De wespentaille
GEZONDHEID NIET
ÜxuiUetau
DE AMATEUR
DETECTIVE
WAAG UW
Zonder inpennen toch slanke taille
Eiken dag een wonder
Naar het Engelsch van
ANTHONY BERKELEY
DERDE BLAD
al eens gelegenheid, ook met toestemming
van vader of moeder, er van af te wijken,
ifele kinderen gaan hier veel te laat naar
bed. Maar, als de jeugd gezond is en op tijd
aan sport doet, dan is het tenslotte geen
ernstig bezwaar, als de oudere leiding
maar terdege let op overdrijving, wat zoo
wel amusement als sport betreft; en er moet
geen noodzaak zijn om 's avonds laat nog
met het schoolwerk te zitten. Na het voor
gaande is bij menigen lezer, of lezeres,
vooral als zij relaties in Indië hebben, en
wie in Holland heeft dat niet, tegenwoor
dig, al zijn 't slechts kennissen? zeker de
vraag opgekomen, of het dan niet beter is
de kinderen tijdig naar Holland te sturen?
Een vraag, waarvoor Indische ouders zich
vaak gesteld zien. Welnu, op die vraag
moet m.i. in het algemeen ontkennend wor
den geantwoord. Dit is het tragische pro
bleem voor de Hollanders in Indië, dat zij
zich voor de noodzakelijkheid kunnen zien
gesteld hun kinderen, in het belang van ge
zondheid of onderwijs, wat soms samen gaat,
naar Holland te sturen. Maar onder normale
omstandigheden is dat niet noodig. Uitzon
deringsgevallen laat ik verder ter zijde. Het
onderwijs in Indië staat wel op zulk een
peil, dat het voor dat in Holland niet be
hoeft onder te doen. Dat geldt voor het
lager en het middelbaar onderwijs zeer ze
ker. Het hooger onderwijs laat ik hier bui
ten beschouwing, omdat dit een vraagstuk
op zich zelf is, dat te zijner tijd zeker ook
eens aandacht verdient. Hcogere Burger
scholen zijn er op verschillende plaatsenen
een Lyceum, dus met gelegenheid tot een
gymnasiale opleiding, bezit Batavia, Ban-
doeng, Soerabaja, Malang, Medan, hetzij van
gouvernementswege, hetzij als particuliere
instelling. Als de kinderen gezond zijn en
mt hun leeren daarom geen moeite behoe
ven te hebben, dan zou ik alle ouders drin
gend willen aanraden hun kinderen zoolang
mogelijk bij zich te houden. Als er een goed
gezinsleven is. Want misschien meer nog
dan in Holland geldt, dat het gezinsleven
een belangrijke factor blijft, ook al kunnen
de ouders zelf zich, om welke redenen dan
ook, weinig met het onderwijs hunner kin
deren bemoeien.
Wel zal 't niet altijd te vemijden zijn de
kinderen, voor hun middelbaar onderwijs
naar een andere plaats te sturen, m.n. voor
het bezoek van een lyceum, terwijl de kin
deren van de Buitengewesten in vele geval
len op Java naar school gaan. Maar dan
kunnen de kinderen toch altijd nog in één
of meer vacanties naar huis komen of, in
geval van ziekte b.v. kunnen de ouders hun
kinderen opzoeken. De band met de ouders
wordt niet geheel losgelaten, wat indien de
kinderen naar Holland worden gezonden,
wel het geval is, vooral als zij op betrekke
lijk jeugdigen leeftijd van huis gaan. Men
moet over dit probleem niet te licht denken,
de kinderen van huis zenden, brengt heel
wat moeilijkheden en vooral zorg met zich.
