Dier en-Jamboree.
r
VRAAG EN AANBOD
Spoel
1j I
Wie heeft er aan de noodrem getrokken?
tweede blad
WOENSDAGS en ZATERDAGS.
35 cent per vijl regels
Een nieuwe opname van „De Spor'ctrein" in
Heerhugowaard.
kW*--
Alléén 2de handsch goederen.
uitsluitend d contant
(Dinsdags en Vrijdags inzendend
Gevraagd: naaimachine in goeden
staat van particulier. Brieven met
opgave van merk en prijs onder letter
C 119 bureau van dit blad.
Prima Chevrolet te koop, zeer geschikt
voor reiziger, zeer zuinig. Prijs 95.
Te bevragen bureau van dit blad.
Boeken 4e klasse Handelsdagschool
te koop gevraagd. Tevens een prima
orgel te koop, prijs 45.
BREEDSTRAAT 49.
Te koop: 1 H. fiets 11.00 merk Sim
plex, 1 wegracefiets 12.00 Magneet,
1 wegracefiets 27.50 De Mol z. g. a. n.
1 baanfiets 20.00. Te bevragen JAAP
SCHIPPER, Verdronkenoord 65.
Te koop uit netten inboedel: prima
mahonie Lits-jumeaux voor 15,
prima veeren- of kapokbed vanaf
7.50, Ledikanten v.af 2, Schrijfbu
reautafel 2 enz. Dekker, Spoorstr. 5.
Te koop gevr. een ouderw. geheel
ijzeren tuinbank, opengewerkte rug
leuning. Br. met foto of teek. en prijs-
opg. Hulpp.k.toor Heiloo, Lett. C.
Te koop: Kamerraat zware kwal. 1.75
bij 2.35 2.50, damesmantel kl. maat
4.
Adres KENNEMERSTRAATWEG 193.
Kinderwagen te koop:
A. VEEN, Korte Nieuwesloot 5. Rij
wielstalling.
Te koop: laag jongensrijwiel 10.
LIMMERHOEK 18.
Te koop: Damesrijw. z. g. a. n. 15,
Jongensrijw. leeft. 10-12 j. gemoff.
nieuwe banden, Torpedonaaf enz., als
nieuw 15, mooi Jongensrijw. 11.
LIJTW.^1 21, Bergen.
Afbraak te koop: o.a. 5000 gave dak
pannen a 7.50 per 1000, partij brand
hout, enz. enz. Te bevragen CLARIS-
SENBUURT 23 of op het werk Mag-
dalenenstraat 13.
Te koop: Rudge 3 A P.K., k.k., prima
in orde. Te bevr. L. HEIRMAN,
pension Sonnevanck, Wijk aan Zee.
Aangeboden D. K. W., 2 Ys PK., spot
koopje, prima in orde, nieuwe banden,
prijs 95. Te bevr. Garage ADOLF,
Kennemerstraatweg 106, Alkmaar.
méér candidaten voor de kweekscholen aan
meldden, zoodat selectie mogelijk bleek.
Practische oefeningen.
Over de practische oefeningen is de in
specteur nog niet best te spreken, „het is
moeilijk aan den indruk te ontkomen, dat
het met de practische opleiding van den
aanstaanden onderwijzer nog niet in orde
is". Er is niet voldoende verband tusschen
kweekschool en leerschool; de invloed van
den directeur op de practische oefeningen
is te gering; hij staat buiten het leerplan
der school en buiten de benoeming van het
personeel enz, „Het paradepaard van de
practische oefening, waarop de kweekscho
len zoo trotsch plegen te zijn, vertoont, bij
zorgvuldige waarneming, nogal ernstige ge
breken". De vierjarige kweekschool al
weer van den wetgevenden hemel verdwe
nen zou de practische oefeningen bevre
digend hebben kunnen regelen!
Intellectueel peil.
