«BAKKEN
MURAPKlil
Een zoon van z'n Vader
ffef„a/ïï#tind
3euiICeton
TOMATENSLA
(Jeï^SUNLIGHT ZEEP
Misdrijven tegen de veiligheid van den staat.
De hoofdstad heeft een
„ijzeren long".
Motorrijder na aanrijding
tegen een boom.
Een doode, een gewonde.
Auto in het Winschoterdiep.
Drie der inzittenden verdronken.
Redactie der artikelen
te ruim geacht.
GEBAKKEN
TVV tKDii BLAD
De medische outillage van de hoofd
stad is dezer dagen verrijkt met een
der nieuwste vindingen, waarover de
wetenschap de beschikking gekregen
heeft, namelijk de z.g. „ijzeren long".
Dit is de populaire benaming van het
toestel voor kunstmatige ademhaling, dat in
den korten tijd van zijn bestaan, alom zoo
sterk de aandacht heeft getrokken. Men
herinnert zich, dat dit apparaat tot dusver
re het leven heeft weten te behouden van
een zoon van een Amerikaanschen million-
nair, wiens ademhalingsorganen niet meer
functionneerden. Vooral in Engeland, waar
de „long" wordt gefabriceerd, heeft het toe
stel grooten opgang gemaakt, mede dank
zü het besluit van lord Nuffield om het kos
teloos aan alle ziekenhuizen van het Brit-
sche koninkrijk te verstrekken.
Gistermiddag heeft dr. H. Kinderman,
onder-directeur van het Wilhelminagasthuis,
de werking van den „ijzeren long", om deze
niet fraaie en ook niet juiste betiteling van
het nieuwe toestel, dat officieel als „Both
Cabinet Respirator" wordt aangeduid, maar
te gebruiken, gedemonstreerd. Het is onder
gebracht in de isoleerafdeeling van het ge
bouw voor besmettelijke ziekten, omdat het
naar men verwacht in de eerste plaats nut
tige diensten zal kunnen bewijzen by geval
len van kinderverlamming. Ook hoopt men
het apparaat met succes te gebruiken in be
paalde gevallen van dihptherie, verstikking
of elèctrische schok en in andere gevallen,
waarbij de ademhalingsorganen gestoord
zijn.
Hoe het toestel werkt.
Het toestel is eigenlijk een groote platte
kist ter lengte van een menschelijk lichaam,
dat de patiënt geheel omsluit. In de kist rust
een bed, dat gemakkelijk in- en uitgescho
ven kan worden. De patiënt wordt op het
bed gelegd met het hoofd uitstekend door
een gat in het einde daarvan. Vervolgens
wordt het bed in de kist geschoven,, die
luchtdicht gemaakt wordt. Een rubberkraag
gaat om den nek van den patiënt, zoodat
zijn geheele lichaam in een afgesloten ka
mer rust, terwijl zijn hoofd eruit steekt.
Het einde van de „kist" is met een slang
verbonden met een „pulsator", een blaas
balg, welke door een electromotor in bewe
ging wordt gebracht. Deze balg, die dus
longdiensten verricht, trekt de lucht uit het
cabinet, geeft daarmee de longen van den
patiënt gelegenheid uit te zetten en veroor
zaakt, dat hij door neus en mond, die geheel
vrij zijn, inademt. De ademhaling kan wor
den geregeld in tempo's van 18, 24 en 32 per
minuut. Afwisselend is de luchtdruk posi
tief en negatief, zoodat de natuurlijke adem
haling wordt geïmiteerd. Is de luchtdruk
positief, dan wordt de borstkas van den
patiënt ingedrukt, waarna hij lucht kan in
ademen, is de druk een oogenblik later ne
gatief, dan heeft hij gelegenheid tct uit
ademing. De ventilage van het cabinet en
de drukgraad kunnen eveneens worden ge
regeld door middel van twee ventielen en
de patiënt kan tot op zeker hoogte verzorgd
■worden zopder het cabinet te openen, dank
zij twee armgaten, die zich aan weerszijden
bevinden, ongeveer ter hoogte van de schou
ders van den patiënt. Door middel hiervan
kan ook de polsslag van den patiënt wor
den gecontroleerd.