Als het dan nog noodzakelijk wordt, dat de
moeder ook naar Holland terugkeert, omdat
blijkt, dat de kinderen er toch niet heele-
maal buiten ouderlijk toezicht kunnen zijn,
dan blijft er van het gezinsverband niet veel
over. Natuurlijk zijn er gevallen, waarin de
noodzaak er toe leidt, maar overigens is het
raadzaam de kinderen zoo lang mogelijk bij
zich in Indië te houden, zeker tot na het
einde van het middelbaar onderwijs. Dat
kan, zonder eenig bezwaar, wat de kwaliteit
van het onderwijs betreft. Ik geef toe, dat
de jeugd hier de veelzijdigheid van een
Westersche omgeving mist, maar dat is
voor de jeugd zeker geen onoverkomelijk
bezwaar. Al legt het constateeren van dit
feit aan ouders en opvoeders wel de ver
plichting op, de jeugd buiten den schooltijd
gelegenheid te geven tot algemeene ont
wikkeling. In dit opzicht valt er nog wel
een en ander te doen; m.n. door de Kunst
kringen. Veel hangt overigens af van het
particulier initiatief en ik weet menig voor
beeld, zoowel uit groote als kleine plaatsen,
dat er voor de jeugd het een en ander
wordt gedaan, door voordrachten, jeugd-
concerten e.d. In het algemeen kan de be
langstelling van de jeugd in die richting
zeer zeker nog meer worden geprikkeld en
geleid. Gelegenheid tot ontspanning in de
vacanties is er voldoende indien tenminste
de mogelijkhed bestaat „naar boven" te
gaan, zooals we dat hier noemen, om gedu
rende eenigen tijd een „koude neus" te ha
len. De eene plaats is hiervoor meer be
voorrecht dan een andere; doch over het
algemeen zijn er bergoorden op niet te ver
ren afstand, en in de groote vacantie heeft
men er wel een verdere reis naar een an
dere Java-provincie voor over. Ook het
„week-enden" vindt meer en meer ingang,
velen hebben boven, in een bergstreek een
eigen bungalow. Soerabaia heeft zijn berg-
verblijven in aangename koelte al heel
dichtbij.
Voor Batavia liggen ze wat verder af, op
en om den Poentjak, gemiddeld 2 uur per
auto. Bandoeng heeft van zich zelf een
koel, zij het wel eens wat grimmig en kil
klimaat. Semarang heeft zijn heuvelterrein.
Ook de groote plaatsen in de Buitengewes
ten hebben meest een goede gelegenheid
om er eens tusschenuit te gaan. Ik noem
slechts Medan, met het vermaarde Brastagi
en het onvolprezen Toba-meer, waaraan
het vacantie-oord Prapat is gelegen. Wie
geen eigen auto heeft, vindt meestal gele
genheid met behoorlijke autobussen, of
neemt een taxi, waarvan de kosten een niet
al te groot bezwaar zijn. En de kinderen
uit de Buitengewesten, die op Java school
gaan, op internaat of bij een familie, kee-
ren in de vacanties naar huis, indien hun
ouders te ver afwonen, alleen in de groote
vacantie. Maar, als gezegd, het contact met
het ouderlijk huis blijft. Ook over het ge
zinsleven, met betrekking tot de jeugd valt
nog wel het een en ander te zeggen; de In
dische leefwijze brengt nu eenmaal mee,
dat men hier niet de „huiskamer" kent als
in Holland en dat maakt het intieme-ver-
band zeldzamer, 's Middags, zoo tegen 6
uur, zit men hier graag eens rusting in de
buitenlucht, op het platje naast of voor de
woning; de kinderen zijn nog uit, zwem
men, tennissen, fietsen, zijn bij de padvin
ders, bedenkt u het verder maar zelf. En
als dan, na thuiskomst het schoolwerk aan
de beurt moet komen, dan vinden de
jongens en meisjes in gunstige gevallen een
eigen kamertje, of ze schieten zich ergens
op, waar geen afleiding van buiten tot hen
doordringt.
