DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Indrukken uit Dantzig en Gdynia.
ITALIE'S MAATREGELEN TEGEN
VREEMDELINGEN.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maai. den bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
iranco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 162
Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK.
Woensdag 12 Juli 1939
Hoofdredacteur: 1'j. N. ADEMA.
141e Jaargang
.Vonkende steden".
Provincie Bolzano gesloten
voor alle buitenlanders.
Protesten van de betrokken
mogendheden.
De algemeene toestand.
ALKMAARSCHE COURANT.
Een lezer der N. R. C., die kort geleden
uit Dantzig en Gdynia is teruggekeerd,
schrijft:
Toeristen en nog eens toeristen, toeristen
overal; aan alle kanten, vóór je en achter
je, links en rechts, in de gangen van den
trein en op de tunneltrappen van de sta
tions, zóó had men mij gezegd vlak voor
het vertrek. Toeristen? Nu ja, ieder wist
het allang, verkleede soldaten uit Duitsche
gebieden, die zich ontpopten, zoodra ze de
grens der Vrije Stad over waren.
Bespreek maar plaats in den trein, als
dat nog kan! Alleen kalmte brengt hier
raad, dachten we en wij wachtten af.
Berlijn ligt nu achter ons, Scheidemüh!
z«n we voorbij gedreund in gonzende vaart.
Mariënberg met zijn grauwe kloosterachti
ge muren rollen wij binnen. Hier begint 't
spook der geheimzinnigheid te grijnzen.
Beschut door de duisternis moeten hier dan
de duizenden Duitschers liggen, luisterend
naar en wachten op het sein: voorwaarts
marsch! oprukken! richting Dantzig!
Een beetje oninteressant en onwennig is
de stilte op het vereenzaamde, als uitge
storven station. Wij praten maar niet al te
hard als menschen die bang zijn hun eigen
stem te hooren, welke ver voortklinkt on
der de holle bekapping.
„Drie kwartier oponthoud laat de pas
sen maar hier, dan kunt u straks vlug in
stappen", zóó luidt de boodschap van een
der douanen.
Wij mogen dan een half uur naar buiten
om. adem te scheppen. Met een nieuw
glansje op het verfrischte gezicht keeren
wij vroegtijdig terug. Instappen is nutte
loos en onmogelijk; tien minuten geleden
is de laatste trein naar de Vrije Stad ver
trokken. De echte toeristen kijken wat zui
nig langs hun neus. De douane is verhuisd
naar zijn eigen haard en de andere schok
schouderen wat.
Den volgenden morgen bestraalt de ster
ke morgenzon Dantzig, nadat de wolken
zijn verdreven van de torens, daken en
eeuwenoude poorten der roemruchte Han
zestad. Hoe hebben wij het nu? Zijn we bij
moeder thuis beland? „Hoe vindt je het
hier?" vroeg den volgenden dag een Dant-
ziger persman aan een Hollandschen
.schipper", toen zijn logger werd overge
dragen aan een nieuwe Dantziger maat
schappij in een gesprek, dat 's avonds moest
worden uitgezonden. „Precies als bij ons",
beweerde de dikke, donkere krullebol,
„huizen, zooals in Holland en straten met
geboomte, 't is allemaal hetzelfde".
Oud-Holland.
De diepe, donkere kijkers, gesterkt door
de scherpe zeewinden en geoefend door het
turen over glanzende, dansende golven,
hadden in een moment raak gezien. In
Dantzig droomt oud-Holland voort. Rustig
staan daar de oervaste, oude poorten met
smeedwerk en emblemen, die onze meest
historische steden eere zouden aandoen.
Vier-hoog pronken de hoofdstraten met
vaak gerestaureerde gevels, geheele rijen
aaneen, alleen door sommige in deelen van
Brugge, Gent, Delft of Middelburg geëve
naard.
Alles ademt rust en vertrouwen.
Alleen miniatuurvonkjes spatten uit ge
heimzinnige hoeken. In ons hotel zetten
zich regelmatig jonge militairen in kleine
groepen tusschen de gasten in „burger",
blijkbaar het liefst in stille plaatsjes van
de eetzaal.
