeer
vele indrukken reeds ontvangen moesten
worden uitgewisseld. Dat kon in het nu
volgend vragenuur voor allen worden ge
daan, totdat de conferentieleider met een
blik op de klok het woord nam voor de
sluiting.
De heer Timmer herinnerde aan het
openingswoord van ds. Kuiper „het kind
in het midden". Allen, werkers aan Zon
dagsscholen, hebben vele indrukken ont
vangen van het Westhill werk, dat als
devies heeft: „Het kind in het midden".
Dank werd gebracht aan mej. M. v.
Voorst van Beest, aan ds. Kuiper, ds. v. d.
Woude en "aan de „onzichtbare" gast
vrouwen.
Adreseen werden gedoteerd, bestellin
gen gedaan en ieder voelde dat moeilijk
heden gebrek aan geld, gebrek aan
medewerksters en vooral medewerkers te
overwinnen zijn. Geld is er, medewerk
sters z(jn er en eindelijk moeten de man
nen of jongemannen hun schroom eens
overwinnen en hun deel opeischen van
het mooie werk, dat met goud beloond
wordt.
Mej. Voorst van Beest te Maarsen is
altijd bereid tot inlichtingen en de Zon
dagsschool van de W. P. B., aangesloten
bjj dé Vereen, voor Godsdienstige Opvoe
ding, stelt iederen Zondag haar kinder
diensten toegankelijk voor alle belang
stellerden.
Met een korte aanhaling uit den Junior -
kinderdienst besloot spr., waarna met een
juist geleerd lied de conferentie gesloten
werd.
JUminciaal 7lieuws
50ste 1 Mei-dagviering.
Ter gelegenheid van de 50ste 1 Mei-dag
viering organiseerden de afdeelingen Ber
gen, Koedijk en Schoorl der moderne arbei
dersbeweging een feestdag, waarvan het
dag-programma bestond uit volksspelen te
Koedijk en een propaganda-feestavond in
de Rustende Jager te Bergen.
De voorzitter der afd. Bergen, de heer
Monnier, uitte in zijn openingswoord zijn
groote voldoening over de groote opkomst
en deed mededeeling dat, tengevolge van
de ongunstige weersomstandigheden, de
volksspelen niet het verwachte resultaat
konden afwerpen. Niettemin toonde men
zich alleszins voldaan en zegde hij de afd.
Koedijk dank voor het organiseeren.
De feestviering was ingezet met het bren
gen van een groet aan overleden partijge-
nooten.
De voorzitter had in den vroegen morgen
van de Roode Valken een tuil roode tulpen
ontvangen, symboliseerende den groet der
jongeren aan de ouderen, welke groet spr.
onder applaus der aanwezigen hen over
bracht.
Voor het uitspreken van de Mei-rede be
trad de heer Z. Gulden Jr., prop. N.V.V.,
het podium. Het is een goede gewoonte, al
dus spr., op den lsten Mei een terugblik te
werpen op hetgeen achter ons ligt en ons af
te vragen in hoeverre de door ons gevoerde
strijd succes gehad heeft. Om den bij zonde
ren druk en de spanning, waaronder deze
50ste Mei-dagviering plaats vindt, achtte spr.
het van belang thans eens vooruit te zien en
zich eens te bezinnen wat ons in de toe
komst te wachten staat.
Om de positie, welke de arbeiders mo
menteel zoowel nationaal als internationaal
innemen, te kunnen bepalen, voerde spr.
zijn toehoorders terug naar de tijden der
Fransche revolutie, toen de z.g. 3e stand,
onder den druk van adel en geestelijkheid,
zich uit z'n ellendige positie trachtte op te
heffen en zich na bloedigen strijd, eerst in
Frankrijk en later over geheel de wereld,
een machtspositie verwief.
In die dagen werd ook in de arbeiders
klasse, de 4e stand, het bewustzijn wakker,
dat ook zij geroepen waren een rol in de
politieke wereld te gaan spelen. De arbei
ders waren zich echter nog niet zóó klasse-
bewust, dat van een samengaan gesproken
kon worden. Eerst toen bij het uitvinden
van de stoommachine de fabrieksarbeid
werd ingevoerd, rijpte meer en meer die
Gisteren vierde ook de afdeeling
Alkmaar der sociaal-democratische ar
beiderspartij in Nederland het feest van
den eersten Mei, trouw aan de in den
loop der jaren geboren traditie.
De 1 Mei-dag werd, zooals dat alle jaren
gebeurt, ingezet met een tocht naar de al
gemeene begraafplaats. Hiertoe was men
in het gebouw van den Alkmaarschen Be-
stuurdersbond bijeen gekomen, vanwaar
een 100-tal leden vertrok.