De meeste directeuren deelen mede, dat
het intellectueel peil der leerlingen zeer
sterk gedaald is, de aanleg zelden meer
dan matig, de prestaties der kweekelingen
worden steeds minder; doordat geen selec
tie meer mogelijk is, moet rijp en groen
worden toegelaten. De leerlingen zijn vlij
tig en trouw; ze werken haast boven hun
krachten enz. enz. De verslaggever verge
lijkt hen karakteristiek met zuigperspom-
pen: ,,'s avonds zuigen, den volgenden mor
gen persen". Toch vindt hij deze schilde
ring te somber; er zijn toch nog wel vlugge
en begaafde leerlingen.
Het verslag bevat verder min of meer
waardevolle opmerkingen en uitingen over
de leeraren en leerlingen en dier verhou
dingen; over de geruchten, die rondloopen
van zonderlinge combinaties van vakken,
door bezuiniging aan één docent opgedra
gen, welke de inspecteur ontkent; over de
„onderwijsvernieuwing", die niet noodig is,
het onderwijs in de kweekscholen „ver
nieuwt zich voortdurend", enz. enz., alle van
belang voor ieder, die met het onderwijs te
maken heeft in een of andere functie.
Voetbal.
2E REGT. LU. A.—V. V. OUDORP I 3—4.
De op Dinsdagavond gespeelde wedstrijd
tusschen genoemde elftallen is in een
overwinning van Oudorp geëindigd. De
wedstrijd, bijgewoond door vrij veel pu
bliek, was het aankijken waard. De soldaten
stonden tot een kwartier voor het einde
met 31 voor. Oudorp echter zette er alles
op en met succes, zoodat zy hun achter
stand omzetten in een overwinning.
Vrijdagavond speelt het le elftal van de
luchtdoelartillerie tegen een Alkmaarsche
Boys combinatie.
Deze combinatie is opgesteld als volgt:
Kos
Roos Boek
LORRE WAS WEGGEVLOGEN.
„Ja", had de heer Rudolf Meyer, de
productieleider van de Hollandsche film
„De Spooktrein" ons Maandagnacht op het
stations-emplacement van Heer Hugo-
waard gezegd, „vannacht filmen wij al
leen maar der. smokkelaarstrein, maar
morgenochtend komen de artisten en dan
wordt er een scènetje met Sara Heyblom
en Louis Borel als reizigers ei met Lau
Ezerman als conducteur opgenomen. Als
U om een uur of tien,half elf, hier
komt is U zeker vroeg genoeg. Tot morgen
en welterusten."
Van dat „welterusten" komt er natuur
lijk niet veel voor een journalist, die na
thuiskomst tegen den tijd, dat de hanen
beginnen te kraaien nog een verslag moet
maken en den volgenden dag weer tijdig
op zijn waarnemerspost zal moeten zijn.
Maar de nacht had ons al geleerd, dat
men pij een filmopname eigenlijk nooit te
laat, maar altijd te vroeg komt. Niet al
leen, dat er een enorme tijd van voorbe
reiding noodig is, een tijd waarin iedereen
naar de lucht kijkt en zich afvraagt of er
al dan niet iets zal gebeuren, maar voor
dat er dan eindelijk een opstelling gemaakt
is van alle mogelijke zoeklichten, vat/een
stevig statief voor de groote camera, voor
dat er naast en onder de rails tallooze
kabels zijn gelegd, voordat een telefoon
verbinding met diverse instrumentenwa
gens tot stand is gekomen en last not
least, voordat alle artisten, alle technici en
alle figuranten op hun plaats zijn, gaan er
uren voorbij waarin er weinig te zien en
eigenlijk niéts te beschrijven is.
Tegen elf uur in den morgen liepen er
gister al keurig geschminkte artisten op
het perronnetje van Heer Hugcwaard rond
en drentelden er velerlei technici en aller
lei andere menschen, die iets met een film
hebben te maken, maar daar bleef het
voorloopig bij en het eenige ding en
wat voor een ding! dat zekerheid gaf,
dat er nog iets zou gebeuren, was een
volledige stoomtrein met niet minder dan
zes wagens, welke de Spoorwegen voor
dezen dag beschikbaar hadden gesteld en
die, ter voorkoming van eventueele bot
singen, op dood spoor was gereden.
