n
Spoct
Het voormalige Slot te
Schagen en zijne bewoners.
kW*.
TWEEDE BLAD
Waterpolo
DUITSCHLAND >VINT DEN
i HORTHYBEKER.
Nederland verliest van Italië.
Op den laatsten dag van het internatio
naal waterpolotornooi wist Duitschland een
kleine, maar volkomen verdiende zege op
België te behalen, waardoor Duitschland
den Horthybeker in zijn bezit kreeg.
De ontmoeting tusschen Duitschland en
België stond op behoorlijk peil. Er werd
zeer fair gespeeld en, al won Duitschland
verdiend, België heeft behoorlijk tegenstand
geboden.
Duitschland mocht technisch wat beter
zijn, de Belgen waren ongetwijfeld sneller.
De ontmoeting tusschen Nederland en
Italië werd onder zeer ongunstige weers
omstandigheden gespeeld. Om half zeven
werd met de ontmoeting een aanvang ge
maakt, doch toen was de lucht reeds don
ker in verband met een naderend onweer.
De ontmoeting moest gestaakt worden we
gens een zwaar onweder, hetwelk gepaard
ging met een feilen slagregen. Italië had de
leiding genomen door den productieven
Ghira. Aan dit doelpunt kon Paerl weinig
doen, want het zicht was hem benomen
door den regen. De bui werd zoo hevig, dat
de ontmoeting gestaakt moest worden. Na
de hervatting scoorde Ghira het tweede Ita-
liaansche doelpunt. Eerst na de rust slaag
de van Aelst er in, die niet op dreef was,
een tegenpunt te maken, 21.
Enthousiast speelde het Ned. zevental
verder, maar Ghira zorgde voor een derde
doelpunt. Wel wist Stam den achterstand
nog te verkleinen, maar Ognio maakte aan
alle onzekerheid een einde, 42. Deze ne
derlaag kostte Nederland de derde plaats.
De eindstand van het tornooi luidt:
maties gerekend kunnen worden.
Wanneer men deze vier koppels ziet, weet
men, dat de strijd spannend zal zijn. En
laten we de drie overige koppels niet verge
ten. Jan Groot rijdt met Piet Roes en waar
beiden op 't oogenblik in uitstekenden vorm
zijn, zullen ze meer, heel wat meer tegen
stand bieden dan velen meenen. Terwijl v.
d. Linden—v. Stek en Savelsberg—v. Hout
ook wel weten, wat fietsen is.
Verwachten we dus een buitengewoon
fraai hoofdnummer na de pauze, in het voor
programma zullen v. d. Linden, Hürtgen en
Cools (na Scherens België's beste sprinter!)
sprintwedstrijden rijden met Boeijen, Pij-
nënburg's koppelgenoot; verder zullen alle
overige profs een 5 K.M. klassementwed
strijd rijden en een af val wedstrijd, terwij
een aantal amateurs en nieuwelingen (o.a.
Bijster, Veerman en Ekkers) het programma
verder aanvullen met een 15 K.M.-rit.
Men ziet dus, dat Alkmaar Zondag a^s.
wel een zeer fraai programma biedt, dat een
vol huis waard is. En al zal de grootste be
langstelling uitgaan naar Klink, de andere
rijders zijn toch van zoo'n gehalte, dat we
misschien wel mogen spreken van het hoog
tepunt van het Alkmaarsche wielerseizoen!
ATHLETIEK.
Zondag 6 Aug. organiseert de K. N. A. U.
in samenwerking met de A. V. A. natio
nale athletiek-wedstrijden op het gemeente
sportpark.
Voor deze wedstrijden bestaat onder de
athletcn groote belangstelling Meer dan
120 athleten uit het geheele In schreven
voor deze wedstrijden in, zoodat hier Zon
dag wel iets bijzonders te genieten v«U.
Op de 100 m. zien we wel iets heel moor
Hier start n.1. de kampioen van Nederland
W. van Beveren met als tegenstandei s
Chr. Berger, Houtman, Spaak, Heyn en v.
d Ook óp de 5000 m. beloofd de strijd zeer
spannend te worden. Hier bekampen o.a.