Op de algemeene begraafplaats werden op
de graven der overleden partijgenooten roo
de tulpen gestrooid, terwijl na den rond
gang de heer v. d. V a 11 een korte toe
spraak heeft gehouden. „Het bezoek aan het
kerkhof", aldus spr., „is een daad van ka
meraadschap en saamhoorigheid, voortgeko
men uit de overtuiging van het ideaal, dat
allen tezamen bindt. Opnieuw leggen wij
op dezen 1 Mei-dag de belofte van trouw
af aan het roode ideaal. Ook de makkers, die
wij door deze bloemen op sobere wijze nog
maals hebben geëerd, hebben evenals wij
donkere dagen doorstaan, doch ook voor hen
is steeds het licht doorgedrongen. De fak
kel, dien wij brandend van hen overnamen,
zullen wü voortdragen, totdat ook wij haar
weer aan de jongeren moeten overgeven.
Het licht van dezen fakkel zal de kracht
moeten bezitten door te dringen, ook tot
over de Oost-grenzen.
Met een hernieuwde belofte van trouw
en vervuld met dankbaarheid voor onze
overleden makkers voor al wat zij deden
voor het ideaal zullen wij dezen Meidag
vieren".
De middag in het A.B.B.-gebouw.
Des middags kwam men in het gebouw
van den Alkmaarschen bestuurdersbond
bijeen. Aan het volledig slagen van dezen
middag heeft zeker de bekende Alkmaar-
sche humorist en conferencier André Car-
rell veel bijgedragen. Begeleid door van
Twuijver heeft hij de aanwezigen naast den
vroolijken ook den ernstigen kant van het
leven laten zien. Zijn beschaafd en goed
verzorgd program viel bij allen zeer in de
smaak. Ook mevr. Portegies heeft door
haar declamatie, waarvan we speciaal wil
len noemen „Slagveld" van v. Collum, een
woord van hulde verdiend.
De voorzitter van het Mei-comité, de heer
Th. Schouten wees in zijn kort openings
woord op den dreigenden internationalen
toestand, die op de arbeidersklasse zeer
zwaar drukt, waardoor er wel eens pessi
misme over haar komt. De Meidag is de dag
der solidariteit, waarop men opnieuw trouw
belooft aan den strijd voor de socialistische
idee. Zij alleen zal een betere samenleving
tot stand kunnen brengen.
De avond in de Korenbeurs; opvoering
Meispel „50 jaar".
De Korenbeurs herbergde meer dan 700
menschen, toen de heer Th. Schouten,
de voorzitter van den Alkmaarschen Be
stuurdersbond namens het Meicomité het
welkomstwoord sprak. Hij zeide onder meer,
dat de partij in dezen tijd van oorlog en
oorlogsgevaar geen gemakkelijke periode
doormaakt. De reactie viert hoogtij. Juist in
dezen tijd moet het Meifeest de solidariteits-
gedachte, de broederschapsidee uitdragen.
Tegen alle reactie, eiken kapitalistischen
en fascistischen aanval in zal de sociaal-de
mocratie haar idealen verwezenlijken. Een
eerste vereischte daartoe is een i n n e r 1 ij k
goede verstandhouding en een e e n s g e-
zinden geest.
De heer C. L a m m e r s, de voorzitter van
den meubelmakersbond voerde hierop het
woord. Hij zei o.m. het volgende:
In alle landen, waar nog de vrijheid leeft,
viert de socialistische arbeidersbeweging
vandaag haar Meifeest. En in die landen,
waar de dictatuur woedt zijn nog duizenden
kameraden, die zich in den geest verbonden
voelen met de internationale arbeidersbe
weging.
In de Mei zien wij het symbool van de
ontwikkeling der socialistische beweging,
die eenmaal de plaats zal innemen van het
kapitalisme.
Het is nu 50 jaar geleden, dat de Socialis
tische Arbeiders Internationale besloot den
Meidag te bestemmen tot een dag waar
op de arbeidersklasse haar internationale
verbondenheid demonstreert, een dag van
vreugde en van strijd.
De leuze van dézen Meidag is: voor vrede,
vrijheid en arbeid!
De vrede wordt bedreigd door de groote
dictatuurstaten. Ook het vredelievende Ne
derland heeft zijn grenzen moeten verster
ken. En dat alles omdat het fascisme de
cultuur van het geweld beteekent Omdat
het fascisme de opvatting huldigt, dat de
vrouw bestemd is, zooveel mogelijk kinde
ren te produceeren en de man om in den
oorlog zooveel mogelijk volwassenen te ver
nietigen: De oorlog pas geeft den mensch
de gelegenheid de hoogste levensuitingen
te bereiken. Men dient er zich rekenschap
van te geven welke gevaarlijke machten de
wereld in deze waanzinnige theorieën be
dreigen.
Abessinië, Oostenrijk, Sudetenland, Tsje-
choslowakije en Albanië werden achtereen
volgens alle door de dictatuurlanden, die
hun theorieën in practijk omzetten, bezet of
veroverd. Waar zal deze geweldspolitiek tot
staan komen?