Een namaak-hoofdconducteur.
Vlak voor het huisje van den chef stond
een hoofdconducteur, die zoo bedriegelijk
nagemaakt was, dat hij net „echt" leek.
Zijn gezicht was een beetje in de verf ge
zet, maar zijn uniform sloot als een bus,
hij had een nummer op zijn kraag en
alleen de roodleeren band zat over den
verkeerden schouder, maar dat zag je pas
als er een echte conducteur naast stond.
Zoo'n echte conducteur kwam zoo nu en
dan eens op het perron springen als er een
trein naar of van Alkmaar voor het sta
tionnetje stopte en dan zag je de ont
steltenis op 's mans gelaat als hij daar
plotseling op het perron een chef ontdek
te, die hem met geschminkt gelaat grijns
lachend aanstaarde. Dat was op zichzelf
al een onderdeeltje van den een of ande
ren spooktrein en de conducteurs waren
zoo verbaasd, dat zij wel eens vergaten om
het station af te roepen.
Er zal werkelijk gefilmd worden.
„Het licht laat ons in den steek, maar
we zullen de lampen gebruiken", zei de
heer Meyer tegen den middag en werke
lijk, om een uur of half twee hadden de
technici van het licht hun apparaten ter
zijde van den overweg op een grasveldje
gepoot, er was een houten stellage getim
merd voor de camera, de kabels waren
uitgelegd en de artisten by elkaar ge
schreeuwd en het zag er werkelijk naar
uit, dat de directie van de Spoorwegen den
trein niet voor niks had gezonden.
Er stond, ver weg, nog een sein op on
veilig, dat op het filmbeeld op veilig moest
staan en de ook nu weer aanwezige in
specteur van de Spoorwegen had er geen
bezwaar tegen, dat het werd opgetrokken,
maar dan moest er eerst weer op het
passeeren van diverse treinen gewacht
worden en zoo verstreek een groot deel
van den dag zonder dat de camera in actie
geweest was.
De bevolking van Heer Hugowaard, voor
zoover zij den tijd had en de kinderen, die
nog altijd vacantie hadden, zaten eerste
rang in het gras aan de overzijde van de
breede spoorsloot en men genoot van
ganscher harte als er eens een technicus
of een van zijn assistenten mis stapte op
de smalle planken, die over het water ge
legd waren en zooals men dat hier
noemde „een natte poot" haalde.
Ook dat kan amusant zijn als er niets
anders te beleven is, maar eindelijk, nadat
alle uitgedeelde boterhammen in diverse
magen waren verdwenen, nadat alle lich
ten waren ontstoken en er voldoende
spanning voor de camera was geconsta
teerd, konden de opnamen beginnen.
„Stilte!", schreeuwde de camera-man
en de meneer met het zwarte bordje ver
telde voor een met gonjezakken omwik
kelde microfoon welke scène er werd ge
nomen, hij klapte zijn bordje dicht en
onmiddellijk daarna kwam Lau Ezerman,
die reeds met speurend oog onder de
treinstellen had gekeken, met zwaaiende
armen en driftige stappen door het grint
van de spoorbaan geloopen.
Wie trok er aan de noodrem?
„Wie heeft er hier aan de noodrem ge
trokken?" schreeuwde deze pracht-con-
ducteur met vervaarlijke stem en op het
zelfde oogenblik ging er uit een der wa
gons een deur open en Sara Heyblom, die
eigenlijk Sara Meyblom moest heeten
omdat ze zoo'n fleurigen indruk maakt,
stapte in hoogst zenuwachtigen toestand
onder haar hoed met veertjes op de tree
plank.
Maar de hoofdconducteur stond met
beide handen uitgespreid om haar de
vlucht te beletten en drukte zijn buik
tegen een ledige papegaaienkooi, die de
reizigster dreigend vooruit had gestoken.
