PRESTO
PRESTO
Een zoon van z'n Vader
Qwleetttemdm
J2ux7oileiSHeep ^Jrijsuraag
JjujezoMden Stukken
Publicaties
tfouillelw
si*, pancras
O
NOG SLECHTS ENKELE DAGEN
KAN U MEEDOEN AAN DE
HET BETERE ZEEPPOEDER VOOR SLECHTS 5 CENT
Naar het Engelsch van
RIDGWELL CULLUM.
Door T. v. d. MADE.
r natuurlijk het fijne nog
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 3 AUGUSTUS 1939.
r, wan den gemeenteraad, de
De v^ad.e"tegenwoordige samenstelling,
laatste in *fJ^ Aoor alle leden bezocht,
was «J^as de burgemeester, de heer J.
l°°Xo n e n b [gfde voorzitter de notu-
Na ^ondfr bemerking werden goed-
}en, we
gekeurd. d dat de kasgeldleemng.
MedCgfde vorigè vergadering werd be
u-aartoe m nomen tegen 1 Y> peh bij de
sloten, is Gemeenten (voorheen K pet.
Bank van bi
bÜ deBïfiening voor den bouw van het
De vaste 0®derwijzerswonmg en het
raaieggen van de begraafplaats is gesloten
tegen 3# Pct- ingekomen stukken.
on waren: a. Mededeeling van de
^gekomen zorg in Noordholland, dat
commissie v den aanvangt op 1 Sept.
^barebW medreeling van het ministerie
a.sk - b;"? zaken, dat de gemeente
VSn 1M8 een bedrag van bijna f 28 terug
cverJ9l te Veel gestort voor werkloozen-
Mgt als t eidsbemiddeling; c.
verzekering en arnvan q r w_ dgt
van het d voor het onderwijzend
V°°r neelwer 1936 door de gemeente 51
perfte veel is betaald, welk bedrag ver-
rakend zal worden; - d. goedkeuringen van
rl Staten van de vierde wyzigmg der be-
ïotog 1939 en de tweede dito van de be-
T l iQ38' e. idem van de gemeen-
r^tiike regeling voor de gasfabriek
Sfnadfvljf gemeenten, waardoor met ingang
V Zn eersten Dinsdag in Sept. a.s. van
rZassing word', de bepaling, dat de burge
meesters als leden van de gascommissie ge-
toen kunnen worden;; - f. verschillende
verslagen, o.a. van het Waterleidingbedryf
het PEN
enA[ deze stukken werden voor kennisgeving
81DetoTv'a n K a m p e n vroeg of er
geen stuk was ingekomen ovér de benoeming
van een gemeente-ontvanger.
De voorzitter antwoordde ontken
nend Getracht wordt Ged. Staten en den mi
nister over te halen tot het inzicht van het
gemeentebestuur, dat het wenschelijk is een
eigen ontvanger te benoemen. We wachten
nu in spanning op het antwoord van den
minister.
Rekening gemeente en gasfabriek 1938.
De voorzitter bood den raad de gemeente-
rekening 1938 en het verslag van de gas
fabriek over 1938 aan. Beide zullen door den
heelen raad (uitgezonderd de beide wethou
ders) worden nagezien.
Luchtbescherming.
De voorzitter deelde mede, dat hij
op 10 Juli te Alkmaar een vergadering had
bijgewoond, waar verschillende burge
meesters uit de omgeving aanwezig waren
en waarvan de secr.-generaal van het mi
nisterie van binnenlandsche zaken voorzit
ter was geweest. Zij was ook bijgewoond
door den kabinetschef van de koningin. Er
was over luchtbescherming gesproken, over
hetgeen de gemeenten in dezen hebben te
doen en over hetgeen daarvoor zou moeten
worden aangeschaft.
Voor de gemeente Sint-Pancras was het
totaal benoodigde voorloopig geraamd op
350 (wat daarvoor zal moeten worden aan
geschaft, werd door den voorzitter voorge
lezen en hij voegde daaraan toe, dat de post
van 350 op de begrooting 1940 moet wor
den gezet verleden jaar ging het nog als
memoriepost. Spr. vroeg van den raad toe
stemming om aan dien last te voldoen.