De puinhoopén van Abessinië, Spanje en
China leggen getuigenis af van de mentali
teit der nieuwe dictatoriale „cultuur".
De socialisten hebben onafgebroken strijd
gevoerd tegen een militairistischen geest en
enghartig nationalisme, dat in het fascisme
zijn ware gedaante toont.
Ook de geestelijke vrijheid wordt be
dreigd. De sociaal-democratie heeft zich in
dezen tjjd op haar democratische idealen
moeten bezinnen. Democratische rechtssta
ten of autocratische dwangstaten voor
deze keus zal de wereld in de komende
jaren worden gesteld. Vrijheid van gedach
te, godsdienst en politieke overtuiging of
machtsmisbruik en willekeur, vrijheidsver'
nietiging en vervolging van andersdenken
den, rechtbank of gestapo zie daar het
alternatief.
De sociaal-democratie zal al haar krachten
gebruiken om de geestelijke vrijheid tegen
eiken aanval te verdedigen.
De werkloosheid is door het regeerings-
beleid niet in den wortel aangetast. Daarom
in de derde plaats: arbeid! De socialistische
arbeidersbeweging en vooruitstrevende bur
gerlijke kringen hebben de regeeringspoli-
tiek scherp becritiseerd. Maar de sociaal
democratie critiseert niet alleen zij geeft
ook de middelen aan, die ons land en ons
volk van de plaag der werkloosheid kunnen
verlossen. Zij heeft niet de pretentie de we
reld in een handomdraai tot een paradijs te
maken. Werd echter het plan van den ar
beid uitgevoerd, dan zouden direct 70.000
arbeiders kunnen worden geplaatst en ver
volgens indirect nog tweemaal honderddui
zend.
Zweden geeft in dezen het voorbeeld.
Hier heeft de socialistische arbeidersbewe
ging de werkloosheid den kop weten in te
drukken. Daarom is de leuze van dezen Mei
dag óók: arbeid door het uitvoeren van
groote werken op groote schaal.
Er is wellicht geen reden tot optimisme.
Tóch zullen de moeilijkheden door de arbei
dersbeweging worden overwonnen.
De gedachten van de socialisten in alle
landen gaan op het oogenblik uit naar de
slachtoffers van de dictatuur. Maar de ge
schiedenis zal recht doen: de dictatuur gaat
aan haar eigen verderf te gronde. Altijd is
de vrijheidsidee sterker gebleken dan wil
lekeur en rechtsverkrachting.
De sociaal-democratie zal het zijn, die het
vaandel van de vrijheid en de welvaart eens
zal planten op deze wereld: de Internatio
nale zal eenmaal heerschen op aard!
Meispel van Maurits Dekker.
Na de pauze werd opgevoerd het Meispel
„50 jaren" van den socialistischen schrijver
Maurits Dekker, dat in verscheidene plaat
sen van ons land door de overheid verbo
den is. In Alkmaar was dit echter niet het
gevaL
Het Meispel van den heer Dekker, die
zelf bij deze opvoering aanwezig was, heeft
een scherp satirieken inslag. De voornaam
ste figuren zijn: de bewuste arbeider, die
door machtsvorming sociale voorzieningen
weet te veroveren op den kapitalist, „Geld
man"; de extremistische „Dollekop", die
sprekt over „directe actie" en „opstand",
zonder eenige kans op succes omdat de kapi
talist beschikt over alle machtsmiddelen; en
tenslotte "sijmelaar", de slippendrager der
kapitalistische bourgeoisie, die zich aan het
eind van de 50 jaren ontpopt als aanbidder
van de dictatuur.
Voor de verbinding der diverse tafreelen
zorgde „Vooruitgang", (mevr. Koot), die
haar taak uitstekend vervulde.
Het Meispel van Maurits Dekker heeft
verdiend succes gehad. Vooral ook de geza
menlijk gezongen Internationale aan het
einde liet een sterken indruk na.
Hierop sprak de voorzitter van de afdee
ling Alkmaar, de heer C. Couwenhoven, nog
een kort slotwoord. Hij dankte al de mede
werkenden, in het bizonder mevr. Koot, P.
Kohnert, den regisseur van het Meispel, A.
Kesselaar, den directeur van Excelsior en
de Stem des Volks, den heer Belitzer en last
not least Maurits Dekker, den schrijver van
het Meispel.
Tenslotte wekte de heer Couwenhoven
allen op hun uiterste best te doen bjj den
a.s. verkiezingsstrijd voor den gemeente
raad, die niet gemakkelijk zal worden, maar
door den uitslag van de Statenverkiezingen
met meer optimisme kan worden gevoerd,
dan men oorspronkelijk gerechtvaardigd
achtte.