Dat huiswerk-maken is hier een pro
bleem, dat wel niet veel zal verschillen van
dat in Holland. Onlangs heeft een leeraar
van het Lyceum te Soerabaja op 'n ouder
avond er over gesproken. Voor belangstel
lende ouders onder de lezers vermeld ik
hier zijn resumptie, om daarmede dan te
vens te besluiten, voor ditmaal. Te onder
scheiden valt: le wat gememoriseerd moet
worden, 2e oefeningen en vraagstukken als
toepassing van het geleerde, waarbij de
volgende voorwaarden worden gesteld: le
moeten de kinderen het te leeren stuk zoo
snel mogelijk afwerken; na het middag
eten wordt even gerust dan de lessen door
nemen, 's middags een tijdje ontspanning
nemen, daarna nog eens alles doornemen;
2e is er een repetitie, dan moet het andere
werk voorgaan, zoodat het niet in de ver
drukking komt; 3e moet de volle aandacht
op het werk geconcentreerd worden; 4e
moet zooveel mogelijk de belangstelling
voor de vakken gewekt worden, dan leert
het kind met meer pleizier; 5e moet eerst
geproduceerd worden zonder boek; 6e moe
ten thema's en oplossingen door de leer
lingen zelf worden gemaakt; 7e moeten ze
zooveel mogelijk de moeilijkheden zelf
trachten te overwinnen. Eigenlijk zou ik
wel eens willen weten, wat de jongens en
meisjes in Holland van dergelijke richtlij
nen zeggen, welke via de ouders hun ge-
nooten in een groote Indische stad werden
voorgehouden!
BATAVUS.
^LS DE NIEREN niet behoorlijk werken, kun
nen verschijnselen optreden als rugpijn,
•pit, stijve en pijnlijke gewrichten, verstoorde
nachtrust en verlies van kracht. En wel,
doordat het bloed dan niet gezuiverd wordt
var de erin voorkomende onzuiverheden door
deze bloedfiltreerende organen. Laat het zoo
ver niet komen: voorkomen Is beter dan
genezen. Gebruik tijdig Foster's Rugpijn
Nieren Pillen, sinds jaren bekend als het
diuretisch middel bij uitnemendheid. Zorg.
dat uw bloed steeds zuiver, krachtig en leven
gevend blijft.
Gaan we ons weer inpennen?
Gaan we weer azijn drinken?
Gaan we werkelijk weer mode
poppen en stijve marionetten van
ons laten maken, die haast niet bui
gen kunnen, door 't strak geregen
corset? En dat nog wel in den
zomer?
Neen, vast niet'
De moderne vrouw mag dan een
„pannekoek-hoedje" willen opzet
ten en ze zal zich misschien wagen
aan de ruischende taft onderjurk
met 't coquette kantje onder de
jurk uit, aan de sandalen met een
paar centimeter dikke zolen, aan de
paarse en groene voiles of aan
andere modieuse dwaasheden. Maar
de wespentaille en het adembene
mende corset, waarvan men flauw
viel in den goeden ouden tijd, zoodat
er ieder oogenblik „vlugzout" noo
dig was of een meneer, die op het
juiste moment de armen uitbreidde,
die zal ze zich niet laten opdringen.
Gymnastiek en dieet.
We kennen nu immers andere en
gezondere manieren om een slanke
taille te krijgen. Allereerst de gym
nastiek: Plat op den grond liggen
en fietsen met de beenen of plat op
den rug en telkens langzaam opko
men en met de toppen van de vin
gers de teenen aanraken. Dan ver
der een verstandig dieet zonder
zoet goed en zonder veel vet en
meelkost. De rauwe sla, de radijsjes
en de groene groente zijn nu weer
onder ieders bereik en we kunnen
alle dikmakende winterkost weer
voor een half jaai vaarwel zeggen.
En als de slanke taille dan nog
niet zoo heel slank is, dan zijn er
nog tal van manieren om onze taille
zoo dun mogelijk te laten schijnen.
Breede schouders wijde
rokken.