De patiënt kan gedurende langen tijd in
het cabinet blijven, zoo noodig dagenlang.
De „ijzeren long" is thans gereed om zyn
diensten te bewijzen. Ook hier hoopt men
er zegenrijke resultaten mee te bereiken.
Over boord geslagen en verdronken. -
Gistermiddag is te Rotterdam de 48-jarige
schipper M. Lagarde aan boord van kraan
no. 10 van de N.V. Stuwadoormaatschappij
Neptunus tijdens werkzaamheden in de
Waalhaven te Rotterdam over boord ge
slagen en verdronken. Het lijk is later door
personeel van de „Politie 3" opgehaald.
Gisteravond is op den Amersfoortschen
straatweg onder Nijkerk een ernstig ver
keersongeluk gebeurd, waarbij een motor
rijder om het even kwam en een zeven
jarig meisje gewond werd. Twee motorrij
ders uit Hilversum, de heeren L. C. de
Frenne en A. Huigen waren op weg naar de
T. T.-races te Assen. Ter hoogte van den
Laakweg moest de heer de Frenne plotse
ling uitwijken voor het dochtertje van de
familie van der Bunt te Nijkerk dat daar
fietste.
Nog juist raakte de motorfiets het
rijwiel van het meisje, tengevolge
waarvan de motorrijder de macht over
het stuur verloor en aan den linker
kant van den weg tegen een boom reed.
Hij werd zwaar aan het hoofd gewond
en overleed enkele oogenblikken na
het ongeluk. Het meisje sloeg tegen
den grond en brak een been.
Na verbonden te* zijn werd het kind naar
de ouderlijke wonig vervoerd.
Het stoffelijk overschot van den motor
rijder is naar het lijkenhuisje te Nijkerk
overgebracht.
Gistermiddag om ongeveer vier uur,
is naby Scheemda een ontzettend
auto-ongeluk gebeurd, waarbij drie
personen om het leven zijn gekomen.
Een auto met vier personen is na
een aanrijding in het Winschoterdiep
gereden. De auto verdween een flink
stuk van den wal, geheel onder wa
ter. Drie der inzittenden konden zich
met geen mogelijkheid bevrijden. Al
hoewel van alle kanten onmiddellijk
hulp kwam opdagen, mocht het niet
gelukken hen te redden.
De bestuurder van de auto, de heer
Wiersema uit Wittewierum (gem. Ten
Boer) kon worden gered.
De namen der slachtoffers zijn: de 32-
jarige mevrouw Wiersma, haar 5-jarig
zoontje en haar ongeveer 60-jarige moeder,
mevr. A. HardingSchuuring.
Noodlottige botsing.
Omstreeks drie uur was het echtpaar
Wiersma uit Wittewierum per auto op weg
naar Sellingen (gemeente Vlagtwedde),
waar de ongeveer 60-jarige moeder van
mevrouw Wiersma woont, die zich met het
vi,; "Jarig zoontje van het echtpaar even
eens in den wagen bevond. Tusschen
Scheemda en Winschoten is de auto door
nog onbekende oorzaak in botsing gekomen
met een open personenauto, welke uit Gro
ningen kwam. Na de aanrijding kwamen
beide wagens in het Winschoterdiep terecht
In de auto uit Groningen zaten drie perso
nen die zich konden redden en behouden
aan wal wisten te komen. Het waren de
heer en mevr. Boll uit Groningen en een
12-jarig jongetje van de familie Mellema
uit Winschoten, dat na een logeerpartij
weer naar huis werd gebracht.