Iets straks ligt over de trekken van het
jonge gezicht. Plichtbewust is de beweging,
volkomen beheerscht hun houding. Voor
hun pleizer zitten ze hier niet; wel geroe
pen; misschien wat gedwongen?
Waren dat nu de in Holland zooveel be
sproken toeristen? Dan was het de moeite
waard ze wat nauwkeuriger op te nemen.
j.U vergist zich", zoo lichtte men ons later
in. De militairen, die u ziet zijn grooten-
deels vrijwilligers, die zichzelf in het Duit
sche leger hebben gemeld, om daar te oefe-
nen; „vrijwillig" dan soms met 'n korreltje
zout genomen. Nu zijn ze in den tijd van
spanning naar de haardstee teruggekeerd,
°m, als de nood nijpt, te toonen, hoe ze
zich de Duitsche lessen hebben eigen ge-
Waakt. Die slanke figuren met wat hoeki
ge schouders zouden ons corps grenadiers
zeker niet ontsieren.
Smeulen en vonken doet het in de Han-
ze-stad, hoewel men beheerscht spreekt en
handelt; van overlading of ontlading be
werkt de vreemdeling in de gesprekken
niets. Zich nu al laten gaan ligt niet, al
thans nu nog niet in de natuur der Dant-
zigers. Dan moeten er andere seinen wor
den geheschen. De temperatuur staat ver,
heel ver van het kookpunt. Nu ja, als het
moet; dan, dan maar oorlog is geen
bagatel; rust en vrede zijn kostbare goede
ren; zij kennen den „Krieg"; zy weten,
wat dat sein beteekent en zy hebben wat
te verliezen in deze stad der vaderen, de
stad, waar de historie spreekt uit eiken
steen in poort en poortershuis.
Als de bommen en shrapnells hier een
maal zouden Inslaan, ging er meer te loor
dan menschenhanden in enkele decenniën
konde opbouwen, dan bestond de kans, dat
behalve een stroom menschenlevens een
respectabel stuk kostbare cultuur werd te
gronde gericht.
Zou daarvan de Dantziger niet door
drongen zijn?
En daarom; zijn lust en liefde ligt in
groot-Duitschland; naar Germanië trekken
bloed en hart; maar zijn besef is nog klaar
en nuchter genoeg om te weten, wat by het
eerste schot op het spel staat; de scheiding
van het Rijk doet pijn, de hereeniging
trekt; maar de prijs moet niet al te hoog,
niet onbetaalbaar zijn.
Het wonder Gdynia.
Over Zoppot gaat de weg naar Gdingen,
het Poolsche Gdynia, bekend om zijn ra
zend snelle opkomst, zijn schoone, goed be
schutte havens, zijn wonderlijke huizen
blokken; zoo maar in een ommezien schijn
baar wild door eilander geworpen, maar
bestemd om bij aaneensluiting te groeien
tot een regelmatige stad, modern ingericht
naar Amerikaansch model, wijd en hoog,
waar de zon onbelemmerd alles in gloed
zet, de gezuiverde zeelucht de longen ver
wijdt, en veerkracht in de spieren wordt
gestort. Geheel overbodig is dat nu niet.
Stout en gedurfd is hier alles aangepakt;
maar de Pool blijft Pool en het Poolsche
leven loopt niet evenwijdig met dat op een
Amsterdamsch hofje of een Utrechtsch
grachtje; zelfs valt het niet te vergelijken
met de verdiepte cultuur van een haven
stad als Dantzig.
Wij moeten in acht nemen, dat zulk een
complex, dat in 15 jaren als een wonder
boom is verrezen, niet al te critisch door
een loupe mag bekeken; maar in het Pool
sche paradijs van welvaart wacht den voor
vechters van reine zeden en den bestrijders
van koning Alkohol nog een geweldige
taak.
Achter deze stad stuwen grootsche ideeën
op en stoute verwachtingen spreken uit de
diepe havens, stralen van de tinnen der
hooge, platte huizenblokken; maar Gdynia
heeft tijd noodig; tijd om rustig voort en op
te bouwen en het gebouwde te verfijnen.
De grondslagen zijn hier gelegd met veel
opoffering van arbeidskracht en kapitaal.
Gdynia heeft tijd noodig.