De heer Kloosterboer merkte op,
dat die vraag eigenlijk overbodig is: de raad
moet het goedkeuren, waarop de v o o r-
z i t t e r antwoordde: Inderdaad, maar die
goedkeuring is toch noodig.
De heer vanKampen vond het aantal
gasmaskers (twaalf) wel wat gering.
De voorzitter zei, dat aanvankelijk
gezegd was, dat er 24 moesten komen, maar
dat de minister ten slotte genoegen had ge
nomen met het aanschaffen van de helft
kosten totaal 66. Zij zullen moeten worden
gebruikt door het personeel van den lucht
beschermingsdienst.
De heer Jb. D u y f vond het vreemd, dat
de zuurstofkoffer ad 80 moet worden be
taald door St. Pancras en Oudorp en Koe
dijk, dat er gedeeltelijk tusschenin ligt, niet
behoeft mee te betalen.
De voorzitter antwoordde hierop,
dat dit inderdaad vreemd lijkt. Koedijk is
ten deze ingedeeld bij een andere gemeente,
Bergen of Warmenhuizen.
De voorgestelde wijziging van de begroo
ting werd hierop eenparig goedgevonden.
Een nieuwe naam.
Op advies van het hoogheemraadschap,
dat den legger der wegen klaar maakt, stel
den B. en W. voor om den weg naar den
molen van den heer D. Jong te noemen
Molenpad.
De heer Kloosterboer achtte den
naam Molenkade beter klinkend, maar de
voorzitter meende, dat het pad geen
kade genoemd kan worden.
De heer vanKampen meende, dat
men evengoed als naam Bakkerspad had
kunnen kiezen.
Als U nog niet Keelt Ingezonden, moet U zich
haasten I Lux Toilet Zeep, het doeltreffende middel
ter voorkoming van een „vermoeide huid", geelt
op 12 Augustus delinitiel de laatste 30 pracht-
horloges uit
Al wat U te doen heelt is het volgende:
Beschrijf In hoogstens 30 woorden Uw ervaring
over Lux Toilet Zeep voor de verzorging van het
gelaat. Frankeer Uw inzending als briel en ver
meld duidelijk Uw naam en adres. Adresseer aan
LuxToilet Zeep prijsvraag, postbus no. 7,Rotterdam
en voeg bij Uw inzending drie buitenomslagen van
lux Toilet Zeep. U kan zo vaak inzenden als U
wil, indien U bij elke inzending 3 omslagen voegt
Op de uitslag is geen beroep mogelijk en brief-
wisseling hierover kan niet worden gevoerd. Alle
inzendingen worden ons eigendom en kunnen
door ons naar goeddunken worden gebruikt.
LUX TOILET ZEEP
TEGEN VERMOEIDE HUID
*V 'V'*C"-V".
trs.iQi-oasOA
Daartegen gingen verschillende stemmen
op; men vreesde dan zelfs een conflict met
de kruideniers.
De voorgestelde naam werd hierop goed
gekeurd.
Geen steun aan adressen van andere
gemeentebesturen.
Van het gemeentebestuur van Zuid-
wolde (Dr.) was een verzoek ingekomen om
adhaesie te betuigen aan een adres aan de
ministers van defensie en financiën, waarin
een ruimere kostwinnersvergoeding werd
bepleit.
De voorzitter merkte naar aanlei
ding hiervan op, dat B. en W. zich volkomen
met het adres en deszelfs motiveering kun
nen vereenigen, maar dat zij desondanks
voorstelden n i e t te voldoen aan het ver
zoek, op grond van een vroeger genomen
besluit om geen adhaesie te verleenen aan
adressen van andere gemeentebesturen dan
de regeering, van welk besluit nadien slechts
eenmaal is afgeweken. B. en W. vonden het
beter het adres in handen te stellen van de
vereeniging van Ned. Gemeenten, die al
licht méér resultaat zal bereiken dan de
gemeenten afzonderlijk door adhaesiebetui-
gingen, want zy staat in geregeld contact
met de regeering.