De andere auto een gesloten wagen,
kwam een flink stuk van den wag in het
water terecht en verdween geheel onder
water.
Van alle kanten kwam hulp opdagen,
doch het mocht slechts gelukken den heer
Wiersma te redden. Zijn 32-jarige vrouw,
het zoontje en de moeder van mevrouw
Wiersma konden niet meer worden bevrijd
Zwp xxdA eux
uwdiisnuv oyy VJC eA*v-
cjojoX wvijw.cp>e<£JoAe*v wt.
NOOIT ZEEP VAN ONBEKENDE HERKOMST
en kwamen om het leven. Kort na het ge
beurde zijn de lijken opgehaald.
Een onmiddellijk ontboden geneesheer,
kon slechts den dood constateeren. Het
stoffelijk overschot van de drie slachtoffers
werd voorloopig naar het gemeentehuis te
Scheemda overgebracht.
De heer Wiersma, die zeer onder den In
druk vön het gebeurde was, begaf zich, na
van droge kleeren te zijn voorzien, naar het
gemeentehuis voor het geven van inlich
tingen.
Beide auto's zijn later op den middag
gelicht.
DE TECHNISCHE PROEFTOCHT VAN DE
„ORANJE".
Een draadloos A. N. P.-telegram van
boord van de „Oranje" meldt:
In tegenstelling tot den eersten dag van
den technischen proeftocht van de „Oranje"
welke door fraai weer begunstigd werd,
was het den tweeden dag van de proefvaart
slecht weer. Er stond een krachtige zuid
westen wind, welke van tijd tot tijd ge
paard ging met regenbuien.
De stemming onder de vijfhonderd opva
renden had evenwel door het minder gun
stige weer geenszins te lijden.
De positie van het schip was gisteravond
om zes uur: 55 graden, 56 minuten, 30 se
conden noorderbreedte.
De snelheid van de „Oranje", welke bij
he varen op de gemeten mijl werd bereikt,
bedroeg 26.30 mijl per uur.
Zooals bekend bedraagt de berekende
dienstsnelheid 21 mijl per uur.
ORDENING IN DE BEHANGSEL
PAPIERBRANCHE.
In een dezer dagen gehouden bijeenkomst
van afgevaardigden van den Nederlandschen
bond van patroons in het meubileeringbe-
drijf, Ned. R.K. Hanzebond „St. Reinoldus",
behangerspatroonsbond „De Graafschap",
behangerspatroonsvereeniging „Kleinbe
drijf", R.K. bond van schilderspatroons „St.
Lucas", Nederlandschen bond van schilders
patroons, den Frieschen schilderspatroons
bond te eener en fabrikanten en grossiers in
behangselpapieren ter andere zijde, ver
kreeg men, na langdurige en uitvoerige be
sprekingen, de gewenschte overeenkomst om
tot de zoo hoog noodige ordening in de be
hangselpapierbranche te komen.
De door de commissie opgestelde richtlij
nen, werden na bespreking en overleg met
een kleine wijziging aangenomen, zoodat
met 1 Januari 1940, het voor het geheele
land geldend? contract zal ingaan.
Belanghebbenden kunnen reeds inlichtin
gen bekomen bij het secretariaat der com
missie, Laplacestraat 42, Amsterdam (O.),
tel. 51819.
DE A.N.V.V. CONGRESSEERT.
Nadat Dinsdagavond de deelnemers aan
het congres der A.N.V.V. op het gemeente
huis te Leeuwarden waren ontvangen, waar
de burgemeester der gemeente jhr. mr. J.
M. van Beyma, een welkomstwoord sprak,
dat door den voorzitter der vereeniging C.
R. T. baron Krayenhoff, werd beantwoord,
begon gisterochtend in de zalen Schaaf de
ochtendvergadering.
