Een zoon van z'n Vader
i Cngefand en ttrui
freuiitetcn
'39-
Conferenties van dr. Colijn.
Crematie Louis Davids.
Groote belangstelling uit
de artistenwereld.
Financieele hulp aan boom-
en bloemkweekers.
bedrijfscommissie klein-metaal-
industrie geïnstalleerd.
Spoorwegverlies in 1938
ruim 23 millioen.
jj een zeereisje naar
ALKMAAR HARWICH en terug
Twee auto's na aanrijding
in een sloot.
Een doode en een gewonde.
kant en klaar tour
naar £o/ICfe/ï
Personenauto door trein
gegrepen.
Een zwaar gewonde.
motorrijder verongelukt
aangetroffen.
auto met negen menschen
onder water.
bestuursvergadering centrale
landbouworganisaties.
Naar het Engelsch van
RIDGWELL CULLUM.
Door T. cL MADE.
2
TWEEDE BLAD
Dr. Colyn heeft gisteren in den loop
van den dag informatorische bespre
kingen gevoerd met ir. J. W. Albarda,
de voorziter der sociaal-democratische
Tweede Kamer-fractie. Een conferentie
van den kabinets-formateur met den
heer Schouten duurde ongeveer een
uur. Na afloop van deze confentie heeft
dr. Colijn zich van het departement
van algemeene zaken naar zijn huis
aan de Stadhouderslaan te Den Haag
begeven, waar hij mr. P. J- Oud heeft
ontvangen.
De heer Oud gebruikte den maaltijd ten
huize van dr. Colijn. Mr. Oud is minister
van financiën geweest in het kabinet op
den z.g. breeden basis, dat regeerde van
1933 tot 1937.
Laat in den avond heeft dr. ir. A. H. W.
Hacke, dir.-generaal van den arbeid een
bezoek gebracht aan dr. Colijn. Hij heeft
een onderhoud gehad met den heer Colijn,
dat meer dan een uur duurde.
Het stoffelijk overschot van den enkele
dagen geleden overleden grootmeester der
kleinkunst Louis Davids is gisteren op
Westerveld gecremeerd.
Honderden hebben Louis Davids de laat
ste eer bewezen, toen zijn stoffelijk over
schot naar het crematorium gedragen werd.
Langs de kronkelende paden stond een
dichte haag van menschen en achter de baar
volgde een haast onafzienbare stoet, waartoe
tal van bekende kunstbroeders en -zusters
van den overledene behoorden, o.m. Emma
Morel, Dora Gerson, Wim Kan, Max Ehr-
lich, Jan Lemaire, Bob Peters, Kees Pruis,
„Koos Koen", Clinge Doorenbos, Maloitz,
Alex Wunning, John Brookhouse, Mac Carty,
Alex de Haas, de impressario's Frits Bouw
meester, Saks en Stokvis, Max Tak, Syl-
vain Poons, Han Beuker, Meijer Hamel, Han
Hollander en Loet C.Barnstijn.
Een schat van bloemstukken, vele met
louter witte lelies opgemaakt, lag op het
podium, toen de baar daar werd neergezet.
Daar stond reeds een zevental van zijn oud
ste vrienden: Henri ter Hall, Lelieveld,
Louis Contran, Alex Benno, Kees Pruis, P.
Kaptein Jr. en Henk Stuurop, die als het
ware een eerewacht vormden rondom de
baar.
Het woord voerde allereerst mr. Boas,
commissaris van de Mij. „Zeebad Scheve-
ningen". Hij bracht den overledene dank
voor hetgeen hij voor Scheveningen en de
maatschappij door zijn werk heeft ge
daan.
Max Ehrlich, zich verontschuldigende,
dat hij in het Duitsch moest spreken, voerde
het woord namens de buitenlandsche col
lega's, die door Davids naar Nederland wa
ren gehaald. „Ik dank u en uw vaderland
voor de jegens ons betoonde gastvrijheid.
Gij waart een directeur, een collega en een
broederlijke vriend. Het was mooi te zien,
dat uw resultaten u nooit naar het hoofd
zijn gestegen, maar alleen het hart hebben
getroffen. Het gordijn is nu gesloten en het
tweede bedrijf. We hadden u zoo graag ook
nog in het derde bedrijf gezien. Midden in
een levensstuk is het gordijn gevallen; de
hoofdfiguur zal niet meer optreden".