De heer Kloosterboer kon zich
wel vereenigen met het advies van B. en W.,
maar merkte op, dat de wet op de kostwin
nersvergoedingen toch verschillend wordt
geïnterpreteerd. Spr. noemde als voorbeeld
een geval in de Schermer, waar een ver
goeding wordt gegeven voor een in mili
tairen dienst geroepen zoon. In andere ge
meenten zijn dergelijke verzoeken afge
wezen, omdat men zich op het standpunt
stelt, dat wel vergoeding wordt gegeven
voor kostwinnerschap, maar niet voor
plaatsvervangers.
De voorzitter merkte op, dat men
zich in dezen heeft te houden aan de wet,
die z.i. wél toelaat een dergelijke vergoeding
te betalen, als zonder de inkomsten van den
zoon het gezinsinkomen daalt tot beneden
een zekeren norm. Spr. verzekerde, dat hij,
als hy voor zoo'n geval werd gesteld, de uit-
keering wel zou verleenen. De minister is
in deze zeer tegemoetkomend. Elk geval
moet op zichzelf worden behandeld aan de
hand van de wet.
Het advies van B. en W. werd zonder
stemming goedgekeurd.
De gekozen raadsleden toegelaten.
Op verzoek van den voorzitter belastten
de heeren Wagenaar, Jb. Duijf en Klooster
boer zich met 't nazien van de geloofsbrieven
van de nieuwgekozen raadsleden, welke
door hen in orde werden bevonden, weshalve
eerstgenoemde mede namens de anderen ad
viseerde tot toelating.
Conform werd besloten.
Vriendelijke afscheidswoorden.
Omdat deze vergadering hoogstwaarschijn
lijk de laatste vergadering van den raad zou
zijn in z'n tegenwoordige samenstelling,
meende de voorzitter goed te doen
een terugblik te slaan op de afgeloopen
vierjarige zittingsperiode. Wy hebben, zoo
zei hy, het geluk gehad, dat we niet nood
lijdend zyn geworden, zelfs hebben we geen
belastingbij drage noodig gehad. Dat hebben
wij wel niet geheel in de hand gehad, omdat
verschillende factoren daarop van invloed
zijn, maar toch heeft de raad vooral waar
het financieele besluiten betrof meegewerkt
om den rompslomp te voorkomen, die onver
mijdelijk het gevolg is van noodlijdendheid.
Overigens hebben de crisisomstandigheden
wel zeer veel onderhandelingen en bespre
kingen noodig gemaakt.
Als zeer belangrijke raadsbesluiten herin
nerde spr. aan de overdracht van het G.E.B.
aan het P.E.N., den bouw vkn de onderwij-
zerswoning, den verbouw van het raadhuis
en het aanleggen van de begraafplaats, alle
belangrijke zaken voor een kleine gemeente,
waartoe de raad spontaan medewerkte.
Dat de heer Wagenaar, die den raad thans
gaat verlaten, verschillende malen de ver
gaderingen niet kon bijwonen door onge
steldheid, is door hem evengoed als door
ons betreurd. Wij kennén u aldus verze
kerde spr. hem als een ernstig man, met
open oog voor de belangen der gemeente,
reden waarom uw oordeel op hoogen prijs
werd gesteld. Ik dank u voor uw opvatting
van uw taak als raadslid en ik wensch u
en uw gezin het beste in de toekomst.