De drie voornaamste hulpmidde
len zijn: breede schouders, wijde
mouwen en klokrokken of rokken
met uitspringende plooien. Door het
lijfje van een japon iets te laten
overblousen of te garneeren met
zakjes of borduurwerk, met een
vest van valencienne kant of een
korte bolero, lijkt de taille eronder
veel slanker. Ruim ingezette mou
wen hebben 't zelfde effect. Iets
dergelijks geldt voor de rokken, die
onder de heupen wijd uitloopen;
klokken, plooien of uitspringende
ruimte, doen taille en heupen slan
ker schijnen.
Heeft men de wespsntaille eenigs-
zins benaderd, dan kan men die
nog accentueeren door een helkleu
rig riempje of een breede ceintuur
in een afstekende tint.
Op onze afbeelding ziet u een
paar voorbeelden van jurkjes,
waarbij de taille voordeelig, d.w.z.
slank uitkomt.
Nieuwe modetin ten.
Links een zijden japonnetje met
een overblousend lijfje, zakjes en
een klokkenden rok. Zoo'n japonne
tje kiest men in een van de mooie
nieuwe modetinten b.v. café an lait
(koffie-verkeerd) of turquoise
blauw of geel of mosterdkleurig of
rose-buvard (d.i. de kleur van rose
vloei), al deze kleuren zijn in
prachtige zachte nuances aanwezig.
Zelden waren de modetinten zoo
smaakvol en flatteus.
In 't midden een getailleerde
mantel, die naast de vele wijde
swaggers en swing-coats ook nog
een plaatsje vindt in de collecties.
De taille is hier geaccentueerd door
de breede schouders en revers van
't bovenstuk en door de ingestikte
ruimte bij 't onderstuk van den
mantel.
Tenslotte een gekleede middag
jurk, waar de wijde mouwen en de
sterk klokkende rok er 't hunne toe
bijdragen om de taille met de
breede ceintuur werkelijk slank te
doen gelijken.
Zoo zien we, dat er tal van ma
nieren zijn om ook zonder azijn en
styf geregen corset, de wespentaille
te benaderen.
MADELEINE.
De n zou er ook af kunnen. Elke d
wonder. Inderdaad: immers is elke^ 6611
die ons gegeven wordt, eigenlijk een dag'
der: een kostbaar geschenk dat wii W°ö"
vangen mogen, een nieuw licht, een n' °Öt*
hoop, een nieuw verlangen, een n'euw*
mogelijkheid, een wonder dat uitreikt*^
uitreikt boven ons menschelijk bevatt'
vermogen.
Maar ik laat de n staan en spreek
over: eiken dag een wonder. En ik
dan aan de woorden van A. Rannah in
kleine Almanak van Brabant", een nr'c
tige bundel schetsen over natuur en m
schenleven, deze woorden: „Het is
dagelijksche plicht eiken dag een wonSÜ
te ontdekken. Wie dat niet kan of niet d
verdient niet dat mirakels gebeuren"
Wanneer er één maand is, waarvan <4
wel in het bijzonder geldt, dat wij er dV
dag een wonder, neen vele wonderen t
kunnen ontdekken, dan is het de u
maand. Laten wij het nu eens tot taak st2*
len, eiken Meidag bij een van de vele wo
deren stil te staan, gedachtig aan de won*1"
den uit het oude boek Job: Sta en aanm
de wonderen Gods. merk
Daar is (ik kijk een oogenblik uit ma
raam, wanneer gij uit het uwe kijkt rJn
ge ook hetzelfde of iets anders dat 6v
mooi is, zien) daar is de eik, die maanden*1
lang sterk en stevig, maar schijnbaar do
en dood in de aarde stond geplant,
die nu ook, na alle andere boomen, 'in priT
len looftooi staat. Daar springt, in
eik, even later een eekhoorn, watervlu»
van tak tot tak. Daar hangt nog wat ribes-
bloei en daar staat een sering vol knoppen
een pruimeboom, die het witte bloemblad'
over het gazon heeft uitgestrooid, vol vruch-
beloften, een magnolia in vervallende"
maar nog altijd treffende schoonheid. Dato
hipt een merel straks ook een zanglijster