Meijer en Wather van de Volewyckers,
Paap van Haarlem en Bakker van A. A. o.
elkandr. Ook de B-klasse van dit nummer
beloofd zeer spannend te worden
Op de werpnummers zien we:
De Graaf,
ten Bruggencate, Groen, Enklaar e.a.
kander strijd leveren. Ook hier dus
heel goede bezetting.
Het is lang geleden dat hier in Alkmaai.
athletiek-wedstrijden plaats vonden. Daa
om verheugt het ons des te meer om hot
programma werkelijk zoo goed bezet is
Voor hen, die eens goede, spannend»
sport willen gaan zien, is dit een uniehe
gelegenheid.
Voor bijzonderheden verwezen wij na
de gisteren in de Alkm. Courant voorko-
mende advertentie.
Overdag op de kantoorkruk,
des avonds een H. L. O.-oefenuur!
Duitschland
Hongarije
Italië
België
Nederland
Frankrijk
5
5
5
5
5
5
4
4
2
1
1
0
1
0
2
2
0
1
0
1
1
2
4
4
19—10
16—8
18—14
16—17
14—19
6—18
Tennis
WEDSTRIJDEN TE BERGEN AAN ZEE.
Ieder seizoen wordt op de fraaie banen
van het Parnassiapark een vierdaagsch ten
nistornooi gehouden, meestal in het begin
van Augustus. Ook dit jaar wordt het tor
nooi gehouden en Donderdag is het begon
nen. De belangstelling van de zijde der
spelers was ook nu weer groot. Er zijn ruim
dertig inschrijvingen in het heeren-enkel-
spel, 16 in het dames-enkelspel, 23 in het
heeren-dubbel, 11 in het damesdubbel en 23
in het gem. dubbel. De leiding berust dit
maal bij de heeren Westerman en Baron H.
L. Taets van Amerongen, terwijl mr. Nij-
hoff als bondsgedelegeerde aanwezig is.
Donderdag kon er in verband met het
slechte weer nog maar weinig gespeeld
worden, doch gisteren is de leiding al flink
met het af te werken programma opge
schoten.
Tal van bekende sterke heeren- en
dames-speelsters nemen dit jaar aan het
tornooi deel. Wij noemen slechts de heeren
de Brauw, Borren, Lissauer en Hoeke en
bij de dames mej. R. Mechel, mej. A. Knot
tenbelt, mej. Kiek, mej. Z. Blikslager en
mej. v. Beeck Vollenhoven.
Uit de eerste ronde heeren-enkelspel ver
melden wij de volgende uitslagen:
Jhr. de Brauw sl. Claassen 75, 63;
Baron v. Till sl. Beeman 62, 60; Wiener
sl. Croll 61, 61; Jannink sl. Lewis 64,
61; Jhr. Quarles van Ufford sl. Cochius
75, 64; de Koster sl. „Schuilinga" 64,
61; Frowein sl. v. Hall 60, 61; Hoeke
sl. Versluys 61, 61; Honig sl. van Tien
hoven 64, 60.
In het damesspel eerste ronde won mej.
Thonus van mevr. BoeseierGaillard 62,
62; mej. R. Mechel sl. jkvr. M. E. van
Panhuys 62, 61; mevr. L. Bouwman sl.
jkvr. A. van Foreest 61, 64; jkvr. R.
Gravin van Randwyck sl. mej. C. M. de
Jong 62, 64; mej. Z. Blikslager won van
mej. Del Court van Krimpen 62, 63;
mej. A. Knottenbelt sl. mej. A. Del Court
van Krimpen 60, 60; mej. A. Vermeulen
sl. jkvr. R. v. d. Poll 5—7, 6—3, 6—3.
Voor de tweede ronde sloeg mevr. L.
Bouman jkvr. R. Gravin van Randwyck met
6—3, 6—2.
De eindresultaten der verschillende num
mers vermelden wij in onze volgende
editie.
W ielrennen
KLINK OP DE ALKMAARSCHE BAAN.
In een sterk internationaal veld.
En nu mogen er heel wat Noordhol
landers geweest zijn, die hun streekge
noot Klink in Amsterdam het kam
pioenschap achtervolging hebben zien
winnen, de groote massa heeft slechts
uit de dagbladen Klink's succes kunnen
lezen.