Tot de wethouders zei spr.; Gij beiden
zult in den nieuwen raad niet meer terug-
keeren; persoonlijk spijt mij dat zeer. Ik
wil gaarne getuigen, dat de samenwerking
in ons college uitstekend was. Zeer vele ver
gaderingen hebben we samen gehad en nim
mer viel er een onvertogen woord; hoewel
we niet altijd eenzelfde inzicht hadden,
hebben we toch bijna steeds eensgezind met
voorstellen by den raad kunnen komen. En
bovendien hebben we nog vaak even met
elkaar gesproken over zaken, waarvoor niet
juist een vergadering van B. en W. noodig
was. Nooit heb ik tevergeefs een beroep
op u gedaan. Ik weet dat gij met volle toe
wijding het gemeentebelang hebt gediend
en ik dank u daarvoor. Mijn hartelijken
dank ook voor de bewijzen van vriend
schap, welke ik van u mocht ontvangen.
Het zou mij aangenaam zijn u beiden en
den heer Wagenaar weer in den raad te
zien. Ik hoop dat de samenwerking in den
nieuwen raad evengoed zal zijn als in dien
van nu.
Ten aanzien van de aanwezige verslag
gevers zei spr., dat de raad prijs stelt op
publiciteit en zeer waardeert de wijze, waar
op zy hun taak tegenover dezen gemeente
raad hebben vervuld in de afgeloopen pe
riode. Hij hoopte dat zij in de komende vier
jaren op dezelfde wijze zullen werken.
Weth. Lek dankte voor de vriendelijke
woorden ook aan zijn adres. Hij had den
burgemeester in zyn 15-jarig raadslidmaat
schap leeren kennen en waardeeren als een
welwillend man, van meegaanden aard als
dit maar eenigszins mogelijk was. Spr. dank
te hem daarvoor en was weth. Duijf ook
dankbaar voor de betoonde vriendschap, al
was hij dan ook niet uit hetzelfde hout ge
sneden als spreker. Van de raadsleden had
spr. voornamelijk in de laatste vier jaren
veel medewerking ondervonden (daarvóór
was het wel eens stormachtig) en hij was
daarvoor dankbaar.
Den burgemeester wenschte spr. ook met
den nieuwen raad een prettige samenwer
king.
Weth. D u ij f dankte vooral den burge
meester voor de wijze waarop hij in de ver
gaderingen van B. en W. en van den raad
optrad. In de acht jaren die spr. lid van
den raad is geweest, waren de besprekingen
niet altijd kalm en zakelijk, althans niet in
de eerste vier jaren daarvan. Spr. vertrouw
de, dat de kalmte en de evenwichtigheid der
laatste jaren ook den nieuwen raad zullen
kenmerken, de bezadigdheid der nieuwe
leden was hem daarvoor borg. Spr. dankte
den heer Lek voor diens prettigen wil tot
samenwerking en den raad voor het ver
trouwen, hem als jongste geschonken. Hij
hoopte dat St. Pancras ook in de toekomst
goed en rechtvaardig zal worden bestuurd,
vertrouwend op Hem, die alles regeert.
De heer Wagenaar was erkentelijk
voor de wijze waarop de voorzitter de ver
schillende voorstellen in den raad toelichtte,
waardoor de leden een goed inzicht kregen
in de gemeentezaken, hetwelk noodig is om
een beslissing te kunnen nemen. Spr. dankte
den raad voor de getoonde goede samenwer
king.
Voor de toekomst hoopte spr., dat de re
geering de belofte van het afzien van ver
korting van de autonomie der gemeenten
zal kunnen nakomen, waardoor weder het
raadslidmaatschap méér verantwoordelijk
heid zal opleggen.
Spr., die bedankt had voor een nieuwe
candidatuur, omdat hy van meening was,
dat de leden van den raad gezonde en krach
tige personen moeten zijn, wenschte den
nieuwen raad Gods besten onmisbaren zegen
voor de komende vier jaren op de te nemen
besluiten.
De voorzitter dankte voor de hem
gebrachte waardeering en voor de goede
wenschen ten aanzien van de toekomst van
de gemeente. Hy hoopte dat zij in vervul
ling zullen gaan en dat er in de komende
vierjarige periode financieel en anderszins
vooruitgang zal komen, waarnaar allen reik
halzend uitzien.
Hierna volgde sluiting der vergadering.
HET LEVEN IN DE WERKVER-
SCHAFFING EN DE VACANTIE.
Mijnheer de Redacteur.