Henri ter Hall dacht terug aan 1917, aan
de dagen van het circus variété, naderhand
schouwburg Spree. Louis Davids was de ver
tegenwoordiger van den oud-Hollandschen
humor. De Rotterdammer heeft den Am-
sterdamschen volkshumor zoo goed begre
pen, dat niemand hem kan opvolgen. Dank
baar zijn we, aldus ter Hall, voor wat hij
ons heeft gegeven.
Louis Contran herinnerde aan den tijd, nu
40 jaar geleden, toen het woord „cabaret"
nog slechts een uitheemsche benaming was.
Het is Davids geweest, die met zijn groote
begaafdheid en zijn sentiment de kleinkunst
in Nederland stabiliteit hebt gegeven.
Max Tak voerde het woord namens be
stuur en leden van de „Club van honderd",
Alex Benno bracht den overledene dank
voor wat hij voor de film is geweest, en de
heer Frank sprak tenslotte namens de ver-
eeniging „Na arbeid rust".
Nadat een broer van den overledene, de
heer H. Davids, de aanwezigen voor hun
belangstelling dank had gezegd, werd de
baar neergelaten. Tijdens dit indrukwek
kende oogenblik bracht de organist „Aase's
dood" uit de Peer Gynt Suite van Grieg
ten gehoore.
De minister van economische zaken
heeft besloten, aan de by de Neder-
landsche sierteeltcentrale aangesloten
kweekers van bloemisterij- en boom-
kweekerijgewassen, wier bedrijf van de
in December 1938 plaats gehad heb
bende buitengewoon strenge vorst
zoodanig te lyden heeft gehad, dat
dientengevolge de bestaansmogelijk
heid van het bedryf in zeer ernstig ge
vaar is gebracht, financieele hulp te
verleenen teneinde hen in hun moei
lijkheden tegemoet te komen.
Onder leiding van den regeeringscommis-
saris voor de groenten-, fruit en sierteelt
wordt bij de uitvoering van deze hulpver
leening gebruik gemaakt van de bemidde
ling der commissies tot regeling van de vaste
lasten in den tuinbouw, bij welke commis
sies de gegadigden voor dezen byzonderen
steun zich in de afgeloopen weken hebben
kunnen aanmelden. Verwacht mag worden,
dat aan hen, die naar het oordeel der re
geering voor deze regeling in aanmerking
komen, binnen korten tijd het hun toege
kende steunbedrag zal kunnen worden uit
gekeerd.
DROEVIG ONGELUK VAN
AMERIKAANSCHEN K.L.M.-PILOOT.
Na val van trap overleden.
Zaterdagavond j.L is aan den Amerikaan-
schen vliegtuigbestuurder van de K.L.M.,
den heer John A. Rose, in hotel Savoy te
Scheveningen een ongeluk overkomen, aan
de gevolgen waarvan hij is overleden, aldus
de Crt.
De heer Rose vertoefde in dit hotel en is
bij het afloopen van een trap door tot dus
verre onopgehelderde oorzaak gestruikeld
en van slechts zes treden hoogte naar bene
den gevallen. Hij bleef bewusteloos liggen.
Direct ingeroepen medische hulp mocht niet
meer baten en zonder bij kennis te zijn ge
komen, is hij kort na het ongeval overleden.
Hij laat vrouw en twee kinderen na.
De heer Rose hoorde tot het corps van
zeven Amerikaansche vliegtuigbestuurders,
die by het West-Indische en Europeesche
bedrijf der K.L.M. werkzaam zijn. Hij kwam
eerst betrekkelijk korten tijd geleden naar
ons land. De heer Rose werd in 1906 te
New York geboren. Hij heeft in zijn 12-
jarige vliegervaring 9000 uren gevlogen.
Het medeleven gaat vooral uit naar de
echtgenoote en do twee kinderen, een jon
gen van tien en een meisje van zeven jaar,
van den heer Rose, die voorzoover bij de K.
I. M. bekend is, nog in Amerika vertoeven,
doch die volgens andere mededeelingen
juist op weg zijn naar Nederland.