door het gras, daar twinkelt een mees, daar
roepen de musschen. Een zonnepijl door
boort het wolkengrauw en schijnt belofte
van stralenden zonneluister bij het voort
gaan der uren. Een reiger wiekt naar het
wachtend nest in het bosch, waar duizend
andere wonderen wachten. Straks zal hij op
nieuw naar den weirand, naar de moeras-
landen gaan, daar waar in roep en bloei
in geur en kleur een wonderwereld open
gaat. Eiken dag een wonder. Welk wonder
zullen wij kiezen voor elk van deze een-
en-dertig Meische dagen? Een der grootste
een der fijnste tevens is dat simpele kie
vitsnest, waarvan de eieren nu niet meer
worden meegenomen gelukkig of dat kun
stig samenstel dat vink en wielewaal en
karakiet in boom of rietveld hebben ge
bouwd of welhaast zullen bouwen. Een
wonder is de wulpenroep, die het wijd moe
ras of het wilde duinlandschap van helde
re muziek vervult. Een wonder, een schat
kamer vol wonderen is dat hoekje van het
meer, waar steeds meer nieuw leven zich
rekt en dringt en woelt. Elk zaadje dat ge
strooid is in den tuin van Mei is een won
der dat zich straks over enkele weken,
maanden groenend, bloeiend geurend, nieuw
zaad, nieuwe vruchten dragend, openvouwt
De dagen der duizend wonderen, noemt
Hermann Löns in een van zijn boeken den
Meitijd. Dan zijn er enkele tientallen dus
voor iederen dag van Mei En. ja, die zijn
er ook zeker. Er gaat geen Meimaand voor
bij waarin we niet aan de Génestet's woor
den herinnerd worden over onze Noorsche
Mei, die zoo arm aan zon, zoo koud en guur
als November kan zijn. Maar er is ook geen
Meimaand waarin Goethe's lied niet ver
werkelijkt wordt: „Wie herrlich leuchtet
mir die Natur!", het lied dat van glans en
bloemen, van lachende weiden, van bloe
sems die spruiten uit iedere tak en duizend
stemmen, die klinken uit alle struiken,
spreekt. Eiken dag een wonder, vele, vele
wonderen eiken dag weer. Het Scheppings
wonder herhaald ieder voorjaar, iedere
Mei opnieuw. Zooals Goethe het zegt:
..De onbeschrijflijke hooge werken.
Zijn heerlijk als op d' eersten dag".
A. L B.
ONS DRUKWERK
ziet er ALTIJD goed uit!
DRUKKERIJ COSTER.
ALKMAAFSCHE COURANT. TEL. 3320.
36)
„Kijk eens", begon Chitterwick, nog een
beetje onder den indruk door de aanwezig
heid van zijn tante, „wat ik zoo vreemd
vind, is het volgende. Moresby heeft mij
verteld, dat de man dadelijk na mij de hall
heeft verlaten, dus een goede 20 minuten
voordat juffrouw Sinclair stierf. Maar wat
er nog voor vreemde dingen in dit geval te
voorschijn mogen komen, dat die man de
moordenaar is, staat vast. En als dat zoo is,
kunnen we ook met beslistheid aannemen,
dat hij de hall niet verliet, vóór hij er ze
ker van was, dat juffrouw Sinclair op het
punt stond om haar vergiftigde koffie op te
drinken.
Nu staat er het volgende in de encyclo-
paedie over de werking van blauwzuur".
Chitterwick bladerde in het veel gebruikte
boek, „hm... hem.. Ja... Bij een dosis
van 14 gram of meer treedt de dood in
doorsnee, na twee tot tien minuten in. Al
leen na een veel geringer dosis zal de dood
wat later intreden. Dus..." Chitterwick
keek over zijn bril het drietal om de beurt
aan. Hij zelf zag er uit als de verpersoon-
ljjkste radeloosheid.
,Daar juffrouw Sinclair, zooals wij we
ten, een beduidend grootere hoeveelheid
heeft ingenomen, zouden we met een uit
werking na zes minuten moeten rekening
houden. En toch heeft het nog twintig mi
nuten geduurd. Dat begrijp ik niet".