„Niemand mag de coupé verlaten. Heeft
U aan de noodrem getrokken?"
Een blijkbaar radelooze reizigster deel
de mede, dat haar papegaai was wegge
vlogen. „O, als er maar geen ongeluk ge
beurd is!"
„Dat hoop ik niet", zei de hoofdconduc
teur. Heeft U aan de noodrem getrokken?"
„Nee, deze mijnheer" en er ging een
behandschoend vingertje naar de figuur
van Louis Borel, die in regenjas en slappe
hoed eveneens uit de hooge coupé daalde.
„Trok aan de noodrem?" vroeg de
conducteur.
„Jawel", zei de meneer in de deurope
ning, „op verzoek van deze dame".
„Van deze dame?" informeerde de trein-
beambte met een stem waarin de grootste
verbazing lag besloten.
En Louis Borel haalde eenvoudig zijn
schouders op en zei „tja".
„Sto.schreeuwde de camera-man.
Voor de film spelen is geen baantje.
Als er onder de Heer Hugowaardsche
schoonen, die sprakeloos van verbazing
Opnamen voor „De Spooktrein". Sara Heyblom en Lau Ezerman (rechts)j
„Wie heeft er aan de noodrem getrokken?"
deze opname bijwoonden, nog jonge dames
geweest zijn, die zich een schoone toe
komst als filmster gedroomd hebben, zul
len zij wel tot de ontdekking gekomen zijn,
dat voor de film spelen niet alleen bestaat
uit portretten in de dagbladen, reusachtige
honoraria en handteekeningen in omhoog
gestoken zakboekjes.
Voor de film spelen is eigenlijk een
hoogst enerveerend en vervelend werk en
voordat bij de eenvoudige, hier boven
beschreven scène alles O. K. werd bevon
den, heeft de heer Ezerman nog zoo vaak
moeten vragen wie er aan de noodrem had
getrokken, dat hij er 's nachts zeker van
gedroomd heeft.
Uit de coupéraampjes achter in den
trein hingen de figuranten, maar de rei
zigers, die bij dit filmbeeld naar voren
kwamen waren natuurlijk keurig ge
schminkt en zoo kwamen onmiddellijk
nadat het gesis van de neergetrokken
noodrem had geklonken en de trein in
theorie tot stilstand was gekomen, de
beschilderde hoofden van een zekeren
professor Alberto in werkelijkheid
Adolf Engers en zijn assistente Corrie
Cissie van Bennekc uit een ge
opend portierraampje te voorschijn en
door het grint langs de rails baggerde een
nieuwsgierig paartje zoogenaamd pas
getrouwd waarbij Chris Baay voor den
echtgenoot en Lies de Wind voor de
jonge vrouw speelde.
De dialoogleider Nico de Jong zat met
den tekst in zijn handen in dezelfde coupé
waar zoo juist een onzichtbare papegaai
door het raampje was gevlogen en zoowel
hij als de camera-man gaven na elke
scène hun oordeel ten beste.
Sara Heybloem, die door haar zeer
nerveus optreden uitstekend spel gaf, kreeg
nu eens te hooren, dat zij iets meer naar
voren moest komen en dan weer, dat zij
minder naar den grond dan naar de denk
beeldige boomen moest kijken waarin
misschien haar papegaai was gevlogen en
zoo werd de scène tot groot vermaak van
de Heer Hugowaardsche jeugd herhaaldelijk
overgespeeld, waarbij de hoofdconducteur,
die blijkbaar een al te haastig geopende
coupédeur tegen zijn been had gekregen,
met een pijnlijk gezicht zijn knieën mas
seerde, maar onmiddellijk weer kwiek door
het grint waadde als de onvermoeide
carnera-man hem in het vizier had ge
kregen.
Proces-verbaal.