DE NATIONALE INKOMSTEN- EN
WINSTBELASTING.
Adres van de Nederlandsche
Reedersvereeniging.
De Nederlandsche reedersvereeniging
wijst in een adres aan de Tweede Kamer
op de nadeelige gevolgen van de heffing
van een nationale inkomsten en winstbe
lasting op de reederijen.
Het wetsontwerp, aldus adressanten, toch
voert een winstbelasting van 20 pet. bene
vens een vennootschapsbelasting van 80
pet. in, berekend over de geheele winst,
welke door de onderneming in een kalen
derjaar wordt verkregen, daarnevens blijft
de dividend- en tantiemebelasting van
12.05 pet. der uitgekeerde winst voorloopig
gehandhaafd. Deze heffingen, tezamen
neerkomende op ruim 22 pet., beteekenen
een zeer aanmerkelijke verzwaring van den
belastingdruk, juist in een tyd, waarin de
Nederlandsche reederijen zich nog niet ge
heel van de met moeite doorstane crisis
jaren hebben kunnen herstellen. Voor het
behoud van de koopvaardijvloot is h.i. het
daarom een belang van de eerste orde alles
te vermijden, wat de financieele positie
van de scheepvaartbedrijven ongunstig zou
kunnen beinvloeden en daarentegen al dat
gene te bevorderen, wat er toe kan leiden,
dat door het aankweeken van reserves en
door ruime afschrijvingen de financieele
achterstand zoo spoedig mogelijk worde
ingehaald, voorts dat voor ongunstige tij
den in de toekomst een zekere financieele
weerstand worde gevormd en voor tijdige
vlootvernieuwing, waarmede de Neder
landsche scheepvaart staat of valt, kan
worden zorg gedragen. Heffing eener extra
belasting van 2 pet., plm. 8 pet. van de
winst is echter met een dergelijk beleid
lynrecht in stryd.
Voor het overige betuigt adressante haar
adhaesie aan het door het verbond van Ne
derlandsche werkgevers d.d. 1 dezer tot de
Kamer gericht adres, waarin de beden
kingen tegen de belastingvoorstellen uit
voerig en op uitnemende wijze worden uit
eengezet.
In tegenwoordigheid van het Bureau van
de werkcommissie tot bestrijding der werk
loosheid, te weten de heeren ir. R. A. Ver-
wey, voorzitter, Meyer de Vries, secretaris
en mej. mr. Th. M. H. Hackstroh, adj.-secre-
taresse, is heden cp het departement van
sociale zaken overgegaan tot instelling van
een bedryfscommissie voor de klein-metaal-
industrie.
In deze commissie werken samen: de Be
drijf sraad voor het loodgieters- en fittersbe-
drijf, de Electrobond, de Nederl. r.k. bond
van werkgevers in het electriciteits-bedrijf
„St. Antonius", de Nederlandsche vereeni-
ging van electrotechnische werkgevers, de
Bond van smedenpatroons in Nederland, de
Ned. smeden vereen., de Ned. r.k. bond van
smedenpatroons, de Alg. Ned. Metaalbewer-
kersbond, de Chr. Metaalbewerkersbond in
Nederland en de Ned. r.k. metaalbewerkers-
bond.
In het jaarverslag der N.V. Nederlandsche
Spoorwegen lezen wij o.m. het volgende:
Het eerste verslag van de N.V. Neder
landsche Spoorwegen, verschijnend in het
zelfde jaar, waarin het eeuwfeest van de
oudste spoorlijn in Nederland zal worden
gevierd, ziet het licht onder uiterst zorge
lijke omstandigheden.
De langdurige en ernstige crisis, welke
van 1929 tot 1936 in steeds sterkere mate
het economisch leven van Nederland heeft
getroffen, begint eerst langzamerhand en
aarzelend te wijken.
Het nadeelige saldo der verlies- en winst
rekening bedraagt 23.334.653,015. De ont
vangsten bedroegen dit jaar 99,332 millioen.
In het jaarverslag lezen wij voorts:
Wij geven ons er rekenschap van, dat het
monopolie van de snelheid, dat de spoorweg
gedurende de eerste 80 jaren van zijn be
staan heeft bezeten, voorgoed is ver
dwenen.