Blijkbaar konden de anderen het ook
niet begrijpen.
„Maar hebben wij dan vanmiddag dit
punt al niet opgelost?" zei Judith. „Weet
u wel, dat Mouse meende, dat de man er
allang vandoor was, toen zij haar koffie
dronk".
„Ja, ja, dat moet wel. WantChitter
wick keek weer in het boek. „Ja, hier heb
ik het. Het gebeurt maar zelden, dat de uit
werking niet reeds na één of twee minuten
optreedt. Hm Stotend ademhalen. Snor
ken Ja, natuurlijk, ik ben het volko
men met u eens. Natuurlijk was voor hem
de eenige mogelijkheid, om onder één cf
ander voorwendsel, voordat de symptonen
zich openbaarden, te maken dat hy weg
kwam. Ja, hij moest het wel doen, omdat
het vergif zoo snel werkend is moest
hij wel weg gaan voordat zij gedronken
had. Maar er is toch een heel groot ver
schil of hij direct of een kwartier daarna
wegging, vindt u niet?"
„Nu, er kan nog iets gebeurd zijn, zoo
dat zij haar koffie nog even liet staan",
opperde Mouse.
,Een heel kwartier?" zei Chitterwick on-
geloovig.
„Geeneen vrouw laat haar koffie een
kwartier staan", merkte juffrouw Chitter
wick zeer gedecideerd op. „Misschien een
jong meisje. Iedere verstandige vrouw zal
drinken als de koffie nog warm is". Om
de een of andere reden had juffrouw Chit
terwick groote verachting voor jonge leden
van haar sekse.
„Juist wat ik dacht, tantetje", zei Chit
terwick.
„Maar het is belachelijk om aan te ne
men, dat die man onschuldig is", zei Judy
een beetje ongeduldig.
„Dat is het zeker", stemde Chitterwick
haastig toe. „Belachelijk. Niettemin moe
ten wij het als een feit beschouwen, dat
juffrouw Sinclair het vergif nietnu op
zijn vroegst om 2 uur 56 ingenomen heeft
en misschien wel een paar minuten later.
Dus ongeveer op het oogenblik, dat ik weer
in de hall kwam".
„U vertelt ons niet alles, mijnheer Chit
terwick", beschuldigde Mouse hem. „U hebt
een idee, hoe we de moeilijkheid te boven
kunnen komen".
„Ja", zei Chitterwick bescheiden, „ik heb
een theorie".
„Vooruit dan, laat eens hooren".
Chitterwick kuchte en keek eens naar
zijn tante. „Het zal jelui wel ver gezocht
lijken Mij eigenlijk ook. Maar heusch
We moeten er in ieder geval rekening mee
houden, dat het een buitengewoon zorg
vuldig voorbereid complot is. Ieder com
plot, waarbij iemand voor een ander moet
doorgaan. En ik behoef u, mevrouw Sin
clair, niet te vragen of uw man van plan
was om blauwzuur te koopen: en toch moet
hij er openlijk in verschillende apotheken
naar gevraagd hebben. Dat gelooft de po
litie. Men beweert, dat die apothekers
verklaard hebben, dat majoor Sinclair den
dag voor den moord, bij hen blauwzuur
heeft willen koopen".
„Wat?" zei Judy erg verschrikt.
.Alweer comedie, ziet u, om te maken
dat men aan de schuld van uw echtgenoot
heelemaal niet meer zal twijfelen. Naar
mijn meening echter", zei Chitterwick
vakkundig, „is de misdadiger een beetje te
ver gegaan. Want niemand die werkelijk
schuld heeft, en die bij zijn volle verstand
is, zou zooiets doen. Hoewel er veel geval
len bekend zijn, waarbij juist moorde
naars de stomste dingen doen. Niettemin
werpt mijn theorie een licht op dat zeld
zaam goed in elkaar gezette moordplan.
Maar tevens sluit het een psychologische
vergissing niet uit".