Na een kort openingswoord van den voor
zitter die er zich over verheugde, dat de
belangstelling zoo groot was, was aan de
orde het jaarverslag, waaraan het volgende
wordt ontleend:
De vrije stroom van reizigers en toeristen
wordt door belemmerende bepalingen, wel
ke in verscheidene landen bestaan en nog
steeds worden uitgebreid, meer en meer bin
nen zeer nauwe oevers ingedijkt. Wat den
arbeid in het binnenland betreft: dit is nog
steeds het zorgenkind van de vereeniging.
Het streven zal er in de toekomst op gericht
zijn, deze organisatie tot een hechtere te
maken, door een nauwen band te leggen
tusschen de plaatselijke, streek- en provin
ciale organisaties".
Bij de bespreking van het verslag
sprak de heer D. A. Klomp te Ber
gen (N.H.) er zijn vreugde over uit,
dat thans ook de regeering het nut van
vreemdelingenverkeer heeft ingezien en
dat zij een bedrag van een ton voor dit
doel heeft beschikbaar gesteld.
Inzake zijn voorgenomen aftreden zeide
In het voorloopig verslag over het
wetsontwerp tot aanvulling van den
eersten titel van het tweede boek van
het wetboek van strafrecht (misdrijven
tegen de veiligheid van den staat) lezen
wij o.m. het volgende:
Bij het afdeelingsonderzoek van dit wets
ontwerp verklaarden zeer vele leden zich
met de strekking daarvan te kunnen ver
eenigen, al werden tegen de uitwerking ver
schillende bezwaren aangevoerd.
Niettemin werd van verschillende zijden
de vraag gesteld, of het kwaad, dat de re
geering met deze voorstellen bestrijden
wil, zóó ernstig en van zulk een omvang is,
dat strafmaatregelen daartegen inderdaad
noodig zijn.
Redactie te ruim.
Verscheidene leden waren van oor
deel, dat de redactie van de voorge
stelde artikelen in ieder geval te ruim
is.
Zij vestigden er de aandacht op, dat in de
art. 92 en volgende van het wetboek van
strafrecht onder „rijk" wordt verstaan niet
alleen het rijk in Europa, doch ook de over-
zeesche gebiedsdeelen. Zouden nu bespre
kingen over een eventueele herverdeeling
van het koloniaal bezit een onderwerp,
dat in de geheele wereld aan de orde is
niet meer geoorloofd zijn, wanneer men
daarbij mocht betoogen, dat ook Nederland
onder bepaalde omstandigheden aan een
andere verdeeling zou moeten medewerken?
Verder werd er op gewezen, dat naar de
letter van de ontworpen bepalingen een be
toog ten gunste van grensrectificaties, zelfs
van de meest ondergeschikte beteekenis, en
zelfs indien deze uitsluitend uit ruiling van
grond zouden bestaan, niet meer geoorloofd
zou zijn. Men zou dus b.v. ook niet meer
mogen opwekken tot het treffen van een re
geling, waardoor de Belgische Enclave Baar
1? Hertog zou worden geruild teeen JL
stuk Nederlandsch gebied.
Ook dienstweigering?
Nog ernstiger achtten verscheidene
leden de mogelijkheid, dat de voorge
steld® bepalingen zullen worden toegel
past op hen, die de opvattingen ver
kondigen, dat in bepaalde omstandig
heden landsverdediging onmogelijk
en dat in die omstandigheden afstand
van grondgebied of zelfs annexatie dus
moet worden aanvaard. De ontworpen
artikelen bevatten immers de woorden
„al dan niet bij het intreden van be
paalde omstandigheden", en naast het
„bevorderen", dat het rijk onder vreem
de heerschappij komt, noemen zy ook
het „aanvaarden" daarvan.
Zal dit laatste er toe leiden, zoo werd ver
der gevraagd, dat personen, die al dan
niet op godsdienstige gronden de mee
ning uitspreken, dat oorlogsgeweld moet
worden vermeden en dat wij ons liever moe-
ten schikken in vreemde overheersching dan
ons met geweld van wapenen te verzetten
strafbaar worden? Zal niemand meer mo
gen opwekken tot de wettelijk geoorloofde
dienstweigering op principieele gronden?