Een zeer groot deel van het vroegere
spoorwegvervoer heeft zich naar het parti
culiere bedrijf zoowel te land als te water
verplaatst. Wanneer echter de vervoersin-
tensiteit op de rail daalt beneden een zeker
minimum, wordt het spoorwegbedrijf on
rendabel. Een duurzaam onrendabel bedrijf
moet in technisch opzicht achterop raken
en de grootste belemmeringen ondervinden
bij het voeren van een doelmatige prijs
politiek. Wjj hebben de overtuiging, dat juist
voor ons land met zijn dichte en sterk toe
nemende bevolking het railvervoer op alle
drukke trajecten de meest economische ver
voerswijze is en dit bij de te verwachten
toeneming van de verkeersintensiteit steeds
sterkere mate zal worden.
De mate van veiligheid, welke het rail
verkeer biedt, kan daarbij in afzienbare
toekomst door geen andere vervoerswijze
worden geëvenaard.
Het aantal ongevallen op onbewaakte
overwegen hopen wij te kunnen beperken,
door in samenwerking met het wegverkeer,
op groote schaal automatische beveiligings
installaties in te voeren.
Voor een economische ontwikkeling
van het Nederlandsche vervoersapparaat
lijkt het ons volstrekt noodzakelijk, dat
trajectsgewyze de vervoersdichtheid
zooveel mogelijk wordt geconcentreerd
op een bepaald vervoermiddeL
mat do nieuwe motorschepen dor RIJ. „ZEEIAAO
lil kl.«roin/IIW.boot,Inel.logio» nj» 50
en ontbijt aan boord slechts J
inlichtingen bij de Stations, Reisbureaux
Door het sluiten van 148 stations voor
personenvervoer, werd het vervoer tus-
schen deze stations en het af- en aanvoeren
de verkeer naar de open blijvende stations
geheel overgelaten aan de autobus. Omge
keerd echter is het een levensbelang van het
spoorwegbedrijf, dat het vervoer tusschen
de spoorwegstations, welke gehandhaafd
blyven, niet wordt afgetapt door derden.
Men kan zich niet onttrekken aan den
indruk, dat bij het verleenen van de ver
gunningen voor het exploiteeren van auto
busdiensten het algemeen belang der ver-
keerseconomie slechts een zeer onderge
schikte rol heeft gespeeld.
De inkomsten van ons bedrijf hebben
hieronder zeer geleden. Wij schatten het
verlies aan inkomsten uit dien hoofde op
rond 6 a 10 millioen voor een vol jaar.
Desondanks zijn onze inkomsten over de
laatste maanden van het afgeloopen jaar
hooger dan over de overeenkomstige maan
den van 1937. Over de eerste maanden van
1939 heeft deze styging zich voortgezet.
De toekomst zal in sterke mate afhanke
lijk zijn van het antwoord op de vraag of
een sluitende wettelijke regeling van het
verguningstelsel voor personen- en goede
renvervoer in afzienbaren tijd tot stand
komt en van de wijze waarop deze in de
practyk wordt toegepast. De president, prof.
Goudriaan heeft in een toelichting gezegd,
dat zij de mogelijkheid zeer groot is om het
bedrijf in de toekomst rendabel te maken.
Te Hoofddorp is op de kruising van
den Kruisweg en den Spieringweg te
Hoofddorp gisteravond een autobotsing
voorgevallen, welke één doode en één
gewonde heeft geëischt.
Doordat een vrachtauto geen voorrang
verleende aan een personenauto, ontstond
op het kruispunt een botsing, tengevolge
waarvan beide auto's van den weg geraak
ten en in de bermsloot terecht kwamen. De
personenauto, die bestuurd werd door den
omstreeks 40-jarigen heer van Voort uit
Haarlem, reed het eerst de sloot in. De
vrouw van den bestuurder sloeg door den
schok uit de auto en werd in de modderige
sloot onder het slijk bedolven. De vracht
auto, die vervolgens in de sloot viel, schoof
over het lichaam van de vrouw heen en
bleef naast den anderen wagen liggen.
De 14-jarige zoon van het echtpaar van
Voort, die zich eveneens in de personenauto
bevond, wist, evenals zijn vader, uit den
wagen te kruipen en op den wal te klaute
ren.