Deze grondslagen zijn breed en sterk,
stout en krachtig; maar alles wacht hier op
de hand, die uitwerkt en afbouwt. Wordt
daarvoor tijd gegund of zal de vlam eer
der uitslaan en de schennende hand hier
alles onderste boven keeren misschien al
les verwoesten?
„Wat verwacht gij in de naaste toe
komst?"
„Oorlog en niets anders, liever vandaag
dan morgen", was het antwoord van een
Pool, die verscheiden landen van Europa
kende en in 1920 in het Oosten tegen de
bolsjewisten had gevochten. „En Duitsch-
land krijgt klop; wij hebben een der beste
legers van Europa en brengen 6 millioen
man op de been; wij worden van alle kan
ten geholpen".
Wij stonden voor een nieuw, klein flat
gebouw, niet ongeschikt, zelfs keurig inge
richt, afgezien van zekere eentonigheid,
waaraan ook de beste flatjes niet ontko
men. Rechts rezen heuvels, met diepdon
kere dennen begroeid en links lag de zee,
blauw als het firmament, die nauwelijks
rimpelde, schoon als de ontwakende mor
gen.
„Daar krioelt het van soldaten, die bij
het eerste alarm als ratten uit de holen ko
men", ontboezemde de Pool, wijzend naar
rechts, richting Dantzig.
„En links ligt Hela, niet waar?"
„Ja, ja, dat is de landtong ver in de zee,
die de bocht van Dantzig beheerscht. Hard
is aan de versterking gewerkt; de burger
bevolking is van de uiterste punt verwij
derd; militairen regeeren daar oppermach
tig".
Die tong, wanneer zy vuur begon te spu
wen, leek ons voor Dantzig uiterst gevaar
lijk. Mocht het vandaar eens beginnen te
donderen, dan moest dat wel een duivelsch
effect geven. Dat hadden zonder twijfel
Fransch- en Poolsche ingenieurs gezien en
berekend, toen daar militaire werken wer
den aangelegd. Zoo vonkt het ook in
Gdynia, sterker en intensiever, meer door-
en uitslaand dan in het oude Dantzig. En
vele buitenlanders, die zien wat Gdynia
voor Polen beteekent en wat Polen heeft
geïnvesteerd in deze jonge havenstad, kun
nen dat verstaan, begrijpen. Polen heeft
lucht noodig om te komen op hooger ni
veau en hier ligt niet Polens ijzeren, maar
zyn natuurlijke long. Hier steekt Polen zijn
neus in de ruimte, in het wereldleven en
het wereldverkeer.
Polen moge nog rijkaards tellen onder
zyn grondbezitters en graven, het landvolk
is arm en leeft van een paar gulden per
week. In Gdynia, de ruime, schitterende, de
nieuwe weg naar het wereldverkeer en den
wereldhandel, verdient de Poolsche werk
man ongeveer 35 cent per uur reeds een
ongehoord loon voor binnenlandsche werk
krachten. Als een lawine kwam het volk
aanzetten uit het achterland; aan die be
weging moest zelfs paal en perk worden
gezet door de regeering.
Polen ruikt, vreest tenminste met in
stinctmatige beduchtheid, dat de terugkeer
Blijkens bij het departement van bui-
tenlandsche zaken te 's-Gravenhage in
gekomen ambtsberichten van Hr. Ms.
gezantschap te Rome, is de provincie
Bolzano voor verblijf van alle vreem
delingen tot nader order gesloten. Door
reis zonder oponthoud is toegestaan.
Bijzondere gevallen van Nederlan
ders, in de provincie Bolzano domicilie
hebbend, zullen door de locale autori
teiten met welwillendheid worden be
handeld.
Alle andere provincies, ook de aan
grenzende Trento en Belluno, blijven
voor verblijf beschikbaar.
De diplomatieke correspondent van Reu
ter verneemt, dat de Britsche regeering te
Rome navraag doet naar de redenen, die
geleid hebben tot de bev;len, die aan Brit
sche onderdanen in Zuid-Tirol gegeven wor
den om dat gebied te verlaten.