Welnu, die groote massa wordt Zon
dagmiddag in de gelegenheid gesteld
om hun eigen favoriet te kunnen beju
belen. Want Klink zal dan zijn zooveel-
ste achtervolging rijden tegen Pijnen
burg!
Natuurlijk zal de Wieringer eerst worden
gehuldigd en zijn eererondje rijden, maar
als de groote Pijn en de tengere Klink daar
na weer op hun fiets stappen, zal het ernst
worden. Dan zal Klink moeten toonen, de
kampioenstrui waardig te zijn en zal hij zijn
leermeester Pijnenburg moeten kloppen.
Waarbij we er lang niet zeker van zijn, dat
de kampioen zal winnen, omdat de Pijn
op een kleine baan zoo buitengewoon goed
thuis is. Maar Klink kent de Alkmaarsche
baan ook, zoodat men verzekerd kan zijn
van een zeer spannende achtervolging.
Klink zal verder in den 60 K.M.-koppel-
wedstrijd uitkomen en wel met den oer-
sterken Belg Debruycker. Door deze koppe
ling is een duo verkregen, dat ook in inter
nationale wedstrijden tot de sterkste kan
behooren en we meenen, dat het koppel
KlinkDebruycker zelfs favoriet genoemd
mag worden, niettegenstaande Duitschland
wel heel sterk vertegenwoordigd is met
ZimsHürtgen (welbekend van de Zes-
daagsche!), de Belgen MeerschaertCools
niet te onderschatten zijn en de Hollanders
Pijnenburg—Boeyen tot de allerbeste for
In het jaar 1440 bouwde Willem, de eerste Heer
van Schagen (1394—1473) even bezuiden de reeds
langen tijd bestaande kerk een voornaam, sterk
slot.
Deze Willem was een illegetieme zoon van
Hertog Albrecht van Beieren, Paltsgraaf tot den
Rijn, Graaf van Henegouwen, Holland en Zeeland
en van Maria van Bronkhorst.
Hij was dus een kleinzoon van den Duitschen
Keizer Lodewijk.
Reeds in het jaar 1404 werd hij verheven tot
Heer van Schagen; hij werd tot ridder geslagen in
den strijd van Graaf Willem tegen de Friezen; hij
was admiraal van Holland en kastelein op het slot
van Medemblik. Aan het hof van Philips van
Bourgondië bekleedde hij de charge van kamer
heer en de Graaf zijn Heer bewerkte bij Paus Ni-
colaas V, dat hij gelegitimeerd en dus van echte
geboorte verklaard werd,
In zijn veelbewogen leven is hij twee malen in
Jeruzalem geweest en hij stierf op hoogen leeftijd
in het jaar 1473.
Uit zijn huwelijk met Alijt van Hodenpijl werd
geboren Albrecht, die in het jaar 1467 door Hertog
Karei van Bourgondië (Karei den Stoute) in den
krijg tegen Luik tot ridder werd geslagen.
Albrecht de tweede Heer van Schagen werd in
het jaar 1477 gevonnist wegens verzet tegen den
Graaf van Holland en wegens tegen zijne broeders
Jan en Willem gepleegd geweld. Hij werd veroor
deeld ieder door hem benadeelde schadevergoe
ding te geven, doch weigerde daaraan te voldoen
en sloot zich in zijn versterkt kasteel op. De ste
den van Holland en Westfriesland brachten een
krijgsmacht op de been, die te Egmond en te
Schoorl geconcentreerd werd en die zich gereed
maakte het kasteel van Schagen te belegeren. Al
brecht echter wachtte zulks niet af, maar gaf zich
over en werd naar den Haag gebracht, waar hij
zoo lang moest blijven, totdat hij aan alle gelde
lijke verplichtingen zou hebben voldaan. Later
werd hij naar het Slot te Medemblik overge
bracht, waar hij in het jaar 1480 stierf. Hij werd in
de kerk te Schagen begraven.