Ook de bestuurder van de vrachtauto en
een twaalfjarige jongen, die naast hem in
de cabine zat, wisten zich te bevrijden.
Met veel moeite slaagde men er in mevr.
van Voort onder den vrachtwagen vandaan
te halen. In ernstigen toestand werd zij op
advies van een geneesheer uit Hoofddorp
naar de Mariastichting te Haarlem vervoerd,
waar zij kort na aankomst overleed. Haar
echtgenoot, die aan hoofd en ledematen was
gewond, werd eveneens naar dit ziekenhuis
overgebracht. Zijn zoon kwam er met enkele
ontvellingen af.
De chauffeur van de vrachtauto bleef,
evenals de naast hem zittende jongen, on
gedeerd.
De vrachtauto werd licht, de personen
auto ernstig beschadigd. De wagens zijn la
ter op den wal gebracht.
Dit ongeluk is reeds het vierde in enkele
dagen tijd. Gelukkig zijn de vorige drie on
gevallen zonder doodèlijk gevolg verloo-
pen.
n,M.. mouwen»»' ..UEU.O"
„U„ Dond.rd.g Ia Ju"
STERK verlaagde spoorbiuetten
Re^kotUn V^ttlngen-Londe binden.
Maalschapp'1 „raalanl" 1. yik*i»
Gistermiddag is by Ny verdal op de brug
over de Regge, in den weg naar Hulzen een
motorrijder bewusteloos naast zyn motor
fiets aangetroffen.
Uit zyn papieren bleek, dat de ongeluk
kige de heer Mintjes uit Hengelo (O.) was.
Met een schedelbasisfractuur is het slacht
offer naar het ziekenhuis te Almelo ver
voerd. Aangezien niemand getuige van het
ongeluk is geweest, weet men niet, hoe dit
zich heeft voorgedaan.
Daar het uitzicht ter plaatse goed is, is
het ongeluk hoogstwaarschijnlijk aan eigen
onoplettendheid te wijten. De auto werd
totaal vermeld.
Gistermiddag passeerde de ongeveer 10-
jarige heer F. Mynhardt, handelaar in auto-
cnderdeelen, wenende te Groningen, per
auto den onbewaakten overweg by Heiliger-
lee. Hij werd aangereden door den sneltrein,
weike om 14.38 uur uit Groningen naar Win
schoten vertrekt.
Met zware verwondingen is hij opgenomen
en per groene kruisauto naar het R.K. zie
kenhuis te Winschoten overgebracht.
Allen gered!
Bij het uithalen voor een tegenligger op
den smallen weg tusschen Rijnsaterwoude
en Leimuiden, is gisteravond een auto uit
Lisse met negen inzittenden in de vaart ge
raakt en vrijwel geheel onder water ver
dwenen, aldus het Vbld. Voorbijgangers
slaagden er met groote moeite in om het
echtpaar Hoogenboom en hun zes jonge
kinderen alsmede den chauffeur te redden.
Van de kinderen bekwam één vrij ernstige
en vier lichte verwondingen.
Dezer dagen vergaderden de dag. bestu
ren der drie centrale landbouworganisaties,
t.w. de christ. boeren- en tuindersbond in
Nederland, de kath. Nederlandsche boeren-
en tuindersbond en het koninklijk Neder
landsche landbouwcomité te s-Gravenhage.
Zij namens o.m. de volgende besluiten:
Wat de militaire aangelegenheden betreft
werd medegedeeld, dat gezamenlijk met de
centrale landarbeidersorganisaties ten de-
partemente van defensie een bespreking
zal worden aangevraagd, teneinde de by-
zondere positie van de landbouwers en hun
arbeiders in verband met de genomen mi
litaire maatregelen, in het licht te stellen.
By het college van regeeringscommissa-
rissen zal er op worden aangedrongen om
de toewijzing van de suikerbietengarantie
aan de verbouwers zóó tydig toe te zenden
dat daarmede by het opstellen van het
bouwplan rekening kan worden gehouden.
Besloten werd den minister van econo
mische zaken er op te wyzen dat het ge-
wenscht is, by het nemen van ordenings
maatregelen voor den middenstand, er re
kening mede te houden dat aan den dorps-
middenstand (bv. dorpsboekhandelaren
enz.) andere eischen worden gesteld dan
aan gespecialiseerde zaken in grootere
plaatsen.