Wat het bezwaar betreft, dat perso
nen, die op principieele gronden wapen
geweld ongeoorloofd achten, ook indien
dit slechts zou strekken tot verdediging
tegen een aanval van buiten, werd op
gemerkt, dat het ontwerp zich niet richt
tegen hen, die de opvatting koesteren,
dat vreemde heerschappij in bepaalde
omstandigheden moet worden aanvaard,
doch alleen tegen hen, die voor deze
opvatting propaganda maken. Tegen 'n
verbod hiervan kunnen naar de mee
ning van de leden, die deze tegenspraak
gaven, geen gewetensbezwaren worden
aangevoerd.
de voorzitter op een desbetreffende vraag,
dat hij wel heengaat, maar het voornemen
heeft alle vergaderingen te bezoeken. Er
komt nu eenmaal een einde aan alles en dit
jaar acht spreker het juiste oogenblik om
uit eigen vrijen wil heen te gaan.
De rekening werd goedgekeurd met aan
ontvangsten een bedrag van 210.610.24 en
uitgaven 207.750.29. Het resteerende be
drag 2.859.59 is bestemd voor bestelde
drukwerken.
Tot leden van het hoofdbestuur werden
vervolgens door de leden benoemd overeen
komstig de art. 5a en 5b (V.V.V.'s Prov. en
Fed. V.V.V.'s) mr. H. Vlugt te Rotterdam,
C. A. van Woelderen, burgemeester van
Vlissingen en L. C. A- van de Kasteele, ge-
pensionneerd generaal-majoor te 'a-Graven-
hage.
Het volgende congres te den Helder.
Tot leden van het hoofdbestuur werden
gekozen de heeren P. L. M. van Wayenburg,
secretaris der V.V.V. te Nijmegen, L. J. P.
N. A. Bouwman, chef van de afdeeling pas
sage der maatschappij Nederland te Amster
dam en jhr. P. J. Six, secretaris der Neder-
landsche Kamer van Koophandel.
In de controlecommissie namen zitting de
heeren J. van Alferen, te Zandvoort, J.
Bleeker, burgemeester van Dordrecht, en E.
G. Wassenaar, Leiden.
Na een uitgebreide discussie werd beslo
ten het congres in 1940 te den Helder te
houden, zulks in verband met het vijftigjarig
bestaan der V.V.V., aldaar.
De directeur van de A.N.V.V., de heer de
Waal, hield vervolgens een causerie over
propaganda-activiteit en propaganda-mate-
riaal der A.N.V.V.
In de hedenmorgen voortgezette jaarver
gadering van de Alg. Ned. Ver. voor Vreem
delingenverkeer heeft prof. dr. ir. J.
Goudriaan, president der Ned. Spoorwegen,
een voordracht gehouden over „De taak van
de Ned. Spoorwegen bij de ontwikkeling van
het nationaal en internationaal vreemdelin
genverkeer".
- 'ig
OP HET BLIKJE VELERLEI KNAX-RICIPTIN
VERKRIJGBAAR IN BLIKJES VAN 5 EN 10 STUKS
Ü.K.28-O409A
Naar het Engelsch van
RIDGWELL CULLUM.
Door T. v. cL MADE.
23)
„Ja", zei ze. „Het is David Slosson en uw
beschrijving van hem klopt. Hij is hier
twee dagen; hy kwam hier den dag voor
u. Hij moest vader spreken, maar zooals u
weet, was vader weg en zoodoende moest
ik hem te woord staan, hetgeen heel onpret
tig was. Uu kunt zich zijn houding waar
schijnlijk wel voorstellen. Daarover praat
ik niet graag. Hij zag me voor een onnoo-
zel boerenkind aan, geloof ik. Enfin, ten
slotte raakte ik hem kwijt. Toen zag hij
me gisteren". Plotseling kleurde ze en een
booze schittering kwam in haar oogen.