Uit zijn huwelijk met Andrina van Nienrode was
eene dochter geboren, Josina van Schagen. Deze
huwde met Wouter van Egmond, heer van Bent
huizen en uit dit huwelijk werd geboren David
van Egmond, die jong is gestorven en eene doch
ter, die in 1524 op hoogen leeftijd overleed, na de
heerlijkheid aan haren neef Jan van Schagen te
hebben vermaakt. Deze was een kleinzoon van
den eersten heer Willem en zoon van diens zoon
Jan van Schagen en van Aafje van Berkenrode.
Deze laatste was in het jaar 1475 tot ridder ge
slagen tijdens het beleg van Nuis, waaraan hij deel
nam als kapitein der benden van Haarlem.
Zijne dochter Johanna van Schagen, die op
84-jarigen leeftijd in 1567 te Beverwijk overleed,
had sedert 1542 geprocedeerd tegen den bovenge-
noemden zoon Jan van Schagen over het bezit der
heerlijkheid. Zij had als grootste argument dat zij
één graad nader tot Willem stond dan Jan, maar
deze grondde zijn recht op de erflating aan hem
door Josina. Het Hof van Holland erkende ten
slotte het recht van Jan, die dus in het onbetwiste
bezit van Schagen bleef, dat sedert het jaar 1427
een aaneengesloten heerlijkheid vormde van
Schagen Barsingerhorn, Binshorn, Kolhorn en
Haringhuizen.
In het jaar 1517 deden de Gelderschen, de
Zwarte Hoop genaamd een aanval op Kennemer-
land en Westfriesland, waarbij o. a. Alkmaar
werd gebrandschat. Zij trachtten ook het Slot van
Schagen te overweldigen, doch Floris van IJssel-
stein, die met een compagnie soldaten derwaarts
was afgezonden, wist de plunderaars buiten het
kasteel te houden.
Jan van Schagen was gehuwd met Calharina
van Schengen en werd opgevolgd door hun zoon
Willem, die zonder nakomelingen stierf.
Een oom van denzelfden Jan, Christoffel van
Schagen, speelde in de voorperiode van het Haar-
lemsche beleg een .ol, die niet zonder invloed
bleef op de geschiedenis van het Slot.
De familie van Schagen was in de stad Haarlem
zeer machtig; zij bewoonde een prachtig huis in
de Koningstraat en leden van het geslacht hadden
zitting in de vroedschap of vervulden de betrek
king van hoofdofficier of van schout.
Toen in het jaar 1572, evenals de meeste Hol-
landsche steden, Haarlem de zijde van den Prins
van Oranje koos, bleef Christoffel, ofschoon hij een
aanhanger van den Koning van Spanje was, in de
vroedschap.
In het jaar 1567 stelde Philips als zijn stadhouder
en kapitein-generaal van Holland, Westfriesland
en Utrecht Graaf Maximiliaan de Bossu aan,
ter vervanging van den Prins van Oranje, aan
wien evenwel de steden, die afgevallen waren,
trouw bleven.
Op 25 November 1572 zond Bossu aan de re
geering en de burgerij van vele steden, o. a. ook
aan die van Haarlem uitvoerige brieven, waarin
hij aandrong zich aan den Koning te onderwerpen.
Wanneer men zich aan Bossu overgaf en hem
de eer deed deelachtig worden de wederspannigen
tot rede te hebben gebracht, dan zou de behan
deling die hun te wachten stond, veel zachter zijn
dan wanneer den Frederik de Toledo met zijne
krijgsbenden de onderwerping zou afdwingen.
Ook Pater Wij van het Begijnhof, die zich te
Amsterdam bevond, schreef een dringenden brief,
waarin hij tot onderwerping aanspoorde.
Beide brieven werden in een zitting der Vroed
schap op 3 December 1572 behandeld en na een
langdurige discussie werd besloten een bezending
uit den Raad naar Don Frederik te Amsterdam af
te vaardigen, ten einde dezen hunne onderwer
ping aan te bieden.