Tot slot werd besloten aan de koningin
een schrijven te zenden, waarin op de we
derinstelling van een afzonderiyk depar
tement van landbouw wordt aangedrongen.
27)
Toen werd ze weer wat opgewekter. „We
zijn toch goede vrienden, mr. van Hens-
laer? Dat zijn mijn vader en ik ook altijd
geweest sinds mijn arme moeder jaren ge
leden stierf. Hè, hè", zuchtte ze. „En nu
heb ik nog een vriend, en dat bent u en
we zullen ook altijd vrienden blijven, om
dat u zult inzien, dat dit alles zaken zijn
en geen spelletje. Ik zal doen, wat ik kan
en dat is heel wat", voegde ze er verlegen
aan toe. „Weet u, in deze zaak ben ik eer
lijk, als ik met eerlijke menschen te doen
heb, maar als ik een bedrieger voor me
heb, bedrieg ik hem ook, waarmee ik maar
zeggen wil, dat ik niet bang ben. Mijn va
der vertrouwt me en hij heeft me mijn le
ven lang gekend. U ként me nog maar een
week, maar u kunt me toch ook vertrou
wen. Ik wil helpen, dus laten we dit ge
sprek verder vergeten".
Grdon's bewondering voor het meisje
bleek overduidelijk; maar hij schudde toch
ernstig zijn hoofd, toen ze zweeg en hy zei
een beetje wanhopig: „Ik kan er ook niets
aan doen, miss Mallinsbee, maar als u iets
zou overkomen, zou ik het mezelf nooit
vergeven.
Wat bent u van plan te gaan doen?"
Hazel keek hem aan met een lachje,
waar haar vertrouwen en symphatie voor
hem uitsprak en haar waardeering voor
zijn houding.
„Laat dat maar aan mij over", riep ze
uitgelaten uit. „Ik heb nog geen idee in
mijn hoofd. Ik kan alleen zeggen, dat Da-
vid Slosson aangemoedigd en gevleid
wordt. Ik zal dat papperige gezicht eens
charmant laten lachen. Ik denk, dat we
zullen gaan paardrijden. Maar het is mijn
schuld niet, als hy zijn leelijke nek breekt"
Gordon moest wel meelachen, of hij wou
of niet, maar het was hem toch zwaar te
moede. Te denken, dat die man naast Ha
zel zou rijden, genietend van haar lach en
haar gezelschap, waar en wanneer hij het
verkoos! Die gedachte was om gek van te
worden. En hy voelde zyn vingers jeuken
om ze om dien kerel zijn nek te leggen en
hem te wurgen.
„En hoe lang moet dat duren?" vroeg
hij norsch.
Hazel keek hem met groote oogen aan.
„Tot hy murw wordt en we de zaak voor
elkaar hebben".
„En als hij toch de sterkste is?"
„Dan zal hy toch eerst het land aan zich
zelf hebben en dan zullen we onze plan
nen moeten wijzigen".
„Dan zal ik me maar vast in die andere
plannen gaan verdiepen".
„Denkt u dan, dat hij het zal winnen?"
Gordon keek in gedachten uit het ven
ster en zei langzaam:
„Ik zie er alleen in, dat hij ten slotte
zal beleedigen. Ik ken zijn soort. Hij zal u
zeker beleedigen. Maar dan vermoord ik
hem. En dan zullen we andere plannen
klaar moeten hebben".
HOOFDSTUK XI.
Hazel Mallinsbee pakt het aan.
Er hing een groote geheimzinnigheid
over de heuvels. De wijde valleien, aan
alle zijden begrensd door de begroeide heu
vels, openden een wereld, die plotseling
scheen te eindigen en die zich toch verder
uitstrekte in eindelooze rijen groene heu
vels met bergstroomen ertusschen. In de
bosschen kropen mysterieuze schaduwen,
die de droomen uit je jeugd in herinnering
brachten. Die bosschen waren zelden door
menschen betreden, wat hun geheimzinnig
heid nog verhoogde. Heel hoog in de lucht,
vaak achter laag hangende wolken verbor
gen, boorden de bergen hun besneeuwde
albasten toppen. Beneden lagen de vallei
en, met hun frisch, teer groen van de gra
zige weiden, daartusschen riviertjes en
kleine boschjes: een uitgestrekt programma
van een schoonheid, zooals alleen het oog
van een schilder of een boer het weet te
waardeeren.