Ondergeteekende abonné van uw blad, zou
graag beslag leggen op een kleine plaats
ruimte van uw blad, om een schets te geven,
van het leven in de werkverschaffing.
Ik heb zelf het genoegen om daar ook te
werken van Maart af 1939 te Kolhorn. Uit
wat men hier en daar hoort blijkt wel, dat
de burgerij al zeer slecht op de hoogte is
van het leven in werkverschaffing. Als
grondwerker kan ik u verzekeren, dat aan
datgene wat uitgevoerd wordt onder de
Nederlandsche Heidemaatschappij, voor de
arbeiders niets valt te verdienen. Als de loon-
staten naast elkaar liggen, lijkt het heel wat,
maar ploegsgewijze is het niets. Als daar
menschen naar huis gestuurd worden met
12.30 en dan daar tegenover menschen
staan met een 22, dan moet u toch wel een
licht op gaan. Is het dan niet duidelijk, dat
de een verdient ten koste van den ander?
En als men dan de zaak nagaat, vraagt
men: Wie bemoeit zich met deze wantoe
standen? Het antwoord is: Geen één, maar
dan ook niemand.
Als men er met bestuurders van de vak
organisaties over spreekt is het eerste wat je
ten antwoord krijgt: „in werkverschaffing
is er niet veel aan te doen." Nu, ik geef u
de verzekering, dat als de vakorganisaties
gezamenlijk den eisch zouden stellen bij de
regeering om het loon omhoog te voeren,
wij als ongeorganiseerden daar eensgezind
achter zouden staan, of moeten wij ongeor
ganiseerden weer voorop?
Ik vraag mij af of het niet de plicht was
van de vakorganisaties om te zorgen dat de
menschen in de werkverschaffing nu ook
een week vacantie genieten konden. Of is
de vacantie alleen voor hen die niet weten
wat het wil zeggen om week in week uit in
werkverschaffing te zitten? Als dat dan zoo
is, dan is het voor ons arbeiders een donker
vooruitzicht. Maar laten wij hopen dat nog
eens een dag aanbreekt dat de menschen
elkaar beter begrijpen dan in deze dagen.
Want voor my staat vast dat eens ook onze
vacantie aanbreekt.
Myn dank voor de plaatsruimte.
H. FOLKERS.
DRANKWET.
(Staatsblad 1931, nr. 476).
Ingekomen is een verzoek van den heer
P. de Jong te Velsen om een verlof A.
verlof voor den verkoop van zwak-alcoho-
lischen drank in het klein zoowel voor ge
bruik ter plaatse, voor welke het verlof
geldt, als voor gebruik elders in het per
ceel Nieuwesloot nr. 55.
Binnen twee weken na dagteekening de
zer kan een ieder schriftelijk bezwaren te
gen het verleenen van dit verlof indienen.
Alkmaar, 3 Augustus 1939.
F. H. VAN KINSCHOT, burgemeester.
R. VEENDORP, Lo-secretaris.
Ouderdom? Wat styf van leden?
Klagen over rheumatiek?
Kom! Zoo érg zal 't wel niet wezen!
Wees toch vroolyk, fief en kwiek!
Doe aan lichte sport of zoo
Doe aan aan de H. L O.!
V-V" V -
53)
£(9iikk^iijlw^arbhoy was altijd erg in-
etl eenzaa 26 voelde rich zoo verdrietig
Ogende zak nu haar echtgenoot voor
niet eens wa T Was weSgeroepen; ze wist
eiSenaardicrnau n" was er weer zoo'n
haar verdriet Van Gordon. En in al
échter met u ze toe- Maar ze zette haar
tenkussen en Ü?r lange beenen °P een voe-
naar den bri t s straf moest ze luisteren
^ant eerlüw 6 200 ïu'st was gekomen,
Carb% na aëeZegd was het mevrouw
f°n onmogelijkV°riP brieven van haar
lezen, ook ai u°°n nleuwen brief alleen
datl haar bav„- ,ad ze niemand anders
°ehter by van een dertien jarige
mam.'
lecbt geweest de menscbelijke natuur
^Ploriiaten ,ni®mand is er vrij van,
£.de New Vnrv v6 wetgevers niet en
de,d künkt niet 6 Politieagenten niet.
w.£°prel"8' h" ls
"an een bii het eerste hoofd-
sijzen. Zelfs p dat zal het
dat> d ingehr. wiegekind is de
Setl °Ud, weet ren' Een kind vaneen paar
niet van, maar dat leert hij later wel. Maar
hy weet wat hij wil en zal zijn zin krijgen.