De bevelen hebben betrekking op om
streeks 15 Britsche onderdanen, met inbe
grip van een man, die het boerenbedrijf
uitoefent en twee ongetrouwde dames op
leeftijd, die in hotels wonen.
Volgens te Londen ontvangen berichten,
hebben de bevelen betrekking op ongeveei
van Dantzig tot het Rijk niets anders is dan
een begin van het herstel der oude gren
zen en deze gelijkschakeling voelt het als
het afsnijden van de luchtwegen, waardoor
Polen ademen kan in de zuurstof der we
reld; een wereld wier niveau veel hooger
ligt dan Polen ooit heeft gekend. De lust
tot mededingen en medezingen in het koor
der groote naties, heeft Polen aangegrepen
en die lust wordt van binnen gekoesterd
en van buiten geprikkeld. De koorts is me
nigeen in het bloed geslagen.
Brandstof is hier aanwezig en mocht de
ze ontvonken en de brand eenmaal uit
slaan, dan zal de strijd ongekend bitter
worden.
Rondom de
ailaire-Dantzig.
Hoewel de rede van Chamberlain men
zie ons nummer van gisteren niet zoo
bijzonder belangwekkend was, omdat zij
zoo weinig positiefs bevatte, heeft zij toch
aanleiding gegeven tot diverse commen
taren in de totalitaire staten en in Dantzig.
Wij hebben gisteren reeds gewag gemaakt
van de commentaren in Duitsche bladen,
zoodat wy deze thans stilzwijgend voorbij
kunnen gaan. Interessant is echter de uit
eenzetting in de Dantziger Vorposten,
welk blad o.m. opmerkt, dat de bewering
van Chamberlain, volgens wien de volken
rechtelijke grondslagen van Dantzig noch
onlogisch, noch onrechtvaardig zijn, weer
legd wordt door de ruim honderd conflic
ten tusschen Dantzig en Polen, die jaarlijks
te Genève werden behandeld. De oude tak-
tiek van Warschau, n.1. de aardrijkskundige
ligging van Dantzig aan de mondig van de
Weichsel voor te stellen als motiveering van
Polens aanspraken, wordt duidelijk weer
legd door de volkomen verwaarloozing van
dezen stroom door Polen en de onbeteeke-
nendheid van de Weichsel voor de Poolsche
scheepvaart. Aan den anderen kant weten
de Dantzigers het best, waarom zij opgeno
men willen worden in Duitschland. Daarbij
zijn niet alleen ideëele redenen van in
vloed, maar ook materieele. Men verwacht
in Dantzig een alle gebieden omvattende
uitbreiding van het oeconomische leven en
men is gaarne bereid af te zien van de voor-
deelen van de transito-overlading in de ha
ven, die voor de bewoners der Vrije Stad
tegenwoordig zoo goed als geen voordeel
afwerptBij Engeland en Polen gaat
het niet om Dantzig, maar om de Engelsche
omsingelingspolitiek, waarvoor Polen zich
ter beschikking stelt en waarvoor Polen
van Engeland een blancowissel heeft ont
vangen. De twistpunten Dantzig en Corri
dor zyn niet eerst in 1939 ontdekt, maar be
stonden van het begin der onnatuurlijke
grensafbakening af. Een internationale aan
gelegenheid vormen zij slechts in zooverre
dat het wereldgeweten en de wereldgerech-
tigheid reeds veel eerder een herziening
van deze onmogelijke, willekeurige verdee
ling in het Duitsche Oosten eigener bewe
ging hadden moeten nastreven.
De Italiaansche bladen hebben zich ook
zeer uitvoerig bezig gehouden met Cham-
berlain's rede, maar zij onthouden zich vrij
wel alle van het leveren van rechtstreeksch
commentaar Slechts wordt opgemerkt, dat
de rede van den premier niet geweest is.
wat men kon vreezen, gezien wat men ln
Rome de oorlogszuchtige betoogingen der
Britsche politiek der laatste dagen noemt.
„Chamberlain aldus in hoofdzaak de
Londensche correspondent van de Popoio di
Roma heeft vermeden zijn verklaringen
af te leggen op dramatischen toon. De ver
klaringen lijken gematigd, wanneer men ze
vergelijkt met die, welke kortelings zijn af
gelegd door Halifax. Zij schijnen zelfs te
getuigen van een terugkeer naar het gezon
de verstand.