Eindelijk, eindelijk waren de moeite en
kosten van dezen dag blijkbaar beloond
doordat er een opname was verkregen, die
door den productieleider doeltreffend w
geoordeeld en tegen een uur ot drie
men voorzichtig een stapje verder
Sara Heyblom was van het tooneèl v
dwenen en de op de treeplank zitt-mn"
Louis Borel met de kooi op zijn sch
verklaarde aan den conducteur dat !r
dame" zijn pijp uit het raampje had?
worpen, waarna hij hetzelfde met f"
veelbesproken papegaai had gedaan
„En daarom hebt U aan de noodrem
getrokken?" informeerde de conducteur
met een stem waarin ongeloof en verbazine
om den voorrang streden.
„Jawel", zei Borel.
„Dan moet ik tegen U beiden proces-
verbaal opmaken", verkondigde de trein-
geleider. Hij zocht in zijn achterzak, haalde
een notitieboekje te voorschijn en keek
weer op naar het slachtoffer, dat intus-
schen met kooi en al was verdwenen.
Een dialoog zonder einde,
Dat was de tweede scène en het was niet
duidelijk of er nog meer zouden volgen
maar wel, dat die tweede weer herhaalde
lijk gerepeteerd zou worden.
Er was geen eind aan te zien en het was
evenmin te voorspellen of men dezen dag
nog aan een opname aan een nabij gele-
gen boerderij zou toekomen waar de weg
gevlogen papegaai in een boom zou moe
ten zitten.
Een nietig brokje film, een dialoogje zoo
kort, dat alle schoolkinderen van Heer
Hugowaard het reeds uit het hoofd ken-
nen en een voorbereiding zoo veel omvat
tend, zoo breed van opzet, dat men hier
duidelijk een indruk van de moeite en
kosten bij het maken van een film en van
het zware leven der daarbij betrokken
leiders en artisten kon krijgen. t
Een locomotief, die den geheelen dag
onder stoom stond, zes groote personen
wagens en een echte inspecteur van de
N. S., om nog maar niets te zeggen van al
het benoodigde personeel, het is haast te
groot van opzet voor het schijnbaar sim
pele vraag- en antwoordenspelletje wie
er nu eigenlijk aan de noodrem heeft ge
trokken.
Bij de pauze na de zooveelste verschij
ning van de papegaaienkooi, hebben wil
den productieleider allen denkbaren voor
spoed toegewenscht en de hoop uitgespro
ken, dat de Spooktrein, die de volgende
maand reeds in de groote steden gedraaid
wordt, zooveel succes zal hebben, dat de
financieele uitkomsten aller verwachtin
gen overtreffen.
Motoren.
DE INTERNATIONALE ZESDAAGSCHE
Onze vaas-teams o. k.!
Gister is de tweede etappe van de inter
nationale motorzesdaagsche in het Salz
kammergut verreden. Deze tweede 373 K.M.
lange rit werd door de rijders nog zwaar
der gevonden dan de eerste. Ook vandaag
vielen verscheidene renners uit, waardoor
in totaal thans 33 deelnemers uit den strijd
zijn. Twee Nederlanders moesten opgeven,
de Trium rijder Van der Voort en de B.
M. W.-rijder Knijnenburg. Van der Voort
had een beschadigd voorwiel, terwijl de
jeugdige Knijnenburg tijdens den rit onwel
werd. Hij reed een helling af en kwam m
een weiland terecht. Gelukkig waren zijn
blessures niet van ernstigen aard. Noch de
twee Nederlandsche Vaasteams, noch de
D. K. W.R. T. ploeg liepen strafpunten op
Morgen wordt de derde etappe over de
Grossglockner gereden.
Kager v. d. Meer Bruin
Poestkoke V. Indri Apel Kwadijk v. Eerden gebroken party, 8. Mieses" 3 M pT^Wallis
Schaken.
EUWE EN LANDAU WINNEN IN DE
ACHTSTE RONDE.
De spanning in de hoofdgroep van het
tornooi stijgt met elke ronde.
Euwe won gisteren van Mieses, maar
Flohr had een zwarte partij tegen den
derden concurrent voor de eerste plaats
Klein, welke partij moest worden afge
broken.