Hij krijgt de anderen, waar hij hen hebben
wil en dan zet hij ze naar zijn handje. Het
is zijn eerste uiting van „slechtheid", als hij
bemerkt, dat de rechte weg der deugd
zaamheid een groot onoverkomelijk obsta
kel is.
Zoodra hy zijn portie melk naar binnen
heeft, houdt hij zich stil. Ziet u welke les
daaruit te leeren valt? Heel eenvoudig: het
kind wil iets en van voorschriften en re
gels trekt hy zich geen snars aan: Hij denkt
enkel: „Ze kunnen omwaaien!" Hij had
honger en dorst. Enfin in het kort: hy wou
iets en legde het erop toe dat te krijgen
op de eenige manier, die hij kon bedenken.
Waarmee ik maar zeggen wou, dat als de
mensch zijn Menschen wil bevredigen, hij
zich niet door wetten tegen laat houden. En
zoo gaat het al vanaf zijn geboortedag.
U zou misschien denken, dat ik expres
alle moraal en alle wetten afkam. Maar
dat is toch niet het geval.
Ik hoop, dat u het goed maakt en dat de
verantwoordelijkheid voor Gracie's opvoe
ding uw constitutie niet ondermijnt. Gracie
is geen kwaad kind, alleen nog een erge
bakvisch. Maar dat gaat wel over als ze het
leven leert kennen. Ze is nog jong. Ik hoop
het beste als ze Wat ouder is.
Mijn hartelijke groeten aan vader en zeg,
dat hij voorzichtig is met deze hitte in
New York. Ik denk, dat een maand vacan
tie in de heuvels hem in dezen tijd goed
zou doen. Ik verlang naar den tijd, dat ik
hem terug zal zien.
U kunt hem zeggen, dat ik hoop mijn
werk op tijd klaar te krijgen. Als u niets
meer van me mocht hooren, moet u maar
denken, dat ik overwerk om mijn opdracht,
die me uit New York deed verdwijnen,
goed te volbrengen.
Uw liefhebbende zoon
Gordon.
P. S. Ik heb u niet alles verteld, wat ik
zou willen, maar twee dingen moeten me
toch van het hart. Ten eerste, dat je om je
doel te bereiken, niet naar je zachtere
gevoelens moet luisteren, doch er juist
hard tegenin moet gaan. En ten tweede,
dat je geen recht hebt, oneerlijk te zijn,
tenzij je er beter van wordt.
G."
De moeder zuchtte hopeloos, toen ze den
brief uit had. Gracie keek haar van uit
haar ooghoeken aan en vroeg:
„Wat is er mama?"
Haar moeder zei verdrietig:
„Ze hebben nog geen spoor van hem ge
vonden en ze kunnen maar niet ontdekken,
hoe deze brieven hier komen. En steeds
weer komen deze brieven en ze worden hoe
langer hoe erger, 't Is verschrikkelijk, Gra
cie, de jongen moet gek zijn, dat blijkt uit
alles 't Komt zeker van de hitte of van de
drank of uitputting of misschien lydt
hy honger. Hoe het ook zij, hij is weg, en
we zullen onzen Gordon nooit meer terug
zien tenminste niet normaal. En nu is je
arme vader ook weg, de hemel mag weten
waarheen. Ik zal het inlichtingenbureau
ook naar hem laten informeeren, als ik niet
gauw van hem hoor. En dan te denken
Ik geloof niet, dat Gordon in moeilyk-
heden zit, mama", riep Gracie uit, die plot
seling medelyden kreeg met haar bezorgde
moeder Toen lachte ze wijs en ze zag er
haast aardig uit. „Hy is vast niet gek. Denk
er maar niet meer aan, mama, en als al
zijn brieven zoo zyn, moet u ze bewaren.