Italiaansche waarnemers te Londen zijn
echter van oordeel, dat de rede van Cham
berlain geen nieuwe elementen heeft ge
bracht en dat de toestand ongewijzigd
blijft.
De „Osservatore Romano" analyseert de
rede, welke minister-president Chamberlain
gisteren in het Lagerhuis heeft gehouden.
Na te hebben opgemerkt, dat de verklaring
van den minister-president geen ophelde-
dering heeft gebracht inzake de woorden:
„het overwegende belang van een stad aan
de monding van de Weichsel voor het com
mercieel en politiek bestaan van Polen",
constateert het blad, dat Chamberlain op
nieuw heeft gewezen op de nog steeds be
staande mogelijkheid de methode van on
derhandelen ter hand te nemen.
Overigens acht het blad de kortheid van
de verklaring der Britsche regeering een
aanduiding voor een aanstaande démarche
van de Poolsche regeering by den senaat
van Dantzig. gesteund door Frankrijk en
Engeland. Deze démarche zou aanvaard
kunnen worden en een aanleiding zijn tot
onderhandelingen. Indien zij van de hand
zou worden gewezen, dan zou dit een be.
dreiging van de onafhankelijkheid van PO'
len kunnen zijn, welke gelijk staat met den
„casus foederis", waarover Chamberlain
heeft gesproken in termen, welke geen
twijfel laten over de interventie van de ga-
randeerende mogendheden.
Wat de toestand in Dantzig betreft,
gouwleider Fórster heeft in een gisteren
utigesproken redevoering een nieuwen eisch
geformuleerd ten aanzien van Polen, n.1. de
opheffing van de Westerplatte, welke zich
aan de monding van de Weichsel bevindt en
waar Poolsche versterkingen en munitie
depóts zijn ingericht. Reeds in 1933 waren
zij voorwerp van een conflict tusschen Po
len en Dantzig.
Overigens heeft Förster verkalard dat de
autoriteiten der vrije stad aan de Poolsche
regeering den invoer van munitie zouden
moeten verbieden, gezien het gevaar dat de
vrije stad loopt ingeval dze munitie tot ont
ploffing zou komen.
Men herinnert zich in dit verband te
Warschau, dat de Dantziger Vorposten zich
er de vorige week over had beklaagd, dat
de Poolsche autoriteiten geen gebruik
maakten van de haveninrichtingen van
Dantzig, en dat de invoer van munitie over
Gdynia werd gedirigeerd, dat volgens het
Dantziger blad door de Polen op duidelijke
wijze werd begunstigd.
Havas'meldt verder uit Warschau, dat de
autoriteiten van Dantzig de voorbereidende
werkzaamheden gaan bespoedigen voor den
aanleg van een noodbrug over de Nogat,
een arm van den Weichel, welke de grens
vormt tusschen Oost-Pruisen en Dantzig.
De brug zou worden verlegd tusschen
Kasemark en Rotehte en einde Juli klaar
zijn.
Ook op andere plaatsen zullen bruggen
komen. De reden van dezen bruggenbouw
zou van strategischen aard zijn. Het zou er
om gaan de eventueele aankomst van Duit
sche troepen uit Oost-Pruisen zoo snel mo
gelijk te doen gaan, aldus Havas.
200 vreemdelingen, voor het meerendeel
Zwitsers.
Verklaard wordt echter, dat twee Ameri
kanen geen uitwyzingsbevel hebben ge
kregen.
Den Britschen onderdanen is geenerlei
reden voor de uitwijzing opgegeven.
Zwitsersch protest.
De Zwitsersche bondsraad heeft zich giste
ren bezig gehouden met de maatregelen,
welke de Italiaansche autoriteiten genomen
hebben ten aanzien van de Zwitsersche in
gezetenen van Zuid-Tirol.
Volgens de ontvangen berichten gaat het
hier niet om een uitwijzing door Italië, maar
om een tot de Zwitsersche staatsburgers ge
richte uitnoodiging, het grondgebied van de
provincie Bolzano binnen den zeer korten
termy'n van 48 uur te verlaten. De betrok
kenen hebben het recht, linnengoed en klee-
ren mee te nemen, alsmede klein geld. Zij
moeten al het andere achterlaten.