„Zulke kerels moesten levend gevild wor
den".
Na een oogenblik bedaarde haar boos
heid. „Vanmorgen was er een briefje, dat
hij vanmiddag komt. Vader zal hem ont
vangen. En ik zat in doodsangst, dat u niet
op tijd zou komen. Daarom zat ik kant en
klaar op u te wachten en ben er vandoor
gegaan zonder vader goedendag te zeggen.
Ik heb er geen woord over tegen vader ge
zegd. Ziet u, die zou hem vermoorden", be
sloot ze, met een schuchter lachje.
Gordon keek voor zich uit, naar de be
drijvigheid van de kolenwerken, waar ze
naderbij kwamen. Hij zag een klein stadje
van allemaal gebouwtjes, waar een goede
drukte heerschte van menschen en machi
nes, maar op dit oogenblik interesseerde
het h?m niet.
„Ik had dadelijk een hekel aan hem,
toen ik zag, hoe hij u nakeek in den win
kel", zei hij. „Miss Mallinsbee, ik verzoek
u om een groote gunst. Wij drieën zullen
zes maanden lang samenwerken. Eiken
keer, als die kerel u hindert, ga dan niet
naar uw vader, maar kom naar mij. Ik
zal hem wel voor mijn rekening nemen. We
zullen er verder niet te veel over zeggen.
Ik vraag u alleen me te waarschuwen en
me toe te staan dat ik een oogje in het zeil
houd".
Hazel schudden echter haar hoofd en zei
ernstig:
„Ik geloof niet, dat ik u zooiets kan be-
looven. Maar desalniettemin dank ik u.
Een meisje moet zich hier zelf kunnen be
helpen en ik ben wat dat betreft aller
minst hulpeloos".
Daarna bracht ze het onderwerp op iets
anders en wees vooruit.
„Daar is het, wat denkt u ervan?"
„Wat ik ervan denk? Wel, hy is een ge-
meene schurk!" riep Gordon heftig, niet
meer in staat zich nog langer te be
dwingen.
„Ik had het niet over hem", lachte het
meisje, „de kolenmijnen bedoelde ik".
„O." Maar Gordon lachte niet terug. Dan
voegde hy er quasi enthousiast aan toe:
„Prachtig!"
Bijna twee uur lang dwaalden ze in het
opkomende kolenstadje rond en bekeken
alles met de grootste belangstelling. Het
plaatsje, dat achter de hoogere heuvels
verscholen lag, leek op een industrieele
bijenkorf. Overal stonden groote machines
te wachten tot het hun beurt zou zijn om
te beginnen. Overal werden houten loodsen
opgetrokken. Verschillende mijnwerkers
woonden er al met hun gezin en de man
nen waren met de machinisten bij de bo
ringen aan het werk.
Zelfs voor Gordon's ongeoefend oog was
het duidelijk, dat de inlichtingen, welke
hy over Snake's Fall had gekregen, juist
waren. Alles wees er hier op, dat een
„boom" niet kon uitblijven. Hij feliciteerde
zich zelf met het gelukkig toeval, dat hem
midden in deze onderneming had geplaatst
en dankte zijn gesternte voor de ontmoeting
met dien valschen speler in den trein en
daardoor met Silas Mallinsbee.
Het was zoowat tegen etenstijd, toen ze
den omtrek van het huis in 't zich kregen.
Het huis deed prettig aan, zooals het daar
in zyn isolement stond met aan alle kanten
golvend grasland, wat het eerste begin
was van de heuvels. Het groen zag er zoo
prettig en frisch uit, dat Gordon het een
onprettige gedachte vond, dat dit alles maar
al te spoedig zoo goed als geheel zou ver
dwijnen, om plaats te maken voor de zwar
te en grauwe gevaarten van de mensche-
lyke industrie.