Bij loting werden de Spaanschgezinde burge
meester Diedrick de Vries en Jan Janszoon
Verwer tot leden der delegatie aangewezen, maar
toen laatstgenoemde bezwaar maakte, bood de
Spaanschgezinde Christoffel van Schagen aan in
zijn plaats te gaan. Als derde man werd de even
eens Spaanschgezinde in 1567 benoemde pensio
naris Adriaan van Assendelft gekozen
Na een bezwaarlijke reis per slede' en te voet
over Spaarndam en Sloterdijk kwam het gezant
schap te Amsterdam aan, waar don Frederik de
Heeren te woord stond. Zij vroegen pardon voor
de stad en voor de burgerij, waarop don Frederik
antwoordde, dat hi, er zich over verheugde, dat de
Heeren schuld bekenden en remissie verzochten
h>, beloofde den Hertog van Alva van een en la.
der m kennis te stellen en hem aan te bevelen
dat die van Haarlem in genade en gratie zouden
worden aangenomen. De Heeren konden Trus"
TT,lT TT aaU tErTaan en moesten dan
als eerste teeken van onderwerping des Prinsen
krijgsvolk uit de stad doen vertrekken.
Burgemeester de Vries waagde het niet met zulk
een mager resultaat naar Haarlem terug te gaan;
hij bleef te Amsterdam en heeft uit die plaats
gedurende het beleg steeds tegen de Haarlemmers
gestookt.
De beide anderen keerden terug, doch vonden
bij aankomst de situatie geheel gewijzigd.
Nauwelijks had des Prinsen bevelhebber Wig-
bold van Ripperda van het zenden der drie afge
vaardigden gehoord of hij riep de hoofden der
burgerij en der schutterij in den Doelen bijeen en
wist de bevolking te bewegen geen pardon te
vragen, doch zich met man en macht tegen den
Hertog van Alva te verzetten.
Op denzelfden dag werden de beelden uit de
Groote Kerk, die tot nog toe ongestoord waren
gebleven, weggenomen en daarmede iedere poging
tot toenadering onmogelijk gemaakt.
Ripperda liet de Heeren van Schagen en van
Assendelft gevangen nemen en onder geleide over
Leiden naar den Prins te Delft brengen. Het zou
den Heer van Schagen zeer goed mogelijk zijn ge
weest te Leiden te ontvluchten, doch hij had alle
vertrouwen op zijn goed recht, aangezien hij niets
anders had gedaan dan een besluit der Vroedschap
naar beste weten ten uitvoer te brengen. Hij
meende met opgeheven hoofd voor de rechtbank
van den Prins te kunnen verschijnen.
Deze dacht er evenwel anders over en deden de
beschuldigden scherpelijk examineeren. De Heer
van Schagen stierf in de gevangenis, volgens zeg
gen ten gevolge van de folteringen op de pijnbank,
en de Heer van Assendelft werd den 24 December
ter dood veroordeeld en terecht gesteld.
De Prins wilde met dit strenge vonnis eens en
voor al een eind maken aan de weifeling in de
vroedschapsvergaderingen, waar men nu eens tot
den Koning, dan weer tot den Prins overhelde.
Laatstgenoemde wilde nu eens duidelijk doen zien,
dat degenen, die hem trouw gezworen hadden,
geen enkele kans op genade van den Koning
hadden, doch ook niet van de zijde van den Prins,
zoo zij het probeerden bij den Spanjaard in het
gevlei te komen.
Jan van Schagen, de kasteelheer, neef van
Christoffel, was eveneens de partij des Konings
toegedaan. Hij werd door Diederik van Sonoy
uit zijn slot verdreven, die er zijn hoofdkwartier
van maakte. Het was daar, waar de Alkmaarsche
stadstimmerman Gerrit van der Meij de brieven
van de Alkmaarsche Vroedschap overhandigde.
Later, toen het beleg van Alkmaar was opge
broken, nam Sonoy zijn intrek binnen die stad in
een gewezen nonnenklooster, dat sedert dien nog
den naam Hof van Sonoy draagt.
Het Slot bleef nog geruimen tijd door de Staat-
sche troepen bezet. In het jaar 1575, toen Gilles
van Barlaimont van Beverwijk uit beproefde met
Spaansch krijgsvolk het Noorderkwartier aan te
vallen, werden eenige lieden, die van heulen met
den vijand verdacht werden, op het Slot te Scha
gen terechtgesteld.