Daar lag Mallinsbee's boerderij, die hem
het dierbaarste was op de wereld, behalve
zijn moederlooze dochter. Toen Gordon een
rit had gemaakt op een paard van de boer
derij, dat Mallinsbee hem ter beschikking
had gesteld, was hij verrukt. Nu op Zon
dagmorgen, terwijl hy op het ontbyt
wachtte, genoot hij volop van de weelde
rige natuur rondom.
Hij zat onder de beschaduwde veranda,
die op het Zuiden lag. De boerderij en het
huis lagen boven aan den Zuidkant van een
der lagere heuvels. Boven hem ritselde het
morgenzonnetje door de boomtoppen, ter
wijl beneden en rondom hem de schuren
en stallen lagen en de omheinde ruimten
voor het vee. Het leek hem haast onbegry-
pelijk, dat er een twintig mijl naar het
Oosten van hier zoo'n wereldsche, laag-by-
de-grondsche onderneming bestond als de
Bude en Sydeley Kolenhandel en een leger
van dieven en bedriegers, die in Snake's
Fall rondspookten. Het leek hier een
sprookjesland van heerlijk zonlicht en koe
len wind, zonder de zenuwsloopende druk
te van het moderne leven.
Gordon staarde droomerig voor zich uit
en voor zyn geestesoog doemde het we
zentje op, dat hier tusschen deze schoon
heid thuis hoorde. Hij begon te begrijpen,
waarom haar dit leven hier zoo aantrok
De natuur was hier van een wonderlijke
kracht en eenvoud, evenals het leven zelf
Hij voelde, dat als hy hier in deze omge
ving was opgegroeid, de stad hem niets zou
kunnen schelen en dat dit tenslotte het
ware leven was.
In de verte danste het zonlicht op de
boomen. Gordon vergat te rooken, hij ver
gat alles, behalve de prachtige natuur om
hem heen, het leven op de boerderij bene
den hem, en het meisje, dat hem eiken dag
meer boeide.
Toen klonk er achter hem een prettige,
diepe basstem, die zei:
„Kun je je iets mooiers voorstellen?"
Zonder zich om te keeren, knikte Gordon
en antwoordde:
„Stellig niet".
„Hoe langer je zoo kykt, des te meer
vraag je je af, waarom de menschen ste
den gebouwd hebben".
„Ja".
„Als je hier op een mesthoop valt, kom
je er nog af met een schoon geweten en een
gezond gevoel over je; heel wat anders dan
in de stad".
Gordon draaide zich om en keek naar de
lachende oogen van Silas Mallinsbee.
„Is dat allemaal van u?" vroeg hy.
„Ja, tot mylen ver in den omtrek; ik heb
zoowat honderd myl grasland in deze heu
vels en niemand anders schUnt het te
willen hebben. Dat snap je soms niet".
Gordon lachte.
„Maar als je een spade in den grond zou
steken en er een of ander mineraal uit zou
halen en dat aan iemand zou vertellen, dan
moest je eens zien, wat er gebeurde".
Mallinsbee kauwde op zyn sigaar, die
U nog niet had aangestoken, waarbij zUn
kinnebaardje vrooiyk in de lucht wapperde
Toen zei hy langzaam: „Ja, dat is waar. In
deze heuvels valt er niets te halen, behalve
voor een boer met vee. En om vee geeft de
moderne mensch niet. Voor een goede oogst
moet je drie jaar geduld hebben en datbe-
teekent voor de menschen van tegenwoor
dig enkel tydverlies by hun jacht naar
geld en ze vergeten, dat, als het bedryf
eenmaal een paar jaar op gang is, je elk
jaar een oogst hebt. En zoodoende missen
ze veel
„Ja, dat zou hen te langzaam gaan", be
aamde Gordon. „Maar", vervolgde hy opge
wekt wat een leven hier, en wat een
en hy ademde met diepe
teugen de frissche berglucht in.
(Wordt vervolgd.)
6