U hebt me nooit iets over de andere ver
teld. Mag ik ze lezen? Ik zou nooit hebben
geloofd, dat Gordon zulke brieven kon
schrijven. Hij is niet zoo erg pienter, is het
niet?
HOOFDSTUK XIX.
James Carbhoy komt.
Snake's Fall was den volgenden morgen
in rep en roer. Het leek wel of er een me
teoor was gevallen, zoo groot was de op
schudding. Al heel vroeg deed het nieuwtje
in het overvolle plaatsje de ronde, dat Da-
vid Slosson, de agent van den Union Gray-
ling en Ukatan Spoorweg er dien nacht
vandoor was gegaan! En zijn hotelreke
ning had hij niet eens betaald!
Eenige oogenblikken lang schenen de
menschen verstijfd van ontzetting en ver
wondering. Er was 's nachts geen trein
langs gegaan, zelfs geen goederentrein. Hoe
was hij dan verdwenen, maar vooral
waarom?
Het volgende nieuwtje was, dat Peter s
beste span paarden uit zijn stal was gesto
len en ook een leege hooiwagen. Dit
scheen zeer vreemd, totdat bleek, dat Pe-
ter's wagentje bij Mike Callahan stond om
gerepareerd te worden. De hooiwagen was
het eenige voertuig, dat beschikbaar was
geweest. Maar waarom had hij dan geen
rypaarden genomen, als hij zoo hals-over-
kop er vandoor wou gaan? Zonderling ge
noeg stonden Peter's rijpaarden buiten
kalmpjes te grazen. Tenslotte werd er nog
verteld, dat Slosson al zijn bagage had mee
genomen; niets had hy achtergelaten. Al
zijn bagage zou hy niet te paard hebben
kunnen meenemen, dus dat verklaarde dan
den hooiwagen.
Hoe meer men er over praatte, des te
fantastischer werd het verhaal. Er werd be
weerd, dat er een groot bedrag uit Peter's
brandkast was gestolen en bovendien zou
zyn kassa zijn gelicht. Er werd zelfs van
gemaakt, dat men Peter stervend met een
mes in de borst had gevonden.
Enfin, de een wist het nog al sterker te
vertellen dan de ander. Het gevolg was,
dat er al vroeg een groote toeloop was van
nieuwsgierigen naar Peter's hotel.
Maar toen begon er iets van de waarheid
door te dringen. En degenen, die hun land
aan Slosson hadden verkocht en hun geld
ervoor hadden opgestreken, feliciteerden
zich, terwijl de anderen, die nu achter het
net vischten, zichzelf voor alles wat leelyk
was, uitscholden.
Peter rende den heelen morgen als een
gekooide leeuw door zijn huis. Hij deed
zijn verslag in de gelagkamer gesausd met
de noodige adjectieven.
„Lui", riep hij tegen een groepje gasten,
dat met open mond naar hem stond te
luisteren, „bij den eersten oogopslag had ik
dien leelijken schurk al in de gaten. Een
kerel, die zijn hotelrekening niet eens be
taalt, is wel erg diep gezakt, heeren, zoo
diep, dat er geen put diep genoeg voor hem
zou zijn. Hij had de beste kamers van het
hotel voor anderhalve dollar, alles inbegre
pen en ik heb geen rooie cent van hem ge
zien, behalve dan, wat hij me voor mijn
land heeft betaald. Ik ben net op zyn ka
mers geweest en hij heeft niets achterge
laten, geen valies, geen tasch, niets! Zelfs
geen pyama of een stuk zeep. Hy heeft hem
voor goed gesmeerd en wij zien hem hier
niet terug", eindigde hij gedrukt.
(W(*dt TTTDjf"