Ik zeg u het een en ander alleen maar als
nieuw gezichtspunt, waarover wij nog even
moeten beraadslagen. In Piccadilly Palace
had ik op eens iets als een opluchting, maar
ik mag niet zeggen, dat het onze meening
over het geval veranderen zal; ik mag al
leen maar zeggen veranderen kan. Want
mijn theorie zal u erg fantastisch lijken. Ik
ben er tenminste van overtuigd, dat ze bij
de politie dat woord ervoor zullen gebrui
ken".
„Kom, schiet op Ambroze, wat is het
dan?" viel tante hem in de rede.
„Nu dan", zei Chitterwick. „Ik was hee
lemaal op een dwaalspoor toen ik dacht
dat de man mij weg keek, neen hij wilde
zeker zijn, dat ik iedere, zelfs zyn kleinste
beweging, zou waarnemen".
Chitterwick bloosde ervan, alsof hij zich
voor zoo'n typische conclusie wilde ver
ontschuldigen.
„Onzin", zei juffrouw Chitterwick kort
en gaf hiermee le kennen, dat zy haar neef
voor een idioot hield.
Mouse daarentegen zag er heelemaal niet
naar uit of hij het onzin vond en Judith
snakte naar lucht. „Wat... ja wat bedoelt
u dan, mijnheer Chitterwick", vroeg ze.
Verlegen probeerde hy het duidelijk te
maken. „Nu u weet ook wel dat het bijna
onmogelijk is, niet te kijken als iemand je
aanstaart. Je oogen gaan aldoor terug om
te zien of de andere nog kijkt. Het gaat bo
ven je krachten, om dit tegen te gaan. Dat
is tenminste mijn ervaring. Ik weet niet of
alle menschen het zelfde voelen".
„Absoluut", bevestigde Mouse. „Altijd".
„En hoe sterker de ander staart des te
onvermijdelijker is het, dat je moet kij
ken", ging Chitterwick nu wat moediger
door. „De man heeft mij woedend aangeke
ken. Is het dan zoo gek als ik er nu uit op
maak, dat hij juist heel graag wilde, dat ik
hem zou blijven opnemen, en dat hij in den
spiegel oplette of ik het wel deed, en dat
ik dan ook moest zien, hoe zyn hand een
oogenblikje boven het kopje van juffrouw
Sinclair was".
Chitterwick haalde eens diep adem en
zag tamelijk opgewonden den kring rond.
„Lieve hemel!" bracht Mouse uit.
Judith daarentegen scheen niet zoo erg
overtuigd. „Och, mijnheer Chitterwick, ik
vind wel, dat dit een beetje ver gezocht is".
„Ik was er al bang voor dat u dat zoudt
denken", zuchtte Chitterwick.
„Ik vind het niet", verdedigde Mouse
hem. „Maar ik kan nog niet inzien, waar
dat op af gaat. Waarom zou die kerel zoo
graag willen hebben, dat u zag hoe hy het
vergif in de koffie deed?"
„Omdat hij het heelemaal niet deed", gaf
Chitterwick kalm ten antwoord. „Omdat
hy juffrouw Sinclair op een heel andere
manier vergiftigd heeft. Omdat hij, als hij
inderdaad verdacht werd, de mogelijkheid
wilde hebben, om zich vrij te pleiten, zoo
dat de oorzaak van den moord wel nooit
ontdekt zou worden".
„Bedoelt u, dat hy zich vrij kon pleiten
door te wyzen op de reactie van blauwzuur
en daarna te bewijzen dat de dood van
juffrouw Sinclair, niet door een dosis
blauwzuur, die hy in haar koffie gedaan
zou hebben, veroorzaakt kon zijn?"
„Gedeeltelijk ja. Maar als mijn zienswij
ze klopt, is het nog niet alles want hU
heeft nog iets, dat wy jammer genoeg nog
niet weten".
„Hoe dat?" vroeg Mouse, die hem niet
kon volgen.
(Wordt vervolgd).