Toen later de rust in deze streken terug keerde,
kwamen de Heeren van Schagen weder in het be
zit van de heerlijkheid en van het kasteel. Wij
zullen hier niet de lange lijst opnoemen dergenen,
die er achtereenvolgens hebben gezeteld.
Wij vermelden alleen den laatsten heer, n.1.
Willem, Heer van Schagen, Barsingerhorn, Ha
ringhuizen en Binshorn, Graaf van Werffrise, die
in 1658 overleed. Op den 6 December van dal
zelfde jaar kocht de Heer George van Cats de
heerlijkheid met al hare dependenties voor de som
van 263.000 gulden.
Deze Heer van Cats was Heer van Coulster, en
gehuwd met Justina van Nassau.
.In het jaar 1666 ontving de Heer van Schagen
het bezoek van den Prins van Oranje, die verge
zeld was door den keurvorst van Brandenburg,
door Prins Johan Maurits, door den Heer van
Brederode. door den Vorst van Anhalt, door den
Vorst van Holstein, door den Vorst van Dohna en
nog eenige andere hooggeboren heeren. Het ge
zelschap overnachtte op het Slot te Schagen op
hun doorreis naar den Helder, waar zij de vloot
bezochten. Hun terugreis ging direct naar den
Haag zonder Schagen aan te doen.
Lang duurde evenwel de glorie niet, want reeds
op 11 Juli 1675 werd de heerlijkheid Schagen in
veiling gebracht en opgehouden op een bod van
56.200 gulden. Op 24 Januari 1676 werd zij in den
Haag in veiling verkocht voor 170.000 gulden aan
Heer Floris Carel van Beieren, Graaf van Werf
frise, Heer van Goudriaan, enz.
Deze overleed in het jaar 1699, nadat zijne
echtgenoote hem reeds in 1684 was voorgegaan.
Zijn zoon Dirk Floris van Beieren, die hem in de
heerlijkheid was opgevolgd, sneuvelde in den slag
bij Ramillies op 23 Mei 1706.
In het jaar daarop volgende huwde de docher
van Floris Carel met Franciscus Paulus Emilius,
Graaf van Oultremont d'Han, zoodat de heerlijk
heid in Belgische handen kwam.
De nakomelingen uit dit huwelijk lieten zich aan
de heerlijkheid niet veel gelegen liggen. Het Slot
verviel en werd in het jaar 1795 geheel afge
broken.
Verscheidenen der Heeren van Schagen en
hunne familieleden werden na hun dood in de
naast het Slot gelegen St. Christoffelkerk -') be
graven.
Men vond daar de mooi gebeeldhouwde steen
van den eersten Heer Willem met zijne tweede
gemalin Elisabeth van Bronkhorst en een prach
tige tombe van Heer Jan van Schagen, overleden
18 Febr. 1618 en zijne gemalin Anna van Assen
delft, overleden 12 November 1630. Verder vond
men er nog wapenborden van overleden Heeren
van Schagen, die in het Koor der Kerk zijn
bijgezet.
Bij den brand der Kerk in 1895 is dit alles ver
nield geworden.
Het door Heer Willem in 1440 gebouwde Slot
was geheel door gegraven vijvers omringd en men
kon het alleen betreden na over twee bruggen
door twee poorten te zijn gegaan.
De voorpoort stond aan het marktveld; zij was
zeer hoog en sterk, met een sierlijken voorgevel
en een schuinen met leien gedekten kap. Aan de
rechterzijde stond een ronde steenen toren van
50 voet hoogte. Nadat men de poort gepasseerd
was, kwam men op een ruim plein en als men
over de eerste brug was gekomen, kwam men bij
de binnenpoort, die in vorm gelijk was aan de
voorpoort doch alleen iets lager was, en verder
met een zwaren muur naar weerszijden was voor
zien. 3) Eenigszins naar binnen vond men ter
weerszijden van de poort een zwaren vierkanten
toren die hooger was dan deze, met groote
vensters, die uitzicht gaven op de voorpoort.
Aan de linkerzijde ging men door een galerij,
waarboven woningen waren gebouwd, naar de
woningen, zalen en vertrekken van de Heeren.