Landau komt er met elke ronde beter
in en Dinsdag was het Kitto, die verslagen
werd door onzen landgenoot, zoodat Lan
dau thans op de zesde plaats in de rang
schikking is geklommen.
De uitslagen luiden: KittoLandau 01,
AitkenCondé afgebroken, König—Tho
mas 1—0, Flohr—Klein afgebroken, Mie
ses—dr. Euwe 0—1, Abrahams—Wallis
afgebroken.
De stand luidt:
1. dr. Euwe 7 punten, 2. Flohr 6 p. plus
éen afgebroken partij, 3. Klein 5 X p. plus
een afgebroken partij, 4. König 4K p 5.
Condé 4 p. plus één afgebroken partij' 6.
Landau 4 p., 7. Aitken 3J< p. plus één af-
3 p. plus één afgebroken partij, 10. en 11.
Thomas en Kitto beiden 1p., 12. Abra
hams 1 p. plus één afgebroken partij.
Landau paste tegen Kitto de Grünfeld-
verdediging toe en na 44 zetten gaf de
Engelschman den strijd op.
Caro Kann werd tot op heden nog niet
in het tornooi te Bournemouth gespeeld.
Aitken en Condé pasten deze opening dit
maal toe en na 51 zetten werd de partij
afgebroken in een betere stelling voor
Aitken.
Siciliaansch wordt druk beoefend en
in
De partij FlohrKlein was Catalaansch.
Na 51 zetten werd de partij afgebroken in
een stelling, welke gunstiger is voor Flohr.
Wallis verdedigde zich Slavisch tegen
Abrahams. Na 51 zetten werd de partij
afgebroken in een betere stelling voor den
wit-speler.
Wielrennen
ALKMAARSCHE WIELERBAAN.
Vanavond zullen op de Alkmaarsche
wielerbaan weer trainingswedstrijden ge
houden worden. Een woord van aanbeveling
deze achtste ronde was er weer twee maal ïan^za^erhnn^^i^^' ^m(?at iedereen 200
vraag naar. nl. in de n.-iHii König—Thomas g -hand ™el ,weet> hoe interessant
spoedig vochtig maken, zooals een wee
geleden reeds het geval was. Eerder beg
nen dus en een zeer snel en vlot afwer
van het programma zal thans een eisch I
Het publiek komt dus op tijd, want er
geen minuten verloren mogen gaan-
vraag naar, nl. in de pattij KönigThomas,
waarin wit na 25 zetten won, en in de
partij MiesesEuwe, waarin zwart na 30
zetten zegevierde.
dikwijls deze wedstrijden zijn.
Echter willen wij er hierop wijzen, dat
de wedstrijden om kwart vóór acht begin
nen, omdat de korte avonden de baan vrij
V i s s c h e n
VISCHWEDSTRIJD.
De hengelclub te Oudkarspel hie
zeer geanimeerden wedstrijd op den e
kermisdag. De uitslag was als volg
Grootste baars: 1. O. Bakker,
Kl. Drost, 21'A c.M.; 3. V. Polman
Grootste aantal: 1. D. Plakman,
T. Heytveld, 10 st. j.
Meeste maatbaarzen: 1. J- Bru'n-
Drost, 3. A. Timmerman, 4. P. Gelder.
Troostprijs: K. Dekker.
22 c.M-1
18 c.M-
15 st.12'
I
Ws
O
fl
H
j f.
1
l
i
137. Ze kwamen met tegenzin overeind en beraadslaagden,
wat of ze doen zouden. „We kunnen niet met ons goeie goed
door de regen lopen", vonden de dames. Ineens wist de bok
raad. „Weten jullie, dat er een theater op de Jamboree is?"
vroeg hij.
38. „Ja, dat is ook zo", zeiden de anderen. „Prachtig
gaan we daar heen". Ze gingen op zoek en stonden al sp°ed'^
de rij, om kaartjes te kopen. Tjonge tjonge, wat wa
daar druk. Ieder wilde zeker voor de regen binnen z'jn-