Maar op dit moment was hij volkomen
tevreden. De lucht was stralend blauw en
wyd, en groen lag de aarde rondom hem.
Terwijl naast hem het mooiste meisje van
de heele wereld op haar bruine merrie
reed: ze zat in het zadel met het gemak
van de volmaakte amazone. En in het ge
zelschap van dit meisje zou hij de volgende
zes maanden doorbrengen. Wat was For-
tuna goed voor hem! Even lachte hij, toen
het beeld van zijn vader hem voor den geest
kwam.
Aan deze aangename overpeinzingen werd
echter ruw een einde gemaakt.
Hazel wees voor zich uit en haar stem
verried ergernis, toen ze uitriep:
„Kijk eens, mijn vader heeft zich ergens
over opgewonden".
Gordon keek in de aangewezen richting.
Silas Mallinsbee beende de veranda op en
neer op een manier, die geen twijfel liet.
Het was de geagiteerde gang van een man,
die nijdig is.
„Wat zou er aan de hand zijn?" vroeg
Gorden een beetje bezorgd.
„Dat zal David Slosson wel op zijn ge
weten hebben", zei Hazel hard.
Ze reden zwijgend door en Hazel was
het eerst bij de veranda.
„Vader", begon ze angstig.
Maar haar vader viel haar in de rede.
De vleeschkleurige oogklep, die Gordon al
haast had vergeten, zat voor zijn linker
oog gebonden en zijn zware wenkbrauwen
waren samengetrokken. Zijn kleine sikje
stak strijdlustig vooruit en zyn beide han
den had hij in zijn broek ter hoogte van
zyn middel gestoken en op die manier zag
hij er erg woest uit.
„Ik heb zes en vijftig jaar noodig gehad
om te weten te komen, wat er nog gemee-
ner is dan een ratelslang, maar vandaag
ben ik er achter gekomen!" riep hy uit
met een diep rollende stem die aan den
donder deed denken.
„David Slosson", riep Hazel met groote.
booze oogen.
Haar vader weerde haar af, toen ze na-
derby kwam.
„Nee laat me begaan. Ik moet mijn hart
luchten, of ik barst".
En steeds ijsbeerde hij de kleine veranda
op en af. Toen stond hij stil, en gaf plot
seling met zijn vuist een harden klap op
de palm van zyn andere hand.
,,'t Is bar. Heb je ooit wel eens gepro
beerd een glibberige aal vast te houden?"
riep hij uit, Gordon vragend aanziend.
„Nee? Nou dat is anders een deksels sme
rig en onverkwikkelijk karwei, maar nog
niet zoo smerig als wanneer je met David
Slosson te doen hebt. Zoo'n aal kun je ten
minste vertrappen, maar tegen David Slos
son moet je beleefd zijn, terwijl je toch
voortdurend weet, dat hij je neemt, waar
je by staat. Als onze lieve Heertje me hem
in my'n handen wou geven en zeggen zou:
„kraak hem" nou danen hij stak
zijn twee gebalde vuisten uit, alsof hy een
spons uitwrong.
Gordon streek zijn hand door zijn haren.
„Moet u zich nou zoo over hem opwin
den, mr. Mallinsbee? Hij heeft van my ook
nog wat te goed".
De oude man keek hem even aan; toen
kwam er even een lachje op zijn gezicht.
Hazel zag het en nam de gelegenheid te
baat.
„Laten we maar gean eten, dan kunt
u het ons kalm vertellen, vader. Weet u,
mr. Van Henslaer staat heelemaal aan on
zen kant. Hy is hier gekomen om U dat te
vertellen. Het kostte Hazel nog heel wat
moeite om haar vader wat te kalmeeren,
maar tenslotte lukte het haar hem over te
halen om aan tafel te gaan waar Hip Lee
het smakelijk geurende eten opdiende.
(Wordt vervolgd)-