Over het middenplein kwam men in de groote be
nedenzaal en aan de linkerzijde bevonden zich
allerlei vertrekken.
Ten slotte werd de voormuur aan beide zijden
afgesloten door zware en hooge ronde torens, de
eene'aan de Oostzijde tot woning van familie
leden, de Westelijke tot gevangenis ingericht. De
voormuur was zoo zwaar, dat hij geschut kon
dragen tot de verdediging van het Slot.
Omstreeks het jaar 1658 heeft de nieuwe eige
naar Heer George van Cats de voorpoort doen
afbreken en laten vervangen door een houten
poort. Het voorplein werd met klinkers bestraat
en rondom met lindeboomen beplant. Inplaats van
de ophaalbrug kwam een vrije brug op bogen, die
men onverlet kon passeeren als men naar het
slot wilde gaan.
Het gebouw en vooral de benedenzaal was in de
gloriedagen van het slot schitterend ingericht.
Een der Heeren van Schagen had van zijne
Kruistochten uit Tunis twee gladde marmeren
zade". u" de ru'nen yan Carthago medegebracht,
die hij ter weerszijde van de schouw had opge
richt. Boven de schouw stond op een zwart stee
nen plaat een Latijnsch gedicht van Caspar van
Baerle uitgebeiteld, waarvan de vertaling hier
volgt: 6
,,Gij, die u verwondert over de Oorlogskasteelen
van het aloude Carthago en hooge wallen van
Byrsa, door Dido gesticht; merk aan uit deze
pylonen, over de Lybische zee gebracht, ten be-
zitte voor onzen Nederlander, op hoedanige schoo-
ren die stad gebouwd was, en wanneer gij deze
ziet, weet dan meteen, hoe 't oorlogslot en de eeu-
W V\ e l>roo'e paleizen der Vorsten verwoesten".
Ook bevonden zich in die burchtzaal de familie-
Portretten der Heeren van Schagen.
Bij de afbraak van het slot zijn de marmeren
zuilen naar de St. Christoffel Kerk overgebracht
en e portretten en andere stukken in een groote
Kist m een der bijgebouwen geplaatst en vergeten.
-;I°T T het ,'aar 1821 de H«r d'Oultremont
ÜIC eei|?.el}doDi1 van Schagen weer te binnen
rac t, heeft hij de twee marmeren zuilen naar
Drusscl laten overbrengen.
T°eknomstreeks het jaar 1860 de rentmeester
zich beklaagde over den sta-in-den-weg, de kist
met familieportretten en voorstelde om dien
TTA0?. maar op lc ruimen, lieten de Hee-
Gultremont eens nazien wat er nog van
no^T38 u j'C' 'en nog al mee en
n rgr '"l Werd in het l'aar 1864
naar Brussel verzonden.
nlekTu men nU. te S<*ag®n komt en naar de
SlnV ula', W.aar d?sl')ds het heerlijke schoone
van rt E n' n vindt men, den doorgang
aUnnn T .Piasise?rende' in een aardig plantsoen
de Weet t"i hulp van rijkssteun gerestaureer
de Westelijke en Oostelijke Slottorens.
van hJ'Yfrv,u"ing gekomen dc slotregels
van het vers van Barlaeus in de schouw:
„Uisce cellas principium
DoTl6 T'ei6'secu'° Inbi domus".
Doch leert ook hoe verdwijnt
n Ri'k en Land
Door t Oorlogslot en tijd.
Berden (MUI ,Dr- a C- PRINSEN GEERL1GS.
B^gen (N.H.) 1 Augustus 1939.
oEn dlal!nJWee ander®n zïner broeders, die zich
slatf dn A e£ei?,van Bossu bevinden tijdens den
siag °p de Zuiderzee.
gestaT hTa/ln plek waar de eerste Kerk heeft
dezelfde nl T'u V1 'n 1895 en weer °P
31 nfi.L?s herbouwd.
beginnenaïl,eelding toont het Slot, te
toen reeds afgebroke^1' buitenp00rt Wa$
Prins van Rt^er°ue' Markies van Werserloo,
i Prins van Rupersbroc en Eversbergen.
de
eveneens