De bondsraad heeft zijn goedkeuring ge
hecht aan een mededeeling van den chef van
het politieke departement, waarin te kennen
wordt gegeven, dat de Zwitsersche legatie
te Rome aan de Italiaansche regeering een
protest zal overhandigen, gegrond op het
tusschen de beide landen gesloten vesti
gingsverdrag.
Ook Franschen moeten vertrekken.
De in Alto-Adige wonende Franschen,
wier aantal omstreeks vijftien bedraagt,
zyn, evenals alle andere buitenlandsche in
gezetenen, uitgenoodigd, het gebied binnen
48 uur te verlaten.
De Fransche consul te Ventië heeft stap
pen gedaan bij de Italiaansche autoriteiten,
teneinde een verlenging van dezen termijn
te verkrijgen.
De Fransche consul te Venetië heeft stap-
eveneens by het Italiaansche ministerie van
buitenlandsche zaken stappen ondernemen,
teneinde zich op de hoogte te stellen van de
beweegredenen, die tot het besluit der Ita
liaansche regeering hebben geleid.
Het „waarom".
Aan de buitenlandsche diplomaten, die op
het ministerie van buitenlandsche zaken te
Rome opheldering kwamen vragen over het
uitwijzen van vreemdelingen uit de provin
cie Alto Adige, werd medegedeeld, dat dit
besluit is genomen om politieke en mili
taire redenen.
Verder werd medegedeeld, dat alleen de
vreemdelingen, die tijdelijk hier verblijf
houden, meerendeels toeristen, opdracht
hebben het gebied binnen 48 uur te ver
laten. De vreemdelingen, die permanent
hier wonen, grootendeels hoteleigenaars,
krijgen gemakkelijker voorwaarden.
In buitenlandsche kringen te Rome wordt
dit besluit druk besproken en men vraagt
zich af, welke de diepere oorzaak hiervan is.
De Neue Züricher Zeitung te Bern bericht,
dat de Zwitsers, die het uitwyzingsbevel
hebben ontvangen, uit Bern opdracht heb
ben ontvangen ter plaatse te blyven en
nieuwe bevelen af te wachten. Klaarblijke
lijk hoopt men een uitstel te verkrijgen,
voorafgaande aan een grondige diplomatieke
bespreking. Het blad is ook van oordeel dat
het uitwyzingsbevel in verband staat met
het ontwerp tot deportatie van de bevol
king. Aangezien de Duitschers drie maan
den tijd hebben gekregen om de provincie
te verlaten, veronderstelt men, dat de overi
ge vreemdelingen meer regoureus behandeld
zullen worden.
Meening van Engelsch blad.
Na opgemerkt te hebben, dat er geen
grens is aan de veelzijdigheid van de as-
mogendheden in het uitdenken van nieuwe
verrassingen, wijst de Daily Telegraph er op,
dat er geen verklaring is gegeven ten aan
zien van den aard der „militaire en poli
tieke" motieven, die, naar gemeld, ten
grondslag zouden liggen aan het aan de
buitenlanders gegeven bevel, Zuid-Tirol te
verlaten.
Het is, zegt het blad, mogelijk dat het
„militaire" motief in verband kan worden
gebracht met op handen zijnde Duitsche
troepenbewegingen door den Brennerpas,
waaraan Zuid-Tirol onmiddellijk grenst.
Een andere en minder onheilspellende
mogelijkheid van politieken aard kan ge
vonden worden in de omstandigheden
voortvloeiende uit het zoojuist tusschen
Hitier en Mussolini gesloten pact voor de
degermanisatie van dit gebied. De bijzon
derheden van dit pact en de wijze van uit
voering zijn slechts gedeeltelijk bekend,
doch als het, zooals waarschijnlijk is, de ge
dwongen verwijdering van de Duitsche be
woners uit hun voorvaderlijke woonsteden
omvat, is het begrijpelijk, dat noch Italië,
noch Duitschland gaarne de aanwezigheid
van buitenlandsche ooggetuigen ziet.
Zie vervolg Buitenland pag. 4, Ze blad.